ความคิดเห็นที่ 1 วันที่ 25 ธันวาคม 2552 เอาเป็นว่าทริปนี้ ไม่ได้โดนดองเค็มนานเท่าทริปอื่นๆที่เคยเอามาลง Pantip.com แฮะ อิอิอิ ก่อนหน้านี้ เพื่อนๆที่จะร่วมก๊วนเดินทางไปด้วย ได้จองตั๋วรถ VIP กรุงเทพ - หนองคาย ของบริทขนส่ง จำกัด โดยพวกเราค้องระเห็จไปขึ้นรถกันถึงกรมขนส่งทางบก เยื้องกับสถานี BTS จตุจักร ด้วยความที่ชาย (ขออนุญาตแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นที่หม่อมแม่ชอบใช้) พักอยู่แถวรังสิต และที่นี่ก็มี บขส.ใหม่รังสิตสำหรับรถ 99 และ 999 อยู่แล้ว ชายเลยโทรศัพท์ไปสอบถามบริษัทขนส่ง ว่าสามารถเปลี่ยนที่ขึ้นจากกรมขนส่ง มาเป็นที่รังสิตได้หรือไม่ ทางพี่ Operator ผู้ใจดีก็ตอบชายอย่างสิ้นเยื่อขาดใยว่า "ช่วงนั้นเป็นเทศกาลนะคะ ขึ้นรถตามที่ระบุไว้หน้าตั๋วเท่านั้น" เอาเป็นว่า ชายเลยต้องกระมิดกระเมี้ยนวางสายไปอย่างเร็วที่สุด ด้วยกลัวว่าเค้าจะขอขึ้นค่าโดยสารกับชาย กลับเข้ามาวันคริสมาสต์กัน.... หลายๆคนอาจจะกำลังฉลองเทศกาลนี้กันอย่างครึกครื้น โดยเฉพาะเพื่อนๆของชายที่นัดกันไปถล่มลานเบียร์แถวๆ Central world แต่ชาย(ผู้แสนบอบบางร่างน้อย) ก็ต้องรีบถ่อสังขารตัวเอง ผจญภัยรถติดเวลาห้าโมงเย็นกลับมาอาบน้ำที่ห้อง ระยะทางจากที่ทำงานกับที่บ้านชาย ปรกติประมาณ 15 นาทีก็ถึงแล้ว แต่ถ้าเป็นช่วงวันศุกร์ห้าโมงเย็นนี่ นั่งรถกลับชั่วโมงเดียว ถือว่าเป็นเรื่องอัศจรรย์มาก! ชายรีบอาบน้ำ เก็บของยัดๆๆๆๆๆๆใส่เป้ใบใหม่ที่อุตส่าห์ไปต่อราคาแม่ค้าที่ JJ มา (ขนาดของปลอมยังขายกันเป็นพัน กว่าจะต่อราคาได้ เลือดตาแทบกระเด็น) และแล้วชายก็นั่ง Taxi จากรังสิต ไปยังกรมขนส่งทางบก ค่ารถ Taxi จากหอมาขึ้นรถ ก็เกือบครึ่งของราคาตั๋วจากกรุงเทพไปหนองคาย ชายเลยประกาศิตไว้ว่า "ถ้ารถมันไปจอดที่รังสิต ชายจะองค์ลง ตามราวี Operater คนนั้น" พอขึ้นรถแล้วชายก็หลับ...สักพักหนึ่งมันก็จอด...ที่บขส. รังสิต แมร่ง ขอบพระทัยพะย่ะค่ะ ที่ทำให้ชายต้องเจียดเลือด เจียดเนื้อตัวเองนั่ง Taxi ไปเพื่อให้มันมาจอดที่หน้าหอตัวเอง... บขส. บริการดุจญาติมิตร! ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ฟังชายบ่นมาพอแล้ว ไม่ค่อยเข้าเรื่องสักที (ขอบอกว่ากระทู้นี้พิมพ์สดๆ เหลียวหน้าา มองหลัง นายยังคุยงานอยู่ หึหึหึ) พวกเราเหล่านักเที่ยว ประกอบไปด้วย ซาร่าห์ โต้โผใหญ่ในการจัดทริปครั้งนี้ ทั้งการหาข้อมูล จองห้องพักสารพัด ... ต่อไปชายจะเรียกว่า คุณหญิงแย้ ให้สมฐานะของเธอ เตยศรี คู่ขาหญิงแย้ตั้งแต่สมัยมัธยม เป็นกุลสตรีศรีสยาม อย่าได้เอารัดเอาเปรียบเธอเป็นอันขาด ไม่อย่างนั้น อาจจะโดนวางมวย เธอบอกว่า ทริปนี้ จะต้องได้ฝรั่งหนุ่มหล่อมาเป็นเพื่อนให้ได้! นัททิว ไม่ใช่นัททิว AF แต่อย่างใด จริงๆแล้วเพื่อนๆเรียกนัทจัง(งัง) คราวนี้เธอไม่ได้มาคนเดียว พกแฟน เอ๊ย พี่ชายคนสนิทมาด้วย (พี่บุญนำ - นามจริงไม่ได้สมมุติ) คู่นี้ทำให้หลายคนเอือมระอา เพราะ sweet กันขอบตาร้อนผ่าวๆ ชายตั้ม น้องตั้ม หรือ ชายน้อยของทริป เป็นคนที่บอบบางที่สุดในทริปนี้ ด้วยการพกพาน้ำหนักร่วม 90 กิโล (เว่อร์ --> เสียงชายน้อยรีบตะโกนบอกมา) ทริปนี้ เค้ามีความมุ่งหวังที่จะได้พบรักแร้สาวลาว เอ๊ย รักแท้กับสาวลาวสักคน และสุดท้าย ก็กระผมเอง นาย Invisiblesane หรือเรียกง่ายๆสั้นๆว่า "ชายหล่อ" รับอาสา แฉ ประจานทุกคนที่ไปด้วยกัน หึหึหึ (หัวเราะแบบพระเอก) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ไม่ค่อยได้เนื้อหาเท่าไหร่เลย ชีวิต =_=' พวกเราถึงหนองคายประมาณหกโมงเช้าวันที่ 26 ธันวาคม อากาศกำลังเย็นสบายพอดีๆ แต่อย่าได้ถามถึงการเดินทางค่ำคืนนั้น ปล่อยมันไปกับสายลมหนาวยามเช้าที่หนองคายละกัน ที่ บขส.หนองคายมีสำนักงานของบริษัทขนส่งอยู่ พวกเราเลยได้อานิสงน์กับการล้างหน้า แปรงฟันแต่งองค์ลงแป้งที่นี่ ตามแผน เราจะนั่งตุ๊ก ตุ๊ก (สกายแล็ป) จาก บขส.เพื่อผ่านด่านแล้วไปหารถต่อไปเวียงจันทน์ แต่พี่ที่สำนักงานบอกว่ามีรถ International Bus ไปส่งถึงเวียงจันทน์เลย พวกเราก็เลยตาลุกวาว เพราะเมื่อเปรียบเทียบแล้ว การนั่งรถบัสไป จะสะดวกสบายกว่ามาก... แล้วชายก็รับอาสาไปจองตั๋วรถบัสจากหนองคายไปเวียงจันทน์ รอบเช้าสุด 07.30 น. แม่เจ้า ยังไม่ทันไร ตั๋วนั่งเต็ม! เหล่าคุณหญิง คุณชายต้องตีตั๋วยืนกันถ้วนหน้า โอ้ ชีวิตชาย(หล่อๆคนนี้) ต้องตกระกำลำบาก ตีตั๋วยืนไปลาว! แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 53 13:29:55 จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 11:26:08

