ความคิดเห็นที่ 1 ดอกอะไรไม่รู้เล็ก ๆ จิ๋ว ๆ  น่ารักดีค่ะ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 17:09:39

ความคิดเห็นที่ 2 เปราะภูสีขาวที่ยังเหลือให้เห็น ลุงเสือบอกว่าช่วงที่บานเป็นทุ่ง คือช่วงเดียวกับผีตาโขนที่ด่านซ้ายค่ะ ขาวเต็มลานไปหมด จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 17:12:56

ความคิดเห็นที่ 3 เอื้องนวลจันทร์ หรือ เอื้องเหลืองพิศมร เอื้องเหลืองศรีสะเกษ เอื้องดินลาว หัวข้าวเหนียว มีชื่อเยอะ แสดงว่ามีในหลายพื้นที่นะเนี่ย อิอิ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 17:15:23

ความคิดเห็นที่ 4 ไอ่ภาพบนที่ถ่ายมุมนั้นเพราะอยากได้สีสันดอกไม้อื่นเข้ามาในเฟรมด้วยค่ะ ส่วนอันนี้ตอนถ่ายเหมือนก้มลงไปกราบเลย แล้วฝนก็เริ่มลงเม็ดอีกรอบด้วย จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 17:17:10

ความคิดเห็นที่ 5 จะว่าไปในช่วงที่ขึ้นไปนั้น โจ้ไม่ได้พบเอื้องม้าวิ่ง แต่ก็ได้เห็นเจ้าเอื้องนวลจันทร์ขึ้นเต็มทุ่งทดแทน อันนี้เป็นเปราะภูสีขาวอีกดอกนึงในบริเวณใกล้กัน จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 17:19:20

ความคิดเห็นที่ 6 พื้นหญ้านุ่ม ๆ ก่อนจะต้องรีบเปลี่ยนเลนส์เก็บใส่เป้แล้วเดินตามไป เพราะคิดว่าตัวเองเป็นคนรังท้ายแน่ ๆ แล้ว จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 17:21:52

ความคิดเห็นที่ 7 เส้นสาย ลวดลายจากธรรมชาติ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 17:25:04

ความคิดเห็นที่ 8 Sun Crack เกิดจากการที่พื้นที่บริเวณนี้เคยเป็นโลกใต้ทะเล แล้วเปลือกโลกยกตัวสูงขึ้น กาลเวลาผ่านไปความร้อนจากแสงอาทิตย์ และความหนาวเย็นในเวลากลางคืน ทำให้เกิดปรากฏการณ์นี้ขึ้นมา จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 17:28:04

ความคิดเห็นที่ 9 อ่ะ คำอธิบายที่ถูกต้องอยู่ทางนี้ค่ะ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 17:48:58

ความคิดเห็นที่ 10 ดูไปดูมาเหมือนบังเกอร์ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 17:52:57

ความคิดเห็นที่ 11 รีบเดินไปให้ทันกลุ่มข้างหน้า เพราะอยู่คนเดียวแล้ววังเวง พอไปถึงที่ลานจอดรถ กลับกลายเป็นโจ้แซงกลุ่มหลังมาตอนไหนไม่รู้ เสียดายมาก ไม่งั้นคงมีภาพมากมายมาฝาก จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 18:02:47

ความคิดเห็นที่ 12 จากลานหินปุ่ม ตั้งใจจะไปกินข้าวแล้วค่อยเดินทางไปชมในส่วนอื่น ๆ แต่พอกินข้าวเสร็จ ทางอุทยานฯ เกรตถนนปิดทางจนเราต้องเดินทางกลับ แม๋.... เสียดายจัง จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 18:08:36

ความคิดเห็นที่ 13 ย้อนกลับมาแวะที่น้ำตกปอย เห็นน้ำเยอะขนาดนั้นไม่กล้าข้ามไปเกาะกลาง เพื่อเก็บภาพชั้นน้ำตกใหญ่ที่อยู่อีกฟาก คิดถึงตาดหินยาวเหมือนกันนะเนี่ย จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 18:11:39

