ความคิดเห็นที่ 1 กำ น่าจะปล่อยให้เค้าใช้ชีวิตด้วยตัวเองบ้างนะครับ นานาจิตตัง... จากคุณ : bodyseries เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 19:21:15

ความคิดเห็นที่ 2   เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่เลยครับ แต่ลองย้อนไปตอนที่ตัวเองขอพ่อ แม่ไปเที่ยวจิ เราหวังได้คำตอบอะไรจากพ่อแม่ ระวังขอแล้วไม่ให้ไป คราวหลังจะแอบไป ไม่รู้ด้วยนะ ^^ จากคุณ : onichikung เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 19:23:22

ความคิดเห็นที่ 3 เราว่าในเมื่อลูกกล้าขอ คุณแม่น่าจะเปิดกว้างนะคะ เข้าใจว่าเป็นห่วง แต่เราต้องปล่อยเค้าบ้าง ไม่งั้นต่อไปเค้าอาจจะไม่ขออนุญาตเราก็ได้นะคะ จากคุณ : เด็กหญิงเด็กชาย เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 19:26:16

ความคิดเห็นที่ 4 เขาโตแล้วครับ คุณแม่ไม่อยากให้ไป แต่ลูกสาวมาบอกตรงๆนะครับ เราจะไปกักขังเขาไว้ตลอดไปไม่ได้หรอกครับ แล้วเหตุผลตามที่บอกมาว่าแค่ห่วงมันไม่พอครับ เดี๋ยวเขาหนีไปกันเองจะน่าเสียใจกว่านะ จากคุณ : scozember เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 19:28:56

ความคิดเห็นที่ 5   อืมมม.......เข้าใจความรู้สึกเหมือนกันครับผม แต่เวลาผม หรือน้องสาวจะขอขับรถไป ตจว.กันเอง พ่อแม่จะไม่เคยห้ามครับ แต่จะเตือนสติทุกครั้งครับว่า ไม่ต้องรีบนะ ไม่ต้องขับรถเร็วนะ ไปเรื่อยๆ นะ ไม่ชินทาง แล้วผมกับน้องก็จะเชื่อแล้วยึดถือปฏิบัติเสมอครับ เคยถามแม่ว่า ทำไมถึงปล่อยให้ไปเองได้ แม่บอกเสมอครับ ว่าคนเราขึ้นอยู่กับเวรกรรมครับ ถ้าถึงเวลา จะอยู่ที่ไหนก็ต้อง..........ครับ อย่างที่ คห.2 บอกครับ ถ้าขอแล้วไม่ให้ กลัวว่าคราวหน้าคุนลูกจะไม่ขอ แล้วแอบไปเอง แบบนี้เกรงจะแย่กว่านะครับผม จากคุณ : JoEisM เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 19:31:38

ความคิดเห็นที่ 6   ต้องดูรายละเอียดก่อนครับ ถ้ารายละเอียดไม่น่ากลัวมากก็น่าจะยอมนะครับ แต่มีข้อแม้ว่าต้องโทรหาเช้า กลางวัน เย็นและก่อนนอน แต่ถ้าดูแล้วไม่ปลอดภัยก็คุยด้วยเหตุผลน่าจะพอได้ครับ จากคุณ : Alone in the love เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 19:37:39 A:61.91.241.70 X: TicketID:164393

ความคิดเห็นที่ 7 บอกเค้าว่าถ้าโทรไปต้องรับทุกครั้ง ถ้าไม่รับคราวหน้า ไม่อนุญาต ก่อนเค้าเล่นน้ำ หรือทำอะไร กลัวไม่ได้ยินเสียงเค้าจะโทรมารายงานเองค่ะ จากคุณ : ไม่สวยแต่จน เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 19:39:17

ความคิดเห็นที่ 8 23-24 แล้วดูแลตัวเองได้แล้วล่ะครับ ให้เค้าได้ใช้ชีวิตเองบ้างเราอยู่กับเค้าตลอดไปไม่ได้นะครับ พ่อแม่ผมเค้าส่งลูกๆออกมาเรียนต่างจังหวัดตั้งแต่อายุ15ก็ให้อยู่เองแล้วทั้งพี่ชายพี่สาว จากคุณ : mao_narak เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 19:53:56

ความคิดเห็นที่ 9   สมัยวัยรุ่นพ่อแม่ก็หวงเพราะเป็นลูกคนจีน แรกๆไม่ให้ไปก็เชื่อฟังตลอด แต่ก็แอบน้อยใจทุกครั้งที่เพื่อนๆเค้าไปเที่ยวกลับมาแล้ว พอเพื่อนคุยอะไร เราก็ไม่รู้เรื่อง เหมือนเราเป็นคนนอกกลุ่ม พอตอนเรียนใกล้จบ ลองขอ ดูอีกครั้ง คำตอบก็เหมือนเดิม คราวนี้เก็บกระเป๋าแอบหนีไปเองเลย แล้วโทรกลับมาบอกที่บ้านตอนไปถึงแล้ว ที่เล่าให้ฟังเพราะอยากจะบอกว่า ถ้าไม่อนูญาตให้ไปแรกๆลูกก็จะเชื่อแต่ก็คงมีสักครั้งที่เค้าจะทำตามใจตัวเอง จากคุณ : สิบหก-มกรา (สิบหก-มกรา) เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 19:57:05

ความคิดเห็นที่ 10 บอกลูกไปว่า "ดูแลรักษาตัวเองให้ดีแล้วอย่าทำให้พ่อแม่ต้องเสียใจนะลูกรัก" จากคุณ : memorystick เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 19:57:26

ความคิดเห็นที่ 11   ขอแม่ครั้งแรก ไปตจวกันเอง ไม่มีผู้ใหญ่ไป ครั้งแรกเลยอายุ 17 กล้าๆกลัวๆเหมือนกันค่ะ   แม่ไม่ได้ว่าไร เพียงตักเตือนว่าต้องดูแลตัวเอง แล้วแม่ก็โทรหาทุกวัน วันละครั้งนะค่ะ แม่จะบอกก่อนว่า กี่ทุ่มแม่จะโทรมา   ปล่อยเขาเถอะค่ะ เราว่าเขาโตแล้ว  ถ้ายิ่งห้ามมันจะยิ่งเหมือนกันปิดกั้นเกินไปนะค่ะ จากคุณ : Pairtarin เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 20:00:05

ความคิดเห็นที่ 12 ก็อายุไม่น้อยแล้วนะคะ ไม่แน่ใจคุณแม่ห่วงเรื่องอะไร จากคุณ : MaNgKoOd เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 20:13:59

ความคิดเห็นที่ 13 อนุญาตให้ไปเถอะค่ะ เค้าขอยังดีกว่าบอกว่าไปค้างบ้านเพื่อน เฉย ๆ นะค่ะ จากคุณ : ai-kanom เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 20:15:58

ความคิดเห็นที่ 14 ตอบในฐานะคนเป็นลูกค่ะ ที่หนูบอกแม่ เพราะรัก เห็นแม่สำคัญเสมอเวลาจะทำอะไรจึงขอแม่ก่อน จากคุณ : หมูแจ๊ส เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 20:18:05

ความคิดเห็นที่ 15   ลูก จขกท นี่ยังน่ารักนะคะที่มาขอ ส่วนตัวไม่เคยขอแม่เลย จะบอกแค่ แม่พรุ่งนี้หนูไปเที่ยวนะ ให้เขาไปเถอะค่ะ จากคุณ : kumyotha เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 20:28:50

ความคิดเห็นที่ 16   ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ ปล่อยให้เค้าไปหาประสบการณ์ ได้พบเจอใหม่ๆ ได้เรียนรู้โลกแห่งความเป็นจริง คนเป็นพ่อเป็นแม่ต้องคอยให้กำลังใจ เตือนสติ คอยดูอยู่ไกลๆ อย่าไปบังคับหรือห้ามในสิ่งที่ไม่มีเหตุผล ถ้าคุณห่วงมากเกินไป ลูกคุณจะกลายเป็นคนที่คิดเองไม่เป็น ไม่มั่นใจในตัวเอง และไม่รู้จักโลกแห่งความเป็นจริง เปรียบเสมือนนกที่อยู่แต่ในกรง พอได้หลุดออกจากกรง ก็จะบินไปแล้วไม่กลับมาเลย ...... จากคุณ : นู๋โบว์กะพี่กอล์ฟ เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 20:35:27

ความคิดเห็นที่ 17   ให้ไป.. ตอนเที่ยง-เย็นก็ทำทีโทรไปถามว่าลูกทานข้าวหรือยัง เชื่อเถอะครับว่าเขาก็รับรู้ว่าคุณห่วงเขา จากคุณ : HighwayRider เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 20:35:39