ความคิดเห็นที่ 2 การเดินทางด้วย International Bus จากบขส.หนองคาย ทุกคนต้องทำใจนะครับ 1. ตั๋วเต็มเร็วมาก ขนาดรอบเช้าสุดแล้ว 07.30 น. ดังนั้น ถ้าจะนั่ง ลงจากรถแล้วให้รีบไปซื้อไว้เลย อย่าลังเล 2. คนบนรถเยอะมาก นั่งเต็มทุกที่นั่ง ยังยืนเต็มอัตราศึกอีก 3. ต้องรอนานมาก ทั้งรอคนทั้งคันรถทำเรื่องผ่านแดนไทย และผ่านแดนลาว ร่วมๆแล้ว รอกันไม่ต่ำกว่า 2 - 3 ชั่วโมงนะครับ ต้องทำใจอย่างแรง! พอผ่านด่านได้แล้ว ก็ต้องแลกเงินเลยที่ด่าน วันนั้นเราได้เรต 250 กีบ/บาท ถือว่าเป็นอัตราแลกเปลี่ยนมาตรฐานที่ยอมรับได้ครับ พวกเรามาถึงบขส.เวียงจันทน์ประมาณเกือบเที่ยง พอลงจากรถ จะมีโชเฟอร์กรูเข้ามาประหนึ่งหมาไนรุมซากอะไรสักอย่าง แต่ด้วยความมั่น และไม่รู้อะไรสักอย่าง ชายก็เลยคว้าพี่คนหนึ่งจากกลุ่มหมาไน (ไม่ได้ด่าว่าเค้าเป็นหมานะครับ ห้ามเอาไปพูดต่อ แค่เปรียบเปรยพี่ๆเค้าว่าเหมือนนักล่า) พวกเราเดินออกมาจากบขส.เดินมานั่งสกายแล็ป คิดค่าเสียหาย 550 บาทตลอดทริปในเวียงจันทน์ครับ ก่อนอื่น พี่โชเฟอร์ก็พาไปจองตั๋วรถมินิแวน เพราะคืนนี้เราไม่ได้นอนที่เวียงจันทน์ แต่เราจะไปนอนที่วังเวียง ดังนั้น ต้องจองตั๋วไว้ก่อน เราได้ตั๋วรอบบ่ายสอง (ซึ่งเหลือเวลาเที่ยวอีกไม่มาก ต้องรีบทำเวลา) สนนราคาตั๋วประมาณ...เอ่อ อ้อ นึกออกละ 240 บาทไทย (แต่จ่ายเป็นเงินกีบแล้วถูกกว่านะ เลยควักไปคนละ 60,000 กีบ) ที่แรกเลยที่ไป คือร้านอาหาร ขอบ ใจ เด้อ...แหมๆๆๆ กองทัพมันต้องเดินด้วยท้องนี่นา (ตอนนี้เกือบๆจะเอาท้องเดินแทนได้ละ) - รูปที่ขอบใจเด้อไม่มีครับ เพราะหน้ามืด โซ้ยจนลืมถ่าย- พอออกจากขอบใจเด้อแล้ว ก็รีบรุดไปเข้าวัดแรก วัดหอพระแก้ว...ภายในมีพระพุธรูปหลากหลาย แต่เค้าห้ามถ่ายรูป แต่ถ้าใครอยากรู้ว่าเป็นยังไง ดูรูปแรกด้านบนสุดเลยเด้อ...(ค่าเข้าชมวัด 5,000 กีบ) พอออกจากวัดพระแก้วแล้วก็จะเที่ยง วัดที่จะไปต่ออยู่ตรงข้ามกับวัดหอพระแก้วนี่เองครับ ชื่อวัด สีสะเกด (ไม่ใช่จังหวัดในประเทศไทยแต่อย่างใด) วัดนี้เรียบๆง่ายๆ แต่มีสถาปัตยกรรมให้ชมนะครับ พวกเราอยู่ได้ไม่นาน ก็โดนไล่ออกมา เพราะทางวัดปิดตอนเที่ยง เพราะคนดูแลไปกินข้าว จะเปิดให้ชมใหม่อีกทีตอนบ่ายโมง ดังนั้น ถ้าใครจะไปแอ่ววัดที่เวียงจันทน์ ต้องรีบไปก่อนเที่ยงเด้อ ไม่งั้นจะรู้สึกว่าไม่ค้มค่าตั๋วเข้าวัด...สนนราคา 5,000 กีบอีกเหมือนกัน (รูปที่สองในกระทู้นี้คือวัดสีสะเกดครับ) รูปประกอบ : บริเวณวัดสีสะเกดยามเที่ยง (อากาศร้อนมาก! ชายแทบเป็นลม) จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 11:48:51

