ความคิดเห็นที่ 1 มีใครในห้องนี้เคยฟังเพลง"หมู่บ้านในนิทาน" ของคุณเรวัติ พุทธินันท์ ไหมคะ อยู่ในอัลบั้มเต๋อ 1 หรือเต๋อ 2 จำไม่ได้ รู้แต่ว่ามันนานมาแล้วค่ะ ตอนที่คุณเรวัติออกอัลบั้มเต๋อ 1 นั้น ดิฉันเรียนหนังสืออยู่มหาวิทยาลัยปีแรก http://www.ijigg.com/songs/V2CD7EEEP0 ก่อนยังมีแดนห่างไกล ไกลนักแต่ยังมีคนพักอาศัย บางคนที่เคยไป ยังติดใจนักหนา มีชาวบ้านชาวนา กินอยู่มานมนาน มีทุ่งนาป่าเขียวสดงาม มีน้ำใสเย็นอยู่ในลำธาร **ผู้คนเลยชื่นบาน ไม่มีใครร้าวราน หมู่บ้านในนิทาน สุขสันต์ตลอดมา** ไม่มีแสงสีล่อใจ ไม่มีรถขวักไขว่ล้นถนน ไม่มีคนหลอกลวงคน มีแต่คนจริงใจ มีก็แบ่งกันไป มีอะไรก็เจือจาน คนกับคนไม่จนจิตใจ มากไปน้อยไปให้กันเป็นทาน **ผู้คนเลยชื่นบาน ไม่มีใครร้าวราน หมู่บ้านในนิทาน สุขสันต์ตลอดมา** อยู่กันตามประสา คนบ้านป่าไม่คิดอะไร มีงานก็ทำไป ไม่ละเมอเพ้อหา นอนก็แค่หลับตา พอตื่นมาก็ทำงาน เป็นที่กินที่โตที่ตาย ร่มเย็นหัวใจไม่มีใดปาน **ผู้คนเลยชื่นบาน ไม่มีใครร้าวราน หมู่บ้านในนิทาน สุขสันต์ตลอดมา ไม่มีใครเสียใจ ไม่มีใครร้านราน หมู่บ้านในนิทาน เล่ากันตลอดมา** จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 00:50:21

ความคิดเห็นที่ 2 จะมาเล่าให้ฟังว่า...ดิฉันไปเยี่ยมเยือนหมู่บ้านในนิทานมาแล้วค่ะ นอนที่อช.จิตวัน 4 คืน 5 วัน จะมีความสุขมาก ตื่นเช้ามาไปเดินเล่นดูช้างอาบน้ำ เดินดูทุ่งนาของชาวบ้าน นอนอ่านหนังสือริมแม่น้ำ ลูกก็หัดเล่นตั้งเตกับลูกชาวบ้านแถวๆนั้น ตอนแรกมันเล่นไม่เป็น ดิฉันต้องสอนมันจนมันติดใจ เล่นไปเล่นมามันเล่นเก่งกว่าใครเขาเพราะว่าขามันยาวกว่าเด็กๆแถวนั้น ถ้าไม่เล่นกับลูกชาวบ้าน ไทก็วิ่งไล่ฝูงเป็ดฝูงไก่แถวๆนั้นเล่น สามารถวิ่งตามลูกเป็ดลูกเจี๊ยบได้ทั้งวัน จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 00:52:39

ความคิดเห็นที่ 3 จากจิตวัน พวกเราสามคนมุ่งหน้าไปที่เมืองเล็กๆที่ชื่อ บันดิปูร์ (Bandipur) เป็นเมืองที่เจออย่างบังเอิญมากในโลนลี่แพลเน็ต ในโลนลี่แพลเน็ตนั้นมีพูดถึงอยู่ย่อหน้าเดียวจริงๆ อ่านไปเจอต้องหันไปบอกเฮียว่าที่รักชั้นอยากไปเมืองนี้จังเลย จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 00:53:27

ความคิดเห็นที่ 4 .. แฟนคลับ มารายงานตัวแถวหน้าก่อนเลยครับ ฮ่าๆ วันนี้จะมีอะไรมาเมาท์ให้ฟังอีกน๊า .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 00:53:36

ความคิดเห็นที่ 5 ลองกูเกิ้ลหาข้อมูลที่อื่นดูก็หาได้ยากมากในอินเตอร์เนต ข้อมูลมีติ๊ดเดียวต้องไปตายเอาดาบหน้า มันเป็นเมืองของชาวเนวารี(ชนชาติดั้งเดิมของเนปาล) ที่ถูกอนุรักษ์ไว้ บันดิปูร์อยู่ครึ่งทางระหว่างกาฏมัณฑุกับโพครา ซึ่งเมืองท่องเที่ยวอีกเมืองนึงของเนปาล จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 00:54:26

ความคิดเห็นที่ 6 POGGHI ---เรื่องเม้าท์ของดิฉันนั้น สามารถเม้าท์ได้ตลอดค่ะ เยอะมากกกกก ************************************************ จ้างรถพร้อมคนขับจากจิตวันไปบันดิปูร์ 5500 รูปีหรือประมาณ 70 เหรียญ เหมือนจะแพงแต่ไม่แพงเลย เพราะต้องนั่งรถนานถึง 4 ชั่วโมง จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 00:56:30

ความคิดเห็นที่ 7 กรี๊ดดดด มาแล้ว ^^ รอกระทู้นี้อยู่ทุกวันเลยค่ะ ... ปกติไม่ค่อยปาดใคร วันนี้ขออนุญาตนะคะ >_< จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 00:56:53

ความคิดเห็นที่ 8 พอมาถึงบันดิปูร์ก็ถอนใจอย่างโล่งอก เพราะบันดิปูร์เป็นเมืองเล็กๆ แต่ทางเข้าเมืองนั้นไม่อนุญาตให้รถ มอเตอร์ไซต์ หรือจักรยานอะไรผ่านทั้งนั้น อยู่จะเข้าเมืองมีแต่เดินเข้าสถานเดียว ถูกใจดิฉันมากเพราะที่นี่รถราบีบแตรกันปวดกบาลนอนไม่หลับ ************************************************ ถนนกลางเมืองบันดิปูร์ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 00:57:41

ความคิดเห็นที่ 9 ดิฉันเดินขนของไปที่โรงแรมที่หาชื่อมาได้จากอินเตอร์เนต ชื่อโรงแรม The Old Inn ซึ่งดัดแปลงมาจากบ้านอายุ 150 ปี คลาสิกเสียไม่มี มีอยู่แค่ 8 ห้องค่ะ แต่ละห้องไม่เหมือนกัน ที่เหมือนกันคือ ห้องมันติ๊ดดดเดียว จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 00:58:24

ความคิดเห็นที่ 10 แล้วไหนล่ะห้องน้ำ ************************************************ หน้าโรงแรม สวยคลาสิกที่สุดในโลกนี้ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:00:18

ความคิดเห็นที่ 11 ผู้จัดการส่ายหน้าบอกว่า นี่มันบ้านอายุ 150 ปีอ่ะยู ไม่มีห้องน้ำในตัว มีห้องน้ำรวม(ที่เดินไปดูแล้วสะอาดพอสมควร) สามคน คืนละ 60 เหรียญ รวมภาษีและอาหารเช้าแล้ว จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:01:02

ความคิดเห็นที่ 12 แพงเหมือนกันนะคะ แต่สำหรับดิฉันแล้ว มันแสนจะคลาสิก นอนที่นี่ล่ะ เอาเลยสองคืน ขี้เกียจไปดูที่อื่นแล้ว ที่จริงมันก็มีอีกห้าหกโรงเตี๊ยมเท่านั้น แต่ที่นี่ดูดีที่สุด กิ๊บเก๋ที่สุด ************************************************ ห้องโถงของโรงแรม จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:02:45

ความคิดเห็นที่ 13 ห้องโถงอีกหนึ่งรูป จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:03:18

