ความคิดเห็นที่ 1 มาหยอดกันที่คำนำกันก่อนเพื่อกระตุ้นต่อมความอยากของใครหลายๆ คน จากคุณ : blackbubble (blackbubble) เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 12:32:16

ความคิดเห็นที่ 2 ตีตั๋วแถวหน้ารอเลยค่ะ... .. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 12:32:27

ความคิดเห็นที่ 3 คำนำ ไปอินเดีย ไปทำไม มีอะไรที่อินเดีย บ้าหรือเปล่าไปอินเดียคนเดียว เสียสติไปแล้วหรือไง อยากตายเหรอ จะฆ่าตัวตายด้วยวิธีนี้เหรอ ไม่สวยมั้ง ไปที่อื่นไม่ได้เหรอ มากมายคำถามจากคนรอบข้าง ไม่ว่าจะกี่คนห้ามปราม หรือกี่คนตักเตือนก็ไม่สามารถที่จะมาหยุดความตั้งใจในครั้งนี้ได้ ไม่มีที่ใดในโลกใบนี้จะเป็นที่ทดสอบความกล้าหาญได้ดีเท่ากับการแบกเป้ไปอินเดียคนเดียวอีกแล้ว ดังที่มีคำกล่าวไว้ว่า หากผ่านการเดินทางในอินเดียมาแล้ว การแบกเป้เที่ยวรอบโลกเป็นแค่เรื่องเล็กๆ แรงบันดาลใจอันยิ่งใหญ่ไม่ได้มาจากการอยากเท่ห์หรืออยากเจ๋งแต่อย่างใด แต่มาจากความโมโหที่ถูกปฏิเสธ visa ของประเทศมหาอำนาจประเทศหนึ่ง ด้วยเหตุผลเพียงเพราะว่าคุณมีเงินน้อยเกินไป และที่นี่ไม่อนุญาตให้เข้าประเทศคนเดียว เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก สุดแสนจะยุ่งยากยามอยากจะแบกเป้เที่ยว(คนเดียว) ในเมื่อประเทศที่ร่ำรวยไม่ยินดีต้อนรับ ยังประเทศยากจนอีกมากมายที่อ้าแขนต้อนรับคนอย่างเรา พร้อมจะมอบประสบการณ์ดีๆ ให้เราเก็บเป็นกำไรของชีวิต ใช้เวลาในการตัดสินใจเพียงหนึ่งนาทีเท่านั้นหลังจากที่โดนปฏิเสธ visa จัดการโทรหาเอเจนซี่ขอตั๋วไปอินเดียทันที โดยไม่สนใจว่า visa จะผ่านหรือไม่ ฉันจะไปอินเดีย ๆๆๆๆ และโชคดีมากที่ได้ตั๋วโปรโมชันจากการบินไทยในราคาแค่หมื่นเดียว จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 12:32:47

ความคิดเห็นที่ 4 แล้วทำไมต้อง Mumbai ไม่มีใครเขาไป Mumbai กันหรอก ไม่เห็นจะมีอะไรน่าสนใจ  เพราะไม่ค่อยมีใครอยากจะไปนะสิ ฉันถึงอยากจะไปที่นี่ มีคนไทยไปเที่ยว Delhi เยอะมากแล้ว ขอไปสัมผัส Mumbai บ้าง ศาสนากับเรายังห่างกันมาก แคว้นราชสถานจึงยังไม่อยู่ในความสนใจครั้งนี้ แต่จะไปเหยียบให้ได้สักวันหนึ่ง จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 12:33:35

ความคิดเห็นที่ 5 ก่อนจะเดินทางเพื่อนๆ ยังมาเตือนอีกว่าให้เขียนพินัยกรรมไว้ด้วย จะได้แบ่งสมบัติที่มีอยู่น้อยนิดได้ถูกต้อง ที่สำคัญควรระบุผู้รับมรดกเจ้าหูตูบให้เรียบร้อย เพราะเป็นมรดกที่ไม่มีใครอยากจะรับช่วงต่อ ยอมรับว่าก่อนวันเดินทางเกิดอาการปอดแหก กลัวมาก นอนไม่หลับ เครียดมาก อยากยกเลิกตั๋วหรือไม่ก็ทิ้งมันไปเลย  กลัวจนต้องไปเปิดบริการ Roamming เผื่อไว้หากว่ามีอันตรายเกิดขึ้น จะได้มีคนหาศพเจอ คิดมากขนาดนี้เลยทีเดียว  แต่เมื่อวันเดินทางมาถึงไม่มีความกลัวหลงเหลืออยู่เลย มีแต่ความตื่นเต้นที่จะได้สัมผัสกับประสบการณ์อันแสนน่าตื่นเต้นเร้าใจที่อีกหลายๆ คนไม่กล้า การเดินทางครั้งนี้ไม่มีการเตรียมตัวล่วงหน้าใดๆ ทั้งสิ้น ไม่มีการจองโรงแรม ไม่รู้ล่วงหน้าว่าจะนอนที่ไหน ไม่มี lonely planet หรือ guide book อะไรเลย ไม่ได้อ่านหนังสือนำเที่ยวเล่มใดทั้งสิ้น ไม่รู้จัก Mumbai ไม่มีญาติในอินเดีย ตั้งใจไว้แล้วว่าจะไปตายเอาดาบหน้า ก่อนเดินทางเกิดอาการปอดแหกเลยแวะไปหาหนังสือของคุณแคทและคุณวุฒิแต่ไม่มี ช่างมาหมดตรงกับช่วงที่เราตัดสินใจเดินทาง  เลยทำให้การเดินทางครั้งนี้มีแค่เป้ใบเดียว และหนังสือแนะนำ Mumbai ฉบับสำหรับคนรวย ซึ่งได้มาเพราะความห่วงใยของเพื่อน และเงินติดตัวไปไม่มากมาย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 12:34:12

ความคิดเห็นที่ 6 เวลา 12 วันกับการเดินทางในต่างแดนเพียงคนเดียวเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้อะไรมากมายกว่าที่คิดมาก จากที่เคยเป็นคนที่ไม่ชอบคนอินเดียมากหรือเรียกว่าเกลียดก้อได้ แต่ตอนนี้ความคิดเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ชอบคนอินเดียมาก และชอบอีกหลายๆอย่างที่เป็นออินเดีย ปลอดภัยมากที่จะเที่ยวในอินเดีย เกือบทุกคนมีน้ำใจ พร้อมที่จะช่วยเหลือทุกเมื่อ รู้สึกคุ้มค่ามากกับการจ่ายเงินออกไปไม่ถึงสองหมื่นบาท แลกกับประสบการณ์ที่สวยงามซึ่งจะอยู่ในความทรงจำตลอดไป จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 12:36:45

ความคิดเห็นที่ 7 หนังสือบันทึกการเดินทางฉบับ online เล่มนี้อาจจะใช้เป็น guide book ได้ไม่ดีนัก เพราะไม่ได้มีรายละเอียดของการท่องเที่ยว แต่หนังสือเล่มนี้อาจจะเป็นแรงบันดาลใจทำให้ใครบางคนสลัดความน่าเบื่อออกจากชีวิตแล้วตื่นขึ้นมาจากชีวิตเดิมๆ แบกเป้สักหนึ่งใบเดินทางไปยังโลกกว้างๆ ใบนี้ ค้นหาความหมายของชีวิต เก็บประสบการณ์ดีๆ เป็นกำไรของชีวิต เรื่องราวทั้งหมดที่เล่าในหนังสือเล่มนี้เป้นประสบการณ์จริงของข้าพเจ้าที่ไม่ได้มีการแต่งเติมใดๆ แต่บางถ้อยความอาจจะเกิดจากความคิดของข้าพเจ้าซึ่งอาจจะไม่ถูกต้องนัก แต่ไม่มีเจตนาจะดูถูกหรือลบหลู่ใดๆทั้งสิ้น  และข้าพเจ้าน้อมรับผิดทุกประการ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 12:38:55

ความคิดเห็นที่ 8 ขอขอบคุณแม่ผู้มอบชีวิต ขอบคุณตัวเองที่มีความกล้าหาญเป็นสมบัติส่วนตัว ขอบคุณชาวอินเดียทุกท่านที่ได้มอบกำไรอันล้ำค่าแก่ข้าพเจ้า และขอขอบคุณทางเวปพันทิปที่ได้ให้โอกาสในการเล่าประสบการณ์ดีๆ ที่จะเป็นแรงบันดาลใจให้ใครบ้างคนลุกขึ้นมาแบกเป้ท่องโลกกว้างๆ ใบนี้ในโอกาสต่อไป กาญจนา  รอดประดิษฐ์ แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 53 12:42:45 จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 12:42:12

ความคิดเห็นที่ 9 มาเข้าเรื่องกันต่อคะ พูดมาก พล่ามมาก อาจจะโดนชมถึงมารดาได้ อิ อิ อิ เพราะเข้าใจดีคะว่ากำลังรออ่านกันอยู่ ขอขอบคุณอย่างมากเลยนะคะ สำหรับการติดตาม อย่าลืมตามอ่าน Cape Town นะคะ โหดกว่านี้ยิ่งนัก มันส์สะเด็ด จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 12:47:58

ความคิดเห็นที่ 10 มาต่อนะคะ ย้อนกันนิดนึงว่ากาญจนาคนสวยคนนี้กำลังเดินอยู่ที่ Road No.1 คะ ภาพนี้คือ museum นะคะ น่าเข้าชมมาก ราคาโหดมากกว่านัก อิ อิ อิ เลยจำต้องเดินเลยผ่านไปหลังจากที่เข้าไปชมแค่ประตูให้คนเก็บค่าผ่านดีใจเล่นๆ อิ อิ อิ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 12:56:34

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าไปแล้วต้องพักโรงแรมแบบในรูป    ยังไง๊..ยังไง...ต่อมอยากของป้ามันก็ไม่ทำงานง่ะ...อิอิอิ.... แต่ต่อมอยากอ่านมันกระเจิงน่ะค่ะ.....    เสียดายต้องเข้านอนซะระ...   พรุ่งนี้ต้องขับรถเข้า วอชิงตัน ดีซี แต่เช้า....   แล้วจะมาอ่านต่อนะคะ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 13:05:52

ความคิดเห็นที่ 12 เดินต่อไปจนพลัดหลงเข้าไปในซอยเล็ก ๆ ซอยหนึ่ง ไม่ค่อยมีคนแต่ไม่น่ากลัว และคุ้มมากที่ได้หลงเข้าไป เพราะว่าสิ่งที่เห็นตรงหน้างามมากเหลือเกิน เสียดายมากที่กล้องถ่ายรูปของเราคุณภาพต่ำ รูปออกมาไม่สวยเท่าที่ควร  ภาพที่เห็นคือตึกสีเขียวกลืนไปกับต้นไม้ ตึกใหญ่มาก ไม่สามารถถ่ายรูปทั้งหมดลงในรูปเดียวได้ รอบตึกเป็นสนามหญ้าเขียวชะอุ่ม  มีคนสวยกำลังดูแลอยู่ มียามเฝ้าอยู่หลายคน ไม่ทราบเหมือนกันว่าเขาใช้ตึกนี้ทำอะไร เป็นคฤหาสด์ส่วนตัวของใครหรือเปล่า หรือโชว์เพียงอย่างเดียวแต่ไม่มีคนอาศัยอยู่ ชมที่นี่นานมาก แอบอิจฉาที่อินเดียได้รับของสวยๆงามๆ จากชนชาติอื่น แต่ต้องแลกด้วยเสรีภาพ เราคนไทยไม่เป็นเมืองขึ้นของใคร คิดว่าภูมิใจที่สุดแล้ว ประทับใจในความเป็นอังกฤษ แอบชมช่างชาวอังกฤษที่มีความสามารถมากจริง ๆ เดินกลับจะย้อนออกจากซอย เจอคู่รักฝรั่งกำลังเดินเข้ามา เราตะลึงตกใจตาค้าง อะไรกันเนี่ย มีหอนาฬิกาบิกเบนที่นี่ด้วย เป็นแบบจำลอง ของจำลองที่นี่ช่างใหญ่ดีแท้ สูง 85 เมตร  จากขนาดของจำลองเราแอบคิดว่าแล้วของจริงจะยิ่งใหญ่ขนาดไหน เจ้าหอนาฬิกานี้ยืนท้าทายสายตาของนักท่องเที่ยวอย่างไม่หวาดหวั่น จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 13:06:06