ความคิดเห็นที่ 14 ชอบเสียงน้ำที่ดังกระหึ่มก้องไปทั่วบริเวณ ตอนนั้นทั้งฝนและละอองน้ำปลิวให้ว่อน จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 18:25:18

ความคิดเห็นที่ 15 กว่าจะเปลี่ยนเลนส์ใต้เสื้อกันฝนได้ ทุลักทุเลน่าดู จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 18:29:59

ความคิดเห็นที่ 16 แต่ขัดตาตรงท่อน้ำสีฟ้าข้างน้ำตกจังเลย ไม่มีอะไรมาำทำให้กลมกลืนกว่านี้แล้วหรือ??? จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 18:32:25

ความคิดเห็นที่ 17 ต่อไปไหนกันอีก 555+ ค่ำคืนนั้นกินข้าวเสร็จก็โดดขึ้นไปห้องประชุมกับพี่สาวอีก 4-5 คน จองไมค์ร้องเพลงคาราโอเกะ กร๊ากกกกก "นู๋ดาวเป็นลูกสาวกก จบชั้น ม. 6 โรงเรียนบ้านหนองใหญ่" ก่อนจะร้องกันยันดึก อาจารย์ก็ขอเวลาพูดคุยเป็นการเป็นงานแป๊บนึงก่อนจะปล่อยให้คนติดไมค์ ทำหน้าที่ขับกล่อมกันเองในห้องประชุมต่อไป เช้าวันสุดท้ายของการเก็บข้อมูล รับประทานอาหารเช้าก็เดินทางเข้าเมืองพิษณุโลกทันทีค่ะ เก็บบรรยากาศเล็กน้อยรอบรีสอร์ทมาฝากอีกสักนิด จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 19:12:49

ความคิดเห็นที่ 18 โอเชค่ะ เดินทางกันต่อได้เลย จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 19:30:39

ความคิดเห็นที่ 19 ถึงตัวเืมืองแล้วค่ะ พลาดไม่ได้ที่จะต้องแวะไหว้พระพุทธชินราช เชื่อมะ ตอนโจ้ไปครั้งแรกเมื่อเกือบ 10 ปีก่อน เดินผ่านหน้าวิหาร หางตาเห็นแสงเรือง ๆ เลยหันไปดูยืนตะลึงเลยค่ะ ไม่เคยเห็น พระพุทธรูปที่ไหนงดงามสมสัดส่วนเท่านี้มาก่อนจริง ๆ กลับไปอีกครั้งช่วงบูรณะ (ในรอบ 100 ปี) องค์เป็นสีดำหมดเลย จนคราวนี้บูรณะเสร็จแล้ว ก็กลับมามีสีทองดังเดิม แต่ประทับใจกับ ความรู้สึกครั้งแรกที่หันไปมองมากกว่าค่ะ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 19:39:20

ความคิดเห็นที่ 20 พระพุทธรูปปางมารวิชัย ที่มีพุทธลักษณะงดงามที่สุดในประเทศไทย โจ้ชอบตรงพระรัศมีรอบองค์ ที่เป็นพญานาคไล่จากหน้าตักขึ้นไปบรรจบ ที่เหนือพระเกศ ลวดลายการแกะสลักมีรายละเอียดที่สวยงามมากจริง ๆ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 19:56:33

ความคิดเห็นที่ 21 อุ๊ยเจอเหยื่อ 555+ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 19:59:34

ความคิดเห็นที่ 22 น่ารักนิ คิคิ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:03:13

ความคิดเห็นที่ 23 วิหารหลวง กับ พระปรางค์ประธานที่ตั้งอยู่กลางวัด จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:09:04

ความคิดเห็นที่ 24 เดินไปตามระเบียงคต โชคดีที่ได้น้องชายร่วมค่ายคนนึงเดินเป็นเพื่อน เพราะว่าน้องวรุณมีความรู้เกี่ยวกับโบราณคดีและยุคสมัยของโบราณสถาน การเิดินกับน้องจึงแตกต่างจากครั้งอื่นที่ทำได้แค่เพียงเดินดูแต่ไม่รู้อะไร จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:12:57