ความคิดเห็นที่ 14 ขอตามติดมาเที่ยวเนปาลด้วยคนนะครับผม จากคุณ : นมขาวเย็น เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:04:14

ความคิดเห็นที่ 15 ไทท้องเสียตั้งแต่เช้า ระหว่างทางจากจิตวันต้องแวะให้ไท "ไปทุ่ง" ถึงสองครั้ง มันหัวเราะคิกคักๆกับพี่ท่าน บอกพ่อมันว่า มันจะกลับไปเล่าให้คุณย่าฟังว่ามันได้ "ไปทุ่ง" เป็นครั้งแรกในชีวิต อยู่ที่นี่สองวันถือเป็น rest days ให้ไทพักผ่อนไปด้วยเลย ************************************************ โรงแรมทางด้านหลัง จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:06:41

ความคิดเห็นที่ 16 นมขาวเย็น---ตามมาเลยค่ะ *********************************************** ห้องอาหารแบบเอ้าท์ดอร์ของโรมแรม วิวสวยมากก จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:07:50

ความคิดเห็นที่ 17 ดิฉันถามผู้จัดการโรงแรมว่า บันดิปูร์นี่มันแปลว่าอีหยัง ผู้จัดการบอกมันเป็นภาษาสันสกฤตนะยู แปลว่า  City of the knowledgable ones. จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:08:55

ความคิดเห็นที่ 18 ** จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:09:23

ความคิดเห็นที่ 19 *** จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:10:48

ความคิดเห็นที่ 20 ดิฉันเลยถึงบางอ้ออีกแล้ว (เลือดนักเรียนภาษาสันสฤตเดือดพล่านขึ้นมาอีกแล้ว) มันภาษาสันสกฤตแท้นี่หว่า จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:11:30

ความคิดเห็นที่ 21 มาจากคำว่า บัณฑิต ที่แปลว่าผู้รู้ + ปุระ หรือบุระ ที่แปลว่าเมือง เลยออกมาเป็นคำว่า บัณฑิตปุระ ออกเสียงแบบเนปาลีว่า บันดิปูร์ แปลเป็นไทยง่ายๆก็คือเมืองบัณฑิต หรือเมืองของผู้รู้ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:12:42

ความคิดเห็นที่ 22 ห้องนั่งเล่นชั้นสอง จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:14:16

ความคิดเห็นที่ 23 กินข้าวเช้า จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:14:56

ความคิดเห็นที่ 24 ปล. พ่อครัวที่นี่หล่อล่ำกำลังมาก หน้าตาดี๊ดีอยากกินพ่อครัวจังเลย สำหรับฝีมือทำกับข้าวก็งั้นๆแต่เนื่องจากพ่อครัวหล่อ กับข้าวออกมายังไงก็พอทน เมื่อก่อนนะคะ ตอนที่ดิฉันเด็กๆแล้วได้ยินสุภาษิตไทยที่ว่า "วัวแก่กินหญ้าอ่อน" นั้น ดิฉันไม่เข้าใจหรอกค่ะ อีกทั้งเวลาได้ยินเรื่องผู้ชายอายุมากๆมีเมียหรือกิ๊กเด็กๆนั้น ดิฉันก็ไม่เข้าใจ ตอนนี้เมื่อตัวเองอายุปูนนี้ ถึงได้เข้าใจถ่องแท้ เวลามองผู้ชาย ชอบแบบหนุ่มแน่นเนื้อแทบจะแตกดังเปรี๊ยะ กระดูกคงจะกรุบกรอบดีแท้ เพื่อนร่วมงานของดิฉันคนนึงอายุพอๆกัน เวลาเธอดูผู้ชายหนุ่มๆนั้น เธอจะบอกว่า I skip the face and go straight to the body บอกแล้วว่าจ่าฝูงแรดมาเองงานนี้ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:21:13

ความคิดเห็นที่ 25 ห้องที่เรานอนอยู่ชั้น 4 ค่ะ เดินออกมาจากห้องก็เป็นดาดฟ้าเลย สามคนพ่อแม่ลูกตีแปลงจองดาดฟ้า พอสี่โมงก็มานั่งดูวิวกันแล้ว จะกินข้าวก็บอกให้เขาถ่อขึ้นมาเสิร์ฟบนดาดฟ้า จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:22:40

ความคิดเห็นที่ 26 นั่งเรื่อยไปจนท้องฟ้ามีแต่ดวงดาว อากาศเย็นฉ่ำจนต้องไปเอาเสื้ออีกตัวมาใส่ คุยกันสามคนพ่อแม่ลูกสารพัดเรื่องตามแต่ใครจะเริ่มพูดก่อน คุยจนฟ้ามืดสนิทมีแต่ดาวเป็นล้านล้านดวง ชวนลูกดูดาวโน้นดาวนี้ พ่อมันก็นี่ไงไท  Little dipper, big dipper ************************************************ ห้องอาหารมองลงมาจากชั้นสี่ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:23:59

ความคิดเห็นที่ 27 พ่อของไทนั้น ถือว่าการเล่านิทานอ่านหนังสือให้ลูกฟัง เป็นงานยิ่งใหญ่ที่สุดที่มนุษยชาติพึงกระทำ พี่ท่านเริ่มอ่านหนังสือให้ไทฟังตั้งแต่ไทอายุไม่ถึงหกเดือน ตอนนั้นไทเข้านอนสองทุ่ม พอสักทุ่มตรงนี่ก็ขึ้นเตียงเล่านิทานกันแล้ว หนังสือนั้นไม่ต้องไปซื้อไปหาที่ไหน ห้องสมุดใกล้บ้านมีหนังสือนิทานเด็กเป็นแสนๆเล่ม ยกเว้นเล่มไหนที่ไทชอบมากถึงจะซื้อมาเก็บไว้ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:27:47

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นเมืองที่สงบน่าท่องเที่ยวมากค่ะ ครอบครัวนี้ก็น่ารัก เล่านิทานให้ลูกฟังก่อนนอน อยากมีลูกขึ้นมาทันทีเลยค่ะ จากคุณ : anyarat_postharvestcmu เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:35:00

ความคิดเห็นที่ 29 สำหรับไทนั้น แม่กลับเล่านิทานได้สนุกที่สุด เพราะดิฉันด้นเอาสดๆเลย ไม่ต้องอาศัยหนังสือ มีทั้งเรื่องของฝรั่งและไทย จะให้ได้บรรยากาศก็ต้องปิดไฟแล้วนอนเล่ากันบนเตียงของไทเลย เล่ากันไปก็หัวเราะก๊ากกันไป เรื่องของฝรั่งก็มีเรื่องคิวปิดกับนางไซคี(สองคนนี้เขาเป็นกิ๊กกัน) เรื่องของเพอซิอุสปราบนางเมดูซา เรื่องกล่องของนางแพนดอร่า(Pandora's box) เรื่องการผจญภัยของโอดิซิอุส(The Odyssey) เรื่องอภินิหารขนแกะทองคำ(Jason and the Argonauts) เรื่องพวกนี้ดิฉันจำมาจากหนังสือเรื่อง Mythology ของ Edith Hamilton ใครเรียนวรรณคดีอังกฤษอย่างดิฉันต้องอ่านจนจบเล่มทุกคน จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:37:31

ความคิดเห็นที่ 30 anyarat_postharvestcmu ***การมีลูกนั้นเป็นทุกข์อันประเสริฐค่ะ สุขนะ แต่สุขแบบทุกข์ๆ ลองมีบ้างแล้วจะรู้ค่ะ ************************************************ เรื่องไทยก็มีไม่ใช่ไม่มี เรื่องรามเกียรติ (ไทเรียกว่าเรื่องของ Prince Rama and Princess Sita  เล่าให้มันฟังตั้งแต่ไปบาหลี) ดิฉันจะจับตอนมาเล่าให้ไทฟังแบบตอนทรพีวัดรอยเท้าทรพา ตอนศึกกุมภกรรณ ตอนท้าวมาลีวราชว่าความ อีกเรื่องที่ไทยฟังแล้วอ้าปากหวอนั้นคือเรื่องโคนันทวิศาล(เด็กสมัยนี้รู้จักไหมหนอ) ไทเรียกโคนันทวิศาลว่า The bull who likes sweet talks  ฟังแล้วฟังเล่าไม่รู้เบื่อ แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 52 01:43:45 จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:43:07