ความคิดเห็นที่ 13 ตอบป้าฟูคะ อิชั้นอยากไปเมกามาก แต่สถานทูตบอกว่าหน้าตาแบบนี้ ไปอินเดียนะเหมาะแล้ว อิ อิ อิ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 13:07:49

ความคิดเห็นที่ 14 อาคารสวยๆที่อยู่ในบริเวณเดียวกัน ไม่อยากบอกเลยว่า มันเคยเป็นคฤหาสน์ของอิชั้นมาก่อน (แต่ในชาติที่แล้วนะอะ เป็นคนใช้เขานะ อิ อิ อิ) จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 13:09:58

ความคิดเห็นที่ 15 หอนาฬิกา ถ่ายได้ครึ่งเดียว เพระมันหย่ายมาก!!!! จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 13:13:26

ความคิดเห็นที่ 16 ใกล้กั้นเป็นสนาม cricket ขนาดใหญ่มาก เดินกลับออกไปที่ถนน Road No.1 อีกครั้ง ยังมีตึกสวยๆ อีกมาก แต่ถ่ายรูปยากมาก เพราะอยู่ด้านเดียวกับที่เราเดิน ตั้งใจว่าจะถ่ายอีกครั้งตอนเดินย้อนกลับ เพราะจะเดินอีกด้านของถนน ระยะไกลมากขึ้น สามารถเก็บภาพมุมกว้างได้ดีขึ้น ดูเวลาแล้วเห็นว่าสายเกินไปแล้ว เลยต้องเดินย้อนกลับ ระหว่างทางแวะถ่ายรูปตามที่ตั้งใจไว้ กังวลเรื่องขึ้นรถไฟกลับโรงแรมมาก ไม่รู้ว่าต้องนั่งไปลงที่สถานี Dadra อีกหรือเปล่า หรืออาจจะมีรถไฟตรงไปสถานี Santacruz โดยไม่ต้องต่อขบวนใหม่ กังวลเรื่องรถไฟกลับมาก หากว่าถึงตอนค่ำ เราไม่สามารถลงได้ถูกเพราะยังจำไม่ได้ อ่านป้ายบอกทางไม่ออก ใครจะช่วยฉันนี่ ฟังภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่อง กังวลชะมัด ถ้ารถไฟหมดจะทำอย่างไร ไม่รู้ด้วยว่ารถไฟที่นี่วิ่งทั้งคืนหรือเปล่า ต้องรอบคอบมาก ๆ เพราะหากกลับโรงแรมไม่ได้ จะต้องหาที่พักที่นี่ ห่วงเรื่องราคาเพราะอาจจะแพงมาก และอาจจะหายากด้วย   และไม่รู้ว่า youth hotel จะว่างหรือเปล่า ทางที่ดีต้องเผื่อเวลาไว้เยอะๆ จะดีกว่า จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 13:15:38

ความคิดเห็นที่ 17 อาคารสวยๆ อีกแห่ง แหะๆๆๆ เสียดายมาก เขาทิ้งร้าง กาญจนาด้อมๆ มองๆ อยากเข้าด้านในแต่กลัวไม่ได้กลับออกมานะ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 13:19:21

ความคิดเห็นที่ 18 ของสวยๆ ต้องซ่อนคะ เพื่อให้นักค้นหาอย่างเราต้องเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาค้นหา จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 13:46:07

ความคิดเห็นที่ 19 ขอย้ำความสวยกันอีกรูป มรดกจากอังกฤษที่คนไทยอย่างเราต้องไปดูที่บ้านอื่นเมืองอื่น จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:01:18

ความคิดเห็นที่ 20 ปรากฏว่าเขากำลังต่อคิวซื้ออะไรบางอย่าง มีอะไรน่าสนใจตรงนี้เหรอ มองขึ้นไปดูข้างบน โอ้แม่เจ้าโว้ย เขากำลังซื้อตั่วเข้าไปชมทัจมาฮาลจำลอง สวยมาก เหมือนของจริงทุกอย่าง เราไม่เคยเห็นของจริง เคยแต่ดูจากภาพ แต่คิดว่าทัจมาฮาลที่เห็นตรงหน้ามีรูปแบบเดียวกันแน่นอน สวยไม่แพ้กันต่างกันที่ขนาดเทานั้น ถึงแม้จะเป็นแค่จำลอง แต่ใหญ่มาก เห็นราคาค่าเข้าชมแล้วเราต้องเปลี่ยนใจ เก็บความสงสัยไว้ก่อน หากมีโอกาสจะไปชมของจริงที่ New Delhi ในโอกาสต่อไป ความอยากรู้ยังไม่หมด ต้นไม้บังบางส่วน เลยต้องเดินไปหามุมที่เหมาะสม จัดการแปลงร่างเป็นลิง ปีนกำแพงขึ้นไปดู พร้อมทั้งถ่ายรูปกลับมาด้วย กังวลเหมือนกันว่าเจ้าหน้าที่อาจจะตะเพิดไล่ เพราะไม่ยอมเสียค่าตั๋วเข้าชม แล้วยังมาปีนกำแพงให้เสียภาพพจน์ของสถานที่ ได้ภาพแล้วเดินออกมาที่ถนนใหญ่ เข้าสู่ถนน Mint road อีกครั้ง เส้นทางนี้มีซอยที่สามารถเดินไป University of Mumbai ได้แต่เราไม่รู้ทาง เวลามีเหลือไม่มากนัก เลยไม่ได้เข้าชมมหาวิทยาลัยที่คนไทยหลายครอบครัวส่งบุตรหลานมาเรียนที่นี่ เราอยากเข้าไปดูว่ากว้างใหญ่ขนาดไหน ศิลปะบนอาคารเป็นแบบอังกฤษหรือเปล่า นอกจากนี้ยังสามารถไปชม High court ได้อีกด้วย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:04:45

ความคิดเห็นที่ 21 เย้...ไหนบอกว่าไปสามวัน ต่อครับต่อ หนุกมาก ชอบๆ Atcha ! จากคุณ : thaiMBA เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:07:54

ความคิดเห็นที่ 22 แหะๆๆๆๆ 3 วัน คูณด้วย 2 เท่ากับ 6 อิ อิ อิ จริงๆแล้วเมื่อวานพยายามมากคะว่ามาอัพซะหน่อย เจ้าของเวปดันบอกว่าวันนี้เวปตาย อิ อิ อิ เลยต้องรอนานคะ ขอบคุณมากคะ คุณ thaiMBA ที่ติดตามไม่ทิ้งห่างเลย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:10:00

ความคิดเห็นที่ 23 เราตั้งใจจะย้อนกลับไปนั่งเล่นพักเหนื่อยสักสองชั่วโมงที่สวนสาธารณะซึ่งแอบหมายปองไว้ตั้งแต่เมื่อเช้านี้ มาถึงสวน ประตูด้านที่ติดกับถนนปิด ต้องเดินอ้อมไปด้านตรงกันข้าม ไกลมาก เดินผ่านกลุ่มชายหนุ่มกำลังแก้ผ้ามีแต่กางเกงในห่อหุ้มร่างกาย ต้องรีบเดินหนีอย่างรวดเร็ว เข้ามาในสวน คนเยอะมาก ไม่ค่อยมีเก้าอี้นั่งว่างเหลืออยู่ เก้าอี้ว่างอยู่ที่ร้อนมาก เราเลือกนั่งทั้งที่ร้อนมาก ๆ นั่งมองคนแต่ไม่ค่อยสนุกเพราะร้อนมากจริง นั่งประมาณ 40 นาที เดินออกจากสวนเพื่อกลับสู่สถานี เราเปลี่ยนเส้นทางเดิน ผลคือหลงทาง พยายามหาทางออก แต่หาไม่เจอ งงมาก เพราะคิดว่าสวนไม่ไกลจากสถานีมากนัก เราจำผิด เพราะจริงๆ แล้วสวนอยู่ห่างจากสถานี คลำทางนานมาก แวะถามอีกหลายครั้ง จนออกมาสู่ถนน Mint road อีกครั้ง แบบงงๆ กลับไปที่สถานี คนรอซื้อตั๋วเยอะมาก เราอยากจะขี้โกง ไม่ยอมซื้อตั๋ว แต่เราไม่รู้ว่าจะต้องขึ้นขบวนไหน การซื้อตั๋วจึงเป็นเรื่องจำเป็นมาก เพราะสามารถเอารายละเอียดในตั๋วไปสอบถามคนอื่น ๆ ได้ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:12:23

ความคิดเห็นที่ 24 ได้ตั๋วมาแล้วราคาเท่าเดิม ชานชะลาที่ 2 เราไปยืนรอ มีรถไฟจอดรออยู่แล้วที่ชานชะลาที่ 2 กำลังจะวิ่งขึ้นไปบนรถไฟ แต่เพื่อความแน่ใจสอบถามอีกครั้งว่ารถไฟขบานนี้ไป Santacruz หรือเปล่า เขาบอกว่าไม่ใช่ อย่าขึ้นไปนะ รถไฟขบวนนี้ไปคนละเส้นทางกับสถานี Santacruz เอาละสิ อะไรกันเนี่ย อีกคนบอกว่าให้ขึ้นตรงนี้ แต่อีกคนบออกว่ารถไฟไปที่อื่น เราเถียง แต่เขาบอกว่าเชื่อเขาเถอะ รถไฟขบวนนี้ไม่ได้ไป Santacruz ต้องย้อนออกมาถามเจ้าหน้าที่รถไฟอีกครั้ง เจ้าหน้าที่ผู้หญิงสองคนน่ารักมาก สัญญาว่าไม่ต้องกังวลเดี๋ยวจะพาขึ้นเลย ไม่หลงแน่นอน เขาชวนคุยเยอะมาก พร้อมทั้งสอนวิธีดูขบวนรถไฟซึ่งมีป้ายดิจิตอลบอกชนิดของรถไฟ ขบวนที่แสดงไว้ บางครั้งไม่มีการประกาศแต่ให้ผู้โดยสารดูจากป้าย ขึ้นรถไฟกลับโรงแรมพร้อมซื้อองุ่นติดมือมาเป็นอาหารเย็นของวันนี้ วันนี้เด็กหนุ่มขายองุ่นจำได้แล้วเลยขายให้ราคาถูก ผ่านวันนี้ไปแบบมีความสุขมาก แม้ว่าจะแลกด้วยความตื่นเต้นแบบไม่รู้ลืม เข้านอนตั้งแค่หัวค่ำเพื่อเก็บแรงสำหรับหารเดินทางไกลในวันพรุ่งนี้ สะดุ้งตื่นอีกครั้ง เสียงระเบิดสนั่นหวั่นไหวอีกแล้ว ตูม ตูม ตูม เฮ่ย....อะไรกันเนี่ย อีกแล้วเหรอเนี่ย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:13:08

ความคิดเห็นที่ 25 แหะๆๆๆ สงสัยมา 3 วันแล้ว ประเทศนี้ระเบิดราคาถูกแหงๆๆๆ เลย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:14:02

ความคิดเห็นที่ 26 ภาค 2 วันที่ 4 เมษายน 2552 Jaipure แม่วิมานสีชมพูที่ตูรอคอย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:17:55

