ขออนุญาตเล่าประสบการณ์แปลกๆที่พบใน ปาย
|
|
เรื่องมันเกิดเมื่อคืนวันที่ 14 ต.ค.
เราไปปาย โดยตั๋วโปรของบางกอกแอร์เวย์ไปลงเชียงใหม่ ต่อรถตู้ไปปายถึงประมาณ บ่ายๆ
ก็ขี่มอเตอร์ไซค์หาที่พักไปเรื่อย ขี่ไปขี่มาไปเจอบุหลันบุรี ซอยเดียวกะพวก บ้านกระทิง เบลล์วิลล่า ฯลฯ
ในซอยนั้น ถ้าใครเคยไปก็จะรู้ว่ามีวัด หมากลาง (หมาก-ลาง)
ตอนแรกขี่ผ่านไป ก็อุตริไปอ่านชื่อวัดว่า วัดหมา-กลาง
เป็นคล้ายๆวัดร้าง มีต้นโพธิ์แห้งๆกรอบๆร่วงหล่นเต็มพื้นไปหมดเพระไม่มีใครมาเก็บกวาด
วัดนี้ไม่มีวิหาร ไม่มีรั้ว มีแต่ พระประธานอยู่ใตต้นโพธิ์
เราขี่ผ่านวัดนี้ตลอดเวลาไปกลับ 2 วัน ก็ไม่ได้เข้าไปนมัสการอะไร
จนคืนวันที่ 2 ตอนกลางคืนกำลังเตรียมเข้านอน
ไม่ได้สวดมนต์ก่อนนอน แถมสร้อยพระที่คล้องคอไว้ตลอดเวลาตั้งแต่เด็ก
ก็ดันหลุด ในใจนึกว่าคงไม่มีอะไร ข้อต่อมันคงหลวม ง่วงมากแล้วขี้เกียจต่อ เอาวางไว้บนหัวเตียงก็ได้
ขณะที่กำลังจะหลับแล้ว รู้สึกหายใจไม่ออก ขยับตัวไม่ได้ พยายามดิ้นแล้วก็ขยับไม่ได้ (อาจเป็นเพราะแอร์เป่าแรงไปก็เป็นได้)
ตอนนั้นเหมือนฝัน แต่ไม่ได้ฝันอยู่ เพราะสมองสามารถคิดได้ว่าเราต้องตื่น ต้องขยับตัวให้ได้ แต่มันไม่สามารถทำได้
แล้วก็เห็นภาพเหมือนฝันว่าเราอยู่กลางป่าช้า มีสัมภเวสีรายล้อมเราไปหมด
เราก็พยายามหนี วิ่งไปเรื่อยๆ ไปเจอกับพระพิฆเนศวร์เข้า ในใจกลัวมากจึงพยายามสวด
นะโมตัสสะ ... แต่สวดไม่ได้ เมหือนคนเป็นไบ้พูดอะไรไม่ออก
พยายามดิ้น ขยับตัว จนตื่นขึ้นมาได้
ก็มานั่งนึกว่า เราเคยไปบนอะไรกะท่านก็เปล่า
ไม่เคยลบหลู่ท่านเลย ทำไมถึงเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นได้
พอตื่นขึ้นมาได้ก็สวดมนต์แล้วก็นอนหลับไปตามปกติ
ตื่นเช้ามาขี่มอเตอร์ไซค์ผ่านวัดหมากลางอีก ก็เลยนึกขึ้นได้ว่ามันคล้ายๆกับภาพในฝัน
เลยลดความเร็วลงมองเข้าไปในวัดอย่างละเอียด
ดันเจอรูปปั้นพระพิฒเนศวร์ อยู่ทางด้านซ้ายๆของวัด รายล้อมไปด้วยศาลเพียงตาเยอะมาก ในศาลก็มีรูปปั้นนางกวักอยู่
อยู่มาสามวันแล้ว เพิ่งมาเจอรูปปั้นท่านก็วันนี้ เพราะปกติขี่ผ่านก็สังเกตเห็นแต่พระประธานที่ตั้งอยู่กลางวัด เนื่องจากรูปปั้นท่านค่อนข้างใหญ่และมีสีทองอร่าม
ตอนนั้นเลยรีบบึ่งไปซื้อธูปเทียนดอกไม้มานมัสการท่านเป็นการด่วนเลย..
ก็เป็นประสบการณ์แปลกๆที่พบในปาย ควรใช้วิจารณญาณในการฟัง
แต่ขอสาบานว่าที่เล่ามาเป็นความจริงทุกประการ
| จากคุณ |
:
แพนด้าท้องแก่  
|
| เขียนเมื่อ |
:
18 ต.ค. 52 14:07:25
|
|
|
| 