ความคิดเห็นที่ 31 พอพ่อของไทชี้ให้ลูกดูดาวต่างๆ มีหรือที่แม่คนนี้จะยอมแพ้ ดิฉันก็ชี้นิ้วส่งๆไปมั่ง โน่นไงไทดาวลูกไก่ไงลูก ไทบอกดาวอะไรนะแม่ ไม่เคยได้ยิน จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:46:38

ความคิดเห็นที่ 32 โฮ้ยยย เชย ไม่เคยได้ยินดาวลูกไก่ มานี่แม่จะเล่าให้ฟัง มีแม่ไก่นะมันมีลูกไก่อยู่ 7 ตัวอยู่ที่บ้านชาวนาคนหนึ่ง วันนึงมีพระมาธุดงค์ใกล้ๆบ้านชาวนาคนนี้ ชาวนาก็คิดว่าจะทำกับข้าวใส่บาตรพระธุดงค์รูปนี้ แต่ชาวนานี้จนมาก เลยต้ดสินใจจะฆ่าแม่ไก่เลี้ยงพระ บรรดาลูกไก่กับแม่ไก่ได้ยินเข้า ลูกไก่ก็บอกว่า แม่ๆๆๆหนีเถอะ พรุ่งนี้แม่ต้องตายแน่ๆ แม่ไก่กลับบอกว่า ลูกเอ๋ย ชาวนาคนนี้มีบุญคุณกับพวกเรายิ่งนัก ที่อยู่ได้ทุกวันนี้ก็เพราะเขา เพราะฉะนั้นแม่จะต้องแทนคุณชาวนาคนนี้ รุ่งขึ้นแม่ไก่โดนเชือดเอามาทำอาหารให้พระธุดงค์จริงๆ ลูกไก่ทั้ง 7 เสียใจมาก เลยพากันกระโดดกองไฟตายตามแม่ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:47:40

ความคิดเห็นที่ 33 แล้วทั้งแม่ไก่ลูกไก่..ก็ไปเกิดเป็นดาวด้วยกันบนฟากฟ้า... ตอนดิฉันเด็กๆมีเพลงที่นักร้องท่านหนึ่งร้องไว้ด้วยค่ะ จำชื่อนักร้องท่านนั้นไม่ได้ แต่รู้ว่าเป็นนักร้องเพลงพื้นบ้าน จำได้ด้วยว่า เพลงนั้นจบลงด้วย "ด้วยอานิสงฆ์อันประเสริฐ ลูกไก่ไปเกิดเป็นดาว..." ใครพอทราบชื่อนักร้องท่านนั้นไหมคะ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:48:40

ความคิดเห็นที่ 34 วิวที่เห็นจากดาดฟ้าตอนเย็นคือ วิวเทือกเขาหิมาลัยค่ะ เห็นทีแรกขนลุกนะ เพราะได้ยินมานานแล้วอ่ะค่ะ พอเห็นตัวจริงแล้วเหมือนกับว่า ถ้าจะตายตอนนี้ก็ตายตาหลับแล้ว จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:49:29

ความคิดเห็นที่ 35 อันนี้วิวตอนเช้าค่ะ จากที่นี่เห็นหิมาลัยแต่ไม่เป็นเดอะเอเวอร์เรสนะคะ ลืมบอกไปว่าที่นี่อากาศดีมากๆ กลางคืนอากาศเย็นเกือบหนาวเลย แต่พอแดดออกจะอุ่นสบายค่ะ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:50:30

ความคิดเห็นที่ 36 ** จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:50:57

ความคิดเห็นที่ 37 ตอนที่ดิฉันไปเนปาล เป็นตอนปลายฝนต้นหนาว ถ้าเป็นหน้าหนาวจริงๆจะเห็นชัดกว่านี้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 52 01:52:17 จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:51:55

ความคิดเห็นที่ 38 แถมอีกรูป จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:52:43

ความคิดเห็นที่ 39 สภาพในเมืองค่ะ มันเป็นเมืองเล็กๆที่สงบสุข พลเมืองไม่ถึง 5000 คนได้มั้ง ไม่มีรถ ไม่มีแสงสี ไม่มีเด็กร้องขายโพสการ์ด ไม่มีคนมาวุ่นวายถามโน่นถามนี่ ที่จริงทั้งเมืองไม่มีของที่ระลึกนักท่องเที่ยวขายเลย อยู่กันตามประสาชาวบ้านจริงๆ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:53:43

ความคิดเห็นที่ 40 ห้องสมุดประชาชนแสนสวยกลางเมือง จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:54:28

ความคิดเห็นที่ 41 อีกรูป จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:54:54

ความคิดเห็นที่ 42 บ้านใครก็ไม่รู้ งามอีกแล้ว จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:55:28

ความคิดเห็นที่ 43 ตอนเย็นหลังกินข้าวเย็นเสร็จแล้ว ชาวบ้านจะมานั่งเล่นสังสันท์กันอยู่ที่ถนนหน้าบ้าน มีร้านอาหารขายนักท่องเที่ยวอยู่สองสามร้าน พอสามทุ่มทุกอย่างปิดเงียบ แยกย้ายกันไปนอนเอาแรงตามประสาคนอยู่เมืองเล็กๆ แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 52 01:57:05 จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:56:43

ความคิดเห็นที่ 44 ตายล่ะ เพิ่งเห็นว่าคุณClear Ice มาปาดที่คคห.ที่ 7 ขอโทษค่ะที่เดี๊ยนมองไม่เห็นอย่าโกรธนะ ************************************************ ตอนดิฉันแวะร้านของชำ มีเด็กผู้หญิงคนนึงขอตังค์ แต่ตอนนั้นดิฉันฟังไม่รู้เรื่องว่า เด็กพูดอะไร พอเด็กคนนั้นพูดขาดคำเท่านั้น เจ้าของร้านวิ่งเอาไม้จะมาตีเด็กคนนั้น พร้อมทั้งไล่เด็กคนนั้นออกนอกร้าน แถมยังบอกดิฉันว่า คุณนายไม่ต้องไปฟังอีเด็กคนนั้น มันนิสัยเสีย ทั้งเมืองมีมันอยู่คนเดียวที่ขอเงินนักท่องเที่ยว ถ้าคุณนายเห็นมันขอตังค์อีกอย่าให้มันเป็นอันขาด เสียนิสัย อิฉันขอโทษด้วยค่ะ โห...ประทับใจคนเมืองนี้โคตรๆๆๆ อยู่ที่นี่สามวัน ไม่มีเด็กคนไหนมาขอตังค์จริงๆด้วย ทั้งๆที่เขาไม่ได้ร่ำรวยอะไรเลย คนเมืองนี้นิสัยดีมากค่ะ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 01:59:19

ความคิดเห็นที่ 45 อ้อ บอกก่อนเด้อว่า เมืองนี้เป็นเมืองเล็กๆ แต่มีนักท่องเที่ยวบ้างไม่มากนัก เพราะว่าเป็นการพักครึ่งทางสำหรับคนเดินทางจากกาฏมัณฑุมาโพครา เวลานักท่องเที่ยวเสร็จจากการเทร็คกิ้งจากโพครา บางคนจะมาพักนอนที่นี่ 1 คืนก่อนจะต่อไปที่อื่น จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:00:28