ความคิดเห็นที่ 3 มาตามไปเที่ยวลาวค่ะ เขียนซะหนุกหนานนะเนี่ย จากคุณ : Sugarbean เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 11:51:42

ความคิดเห็นที่ 4 สถานที่ท่องเที่ยวสุดฮิตที่เวียงจันทน์อีกที่หนึ่งที่โชเฟอร์(ยัดเยียด)พาไปชมได้แก่ "ประตูชัย" ที่คนไทยร้อยละ 90 ต้องได้ไปชม ประตูชัยตั้งอยู่เยื้องกับสำนักนายกรัฐมนตรีของลาวครับ เป็นประตูขนาดใหญ่สูงตระหง่าน มองลงมาด้านล่างจะเห็นเวียงจันทน์โดยรอบ ด้านล่างมีลานน้ำพุที่มีน้ำพุพุ่งอยู่ไม่ขาดสาย (แต่ชายไม่เคยถ่ายรูปได้ทัน) พวกเราเหนื่อยหอบแค่ไหนก็บ่ยั่น พากันปีนขึ้นประตูชัยอีก สนนราคา 3,000 กีบ (อะไรๆก็เงิน เงิน เงิน) อ้อ ราคาน้ำดื่มที่นี่ค่อนข้างแพงนะครับ ยิ่งอากาศร้อนๆ ยิ่งต้องดื่มกันเยอะ อย่างผมนี่ซดสปอนเซอร์เข้าไป 1 กระป๋อง ราคา 20 บาทไทย แม่เจ้า! จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 11:52:29

ความคิดเห็นที่ 5 นี่ก็ที่ประตูชัย จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 11:52:50

ความคิดเห็นที่ 6 ต้องขอออกตัวก่อนว่า ทริปนี้ ไม่ได้ต้องการจะปั้นรูปถ่ายให้ออกมาสวยงามแต่ประการใด เพราะอากาศร้อนมาก แถมยังต้องสะพายกล้องขนาด 2 กิโลกรัมไว้ที่คออีก ถ่ายมาได้เท่าที่จะถ่ายมา...รูปเลยไม่ค่อยสวย ต้องขออภัยกูรูทุกท่านด้วยนะครับ และอีกอย่าง ทริปนี้เป็นทริปเพื่อนๆ รูปคนเลยเยอะ แต่ก็ขอตัดส่วนนี้ออกทั้งหมดนะครับ เพราะเกรงว่าจะเป็นการละเมิดความเป็นส่วนตัวเพื่อนๆที่ไปด้วยกันจนเกินไป หากใครจะติดตามไปดูรูปแบบ exclusive ไปดูได้ที่ multiply ผมเองเองเด้อ(ใช้ชื่อนี้เลย) เอาล่ะ พอเราออกจากประตูชัย พี่โชเฟอร์ก็พาเราไปตะลอนเวียงกันต่อ คราวนี้ไปที่วัดพระธาตุหลวง...อากาศยามบ่าย โคตรร้อน ร้อนได้อีก =_=' วัดพระธาตุหลวง มีพระธาตุทองอร่ามใหญ่โตสมชื่อ ด้านหน้ามีอนุสาวรีย์พระไชยเชษฐาธิราชทรงนั่งอยู่อย่างโดดเด่นครับ จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 11:57:20

ความคิดเห็นที่ 7 วัดพระธาตุหลวง (ด้านหน้า) จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 11:57:53

ความคิดเห็นที่ 8 มาถึงหน้าวัด หญิงแย้ซาร่าห์ก็ถอยสร้อยมา 1 เส้น หญิงแย้บอกว่า สร้อยปลอมที่บ้านใส่ซ้ำบ่อยแล้ว ใส่อีกคุณหญิงคุณนายในงานสังคมจะเอาไปนินทาลับหลัง หญิงแย้เลยลงทุนสอยเส้นใหม่ 1 เส้น สนนราคา 112 บาทไทย (ต่อแล้วต่ออีกแล้วนะทุกคน) ส่วนคนอื่นๆ ต่างหาที่หลบแดดกันให้ควัก ชายน้อยตั้มก็เดินๆหยุดในร่ม นัทจังกับพี่นำก็วี้ดวิ้วกันไม่แคร์สื่อ เตยศรีก็พาเจ้าวีดีโอตัวน้อยตระเวนถ่าย ส่วนชายก็ต้องหาที่ทางไปตามประสา เดินวนจะรอบพระธาตุเลย...พอเดินเสร็จ คิดว่าไม่น่าเลย นึกว่าเล็ก ที่ไหนได้ ลมแทบจับ! จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 12:01:16