ความคิดเห็นที่ 25 วรุณอธิบายให้ฟังไปตลอดทาง "การที่เราได้กราบไหว้พระปรางค์ เท่ากับได้กราบนมัสการพระบรมสารีริกธาตุด้วย โดยพระปรางค์นี้สร้างขึ้นมาครอบเจดีย์องค์เดิม ซึ่งดูจากฐานเป็นเจดีย์ทรงดอกบัว" ผิดพลาดประการใดได้โปรดชี้แนะ เพราะโจ้ก็จำที่น้องอธิบายมาได้ไม่หมดค่ะ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:19:31

ความคิดเห็นที่ 26 การเขียนภาษาไทยในสมัยรัชการที่ 5 ยังไม่เหมือนปัจจุบัน จากศิลาจารึกหน้าวิหารพระพุทธชินสีห์ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:24:50

ความคิดเห็นที่ 27 ตามระเบียงคตที่ได้เดินไปพร้อมกับลุงชาตรี อาหมู และน้องวรุณ ทั้ง 3 แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันเต็มที่ คนทีรับประโยชน์ก็คือคนที่ไม่รู้อย่างโจ้ล่ะค่ะ ทั้งช่องลม, การทำกุฏิพอดีองค์พระ, การวางตำแหน่งลิงถวายรังผึ้งช้างถวายอ้อยพระพุทธเจ้า, ใบเสมา, วัตถุโบราณต่าง ๆ ที่อยู่บริเวณนั้น เสียดายอีกแล้วที่เวลาน้อยเกินไป ไม่งั้นคงมีอีกหลายเรื่องราวที่โจ้ จะได้รับรู้มากกว่าเดินดูแล้วก็ผ่านเฉย ๆ แน่นอน จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:28:13

ความคิดเห็นที่ 28 เมื่อเดินทะลุออกจากระเบียงคตก็ได้พบกับพระอัฏฐารส พระพุทธรูปยืนปางห้ามญาติ มีความสูง 18 ศอก  ปัจจุบันวิหารขนาดใหญ่ที่คลุมอยู่ได้พังทลายหมดแล้ว แต่ก็ยังคงเค้าโครง ของความยิ่งใหญ่ในอดีตให้เราได้เห็นจากเสาศิลาแลงขนาดใหญ่ 3 – 4 ที่เหลืออยู่ทุกวันนี้ สิ่งเหล่านี้ล้วนบ่งบอกว่าพิษณุโลกมีประวัติความเป็นมายาวนานไม่แพ้จังหวัดใดเลยทีเดียว จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:30:52

ความคิดเห็นที่ 29 มีสัญญาณจากพี่หวานเจี๊ยบที่เดินมาตามว่าหมดเวลาต้องเดินทางกันต่อ แม๋.... เสียดายยยย จัง!! ไปกันเถอะค่ะ ยังเหลืออีก 1 สถานที่ถ้าวันนั้นพลาดรายการนี้คงต้องเสียดายไปตลอดแน่เลย จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:33:15

ความคิดเห็นที่ 30 พิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน จ่าทวี ค่ะ ทีแรกนึกไม่ออกว่าจะมีอะไรนอกจากสินค้าที่ระลึกกลิ่นอดีตอย่างที่เคยดูในหลายพิพิธภัณฑ์ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:36:43

ความคิดเห็นที่ 31 ไม่เสียค่าเข้าชมค่ะ แนะนำว่าถ้าไปเป็นหมู่คณะจะมีวิทยากรบรรยายให้ฟัง จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:48:14

ความคิดเห็นที่ 32 จ่าสิบเอกทวี บูรณเขตต์ : ผู้ก่อตั้งพิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน จ่าทวี จ่าสิบ เอกทวี  บูรณเขตต์ หรือที่ชาวพิษณุโลกเรียกว่า "ลุงจ่า" "จ่าทวี" เก็บรวบรวมเครื่องมือเครื่องใช้พื้นบ้านไทยในยุคเก่าก่อน ไว้เป็นจำนวนมาก สิ่งของเกือบทั้งหมดได้มาจากการซื้อหาแทบทั้งสิ้น ใช้เวลากว่า ๓๐ ปี ในช่วงชีวิตที่ต้องฝ่าฟันอุปสรรคนานัปการ (มีต่อ) จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:25:04