ความคิดเห็นที่ 46 เย้ๆๆๆ  วันนี้มาทันถ่ายทอดสด.....เย้ๆๆ ชอบจังเลยค่ะโรงแรมแบบนี้......โรแมนติกมั่กมากๆค่ะ ว่าแล้วก็ขอตัวไปทานยานอนก่อนค่ะ ไข้กำเริบ(แล้วจะดีใจทำไมล่ะเนี่ย) เดี๋ยวพรุ่งนี้มาตามไปต่อค่ะ.....กำลังหนุก จากคุณ : iamchula เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:02:26

ความคิดเห็นที่ 47 เมื่อก่อนบันดิปูร์เป็นเมืองค้าขายที่สำคัญมากเมื่อร้อยสองร้อยปีก่อน เพราะว่าเป็นเมืองอยู่ครึ่งทางของเส้นทางเดินค้าขายจากอินเดียไปธิเบตพอดิบพอดี นี่หมายถึงเส้นทางเดินขึ้นเขาลงเขานะคะ พ่อค้าชาวอินเดียจะนำสินค้าพวกงาช้าง เครื่องเทศไปขายที่ธิเบต พ่อค้าชาวธิเบตก็จะนำขนสัตว์จากตัวแย็ก กับผ้าไหมมาขายที่อินเดีย แต่พอมีการสร้างถนน ความสำคัญของบันดิปูร์ก็หมดไป ************************************************ "เขตปลอดอึ" จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:02:57

ความคิดเห็นที่ 48 iamchula ---ไปนอนก่อนเถอะค่ะ พรุ่งนี้ตื่นมาดูก็ยังไม่สาย หายเร็วๆนะจะได้มารีวิวหลองพระบางต่อ ดิฉันรออยู่ค่ะ ************************************************ ลืมบอกไปว่า เห็นเป็นเมืองเล็กๆอย่างนี้นั้นเป็นเมืองเล็กพริกขี้หนู เนื่องจากมีโรงพยาบาลของรัฐเล็กๆอยู่บนเขา ชาวบ้านแถวนี้ใครเจ็บป่วยต้องมาโรงพยาบาลนี้ค่ะ ไปเดินเล่นเห็นผู้ชายคนนึงแบกภรรยาท่าทางไม่สบายมาหาหมอ แบกบนหลังแบบขี่หลังเลยนะคะ พี่ท่านบอกว่า ไม่รู้แบกกันมากี่สิบกิโล แถวนี้โรงพยาบาลนี้คงเป็นโรงพยาบาลเดียวในระยะรัศมีหลายสิบกิโลเมตร จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:05:20

ความคิดเห็นที่ 49 แถมยังมีโรงเรียนประจำที่นักบวชนิกายเจซูอิตมาสร้างไว้ด้วยค่ะ เป็นโรงเรียนที่เด็กยากจนวรรณะไหนก็ได้สามารถเข้าเรียนได้ เมื่อตอนพวกเหมาอิสต์อาละอวดเมื่อสองสามปีก่อน โรงเรียนนี้ต้องปิดตัวลง พวกนักบวชต้องอพยบไปอยู่กาฏมัณฑุ แต่ตอนนี้โรงเรียนเปิดสอนปรกติแล้ว จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:06:13

ความคิดเห็นที่ 50 ลืมบอกอีกแล้วว่า บันดิปูร์นี้เป็นเมืองอนุรักษ์ค่ะ นอกจากห้ามรถเข้าแล้ว ยังห้ามมีการรื้อถอน หรือต่อเติมอาคารภายในเมืองด้วย โดยเฉพาะส่วนหน้าที่หันหน้าเข้าถนน ห้ามต่อเติมอย่างเด็ดขาด จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:06:51

ความคิดเห็นที่ 51 ไปเนปาลครั้งนี้ ดิฉันเอาหนังสืออ่านเล่นของไทไปด้วยค่ะประมาณ 40 เล่ม เป็นหนังสือภาษาอังกฤษที่มีรูปภาพสวยงาม ที่นี่ถูก ที่โน่นเด็กไม่มีปัญญาจะซื้ออ่าน ดิฉันเลยติดไปด้วย จะเอาไปบริจาคให้เด็กยากจน จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:09:07

ความคิดเห็นที่ 52 จำได้ไหมคะ ในรีวิวพม่าของดิฉัน ดิฉันทำ book drive ที่บริษัทที่ดิฉันทำงานอยู่ ได้หนังสือมาหนึ่งพันเล่มเศษๆได้ เอาไปให้เด็กพม่าส่วนหนึ่ง ครั้งนี้เองกลับไปให้เด็กนักเรียนโรงเรียนที่ห่างไกลที่จังหวัดศรีสะเกษ ที่เหลือก็เอามาเนปาลเท่าที่จะขนมาได้ ที่บ้านยังมีเหลืออีกกองเบ้อเริ่ม ใครยังไม่ได้อ่าน ตรงนี้เลยค่ะ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7517694/E7517694.html จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:09:59

ความคิดเห็นที่ 53 ถามคนที่โรงแรมว่า โรงเรียนในบันดิปูร์นี้ มีโรงเรียนไหนที่จนที่สุด อีตาผู้จัดการชี้มือไปบนยอดเขาบอกว่าโน่นไง จนที่สุดแล้ว เป็นโรงเรียนของเด็กวรรณะต่ำ อย่าลืมนะว่าที่เนปาลถือระบบวรรณะเหมือนอินเดีย แต่ไม่ติดยึดมั่นขนาดอินเดีย จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:10:55

ความคิดเห็นที่ 54 ดิฉันแหงนหน้าไปดูโรงเรียนบนยอดเขาแล้วถอดใจเฮือก จัดการแบ่งหนังสือเป็นสองส่วน ใส่เป้ของทั้งผัวทั้งเมียแล้วเริ่มเดินขึ้นเขา เดินไปสัก 40 นาทีก็ถึงค่ะ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:11:26

ความคิดเห็นที่ 55 แปลกใจมากที่ตอนไปถึงตอน 9 โมงเช้านั้น โรงเรียนปิดค่ะ โรงเรียนเนปาลเข้าเรียนตอน 10 โมงเช้า สายมากๆในความคิดดิฉันนะ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเริ่มสอนสายขนาดนั้น เลยนั่งรออยู่นอกโรงเรียนค่ะ เพราะโรงเรียนนี้อยู่ในเขตเทวาลัย ในเขตเทวาลัยของศาสนาฮินดู ห้ามคนต่างศาสนาเข้าไป มีป้ายบอกไว้ชัดเจนว่า No entry for non-Hindus เราสามคนเลยรอข้างนอก จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:12:19

ความคิดเห็นที่ 56 รอสักพักก็เห็นครูใหญ่เดินขึ้นเขามา เลยทักทายแนะนำตัวกันพักนึง ครูใหญ่ทั้งแปลกใจทั้งตื่นเต้นที่มีคนเอาหนังสือมาบริจาค บอกว่าตั้งแต่ไอเป็นครูใหญ่มาสามสิบปี พวกยูเป็นกลุ่มแรกที่เอาหนังสือมาบริจาค เพราะเมืองนี้ไม่ใช่เมืองท่องเที่ยว คนน้อยนักท่องเที่ยวน้อย จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:13:33

ความคิดเห็นที่ 57 เรามอบหนังสือให้ครูใหญ่แล้วบอกลา ครูใหญ่บอกจะรีบไปไหน เข้ามาในโรงเรียนมาดูนักเรียนไหม เราลังเล แต่ครูใหญ่บอกเข้ามาเหอะ ยูเข้ามาได้ ในเทวาลัยก็เข้ามาได้ อันนี้ดิฉันรู้สึกว่าครูใหญ่ให้เกียรติพวกเราสามคนมาก จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:17:42

ความคิดเห็นที่ 58 ขอบคุณเรื่องราวดีๆ ที่นำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ จากคุณ : คนสองภาค เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:22:08