ความคิดเห็นที่ 27 โปรแกรมวันนี้คือต้องเดินทางไปเมือง Jaipure ดินแดนแห่งวิมานสีชมพู ที่ใครๆ บอกว่าสวยนักหนา รถไฟออกจากสถานี Bandra terminus เวลา 15.45 น. จะต้อง check out จากโรงแรมก่อนเที่ยง ยังมีเวลาอีกหลายชั่วโมง ไม่อยากจะเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ น่าจะไปสำรวจมุมไบแบบถึงพริกถึงขิงอีกครั้ง มีทางเลือก 2 ทางคือ ทางแรกไปเดินเล่นที่ถนน Linking road แล้วเดินต่อไปที่ Juhu beach อีกครั้ง เพื่อไปชมชายหาดยามเช้า และอาจจะมีโอกาสได้ชิมกาแฟรสชาติเยี่ยมสักแก้ว เพราะว่าบริเวณนั้นเป็นที่ตั้งของโรงแรม J.W. Marriott Hotel  ที่สุดหรู ไม่แน่ใจว่าเป็นโรงแรมเดียวกันหรือไม่ที่เพิ่งจะถูกวางระเบิดไปไม่นานมานี้ ขอไปดูซากเพื่อเป็นเตือนใจตัวเองเสียหน่อยว่า มนุษย์โหดร้ายเพียงไหน ส่วนทางเลือกที่ 2 คือกลับไปที่ Mumbai central อีกครั้งหนึ่ง แล้วหาวิธีไปชมมัสยิด Haji Ali Dargah  ให้ได้แม้ว่าจะยากเย็นแค่ไหน พยายามอ่านแผนที่แต่ก้อไม่สามารถแกะรอยได้เลย แผนที่ที่พกมาช่างไร้รายละเอียดเสียจริง ๆ  น่าจะเป็นแผนที่ที่หยาบที่สุด ความจริงแล้วเราเลือกมาไม่เหมาะสม เพราะว่าให้ข้อมูลเบื้องต้นเท่านั้น แนะนำสถานที่ที่สำคัญว่าควรไปที่ไหนบ้าง  เหมาะกับนักท่องเที่ยวกระเป๋าหนักมากกว่า เพราะแนะนำที่พักที่ราคาแพงเกือบทั้งหมด จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:19:38

ความคิดเห็นที่ 28 หลังจากผ่านศึกหนึก นักแบกเป้สาวชาวไทยก้อมีสภาพแบบนี้เอง แทบต้องฉีดโปรตีนเข้าเส้นเลือดเลยแฮะๆๆๆ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:21:57

ความคิดเห็นที่ 29 เจ้า Haji Ali Dargah เป็นมัสยิดขนาดใหญ่ สร้างอยู่กลางเวิ้งอ่าว ห่างจากฝั่งเป็นระยะทางมากพอสมควร มีทางเดินคอนกรีตอย่างดีเชื่อมไปจนถึงทางเข้า  จำได้ว่าเมื่อวานนี้เห็นคนเดินเข้าไปชมจำนวนมากมายมหาศาลจริง ๆ แสดงว่าที่นี่ต้องมีความพิเศษอยู่มาก อาจจะมีอะไรที่น่าสนใจและลึกลับอยู่ด้วย ชวนให้น่าค้นหายิ่งนัก สถานที่แห่งนี้ไม่ควรจะพลาดอย่างยิ่ง และจากความชอบส่วนตัวที่ชอบวัฒนธรรมของศาสนามุสลิมด้วย น่าจะควรได้มีโอกาสเข้าชม  ทางเลือกที่ 2 จึงเป็นเป้าหมายของวันนี้ เลือกเดินทางด้วยรถไฟอีกครั้ง เสียค่ารถไฟไป 6 Rs ไปลงที่สถานี Mumbai central terminus เดินออกทางด้าน west Mumbai central เพราะเป็นเส้นทางที่จะออกไปทะเล จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:25:35

ความคิดเห็นที่ 30 บรรยากาศที่สถานีรถไฟ Santacruz station สดใสทุกเวลา แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 53 14:28:10 จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:27:32

ความคิดเห็นที่ 31 ทางออกเป็นทางแคบ ๆ น่ากลัว มีชาวบ้านกำลังทำกิจวัตรประจำวัน ตลอดแนวเส้นทางเป็นสลัม สายตาหลายคู่มองมา  เราไม่สนใจ ก้าวให้เร็วที่สุด ผ่านออกมาสู่ถนนใหญ่ เดินตามเส้นทางเดิมที่เดินผ่านเมื่อวานนี้ ผ่านถนน Falkland road เข้าสู่ตลาดอีกครั้ง แวะซื้อกล้วยหอมเพื่อเป็นอาหารเช้า กล้วยสองผล ราคา 6 Rs ที่นี่ใช้ถุงพลาสติกสีดำเหมือนถุงที่ใช้ทิ้งขยะของบ้านเราใส่อาหารและของทุกอย่างจากร้านค้า เรารู้สึกไม่ค่อยจะดี เพราะคิดว่าสารเคมีคงปนเปื้อนออกมากับอาหาร เพราะได้กลิ่นสารเคมีหึ่ง ถ่ายรูปกับพ่อค้าขายกล้วยด้วย เดินไปไกลแต่ไม่มีทีท่าว่าจะถึงชายหาดเลย ผ่านแต่อาคารสูงๆซึ่งอยู่ทางด้านซ้ายมือของถนน อาคารส่วนใหญ่เป็นคอนโดหรูๆ ของคนรวย บางอาคารเป็น office ของบริษัทขนาดใหญ่ ส่วนทางด้านซ้ายมือเป็นสลัม คนจนกับคนรวยอยู่ใกล้กันนิดเดียว จอดถามทางจากชายหนุ่มรูปหล่อที่เดินสวนทางผ่านมาแต่เขาพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ เราจึงเดินจากไป จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:29:27

ความคิดเห็นที่ 32 ภาพนี้ดิฉันกดชัตเตอร์อย่างรวดเร็วแล้ววิ่งหนีทันที อิ อิ อิ ดูสายตาคนในภาพสิ โหดชิ-หาย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:31:43

ความคิดเห็นที่ 33 คนรวยก้อสบายแบบนี้แหละ แม้แต่โกนหนวดยังมีคนโกนให้เล้ย อิ อิ อิ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:34:57

ความคิดเห็นที่ 34 พี่จ๋าช่วยซื้อสักพวงเดะ ขายไม่แพงหร็อก ถ้าไม่บูชา พี่เอาไปทำน้ำพริกก้อได้นะ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:36:55

ความคิดเห็นที่ 35 เห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินผ่านมา ดูจากการแต่งกายแล้วคาดว่าน่าจะมีความรู้พอสมควร และน่าจะพูดภาษาอังกฤษได้ เขาอธิบายอย่างดี มั่นใจขึ้นมามากทีเดียว พอดีที่มีชายแก่คนหนึ่งขี่จักรยานผ่านมา เขาจอดลงร่วมแจมด้วย เขาบอกให้เดินตรงไปเรื่อย ๆ แล้วเลี้ยวซ้ายจะเจอชายหาด เราเชื่อแต่โดยดีเพราะมีสองเสียงยืนยัน  เดินตรงมาเรื่อยแบบไม่รีบร้อน ชมสองข้างทางพร้อมพยายามจำจุดที่สำคัญไว้ด้วย มีโรงแรมที่สภาพปานกลางอยู่ 2-3 แห่ง ราคาคงไม่สูงมาก คิดว่าที่นี่น่าพักเหมือนกัน เพราะเป็นศูนย์กลางที่สำคัญ สะดวกที่จะเดินทางไปสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆ  และเรามาทราบทีหลังว่าบริเวณนี้มีร้านอาหารดีๆ เยอะมาก มีสปาหรูๆ ด้วย เดี๋ยวจะเล่าทีหลัง เดินมานานจนถึงวงเวียน มีทางแยกห้าแยก ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปทางไหนดี รถเยอะมาก ข้ามถนนยากมากด้วย ต้องข้ามแล้วไปพักตรงเกาะกลางถนน แล้วข้ามอีกครั้งจะไปถึงถนนที่ติดกับชายหาด ระหว่างเกาะกลางถนนได้เจอเด็ก ๆ กลุ่มหนึ่งมีกัน 4 คน จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:38:10

ความคิดเห็นที่ 36 ดำดีสีไม่ตก ถ้าตากล้องเข้าไปรวมอีกคน มีหวังมืดเลยอะ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:40:41

ความคิดเห็นที่ 37 พวงมาลัยแบบอินเดีย ซื้อพวงเดียวได้ครบเครื่องต้มยำเลย  อิ อิ อิ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:42:06

ความคิดเห็นที่ 38 ความจริงแล้วดิฉันหิ้วมาม่าไปตั้งหลายซอง เสียดายที่ไม่ได้ลอง ไม่งั้นละอร่อยกันแน่ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:44:46

ความคิดเห็นที่ 39 พวกเขาขายพวงมาลัยอยู่บริเวณนี้ พวงมาลัยที่ขายไม่ได้ทำจากดอกไม้ นี่เป็นพวงมาลัยอีกชนิดหนึ่งที่เราไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิตเพราะทำด้วยพริกสดร้อยรวมกันมีมะนาวอยู่ด้านล่างสุด พริกทุกดอกยังเป็นสีเขียวและสดมาก เราสงสัยตั้งแต่วันแรกแล้วว่าทำไมรถทุกคันมีเจ้าพวงพริกนี่แขวนอยู่  บางครั้งมีวางอยู่ใต้ต้นไม้ เกลื่อนอยู่ตามถนน มันจะต้องมีความหมายอย่างใดอย่างหนึ่ง เราทราบเพิ่มอีกด้วยว่าทำไมอินเดียจึงปลูกพริกเป็นจำนวนมาก และที่ตลาดมีพริกขายเยอะมากจริง ๆ เพราะว่าพริกไม่ได้นำมาประกอบอาหารเพียงอย่างเดียวเสียแล้ว แต่ต้องใช้เป็นของกราบไหว้บูชาของคุกคนและทุกครอบครัว เราคิดว่าส่วนที่นำมาใช้บูชาน่าจะมีมากกว่าปริมาณที่ใช้บริโภค เรามองพวงมาลัยด้วยความเสียดาย มันคงเป็นพริกจำนวนมากมายมหาศาลจริงๆ ที่ถูกทิ้งในแต่ละวัน นอกจากนี้ยังทำให้เรารู้สึกหิวข้าวมาก อยากกินน้ำพริกกะปิเสียจริง ยิ่งหากได้แนมผักสดจากที่นี่ด้วยแล้วคงจะอร่อยมาก เด็กทั้งสามคนกรูกันเข้ามาหา พร้อมทั้งยิ้มแย้มทักทาย เขาพูดภาษาอังกฤษได้นิดหน่อย พวกเขาอยากให้เราถ่ายรูปพวกเขาด้วย เราถ่ายไปหลายรูป พวกเขาเหนียมอาย ดูแล้าน่ารักมาก อินโนเซนต์จริง ๆ สนุกกับพวกเขามาก พยายามสื่อสารกัน พวกเขาสอบถามว่าเรามาจากที่ไหน เขาไม่รู้จักเมืองไทย เขาขอดูรูปจากกล้องด้วย พร้อมทั้งชมตัวเองกันใหญ่ว่าสวยและหล่อมาก ดีใจที่ได้มอบความสุขเล็กๆ น้อยๆ ให้แก่พวกเขา และก้อได้รับความสุขนั้นกลับคืนมาแก่เราเช่นกัน แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 53 14:46:10 จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:45:37

ความคิดเห็นที่ 40 ตามคนเก่งมาเที่ยวอีกรอบครับ จากคุณ : tiger's nest เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:46:10

