ความคิดเห็นที่ 1 ตลอดห้าหกเดือนที่ผ่านมา  ช่วงนี้เป็นช่วงที่ผมรู้สึกว่าในสวนรุกขฯ มีนกมากมายเหลือเกิน เอาเฉพาะที่เห็นหน้าค่าตากัน  บินโฉบไปเฉี่ยวมา  บินมาเกาะกิ่งไม้หน้าบ้าน  รวมถึงบินมาขโมยมะละกอสุกของผมกิน  มันก็ทำให้ตื่นตาตื่นใจเสียเหลือเกิน  ไม่รวมเสียงที่ร้องระงมเซ็งแซ่จนสนั่นป่า  ผมแทบจะบอกคุณไม่ถูกเลยว่ามีนกกี่ชนิดที่บินมาให้ผมได้ชม  ---เคยมีนักศึกษาจาก ม. เกษตรฯ มาสำรวจนกที่นี่เมื่อหลายปีก่อน  พบว่ามีนกมากเกือบสองร้อยชนิด  แต่ตอนนั้นสภาพป่าแย่กว่าทุกวันนี้มาก  เมื่อปลายปีที่แล้วเคยมีพี่ของรุ่นน้องมาช่วยดูเพิ่มเติมตอนทำข้อมูลความหลากหลายทางชีวภาพ  เขาบอกว่าพบนกนอกเหนือจากในบัญชีคราวก่อนหลายชนิดทีเดียว  เนื่องจากตอนนี้ป่าของเรากำลังฟื้นตัวจากที่เคยถูกทำลายจนกลายเป็นเขาหัวโล้นมีแต่หญ้าคอมมิวนิสต์ขึ้นเต็มไปหมด  แม้ทุกวันนี้จะยังเป็นป่าที่กำลังฟื้นตัว  เป็นเต็งรังและป่าเบญจพรรณที่ในหน้าแล้งบนยอดเขาแห้งจนแทบไม่น่ามอง  แต่ก็มีที่เริ่มเป็นป่าดิบแล้งตามโกรกและโซกเขาที่ยังมีไม้ใบเขียวอยู่   รอบ ๆ สวนรุกขฯ  ยังมีการล่าสัตว์  มีไฟป่า  สัตว์หลาย ๆ ชนิดก็เลยหนีเข้ามาอาศัยอยู่ในถิ่นที่ปลอดภัย  พักนี่เราก็เลยได้เห็นสัตว์ต่าง ๆ ในสวนหนาตาขึ้น  แม้ว่าที่นี่จะไม่มีสัตว์ใหญ่หลงเหลืออยู่แล้ว  ใหญ่สุดก็เป็นพวกสุนัขจิ้งจอกที่ร้องระงมกล่อมผมนอนในยามหน้าหนาวแต่ไม่เคยเห็นหน้ากันซักที   แต่ที่จะมาให้เห็นก็เจ้าพวกตัวเล็กตัวน้อยอย่างกระรอกกระแต ไก่ป่งไก่ป่านี่หล่ะ  พอเห็นเจ้าพวกนี้ทีไรก็ชื่นใจ  ทำให้อยากอยู่ทำงานตรงนี้ซักระยะหนึ่ง  แต่ความจริงมันก็น่าเศร้าใจ  คนที่ทำหน้าที่พิทักษ์ป่าไม้หลาย ๆ คน  ก็ถือขวานถือปืนเสียเอง  ที่ไม่ถือก็เก็บก๊อกเก็บต๋งเอากับพวกมีเลื่อยเครื่อง  หัวหน้าต้องคอยกำชับลูกน้องตัวเองอยู่บ่อย ๆ ว่าไม่ให้เป็นผู้ทำลายเสียเอง  หน่วยไหนเขาทำก็ปล่อยเขาทำไป  เราไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง  งานของเราแม้จะเน้นในส่วนของการให้ความรู้เป็นหลัก  แต่งานอนุรักษ์ก็ต้องทำควบคู่กันไปด้วย  ไม่อย่างนั้นเราก็คงไม่มีอะไรให้เด็ก ๆ ได้ดูได้ศึกษา  อย่าว่าแต่เด็ก ๆ เลย  แม้แต่ผมซึ่งชีวิตเริ่มนับถอยหลังแล้ว  ยังตื่นตาตื่นใจเสมอเมื่อเห็นนกแปลกตาบินโฉบไปมา