ความคิดเห็นที่ 59 คนสองภาค ---ขอบคุณค่ะ ************************************************ มาดูเด็กนักเรียนออกกำลังกายก่อนร้องเพลงชาติค่ะ ก่อนร้องเพลงชาติก็มีการออกกำลังกายก่อน คุณครูผู้หญิงชวนเชิญดิฉันออกมาออกกำลังกายด้วย อ้าว งานนี้มีเฮสิครับท่าน ดิฉันก็เลยสอนเด็กๆให้ boogie ด้วยการให้เด็กเอามือสองข้างจับหัวเข่าทั้งสองไว้ แล้วโยกเข่าไปมาโดยทำก้นงอนๆไปด้วย เด็กๆหัวเราะกันเจี๊ยวไปหมด ท่าดิฉันเด็ดๆมีหลายท่าเช่นกระโดด Jumping jack ท่าสุริยนมัสการ ท่าหนุมานถวายแหวน แบบว่าคิดค้นท่ากันสดๆเดี๋ยวนั้นเลย เป็นที่ถูกใจเด็กๆทั้งโรงเรียนเป็นยิ่งนัก จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:27:05

ความคิดเห็นที่ 60 คุณครูคนนี้ดีใจมากที่มีคนเอาหนังสือมาให้ เชิญไทเข้าไปนั่งในชั้นเรียน แล้วให้นักเรียนร้องเพลงภาษาอังกฤษให้ฟัง น่ารักมาก ห้องนิดเดียวนักเรียนนั่งอัดกันเต็มเลย จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:27:49

ความคิดเห็นที่ 61 แล้วคุณครูคนนี้ก็บอกเด็กคนนึงเป็นภาษาเนปาลี เด็กคนนั้นวิ่งจู๊ดออกไปพักเดียวก็กลับมาด้วย...ดอกไม้สดค่ะ คงไปเก็บมาแถวๆนั้น คุณครูคนนี้อยากจะมอบดอกไม้ขอบคุณให้ไท เพราะดิฉันบอกไปว่า เป็นหนังสือของไทที่ไทอยากจะเอามาให้เด็กๆเนปาล (ที่แท้จริงมันไม่ได้มีส่วนร่วมคิดร่วมทำเลย อ่านเสร็จแล้วมันก็ทิ้ง) จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:28:42

ความคิดเห็นที่ 62 ใครมาเนปาล ไม่โดนเด็กๆขอขนมขอเงินนี่ กลับเมืองไทยซื้อล็อตตารี่ได้เลย ไม่ว่าเดินไปทางไหน จะมีเด็กเล็กๆเดินมาพูดแบบท่องขึ้นใจไว้เลยว่า "ten rupees one candy one pen" ทีแรกฟังไม่ออกหรอกค่ะ สามีแปลให้ฟังว่าเด็กๆพูดว่าอะไร จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:29:49

ความคิดเห็นที่ 63 ติดตามตลอดค่ะ นอกจากได้เห็นสถานที่สวยๆแล้วยังได้ความคิดที่ว่า ความสุขที่แท้จริงคือการได้แบ่งปัo ยังกะหนัง into the wild น้องไทคงจะเป็นเด็กที่โตมาแบบคุณภาพ เพราะมีคุณแม่แบบคุณ flymom จากคุณ : anyarat_postharvestcmu เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:34:25

ความคิดเห็นที่ 64 แน่นอนค่ะ ดิฉันไม่เคยให้อะไรที่เด็กขอไปเลย ดิฉันมีนโยบายไม่สร้างนิสัยขี้ขอให้เด็กๆเหล่านี้ค่ะ ถ้าใครจะเอาของไปแจกชาวบ้านหรือเด็กๆ ดิฉันขอสนับสนุนการเอาหนังสือหรืออุปกรณ์การเรียนแบบสมุด ดินสอหรือขนมก็ได้ อะไรทำนองนี้ไปแจกค่ะ ที่สำคัญคือไปแจกที่โรงเรียนเลย สละเวลาเที่ยวของเราหน่อย จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:36:35

ความคิดเห็นที่ 65 ดิฉันเกลียดเวลาเห็นนักท่องเที่ยว ไม่ว่าจะไทยหรือชาติไหนๆ แจกขนม ปากกา หรือเงินกับเด็กๆตามแหล่งท่องเที่ยว ใช่ มันทำให้เรารู้สึกดี รู้สึกเหมือนเราใจบุญได้ทำบุญ แบบที่ฝรั่งเขาพูดว่า It makes you feel good about yourself แต่คนพวกนั้นหารู้ไม่ว่า กำลังสั่งสมนิสัยที่น่ารังเกียจอย่างที่สุดกับเด็กๆพวกนั้น นั่นคือนิสัยขี้ขอ ไม่รู้จักหาเอง ต้องร้องขอคนอื่นเขา ของที่คุณเอามาบริจาค ซื้อเอาตามร้านชาวบ้านแถวนั้นยิ่งดีไปใหญ่ เป็นการกระจายรายได้สู้ท้องถิ่น แล้วถ้าจะให้ เอาไปให้ที่โรงเรียนเลยค่ะ โรงเรียนจนๆมีเยอะแยะไป เด็กๆนักเรียนจะได้รู้สึกว่า เพราะเขามาโรงเรียนมาเรียนหนังสือ เขาถึงได้รับของแจกเป็นรางวัลที่เป็นเด็กดีมาเรียนหนังสือ แทนที่จะหนีโรงเรียนไปวิ่งเล่นขอนักท่องเที่ยว จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:42:58

ความคิดเห็นที่ 66 ตลอดเวลาสามวันสองคืน ดิฉันกับสองพ่อลูกไม่ทำอะไรเลยนอกจาก ตื่นเช้ามาก็ปีนเขาไปดูพระอาทิตย์ขึ้น แล้วเดินไปดูชาวบ้านซักผ้าที่บ่อน้ำสาธารณะนอกเมือง เดินกลับมากินข้าวที่โรงแรมแล้วเดินลงเขาไปดูเขาฝัดข้าวด้วยมือ(ตอนที่ไปเป็นหน้าเกี่ยวข้าวพอดี) ไปดูทุ่งนา เดินแกว่งไปแกว่งมาอยู่แถวๆนั้น กินข้าวเที่ยงร้านอาหารในเมือง คุยกับชาวบ้านแถวนั้น ตอนเย็นก็ปีนภูเขา(ที่นั่นมีภูเขาไม่สูงนักอยู่เยอะ)ไปดูแสงพระอาทิตย์ตกลงบนยอดเขาหิมาลัย แล้วเดินกลับมากินข้าวที่โรงแรม แค่นี้จริงๆค่ะ คนที่ชอบมีกิจกรรมอะไรทำทั้งวันอาจจะไม่ชอบเมืองบันดิปูร์ค่ะ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:47:56

ความคิดเห็นที่ 67 วันแรกที่มาถึงบันดิปูร์ เป็นวันที่เกิดวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ของบ้านดิฉัน เพราะว่า...ไทลืมผ้าห่มตัวเองไว้ที่จิตวัน จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:54:06

ความคิดเห็นที่ 68 ตลอดเวลาที่ครอบครัวนี้เดินทางไปไหน ไทจะมีแบ็คแพ็คเล็กๆไว้ใส่ของส่วนตัว ไทมีหน้าที่แพ็คของมีค่าชิ้นเดียวที่มี นั่นคือผ้าห่มแสนรัก มาถึงบันดิปูร์ พอหาโรงแรมแล้วกินข้าวกลางวันเสร็จกำลังเอาของออกจากกระเป๋า ได้ยินเสียงไทร้องไห้โฮดังมาก พ่อมันถามว่าอะไร ไทบอกว่า ลืมจิจิ๊(ค่ะ ผ้าห่มของไทมีชื่อเสียงเรียงนามว่า จิจิ๊)ไว้ที่จิตวัน เรื่องใหญ่สิคะพี่น้อง จิตวันกับบันดิปูร์นี่มันต้องขับรถตั้งครึ่งวันกว่าจะถึง ตอนนั้นมันก็สองโมงเย็นแล้ว คนทำความสะอาดห้องพักที่จิตวันเอาจิจิ๊ไปทิ้งเสียแล้วก็ไม่รู้ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:55:18