ความคิดเห็นที่ 18 นึกถึงสมัยเป็นเด็ก  เราอยู่ในกลุ่มเด็กเรียนตลอด เพื่อนในกลุ่มเป็นผู้หญิงล้วน ไม่ว่าเราจะไปไหนเราขออนุญาตที่บ้านตลอด และที่บ้านเราก็อนุญาตทุกครั้งนะคะ บ้านเราอนุญาตให้ขับรถไปเที่ยวงานลอยกระทงดึกๆกับเพื่อนตั้งแต่มัธยมค่ะ พอเข้ามหาลัยก็ไปเที่ยวต่างจังหวัดไกลๆกับเพื่อนบ่อย  แต่เพื่อนในกลุ่มเราจะไปมาหาสู่กับครอบครัวเราตลอด  ทำให้ที่บ้านไว้วางใจค่ะ และไม่ว่าจะไปไหนเราจะโทรหาที่บ้านเป็นระยะๆว่าถึงไหนแล้ว  และจะไปถึงที่หมายประมาณกี่โมงค่ะ อายุเท่านั้นเราว่าไม่น้อยแล้วค่ะ สามารถดูแลตัวเองได้  ถ้าเป็นเราเราอนุญาตให้ไป โดยมีข้อแม้ว่าต้องโทรติดต่อทางบ้านตลอด และพ่อแม่จะต้องติดต่อได้ตลอดเวลาค่ะ ไม่งั้นจะไม่ให้ไปอีก จากคุณ : -->+:+โชยุ&วาซาบิจัง+:+<-- เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 20:40:01

ความคิดเห็นที่ 19 อย่าให้แอบไปกันเองเลย เป็นไปได้ ก็บอกเค้าว่าอย่าให้เพื่อนขับรถกลางคืน แล้วก็แวะพักบ้างค่ะ อย่าขับรถเร็ว อย่าคึกคะนองก็ น่าจะโอเค อีกอย่างก็ยี่สิบกว่าๆแล้ว หัวหิน ทางขับรถไปก็ไม่น่ากลัวเท่าไหร่ เพื่อนเราน่ะ พ่อแม่ห้ามตลอด แล้วมันก็หนีตลอด ไม่เคยพูด ความจริงกับพ่อแม่เลย เราว่าน่าเสียใจกว่าอีก จากคุณ : Ashina เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 20:42:48

ความคิดเห็นที่ 20   23-24 ปี ก็น่าจะดูแลตัวเองได้แล้วละครับ แต่ผมก็พอจะเข้าใจหัวอกคนเป็นแม่ว่าอดห่วงไม่ได้ แต่ถ้าจะให้ช่วยหาเหตุผลดีๆที่จะเอาไปอ้างกับลูกมันคงไม่มีอย่างอื่น นอกจากแม่เป็นห่วง อีกอย่างผมว่าคุณแม่มาหาเหตุผลผิดห้องแล้วมั๊งครับ ที่นี่ Blue Planet เน้อ ทุกๆคนเค้ารักการท่องเที่ยวทั้งนั้นละครับ หุหุ ปล.ถ้าถามผมๆก็ยืนยันตามความเห็นบนๆครับ ให้ไปเถอะครับ หาประสบการณ์ รักลูก ห่วงลูก ก็ควรเชื่อใจลูกด้วยครับ จากคุณ : Oatjenvit เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 21:14:03

ความคิดเห็นที่ 21 ลองถามดูว่า...มี " เอ  ไอ  เอส "  ไปด้วยป่ะ.. อีกไม่กี่ปี...ผมคงต้องเจอคำขอประเภทนี้เหมือนกัน จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 21:16:33

ความคิดเห็นที่ 22 อายุเท่านั้นไม่เด็กแล้วนะคะ จากคุณ : aonlin เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 21:28:18

ความคิดเห็นที่ 23 อายุเท่าหนูเลยค่ะ (แต่เราทำงานแล้ว แหะๆ) ตอนเรียนอยู่ ก็บอกหม่าม้าตลอดว่าจะไปไหน แต่ตอนเรียนจบหนักข้อกว่าเดิม เพราะมาอยู่คนเดียวคนละภาคกันเลย ไปไหนมาไหนขับรถคนเดียวด้วย หม่าม้าจะบอกตลอดว่าให้ระวังตัว แต่ก็ไม่ห้ามที่จะไปไหน เพราะงั้นก็เลยมั่นใจและตั้งใจค่ะ ว่าเวลาไปเที่ยวทุกครั้งจะต้องรักษาตัวดีดีเสมอ ดังนั้น คุณแม่อย่าห้ามเลยค่ะที่จะไปไหน เป็นห่วงเค้าให้มาก แต่อย่ากักขังเค้าไว้ เพราะไม่ว่ายังไงที่ที่อบอุ่นที่สุดก็คือบ้านอยู่ดี ไม่ว่าเมื่อไร คนแรกที่เค้าจะคิดถึง ก็คือคุณแม่และครอบครัวนะคะ แอบถามหน่อยว่าจะไปไหน นอนไหน แล้วแนะข้อมูลที่เราทราบก็ดีนะคะ อย่างหนูตอนไปเที่ยวแบบขับรถไปเองคนเดียวครั้งแรก หม่าม้าก็บอกว่าเคยไปอย่างงั้นอย่างงี้ (แต่สมัยก่อนจะนั่งรถไฟซะส่วนมาก) พอได้ฟังก็รู้สึกอบอุ่นอ่ะค่ะ ว่าเรามีสายสัมพันธ์นักเที่ยวร่วมกันอยู่ ชักนอกเรื่องแล้ว ขอให้คุณแม่กับน้องเข้าใจกันมากๆ นะคะ จากคุณ : คิดถึงบ้าน (kumikase) เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 21:41:03

ความคิดเห็นที่ 24 ตอนแรกที่อ่านหัวกระทู้นึกภาพไปว่าลูกสาวจขกท.อายุเพิ่งย่างเข้าวัยรุ่น และเตรียมคำตอบอีกแบบหนึ่งมาให้ พอเห็นรายละเอียดแล้ว ก็เลยต้องตอบอย่างที่หลายๆ ท่านในนี้ตอบเสียแล้วค่ะ เข้าใจความรู้สึกของคนเป็นพ่อแม่ดีค่ะ ว่าเป็นห่วงลูก และเห็นแกเป็นเด็กเสมอ แต่ 23-24 นี่ไม่เด็กเลยนะคะ หลายๆ คนอายุขนาดนี้ทำงานแล้วด้วยซ้ำไป แต่ถึงเป็นนักศึกษาอยู่ก็จัดว่าเป็นซีเนียร์มากแล้ว น่าจะรู้จักรับผิดชอบตัวเองได้มากพอสมควรแล้ว วัยนี้เป็นวัยกำลังอยากมีสังคม อยากมีเพื่อน และก็โตพอที่น่าจะปล่อยได้บ้างแล้วค่ะ เข้าใจค่ะว่าเป็นห่วง แต่ถ้าเก็บตัวลูกไว้มากไป จนแกรู้สึกแปลกแยกจากกลุ่มเพื่อนๆ นานๆ ไปคงไม่เป็นผลดีแน่ อีกอย่างแกก็ไม่ได้ขอไปไหนไกลเลยนี่คะ แค่หัวหินนี่เอง เห็นด้วยกับทุกๆ คนที่บอกว่าควรปล่อยแกไป เพราะอย่างน้อยแกก็ยังให้ความเคารพด้วยการมาขออนุญาตก่อน ไม่ใช่หนีไปเองเฉยๆ  แสดงว่าแกก็ต้องเชื่อว่าคุณเองก็ต้องเป็นคนมีเหตุผล ไม่ใช่เอะอะอะไรก็ห้ามแหลกโดยไม่ฟังเสียง ลองเชื่อว่าลูกจะไปเที่ยวอย่างสนุกสนานโดยไม่มีอันตราย และกลับมาหาคุณอย่างสดใสสักครั้งหนึ่งเถอะค่ะ เราเห็นด้วยเหมือนอย่างคุณข้างบนที่บอกว่า หากจะมีอะไรเกิดขึ้นกับแกจริง คงไม่ต้องรอให้ออกต่างจังหวัดก็เกิดขึ้นได้ทุกวันอยู่แล้ว เป็นห่วงนั้นเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ แต่อย่าถึงกับให้คอยคิดถึงอะไรๆ ในแง่ร้ายตลอดเวลาเลย ทั้งลูกและคุณคงไม่มีความสุขพอๆ กัน จากคุณ : แล้วหมาปั๊กก็จะครองโลก เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 21:42:21

ความคิดเห็นที่ 25 ให้ไปเถอะค่ะ ถ้าเป็นคุณ คุณก็อยากไปเที่ยวกับเพื่อน เชื่อเถอะ จากคุณ : tammy_traveller เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 21:45:38

ความคิดเห็นที่ 26 23-24 นี้บางคนอยู่ด้วยตัวเองแล้วนะครับ   เดี๋ยววันหลังเจอแอบเที่ยวจะแย่ยิ่งกว่าเดิม จากคุณ : pakongkup เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 21:46:02

ความคิดเห็นที่ 27 เริ่มเที่ยวกับเพื่อนตั้งแต่ปี 2 ค่ะ เที่ยวทุกปี แต่เพื่อนไม่เกเร  เพื่อนบางคนแม่ให้พกสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไปด้วย บางทีเอามาเผื่อเพื่อนด้วย อิ อิ นั่งรถเพื่อนไปหัวหิน ชะอำ ก็บ่อยค่ะ แต่ก็ไปนอนคอนโดเพื่อนนั่นแหละ จากคุณ : I Promise เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 21:59:52

