ความคิดเห็นที่ 1 บริเวณด้านซ้ายของภาพ  ในอดีตก่อนเกิดสึนามิ เคยเป็นห้องสูท  เป็นบ้านหลังใหญ่  ที่พวกเราจะไปพัก ตอนนี้ก็เลยไม่ได้สร้างใหม่  ทำเป็นสนามไว้พักผ่อน ชมทะเลเท่านั้น  โชคดีที่ต้นไม้ใหญ่  ยังแข็งแรงพอ ที่จะต้านแรงน้ำ  ไม่โค่นเสียหายค่ะ จากคุณ : banne เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:35:25

ความคิดเห็นที่ 2 เจ้าของรองเท้าทุกคู่ก็ยังอยู่ดี  ทุกวันนี้พวกเด็ก ๆ โตขึ้นมากแล้ว จากคุณ : banne เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:38:36

ความคิดเห็นที่ 3 ขอปิดท้ายด้วยภาพเรือของตำรวจน้ำ ที่ทุกวันนี้กลายเป็นอนุสรณ์ถึงเหตุการณ์สึนามิค่ะ ...ไม่รู้ว่าเศร้าไปมั๊ย  ต้องขอโทษด้วยค่ะ จากคุณ : banne เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 15:44:49

ความคิดเห็นที่ 4 .. แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 52 20:17:25 แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 52 16:14:08 จากคุณ : sueko เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:12:51

ความคิดเห็นที่ 5 ยินดีด้วยจริงๆ ค่ะที่ปลอดภัย จากคุณ : MaNgKoOd เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:20:29

ความคิดเห็นที่ 6 ...ซ้ำค่ะ.... แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 52 16:46:45 แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 52 16:45:27 จากคุณ : เต่าตัวลาย เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:44:39

ความคิดเห็นที่ 7   โชคดีจังค่ะ ของเรากำลังจะลงดำน้ำ ไดร์แรก ที่ หินม่วง ยังไม่ทันกระโดด กัปตันเรือบอกว่า มีคลื่นใหญ่ที่หาดป่าตอง ให้เรือทุกลำอยู่เฉยๆ อย่าเพิ่งเข้าฝั่ง รออยู่กลางทะเลเกิอบบ่ายถึงเข้าฝั่ง พอถึงฝั่ง เห้็นท่าเรือพังหมดแล้ว จากนั้นก็มีแต่เสียง ไซเรน วิ่งวุ่ยวายไปหมด เข้าบ้าน เปิดทีวีดู ถึงรู้ว่าเป็นอะไร เศร้ามากค่ะ วันนั้นผ้าปูที่นอนโรงแรม ต้องกลายเป็นผ้าห่อศพ ยังติดตาอยู่เลย จากคุณ : SEAPATCHA เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:45:32

ความคิดเห็นที่ 8 ชีวิตคนเราไม่แน่นอน... ขอบคุณสำหรับชีวิตที่ยังมีอยู่... จากคุณ : เต่าตัวลาย เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:46:28

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นคนที่อยู่ภูเก็ตในตอนนั้นพอดีขอเข้ามารำลึกด้วยคนนะคะ เป็นครั้งหนึ่งในชีวิตที่ทำให้เห็นความสำคัญของคนที่รักเรา เพียงแค่ได้รับโทรศัพท์พ่อแล้วพ่อบอกว่าพ่อได้แต่ภาวนาให้เราปลอดภัยแต่ก็ได้แต่บอกตัวเองว่าจะเจอเราอีกหรือเปล่าก็แล้วแต่บุญแต่กรรมเพราะตลอดเวลาก็รักและดูแลกันมาดีที่สุดแล้ว สำหรับเราเป็นครั้งเดียวในชีวิตที่เรารู้ว่าพ่อร้องไห้ อึ้งไปเลย จากคุณ : powerploy เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:47:46

ความคิดเห็นที่ 10   ชีวิตที่เหลืออยู่มีคุณค่ามากกว่าสิ่งใด.... จากคุณ : win2524 เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 16:59:23

ความคิดเห็นที่ 11 อยากลืม ไม่อยากรำลึก จากคุณ : จักรกล เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 17:54:17