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีครับคุณ Sugarbean วันนี้อากาศดี...เหมาะกับการไปแอ่วลาวครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ พอดูเวลา แม่เจ้า จะบ่ายสองแล้ว หุหุหุ การท่องเที่ยวเวียงจันทน์จะหมดแล้ว พวกเราต้องรีบพาเหรดกันออกไปที่รถ พี่โชเฟอร์คงบ่นใหญ่เลย เพราะพวกเราเป็นพวก "ใจเย็นทัวร์" เดินชิล เรื่อยเปื่อย ไม่สนใจเรื่องเวลา นี่ถ้าไม่ได้พี่โชเฟอร์คอยเดินตามมาจิก คงตกรถแน่ๆ อ้อ ลืมบอกไป ค่าเข้าชมวัดพระธาตุหลวง คนละ 5,000 กีบครับ จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 12:03:43

ความคิดเห็นที่ 10 พวกเราก็มาถึงหน้าบริษัททัวร์แบบหวุดหวิด...รถมาจอดรอเราอยู่แล้ว เป็นรถมินิแวน 12 ที่นั่ง พวกเราเป็นกลุ่มสุดท้ายที่มาถึง พอจ่ายค่าเสียหายพี่โชเฟอร์เสร็จก็พากันขนของตัวเองจากบริษัททัวร์(ฝากไว้)มาใส่ไว้ที่รถ พอครบองค์ รถก็ออกทันที... เวียงจันทน์จ๋า...ชายลาก่อน วังเวียงจ๋า...ชายมาแล้วววววววววววววววววววววววว(เอ๊กโค่ดังไปหน่อย) ระยะทางจากเวียงจันทน์ ไป วังเวียง กี่กิโลเมตร ...ไม่รู้ อันนี้ชายไม่ทราบ รู้แต่ว่า มันใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงที่แสนทรหดและอดทน ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อ เส้นทางที่คดเคี้ยวเป็นงูโดนตีทำให้หลายคนต้องรีบชิ่ง...เฝ้าพระอินทร์กันเป็นแถบๆ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นบนรถมินิแวน... ขณะที่เดินทางมาได้ประมาณร่วมๆชั่วโมง ชายก็ตกกระใจตื่นจากภวังค์อันแสนหวาน เพราะชายรู้สึกว่าแขนซ้ายของชายปวดหนึบๆเหมือนเป็นเหน็บ... พอลืมตาตื่น มองไปข้างๆ ก็พบว่า มีสาวเกาหลีหน้าหวานปานน้ำผึ่งผสมเลม่อนซบชายอยู่ ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษ (หึหึหึหึ หัวเราะแบบพระเอก) มิได้มีเจตนาอื่นใดแอบบแฝง...จริงๆนะ! (เสียงสูง) ชายเลยไม่ปลุก เพราะเธอซบชาย ซบแบบว่า วางทั้งตัวหล่นทับชายจนไม่กล้าไหวติง...งานนี้มีการถ่ายรูปไว้ Black mail กันด้วย แต่ชายก็ไม่แคร์สื่อ เพราะชายรู้ว่า ชายมีเสน่ห์ ไม่อย่างนั้นจะมีคนมาซบเหรอ...ชายน้อยตั้มที่นั่งข้างๆ มองชายด้วยสายตาค้อนๆ ร้อนๆด้วยอาการอิจฉา แต่หารู้ไม่ว่าชายน่ะ...เหน็บกิน! จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 12:13:27

ความคิดเห็นที่ 11 กว่าน้องอินยอง(ชื่อน้องเค้า รู้ภายหลัง) จะรู้ตัวว่าตัวเองกำลังนอนปิดระบบเส้นเลือดที่แขนซ้ายของชาย ก็ทำเอาชายชาเป็นแถบๆ พวกเรามาถึงวังเวียงประมาณห้าโมงเย็น (ก็เกือบมืดแล้วล่ะ) เข้าเช็คอินที่โรงแรม อินทิรา วังเวียง ที่หญิงแย้และเตยศรีจองไว้ให้ ขอบอกก่อนว่า โรงแรมนี้เป็นโรงแรมเปิดใหม่ บรรยากาศน่านอน แต่...ห้องชายไม่มีทีวีดู เพราะเค้าบอกว่า ทีวีมีไม่พอกับจำนวนห้องพัก แถมอินเตอร์เน็ตก็ไม่มีใช้ เพราะเป็นโรงแรมเพิ่งเปิด โอ้ ชีวิตชาย! แต่พวกเราก็บ่ยั่น (เพราะมาถึงขั้นนี้แล้ว) หลังจากเก็บข้าวของ บ้างก็อาบน้ำแต่งตัว ก็พากันมาสุมหน้าโรงแรม เพื่อเตรียมไปหาอะไรกินกัน ค่ำคืนแรก พวกเราเจอพี่คนไทยคนหนึ่ง ไม่รู้ประสงค์ดีหรือเป็นนายหน้า พาเราไปกินที่ร้าน สบายดีบังกะโล รสชาติอาหารธรรมดา บรรยากาศพอใช้ ค่าเสียหาย (พร้อมแอลกอฮอล์ 300,000 กีบ) หลังจากนั้น พวกเราก็กลับมาเดินในวังเวียง ยามค่ำคืน บรรยากาศประหนึ่งปายสมัยโน้น เรียบง่าย แฝงไปด้วยนักท่องเที่ยว แสงสี และลมหนาว พวกเราจองทัวร์เพื่อไปผจญภัยกันในวันพรุ่งนี้ กับ Wonderful Tour สนนราคา 90,000 กีบ จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 12:19:52

ความคิดเห็นที่ 12 พักเที่ยงนะครับ เดี๋ยวมาต่อ จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 12:21:22

ความคิดเห็นที่ 13   ขอพักเที่ยงด้วย แล้วจะกลับมาดูต่อ จากคุณ : Innocent เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 13:01:28 A:96.255.194.62 X: TicketID:141679