ความคิดเห็นที่ 28 แล้วถ้าเขาขออนุญาตไปต่างประเทศ คุณจะให้ไปไหม๊ เข้าใจหัวอกแม่ แต่คุณสอนลูกมาอย่างไรคุณคงรู้ดี คุณสอนให้เขาเป็นคนมั่นใจในตัวเอง เป็นตัวของตัวเอง แล้วคุณจะมาปิดกั้นเรื่องแค่นี้ ผมว่ามันเลยขั้นตอนนี้มา 20 กว่าปีแล้วครับ จากคุณ : เท่ง หงส์แดง เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 22:05:03

ความคิดเห็นที่ 29 ตอนเราอายุขนาดนี้ไม่เคยขอแม่คะ แค่บอกให้รู้ว่าไปไหน กลับเมื่อไหร่ แล้วก็ติดต่อกลับบ้านเป็นระยะ ให้แม่ไม่เป็นห่วงมากนัก เมื่อเวลาผ่านไป เราไม่เคยเสียใจเลยที่ได้ใช้เวลานั้นกับเพื่อนๆ จากคุณ : marzo เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 22:06:21

ความคิดเห็นที่ 30 ผมมีลูกคนเดียวครับ... เป็นลูกสาวด้วย ผมปล่อยไปเที่ยวเอง ตั้งแต่อายุ 15-16 ประมาณนี้ครับ เริ่มจากปล่อยให้นั่งรถเมล์ไปทำกิจกรรมบ้านเพื่อนเอง โดยผมไม่ขับรถไปส่ง... ไปเองกลับเอง หลังจากนั้น ดีใจสุดๆ ที่ลูกสาวขออนุญาตไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปกับหลานสาวผมอีก 2 คน โดยขับรถกันไปเอง 3 คน ไปกันถึงปายเลยครับ ไปกับกลุ่มเพื่อน โดยมีกลุ่มผู้ชายที่เป็นเพื่อนๆ สมัยเข้าค่ายเยาชน มีทั้งกลุ่มชาย-หญิง ก็เคย เขาโทรคุยกับแม่เขาตลอด กลับมาก็มีภาพถ่ายมาให้ดู เหมือนเป็นการยืนยันกลายๆ ภรรยาผมก็เคยรู้สึกห่วงแบบคุณนี่หละ แต่เราวางแผน และตกลงกันไว้ก่อนแล้ว... เรียกว่า “วางแผนครอบครัว” เราวางแผนแล้วว่า ถึงเราจะมีลูกคนเดียว แต่เมื่อถึงเวลา เราจะให้อิสระกับเขา.... = = = = = ขอย้อนถามคุณเจ้าของกระทู้สักนิดได้ไหมครับ ว่า “แล้วสามีของท่านเจ้าของกระทู้ มีความเห็นว่าอย่างไรครับ” จากคุณ : หมอนทองแท้ เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 22:16:54

ความคิดเห็นที่ 31 เราไปเที่ยว ตจว กับเพือนเองตั้งแต่อายุ 14 นัง บขส มั่ง เหมารถมั่ง ขอมั่ง ไม่ขอมั่ง บอกล่วงหน้ามั่ง กลับมาแล้วค่อยบอกมั่ง ที่ไม่บอก ไม่ใช่เพราะกลัวอดไป เพราะแม่ไม่ค่อยห้าม แล้วเราก็รู้สึกดี ที่แม่ไม่ว่าอะไร แล้วเราก็จะพยายามระวังตัว และไม่เคยทำเรื่องเสียหายใดๆ ให้แม่เสียใจ เพราะเรารู้ว่า "แม่ไว้ใจ" ตอนนี้เรามีลูกของตัวเองแล้ว อายุ 14 แล้วด้วย ถามลูกบ่อยๆ ว่าไม่ขอไปเที่ยวไหนกับเพื่อนบ้างหรือ (ลูกไม่เหมือนแม่เลยนิ) อยากบอก จขกท ว่า 24 ไม่เด็กแล้วนะคะ เข้าใจว่าห่วง แต่ไมน่าให้ความเป็นห่วงของเรา ไปปิดกั้นเสรีภาพเขามากเกินไป (ย้ำ...24 แล้วนะคะ) ให้ความไว้วางใจเขาตามสมควร เราได้สอนให้เขารู้จักขอบเขต ความควร ไม่ควร ฯลฯ มั่นใจในตัวเองนิดนึง ว่าเราสอนลูกเรามาดี สอนลูกนกหัดบิน แต่ไม่ปล่อยลูกนกบินเอง แล้วลูกนกจะบินเก่งได้ยังไงล่ะคะ ตะแรกว่าจะตอบแบบ คห 21 ไหงล่อซะยาวเชียวเรา จากคุณ : ooh maple เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 22:19:15

ความคิดเห็นที่ 32 แม่ไปด้วยละกัน -------จบ-------- จากคุณ : ooh maple เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 22:37:30

ความคิดเห็นที่ 33   คห30 เราอยู่กันตามลำพัง3คนแม่ลูกตั้งแต่ปี 40  บางเรื่องตัดสินใจได้เอง  แต่ บางเรื่องก็ขาดความมั่นใจ  เช่นเรื่องนี้  เห็นว่าห้องนี้เกี่ยวกับการท่องเที่ยว จึงมาขอความคิดเห็น   (ไม่มั่นใจว่าโพสถูกห้องหรือเปล่า) และขอขอบคุณทุกท่านที่ตอบกระทู้นี้ค่ะ จากคุณ : จขกท (candy5189) เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 22:54:08

ความคิดเห็นที่ 34 น้องของเพื่อนเหมียว ขับรถไปเที่ยวหัวหินกับเพื่อนๆ รถคันนี้นั่งกัน 4 คน ประสบอุบัติเหตุตอนขากลับ เสียชีวิต 3 รวมถึงน้องของเพื่อนเราคนนี้ด้วย ใครขับรถ พ่อแม่ก็ไม่ไว้ใจเท่าตัวเองขับหรอกคะ เกิดอะไรขึ้นมา จะโทษตัวเอง เสียใจเท่าไหร่กัน ไม่ใช่แค่เรื่องรถ ไหนจะที่พัก ไปเที่ยว เจอใครหลอกมั่งหรือเปล่า มันสารพัดจะห่วงคะ เหมียวเข้าใจนะคะ ตอนที่เหมียวเริ่มจะเที่ยวกับเพื่อน แม่ก็ไม่ยอมเหมือนกัน แต่พอเราเริ่มแสดงให้เค้าเห็นว่า เราเอาตัวรอดได้ ทันคนไม่โดนหลอก ขับรถเองได้ดี หลังๆพาพ่อแม่เที่ยวด้วยซ้ำ แม่เค้าก็ปล่อยมากขึ้นเรื่อยๆ อายุไม่ใช่เกณฑ์ตัดสินคะ การแสดงออกและพัฒนาการของคุณลูกมากกว่า ที่คุณแม่ควรพิจารณา การเลี้ยงดูของคุณแม่ ก็มีส่วนที่ทำให้เด็กโตได้แค่ไหน บางคน อายุ 30 แล้วยังอยู่ในโอวาทแม่ คิดอะไร แต่สวยงาม เพราะถูกเลี้ยงดูมาแบบนั้นก็มี อย่างเด็กบางคนโตมาอย่างเด็กเรียน หมกตัวอยู่กับตำรา ไม่ค่อยได้เจอคนในรูปแบบต่างๆ ก็อาจจะเข้าข่ายฉลาดในวิชาการ อ่อนด้อยทางการใช้ฃีวิตนะคะ คุณแม่ก็อย่าห่วงจนเกินเหตุ แต่ถ้าลูกไม่ไหวจริงๆ ยังเด็กช่วยเหลือตัวเองไม่ค่อยได้ ไม่ค่อยทันคน ก็อย่าเพิ่งปล่อยเลยคะ หรือถ้าเกรงคุณลูกจะเสียใจที่ไม่ได้เที่ยว คุณแม่ลองตามไป ห่างๆไหมหละคะ เค้าเดินทางวันไหน เราก็ไป แต่เค้าก็ไปของเพื่อนเค้า คุณแม่ไปกะคุณพ่อหรือคุณเพื่อน เค้าพักกันที่ไหน เราก็หาที่พักใกล้ๆ เหมือนผู้ใหญ่ตามมาเลี้ยงข้าวประมาณนี้หนะคะ แล้วก็ดูๆ ไปด้วยว่ากลุ่มเพื่อนๆ เค้าเป็นยังไง วันหลังถ้าเค้าขอไปกันอีก จะได้ประเมิณได้ว่า ควรปล่อยไปไหม จากคุณ : แมวเหมียวขาวอวบ เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 23:03:24

ความคิดเห็นที่ 35 อายุ 23-24  ถือว่าโตเป็นผู้ใหญ่พอสมควรแล้วนะคะ ใช้วิธีโทรรายงานตัวน่าจะดีกว่าค่ะ ปล.อ่านทีแรกนึกว่า อายุ 15 ซะอีก  อิอิ จากคุณ : นั่งอมยิ้มริมระเบียง เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 23:06:38