ความคิดเห็นที่ 69 ยังมีคนดูอยู่เด้อค่ะ จากคุณ : แม่ค้าลูกชิ้นนึ่ง เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:55:46

ความคิดเห็นที่ 70 ทุกคนในที่นี้อาจจะสงสัยว่า กะอีแค่ผ้าห่มผืนเดียวถึงมีความสำคัญถึงขนาดนั้น... จิจิ๊นั้นมีความสำคัญต่อไทสูงเทียมยอดเขาพระสุเมรุบวกยอดเขาโอลิมปัส จิจิ๊เป็นเพียง baby blanket ราคาถูกไม่กี่เหรียญ ใครซื้อให้ก็ยังจำไม่ได้... ...แต่เป็นผ้าห่มที่พ่อมันฉวยติดมือไปวันที่รับไทจากโรงพยาบาลกลับบ้านเป็นครั้งแรก เป็นผ้าห่มที่ใช้ห่มไทตอนที่ไทเป็นเบบี้ ไม่ว่าจะหนาวแค่ไหน ต้องเอาจิจิ๊ห่มไทก่อนแล้วค่อยวางผ้านวมตาม... ************************************************ นี่ล่ะค่ะ โฉมหน้าอันโสมม(เหม็นมาก)ของจิจิ๊ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:57:22

ความคิดเห็นที่ 71 แม่ค้าลูกชิ้นนึ่ง--- คนเขียนก็ยังโพสอยู่ค่ะ โพสไปหาข้าวกลางวันให้ลูกกินไปด้วย ************************************************ ไทติดจิจิ๊มากตามภาษาเด็กฝรั่งที่ต้องมีอะไรถือติดมือตลอดเวลา ไม่ว่าจะนั่งจะนอนที่ไหนก็ต้องมีจิจิ๊ ไปไหนร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำก็ต้องเอาจิจิ๊ไปด้วยไม่งั้นนอนไม่ได้ มีครั้งหนึ่งดิฉันขอซักจิจิ๊เพราะว่าหมักหมมดำปี๋ ไทซึ่งตอนนั้นประมาณ 4 ขวบนั่งเฝ้าหน้าเครื่องซักผ้าไม่ยอมไปไหน นานๆก็ส่งเสียงถามจิจิ๊ในนั้นว่า "Gigi, are you ok in there?" พอซักเสร็จเอาจิจิ๊ใส่เครื่องอบผ้า มันเอาหูแนบเครื่องอบผ้าแล้วบอกดิฉันว่า "Gigi said it's really hot in there" ไทปฏิบัติต่อจิจิ๊เหมือนพี่น้องที่มันไม่เคยมี เมื่อโตขึ้นมาถึงตอนนี้ แม้ไทจะไม่พูดคุยกับจิจิ๊เหมือนเมื่อก่อน แต่เวลานอนไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนในโลก จิจิ๊ต้องอยู่ข้างกายไทเสมอ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 02:59:08

ความคิดเห็นที่ 72 ถึงตอนนี้สังขารของจิจิ๊แทบจะสูญสลายไปหมดแล้ว ขาดเป็นรูนับไม่ถ้วนแถมยังเปื่อยบางเสียจนแทบจะขาดออกจากกัน ทุกครั้งที่กลับเมืองไทย หม่อมยายของมัน(แม่ดิฉันเอง) จะใช้ให้คนไปซื้อผ้าขาวบางเนื้อดีมาปะด้านหลังจิจิ๊ แล้วชุนจิจิ๊ให้รูที่ขาดนั้นเข้าหากัน พ่อมันลงไปขอใช้โทรศัพท์กับผู้จัดการทันที ต่อไปถึงโรงแรมที่จิตวันขอพูดกับผู้จัดการที่นั่นให้ไปหาดูว่าพนักงานทำความสะอาดยังเก็บจิจิ๊ไว้หรือเปล่า ปรากฏว่ายังเก็บไว้ให้ พ่อมันบอกผู้จัดการที่จิตวันทันทีว่า This is a life or death situation ยูหาคนขับรถมาคนนึงเดี๋ยวนี้เลย รถอะไรก็ได้ชั้นไม่สนใจ ให้เอาผ้าห่มผืนนั้นมาบันดิปูร์เดี๋ยวนี้ ให้ถึงก่อนสามทุ่มคืนนี้ drive safe but drive fast แล้วชั้นจะจ่ายค่ารถกับน้ำมันให้คนขับเอาไปให้ยูเอง บอกคนขับด้วยว่า ถ้ามาถึงก่อนสามทุ่มคืนนี้ เขาจะได้รับทิปอย่างงามที่สุดเท่าที่เคยได้มาในชีวิต ************************************************ ดูกันชัดๆว่าจิจิ๊นั้นอาการร่อแร่ขนาดไหน ทั้งขาดทั้งเปื่อยจนแม่ดิฉันไม่รู้จะชุนตรงไหนแล้ว จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 03:01:05

ความคิดเห็นที่ 73 กะรีด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เข้ามาบอกว่า เพิ่งเคยได้อ่านรีวิวคุณ flymom ค่ะ  ตามไปอ่านตอน ๑ ๒ อ่านไปเรื่อย ไปป๊ะกะ คห. คุณ seam33  (ขอนุญาตพาดพุง หุ หุ)  ข้อความว่า "เขียนได้สนุกจัง ต้องไปหาติดตามอ่านทู้อื่นที่รีวิวไว้เลยนะคะเนี่ย เหมือนเจอนักเขียนที่ถูกใจ ต้องไปตามซื้อทุกเล่ม ยังไงยังง้านนน" ^ ^ เนียะ   ขอลอกมาสารภาพด้วยคน  หุ หุ (คงต้องย้อนไปอ่านสักอาทิตย์! หุ หุ) จากคุณ : คนสองภาค เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 03:04:47

ความคิดเห็นที่ 74 ไทนั่งรอนอนรอใจตุ๋มๆต่อมๆอยู่จนถึงสองทุ่ม คนขับซึ่งบึ่งมอเตอร์ไซต์มาจากจิตวันตั้งแต่สามโมงเย็นก็มาถึงพร้อมทั้งจิจิ๊สุดที่รักของมัน พี่ท่านให้เงินคนขับ 5500 รูปีค่ารถและน้ำมันฝากไปให้นายจ้าง ส่วนตัวคนขับพี่ท่านให้ทิป 50 เหรียญบวกอีก 10 เหรียญเป็นค่าอาหารเย็นและโรงเตี๊ยมถ้าคนขับจะนอนบันดิปูร์ ไทนั้นนั่งตักพ่อกอดจิจิ๊ไว้แนบอก พร่ำขอบคุณพ่อมันแล้วบอกว่า Daddy, now I know how much you love me พ่อมันเลยถือโอกาสสอนเสียเลยว่า ครั้งนี้เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ไอจะทำอย่างนี้ ครั้งหน้าถ้ายูลืมจิจิ๊ไว้ที่ไหน จิจิ๊ก็จะอยู่ที่นั่นไม่กลับมาหายูอีก ของที่เอ็งรักเอ็งหวง เอ็งต้องเก็บให้ดีอย่าลืมอีกเป็นอันขาด เอ็งไม่มีหน้าที่รับผิดชอบอะไรเลยในทริปนี้นอกจากจิจิ๊แล้วเอ็งยังลืม ตอนนั้น สิ่งที่เข้ามาให้หัวดิฉันอย่างเดียวคือ รู้แล้วว่าไอ้ที่ประหยัดค่าเครื่องบินจากกาฏมัณฑุไปจิตวัน เงินตรงนั้นเอามาลงตรงนี้นี่เอง... ************************************************ ให้ดูกันว่าจิจิ๊บางขนาดไหน ขอบคุณค่ะที่เข้ามาดูมาอ่าน ติดตามตอนอวสานในตอนหน้านะคะ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 03:05:37