ความคิดเห็นที่ 14 27 ธันวาคม 2552...เช้าตรู่ ชายตั้งนาฬิกาปลุกไว้ที่ 06.30 น....แต่ชายปิดแล้วนอนต่อ กว่าจะลากชีวิตออกจากเตียงนอนที่แสนอุ่นได้ก็เกือบ 7 โมงเช้าแล้ว วังเวียงยามเช้าๆ สงบ เงียบ ผู้คนต่างอยู่ในบ้านเรือนของตน ทำกับข้าวสำหรับสมาชิก บ้างก็แต่งตัวสวย ปูเสื่อหน้าบ้าน เตรียมอาหารคาว หวาน รอใส่บาตรพระ เป็นกิจวัตรที่มองเห็นได้ง่ายในยามเช้าที่วังเวียง ประหนึ่งแสงสียามค่ำคืน เป็นเพียงมายา ที่ฉายเพียงครั้งเท่านั้น แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 53 13:29:24 แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 53 13:28:47 จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 13:24:25

ความคิดเห็นที่ 15 ด้วยติดใจบรรยกาศ ชายจึงเดินเรื่อยเปื่อย ผจญชีวิตคนเดียว TT___TT รู้สึกเหมือนเพื่อนๆไม่คบยังไงก็ไม่รู้แฮะ! ชายเดินต่อจนกระทั่งถึงสะพานข้ามแม่น้ำซอง แม่น้ำสายใหญ่ที่ไหลอยู่ด้านหลังของวังเวียง แม่น้ำที่เพิ่มเสน่ห์ ให้วังเวียง เหมาะกับการเป็นเมืองแห่งการผจญภัย แม่น้ำซอง ณ วันนั้น คือแม่น้ำขนาดใหญ่ ดูตื้นเขิน แต่กระแสน้ำไม่เคยหยุดไหล... จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 13:26:38

ความคิดเห็นที่ 16 หลังจากที่เดินไปเดินมาไม่นานก็นึกขึ้นได้ว่า วันนี้ชายต้องไปตกระกำลำบาก เพราะเพื่อนๆต่างก็รวมหัวกันกลั่นแกล้งชายผู้แสนจะบอบบางคนนี้ ด้วยการซื้อ Package เที่ยว ลอดถ้ำ - ไหว้พระถ้ำช้าง - พายเรือคายัค! โอว๊ แม่เจ้า ชายจะเอาชีวิตรอดมาได้เยี่ยงไร! บ่นไปงั้นแหละ เพราะหลังจากน้น ชายก็รีบไปเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อคอวีสีเขียวอื๋อ พร้อมกางเกงบอลขาสั้นที่โชว์สรีระน่องอันแสนบอบบางของชายทันที รถจากบริษัททัวร์มารับที่หน้าโรงแรมตามเวลานัด ขับพาเราออกไปนอกวังเวียงประมาณ 15 กิโลเมตร เราถึงที่หมายเป็นกลุ่มแรกสุด เพราะออกเร็วกว่าทุกคน ลงจากรถ พนักงานทัวร์แจกน้ำดื่มขวดใหญ่คนละขวด (บนขวดน้ำเขียนหมายเลขไว้ กันหยิบผิด) พวกเราต้องรักษาขวดน้ำยิ่งชีพ เพราะทั้งวัน จะได้น้ำขวดเดียว >_< หลังจากพาเหรดเดินข้ามเขา ข้ามคันนาแล้ว พวกเราก็กลายเป็นกลุ่มแรกสุด ช่วงเช้า...กับกิจกรรมลอดถ้ำ... ชายตัดสินใจถอดเสื้อ โชว์กล้ามกุ้งพุงหลาม เพื่อไม่ให้เสื้อเปียก น้ำเย็นเยียบในถ้ำ ทำให้อยากกลับออกไปโดยทันที ถ้าที่ลอดมืดมิด มีแต่แสงไฟบนหัวเราเท่านั้นที่ส่องสว่างวิบๆ กลุ่มของเรามีทั้งคนไทย คนเกาหลี ญี่ปุ่น ฝรั่งมังค่าหลากหลาย แต่ด้วยความที่มันมืด พวกเราเลยปิดปากเงียบ...(ไม่จริงหรอก แกร้องเพลงดังลั่นเลย --> นังหญิงแย้มันตะโกนบอกมา ฮ่วย!) รูป แม่น้ำซอง (ลอดถ้าไม่มีรูปนะ กลัวกล้องเปียก) จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 13:41:46

ความคิดเห็นที่ 17 พอออกมาจากถ้ำ หญิงแย้กับเตยศรีก็พบรักกับพี่แอนดริว เกรดสัน อ้อ ไม่ใช่ กับหนุ่มฝรั่งคนหนึ่ง หล่อมาก (หญิงแย้บอก) หญิงแย้กับเตยศรียืนยันพร้อมกันว่า เจอพี่แอนดริว(นามสมมุติ)นี้ตั้งแต่ร้านอาหารตอนเช้าแล้ว (ทีแบบนี้ละจำกันแม่นจริงๆ) ชายเลยเสนอตัวว่า จะแอบถ่ายรูปให้นะ ถ่ายไปถ่ายมา เค้าดั๊นรู้ตัว เล่นเอาชายทำตัวไม่ถูกเลย หุหุหุ พวกเราลอดถ้ำเป็นกลุ่มแรก เวลาเลยว่างมากกว่าชาวบ้านเค้า เลยมานั่งถ่ายรูป บ้างก็ตากแดด ให้ตัวแห้ง ตามประสา (อันนี้เป็นรูปก่อนเข้าถ้ำนะ ) จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 15:07:22