ความคิดเห็นที่ 33 "ความยากจนและการคลุกคลีช่วยงานด้านช่างศิลป์  ตลอดจนงานอาชีพหลายอย่าง กับบิดาเป็นพื้นฐานหล่อหลอมให้จ่าสิบเอกทวี  มีความผูกพันกับสิ่งของเครื่องใช้ ทุกชิ้นที่พบเห็น ทั้งสิ่งของที่มีความหมายต่อจิตใจอย่างพระพุทธรูป พระบูชาต่าง ๆ หรือกระทั่งเครื่องมือเครื่องใช้ไม้สอยที่ผู้อื่นไม่ต้องการแล้ว โดยได้รวบรวมขอแบ่งปัน สะสมทรัพย์ซื้อหามาเรื่อย ๆ" จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:34:50

ความคิดเห็นที่ 34 ปรากฏว่าเมื่อมี สิ่งของจำนวนมากๆ ผู้คนที่มาพบหาก็ไม่เข้าใจ  บ้างก็ว่า "จ่าทวีเพี้ยน บ้าหอบฟาง เก็บแต่ของเก่า ถึงขนาดซื้อบ้านใหม่เพื่อใช้เก็บของเก่า" นอกจากนี้คนแวดล้อมใกล้ชิดอย่างมารดา และภรรยาก็ไม่เห็นด้วย ถึงขนาดมารดาและภรรยาของท่านเคยร้องไห้ด้วยกัน ร้องไห้ด้วยความเสียใจ ว่าเสียเงิน เสียโอกาสน่าจะนำเงินไปซื้อทองคำ ซื้อที่ดิน และไม่มีประโยชน์ที่นำของเก่าเก็บมาเก็บไว้ อย่างไรก็ตามก็ไม่ได้เกิดความขัดแย้งรุนแรงอะไร ดังที่ จ่าสิบเอกทวี กล่าวไว้ว่า "ถึงอย่างไรที่ผมมีวันนี้และสร้างพิพิธภัณฑ์จนเป็นที่ยอมรับได้ ก็เป็นเพราะสมาชิกในครอบครัวพูดจากันได้เข้าใจและให้เกียรติผม" ขอบคุณข้อมูลจาก  http://www.jathawee.com/forum/index.php?topic=935.0 จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:41:05

ความคิดเห็นที่ 35 ตามที่บอกไว้เมื่อไปเป็นหมู่คณะเราจะได้พบกับพี่ปู ลูกสาวคนสุดท้องของลุงจ่า มาเป็นวิทยากรพาพวกเราชมพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ ต้องบอกเลยว่า... ถ้าไม่ได้พี่ปูมาบรรยาย โจ้ก็คงจะเหมือนเดิม แค่เดินดู เดินชม แล้วก็ไม่ได้รู้ลึกซึ้งอะไร จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:53:32

ความคิดเห็นที่ 36 เวลามีน้อยอีกแล้ว จาก 3 เราได้ชมเพียง 1 อาคาร และในอาคารที่ได้เข้าชมมี 20 กว่าจุด แต่พี่ปูจะพาเราชมแค่ 3 จุด ฟังดูอาจจะน้อยนิด แต่ขอบอกว่า รายละเอียดในแต่ละจุดนั้นมากมายเหลือเกิน จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:56:00

ความคิดเห็นที่ 37 อ่านที่เจ้าจุกขอไว้ โจ้ก็ขอเคารพด้วยการไม่นำภาพเฉพาะเจาะจงสิ่งของมาลงนะคะ เนื่องจากเดินชมแล้ว บางจุดมีกระดาษพิมพ์ข้อความขอความเห็นใจโจรชั้นต่ำที่ขโมยของไป จนต้องเหลือกระดาษแผ่นนั้นมาแปะแทน กลัวจะเป็นการชี้เป้าทางอ้อมให้โจรนรกพวกนั้นค่ะ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:58:04