ความคิดเห็นที่ 41 ตอบคุณ tiger's nest  คะ ขอบคุณมากคะ อ่านกันเพลินๆ นะคะ ถ้ากรามค้าง ก้อขอให้รักษากันเอาเองนะคะ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:49:32

ความคิดเห็นที่ 42 ลาจากเด็กๆ เดินข้ามถนนแล้วเลี้ยวซ้ายเพื่อไปหาทางเข้ามัสยิด ทางเข้าเป็นถนนแคบ เราเดินเข้าไปแบบระแวงนิด ๆ  เข้าไปไม่กี่ก้าวมีเสียงตะโกนเรียก พร้อมทั้งบอกให้หยุด STOP STOP STOP  เรางงมาก เราทำอะไรผิดหรือเปล่า หรือว่าจะต้องจ่ายค่าผ่านประตู เจ้าหน้าที่ทั้งสามคนมองอย่างสำรวจ พร้อมทั้งขอค้นกระเป๋า เราลังเลเพราะไม่แน่ใจว่ามีจุดประสงค์อะไรกันแน่ มีอะไรแอบแฝงหรือเปล่า เรารีบบอกว่าในกระเป๋ามีแต่กระดาษ เราเป็นนักเขียน มาเที่ยวที่นี่เพื่อเขียนหนังสือแนะนำการท่องเที่ยวในอินเดีย ได้ผลแฮะสีหน้าและการกระทำของพวกเขาเปลี่ยนไปทันที สุภาพมากขึ้นพร้อมทั้งบริการเต็มที่ พร้อมทั้งชวนชวนให้เข้าข้างใน ผ่านเข้าไปข้างในมีร้านขายของที่ระลึกหลายร้าน คนขายทั้งหมดเป็นผู้ชาย เราขอถ่ายรูป เขายินดีให้ถ่ายแต่มีข้อแม้อีกแล้วว่าช่วยซื้อของติดมือไปด้วย รับปากว่าจะซื้อตอนขากลับ ตอนนี้ขอเข้าชมด้านในก่อน คนขายของทุกร้านเรียกให้หยุดดูชมสินค้าก่อน จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:50:49

ความคิดเห็นที่ 43 ผ่านจากร้านขายของที่ระลึก ภาพตรงหน้าเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง มันเป็นสลัมของคนมุสลิม ผู้คนสกปรก ด้านขวามือเป็นที่ทิ้งขยะขนาดใหญ่ บางคนกำลังก้มหาของบนกองขยะขนาดใหญ่ สกปรกมาก  แพะหลายตัวเดินเล่นอย่างมีความสุข ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องทุกข์ร้อนในชีวิต ตอนนี้ทุกคนมองมาที่เราอย่างสนใจ ทั้งที่เขาไม่น่าจะแปลกใจกับเรามากนัก เพราะสถานที่แห่งนี้น่าจะต้อนรับคนจากทั่วทุกมุมโลก นี่เป็นความคิดของเราเอง อาจจะไม่ถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:51:31

ความคิดเห็นที่ 44 พวงมาลัยนำโชค แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้าย ดวงใครดวงมันนะคะ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:53:18

ความคิดเห็นที่ 45 เมื่อคืนนี้เราอ่านเจอมาจากหนังสือแล้วว่าเขตมุสลิมเป็นเขตที่อันตรายมาก ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะเดินเข้าไปคนเดียว ไม่ควรแม้กระทั้งว่าจะไปกับทัวร์ เฮ่อ แล้วฉันกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย อยากฆ่าตัวตายอยู่หรือเปล่า ฉันบ้าบิ่นเกินไปหรือเปล่า มองไปข้างหน้าและรอบ ๆ ตัว ไม่มีใครมาเที่ยวคนเดียวเลย จึงไม่แปลกเลยที่เราจะเป็นจุดสนใจของคนอื่น ๆ เดินผ่านลึกเข้ามาเรื่อย ๆ ความน่ากลัวยิ่งเพิ่มอีกหลายเท่าทวีคูณ มันเป็นศูนย์รวมของขอทาน มากมายจริง ๆ สูดลมหายใจลึก ตั้งสติให้มั่น เดินเชิด ๆ เข้าไว้ ไม่พยายามแสดงความกลัวให้ใครเห็น แต่เบื้องลึกหัวใจเต้นจนแทบหลุดออกมาจากอก มีความรู้สึกคล้ายจะเป็นลม ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมจะต้องกลัวมากขนาดนี้ ไม่เคยรู้สึกกลัวมากเท่านี้มาก่อนเลย มากกว่าเมื่อวานนี้เสียอีก อาจจะเพราะว่าเป็นความกลัวที่ผสมมาจากเมื่อวานนี้ด้วย  ทำให้เกิดความไม่ไว้วางใจ และย้ำบอกตัวเองว่าฉันต้องซวยอีกแน่ ๆ เลย เสียงทักทาย แต่ไม่เข้าใจหรอกว่าเขาเรียกเรา หรือคุยกันเอง ตอนนี้แกล้งทำเป็นหูหนวกและตาบอด ฉันไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:54:41

ความคิดเห็นที่ 46 หูหนวกแต่กาญจนาแอบได้ยินเสียงว่า อะระหังสัมมา สัมพุทโธ นะโมตัสสะ พระพุทธเจ้าคุ้มครองหนูด้วย หนูยังไม่อยากตาย หนูยังไม่อยากตาย หนูอยากกลับบ้าน จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:57:20

ความคิดเห็นที่ 47 ตามมาค่ะ ใจเด็ดมากๆเลย เก่งจัง แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 53 14:59:57 จากคุณ : ยัยนู๋แก้มป่อง เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:57:56

ความคิดเห็นที่ 48 กาญจนาเดินมุ่งตรงขึ้นสะพาน เลยจากกลุ่มขอทานกลุ่มนั้นมาได้ต้องหยุดหายใจอยู่พักใหญ่ รู้สึกเหมือนจะขาดใจ ขาดอากาศหายใจ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องกลั้นหายใจด้วย มองตรงออกไปที่สะพาน มีขอทานนั่งอยู่เต็มไปหมด มีทุกเพศทุกวัย มองออกไปที่เวิ้งอ่าว รู้สึกว่าความจริงตรงนี้เป็นวิวที่สวยมาก อากาศดีมาก สายลมเย็นพัดผ่านให้รู้สึกหนาววูบจนไม่เชื่อว่าเป็นฤดูร้อน ในน้ำมองเห็นปลาแหวกว่ายเต็มไปหมด แปลกใจเหมือนกันที่มันสามารถมีชีวิตอยู่ได้ ทั้งที่น้ำสกปรกมาก นกกระยางหาปลาอยู่ทั่วไป บางตัวบินว่อนร่อนตัวไปมาสีขาวตัดกับสีฟ้าของท้องฟ้าดูสวยมาก ขอทานที่นั่งกันอยู่ริมทางไม่ได้ร้องขอเงินเราเลย เขาคงดูจากสภาพของเรา คิดไปได้เลยว่าจนแหงๆ และมันก้อไม่ผิดเสียด้วยสิ นอกจากจนแล้วยังงกมาก ไม่มีทางจะได้เงินจากกระเป๋าเราหรอก จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:58:39

ความคิดเห็นที่ 49 ขอขอบคุณ คุณ ยัยนู๋แก้มป่องคะ ที่บ้านเรียกบ้าเลือดคะ ดีนะที่ยังได้กลับมาเล่าให้เพื่อนฟัง นึกว่านอนเลือดกลบหน้าอยู่ที่นู่นเสียแล้ว อิ อิ อิ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:00:48

ความคิดเห็นที่ 50 เจอนักท่องเที่ยวอีกหลายคน ส่วนใหญ่เป็นคนอินเดีย แต่ละคนกำลังมุ่งหน้าไปที่มัสยิดเช่นเดียวกับเรา  มีนักท่องเที่ยวที่เป็นมุสลิมอีกหลายคนที่กำลังมุ่งตรงไป ไม่แน่ใจว่าวันนี้เป็นวันพิเศษของศาสนามุสลิมหรือเปล่า บางทีเขาอาจจะมีพิธีกรรมอะไรพิเศษในวันนี้ ทำให้มีคนมุ่งตรงไปที่นั่น เดินจนเกือบจะถึงทางเข้ามัสยิด เจอฝรั่งสองคนเดินสวนทางมา พวกเขากำลังจะเดินกลับออกไป เราร้องขอให้เขาช่วยถ่ายรูปให้ เขายินดีและเต็มใจมาก เพราะคงเข้าใจเหมือนกันว่านักท่องเที่ยวทุกคนอยากได้ภาพกลับไปเป็นที่ระลึก  ประตูทางเข้ามัสยิดสวยงามมาก มีเด็กชายผิวดำมากคนหนึ้งนั่งอยู่ที่ขั้นบันได หากเก็บภาพกลับมามันต้องเป็นภาพที่สวยงามมาก เพราะเป็นภาพที่ช่างภาพมืออาชีพชอบถ่ายลงหนังสือ เราไม่ได้ถ่ายมา เพราะรู้ว่าฝีมือไม่ถึง ด้านในมัสยิดกำลังมีพิธีกรรมบางอย่าง ได้ยินเสียงสวดดังออกมาด้านนอก เราไปยืนเก้ๆกังๆ เพราะว่างงจริง ไม่ค่อยรู้มารยาทที่ถูกต้องสักเท่าไหร่เกี่ยวกับศาสนามุสลิม ทราบแต่ที่เมืองไทยเขาไม่ค่อยอนุญาตให้คนศาสนาอื่นเข้าไปข้างในมัสยิด หรือเข้าไปชมพิธีกรรม จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:02:45

ความคิดเห็นที่ 51 มัสยิดอยู่ไกลมาก มีขอทานนั่งอยู่กันเต็มไปหมด จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:04:27

ความคิดเห็นที่ 52 เขาอยู่กันแบบนี้เลยคะ ทำให้นึกถึงสลัมคลองเตยในอดีต จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:06:44

ความคิดเห็นที่ 53 ระหว่างที่ยืนงง มีเสียงตะโกนเรียกทำให้เราตื่นจากภวังค์ เสียงเรียกมาจากชายหนุ่มคนหนึ่ง เรายังไม่เข้าใจความหมายใด แต่รีบบอกสวนกลับไปว่า ไอไม่เข้าข้างในหรอก ไอทราบแล้วว่าไม่อนุญาต แต่เขากลับบอกมาว่า เข้าชมข้างในได้ ขอให้ถอดรองเท้าฝากไว้ด้านนอก ห้ามใส่รองเท้าเข้าไปด้านใน ห้ามถ่ายรูปข้างใน เรายังยืนยันว่าขอชมเพียงด้านนอก ยังไม่ขอเข้าไปข้างในตอนนี้ เขาไม่ได้ว่าอะไร เราคิดว่าเขาน่าจะเป็นเด็กรับฝากดูแลรองเท้า อาจจะคิดค่าบริการเล็กน้อย หรืออาจจะดูแลด้วยความเต็มใจ  ไม่ทราบได้จริง ๆ เดินเข้าทางด้านในซึ่งเป็นด้านหลังของมัสยิด นอกรั้วเป็นทะเลซึ่งตอนนี้น้ำลง มองเห็นชายหาดที่ไกลมาก ทรายสีดำแต่รู้สึกว่าสวยดี มีก้อนหินขนาดใหญ่เต็มไปหมด มีหลายคนปีนลงไปด้านล่าง ยืนชมวิวนอกอ่าว เราไม่กล้าลงไปเพราะว่าลื่นมาก อาจเกิดอันตรายได้ คงไม่ดีนักหากว่าเกิดอุบัติเหตุตรงนี้ ไม่มีใครช่วยเราได้แน่ จึงต้องระวังตัวมากเป็นพิเศษ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:09:11