เห็นเจ้ากระรอกขาวไต่สายไฟมากินมะละกอสุกหน้าบ้าน และรู้ว่าตัวนี้ไม่ใช่ตัวเดียวกับเมื่อวาน  มันมีหลายสิบตัวที่อยู่บริเวณรอบบ้านพัก  ผมว่านี่เป็นความสุขใจอย่างหนึ่งที่ผมมักจะบอกตัวเองเสมอว่า  ถ้าคุณคุณมาเห็น  คุณจะเข้าใจผมว่ามันแลกได้จริง ๆ นะ กับห้าหกเดือนที่ยังไม่ได้ค่าตอบแทนอย่างที่หัวหน้าเคยสัญญาไว้ คุณสายลมเย็นเคยซื้อหนังสือนกเมืองไทยของหมอบุญส่ง  ส่งมาให้ผมเล่มหนึ่ง  ความรักและปรารถนาดีที่จะให้เจ้าสัตว์ปีกตัวน้อย ๆ ทั้งหลายได้เป็นเพื่อนยามที่ผมอยู่โดดเดี่ยวในป่า  เวลาที่คุยโทรศัพท์กับคุณสายลมเย็น  คุณมักจะถามผมเสมอว่านั่นเสียงนกอะไร  ผมบอกคุณไม่ได้  เพราะแยกยังไม่ออก  คุณก็มักจะบอกว่าหนังสือตำราก็มี  เปิดดูสิ  ใช่  ผมมีหนังสือตำราแล้ว  แต่ผมขี้เกียจเปิดนี่นา  แม้ในหนังสือจะเขียนว่านกชนิดนี้ร้อง โกร๊กกกกกกก  ผมว่ามันก็ไม่เพราะและอินเท่ากับผมหลับตาแล้วฟังเสียงมันจริง ๆ หรอก   หลายคราวผมพยายามเปิดตำรามานั่งพินิจดูว่านกแต่ละตัวที่บินผ่านหน้าผมไป หรือเกาะอยู่ตามกิ่งโน้นกิ่งนั้น มันชื่อว่าอะไรกันบ้าง  คำตอบที่ผมได้กับตัวเองก็คือ  ผมมีความสุขกับการที่จะเฝ้ามองดูพวกมันบินไปเป็นฝูง  ได้ยินเสียงมันร้องเพลง  พยากรณ์ดินฟ้าอากาศ  พูดคุยถกเถียงและทะเลาะกัน  ผมชอบอย่างนั้นมากกว่าที่จะมานั่งจดจำชื่อเสียงของมัน   หลายครั้งที่ผมเปิดตำราเทียบลักษณะเจ้านกที่เกาะอยู่บนกิ่งไม้หน้าบ้าน และพบว่าสีสันของมันไม่ตรงกับที่เห็นอยู่ในตำรา  ผมเริ่มชักไม่แน่ใจ  เริ่มเปิดหาในหน้าต่อไป  เงยหน้าขึ้นมาดูอีกที เจ้านกก็บินหนีไปที่อื่นเสียแล้ว  หลัง ๆ มานี้ ผมก็เลยเพลิดเพลินอยู่กับการนอนบนเปลจ้องมองพวกมันจิกกินลูกไม้กันอย่างสนุกสนานมากกว่า  ---แต่ใจหนึ่งก็อดคิดไม่ได้ว่า  ถ้าเด็ก ๆ เกิดมาถามว่าเจ้านกตัวโน้นตัวนั้นชื่ออะไร  ถ้าตอบได้ผมก็คงจะภูมิใจ  แถมเด็ก ๆ ก็ได้ความรู้อีกต่างหาก  เอาเป็นว่าผมจะค่อย ๆ จดจำพวกมันไปทีละหน่อยก็แล้วกันนะ  หากสิ้นภารกิจที่สวนรุกขฯแห่งนี้ ผมรู้จักนกที่นี่เกินสิบชนิด  ก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้วหล่ะ  แต่คุณเชื่อเถอะว่าหนังสือที่คุณซื้อส่งมาให้นั้น  ได้ใช้ประโยชน์คุ้มค่าแน่นอน แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 53 09:30:11 แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 53 22:44:24 จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 53 22:42:38