ความคิดเห็นที่ 40 จากจุดแรก ย้ายไปจุดที่สอง เรื่องเกี่ยวกับสัตว์ การดักจับลิง มีวิธีคัดกรองอย่างไรไม่นำลิงที่จับได้แต่เป็นโรคเข้าไปแพร่เชื้อในหมู่บ้าน จนกระทั่งเชื่อมต่อมาเป็นคำเปรียบเลยที่มีต่อสัตว์ เช่น หนูติดจั่นมีที่มาอย่างไร นานาวิธีดักหนู ต่อนก ล่อกระรอก รวมถึง อีหัน.... การจับปลา ไปเกี่ยวข้องกับคำว่า "สุ่มเดา" ได้อย่างไร ที่นี่มีคำตอบค่ะ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 22:06:30

ความคิดเห็นที่ 41 ข้างบนกล่างค้างไว้ถึง อีหัน คือ เครื่องมือชนิดหนึ่งที่จะทำให้คนฆ่างูในสมัยก่อนสบายใจ โบราณเค้าว่า ตีงูไม่ตายมันจะกลับมาหาเรา ไม่กล้าตีที่หลังเด๋วหลังมันหัก มันจะอาฆาต ฯลฯ ก็เลยเกิดเครื่องมือชนิดนี้ขึ้นมา  อีหัน สานขึ้นมาจากไม้ไผ่ จงใจทำให้มีความคม เมื่องูเลื้อยเข้ามาติดแล้วมันจะออกไม่ได้ เมื่อตัวมันติดมันก็จะบิดตัวเองหมุน ๆ ทำให้ ไม้ไผ่บาดตัวของมันไส้ขาดตาย... โดยที่คนทำบอกว่า ชั้นไม่ได้ตีนะ ชั้นวางไว้เฉย ๆ งูเข้ามาติดกับเอง เพราะฉะนั้น ....ฉ๊านนน ม่ายยย บาปปปป นอกนั้นก็ยังมีเครื่องดักแมลงสาบที่ได้แนวคิดมาจากกรงเต่า และอื่น ๆ อีกมากมายที่เสียดาย บางส่วนโจ้เองก็หลง ๆ ลืม ๆ แง ..... จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 22:08:47

ความคิดเห็นที่ 42 และปิดท้ายด้วยเรื่องของการคลอดลูก ที่โจ้จำได้นะ พี่ปูเล่าว่า... สมัยก่อนพื้นบ้าน เค้าจะนำไม้ไผ่ลำที่พอเหมาะมาทำรั้ว ลำที่พอเหมาะก็คือ มือเรากำไปที่หัวลำได้พอดี แล้วถ้ายังไม่ตัดจะรู้ได้อย่างไรว่ามันพอดี ก็ใช้วิธีกำไปรอบบ้องเช่นกัน ถ้ากำได้พอดีมือนั่นคือ...พอดี พื้นเรือนสมัยก่อนก็ใช้ไม้ไผ่ทำ ซึ่งสมัยนี้บางที่ก็ยังใช้อยู่ ด้วยการตัดไผ่มาตามความยาวที่ต้องการ จัดการทุบ ๆ ไม่ให้มันแตกออกจากกัน เพื่อที่มันจะยังคงเป็นแผ่นเราไม่ต้องมานั่งมัดหรือตอกทุกส่วน ไผ่ที่ทุบแบบนี้เค้าเรียกว่า  ฟาก เวลามีเด็กเกิดใหม่เค้าก็จะวางไว้กับฟาก จึงเป็นที่มาของคำว่า  ตกฟาก แน่นอน... คำว่า  เถียงคำไม่ตกฟาก ก็หมายถึงฟากอันนี้ด้วยนี่เอง จากนั้นก็เดินผ่านอาวุธโบราณชนิดหนึ่งมีมีปลายแหลม และใกล้ ๆ กันมีปลายโง้งเล็ก  ๆออกมา โจ้จำชื่อไม่ได้ แต่ใช้ในการแทงศัตรู รวมถึงสมัยก่อนที่มีโรคระบาดนามว่าอหิวาห์ หรือ ห่  า เค้าก็จะใช้เครื่องมือนี้จัดการเช่นกัน เป็นที่มาของคำว่า  ห่  า ล า ก ไ ส้ นี่เองค่ะ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 22:10:45