ความคิดเห็นที่ 54 โปรดสังเกตใบหน้า รอยยิ้ม ฝืดกว่ายางมะตอยที่ราดถนนแถวบ้านนอกเสียอีก แหะๆๆ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:11:41

ความคิดเห็นที่ 55 ประตูทางเข้ามัสยิด จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:15:27

ความคิดเห็นที่ 56 มีนักท่องชายล้วนกลุ่มหนึ่งเดินผ่านมาหยุดถ่ายรูปอยู่ใกล้ ดูแล้วว่าเขาไม่ค่อยมีความชำนาญในการใช้กล้องมากนัก เพราะถ่ายไปลบไปซ้ำอยู่หลายๆ ครั้ง เรายืนรอจะขอความช่วยเหลือให้เขาถ่ายรูปให้บ้าง แต่ไม่มีโอกาสแทรกตัวได้เลย เขาคงรู้เหมือนกันว่าเรารอ แต่เมื่อเขาเสร็จธุระของเขา เขาก้อเดินจากไป รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเพราะทราบดีอยู่แล้วว่าคนอินเดียบางคนเคร่งครัดกับเรื่องนี้ ไม่ค่อยอยากจะเสวนากับผู้หญิงมากนัก หญิงสาวและชายหนุ่มคนรักคู่หนึ่งเดินมาชมด้านนี้ และกำลังสนุกกับการถ่ายรูปมาก หญิงสาวเขินอายมาก คงจะจีบกันเมื่อไม่นานมานี้ เราไปขอความช่วยเหลืออีกครั้ง เขายินดีมาก ถ่ายรูปให้เราหลายรูป ถ้าไม่พอใจเขาเสนอตัวถ่ายให้ใหม่ด้วย เราเกรงใจมาก จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:16:44

ความคิดเห็นที่ 57 ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดี ส่วนคนจนอย่างพี่ถึงจะไม่ใช่ผู้ดีแต่ก้อพอจะมีอยู่บ้าง อิ อิ อิ แม่สอนมาอย่างนั้น จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:18:15

ความคิดเห็นที่ 58 ไม่อยากไปเบียดบังเวลาส่วนตัวของเขามากนัก กล่าวขอบคุณ แล้วเดินกลับมาที่มัสยิดอีกครั้ง มานั่งพิจารณแบบละเอียดละออ เป็นมัสยิดที่สวยแปลกจริง ไม่เหมือนมัสยิดที่บ้านเรา และที่อื่นๆในโลก อาจเป็นเพราะว่ามองดูคล้ายจะมีความเป็นฮินดูผสมอยู่ด้วย  แสงแดดอุ่น ๆ เริ่มสาดส่องมา ไม่รู้สึกร้อนแต่อย่างใด มีร้านน้ำชาขายอยู่ใกล้ คนที่นั่งดื่มอยู่ก่อนแล้วดื่มน้ำชาโดยมีเราเป็นวิวให้เขาชม ไม่แน่ใจว่าจะทำให้รสชาติของชาอร่อยขึ้นหรือเปล่า  จริงๆแล้วไม่เรียกว่าชม แต่เป็นการจ้องมากกว่า เราไม่ได้รู้สึกโกรธ แต่อายนิดๆ เพราะเป็นการจ้องแบบตั้งใจมาก เราแต่งกายเรียบร้อยเพราะยินดีและเคารพต่อสถานที่ที่เข้าชม นั่งนานจนรู้สึกหิวน้ำมาก ไม่มีข้อกังขาใดๆ อีกแล้ว แก้วจะสกปรกก้อคงไม่ทำให้ถึงตาย อย่างดีแค่ท้องเสียอย่างรุนแรง เรามีปัญหาส่วนตัวเรื่องอาการทางจิตคือท้องเสียง่ายมาก และปวดท้องบ่อยมาก ไม่ได้มีสาเหตุมาจากอาหารเพียงอย่างเดียว มาจากจิตใจด้วย เราจึงเตรียมตัวพร้อมอยู่เสมอ เตรียมพกยาติดตัวมาเต็มที่ เพราะการซื้อยาจากประเทศที่ยากจนจะมีราคาแพงมาก และค่ารักษาในโรงพยาบาลแพงมากเช่นกัน บางทีอาจจะไม่มีมาตรฐานมากนัก จึงไม่น่าเสี่ยงด้วยเหตุผลทั้งปวง จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:19:14

ความคิดเห็นที่ 59 Haji Ali Dargah จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:21:23

ความคิดเห็นที่ 60 (คน)คงสวยที่สุดได้เท่านี้ละ อิชั้นยิ้มจนเหงือกบานแล้วคะ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:23:41

ความคิดเห็นที่ 61 ด้านหลัง Haji Ali Dargah มองเห็นเกลียวคลื่นซัดเข้าฝั่ง จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:27:30

ความคิดเห็นที่ 62 ถึงเวลากลับเสียที เดินออกมาหยุดที่หน้ามัสยิดอีกครั้ง เจอคู่รักคู่เดิมกำลังถ่ายรูปกันอยู่ เราเลยต้องขอความช่วยเหลืออีกครั้ง ได้ภาพสวยๆ มาอีกหลายภาพ ออกจากประตูมัสยิด หันกลับไปดูด้านในเป็นครั้งสุดท้าย เก็บภาพที่เห็นไว้ในส่วนลึกของความทรงจำ แล้วออกเดินผ่านสะพานอีกครั้ง สายแล้วมีขอทานมานั่งเพิ่มอีกหลายคน บางคนหุงหาอาหารตรงที่นั่ง บางคนนอนขอทาน ไม่ได้มีความทุกข์ร้อนจริง ๆ และอีกหลายๆ คนพิการแขนขาไม่มี คล้ายกับขอทานในเวียตนามหลังจากสงครามเวียตนามที่มีต่อสู้กับทหารสหรัฐอเมริกาเมื่อหลายปีก่อน ดูแล้วหดหู่ใจมาก สังเวชในความโชคร้ายของพวกเขา และแอบดีใจในความโชคดีของเราที่เกิดบนผืนแผ่นดินไทย ไม่เคยรู้รสชาติของความอดอยากและความยากจนค่นแค้นสักนิด  ระหว่างทางเจอแพะเดินเล่นอยู่บนสะพาน ไม่มีทางเสียละที่เราจะเดินผ่านไปแบบไม่ทักทาย สัตว์ที่ชอบมาก 2 ชนิดคือหมากับแพะ ที่บ้านเราแพะไม่ค่อยสวย สีไม่ค่อยแจ่มเหมือนที่นี่ เราหยุดทักทายคุยกับมันเสียหน่อย ทั้งสามตัวเดินเข้ามาหา รู้สึกสนุกไปด้วยที่มีมนุษย์หน้าตาแปลกแบบฉันเข้าไปคุยด้วย ส่วนอีกตัวไม่สนุกอย่างเดียว มันวิ่งพุ่งเข้ามาเลย เข้ามาจะขวิดเสียด้วย พุ่งเขาตรงดิ่งมายังจุดสำคัญ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:29:17

ความคิดเห็นที่ 63 ว้ายๆๆๆๆ ดูมันสิ บังอาจมาก จะขวิดทั้งที่ มันเลือกทำลายโรงงานผลิตมนุษย์ของดิฉันเสียด้วย เดี๋ยวเหอะไอ้แพะ มรึงตาย!!! จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:31:54

ความคิดเห็นที่ 64 เราตกใจมาก เฮ่ย แพะขวิดคนด้วยเหรอ ไม่เคยรู้มาก่อนเลย คิดว่ามันเป็นสัตว์ที่ไม่อันตราย เป็นมิตรกับคน ที่ไหนได้คงกะจะฝากแผลให้เราเอากลับบ้านไปด้วย เรากรี๊ดเสียงดังสนั่นเลย ร้องให้คนช่วย เจ้าของแพะกำลังเก็บขยะอยู่ไม่ไกล ร้องห้ามเสียงดัง เจ้าแพะจอมโหดก้อยังไม่ยอมหยุดแฮะ ไม่รู้พี่ชายโมโหโกรธาโกรธแค้นน้องด้วยเหตุอันใด ถึงได้มุ่งร้ายกันถึงเพียงนี้ และยังมากระทำต่อหน้าฝูงชนมากมายเสียด้วย หลุดรอดจากเขาแพะมหาโหดมาได้แบบหัวใจแทบวายและอายแบบสุด ๆ มีใครกี่คนที่โชคดีแบบเราบ้างหนอ โดนไอ้แพะสุดหล่อไล่ขวิด ผ่านไปถึงจุดเดิมที่เป็นที่อยู่ของมุสลิม ก่อนเดินผ่านเข้าไปเราหยุดรอนักท่องเที่ยวคนอื่นเพราะไม่อยากผ่านเข้าไปคนเดียว แต่ไม่มีใครผ่านมาเลย ทั้งที่ก่อนหน้านี้มีคนเข้ามาเที่ยวกันตั้งมากมาย  หายไปไหนกันหมดเนี่ย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:33:54

ความคิดเห็นที่ 65 นอกจากจะกลัวพวกเขาแล้ว ยังกลัวว่าพ่อค้าที่ขายของระลึกจะทวงสัญญา และหากว่าเราเบี้ยว (เบี้ยวจริงๆ) อาจจะเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดได้ อาจมีการรุมสะกรำได้ ถ้าเดินผ่านพร้อมกันหลาย ๆ คน เขาอาจจะไม่ได้มาสนใจเรามากนัก ระยะทางแค่ 50 เมตรแต่สร้างความตื่นเต้นให้เรามากจริง ๆ หยุดตั้งสติอีกครั้งก่อนออกสตาร์ท  กอดกระเป๋าไว้แน่นที่สุด  โกยอ้าวเลย แบบที่เร็วที่สุด เราไม่ได้วิ่ง เพราะมันคงแปลกมากที่เราจะวิ่งแบบแตกตื่นผ่านฝูงชนที่กำลังซื้อของกันอยู่ข้างหน้า  และคงจะยากด้วยที่จะแทรกตัวผ่านไปได้ เสียงเรียกจากคนขายของดังสนั่น เพราะเขาจำหน้าเราได้ และคงจำได้ด้วยว่าเรารับปากว่าจะซื้อตอนขากลับ ทุกร้านรุมกันเรียกแข่งกันด้วย เราไม่สนใจ  ไปก่อนคะ หนูกลัวจะตายอยู่แล้ว มีเสียงด่าตามหลังโขมงเลยเช่นกัน ช่างเถอะใครจะว่าอย่างไร ความปลอดภัยต้องมาก่อน เฮ่อ ผ่านรอดมาได้แบบไม่บาดเจ็บแต่อย่างใด จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:34:59

ความคิดเห็นที่ 66 ขอแนะนำเลยว่าอย่าถ่ายรูปเด็ดขาด แม้ว่าภาพที่เห็นจะเกินบรรยายขนาดไหน มันหมายถึงเราอาจจะตายเร็วมากขึ้นด้วย ถ้ายังกล้าตัดสินใจทำแบบนั้น ควรจะเขียนพินัยกรรมก่อนเดินทางมาที่นี่ด้วยน่าจะดี  เดินออกสู่สันเขื่อนที่มีถนน Hornby Vella road ขนานแนบกับสันเขื่อน เดินบนสันเขื่อนชมรอบ ๆ หาดอีกครั้ง วันนี้มีเวลาเหลือเฟือ เดินนานแค่ไหนก้อได้ แต่ต้องไม่เลยเวลาที่จะต้องกลับไปขึ้นรถไฟไป Jaipure วันนี้ชายหาดไม่ค่อยมีคนมากนัก ถนนโล่งซึ่งต่างจากเมื่อวานนี้อย่างมาก รู้สึกว่าที่นี่น่าเที่ยวมากขึ้น ห่างจากถนนคั่นมีอาคารสวย ๆ  เดินไปจนสุดชายหาดทางด้านขวา เจอคนหลายคนกำลังค้นขยะ จากกองขยะกองใหญ่ที่อยู่บนชายหาด แปลกใจจังทำไมอินเดียมีพื้นที่มากมายเหลือเฟือ ที่ว่างเยอะมากที่อยู่ไม่ห่างจากตัวเมืองมุมไบมากนัก ทำไมถึงไม่ทิ้งขยะที่นั่น กลับเอามาทิ้งที่ชายหาด สกปรกมาก ความจริงเขาน่าจะตระหนักเรื่องนี้ เพราะ Haji Ali Dargah  เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญของที่นี่ เป็นจุดที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวทั้งชาวอินเดียและชาวต่างชาติ ที่กองขยะมีหมาหลายตัวมาก มันกำลังเล่นอย่างสนุกสนาน บางตัวคุ้ยเขี่ยขยะหาอาหารอย่างเมามัน ไม่ได้แก่งแย่งแต่อย่างใด จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:37:06