ความคิดเห็นที่ 75 .. แวะมาอ่านจนจบ สุดยอดๆๆๆ ครับ  ประทับใจทั้งเรื่องมิตรภาพอันงดงามที่โรงเรียน แถมยังสนุก น่ารัก ซาบซึ้ง กับจิจิ๊ผ้าห่มเพื่อนยาก ยอดเยี่ยมครับ .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 04:13:00

ความคิดเห็นที่ 76 ซึ้งอ่า.. จากคุณ : คุณไม่เข้าใจผมหรอก เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 05:46:03

ความคิดเห็นที่ 77 ตามมาแล้วจ้าคุณพี่ แถวนี้ก็ใช่ย่อย อุณหภูมิ -3 นั่งมือเย็นอยู่เนี้ย บรื๊อออออออออออ น้องจิจิ๊ของไท คล้ายผ้าหอม(เหม็นมาก)ของหลานเลย ขาดซะจนไม่มีที่ จะปะ แบบว่าซักเครื่องไม่ได้แล้ว ต้องค่อยๆขย่ำด้วยมือเอา แล้วเวลาจะ นอน เขาต้องเอามาดมๆ พร้อมทั้งเอามือมาคลึงๆ ถึงจะสบายใจ 5555 เมืองนี้เงียบสงบจริงๆค่ะ ต้นไม้ก็เขียวขจี น่าไปพักผ่อนจริงๆ แต่คงไม่คุ้ม ถ้ามีเวลาแค่ 8วัน คุณพี่ว่าไงดีค่ะ จากคุณ : ม่านสีม่วง เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 06:23:49

ความคิดเห็นที่ 78 มาขานชื่อค่ะ ยิ่งอ่านยิ่งอยากไปเนปาล แต่จะพูดไป เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่อ่านรีวิวของคุณ flymom ไททำบุญมาดีมากมาย ที่มีพ่อแม่แบบนี้ จากคุณ : scuba734 เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 07:23:12

ความคิดเห็นที่ 79 โห ยังไม่ได้อ่านตอนก่อนหน้านี้เลยค่ะ เด๋วไปตามตอนเก่า ๆ ก่อน หนุกมากเลย แถมอ่านไปนึกถึงเนปาลด้วย ชอบมาก ๆ เล่าได้มันส์แถมมีสาระเป็นระยะ หนุกค่ะ ขอบอก จากคุณ : da-o-mi (da-o-mi) เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 07:56:27

ความคิดเห็นที่ 80 ติดตามต่อค่ะ ลูกชายน่ารักกได้ทุกตอนนนนน ฮิ้วววว เด็กๆ ที่โรงเรียนน่ารักนะคะ คุณครูให้ร้องเพลงก็ร้องเพลงด้วย มิตรภาพดีๆ เกิดขึ้นได้ทุกมุมโลกจริงๆ แล้วจะติดตามต่อจนตอนอวสานนะจ๊ะ ^^ จากคุณ : Tifa Vitt. เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 08:06:41

ความคิดเห็นที่ 81 อ่านแล้วอิ่มอกอิ่มใจจังเลยค่ะ ปลื้มใจแทนน้องไทด้วย บ้านนี้สอนลูกดีจริงๆ ป.ล. ขอแอบขำคุณป๊อกกี้นิดนึง แต่งหนังสือได้เลย จิจิ๊เพื่อนยาก จากคุณ : yuki_shimi เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 08:18:30

ความคิดเห็นที่ 82 พึ่งเคยอ่านเป็นหนแรก  สนุกมากค่ะ  ทั้งรูปภาพ คำบรรยาย และภาพครอบครัวที่แสนจะอบอุ่น...ตอนนี้กำลัง ตามอ่านงาน รีวิวเก่า ๆ ของคุณ flymom อยู่ค่ะ..... จากคุณ : EviLveRstaRsHio เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 08:30:13

ความคิดเห็นที่ 83 คนสองภาค ---ขอบคุณมากๆเลยค่ะที่ชอบรีวิวของดิฉัน เป็นกำลังใจให้ตะบี้ตะบันเขียนมันต่อไป POGGHI ---ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ในวินาทีนี้ ไทก็กำลังนอนกอดจิจิ๊ดูทีวีอยู่ข้างๆดิฉันนี่เองค่ะ คุณไม่เข้าใจผมหรอก ---ซึ้งเรื่องไหนคะ เรื่องเอาหนังสือไปแจกเด็กๆ หรือเรื่องจิจิ๊ หรือซึ้งทั้งสองเรื่อง ม่านสีม่วง ---แปลกเอนะคะที่เด็กฝรั่งจะติดผ้าห่มทุกคน ไปไหนก็ลากไปด้วยไม่ว่าจะเก่าจะเหม็นยังไงก็ตาม จิจิ๊นี่เดี๋ยวนี้ต้องซักมือค่ะ แบบขยำเบาๆเท่านั้น นานๆซักทีค่ะ ไทไม่ชอบกลิ่นผงซักฟอก มันชอบกลิ่นน้ำลายตัวเองมากกว่า ก๊ากกก ถ้าไปแค่ 8 วัน ตัดบันดิปูร์ออกไปดีกว่าค่ะ เพราะจะเหนื่อยในการเดินทางเสียเปล่าจะได้ไม่ต้องรีบร้อนด้วยค่ะ มันต้องคนมีเวลาเหลือค่ะถึงจะน่าไป scuba734 --- สมพรปากนะคะ หวังว่าไทคงจะสำนึกได้ค่ะเมื่อไทโตขึ้น เพราะตอนนี้มันไม่รู้หรอกค่ะ มันรู้แต่ว่าพ่อแม่ไปไหนมันต้องไปด้วย ชอบมั่งไม่ชอบมั่งก็ต้องทนเอา บ่นหน่อยพ่อก็ดุว่า if you want to be a world traveler, you need to stop complaining. พอบ่นเป็นภาษาไทยก็โดนแม่ซัดอีกว่า อย่าหัดเป็นคนเรื่องมาก เรื่องน้อยๆ กินง่ายๆ นอนง่ายๆแล้วจะมีความสุขขึ้นอีกเยอะ da-o-mi (da-o-mi)--- ขอบคุณมากค่ะ ลองตามไปดูตอนเก่าๆดูนะคะ Tifa Vitt. ---มิตรภาพมีอยู่ทุกมุมโลก จริงแท้แน่นอนค่ะ พูดได้ถูกใจมาก yuki_shimi ---นี่ก็แฟนขับพันธุ์แท้ ขอบคุณมากๆค่ะ EviLveRstaRsHio --- ชื่ออ่านว่าอะไรคะ อ่านออกเสียงว่ายังไงดิฉันอยากรู้จริงๆ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 52 09:50:32 จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 09:01:18

ความคิดเห็นที่ 84 รออยู่เลยค่ะคลอดแล้วตอน 5 อ่านสนุก มัน ฮาเช่นเคยค่ะ =D ชอบที่คุณพี่แม่บินสอนลูกจังค่ะ มันมีหลายมิติแล้วมีความเป็นตะวันออกสูงด้วย พูดถึงเรื่องติดผ้าห่ม เด็กเป็นกันหลายคนนะคะ สมัยเด็กๆตอนแรกอิฉันคิดว่าน้องสาวแปลกแยก คือเธอติดแบบเดียวกับที่ไทติดเลยจะกอดจะดมจะห่มจะต้องถือติดตัวตลอดและไม่ยอมซักด้วย อี๋มาก พอเริ่มโตขึ้นมีกิจกรรมและเรื่องที่ต้องรับผิดชอบมากขึ้นผ้าก็เริ่มลดความสำคัญจากชีวิตเธอไปเป็นผ้าขี้ริ้วในที่สุด 555 ทุกวันนี้เธอจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยติดผ้าขนหนูผืนนั้นขนาดไหน อิฉันประทับใจที่คุณพ่อหนูไทยอมจ่ายให้คนเอาผ้ามาให้นะคะ เป็นการสอนเด็กคนหนึ่งที่มันลึกซึ้งมาก จะรออ่านตอนจบนะคะ ^^ จากคุณ : Stila is Style เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 09:18:30