ความคิดเห็นที่ 12  เข้ามาแจมด้วยคนครับ อยู่เขาหลักตั้งแต่ก่อนเกิดเหตุ ยันวันเกิดเหตุ วิ่งหนีกันชุลมุนจนทุกวันนี้ ก็ยังอยู่ครับ เก็บไว้ในความทรงจำครับ ...เอารูปวันรำลึก 5 ปีมาให้ชมครับ จากคุณ : เสี่ยเหนก เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 18:47:20

ความคิดเห็นที่ 13   อย่าคิดมากครับ ธรรมชาติครับ ....หนีไม่พ้น จากคุณ : เสี่ยเหนก เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 18:48:19

ความคิดเห็นที่ 14 จากคุณ : เสี่ยเหนก เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 18:48:49

ความคิดเห็นที่ 15   ไม่รู้ทำไม ลงรูปเพิ่มไม่ผ่าน จากคุณ : เสี่ยเหนก เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 18:51:05

ความคิดเห็นที่ 16  พอแล้วครับ แค่หอมปากหอมคอ จากคุณ : เสี่ยเหนก เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 18:51:44

ความคิดเห็นที่ 17 อยากลืม ไม่อยากรำลึก เป็นวันที่ทำให้เราต้องร้องไห้ทุกปี เรารอดตายมาจากแหตุการณืนี้ แต่ต้องเห็นภาพเก่า ๆ ที่คนที่เรารัก จากไปต่อหน้าช่วยอะไรไม่ได้  ลอยมาทุกครั้งที่คิดถึง จากคุณ : นักรบสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 21:49:58

ความคิดเห็นที่ 18 ตอนนั้นอยู่กรุงเทพ กำลังนอนอืดอยู่ในห้อง พ่อมาเคาะประตูเรียกไปฟังข่าว แล้วโทรศัพท์หาเพื่อนๆทุกคนที่อยู่ในภูเก็ต พังงา แต่โทรไม่ติดสักคน พวกเราทางกรุงเทพ ได้แต่นั่งติดตามข่าวทางทีวี จนเพื่อนคนหนึ่งโทรมารายงานว่า ตอนนี้อยู่บนเขา วิ่งหนีคลื่นตามคนอื่นๆ เหนื่อยมา ขอให้ทางกรุงเทพ ส่งรถไปรับด้วย ....จำได้ว่า พวกเราพยายามช่วยให้ได้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ ... ดูรูปเกี่ยวกับสึนามิทีไร น้ำตาซึมทุกที สงสารคนที่ต้องสูญเสีย จากคุณ : เรื่องเล็กนิดเดียว เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 22:11:33

ความคิดเห็นที่ 19 และจากเหตุการณ์ครั้งนั้น สิ่งที่ยากจะลืม และประทับใจจนวันนี้คือ น้ำใจ ของคนไทยทุกคนที่ส่งแรงกาย แรงใจเข้าไปช่วยเหลือคนที่กำลังเดือนร้อน ขอบคุณและประทับใจจริงๆ โดยเฉพาะ.... อาจารย์หมอพรทิพย์ และทีมงานทุกคน อาสาสมัครทุกคน ทหารหาญทุกคน ฯลฯ ปล.เครดิตภาพจากพันทิป ขออภัยจำชื่อคนโพสไม่ได้ จากคุณ : เรื่องเล็กนิดเดียว เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 22:16:32

ความคิดเห็นที่ 20 คนไทยไม่ทิ้งกันครับ สินามิโชคดีไม่มีเสื้อ........แดง ..เหลือง ..นำเงิน .... ..... ..... จากคุณ : ปรมาจารย์ เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 22:33:54

ความคิดเห็นที่ 21 โชคดีที่คนที่เรารัก ไปล้มรถมอเตอร์ไซด์ที่เขาหลักก่อนเกิดเหตุ 2-3 วัน เลย หยุดไป มิฉะนั้นเขาคงนอนเมาเอาตัวไม่รอดอยู่ในห่้องพัก จากคุณ : ตระูกูุลก.ขอแจม เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 52 14:21:19

ความคิดเห็นที่ 22 เราอยู่ที่หน้าบ้านเห็นคนหนีน้ำฮือมาทุกทิศทาง   ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไร จากคุณ : ตระูกูุลก.ขอแจม เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 52 14:22:37