ความคิดเห็นที่ 18 พวกเรารอคนอื่นๆนานพอสมควร ช่วงนั้นก็มีกลุ่มทัวร์ทยอยมากันเต็มไปหมด เอาละหว่า งานนี้ หญิงแย้กับเตยศรีได้ดูฝรั่งกันชุ่มฉ่ำหัวใจแน่ๆ ระหว่างที่รอ ทางบริษัททัวร์ก็มีการทำบาร์บีคิวสำหรับพวกเรา ชายก็ปั้นจิ้มปั้นเจ๋อป้วนเปี้ยนแถวนั้น เอาละ...ยังไงก็ต้องได้ซักไม้แหละ ในที่สุด ชายก็ได้ 2 ไม้ หุหุหุ...ชนะเลิศ! เอาละ มาดูรูปเด็กลาวกันก่อนดีกว่านะ ไปเจอมาก็ถ่าย...อิอิอิ จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 15:10:04

ความคิดเห็นที่ 19 น้องสาวคนนี้ ดั้งแหม่บแต่เล็กแต่น้อยเลย จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 15:10:33

ความคิดเห็นที่ 20 มาแอ่วด้วยคะ จากคุณ : marzo เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 15:13:46

ความคิดเห็นที่ 21 ระหว่างที่รอคนอื่นๆลอดถ้ำและรออาหารเที่ยง ชายก็เวิ่นเว้อถ่ายรูปไปทั่ว มาดูรูปสองสาวพี่น้องกัน จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 15:42:51

ความคิดเห็นที่ 22 ยินดีต้อนรับคุณ marzo ครับ... (แอบบอก ตอนนี้งานเข้า เริ่มมึนละ ไม่รู้อะไรเป็นอะไร 555+) จบแบบรวบรัดเลยดีกว่าละกันที่วังเวียง หลังจากลอดถ้ำแล้วก็ไปต่อที่ถ้ำช้าง จากนั้นก็ไปพายคายัคกัน เป็นระยะทาง 10 กว่ากิโลเมตร ด้วยความที่ชายเป็นคนบอบบาง เลยได้อยู่ท้าย และด้วยความที่ชายเพิ่งได้พายเป็นครั้งแรก เค้าเลยให้ชายจับคู่กับเตยศรีสองคน ไม่มีไกด์มาให้...สรุปว่าชายจะรอดได้อย่างไรฟะ? แน่นอนล่ะ ระหว่างพายเรือคายัค มีโค้งที่ไหน น้ำหลากที่ไหน คายัคของชายก็หลุดโค้งทุกที่ เรือทะลึ่งพรวดเข้าพงป่าข้างทางแทบทุกครั้ง มีครั้งหนึ่งที่น้ำมันเชี่ยว พวกเราก็หลุดโค้งไปตามระเบียบแล้วพุ่งพรวดเข้าชนสุมทุมป่าริมตลิ่ง เตยศรีถึงขั้นปล่อยไม้พายเพื่อรักษาชีวิต ปล่อยให้กิ่งไม้เกาะเกี่ยวหน้าตาชายเต็มที่ สุดท้าย ด้วยความที่ชาบบอบบาง ร่างน้อย เรือไม่คว่ำ และชายยังสามารถคว้าไม้พายเตยศรีมาได้อีก...รอด! มาได้ช่วงหนึ่ง ก็จะเป็นช่วงกระโดดน้ำ ชายก็ขอลองทีหนึ่ง หุหุหุ แต่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้หรอกนะ เพราะช่วงนั้นตื่นเต้นมาก ขาเขอสั่นหมด (หนาวอะ) เสน่ห์ของวังเวียงก็คือตรงนี้นั่นเอง พายคายัคแล้วมากระโดดน้ำ ใครที่มา แต่กลัวความสูงขอดูเพื่อน ขอบอกว่ามาไม่ถึงวังเวียงเด้อพี่น้อง พวกเราถึงฝั่งที่วังเวียงก็เกือบเย็น ทั้งหญิงแย้และเตยศรีต่างก็เข้าไปนวดตัวกันให้ควั่ก งานนี้เตยศรีเจอ Jackpot โดนประคบด้วยน้องประเทืองนางหนึ่ง หุหุหุ ไม่รู้ว่านวดตัวคราวนี้ เตยศรีจะติดใจไปอีกสักกี่ปี ส่วนชายน่ะเหรอ รูปร่างบอบบางอย่างชาย ขึ้นฝั่งแล้ว ล้างเนื้อล้างตัว คว้ากล้องออกไปถ่ายรูปต่อทั่ววังเวียง แต่พอดีเกิดความขี้เกียจ และรูปของวังเวียงไม่ค่อยสวย ชายเลยละไว้ ไม่เอามาโพสต์ให้ขายขี้หน้าตัวเอง ค่ำคืนนี้ เราอยู่วังเวียงเป็นคืนสุดท้าย ก่อนที่จะเดินทางต่อไปเช้าวันรุ่งขึ้น...06.00 น. gเราจะไปเมืองมรดกโลกกัน! จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 15:53:24