ความคิดเห็นที่ 2 แต่ก็มีนกบางชนิดที่ผมเริ่มรู้จักแล้ว  ผมจะเล่าให้คุณฟัง  ไม่ได้เล่าอย่างคนมีความรู้เรื่องนกนะ  แต่จะเล่าแบบคนนินทานก  ด้วยความหมั่นไส้นกพวกนี้เป็นการส่วนตัว  หลาย ๆ คราวที่คุณโทรมาหาผมแล้วได้ยินเสียงนกร้องเข้าไปในสายโทรศัพท์  บ่อยครั้งเป็นเสียงของนกชนิดนี้  -กะรางหัวหงอก- นกพวกนี้เป็นนกสังคม  เวลาที่ผมเห็นพวกมัน  จะไม่ค่อยเห็นตัวเดียว  มันจะอยู่กันเป็นฝูง  แล้วเวลามันอยู่ด้วยกันเยอะๆ หนะคุณเอ๋ย  หูแทบจะแตกทีเดียว  เพราะมันชอบคุยกันมาก  จนผมแอบตั้งชื่อเล่นให้พวกมันว่า  อีนกช่างเมาท์  ถ้าเป็นคนก็เรียกว่า  เมาท์กันตลาดแตก  เลยทีเดียว เจ้ากะรางหัวหงอกสังเกตง่าย ๆ ที่หัวมันจะฟู ๆ ขาว ๆ มีแถบคาดที่ช่วงบริเวณตา ตัวเล็กกว่านกพิราบตามหลังคาโบสถ์  ท่าทางรูปร่างหน้าตาดูหยิ่ง ๆ ไฮโซ๊  ไฮโซ  ช่วงนี้มันชอบมาเป็นฝูง  บินลงไปหาลูกไม้ลูกพุทรากินตามพื้น  พอเดินเข้าไปหามันก็จะพากันบินพึ่บพั่บขึ้นไปบนกิ่งไม้  เวลาที่มันจะร้องระงมเป็นพิเศษก็ตอนเช้า ๆ กับตอนเย็น ๆ ก่อนพลบค่ำ  ผมว่าที่นี่มีเจ้ากะรางหัวหงอกไม่น้อยกว่าร้อยตัว  ยิ่งตอนนี้มะขามเทศกำลังออกฝัก  มันกับพรรคพวกเลยชอบมาชิงนกตัวอื่นกิน  พวกมันเหมือนเป็นมาเฟียประจำสวนเลยทีเดียว  พี่ ๆ คนงานบอกว่าผลไม้ในสวนรุกขฯ นี้  ไม่เคยมีเหลือให้คนกิน  เสร็จพวกกระรอก กระแต และนกต่าง ๆ ก่อนเสมอ  ยิ่งมะขามเทศต้นไหนหวานนะ  ไม่ต้องห่วง  พวกนกมันซัดเรียบร้อย  คนก็ได้แต่มองดูตาปริบ ๆ แต่ก็มีบ้างที่เราถือไม้สอยไปทวงสิทธิ์   ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นคนปลูก หลายวันก่อนผมเห็นนกเหยี่ยวบินเล่นลมอยู่เหนือยอดเขา  มันทำให้ผมนึกคึกอยากจะไปขอยืมกล้องส่องนกจากสำนักงานมาไว้ที่บ้าน  เผื่อเห็นนกสวย ๆ จะได้หยิบมาส่องดูได้ทันใจ  --- เวลาเช้า ๆ ที่ออกไปวิ่ง  จะเห็นแซงแซวเกาะอยู่บนสายไฟเป็นคู่  ดูสวยมาก --- นกอะไรไม่รู้ปีกขลิบสีฟ้า ๆ  ชอบบินมาตัวเดียวและตื่นคน  --- นกแบบที่ชอบอากินบนทุ่งที่พี่พรเลิศเคยวาดมาให้เป็นแบบโปสการ์ดขาย  โอย  เยอะแยะไปหมด  --- ผมเคยคิดจะเชิญเพื่อน ๆ ที่มีความรู้เรื่องนกมาช่วยดูนก  ถ่ายรูปนกสวย ๆ ให้  เพราะอยากเอามาจัดนิทรรศการให้เด็ก ๆ ได้ดูว่าที่เห็นป่าแห้งแล้งอย่างนี้  ก็มีนกสวย ๆ อยู่ไม่น้อยเหมือนกัน  เคยคุยกับพี่พรเลิศ  พี่ท่านก็ว่าอยากจะจัดทริปดูนกวาดนกอยู่เหมือนกัน  แต่ถ้าจะมาที่นี่ช่วงนี้ผมก็เกรงใจคนที่จะมาเยี่ยมเยือน เนื่องจากว่าที่สวนแห้งแล้งจัด  ไม่ค่อยมีน้ำใช้  ต้องสูบน้ำบาดาลมาใช้  ซึ่งก็มีไม่พอมาให้สูบใช้ตามสบาย  พอหมดจริง ๆ ก็ต้องขอให้ อบต. หาน้ำมาใส่ถังน้ำตุนไว้รดต้นไม้ในเรือนเพาะชำ  และให้พวกที่นอนในสวนได้มีน้ำใช้อาบใช้ซักผ้า  เอาไว้ให้สวนชุ่มฉ่ำกว่านี้จะเชิญมาเที่ยวกัน แทบไม่น่าเชื่อใช่ไหมครับ  ว่าที่นี่หน้าฝนมีน้ำตกสวยงาม  แต่พอหน้าแล้ง  ก็แล้งแบบสุด ๆ ไปเลย  ก็ไม่เพราะใครหรอกครับ  เพราะพวกเรานี่หล่ะ  ชาวบ้านเล่าว่าเมื่อก่อนนี้มีน้ำตกไหลตลอดปี  บนเขามีแต่ไม้ใหญ่ ๆ อย่างมะค่า ตะเคียนอยู่เต็มไปหมด  แต่หลังจากมีสัมปทานป่าไม้เข้ามา  และพอรู้ว่าทางการจะมาตั้งสวนรุกขฯ  ก็พากันชิงตัดซะจนโล่งเตียนไปทั้งลูก  สวนรุกขฯ เราตั้งมาได้ 13 ปี  ดูแลพื้นที่ 1400 กว่าไร่  ก็เริ่มมีต้นไม้รุ่นหนุ่ม ๆ ขึ้นมาบ้างแล้ว  น้ำตกเริ่มกลับมาไหลในช่วงหน้าฝน  ถึงกระนั้นช่วงหน้าน้ำตกคนแถวนี้ก็แห่กันมาเที่ยวมากมายเชียวนะครับ  ผมยังคิดเล่น ๆ ว่า อีกร้อยปีข้างหน้า  ถ้าป่าบริเวณนี้ไม่ถูกทำลายอีก  น้ำตกสายนี้อาจจะกลับมาไหลตลอดปีก็ได้  ถึงตอนนั้นเราอาจจะเห็นนกเพิ่มมากขึ้นเป็นสามร้อยสี่ร้อยชนิด  เอาไว้ผมจะพยายามศึกษาเรื่องนกเพิ่มเติม  ไม่ให้เสียแรงที่คุณลุ้นด้วยการส่งหนังสือมาให้ แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 53 09:40:22 แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 53 23:07:56 แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 53 22:56:16 จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 53 22:46:13

ความคิดเห็นที่ 3 ........................................................................................... คุณเป็นอย่างไรบ้าง  ได้ข่าวว่างานคุณหนักเหลือเกิน  เราไม่ได้เจอกันนานแค่ไหนแล้ว?  คุณสายลมเย็น  เราไม่ได้เจอกันมาสองเดือนกว่า ๆ แล้วสินะ  เหมือนว่าจะไม่นาน  แต่สำหรับผมนั้นนานมาก  เวลาที่คิดถึงคุณผมรู้สึกว่าเราไม่ได้เจอกันนานเป็นสิบปีเชียว  เว่อไปไหม?  ---ส่วนคุณจันทร์พเนจร  ปีกว่าแล้วที่วงโคจรของเราหลุดออกจากกันอย่างสิ้นเชิง  ไม่น่าเชื่อว่ามันจะเป็นอย่างนี้และดำเนินมานานถึงขนาดนั้น  และผมก็อดที่จะรู้สึกไม่ได้ว่ามันจะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานเหมือนกัน  ตราบใดที่คุณยังเป็นคุณ  และผมยังยืนหยัดที่จะรักษาบางอย่างไว้  แต่เป็นอย่างนี้ก็ดีเหมือนกันนะ  เพราะมันเป็นเวลาที่ผมรู้สึกว่าผมกลับไปมีความรักเหมือนตอนที่ผมมีให้คุณในช่วงที่ไม่ได้คาดหวังอะไร  มีความสุขแค่เพียงที่จะได้ให้  เป็นแบบที่ใครบางคนเคยยินดีรับไว้ด้วยความสุขใจและขอให้ผมรักษาไว้อย่างนั้นในวันที่ผมสับสนว่าจะเดินหน้าต่อไปหรือจะหยุดและหันหลังกลับ  ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ความรักนั้นมันจะบริสุทธิ์ผุดผ่องขนาดไหน  แต่สำหรับผม  ผมว่ามันดีและเหมาะสมที่สุดแล้ว  หากผมยังอยากจะเก็บความรู้สึกดี ๆ นั้นไว้  ไม่ต้องห่วงนะ  ผมพร้อมรับกับสิ่งที่ผมตัดสินใจแล้วเสมอ   ---หากตอนนี้ที่สวนรุกขฯ ดอกไม้ป่ากำลังบานสะพรั่ง  ดอกไม้ในใจของผมก็บานเสมอเวลาที่ความคิดถึงที่มีต่อคุณเริ่มทำงาน  เหมือนกับเพลงนั้นที่ผมเคยเขียนให้คุณ  ยังจำได้ไหม? พี่ชายที่คุณและผมต่างนับถือเคยเขียนโปสการ์ดมาให้กำลังใจผมว่า  การที่ผมมาใช้ชีวิตเงียบ ๆ อยู่ในป่าอาจจะเป็นการดีเหมือนกัน  เพราะผมคงจะได้ใช้เวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น และรู้ว่าแท้จริงนั้นผมต้องการอะไร  พี่เขาจะรู้ไหมหนอว่าในป่าเวลาที่ผมปิดไฟทุกดวงแล้วแหงนมองขึ้นไปบนท้องฟ้า  ถ้าคืนนั้นไม่เห็นดวงดาวกลาดเกลื่อน  ผมก็จะต้องเห็นพระจันทร์ลอยเด่นอยู่เหนือยอดไม้  สายลมเย็นที่โชยพัดแผ่ว  มันทำให้ผมหนาว และบางคืนก็ทำให้เหงาจนจับหัวใจ  แต่ท้ายที่สุดผมก็รู้ว่าผมต้องการอะไร  ผมยังคงแหงนมองท้องฟ้าเสมอทุกคราวที่มีโอกาส  ไม่เคยลืมว่าก่อนหน้านี้ผมเคยได้ไปปักธงไว้บนดาวดวงไหน  แต่ก็ไม่ลืมว่าตอนนี้เท้าของผมติดกับผืนดิน  มือเอื้อมไม่ถึงแม้ดาวดวงที่ใกล้ที่สุด  และที่โอบกอดผมไว้ทั้งกายและใจคือ...