ความคิดเห็นที่ 36 คำตอบมันอยู่ในคำถามอยู่แล้วหรือเปล่าครับ สามัญสำนึกของ จขกท.มันบอกว่ามีอะไรบางอย่างไม่ถูกต้องเล็ก ๆ ถ้าจะต้องปฏิเสธคำขอของลูก จขกท.ถึงต้องมาโพสขอให้ช่วยหาเหตุผลไปตอบแทน การที่ลูกเดินเข้ามาบอก จขกท.นี่ก็แสดงว่า จขกท.เลี้ยงลูกมาได้ดีมากแล้วนะครับ สิ่งที่มีค่าไม่ควรเก็บไว้ชื่นชมคนเดียว ... จริงไหมครับ จากคุณ : internetsmile เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 23:10:29

ความคิดเห็นที่ 37 ให้ไปเถอะค่ะ โตแล้ว ประสบการณ์ที่จะเข้ามา ต่อไปเค้าก็ต้องเจอเอง เชื่อว่า ทั้งลูกสาว และเพื่อนลูกสาว เป็นเด็กรักดี เรียนดี ไม่หลงมัวเมาในแหล่งมั่วสุม ในความคิดนู๋ (ตอนนี้อายุ จะ 26) ไม่ีเสียหายค่ะ น่าเป็นห่วง แต่ไม่น่ากลัวค่ะ ส่วนตัวแล้ว ไปเที่ยวภูกระดึงกับเพื่อนที่คณะตั้งแต่เรียนปี 3 จบมา ก็ ไปปายกับเพื่อนผู้หญิงอีก 1 คน แบบแบกเป้ และ 2 อาทิตย์ที่แล้วเพิ่งไปภูเก็ตคนเดียวมา (ไปนอนบ้านเพื่อนที่นู่น)  ไม่มีปัญหาอะไร เพราะระวังตัวตลอด ไม่ไว้ใจใคร และไม่เกรงใจใคร (ทำห้าวว่างั้นเถอะ) แล้วพอกลับมาก็มีแรงใจแรงกายฝ่าฟันการทำงานอีกครั้ง (ในกรณีคุณลูกคุณ จขกท. ก็เช่นเดียวกันนะคะ) ตอนอยู่ต่างจังหวัด ถึงไหนแล้วก็โทรหาแม่คอย update ตลอด  เข้าใจว่าแม่เป็นห่วง แต่แม่เค้าก็เข้าใจลูกค่ะ เพราะทำงานเครียดแล้ว ต้องหาทางปลดปล่อยบ้าง จากคุณ : อินเดียนแดงหัวฟู เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 23:11:27

ความคิดเห็นที่ 38   ไปต่างจังหวัดกับเพือ่นก็ขอพ่อแม่ทุกครั้ง พ่อแม่ก็ให้ไปทุกครั้งเหมือนกันค่ะ แต่จะถามว่าไปที่ไหน พักที่ไหน ไปกับใครบ้าง ขับรถดีๆๆนะลูก เป็นห่วงมากๆๆนะรุ้ไหม  แล้วพอเราไปกับเพือ่นๆก็จะนึกถึงพ่อแม่ตลอด จะขับรถระมัดระวัง ดูแลตัวเอง และก่อนออกเดินทางก็โทรบอก ไปถึงก็โทรบอก และก็โทรหาพ่อแม่ทุกวันให้เค้าสบายใจว่าเรายังโอเค ค่ะ อายุ 23-24 ไม่เด็กแล้วค่ะ โตพอที่จะใช้ชีวิตด้วยตัวเอง เรียนรู้โลกภายนอกได้แล้วค่ะ ถ้าจะรอให้ลูกเรียนรู้โลกภายนอกตอนอายุ 30 มันจะช้าไปรึเปล่าค่ะลองทบทวนดูดีๆค่ะ  ลูกบอกถือว่าลูกรัก และเคารพคะ จากคุณ : Harika เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 23:23:05

ความคิดเห็นที่ 39 เราว่านะคะ ถ้าลูกทำตัวดีมาตลอดไม่มีอะไรน่าห่วงหรอกค่ะ เค้าโตพอที่จะดูแลตัวเองได้แล้ว เราว่าสิ่งที่ต้องทำไม่ใช่ให้เค้าอยุ่ในสายตาตลอดเวลาค่ะ แต่ต้องบอกเค้าว่าถ้าเค้าไปเที่ยวแล้วต้องระวังอะไรบ้าง ที่จริงแม่เราก็ไม่ชอบให้เราไปไหนเหมือนกันค่ะ แต่หลังๆเราเริ่มดื้อซะแล้ว จะห้ามยังไงก็ไม่ฟัง  แม่เราบางทีก็เลยเอาพระมาให้บ้าง แล้วก็เตรียมพวกยาต่างๆ อย่างพารา พลาสเตอร์ยา ยาแก้ท้องเสียใส่ถุงเล็กๆมาให้ทุกครั้งที่เราเดินทางเลย แล้วก็จะขอชื่อกับเบอร์โทรศัพท์ของโรงแรมที่เราจะไปพัก เพราะเค้าจะได้รู้ว่าเราจะไปนอนที่ไหน เกิดมีเหตุอะไรขึ้นมาเค้าจะได้โทรสอบถามได้ ถ้าคุณเป็นห่วงก็ให้เค้าโทรกลับบ้านทุกวัน ขนาดเราไปเที่ยว แม่ไม่บอกเราก็โทรรายงานแม่ตลอด  เช่น ลงเครื่องบินแล้ว ถึงโรงแรมแล้วนะ  บางทีหัวค่ำแม่ก็ชอบโทรมาถามว่าอยู่ไหน  ถ้ายังไม่กลับที่พักก็กลับได้แล้วนะ ดึกแล้วอันตราย เดี๋ยวนี้เวลาไปเที่ยว แม่เราเลยไม่ค่อยห่วงแล้ว เพราะเค้ารู้ตลอดค่ะว่าเราอยู่ไหนยังสบายดีมั้ย ปลอดภัยหรือเปล่า จากคุณ : aonlin เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 53 23:30:12

ความคิดเห็นที่ 40   หนูรู้ค่ะแม่เป็นห่วงเพราะอยู่กันสองคน แม่เลี้ยงน้องเค้ามากับมือหนูว่าแม่นะจะรู้ดีว่าน้องเค้าเป็นยังไง ถ้าแม่เป็นห่วงเรื่องอุบัติเหตุหนูว่าอยู่ที่ไหนถ้ามันจะเกิดมันก็ต้องเกิดค่ะ ให้น้องเค้าไปเที่ยวมีความสุขกับเพือนบ้างก็ดีค่ะไปกับครอบครัว ไปกับเพื่อนความรู้สึกไม่เหมือนกันหรอกค่ะ หนูว่าน้องเค้าก็คงรู้ว่าคุณแม่เป็นห่วง รักมากก็ห่วงมาก หนูเข้าใจคะ แต่ถ้าเค้าเหมือนหนู ตอนเป็นเด็กหนูเป็นเด็กไม่เรียบร้อยค่ะ ขอไปเที่ยวแม่ไม่เคยให้ไปเลยแม้แต่ครั้งเดียวค่ะไม่ว่าจะใกล้บ้านไกลบ้านทั้งที่เพื่อน ๆ ใครเค้าก็ไปกัน ข้างบ้านก็ไป ท้ายบ้านก็ไป แต่แม่เค้าก็ไม่ให้หนูไปหนูก็เสียใจนอนร้องไห้ทุกครั้งค่ะไม่เข้าใจว่าแม่จะห่วงอะไรนักหนา แต่มาจนทุกวันนี้หนูก็นั่งคิดอยู่เสมอว่าแม่คงรู้ว่าหนูเป็นคนยังไง ถ้าเมื่อก่อนแม่ปล่อยให้หนูไปเที่วยหนูก็คงเป็นเด็กเหลวไหลแน่นอนค่ะ แล้วก็นึกดีใจอยู่ทุกครั้งว่าดีนะแม่ไม่ปล่อยให้ไปเที่ยว 5555 คุณแม่สู้ ๆ ๆ  หนูเป็นกำลังใจให้ จากคุณ : My Name is Stupid เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 00:29:17

ความคิดเห็นที่ 41 ชีวิตเค้าเป็นของเค้า ตั้งแต่เค้าอายุ 20 แล้วครับ คุณไม่มีสิทธิ์ห้ามเค้าได้อีกต่อไป คุณทำได้เพียงแค่ให้คำแนะนำ บอกเหตุผลของคุณ แล้วให้เค้าคิดเอาเองว่าจะตัดสินใจอย่างไร ถ้าเหตุผลของคุณดีเพียงพอ เค้าก็จะเชื่อคุณ แต่ถ้าคุณหาเหตุผลที่ดีเพียงพอให้กับเค้าไม่ได้ คุณก็หมดสิทธิ์ที่จะห้ามไม่ให้เค้าไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ครับ จากคุณ : David_kop เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 01:19:45

ความคิดเห็นที่ 42 ให้ไปแต่เตือนเพื่อนอย่าขับรถเร็ว แค่นั้นพอแล้วครับ อย่างอื่นผมว่าเค้ารู้ผิดถูกแล้วหละ จากคุณ : userT310 เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 01:34:45

ความคิดเห็นที่ 43 เป็นผู้ใหญ่แล้วนะครับ  อย่าเห็นเค้าเป็นเด็กอีกเลย ครับ จากคุณ : Mu Mu MUay เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 07:46:19

ความคิดเห็นที่ 44 มาเป็นกำลังใจให้คุณแม่ค่ะ   เรื่องการท่องเที่ยวของลูกสาวคิดว่าเป็นเรื่องปกติทั่วไปค่ะ  ตัวเองก็เที่ยวตะลอนต่างจังหวัดตั้งแต่อายุน้อย ๆ   ไม่เคยได้ขออนุญาตใครด้วยค่ะ  เพราะว่าอยู่หอพักปกครองตัวเอง  จบออกมาก็ทำงานเกี่ยวกับการเดินทางอีก  แต่พอกลับมาอยู่บ้านเป็นคุณป้าแก่ ๆ พ่อและแม่ก็ยังห่วงทุกครั้งที่เดินทาง  คิดว่านี่คือเรื่องปกติค่ะ       คุณแม่กลัวอะไรอยู่คะ  ถ้ากลัวเรื่องอุบัติเหตุเพราะเพื่อนขับรถไม่เก่งก็คุยตรงกับเพื่อนของลูกค่ะว่าให้ขับรถดี ๆ อย่าประมาท  เมาไม่ขับ  ถ้าเป็นเรื่องอื่นก็พูดไปตรง ๆ เลยค่ะ จากคุณ : ป้าทุยบ้านทุ่ง เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 07:49:35

ความคิดเห็นที่ 45 คุณแม่ไปด้วยเลยครับ....ขับไปส่งเค้า แล้วให้เค้าเที่ยวกันเอง (ส่วนคุณแม่ก็ไปชิลล์ๆกับคุณพ่อ...ตอนกลับให้กลับพร้อมเรา) จากคุณ : น้าโต้ง69 เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 08:24:45

ความคิดเห็นที่ 46 เรา ลูกชาย 19 แล้ว เกือบทุกครั้งที่เขาพูดและขอ ใจเราไม่เคยซักครั้งที่จะให้เขาไปค่ะ  แต่เขาจะได้ไปทุกครั้งค่ะ  เพราะเราคิดว่า ถ้าเราไม่อนุญาตเดี๋ยวเขาก็ต้องหาทางไปจนได้ อาจจะโกหกเราเรื่องอื่นก็ได้ค่ะ ดังนั้น คุณแม่ให้เขาไปเถอะค่ะ แม้จิตใจคุณแม่จะทรมานแค่ไหนก็ตาม พยายามคิดอย่างเดียวค่ะว่าเขาไปเที่ยวสนุก เขามีความสุข (ความรักของแม่คือการให้ไงค่ะ มอบความสุขให้เขาเถอะค่ะ)  ส่วนตัวคุณแม่เองพยายาม ทำจิตใจให้สงบนะคะ ต้องพยายามค่ะ จากคุณ : แม่ตา (แม่ตา) เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 08:35:16

ความคิดเห็นที่ 47 น่าจะอนุญาตให้ไปได้หน่ะครับ แต่อาจจะมีข้อแม้ว่า ให้โทรกลับมาหาผู้ปกครองตอนเย็นๆแทนเพื่อให้คุณคลายห่วง และกำชับว่าอย่าไปที่อโคจรตอนดึกๆ+ไม่ขับรถเที่ยวตอนกลางคืนก็น่าจะพอครับผม มีคุณแม่คอยเป็นห่วงก็เป็นเรื่องที่ดีครับ ไม่เหมือนแม่ผม ตอนอยู่ ม.4 ผมบอกว่าจะนั่งไปรถไฟไปบ้านเพื่อนที่แปดริ้ว แม่ผมกำชับอย่างเดียวว่า "อย่าลืมซื้อขนมจากหน้าวัดหลวงพ่อกลับมาด้วยหล่ะ........." จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 08:53:33

ความคิดเห็นที่ 48 ขอไปด้วยเลยครับ บอกว่าอยากไปมาก ยังไม่เคยไปเที่ยวกับลูกเลย จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 09:03:50

ความคิดเห็นที่ 49 น้าให้เขาไปเถอะ  น้องโตมากแล้ว เข้าใจว่าเป็นห่วงครับ อายุเท่าน้องเค้าหลายคนต้องรับผิดชอบครอบครัวแล้ว น้องไม่ได้เดินทางลำบากเลย ขับรถด้วยสบายมาก ให้น้องโทรกลับตอนเขาถึงหัวหินก็ได้ หรือน้าโทรไปหาก็ได้น้องไม่ได้เป็นคนขับนี่ กำชับคนขับให้ใช้ความเร็วที่พอสมควร(90-100 ก็พอ) ค่อยๆไป ถึงเหมือนกันช่วยประหยัดพลังงานด้วย น้า....พ่อผมบอกว่าเธอต้องอยู่ได้ด้วยตัวเธอเอง  ดูแลตัวเองให้ได้เพราะตัวของพ่อเองก็ต้องแก่  ไม่ได้อยู่กับผมตลอด จากคุณ : bondoy (BONDOY) เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 09:44:35

ความคิดเห็นที่ 50 ให้เค้าไปเถอะครับ จากคุณ : pekky182 เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 09:59:21

ความคิดเห็นที่ 51 คุณครับ ถามคำถามนี้กับคนชอบเที่ยว บางคนบ้าเที่ยวแล้วจะได้คำตอบยังไงหล่ะครับ ผมว่าผมเป็นคนที่เรียนรู้ได้มากขึ้น รับผิดชอบมากขึ้น เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นส่วนหนึ่งก็เพราะคุณพ่อคุณแม่เริ่มให้เดินทาง เริ่มให้อิสระ เริ่มให้โอกาสในการรับผิดชอบตัวเอง  เหตุผลนี้มันไม่เกี่ยวกับว่าเป็นหญิงหรือชายด้วย ถ้าเราให้เค้าได้เดินตามทางของเค้าบ้าง ยังไงเค้าก็จะไม่เดินไปจากเราหรอกครับเพราะทุกครั้งที่ผมเดินทางผมจะคิดถึงคุณแม่มากๆ ก็เพราะรู้ว่าแม่รักแม่ห่วงแค่ไหน  เพราะฉะนี้ถึงต้องระวังตัวอย่างดีที่สุด ประสบการณ์การเดินทางครั้งนี้กับเพื่อนสนิทกลุ่มนี้ น่าจะเป็นประสบการณ์ที่สุดประทับใจไม่รู้ลืมนะครับ  ให้โอกาสเค้าเถอะครับ แต่ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ด้วยนะครับ จากคุณ : ก้อนหินยอดดอย เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 10:20:37

ความคิดเห็นที่ 52 เราอายุปาไป 28 แล้ว บอกไปเที่ยว แม่ทำใจไค่อยได้ ห่วงงงง ตลอด ท้ายสุด เลยต้อง white lie บอกไปทำงาน นั่นล่ะเค้าถึงสบายใจ ในฐานะลูก ก็ไม่อยากทำนะ แต่เพื่อความสบายใจของแม่อ่ะ ทำไงด้ายยยย ปล. ตอนนี้ยังทำอยู่เล้ย เฮ้อออ จากคุณ : khunfreedom เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 10:24:51

ความคิดเห็นที่ 53 ลูกโตเเล้วนะค่ะ  ให้เค้าไปเถอะเเละอีกอย่างเค้าก็ขออนุญาตก่อนเเล้วด้วย เข้าใจค่ะว่าคุณเเม่เป็นห่วงเเต่เค้าไปกันหลายคนนะค่ะ จากคุณ : เที่ยวทะเล เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 10:59:45

ความคิดเห็นที่ 54 เก็บลูกไว้กับตัว วันหนึ่งลูกโดนหลอกเพราะความใสซื่อไม่ทันคน คุณแม่จะเสียใจกว่านี้นะคะ ว่าทำไมไม่เปิดโอกาสให้เขาไปเรียนรู้โลกกว้างบ้าง (เคยเห็นตัวอย่างเคสคล้ายกับ จขกท มาแล้ว) ชีวิตไม่ได้มีพื้นที่แค่ในบ้านเท่านั้น ความที่คุณอยู่กันตามลำพังก็เข้าใจค่ะว่าห่วง แต่พ่อแม่ไม่ได้อยู่ค้ำฟ้า (พ่อเราพูดบ่อย) ดูแลปกป้องลูกไม่ได้ตลอดไปหรอกค่ะ "ลูกต้องเริ่มดูแลตัวเองได้แล้ว" แล้วลูกก็โตจนน้องหมาเลียก้นไม่ถึงแล้วด้วย (ขอใช้คำให้เห็นภาพชัด ๆ) ถ้ามีปมเรื่องหนึ่งอยู่แล้วในชีวิตครอบครัว (การอยู่กันแค่สามคนแม่ลูก) ก็ไม่ควรไปเพิ่มปมขึ้นมาอีกเลยค่ะ (มันจะแกะยากกว่าปมแรกอีก) อายุ 24 ไม่เด็กแล้ว ใกล้จะเบญจเพสแล้วนะคะ เขาเดินมาบอกคุณเพื่อขออนุญาต ดีกว่าหนีไปเองโดยไม่บอกใคร อันไหนน่าเสียใจกว่ากันคิดดูดี ๆ ส่วนบ้านเราน่ะเหรอ พอบอกว่าจะไป ตจว แม่จะบอกทันทีว่า... "อย่าลืมซื้อขนมอร่อย ๆ มาฝากด้วย" ไอ้เราก็หิ้วของกินตัวเอียงเชียวล่ะ แต่เวลาซื้อของให้คนที่บ้านมีความสุขมาก ^^ จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 11:01:52