ความคิดเห็นที่ 23 28 ธันวาคม 2552 เวลา 06.00 น. พวกเราตื่นแต่เช้า สุมหัวกันท่ามกลางความมืดของยามก่อนรุ่งสาง สมาชิกกลุ่มครบ...ยกเว้นหญิงแย้และเตยศรี ที่ขอพอกหนังหน้าตัวเองต่อสักพัก พอสมาชิกครบองค์กันจริงๆแล้ว ก็ขึ้นรถ mini van ที่เราเหมาในราคา 3,000 บาทไทย เพื่อให้พาเราออกจากวังเวียง ไปหลวงพระบาง! ทางไปหลวงพระบางนั้น คดเคี้ยว และค่อนข้างไกล ริมทางทิวทัศน์จะสวยแปลกตาด้วยหุบเขาและสายหมอกรายล้อม พี่คนขับรถบอกเราว่า ถ้าจะแวะพักที่ไหนก็บอกนะ แต่เอาเข้าจริงๆ พี่แกเหยียบแหลก ไม่ค่อยได้แวะข้างทางสักเท่าไหร่ แต่อยากบอกว่า หากใครไม่รีบ และมีเวลาเหลือเฟือ หากได้นั่งรถจากวังเวียง ไปหลวงพระบาง ให้รีบออกแต่เช้ามืด แล้วตอนเช้าๆ ท่านจะได้เห็นความสวยงามของทะเลหมอก ขุนเขา หุบเหว ความเขียวขจี และแสงแรกยามเช้าตรู่... มันเป็นการเดินทางที่แสนจะคดเคี้ยว สูงชัน เย็นสบาย ชวนอ๊วก แต่สวยงามมากๆครับ โชคดีหน่อยที่ mini van นี้เราเหมาเที่ยว พอเจอร้านขายส้มเขียวหวาน ก็พาเหรดกันลงไปซื้อ เลยได้รูปข้างทางมาให้ชมกัน... ปล อย่าลืมแวะร้านอาหารบนยอดเขาระหว่างทางด้วยนะครับ พอดีไม่ได้ถ่ายวิวมาให้ดู เพราะหมอกลงหนาจัด ถ่ายติดแต่วิญญาณคน เอ๊ย ถ่ายแต่พวกเราเอง เลยไม่เอามาลง จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:03:14

ความคิดเห็นที่ 24 งานนี้หญิงแย้ กับเตยศรีประกาศิตว่า ต้องหาฝรั่งหนุ่มๆมาดามใจให้ได้ หลังจากที่อกหักจากพี่แอนดริว (หนุ่มหล่อชาวฝรั่งเศสที่เจอที่วังเวียง) เพราะพี่แอนดริวไม่แคร์แถมเชิดใส่สองสาวอย่างไม่ใยดี แต่กลับมาติดเสน่ห์ชายซะ(ชิบ) งานนี้ชายต้องระวังหลัง เพราะไม่อย่างนั้น ชายอาจจะต้องไปโซ้ยขนมปังฝรั่งเศสที่หอไอเฟลแน่ๆ เล่าย้อนไปเมื่อครั้งอยู่วังเวียง หลังจากที่ชายแอบถ่ายรูปพี่แอนดริวให้กับสาวๆจนพี่เค้ารู้ตัวแล้ว ชายก็ไปเจอน้องอินยอง ชาวเกาหลีที่ซบแขนชายจนเหน็บกิน (ชายลืมสังเกตว่า น้องอึนยองนอนน้ำลายยืดรึเปล่า) น้องอินยองมากับเพื่อนชาวเกาหลีเหมือนกัน งานนี้เกิดบุพเพอาละวาดกับชาย ไม่รู้ว่าจะเลือกเป็นเขยเกาหลี หรือเขยฝรั่งเศสดี...เกิดมาหน้าตาดีก็งี้แหละ...เนอะ น้องอึนยอง อยู่คนละทัวร์กับชาย แต่พี่แอนดริวนี่ อยู่ทัวร์เดียวกันเลย ชายเริ่มโดนเทียวไล้ เที่ยวขื่อก็ตอนที่กระโดดน้ำระหว่างพายคายัคนั่นเอง ประเดิมจากพี่แอนดริวมายิ้มให้ ด้วยความที่ชายไม่คิดอะไร เลยยิ้มตอบด้วยท่าทีที่เป็นมิตร หลังจากนั้นไม่เกิน 3 นาที ก็เริ่มคุยกัน ว่าเค้าเป็นใคร มาจากไหน...แต่ชายก็ไม่ได้ถามชื่อ เลยสมมุติว่าพี่เค้าชื่อแอนดริวนั่นแหละ (เพราะหญิงแย้กับเตยศรียืนยันว่า หน้าตาหล่อเหมือนแอนดริว เกรดสันมากๆ) หลังจากกระโดดน้ำ ชายก็ไม่คิดอะไร กลับไปพายคายัคต่อ หลังจากนั้นนั่นเอง ที่พี่แอนดริวพยายามส่งยิ้มหวานๆมาให้ชายจนชวนขนลุก.... แรกๆก็ไม่คิดอะไร จนกระทั่งวินาทีสุดท้ายที่ชายนั่งรถกลับเข้าโรงแรมนั่นแหละ...พี่แอนดริวยังส่งยิ้มหวานๆตาเยิ้มๆมาให้ชาย หญิงแยะกับเตยศรีถึงได้อกหักดังเป๊าะ ถึงขั้นลาขาดกับฝรั่งหนุ่มที่วังเวียง ขอหาใหม่เอาที่หลวงพระบาง ส่วนชายน่ะเหรอ คืนนั้นน่ะเหรอ ไม่ได้เจอพี่แอนดริวละ (รอด) แต่เจอน้องอึนยองอีก เลยชวนกันมาก๊งเบียร์กันจนดึก... หลังจากนั้นชายก็....กลับไปนอน เพราะเมาแล้ววววว เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เช้าตรู่ก็ตื่นมา และนั่งรถมาหลวงพระบางนั่นเอง ชิง เอิง เอย.... ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ รถของเรามาถึงหลวงพระบางประมาณเที่ยง เราแวะเข้าโรงแรมชื่อ My home land ห้องแคบมาก แถม internet ล่มอีกต่างหาก แต่ไม่เป็นไร วินาทีนั้น หิวมากๆ เลยพากันออกไปหาอะไรมากิน พวกเราตกลงปลงใจหากินกันที่ร้าน Le Tam Tam จ้า จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:15:22