ความคิดเห็นที่ 43 ในภาพ มีที่แขวนกับข้าว และมีกะลาหงายอยู่ ใช้รองน้ำกันมดขึ้น ใครเกิดทันอย่าหลบตา ยกมือขึ้นเดี๋ยวนี้เลยนะคะ   เสียดายอีกหลายเรื่องที่โจ้ลืม ทั้งหลังคามุงแฝก ดักหนูด้วยข้าวครึ่งถ้วย การแอบโกงเชื้อสายไก่ชน เอาเป็นว่าใครไปก็แวะถามแวะอ่านกันเองเด้อจ้า หรือจะซื้อหนังสือของพิพิธภัณฑ์ก็ได้ เล่มละ 200 กว่าบาท (ถ้าจำไม่ผิด) ก่อนจะเดินลงจากบ้านได้ฟังพี่ปูบอกว่า ของทุกชิ้นได้มาจากการหาซื้อ เราขอทุนสนับสนุนจากไหนไม่ได้เพราะเราเป็นเอกชน ทุกวันนี้เงินที่เข้ามา ก็ให้ค่าแรงกับเจ้าหน้าที่ในพิพิธภัณฑ์หมด สู้กันมาตลอด 2 คนพ่อลูก ฟังแล้วอยากร้องไห้ โจ้ยกมือไหว้ขอบคุณพี่ปู ที่เสียสละยังทำพิพิธภัณฑ์นี้อยู่ ไม่งั้นหลาย ๆ อย่างจนตายโจ้ก็คงไม่คิดจะไปขวนขวายหาทางรู้อย่างเช่น คำว่า แปดสาแหรก หรือ โ ค ต ร พ่ อ โ ค ต ร แ ม่ จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 22:14:42

ความคิดเห็นที่ 44 และแกก็นึกได้เล่าให้ฟังว่าก่อนหน้านี้ตอนเอนทรานซ์แกจะเลือกเรียนกฏหมาย วัยรุ่นก็อยากจะเรียนแบบที่เค้าฮิต ๆ กัน แต่พ่อ (ลุงจ่าทวี) ขอให้พี่ปูเรียน เกี่ยวกับทางด้านนี้ (จำคณะไม่ได้) เพื่อมาช่วยพ่อเพราะเรื่องอื่นคนที่เก่ง ๆ มีเยอะแล้ว แต่เรื่องนี้มีน้อยคนที่จะทำ และเป็นลูกสาวเจ้าของพิพิธภัณฑ์ คนเดียวในประเทศที่เรียนสายตรง พี่ปูเรียนจนจบปริญญาโท จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ได้ทุนไปต่อ ดร. ที่ต่างประเทศ แต่สละสิทธิ์นั้นไป ด้วยความคิดที่ว่า "คนเก่งมีเยอะแล้ว" แต่คนที่จะทำพิพิธภัณฑ์แบบนี้ เหลือน้อยเต็มที.......แม้จะไม่ได้อะไรก็ตาม ฝากไว้นิดนึงแล้วกันค่ะ ของที่ระลึกข้างในนั้น ซื้อไปเถอะค่ะ เป็นการช่วยสนับสนุน การอนุรักษ์รากเหง้าของเราไว้ไม่ให้สูญหายไปกับกระแสวัฒนธรรมต่างชาติที่เข้ามา ล้างหัวลูกหลานเรา ที่เค้ารู้ทุกอย่างที่เค้าอยากเป็นแต่ไม่รู้จักตัวเอง ไม่รู้จักรากเหง้า และความสำคัญของตัวตนที่มีการสืบทอดกันมาตั้งไม่รู้กี่ชั่วอายุคน จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 22:17:05