ความคิดเห็นที่ 55 คุณ candy5189 กับแฟน ครับ ผมขอเสนอไอเดียไว้พิจารณา จอง รร.เลยครับ  แล้ว ขับรถ ตามไปที่หล้ัง  ... แบบต่างคนต่างไป  พ่อแม่ไปเที่ยวของพ่อแม่ ได้ไปหวีตกันด้วย ดีออก... ลูกไปเที่ยวของเขาเรื่องของเขา   แต่ บอกว่าเขา ว่าพ่อกับแม่จะเลี้ยงข้าวเย็น ที่หัวหิน มื้อสวยๆ ให้มือนึง ดีป่าว ไม่ก้าวก่าย แต่ขอแอบไปรู้จักหน้าคาดตา เพื่อนๆ ลูกด้วย   คำถามนี้ ผมเตรียมไว้ สำหรับลูกสาว วัย ขวบ ๑๑ เดือน ล่วงหน้า ๒๐ ปีเลยครับ แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 53 12:14:12 จากคุณ : arrthai เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 12:13:40

ความคิดเห็นที่ 56 เข้ามาอ่านอีกรอบ เห็นใจคุณจขกท.จริงๆ ค่ะ มาตั้งกระทู้ขอความเห็นว่าจะห้ามลูกยังไงดี ในนี้ก็ดันมีแต่คนเชียร์ เราเข้าใจค่ะว่ามันทำใจลำบากจริงๆ แต่เราเห็นด้วยกับคำตอบของคุณแมวเหมียวขาวอวบคห.34 นะคะ คุณเป็นแม่ ต้องรู้ดีที่สุดว่าลูกสาวเป็นคนยังไง มีไหวพริบฉลาดทันคนแค่ไหน เพื่อนๆ ของลูกเรารู้จักบ้างหรือเปล่า แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เราไม่สนับสนุนความเห็นของหลายๆ ท่านที่ให้ตามไปเที่ยวกับลูกด้วยนะคะ (ในกรณีที่คุณตัดสินให้ลูกไปแล้ว) ปลอดภัยแน่นอนค่ะในสายตาคนเป็นพ่อแม่ แต่ลูกก็คงอยากจะอยู่กับเพื่อนๆ วัยเดียวกับเขา ได้สนุกสนานแบบกันเอง มีผู้ปกครองตามไปด้วยนี่ ตัวลีบหมดสนุกกันเลยนะคะ ปล. เพื่อนๆ ที่หวังดีช่วยแนะนำให้จขกท.กับสามีตามไปด้วยนั้น ช่วยรบกวนอ่านที่จขกท.มาชี้แจงที่คห. 33 ด้วยนะคะ ว่าเธอเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวอยู่กับลูกตามลำพังมาสิบกว่าปีแล้ว เดี๋ยวจขกท.จะรู้สึกไม่ดีหนักขึ้นกว่าเดิมอีกเปล่าๆ จากคุณ : แล้วหมาปั๊กก็จะครองโลก เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 12:32:15

ความคิดเห็นที่ 57 ความเห็นที่ 54 กิ๊ฟหมดพอดี พรุ่งนี้ขอนำมาให้นะคะ เรียนเจ้าของกระทู้ คุณตั้งไม่ผิดห้องหรอกค่ะ อย่าน้อยใจไป เพียงแต่ว่า มาห้องนี้ห้องท่องเที่ยว หลาย ๆ ความเห็นจึง อยาก ให้คุณอนุญาตลูกสาวไปเที่ยวค่ะ แต่ถ้าเป็นที่ชานเรือน คุณก็อาจ จะได้อีกคำตอบที่ เอนเอียงไปจากนี้ค่ะ ลูกสาวโตแล้ว อนุญาตให้ไปเถอะค่ะ ให้เค้าห่วงเรื่องขับรถ และดื่มของ มึนเมา พอค่ะ เรื่องไหวพริบคิดว่า ลูกสาวและเพื่อน ๆ คงมีอยู่แล้ว จากคุณ : แหนมป้าย่น เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 12:48:59

ความคิดเห็นที่ 58 ไปกันหลายคนแบบนั้นก็น่าจะให้ไปนะครับ แต่อาจจะเตือนกันหน่อยเรื่องให้ระวังความปลอดภัย การไม่ไปในสถานที่เสี่ยง การแต่งกาย อาจมีข้อแม้ให้โทรกลับบ้านตอน 3ทุ่มทุกวัน ก่อนออกจากบ้านกอดเขา บอกเขาว่า เรารักเขามากแค่ไหน แค่นั้นก็พอ ถ้าเขาสำนึกได้ว่าเรารักเขา เวลาเขาจะทำอะไร เขาจะได้คิดถึงเรา ว่าคนที่รักเขาจะเสียใจหรือเปล่า จากคุณ : yahee เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 18:26:58

ความคิดเห็นที่ 59 แทนที่จะห้าม...คุณแม่ก็ชวนคุณพ่อไปเที่ยวด้วยกันซิค่ะ ขับรถตามๆกันไป ฮันนี่มูนอีกรอบเลย ^^ จะได้เห็นว่าเพื่อนๆของลูกและน้องเค้ารับผิดชอบตัวเองได้แค่ไหน ครั้งต่อๆไปจะได้สบายใจไม่ต้องกังวลค่ะ ที่จริงอายุน้องก็ไม่น้อยแล้วล่ะค่ะ หากเพื่อนของน้องไว้ใจกันได้คุณแม่ก็ลองปล่อยน้องดูบ้างก็ได้ แต่มีข้อแม้ว่าต้องโทรบอกให้หายห่วงเป็นระยะๆ ดีกว่าน้องแอบไปดดยไม่บอกนะคะ อย่างนี้จะกังวลมากกว่า จากคุณ : เซียนฮง เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 19:33:37

ความคิดเห็นที่ 60 ไม่รู้จะอธิบายยัง พอดีเป็นคุณลูกที่คุณแม่ไม่ค่อยอยากให้ไปไหนเหมือนกัน บอกว่ามันทำให้เราอึดอัดมากเลยค่ะ พลาดหลายๆ ทริปที่เพื่อนไป จนทำให้ทะเลาะกับแม่บ่อยๆ แล้วมีอะไรก็ไม่ค่อยอยากจะบอก เพราะกลัวแม่รับไม่ได้ อยากให้คุณแม่เปิดใจอ่ะค่ะ ไม่วันใดวันหนึ่งลูกก็ต้องโบยบินไปอยู่ดี เพียงแต่ให้คำแนะนำดีๆ อย่าขับรถกลางคืน อย่าดื่มตอนขับ แล้วคุณแม่น่าจะเคยเห็นเพื่อนลูก น่าจะพอประเมินได้ว่า OK ไหม ไม่งั้นคุณแม่ก็ขับให้เองเลยค่ะ ได้ใจลูกและเพื่อนลูกไปเต็มๆ จากคุณ : Bpearl เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 19:37:43

ความคิดเห็นที่ 61 ให้เถอะค่ะ แม่หนูยังให้เลย (อายุเท่าลูกของคุณน้าเลยค่ะ ขออนุญาตเรียกว่าคุณน้านะคะ) แม่หนูบอกว่าโตแล้ว ทำงานแล้ว เป็นผู้ใหญ่แล้ว รับผิดชอบตัวเองได้ อยากทำอะไรทำแต่ขอให้อยู่ในกรอบ ตอนไปเกาะล้านรอบที่แล้วขอแม่บอวก่าแฟนไปด้วย ท่านก็ไม่ว่าอะไรแต่บอกว่าให้ดูแลตัวเองดีๆ (อาจเป็นเพราะบ้านหนูกับบ้านแฟนสนิทกัน) แต่ไปกันก็ไม่มีอะไรเกินเลยนะคะ เพราะคิดเสมอว่าผู้ใหญ่ท่านไว้ใจเราก็ไม่ควรทำให้ท่านผิดหวัง เมื่อกี้เพิ่งบอกว่าเด่วสิ้นเดือนกพ. จะขอไปหัวหิน แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะ เค้าบอกว่ารีบๆ เที่ยวซะเด่วมีลูกแล้วจะไม่ได้เที่ยว ^^ จากคุณ : สะใภ้เล็ก เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 21:43:34

ความคิดเห็นที่ 62   ควรให้ลูกไปเที่ยวกับเพื่อนรัก เพียงแต่แนะนำตักเตือนให้ระวัง อย่าห้ามลูกไปเที่ยวกับเพื่อน จะทำให้ลูกขายหน้า ลูกสาวก็โตมากแล้ว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด อย่าให้ลูกเสียใจ จำไว้ว่ามีลูกบางคนน้อยใจมากจนถึงขั้นฆ่าตัวตาย ขออย่าให้เรื่องเศร้าเกิดขึ้นก็แล้วกัน จากคุณ : In Trend เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 22:36:35 A:96.255.194.62 X: TicketID:141679