ความคิดเห็นที่ 67 ขอสัก 3 ตัวพอนะ อิ อิ อิ ล่างก้อได้ บนก้อดี เผื่อโชคดีจะมาเที่ยวอีกนะ แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 53 15:42:04 จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:40:44

ความคิดเห็นที่ 68 ตูดขาวๆก้อพอไหว แต่ไอ้ตูดมีทางม้าลายไม่เอาไหนเลย อิ อิ อิ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:44:23

ความคิดเห็นที่ 69 ระหว่างทางเดินเจอชาวอินเดียจูงหมาฝรั่งตัวโตเดินผ่านมา เราทักทายเพราะชอบเป็นพิเศษ เขารีบโม้ใหญ่เลย หมาฝรั่งนะเนี่ย เดินไปต่อด้วยตั้งเป้าไว้ว่าจะไปให้สุดชายหาด อยากจะหาร้านกาแฟดี ๆ สักร้านดื่มแบบชิล ๆ เจอหมาตัวหนึ่งไม่เป็นมิตรเลย นอนรับลมอยู่บนเขื่อนอย่างสบายใจ เหมือนจะประกาศให้โลกรู้ว่าชีวิตข้าน่าอิจฉายิ่งนัก เราเดินเข้าไปไกล้อยากลองทักทายเสียหน่อย อยากรู้ว่าหมาพูดภาษาเดียวกันทั่วโลกหรือเปล่า มันกระโจนใส่ทันที เกือบโดนกัดหน้าเลยคะ เพราะว่าตำแหน่งที่มันยืนอยู่สูงกว่าเรา กระโดดหนีแทบไม่ทัน อันตรายมากจริง ๆ อยากจะขอบอกกับคนที่รักหมาว่าเวลาที่เจอหมาไม่ว่าที่ไหนก้อตาม อยู่ห่างๆ ไว้ก่อน เพราะถ้าเกิดโดนกัดที่ต่างประเทศจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้เพราะว่าค่ารักษาแพงมากอีกแล้ว ที่สำคัญอาจจะทำให้ทริปนั้นของคุณไม่สนุกได้ นอกจากเจอหมาแล้ว ยังเจอไอ้หนุ่มคนหนึ่งเดินตามมาตั้งนานแล้วตั้งแต่เดินออกจากทางเข้ามัสยิด เราไม่ได้สนใจเลยเพราะคิดว่าไม่น่าจะสวยโดนใจใครมากขนาดนั้น จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:45:19

ความคิดเห็นที่ 70 แหะๆๆๆ หล่อนเวอร์อีกแล้ว จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:46:43

ความคิดเห็นที่ 71 เขาเดินตามมาเรื่อย ๆ เราหยุดชมวิว เขาก้อหยุดด้วย ไม่นานเริ่มมาพูดคุยด้วย เราแค่ say hi คิดว่าจะจบกันไป แต่มันไม่จบ เพราะว่าเขาตามตลอด และพยายามเข้าถึงตัวเรา แปลกมากเพราะไม่มีใครรุกขนาดนี้มาก่อน เราจึงจำต้องตะโกนไล่ เพราะว่าเริ่มไม่ไว้ใจเพราะเดินอยู่คนเดียวในช่วงเกือบ 150 เมตร  เสียกำลังใจจากที่เกือบโดนหมากัด เลยตัดสินใจเดินย้อนกลับแต่ไม่เดินบนเขื่อนอีก ข้ามถนนไปฝั่งตรงข้าม ด้านนี้ไม่มีร้านค้าแต่อย่างใด แต่ร่มรื่นด้วยต้นไม้ประปราย ถนนดีมาก กว้างมาก และมีหลายเลน รถวิ่งเร็วมาก และไม่สนใจคนที่รอข้ามแต่อย่างใด เราจะต้องกะจังหวะให้ดี และต้องวิ่งให้เร็วที่สุด วิธีที่น่าจะดีที่สุดคือรอข้ามพร้อมกับคนอื่น ๆ กลุ่มใหญ่น่าจะทำให้คนขับรถเกรงใจกันบ้าง ข้ามถนนผ่านมาได้เดินย้อนกลับไปที่วงเวียนอีกครั้ง เวลายังเช้าอยู่ เพียงพอที่จะไปชมส่วนอื่น ๆ บ้าง แต่ตรงนี้มีทางเลือกถึง 5 แยก แต่เราไปมาแล้วหนึ่ง ด้านจึงเหลืออีก 4 ตัวเลือก เราเลือกข้ามไปยังด้านที่มองดูแล้วว่าเจริญมากที่สุด น่าจะเป็นย่านศูนย์การค้า ดูย่านที่ไม่เจริญมาหลายวันแล้ว ขอชมด้านที่เจริญบ้าง อยากรู้ว่าจะเจริญแค่ไหน  มุมไบเป็นเมืองที่มีคนรวยมาก ๆ อยู่เหมือนกัน มีธุรกิจระดับโลกที่นี่ทั้งนั้น ไม่ว่าการสร้างหนังของ Boolly Wood ที่ทุกคนคงทราบดีอยู่แล้ว และเมื่อไม่นานมานี้ภาพยนต์ออสการ์ของปี 2009 เรื่อง Slumdog millinare ก้อสร้างมาจากเมืองมุมไบ และนี่คือเหตุผลเล็กๆ อีกเหตุผลหนึ่งที่เราอยากเดินทางมาที่นี่ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:47:33

ความคิดเห็นที่ 72 เจริญพอๆ กับสีลมบ้านเราได้ปะ อิ อิ อิ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:49:36

ความคิดเห็นที่ 73 ข้ามถนนแล้วเดินไปทางด้านขวา เจออุโมงค์ซึ่งตอนแรกมองไม่ออกว่าคืออุโมงค์ เพราะหน้าทางเข้าอุโมงค์คือที่อยู่ขอขอทานกลุ่มใหญ่ เพิ่งรู้ว่าอุโมงค์นี้สร้างลอดใต้ถนนเพื่อเข้าในบริเวณห้าแยก เพราะบริเวณนี้รถมากจริง จากสภาพอุโมงค์แล้วคิดว่าเมื่อลงไปแล้วไม่น่าจะมีชีวิตรอดกลับมา เพราะหน้าทางเข้าเป็นที่อยู่ของขอทาน มีผู้ชายเยอะมาก คิดหรือว่าเข้าไปแล้วจะไม่เจอกลุ่มใหญ่ อาจจะตั้งหลักแหล่งอยู่ข้างในด้วยก้อได้ ใต้อุโมงค์ดูมืดมาก อันนี้ดูจากปากอุโมงค์เพราะเราไม่คิดที่จะลองข้ามแต่อย่างใด  เจอถนนใหญ่อีกเส้นหนึ่งมุ่งตรงไปด้านศูนย์การค้า ถนนด้านนี้ค่อนข้างเงียบเหงา ร้านค้ายังไม่เปิด เดินไปจนถึงสายแยก มีวัดแบบฮินดูมีคนเดินเข้าไปหลายคน มีเสียงจากไมค์โครโฟนประกาศดังลั่นจากข้างใน ข้ามถนนเข้าไปดู วันนี้มีงานจริง ๆ ด้วย ชาวบ้านกำลังทำพิธีบางอย่างอยู่ เราเข้าไปดูใกล้ แต่ไม่เข้าในปะรำพิธี เพราะคนแน่น ออกจากวัดทางประตูด้านหลัง ด้านในร่มรื่นมาก ต้าไม้ใหญ่มาก มีประตูทางออกอีกด้านของถนน ต้องเดินย้อนกลับมาที่ถนนเดิมอีกครั้ง เดินตรงไปอีก 2 กิโลเมตร ด้านนี้ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจ เริ่มเงียบเหงา ห่วงกังวลเรื่องที่จะ check out ออกจากโรงแรมด้วย ไม่อยากสร้างโอกาสให้เจ้าของโรงแรมโก่งราคาค่าห้องอีกครั้ง จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:50:44

ความคิดเห็นที่ 74 ที่อยู่ของคนรวยเขานะ มีวิวเป็นสลัม ประเทศนี้ยุติธรรมดีมาก จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:53:02

ความคิดเห็นที่ 75 ตัดสินใจเดินย้อนกลับทางเดิม เพื่อจะกลับไปยังวงเวียนอีกครั้ง ระหว่างทางกลับเลือกเดินถนนด้านตรงข้าม เจอบางอย่างสะดุดตามาก Thai เรารีบเงยหน้าขึ้นไปดู เป็นร้านสปา แต่งหน้าร้านสวยมาก ชื่อ Thai aroma  foot spa  พนักงานกำลังเปิดร้าน เขาหันมาดู เราอยากจะเข้าไปคุยด้วยมากว่าเราเป็นคนไทยนะ มีคนไทยอยู่ที่นี่หรือเปล่า เขาหันมามองเราอย่างสนใจด้วยเช่นกัน แต่เขาไม่ยอมทักทาย เราเลยต้องเดินจากไป แอบถ่ายรูปมาด้วย  ร้านเป็นล็อกแคบๆ เพียงล็อกเดียว แต่ไม่รู้ว่าข้างในจะกว้างหรือเปล่า ใกล้กันเป็น supermarket ขนาดใหญ่ มองเข้าไปมีของขายเต็มไปหมด เรารีบสาวเท้าเข้าไปทันที อยากจะเข้าไปชมด้านในดูบ้าง มีอาหารขายเยอะมาก ชอบมากที่มี bakery ขายเยอะ น่ากินทั้งนั้น มีขนมปังหลายชนิด และหลายสัญชาติ บ่งบอกว่าที่นี่น่าจะเป็นที่พักอาศัยของฝรั่ง ยืนยันได้จากคอนโดหรูที่มีหลายแห่งใกล้ๆ กับบริเวณนี้ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:55:19

ความคิดเห็นที่ 76 เมื่อยขาพอจะช่วยได้ แต่ถ้าขาหักโปรดไปรักษาที่อื่น อิ อิ อิ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:57:06

ความคิดเห็นที่ 77 มีผลไม้นำเข้าจากต่างประเทศหลายชนิดเช่นกัน วิสกี้ต่างชาติมีมากมาย เราสนใจ Bombay Sapphire มาก สีฟ้าน่าดื่มมากจริง แบรนด์นี้มาจากที่นี่เลย คือมุมไบที่นามเดิมคือ Bombay  เหมาะมากที่จะซื้อไปฝากเป็นของที่ระลึกสำหรับคอ Gin ราคาค่อนข้างแพง อาจจะซื้อที่สนามบินน่าจะได้ราคาถูกกว่า ส่วนอาหารที่สนใจคือ มีใส้กรอก ซาลามี่มาจากยุโรปทั้งนั้น ราคาแพงจนปวดสมองเลยคะ เราไม่รู้เหมือนกันว่าราคาที่เมืองไทยเท่าไหร่ บางอย่างราคาเกือบ 3000-4000 Rs ต่อกิโล งงมากว่ากินเข้าไปได้อย่างไร เฮ่อ เรื่องของเศรษฐีบางทีก้อเข้าใจยาก จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 15:58:09