ความคิดเห็นที่ 25 พอกินข้าวบ่ายเสร็จ พวกเราก็ต้องรีบออกไปเดินเที่ยวโน่นนี่ในหลวงพระบาง เริ่มจากไปเที่ยวที่หอศิลป์ก่อน เพราะที่นี่ปิดทุกวันอังคาร วันที่เราไปเป็นวันจันทร์พอดี พอไปถึง ก็ได้เวลาปิดแล้ว เพราะเค้าปิดกันบ่ายสอง ... เออ ขอบใจนะ เมื่อผิดหวังจากหอศิลป์ พวกเราก็เดินเรื่อยเปื่อยไปทั่ว...เรามาชมหลวงพระบางในมุมมองของชายบ้างละกันนะ จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:17:41

ความคิดเห็นที่ 26 หลวงพระบาง จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:18:01

ความคิดเห็นที่ 27 ถนนสายหลักของหลวงพระบาง จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:18:34

ความคิดเห็นที่ 28 หลวงพระบาง สมกับเป็นเมืองมรดกโลก เพราะมีร้านรวงน่ารักๆหลากหลาย แถมยังมีวัดให้เข้าไปไหว้พระนับไม่ถ้วน แต่เป้าหมายหลักของเราคือวัดเชียงทอง เพราะเป็นวัดสำคัญทางประวัติศาสตร์ แต่อย่าถามว่าสำคัญยังไง อันนี้ชายไม่รู้ หญิงแย้ได้อธิบายแล้ว แต่มันก็เหมือนทะลุตับ เข้าใต ลามถึงปอด ออกหลอดลมพุ่งทะลุหูซ้ายออกไปกับสายลมซะละ กว่าจะเดินไปถึงวัดเชียงทองเล่นเอาเหนื่อย เวลาตอนนั้นก็สี่โมงเย็นแล้วนะ... จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:20:53

ความคิดเห็นที่ 29 ถ้ามาหลวงพระบาง ไม่ได้ดูพระอาทิตย์ตกดินที่พูสี ก็เหมือนมาไม่ถึงหลวงพระบางนะ พอคิดได้อย่างนั้น ชายก็อยากไปชมทันที ด้วยความที่ฟิตจัด เพื่อนๆต่างขอบาย เพราะจะไปดูวันพรุ่งนี้ แต่ชายเกรงว่าจะไม่ทัน เพราะชายจะขอตัวกลับก่อนพร้อมนัทจังกับพี่นำ ชายเลยเดินลิ่วออกไปพูสีทันที เสียค่าเสียหายพูสี 20,000 กีบ บวกเสียเหงื่อจนแทบจะเป็นโรคขาดน้ำ เพราะทางเดินขึ้นพูสีเหมือนเดินขึ้นวัดพระธาตุดอยสุเทพเลยทีเดียว...ทำเอาชายแทบทรุด จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:23:50

ความคิดเห็นที่ 30 แต่ในที่สุด ชายก็ได้ยลพระอาทิตย์ตกดินที่พระธ่ตุพูสีเด้อพี่น้อง จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:24:21

ความคิดเห็นที่ 31 เอาเป็นว่า วันนี้ ชายขอจบ Review เมืองลาวไว้ด้วยรูปตลาดมืด ซึ่งเป็นเหมือนไนท์บาซ่าของหลวงพระบางนั่น ในตลาด จะมีการขายสินค้า หัตกรรม ภาพเขียน ของที่ระลึกต่างๆมากมาย แต่ชายก็ไม่ได้ช่วยอุดหนุนแต่อย่างใด เพราะมันมีขายเหมือนไนท์เชียงใหม่แทบทุกอย่าง ชายเลยขอเดินชิล ชิลแทนละกัน สำหรับส่วนที่เหลือ ชายขอมา review ต่อในครั้งหน้านะ วันนี้ชายแอบเจียดเวลางานมา review ซะเยอะ กลัวจะปั่นงานไม่เสร็จ หุหุหุ เอาเป็นว่า ครั้งหน้า ชายจะเอารูปและเรื่องราวมาแบ่งปันกันใหม่นะครับ สวัสดี จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:28:02

ความคิดเห็นที่ 32 สนุกคะ ขำคุณชาย จากคุณ : marzo เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:44:19

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณค่ะ เล่าเรื่องได้น่าติดตามมากเลย ^-^ จากคุณ : Cutie Por^-^ เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 19:36:02

ความคิดเห็นที่ 34 ปล เรื่องเล่า เมืองลาวยังไม่จบเด้อ... ขอเวลาอีกนิด แล้วจะเอาภาค 2 มาให้ชมกัน ^^__^^ จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 21:29:21

ความคิดเห็นที่ 35 ตามอ่านจนจบ เล่าได้สนุกดีครับคุณชาย จากคุณ : NET-MANIA เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 23:06:56

ความคิดเห็นที่ 36   คิดฮอดเมืองลาว จากคุณ : ทองเอก (ผมชอบกิน Nasi Lemak) เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 23:18:25

ความคิดเห็นที่ 37 แอร๊ยยยยย ชายน้อย หลบมาเขียนกระทู้อยู่นี่เอง พี่พจมานตามหาตั้งนาน เรือนที่เราไปพักที่หลวงพระบางชื่อว่า วิลล่าดาราเพชร (My Lao Home) นะจ๊ะ แก้ด้วยจ้ะ จากคุณ : พี่พจมาน (The Greatest Story Ever Told) เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 15:15:17

ความคิดเห็นที่ 38 [Laos] ++ สมหวังสักที ชีวิตนี้ได้แอ่วเมืองลาว!!! \(^o^) / - ภาคจบ จากคุณ : Invisiblesane เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 53 15:49:28