ความคิดเห็นที่ 63 ที่บ้านเราให้เราไปกับเพื่อนๆกลุ่มใหญ่ตั้งแต่ไม่ถึง 20 ปีแล้วค่ะ เราก็ไม่ได้เสียคนไม่มีอันตรายนะคะ แค่ก่อนไปแม่จะถามเรื่องที่พัก เพื่อนแล้วก้แนะนำให้ต้องระวังอะไรบ้าง ไม่มีอะไรอันตรายค่ะ นี่ไม่นับที่ไปออกค่ายตาม ตจว. นะคะไ เข้าป่าเป็นอาทิตย์มาตั้งแต่ ม.3 แล้วค่ะ ให้เค้าได้ใช้ชีวิตเถอะค่ะล้มเองลุกเองจะได้ ระวังนะคะเด็กจะอึดอัดจนไปไหนแล้วไม่บอกเลย จขกทง อยากได้แบบไหนล่ะคะ จากคุณ : jazz_monami เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 23:49:44

ความคิดเห็นที่ 64 เอ่อมมม  เราอายุ 22 นะคะ คุณพ่อเสียตั้งแต่อายุ 20 คุณแม่อยู่เมืองนอก เราถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวตั้งแต่อายุ 20 2 ปีที่ผ่านมาเราเป็นผู้หญิงที่อยู่ด้วยตัวเองทุกอย่าง ทำทุกอย่างคนเดียว ไม่มีญาติอยู่ที่จังหวัดเดียวกัน  เรียนเอง กินเอง  ขับรถเอง เที่ยวต่างจังหวัดเอง ลูกสาวคุณไปไม่กี่วัน คงไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ^ ^ เราเชื่อว่ายิ่งไปหลายคนยิ่งปลอดภัยนะคะ เราก็ไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ผู้หญิงค่ะ  ขับรถกันเองตลอด แถมขึ้นดอยไปกันไกลๆ ด้วย  ตอนที่แม่อยู่กับเราแล้วพ่อไม่เสีย อายุ 18 เค้าก็ให้เราไปกรุงเทพกับเพื่อนๆ แล้วค่ะ (ผู้หญิงหมดเลยด้วย) นั่งรถไฟกันไป  เค้าก็ห่วงนะคะ  แต่เราก็รู้ว่าพ่อแม่ห่วง ก็จะคอยโทรหาตลอดค่ะ  บางทีโทรจนคุณแม่บอกว่าไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เถอะ โทรมาทำไมบ่อย 55 จากคุณ : evil_strom เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 53 23:51:44

ความคิดเห็นที่ 65 คนที่แนะนำว่าให้ตามไปห่างๆๆ ผมว่าไม่ควรอย่างยิ่ง ลูกอายุ เกือบ 25 แล้ว ถ้าไม่ใว้วางใจเค้าเกิดเค้าไปเห็นเราแอบตามไป ทีนี้แหระ หมดผู้ใหญ่ หมดความเกรงใจกันพอดี ด้วยความเคารพ ให้เค้าไปคือคำตอบสุดท้าย แล้วค่อยโทรหาเค้าก่อนนอน จากคุณ : dodoman เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 00:41:54

ความคิดเห็นที่ 66 ตอบตามตรงนะคะ ถ้าที่ผ่านมาลูกสาวความประพฤติดี คบเพื่อนไม่เกเร ก็ให้แกไปเถอะค่ะ ทราบดีว่าพ่อแม่ยังไงก็เป็นห่วงแต่เด็กก็ต้องการเข้าสังคม ต้องการโลกส่วนตัว และการที่แกมาขออนุญาตก็เท่ากับว่าแกมั่นใจแล้วว่าสามารถดูแลตนเองได้จึงกล้ามาขอ คุณจขกท.ก็คงพอรู้จักเพื่อนๆของลูกน่าจะไว้วางใจได้ ก่อนไปก็บอกกับแกไปตรงๆค่ะ ว่าเป็นห่วงมากฉะนั้นคุณจะโทรหาแกตอนไหนบ้างให้แกรอรับสาย กำชับในเรื่องที่ควรระวัง รวมทั้งขอเบอร์เพื่อนสนิทไว้อีกเบอร์เผื่อฉุกเฉิน อาจจะดูไม่ดีนักนะคะ แต่เราต้องให้โอกาสเด็กได้พิสูจน์บ้างว่าเขาดูแลตัวเองกันได้ อันตรายส่วนนึงมันมาจากความประมาทถ้าเราระมัดระวังรอบคอบเรื่องร้ายจะไม่เกิดค่ะ เราไม่ได้อยู่กับเด็กตลอดเวลานะคะ ให้เขาไปโดยที่เรารู้ก่อนดีกว่าแอบไปกันเองค่ะ จากคุณ : จิ๊บ (cupid_jib) เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 13:30:29

ความคิดเห็นที่ 67 เข้าใจหัวอกคุณแม่ครับ แต่คุณลูกอยากไปเที่ยว ก็ให้เขาไปเถอะ เป็นห่วงก็โทรหา สมัยนี้ติดต่อกันง่ายจะตาย จากคุณ : Ballkung_CM เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 14:23:57

ความคิดเห็นที่ 68 เอาอย่างป๊าม๊าของเราไหมคะ  เพราะอายุไล่เลี่ยกัน แล้วก็น่าจะเรียนสายอาชีพที่ใกล้เคียงกัน (เห็นว่าเรียนปี 5) ป๊าม๊า จะบอกว่า ไปสิ แล้วถ่ายรูปกลับมาทำแฟ้มส่งด้วย ไปกับใคร ที่ไหน ติดชื่อมาด้วย แต่เรื่องขับรถไม่เป็นปัญหาเพราะเราขับเองตลอด แล้วกำชับให้โทรรายงานเป็นระยะๆ เข้าใจคะ เพราะเราเองขนาดนี้แล้ว ป๊าม๊าก็ยังเป็นห่วงเหมือนเดิม จากคุณ : oh_bua เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 15:40:46

ความคิดเห็นที่ 69 ความรู้สึกเรา ฐานะคนเป็นลูก อายุประมาณเดียวกับลูกของ จขกท. ^^ แม่เราไม่ค่อยห้ามนะคะเรื่องไปไหน แม่บอกว่า ถึงห้าม เราก็จะไปอยู่ดี (แอบเป็นเด็กเลว) แต่แม่บอกว่า แม่รู้ว่าลูกเป็นคนยังไง รู้ว่าเราช่วยเหลือตัวเองได้ ด้วยความที่เป็นเด็กกิจกรรม มีสังคมเยอะ แม่เลยค่อนข้างไว้ใจและเข้าใจ ตัวคุณแม่ จขกท. เองก็น่าจะรู้ว่าลูกสาวเป็นคนยังไง ทันคน ดูแลตัวเองได้ขนาดไหนนะคะ เพราะเราว่าเค้ามา ขอ ไปเที่ยวนี่ก็น่าชื่นชมแล้ว เพราะแบบเราบางทีแค่ บอก เท่านั้น ไม่ไ่ด้ขอเลยค่ะ เหอๆๆ อันดับแรกก็คือดูว่าลูกเราดูแลตัวเองได้ไหม ถ้าได้ก็ปล่อยไปบ้างเถอะค่ะ ....วิธีของแม่เราเองคือ แม่เราก็จะโทรหาค่ำๆบ้าง แบบก่อนแม่นอน แม่ก็จะโทรมา หรือไม่ถ้ากะเวลาเดินทางถูก ก็คิดว่า ลูกจะไปถึงที่หมายประมาณกี่โมง แล้วก็โทรหาค่ะ ว่าถึงหรือยัง ถึงแล้วเข้าที่พักหรือยัง  จะทำอะไรกันต่อ ... ก็ถามได้ค่ะ แล้วระหว่างนั้นก็ค่อยโทรหาซักก่อนนอนของทุกวัน ก็ได้ ตอนแรกพ่อกับแม่เราก็โทร แต่หลังๆ พอเค้าไม่โทร เราก็เริ่มคิดว่า ... อ้าว ทำไมเค้าไม่โทร ไม่ห่วงเราแล้วหรอ 5555 ยังไงก็อยู่ที่การตัดสินใจของคุณแม่นะคะว่ามองลูกยังไง บางทีก็ต้องทำใจยอมรับว่าเค้าโตพอที่จะก้าวไปไหนด้วยตัวเองแล้วค่ะ เค้าจะได้แกร่งขึ้นนะคะ แต่เราไม่ค่อยเห็นด้วยเรื่องขับรถตามไปดู ไปเจอค่ะ เราจะรู้สึกว่าเค้าไม่ไว้ใจเรา จะทำให้ความเคารพ เชื่อใจที่เรามีให้แม่ น้อยลงไปทันทีเลย ไม่ใด้โกรธนะคะ แต่จะแอบผิดหวังในตัวแม่ ที่เราอุตส่าห์จริงใจบอก แต่เค้ายังมาตาม ประมาณนี้น่ะค่ะ ....................สู้ๆ นะคะ........................ มีลูกเป็นวัยรุ่น (ตอนปลาย) มันเหนื่อย  อิอิ     ^____^ จากคุณ : ใบพัดสีม่วง เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 15:46:13