ความคิดเห็นที่ 78 ออกจาก supermarket เดินมุ่งตรงไปที่วงเวียนอีกครั้ง ข้ามถนนมายังอีกด้านเพื่อหลบแสงแดด เจอแท็กซี่รออยู่หลายคันมาก เสียงเรียกให้ใช้บริการ แต่เราบอกว่าขอเดินไปดีกว่า เพราะอยากจะชมเมืองมากกว่า เดินกลับมาที่สถานีรถไฟอีกครั้งหนึ่ง  ขึ้นรถไฟกลับไปโรงแรม ตอนนี้เริ่มชำนาญทางและหน้าเริ่มหนามากขึ้น คนอินเดียส่วนใหญ่ไม่ซื้อตั๋ว ขึ้น-ลง แบบตามใจฉัน เราเลยทำตามบ้าง เพราะหากว่าไปเข้าคิวซื้อตั๋วจะเสียเวลามาก ส่วนใหญ่แล้วชั้นประหยัดไม่มีการตรวจตั๋วแต่อย่างใด คอยลุ้นเอาแล้วกันว่าจะโชคร้ายหรือเปล่า หากว่าเจอนายตรวจ คิดเตรียมคำพูดไว้แล้วว่าจะบอกว่าตั๋วหาย แต่โอกาสนี้จะเกิดน้อยมาก เพราะคนเป็นล้าน ใครจะไปตรวจไหว เราเลยคิดว่ารถไฟชั้นสามเป็นบริการฟรีจากรัฐบาลสำหรับคนอินเดียมากกว่าที่จะเป็นรายได้หลัก มาถึงโรงแรมเกือบเที่ยงแล้ว รีบเข้าบอกทันทีว่าขอ check out  เพราะจะเดินทางต่อไป Jaipure รีบเก็บสำภาระ พร้อมทั้งอาบน้ำเป็นอย่างดี แปรงฟันให้สะอาดมากที่สุด เพราะฉันกำลังจะเดินทางด้วยรถไฟที่ใช้เวลาเกือบ 24 ชั่วโมงไปยังดินแดนอันร่ำลือถึงความงาม กลับลงมาด้านล่าง พนักงาน charge เพิ่มอีก 60 Rs งงมาก ทำไมต้องจ่ายเพิ่ม บอกว่าได้ตกลงตั้งแต่ตอน check in แล้ว และยูก้อยอมรับ เราได้แต่มึน ไปตกลงตอนไหนหว่า จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 16:14:52

ความคิดเห็นที่ 79 รอดตายแล้วตู ขอบคุณมากไอ้น้อง ถ้าไม่ได้น้อง พี่ดับแน่ๆ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 16:18:26

ความคิดเห็นที่ 80 และเข้าร้าน agency ขายตั๋วอีกครั้งที่ข้างโรงแรม เพราะกังวลเรื่องตั๋วที่จะกลับมามุมไบ เจ้าหน้าให้บริการดีมาก ช่วยกันกางปฏิทิน เตรียมวันเดินทาง หาเวลาที่เหมาะสม เพื่อให้เดินทางต่อไป Goa โดยไม่ต้องนอนค้างคืนที่มุมไบอีก การเตรียมแผนเที่ยวที่อินเดียพยายามจ่ายค่าเดินทางแทนค่าโรงแรมจะช่วยประหยัดได้มากทีเดียว แม้ว่าอาจจะเหนื่อมากหน่อย หาตั๋วนานมาก แต่พนักงานก้อไม่ได้รำคาญแต่อย่างใด มาลงตัวที่เดินทางกลับจาก Jaipure ด้วยรถไฟขบวน expressy train ในวันที่ 7 เมษายน 2552 ออกเวลา 08.55 น. ถึงมุมไบ วันที่  8 เมษายน 2552 เวลา 08.00 น. เสียเวลาเดินทางกลับเกือบ 24 ชั่วโมง แต่ไม่มีทางเลือกจริง ๆ เพราะไม่มีตั๋วขบวนอื่นอีกเลย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 16:18:54

ความคิดเห็นที่ 81 แหะๆๆ คุณกล้ากินอะเปล่า อิชั้นขอไม่เสี่ยงดีกว่า จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 16:21:19

ความคิดเห็นที่ 82 คุณ blackbubble เก่งมากๆเลยค่ะ เที่ยวอินเดียคนเดียวกล้ามากๆ แฟนเราเป็นคนอินเดียยังห้ามเราเลยค่ะว่าห้ามไปอินเดียคนเดียว อันตรายมาก ขออนุญาตเพิ่มเติมนิดนึงนะคะ พวงมาลัยพริกกะมะนาวเนี่ย เป็นเครื่องรางของคนอินเดียค่ะ เค้ามีความเชื่อกันว่าพวงมาลัยนี้สามารถคุ้มครองพวกเค้าจาก evil eyes และสิ่งไม่ดีต่างๆค่ะ จากคุณ : alexnpat เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 16:23:35

ความคิดเห็นที่ 83 ขอบคุณ คุณ alexnpat คะ ขอบคุณมากคะสำหรับข้อมูล ยินดีมากเลยคะ มาเพิ่มข้อมูลอีกนะคะ เพื่อนจะได้ความรู้ไปด้วย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 16:46:50

ความคิดเห็นที่ 84 ออกจาก Santacruz นั่งรถไฟไปที่สถานี Bandra station เวลาเหลือเยอะเลยนั่งกินลมเล่น ๆ ไปเรื่อย ที่นี่มีเก้าอี้ไม้ไว้บริการ เป็นเก้าอี้แบบที่ใช้จัดสวน มีคนนอนขดตัวอยู่ก่อนแล้ว เข้านั่งตรงปลายเท้าของเขา นั่งไปสักพักใหญ่ เท้าอันแสนสกปรก เกรอะกรังไปด้วยขี้ฝุ่นก้อถีบมาเต็มแรง หลายทีด้วย เปล่าคะ ไม่ได้ทะเลาะแต่อย่างใด แต่ว่าคุณพี่แกละเมอคะ ไม่รู้ว่าฝันว่ากระทืบใครอยู่หรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ กำลังกระตื๊บเราเสียเต็มแรง ขนาดกระตื๊บแรงขนาดนี้ คุณพี่แกไม่ได้ตื่นขึ้นมาเลย เราเลยต้องถอยตัวออกมานิดนึง ไม่นาน มีคนบ้ามานั่งด้วย ไม่นั่งอย่างเดียว แกชวนคุยด้วยสิ เสียงดังลั่น เหมือนรู้จักกันมาสักสิบปี คนหันมามองเต็มไปหมด เราไม่ได้คุยตอบ ใครจะบ้าคุยกับคนบ้า จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 16:47:37

ความคิดเห็นที่ 85 ชักสงสัยตัวเอง ตูเหมือนคนบ้าด้วยอะเปล่า คนบ้าเลยคิดว่าเป็นเพื่อนเสียนี่ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 16:49:24

ความคิดเห็นที่ 86 เราไม่ได้ลุกหนี เพราะลุกแล้วเสียม้าแน่นอน ยอมให้แกเพ้อรำพันไปตามใจชอบ ไม่รังเกียจที่จะฟังแต่อย่างใด เราคิดในใจว่าคนที่รอรถไฟต้องคิดว่าเราบ้าด้วยแน่เลย เพราะคนบ้าย่อมเข้าใจคนบ้า อิ อิ อิ คนบ้าคงเบื่อที่เราไม่โต้ตอบ เออออไปด้วย เขาลุกจากไป ไม่นานมีเรื่องน่าตื่นเต้นอีก หญิงแก่คนหนึ่งมานั่งยอง ๆ ลงกับพื้นใกล้กับตัวเรา ๆ ไม่นั่งอย่างเดียวแต่หล่อนถอดเสื้อด้วย เอาแล้วโว้ย จะทำอะไรวะเนี่ย อินเดียมีอะไรให้ดูเยอะจริง ๆ คนยืนกันอยู่เต็ม แกจะโชว์สดเลยเหรอ เรามั่นใจว่าคนนี้ไม่บ้าแน่นอน มีสายตาบางคู่หันไปมอง แล้วหันกลับเหมือนเป็นเรื่องปกติ มีแต่เราที่ตื่นเต้น เราไม่ได้มองแบบตรง ๆ แอบเหล่ไปดู อยากรู้ว่าแกต่อไปจะมีอะไรเกิดขึ้น ตอนนี้หล่อนเอาสาหรี่ที่นุ่งมาห่มตัว แล้วอีกไม่กี่วินาทีหล่อนก้อสวมเสื้อตัวไหม่ลงบนร่างกาย ฝีมือจริงๆ สมแล้วที่ไม่ค่อยมีห้องน้ำให้บริการ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 16:51:41

ความคิดเห็นที่ 87 อิชั้นยอมเดินทางแบบเน่าๆคะ สงสารคนนั่งด้วยจัง จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 16:53:14

ความคิดเห็นที่ 88 รอนานจนเกือบถึงเวลารถไฟออก เดินเข้าไปยื่นตั๋วถามหาขบวนรถไฟ เขาบอกว่าไม่ใช่ที่นี่ นี่คือ Bandra station ต้องไปขึ้นที่ Bandra terminus งงไปเลย อะไรวะเนี่ย มี station แล้วยังมี terminus ด้วยเหรอเนี่ย มันต่างกันยังไงเนี่ย ไม่เชื่อ ต้องถามซ้ำอีกครั้งจากคนอื่น คำตอบเหมือนเดิม ต้องนั่งรถแท็กซี่ไปที่  Bandra terminus แล้วขึ้นรถไฟที่นั่นเพื่อไป Jaipure ยุ่งยากจริงๆ เดินข้ามสะพานไปทางด้าน east Bandra ลงจากสถานีมีรถแท็กซี่และสามล้อรออยู่มากมาย เราเลือกที่จะเดินไปเพราะคิดว่าไม่ไกลมาก ระยะทางไม่ไกล แต่กระเป๋าหนักจริงๆ ทำให้รู้สึกไกลมากกว่าเดิม อากาศร้อนมากด้วย หงุดหงิดมาก ทำไมฉันต้องมาลำบากอย่างนี้ด้วย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 16:53:57

ความคิดเห็นที่ 89 เซ่อแล้วหล่อน เพิ่งมารู้สึกเหรอยะ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 16:54:43

ความคิดเห็นที่ 90 มาถึงที่สถานี ไม่รู้จะไปทางไหนดี คนเยอะแยะ เข้าไปสอบถามเจ้าหน้าที่ และที่นี่แหละที่ได้เกิดรักแรกพบ เจ้าหน้าที่ชายสองคนให้บริการอย่างดี ถามย้ำกี่ครั้งก้อไม่เบื่อที่จะอธิบาย เราเดินไปรอที่ชานชะลาซึ่งอยู่ไกลมาก ได้ยินเสียงตะโกนเรียก มาดาม มาดาม มาดาม ใครหว่ามาเรียกตู เรียกทำไมเนี่ย ไม่รู้จักใครที่นี่สักคน ชายคนเดิมตามมาด้วย พาขึ้นไปส่งบนรถไฟ จัดการเก็บข้าวของให้ด้วย จากนั้นเริ่มสนทนา คุยโม้โอ้อวดมากมาย  คุยไม่นานเริ่มจีบ เราถามว่าแต่งงานหรือยัง มีเมียแล้วแต่อยู่กันแบบเพื่อน นี่ เหมือนดาราในเมืองไทยเลย แฮะ ไอว้าเหว่มาก ไอเหงา เป็นแฟนไอนะ มาหาไออีกนะ I love you โอ้ว ๆๆๆๆ อะไรจะรวดเร็วปานนั้น จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:32:59

