 |
บันทึก 4 วัน 3 คืน ในโซลค่ะ
|
|
ทริปนี้เป็นทริปแบบไม่ได้ตั้งใจล่วงหน้า และไม่มีการเตรียมตัวมากนัก เพราะว่าคุณเพื่อนร่วมทางมีตารางหยุดงานยาวสามวันติดกัน เลยลางานเจ้านายไปเที่ยวเกาหลีซะเลย ยังมีอีกหลายสถานที่ที่ยังเก็บไม่หมดเนื่องจากเวลามีน้อย น่าเสียดายค่ะ
ต้องขอออกตัวก่อนว่านางแบบตัวกลมนะคะ พยายามหามุมที่ถ่ายแล้วเพรียว แต่หาไม่ได้จริง ๆ *^-^*
Day 1: เมียงดง มหาลัยฮอนงิก และดงแดมุน
ผ่านต.ม.เกาหลีมาได้แบบสบายมาก (แอบกังวลค่ะเพราะว่าเข้ามาอ่านกระทู้ในพันทิพว่าเค้าโหด กลัวโดนส่งกลับอะค่ะ เพราะแม่เพื่อนเคยโดนกักมาแล้วเหมือนกัน) เดินทางจากสนามบินอินชอนโดย Airport Bus ไปโฮสเทลในราคา 9000 วอน หลังจากเก็บข้าวของที่ที่พัก Travelers A ในย่านจองโนตอนเวลาประมาณบ่ายสาม ก็ออกเดินทางไปเมียงดงด้วยการเดินตามแผนที่ที่ขอมาจากโรงแรมค่ะ แต่เดินไม่ทันถึงเมียงดงท้องก็ร้องแล้วค่ะ ผ่านรถเข็นขายของกินก็เลยจัดการซื้อต๊อกโบกิ (แป้งผัดต้นกระเทียมในซอสแดง ๆ) มารองท้อง แต่ก็รู้สึกเดินกินก็ลำบากค่ะ เลยหาร้านกินข้าวเลยดีกว่า ระหว่างทางเลยเดินเข้าตามซอยเล็ก ๆ แล้วเข้าไปมั่ว ๆ เลยค่ะ คนเฝ้าร้านน่ารักมากเพราะว่าไม่สามารถสื่อสารกันได้เลย มีแต่ภาษาเกาหลี และไม่มีรูปในเมนู ภาษามืออย่างเดียว แต่เค้าก็พยายามบริการเราสุด ๆ สุดท้ายจิ้มรูปเนื้อสดที่ติดที่กระจกหน้าร้าน แล้วบอกเค้าว่า No Sogogi คือไม่เอาเนื้อวัวอะค่ะ คำว่าเนื้อวัวนี้ได้มาจากการใช้ชีวิตกับเพื่อนเกาหลีแล้วเป็นของโปรดค่ะ ต้องเรียกร้องเพื่อน ๆ ให้พาไปกินร้านโปรดบ่อย ๆ แต่งานนี้เพื่อนทานเนื้อวัวไม่ได้มื้อนี้เลยงดก่อนค่ะ อาหารที่ได้มาก็เป็นเซทหมูและเป็ดย่างเกาหลีค่ะ กินกับเครื่องเคียงกิมจิต่าง ๆ ในราคา 10,000 วอน สำหรับสองคนแต่อิ่มมากค่ะ เครื่องเคียงเติมได้ไม่อั้น และเป็นร้านที่พวกเรารู้สึกว่ากิมจิอร่อยที่สุดในทริปนี้
หลังจากท้องอิ่มเราก็ออกเดินกันต่อค่ะ ในที่สุดก็ถึงเมียงดง มีร้านขายของริมถนน และเป็นย่านชอปปิ้ง ของขายส่วนมากเป็นเสื้อผ้า เครื่องประดับ และเครื่องสำอางค์ เดินเข้าร้านโน้นออกร้านนี้รับของทดลองใช้มาเต็มกระเป๋าเลยค่ะ แต่ไม่ซื้อ อิอิ เพราะยังต้องเที่ยวอีกหลายที่ สำรวจตลาดไปก่อน เดินไปเดินมาก็ไปทะลุที่ Lotte World ค่ะ เลยขึ้นไปเช็คราคาของใน Duty Free เราสามารถซื้อของจากที่นี่แล้วเราสามารถนำใบเสร็จไปรับที่สนามบินขาออกได้ค่ะ เพราะว่าขากลับไม่ได้กลับจากสนามบินอินชอน แต่เป็นสนามบินกิมโพค่ะ แล้วของใน Duty Free ที่สนามบินกิมโพมีน้อย เลยได้โอกาสเชคของที่นี่ก่อนเลย จากการสำรวจรู้สึกว่าสนามบินสุวรรณจะถูกกว่านะคะ เลยไม่ได้ซื้อของค่ะ
