บทเรียนเล็กๆน้อยของคนไม่ทำการบ้าน(ก่อนไปเที่ยว)
|
|
เนื่องด้วยGift voucherที่มีคนใจดีให้มา ผมจึงได้โอกาสไปเยือนเกาะช้าง(โดย
ไม่ได้ตั้งใจ) เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว หลังหาข้อมูลนู้นนิดนี่หน่อย ก็ได้ฤกษ์ออกเดิน
ทางแต่เช้าตรู่ มุ่งสู่เอกมัย
ประมาณเกือบ7โมงเช้า ณ สถานีขนส่งเอกมัย หลังเดินเข้าไปบริเวณขายตั๋วได้
ไม่กี่ก้าว ก็ได้ยินเสียงโหวกเหวกด้านหลัง เชื้อชวนให้เข้าไปซื้อตั๋ว (ไม่ใช่รถ
999ของ บขส)
คำถามแรกของผมก็คือ รถวิ่งไปถึงท่าเรือเลยหรือเปล่า คนขายสาว(ไม่น้อย
)ตอบฉะฉานว่า ไม่มีรถวิ่งไปถึงท่าเรือหรอกคู้ณณณ
ผมก็มีงงนิดหน่อย เพราะข้อมูลน้อยๆของผมบอกว่า มีรถที่วิ่งไปถึงท่าเรือเลย แต่ก็โดนไซโคเร่งมาว่า รถกำลังจะออกแล้วนะคะ
เอาก็เอาวะ ก็เลยขึ้นไปแบบงงๆ
หลังจากถึง บขส ตราด ยังไม่ทันลงจากรถ ก็ถูกตะโกนถามกันถ้วนหน้าว่า "ไป
ไหนพี่" จากเหล่ารถ2แถวทั้งหลาย พอบอกว่าไปเกาะช้าง เขาก็ชี้ๆมาที่รถสีน้ำเงิน ตอนนั้นก็ไม่มีอะไรให้ฉุกคิด(เพราะไม่หาข้อมูลซักเท่าไหร) มีหงุดหงิดฝรั่งสูบบุหรี่นิดหน่อย แต่มันก็ผ่านไป
แต่พอรถ2แถวถึงที่หมาย เห็นป้ายเรือเฟอรี่เซ็นเตอร์พ้อยท์(ท่าเรือที่ไกลจาก บขส ที่สุด และใช้เวลาเดินทางข้ามฟากนานที่สุด) ก็เริ่มประหลาดใจขึ้นมาแล้ว
ว่า เอ๊ะ ทำไมพาตูมาท่าเรือนี้วะ ทำไมไม่พาไปท่าใกล้ท่าอื่น(รู้ภายหลังว่าชื่อ ท่าเรืออ่าวธรรมชาติ) ถามไปมา คนขายตั๋วเรือบอกว่ารถ2แถวเขาผูกปีกับท่าเรือนี้
แถมยังบอกว่าไม่มีรถ2แถวไปถึงท่าเรืออื่นหรอก ต้องเหมารถเอา แพงกว่าเดิมอีก (มารู้ทีหลังว่ามีรถ2แถวสีขาวจาก บขส ไปที่ท่าเรืออ่าวธรรมชาติ) เออๆ ไม่มีก็ไม่มี ไปก็ไปวะ(ดันไม่ถามให้รู้เรื่องแต่แรก)
มาถึงขากลับ หลังจากกลับมาถึงท่าเรือเซ็นเตอร์พ้อยท์อีกครั้ง(เสียค่าโง่ซื้อแบบ
ไปกลับ 160บาท ขาเดียวพี่แกคิด100) พอถามไถ่คนแถวๆคิวรถตู้ว่า มีรถไป
กทมหรือไม่ ได้คำตอบว่ามีตอนบ่าย2(ตอนนั้น11.45) ผมก็เลยถามอีกครั้งว่า มี
รถบัสอะไรที่วิ่งจากท่าเรือมั้ย บรรดา2แถวที่อยู่ ณ ที่เกิดเหตุทุกคน(เน้นว่าทุก
คน ประมาณ5-6คน) บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า "ไม่มี" ต้องนั่ง2แถวไปขึ้นรถที่