ความคิดเห็นที่ 85 น่ารักมากๆ เลยค่ะ อ่านเรื่อง gigi แล้วคิดถึงตุ๊กตาน้องหมีของหลาน  เค้ากอดของเค้ามาตั้งสิบปี  จนปีที่แล้ว แม่เค้าบอกว่าขอเอาไปทิ้ง จะหาใหม่ให้ เข้าใจว่าตอนแรกหลานไม่เข้าใจ ก็ให้ไป หนึ่งวันต่อมา   บ้านแทบแตกอ่ะค่ะ จะเอาคืน !! จากคุณ : fly-girl เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 09:24:21

ความคิดเห็นที่ 86 ปาดไม่ทันแต่เข้ามาลงชื่อก่อน เซฟไปอ่านนะคะ วันนี้วันหยุดบ้านเรา (วันรัฐธรรมนูญ)ค่ะ แต่ต้องไปทำงาน คนมีเวรมีกรรมเนาะ ไม่ได้หยุดอย่างคนอื่นเขา เดี๋ยวมาคุยใหม่ค่า จากคุณ : agarwaen เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 09:28:46

ความคิดเห็นที่ 87 มาชมด้วยคนครับ.... วันนี้เน็ตไม่เป็นใจ...ยังดูภาพไม่หมด... วันหลังเข้ามาอีกครั้งครับ... จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 09:41:32

ความคิดเห็นที่ 88 อยากจะร้องไห้ เพราะว่าชวนเพื่อนไปเนปาลแล้ว ไม่มีใครอยากไปซักคน มันจะไปเกาหลีกันหมดเล้ยยยยยย จากคุณ : ประกายแสงสีเหลืองแห่งแอนฟิลด์ เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 09:51:40

ความคิดเห็นที่ 89 Stila is Style --- ดิฉันเคยถามไทว่า ไทจ๋าแม่กับจิจิ๊นี่ไทรักใครมากกว่ากัน ไทเงียบไปนานมากกก ตัดสินใจนานมากกกก สุดท้ายบอกแม่ว่า รักเท่ากันได้ไหมแม่ ประมาณว่ารักพี่เสียดายน้องไม่อยากให้ทั้งแม่และจิจิ๊เสียใจ fly-girl ---ไม่ทราบว่าหลานอายุเท่าไรคะถึงร้องเอาคืน ดิฉันกะไว้ว่าพอไททิ้งจิจิ๊จริงๆ ดิฉันจะเก็บจิจิ๊ไว้ให้ไทตอนไทโตค่ะ เป็นที่ระลึกถึงตอนเด็กๆ agarwaen ---ลืมไปเลยว่าเป็นวันหยุดราชการ เมืองไทยวันยหุดเยอะมากๆเลยค่ะ ที่นี่วันหยุดราชการน้อย แล้วทำงานวันนี้ได้โอทีหรือเปล่าคร้า Art999.--- ไม่เป็นไรค่ะ ที่เข้ามานี่ก็ขอบคุณมากแล้ว ประกายแสงสีเหลืองแห่งแอนฟิลด์ ---แปลว่าชอบไม่เหมือนกับเพื่อน แต่เกาหลีก็สนุกนะคะ ช้อปสนุกมาก โรงแรมที่ดิฉันนั้นนี่อยู่ตรงข้ามกับทงแดมุนเลย หนุกโคตร จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 10:06:25

ความคิดเห็นที่ 90 ตามมาอ่านค่ะ ตอนนี้ซึ้งมากมายโดยเฉพาะเรื่องผ้าห่ม น้องไทรู้มั้ยคะว่ามีแฟนคลับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ชอบโรงแรมจังค่ะ บรรยากาศดี้ดี จากคุณ : MiniBelle เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 11:20:39

ความคิดเห็นที่ 91 น้องไทกับน้องจิ๊จิ น่ารักมากมาย ดิฉันหลงรักครอบครัวนี้จริงๆ คุณฟลายมามเขียนบรรยายได้สุดยอดค่ะ จากคุณ : แม่ปุกปุย เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 11:23:19

ความคิดเห็นที่ 92 เพิ่งได้อ่านรีวิว คุณ flymom ครั้งแรกค่ะ เขียนได้สนุกมาก ภาษาสวยค่ะ เกร็ดความรู้เพียบ ยังงี้ต้องขออนุญาต ตามไปอ่านรีวิวเก่าๆ ของคุณ flymom ก่อนนะคะ จากคุณ : ขอบฟ้า-หญ้าใบสุดท้าย เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 12:20:56

ความคิดเห็นที่ 93 ตามมาอ่านต่อจนจบจากเมื่อคืนค่ะ ฮา ไม่โกรธค่า บางทีไอซ์รีวิวไปเรื่อยๆ ก็มองพลาดเหมือนกัน ^^ ชอบที่พักในบันดิปูร์จังเลยค่ะ ดูน่ารักดี ชอบครอบครัวที่เล่านิทานให้ลูกฟัง นอกจากอบอุ่นแล้ว ยังทำให้เด็กๆ มีความรู้และความคิดกว้างขวาง ((จำเรื่อง โคนันทวิศาล ไม่ได้แล้ว ฮือ อยากรู้ด้วยคน ฮา)) เมืองบันดิปูร์น่าไปเที่ยวแบบพักผ่อนมากๆ เลย อนุโมทนาเรื่องเอาหนังสือไปให้เด็กๆ ด้วยนะคะ เป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้คิดอยากทำบ้าง ส่วนใหญ่เวลาไปเที่ยวประเทศไกลๆ จะใช้วิธีให้ยา เสื้อผ้า หลังจากเที่ยวเสร็จแล้ว ฝากไว้กับไกด์ค่ะ ส่วนตัวไม่ชอบแจกของให้กับเด็กๆ ในสถานที่ท่องเที่ยวเช่นกัน ห้ามทุกคนที่รู้จักด้วยค่ะ คิดเหมือนพี่ flymom ((ตีสนิทซะเลย ฮา)) ค่ะว่า เป็นการสร้างนิสัยที่ไม่ดีให้เด็กๆ บริจาคแบบเป็นเรื่องเป็นราวดีกว่า ถ่ายรูปกับเด็กๆ เนปาล น้องไทตัวโตกว่าใครเลย ^^ จิจิ๊ห่มไม่ไหวแน่ๆ ฮา รออ่านต่อค่ะ ^^ ปล. ขออนุญาตแก้นะคะ "สังสรรค์" คคห. 43 สะกดแบบนี้ค่ะ ^^ จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 12:21:01

ความคิดเห็นที่ 94 ชอบมากค่ะ  ที่พักน่ารักจังไม่เคยเห็น รีวิว  มีประโยชน์ดีจริงๆค่ะ โดยเฉพาะ จิจิ๊  ถูกใจค่ะ จากคุณ : naitai เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 13:47:06

ความคิดเห็นที่ 95 เพิ่งเห็นกระทู้ค่ะ เลยไล่อ่านตั้งแต่ตอนแรก รูปสวย เล่าสนุก มีประโยชน์เช่นเคย ติดตามคุณ flymom กับครอบครัวน่ารัก ไปเที่ยวสนุกสนานตั้งแต่กัวเตมาลาแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่พาไปเที่ยว เมืองของผู้รู้ สวยงาม สงบมากเลยค่ะ จากคุณ : la liga fan เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 14:30:53

ความคิดเห็นที่ 96 ติดตามอ่านมาตลอดเลยครับ.....ชอบมากครับ จากคุณ : joyjove เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 15:16:52