จากสถานีรถไฟใต้ดินสาย 2 Eujiro 1 (il) ga หน้า Lotte World ไปยังสถานี Hongik Univ. เพื่อที่จะไปเจอเพื่อนร่วมงานเก่าที่นั่น ย่านมหาลัยฮอนงิกเป็นย่านที่เต็มไปด้วยผับค่ะ และก็มีร้านอาหาร เสื้อผ้า เยอะมากเพราะเป็นย่านมหาลัย คนที่เดินที่นี่ส่วนมากเป็นวัยรุ่น จากการสังเกตการณ์ย่านนี้เป็นย่านที่คนหน้าตาดีเยอะที่สุด นอกจากที่นี่แล้วก็ไปอยู่ในทีวีละค่ะ โดยรวมคนไทยดูดีน่ารักกว่าค่ะ เพื่อนพูดเล่น ๆ ว่าส่วนมากที่เดินในย่านนี้แล้วหน้าตาดีผ่านการศัลยกรรมมา 90% ผับที่นี่จะมีเอกลักษณ์ต่าง ๆ กันไป แต่ละที่จะเปิดเพลงเป็นแนวของตัวเองที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เทียบกับที่เซี่ยงไฮ้ส่วนมากจะเปิดฮิปฮอป เฮ้าส์ เหมือน ๆ กันหมด แต่ที่ย่านนี้ย่านเดียวมีทุกแนวเพลงตั้งแต่ ร็อค ฮาร์ดคอร์ ไปจนถึงแจ๊สเบา ๆ ร้านที่เพื่อนพาไปนั่งเปิดเพลงตั้งแต่ยุค 80s ค่ะ คนในร้านส่วนมากก็จะร้องเพลง หรือเต้นตามเพลงที่ดีเจเปิด น่ารักดีค่ะ แต่เสียดายที่ฟังไม่ออก ที่นี่เค้าก็แต่งร้านย้อนยุคและเสริฟกลับแกล้มเป็นขนมหายากที่เพื่อนบอกว่ากินตั้งแต่สมัยยังเด็กค่ะ บรรยากาศสบาย ๆ เดินผ่านออกมาเจอร้านขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ใส่ถุงสีสดใสน่ารัก เพราะที่นี่เค้ามีกฏหมายห้ามดื่มแอลกอฮอล์ในที่สาธารณะค่ะ เค้าเลยทำร้านขายเครื่องดื่มแบบนี้ขึ้นมาสำหรับคนที่อยากเดินเที่ยวไปดื่มไป
หลังจากนั้น ก็ไปกันต่อที่ดงแดมุนค่ะ ที่ตึก Doota ตลาดขายเสื้อผ้า เครื่องประดับ ที่เปิดเกือบทั้งวันถึงตีห้า เสื้อผ้าราคาพอประมาณค่ะ ไม่ถูกไม่แพง ขึ้นอยู่กับความชอบส่วนบุคคล ที่นี่เป็นตึกที่จัดดิสเพลย์ดีที่สุดในย่านดงแดมุน และราคาก็แพงที่สุดตามไปด้วยค่ะ ปัญหาอยู่ที่ว่าเกรงใจเพื่อนที่พาไปเป็นผู้ชายทั้งสองคนค่ะ เลยต้องรีบเดินผ่าน ๆ แล้วกลับที่พักค่ะ วันนี้จบลงที่เวลาประมาณตีสาม
| จากคุณ |
:
หวง ลี่ หมิง 
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 ต.ค. 52 02:41:33
|
|
|
| |