บขส ตราด เท่านั้น แถมบอกราคาเหมา2แถวแถมมาให้ด้วย น้ำใจงามเหลือเกิน
นะครับพี่ๆ
คราวนี้ข้อมูลในหัวเริ่มตีกันอีกรอบ เพราะคนบนเกาะบอกมาว่า ทั้งท่าเซ็น
เตอร์พ้อยท์ และท่าอ่าวธรรมชาติ มีรถ บขส999 วิ่งผ่านทั้ง2ท่า แต่คำตอบที่ได้
จากบรรดา2แถวกลับเหมือนกับคนขายตั๋วที่เอกมัย
ผมเริ่มรู้สึกว่าสงสัยจะไม่ธรรมดาเสียแล้ว(กว่าจะรู้สึกตัว จะจบทริปแล้ว) ก็เลย
บอกปัดความหวังดีของพี่2แถวที่จะไปส่งในเมือง(ในราคาคูณ2ของปกติ) แล้วก็
ออกเดินจากท่าเรือไปทางถนนใหญ่ ด้วยความไม่รีบร้อน เลยจะลองไปตายเอา
ดาบหน้า อาจจะหารถที่ผ่านๆแถวนั้นกลับตัวเมืองในราคาปกติ หรือหาไรกินไป
เรื่อยเปื่อย
แต่พลันเมื่อออกมาถึงริมถนน ด้านซ้ายมือไม่ไกล สายตาสั้นๆของผมมันบอกว่านั่นคือรถบัสประจำทางนี่หว่า(บขส999)ด้านข้างรถระบุเส้นทางว่า กทม-แหลม
งอบ ผมเลยเดินดุ่มเข้าไปถามสาวเจ้าที่นั่งอยู่ด้านในว่ารถคันนี้ออกกี่โมง เที่ยง
ครึ่งคือเวลาออกที่เธอแจ้งมา ในราคา250บาท อ้าวววว แพงกว่าในเมือง
แค่9บาท แต่ประหยัดค่าสองแถวไปได้นี่ แล้วที่พวก2แถวมานบอกว่าไม่มีรถบัส
ตรงไปกทม มันหมายความว่าอะไร คุณหลอกดาวหรือนี่
พอมาเจอเข้าอีกดอกแบบนี้ ยอมรับว่าตอนนั้นมีอารมณ์เล็กน้อย แต่ว่า
ส่วนใหญ่นั่นก็เพราะตัวเองไม่หาข้อมูลมาให้พร้อมเอง ซึ่งเป็นเรื่องที่จำเป็นพอ
สมควร(หรืออาจจะที่สุด)ในการจะเดินทางไปที่ไหนซักที่ แต่การที่ผมได้เจอแต่
คนโกหกหรืออาจจะไม่ให้ข้อมูลที่เที่ยงตรงหรือเอื้อประโยชน์กับนักท่องเที่ยว
ด้วยเหตุผลเพื่อรักษาไว้ซึ่งผลประโยชน์ของตัวเอง แทบตลอดขั้นตอนการเดิน
ทาง เสียความรู้สึกไม่น้อยทีเดียวครับ เสียค่าโง่+เวลา(นิดหน่อย)ก็เพราะความไม่พร้อมของตัวเอง+น้ำใจที่ขาดหายไปบ้างประปรายในบางพื้นที่ของประเทศ
ไทย
ยังไงก็ทำการบ้านกันก่อนออกเดินทางนะครับ เวลาเจอคนให้ข้อมูลเพี้ยนๆเข้า
ข้างตัวเอง จะได้ไม่เป็นเหมือนผม เหอๆ
ปล.ยังโชคดีที่เจอคนน้ำใจงามอยู่บ้าง มีคุณเจ้าหน้าที่ๆน้ำตกคลองพลูใจดีช่วยอำนวยความสะดวกช่วยพาข้ามน้ำและปีนขึ้นไปถ่ายรูปบนโขดหินใหญ่ครับ ไม่กล้าข้ามไปคนเดียว กลัวล้มกลางน้ำ กล้องหนอนน้อยจะพลอยเดี้ยงไปด้วย
| จากคุณ |
:
ฉู่ฉี่วาฬสีน้ำเงิน  
|
| เขียนเมื่อ |
:
18 ต.ค. 52 23:17:31
|
|
|
| 