ความคิดเห็นที่ 45 หลังจากเคยประทับใจกับ หอวัฒนธรรมนิทัศน์วัดศรีโคมคำ ที่จังหวัดพะเยามาแล้ว บอกได้เต็มปากเลยว่า วันนี้พิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน จ่าทวี เป็นอีกที่หนึ่งที่ได้ใจโจ้ไปเต็ม ๆ ยังเหลืออีก 2 เรือนที่ได้แค่เดินดูคือ ลาวซ่ง และ บ้านไทยที่มีภาพงานแต่งงาน และภาพข้าราชการสำคัญในจังหวัดพิษณุโลก การเดินทางไปพิษณุโลกครั้งนี้นอกจากความประทับใจที่ได้นำมาแบ่งปันให้ทุกคนได้มีอารมณ์ร่วมไปด้วยกัน โจ้ยังอยากจะบอกว่า................... เชื่อมะ 10 ปีแล้วที่โจ้ไม่ได้เข้าห้องสมุด พอต้องกลับไปเข้าอีกครั้งรู้สึกเขิน ๆ ยังไงไม่รู้ และก็คิดถึงเพื่อนสมัยที่ทำรายงานด้วยกัน แง่งามในอดีตมันผุดขึ้นมาให้นึกถึงอีกครั้งแล้วค่ะ ขอขอบคุณ - ค่ายนักเขียนสารดีท่องเที่ยวกับ อสท. รุ่น 1 ที่พาให้โจ้ไปรับความรู้จากอาจารย์ทุกท่าน เพื่อนร่วมค่ายทุกคน สถานที่ท่องเที่ยวดี ๆ ในครั้งนี้ - พี่ปิ่น พี่ม๋วย ที่ร่วมระลึกกับเหตุการณ์ก่อนหน้าจะได้กลับขึ้นมาเข้าค่ายนี้ ยังไม่แน่ใจว่าสังขารจะไหวให้กลับไประทึกอีกหรือเปล่า - พี่ปู ที่ทำให้พิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน จ่าทวี มีชีวิตขึ้นมาตลอดเวลาที่ได้ฟังพี่บรรยาย จากใจเลยนะคะ พี่โ ค ต ร ได้ใจหนูเลย - ทุก ๆ ชีวิตที่ยังแวะเวียนเข้ามาในกระทู้นี้ไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตาม จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 22:19:43

ความคิดเห็นที่ 46 มาชมครับ   บรรยากาศดีจังเลยนะโจ้ ?     จากคุณ : Draught Beer เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 10:38:33

ความคิดเห็นที่ 47   ตามไปเที่ยวด้วยคนจ้าา ^^' ทริปนี้สนุกดีคับ........ จากคุณ : PU_suchat เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 16:43:47

ความคิดเห็นที่ 48 ตามอ่านเกือบครบแล้ว เหลืออีกนิด   อิอิ จากคุณ : สู้ต่อไป (หมวยเถื่อน) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 23:31:22

ความคิดเห็นที่ 49 โดนฝนทั้งทริป แต่กลับรู้สึกว่าสนุก และบรรยากาศดีจริง ๆ ค่ะน้าเบียร์ ช่วงที่ไม่ได้อยู่กับกองประกวด ก็ได้อยู่กับตัวเอง มองน้ำ มองฝน ดูต้นไม้ สบายใจอย่างบอกไม่ถูก สนุกดีค่ะ คุณ PU_suchat ถ้าแก๊งค์เพื่อนฝูงไปด้วย น่าจะเฮฮากันแบบสุดไส้ติ่งจริง ๆ ค่ะ อิอิ พยายามเป็นเลิศมากมายเจ๊...  ปวดกบาลกับไอ้กรุ๊ป 30 คนกับ 58 คน มันจะหมดปีงบประมาณอยู่แล้ว ยังจะไปสัมนากันอีก หาที่ลงให้ก็ไม่ผ่านสักที ว่าจะแนะนำให้ไปที่กาญจน์ กับ พิษณุโลก นี่แหละ ถ้าไม่เอาอีกก็ไม่หาให้แล้ว -*- จากคุณ : Kaper เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 18:51:21