ความคิดเห็นที่ 91 โฉมหน้าสมควรได้รับการพิจารณาไหมคะ เชิญโหวตได้คะ ฟรี อิ อิ อิ 900090009 อิ อิ อิ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:35:24

ความคิดเห็นที่ 92 เราบอกว่าเราแต่งงานแล้วแต่ยังไม่มีลูก ไม่ยอมแพ้อีก หน้าด้านจริง ไม่สนใจเลยว่าโสดหรือไม่โสด เว้าวอนไม่ยอมไปสักที กังวลมากว่าจะนั่งไปด้วยกันเราไหม่เนี่ย เขาเรียกคนที่นั่งอยู่ในรถไฟให้มาถ่ายรูป ได้ทีกอดเลย รัดตัวเราเสียแน่นเลย ฝากไว้ก่อนเหอะ เที่ยวที่นี่เปลืองตัวมากจัง โดนกอดอยู่เรื่อยเลย จะถ่ายอีกจนเราต้องบอกว่าพอก่อน แบตเตอรีกำลังจะหมด ให้เบอร์โทรด้วย ย้ำแสนครั้งว่ากลับมาที่นี่อีกเมื่อไหร่ต้องโทรหานะ ไอจะรอยูที่นี่นะ ระหว่างที่รอรถไฟออกจากสถานี มีเสียงเรียกอยู่ด้านล่างตรงหน้าต่าง ใครนะมาเรียกฉัน หันไปดูเจอเด็กกลุ่มหนึ่ง ตะโกนชวนคุย  เราคุยด้วย ไม่รังเกียจอยู่แล้ว ทั้งสี่คนโบกมือทักทาย  เมื่อเห็นกล้องรีบจัดการแอ็คท่ารอ ก่อนจากกันเราเรียกคนที่โตที่สุดเข้ามาหา ให้มาม่าไปหนึ่งห่อ ยังรู้สึกเสียใจเลยว่าทำไมให้ไปห่อเดียวทั้งที่เรามี 5 ห่อ  ได้มาม่าแล้วกลายเป็นการทะเลาะแทนเพราะว่ามาม่าห่อเดียวแต่คนสี่คน ไม่รู้ว่าจะแบ่งอย่างไร  ทำบุญหรือทำบาปเนี่ย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:36:35

ความคิดเห็นที่ 93 มาม่าสัญชาติไทยดังไกลทั่วโลก จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:38:00

ความคิดเห็นที่ 94 ชายหนุ่มผู้หารักลงจากรถไฟไปแล้ว แต่มีหนุ่มคนไหม่ขึ้นมาแทน มาจัดการเก็บของแล้วนั่งลงตรงหน้าเรา จนมีผู้โดยสารเกือบครบทุกที่นั่ง อ้าว !!!!  คนขายตั๋วบอกว่าฉันเลือกที่นั่ง lady train ให้คุณนะ แต่ไอ้ที่นั่งตรงหน้าเรามันไม่ใช่เลย กลายเป็นชายหนุ่มวัยฉกรรย์ 7 ชีวิต นั่งหน้าสลอนกันอยู่  เราถามย้ำว่าคุณนั่งตรงนี้เหรอ เขาบอกว่าใช่ เห็นเราทำหน้างง เขายื่นตั๋วให้ดูเป็นการยืนยัน ตายแล้ว คืนนี้ต้องนอนร่วมกับชายหนุ่ม 7 ชีวิตเลยวุ้ย รู้สึกเครียดและตื่นเต้นมาก คิดวางแผนว่าจะรักษากระเป๋าอย่างไรให้ปลอดภัยที่สุด รู้สึกโกรธที่เขาโกหกเรา จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:38:55

ความคิดเห็นที่ 95 เครียดที่ไม่รู้ว่าจะให้คนไหนก่อนละสิหล่อน แหะๆๆๆ กลัวจัดคิวไม่ถูก จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:40:18

ความคิดเห็นที่ 96 The sunset at Mumbai จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:42:58

ความคิดเห็นที่ 97 รถไฟออกตรงเวลา พาหัวใจเราล่วงหน้าไปแล้ว เมือง Jaipure จะสวยอย่างคำร่ำลือหรือเปล่า เลยออกมาจากเมือง ผ่านเขตชุมชน สองข้างทางรถไฟเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา แบบที่บ้านเราไม่มี เห็นคนยืนฉี่อยู่ทั่วไป ที่นี่ต้องฉี่หันหน้าเข้าหารถไฟ ไม่รู้ว่าช่วยให้รู้สึกดีหรือเปล่า ภาพที่ทำให้อึ้งคือ ชายคนหนึ่ง กำลังนั่งถ่าย ขี้ไหลออกจากก้น เห็นคาก้นอยู่เลย หันหน้ามาทางรถไฟเสียด้วย ส้วมที่นี่เปิดเผยดีแท้ กว่าจะถึง Jaipure เจอเจ้าจู๋มากมายหลาย size ดีแท้ ผ่านออกมาชนบท อาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า ผ่านแม่น้ำสายหนึ่งกว้างมาก เรือหางยาวจอดอยู่หลายลำ บ้างกำลังจะเข้าฝั่ง สวยงามมากจริง ต่างจากความรู้สึกที่อยู่ในเมืองมุมไบมาก ภาพที่เห็นช่วยให้หายเครียด  แต่รู้สึกว้าเหว่แทน อาจจะเป็นเพราะอยู่ไกลบ้าน แม้จะรักเสรีภาพมากแค่ไหน เราก้อยังหวลหามิตรภาพ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:46:11

ความคิดเห็นที่ 98 ทะเลทรายแบบอินเดีย มีมนต์สเน่ห์ไปอีกแบบ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:46:51

ความคิดเห็นที่ 99 บรรยกาศชวนเหงาดีจัง จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:48:42

ความคิดเห็นที่ 100 มองออกนอกหน้าต่าง วิวสวยมาก เห็นสีเขียวของต้นไม้ รู้สึกดี แผ่นดินกว้างใหญ่ ทำเขาถึงไม่คิดลงมือทำอะไรเลย กลับเลือกที่จะอยู่ในเมืองใหญ่แล้วแบมือขอทาน เผลอหลับไปจนรถไฟมาจอดอีกครั้งเพื่อให้ทานอาหารค่ำที่สถานี Surat สถานีนี้ใหญ่มาก มองออกไปเห็นแสงสีสวยงาม เต็มไปด้วยความรู้สึกเหมือนเมืองธุรกิจ มองเห็นโรงพยาบาลเสริมความงามแบบ laser อยู่ไม่ไกลเหมือนโรงพยาบาลยันฮีบ้านเรา  ตึกใหญ่มาก แปลกใจจริง ๆ มีสถานเสริมความงามด้วย ได้เพื่อนรวมทางคนใหม่ที่นั่งติดกัน ตอนนี้ทุกคนอยากนอน จำใจต้องนอนด้วย เพราะเก้าอี้นั่งบังคับ ได้เตียงนอนชั้นสอง และมีอีกเตียงอยู่บนหัว รู้สึกแปลก นอนหงายก้ออายเสื้อผ้าอาจจะหลุดลุ่ยโชว์พุงหลามๆ ได้ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:49:45

ความคิดเห็นที่ 101 เดี๋ยวเพื่อนร่วมทางอาจจะเกิดการตกอกตกใจว่า รถไฟขบวนนี้รับงูเหลือมขึ้นมาด้วย แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 53 17:51:24 จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:50:54

ความคิดเห็นที่ 102 คนที่นอนเตียงบนหันมามองได้อย่างสะดวก สบายอุรา นอนคว่ำก้อไม่สะดวก อึดอัด ระยะทางไกลมากเสียด้วย ที่นี่ไม่มีการกั้นผ้าม่านแต่อย่างใด ใครอยากมองใครก้อเชิญ มองเห็นกันหมด ต้องระวังตัวให้ดี เลือกนอนตะแคงหันหลังให้ทุกคนแล้วเอากระเป๋ามากอดไว้ พร้อมทั้งเอาสายคล้องคอพันรอบแขนอีกครั้ง คิดว่าไม่มีใครที่จะลักขโมยได้แน่นอน เป็นการนอนที่ทรมานมาก อากาศหนาวมาก ไม่มีการแจกผ้าห่มหรือหมอน นอนบนเบาะเปล่าๆ เท่านั่นเอง รู้สึกคืนนี้ช่างยาวนานยิ่งนัก เข้าใจความหมายของชีวิตลึกซึ้งขึ้นอีกมากมาย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:52:00

ความคิดเห็นที่ 103 ศิลปะแบบอินเดียตลอดสองข้างทางรถไฟ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:53:30

ความคิดเห็นที่ 104 หลังจากที่โง่อยู่นานว่าเขาขึ้นรถไฟกันอย่างไร ป้ายนี่ละคะที่จะบอกขบวนรถ และชนิดของรถไฟ ตัวเลขที่เห็นจะบอกว่าไปเมืองไหน แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 53 18:00:47 จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:59:24

ความคิดเห็นที่ 105 ตามอ่านตั้งแต่ต้นอ่านไป ขำไป เขียนได้สนุกมากมาย  ตื่นเต้นปนน่ากลัว ได้กลับมาเขียนให้เพื่อนๆอ่านครบ 32 นับว่าพระคุ้มครอง จากคุณ : kaisujitra เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 18:01:08

ความคิดเห็นที่ 106 ส่วนตัว S จะบอกว่าเป็น sleep train แปลว่ารถนอนคะ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 18:02:19

ความคิดเห็นที่ 107 ตอบคุณ kaisujitra ขอบคุณคะที่ต้องเบิ่งตาอ่าน แหะๆๆ ตัวหนังสือมันเยอะ อย่าลืมนะคะ ถ้ากรามค้าง ขอความช่วยเหลือจากคนข้างละกันนะคะ เป็นการกระชับความสัมพันธ์ไปด้วย อิ อิ อิ จะง้างกันด้วยอาวุธอะไรเป็นเรื่องของท่าน จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 18:12:54

ความคิดเห็นที่ 108 วันที่ 5 เมษายน 2552 Jaipure I รถไฟมาถึงสถานีแห่งหนึ่งประมาณหกโมงกว่า อยากจะซื้อชาร้อนมาดื่มมาก แต่ไม่กล้าลงจากรถไฟ เพราะไม่รู้ว่ารถไฟจะจอดนานแค่ไหน ไม่มีการประกาศบอกเวลาที่รถไฟจะออกอีกครั้ง ถ้าขึ้นกลับมาไม่ทัน อาจจะต้องรอวันถัดไป ยอมหิวไปก่อน ดื่มน้ำรองท้อง ลืมตาตื่นขึ้นมามองเห็นหัวคนโผล่ออกมา แบบนิ่งมาก ไม่มีการเคลื่อนไหว แน่นิ่งจริง ๆ โผล่เฉพาะส่วนหัว เราไม่อยากเชื่อว่าตัวเองจะสติดีมากขนาดนี้ ถ้าคนขวัญอ่อนคงกรี๊ดสนั่น อาจจะช็อคได้เพราะว่ามันน่ากลัวจริง เหมือนผีหลอกเลย หัวที่โผล่ให้เห็นมาจากชายคนที่นอนเตียงบน เขาตื่นนานแล้ว ลงมายืนรอว่าเมื่อไหร่เราจะตื่นเสียที เขาจะได้ปรับที่นั่งให้สามารถนั่งได้ เขาไม่สามารถนั่งได้เพราะว่าเขาตัวสูงมาก จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 18:14:47

ความคิดเห็นที่ 109 สาวอินเดีย สวย sexy แบบนี้ละคะ อิชั้นไม่เคยเห็นใครอ้วนกันเลย จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 18:18:27

ความคิดเห็นที่ 110 สาวใหญ่วัยทอง ชอบสีสาหรี่ของท่านป้าจริงๆ จากคุณ : blackbubble เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 18:21:18