ความคิดเห็นที่ 70   ว่ากันตามจริง คือ ไม่ว่าคุณให้เหตุผลอะไรลูก เหตุผลของลูกคุณที่ตอบโต้กลับไป มีแนงโน้มว่าฟังขึ้นแน่ๆ ห่วงลูกใครๆ ก็เป็นค่ะ แต่ถ้าห่วงลูกกว่ามาตรฐานเกณฑ์ปกติของสังคม มีแต่จะสร้างผลเสียให้ลูกคุณเองนะ การเติบโตระหว่าง 20-25 คือการเรียนรู้โลก เพราะสังคมจะไม่มามองคุณว่าเป็นเด็ก มาโอ๋แล้ว เวลาติดต่ออะไรก็โดนเต็มที่ไม่เหมือนเด็กอายุ 18 แต่ถ้าคุณแม่ไม่ปล่อย ปล่อยแต่การจัดการพื้นฐาน เดินทางไปมหาวิทยาลัยเองนะลูก ช๊อปปิ้ง ซื้ออาหารกินเองนะลูก ของแบบนั้นสำหรับเด็กมัธยมเรียนรู้ การเดินทางไปนู่นนี่มีแต่ผลดีมากกว่าผลเสีย คือปกติ เราว่าตั้งแต่เด็กใช้ชีวิตปี 1 ปี 2(19-20ปี) เด็กเค้ามีอิสระ และมีความคิดเป็นผู้ใหญ่แล้ว 23-24 ถ้าเป็นหมอเริ่มได้ผ่าตัดเองจริงโดยมีอาจารย์คอยอยู่ข้างๆ คณะทั่วไปก็คือออกมาทำงานกันแล้ว ยิ่งบางคนแต่งงานมีลูกแล้วนะคะ จากคุณ : Moon (MoonClock~*) เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:48:08

ความคิดเห็นที่ 71 เราอายุจะ 25 แล้วค่ะ ขออนุญาตที่บ้านไปเที่ยวต่างจังหวัดครั้งแรกกับเพื่อนๆ ตอนจบม.6 ที่บ้านไม่ให้ไป ทั้งๆ ที่เพื่อนๆ ไปกันเกือบทั้งห้อง (พ่อบ้านว่า ก็แค่เกือบ แสดงว่ามีคนที่ไม่ได้ไป) พอเข้ามหา'ลัย ตอนไปรับน้องหรือบายเนียร์ ถ้าขอไปก็จะโดนบ่นทุกครั้ง แต่ก็ให้ไป เพราะเห็นว่าไปกันเยอะ แต่ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะอยู่หอด้วย เลยห้ามยาก มาคราวนี้ พอทำงาน คิดว่าน่าจะปล่อยไปเที่ยวเองได้แล้ว แต่เปล่าเลยค่ะ สุดท้าย ก็มีแอบหนีเที่ยวเองทุกปี ปีละครั้ง (พ่อไม่รู้ แต่แม่รู้) ปล่อยเถอะค่ะ ขอหลายๆ ครั้งถ้าไม่ได้ไป ก็แอบไปเองจนได้ ปล.ปกติตั้งแต่สมัยเรียนจนถึงทำงาน พอมีทริปรับน้อง บายเนียร์ ทริปบริษัทเราเป็นคนจัดทุกงานเลยค่ะ ที่ว่าแอบหนีเที่ยวเองนี่ก็คือไปกับเพื่อนนะคะ ไม่ได้ไปเที่ยวเองคนเดียว จากคุณ : พังพอนน้อย เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 17:37:51

ความคิดเห็นที่ 72 คห 57 คิดว่าถึงไปถามห้องชานเรือน คำตอบก็ไม่น่าจะเอนเอียงไปอีกทางแบบสุดขั้วหรอกค่ะ ถ้าคนที่ตอบเขามีวุฒิภาวะครบแล้ว (คือเคยเป็นลูก และก็มาเป็นพ่อแม่) เขาจะรู้ค่ะว่า "ลูกน่ะ เลี้ยงได้แต่ตัว" แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องเป็นพ่อแม่ที่ไม่ผูกปมอะไรเกี่ยวกับเรื่องปัญหาครอบครัวนะคะ ถึงจะให้คำตอบแบบเป็นกลาง ชีวิตคนเราสั้นค่ะ ถ้าอยากทำอะไรแล้วไม่ได้ทำ วันหนึ่งมานั่งคิดว่า ทำไมตอนนั้นไม่ได้ทำ มันน่าเสียใจกว่า "ทำแล้วไม่ได้อะไร" อีกนะคะ เพราะจริง ๆ สิ่งที่ได้แต่เราไม่รู้ตัวคือประสบการณ์ค่ะ ^^ จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 22:35:52

ความคิดเห็นที่ 73 เข้าใจหัวอกของคนเป็นแม่ เพราะตอนจะขึ้นปี 2 พ่อแม่ไม่อยากให้ไปหัวหินกับเพื่อนเหมือนกัน (เป็นหญิงหมด) แต่เพื่อนๆ ก็ตามมาขอถึงบ้าน จนท่านพูดไม่ออกเลยต้องจำยอม แต่บอกว่าเมื่อไปถึงหัวหินให้โทรกลับด้วยว่าถึงแล้ว (ตอนนั้นนั่งรถไฟไป) หลังจากนั้นเมื่อเห็นว่าไม่มีอะไร และเพื่อนๆ เราก็นิสัยดีก็เลยปล่อยให้ไปแต่ถ้ามีปัญหาหรือผิดเวลาก็ให้โทรมาบอก ยิ่งอยู่กัน 3 คนแม่ลูกก็ยิ่งน่าเห็นใจ แต่เราว่าถ้าคุ้นเคยกับเพื่อนของลูกคุณและเห็นว่านิสัยดีก็ไม่น่าจะมีปัญหาหรอกค่ะ หรือว่าห่วงมากก็ตามไปก็ได้ สำหรับเราไม่ว่าอะไรที่จะพาแม่ไปด้วย เพราะเคยพาแม่ไปเที่ยวกับเพื่อนเราเหมือนกันก็ไม่มีปัญหาอะไร แม่ก็เดินเล่นไป เราก็อยู่กับเพื่อนและดูแลแม่ไปด้วย จะได้ทำความคุ้นเคยกันอีก ตอนหลังเมื่อแม่เห็นว่าสภาพแวดล้อมโดยรวมไม่มีปัญหาอะไรก็ค่อยๆ ปล่อยลูกเลยอ่ะค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 53 09:50:44 แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 53 00:18:57 จากคุณ : เด็กศิลป์ (Artiste) เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 00:18:11

ความคิดเห็นที่ 74 แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 53 03:34:02 จากคุณ : หมูทำไรก็อร่อยยกเว้นข้าวมันไก่ เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 03:25:27

ความคิดเห็นที่ 75 >>>>>>> สรุปแล้ว เจ้าของกระทู้ว่ายังงัย แวะมาบอกกล่าวได้น๊ะค๊ะ <<<<<< จากคุณ : nong2b เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 16:09:59

ความคิดเห็นที่ 76   สวัสดีค่ะ  คห.นี้จาก จขกท   สรุปแล้วมีดังนี้ 1. เพิ่งเข้ามาโพสห้องนี้เป็นครั้งแรก  ขอบคุณทุก คห.  ขอบคุณในน้ำใจ และข้อทักท้วงที่เป็นเหตุเป็นผลของทุกท่าน ทำให้ได้รับแง่คิดดีๆมากเลยค่ะ 2. คงต้องเลยตามเลย  ทำตามข้อแนะนำที่แทบทุกท่านเห็นว่าควรอนุญาต ให้ลูกไปเที่ยวกับเพื่อนๆได้ 3.  โทรศัพท์บอกลูกแล้วว่าอนุญาต  และบอกรายละเอียดที่เขาจะต้องทำ เพื่อให้แม่สบายใจ  ฯลฯ  แต่ไม่ได้บอกว่าเข้ามาโพสในพันทิบปล่อยให้ลูก เข้าใจเองว่าเดี๋ยวนี้แม่เราฉลาด คิดอ่านทันสมัย  แม้จะว่าอยู่บ้านนอก ขอบคุณอีกครั้ง แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 53 20:48:58 จากคุณ : จขกท (candy5189) เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 18:51:36

ความคิดเห็นที่ 77 เข้ามาอ่านคำตอบ จขกท เดี๋ยวนี้บรรดาแม่ ๆ และ พ่อ ๆ ก็เป็นเซียนแห่งโลกไซเบอร์ไม่ยากค่ะ พ่อเราอ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์ออนไลน์ทุกวันแล้ว บางข่าวไวมาก รู้ก่อนคนอื่นอีก ฮ่าๆๆ ^^ จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 12:34:35

ความคิดเห็นที่ 78   ดีใจกับลูกของ จขกท.ด้วยนะคะที่ได้ไป ตัวหนูเอง พ่อแม่ก็ไม่เคยอนุญาตให้ไปเที่ยวไหนกับเพื่อนเลย แม้แต่ครั้งเดียว ขอตั้งแต่ประถม จนจะจบมหาลัยก็ยังไม่ได้ ตอนนี้หนูก็อายุ22แล้ว หนูเลยตัดสินใจแล้วค่ะ ว่าจากนี้ไป หนูจะไม่ขออีกแล้ว อยากไปก็ไปเลย จากคุณ : bOwie เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 22:42:59 A:125.25.73.212 X: TicketID:195992