สายลมเย็น เย็นสายลม ห่มคนป่า มันพาเหงา ยิ่งจันทร์เย้า ยั่วใจ ให้คิดถึง สายลมโอบ กอดรัด ยังคะนึง แต่อุ่นแสง จันทร์ซึ้ง ก็ตรึงใจ มองไม่เห็น แต่รู้สึก เมื่อพัดผ่าน ทั้งอุ่นเย็น แผ่ซ่าน ยามลมไหว จันทร์แม้ลอย เห็นแจ่ม แช่มชื่นใจ แต่อยู่ไกล เอื้อมไม่ถึง ...จึงยืนมอง เคยคว้าไว้ อยู่ในมือ ถือไว้ชื่น พอล่วงคืน เจ้าลอยหาย ใจข้าหมอง เจ้าเหมือนแสง หิ่งห้อย ที่ริมคลอง ไม่ควรเก็บ ครอบครอง มองไกลไกล เย็นสายลม ห่มคนป่า เวลาเหงา เจ้าคอยเฝ้า พัดพา ความสดใส ยิ้มเจ้าอุ่น กว่าแดดอ่อน แสนผ่อนคลาย กอดเจ้าเย็น ชื่นกาย สบายดี ไม่เคยเรียก ไม่เคยร้อง ไม่ต้องห่วง ไม่เคยหลอก ไม่เคยลวง ไม่เงียบหนี ไม่เคยห่าง ไม่เคยหาย ไปนานปี พัดแผ่วแผ่ว อยู่เช่นนี้ เจ้าสายลม . . . แหงนหน้าเงย เชยชมชื่น คืนจันทร์สวย ว่างก็คิด ถึงกันด้วย นะเจ้าโสม อยู่ทางนี้ ที่คู่ฉัน คือสายลม คอยยืนชม จันทร์พราว เกลื่อนดาวเคียง ............................................................................................... ผมคงต้องจบจดหมายฉบับนี้แค่เพียงเท่านี้ก่อน  ไว้ว่าง ๆ ผมจะเขียนมาถึงคุณอีก  ยังมีอีกหลายเรื่องที่ผมอยากเล่าให้คุณฟัง  อาทิเช่น เรื่องเล่าระหว่างการเดินทางไปทำงานยังที่ต่าง ๆ ของผม  แต่จนใจด้วยว่าเวลาไม่ค่อยจะมี  แต่ถ้าวันไหนผมประท้วงหยุดงานอย่างวันนี้  ผมจะเขียนมาหาคุณอีกนะ รักและคิดถึงคุณคุณเสมอ  ดูแลตัวเองดีดีนะครับ ผมเอง แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 53 23:10:23 จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 53 22:50:22

ความคิดเห็นที่ 4 ปล. นี่คือหน้าตาของเจ้ากะรางหัวหงอกที่ผมพูดถึง  ผมขออนุญาตยืมรูปสวย ๆ จากคุณปาทังก้า มาให้ชมนะครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 53 22:54:33

ความคิดเห็นที่ 5 หึ หึ จากคุณ : prettyguide เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 53 23:32:44

ความคิดเห็นที่ 6 เล่าแล้วเห็นภาพเลยค่ะ นั่นซินะค่ะเวลามีคนถามเราเรื่องงาน+เงินอยู่บ่อยๆๆ มันก็แอบหวั่นไหวไม่ได้ หนูเล็กเองตอนนี้ก็มีความรู้สึกคล้ายๆกับพี่ปุ๊เหมือนกันค่ะ ยังไงก็ยังดีค่ะที่ได้ทำอย่างที่เราอยากทำ สู้ๆๆนะค่ะ ------ จากคุณ : หนูเล็ก651 (arakanji) เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 53 09:07:10

ความคิดเห็นที่ 7 ยิ้มม... บางคำถามก็เหมือนเเรงส่งให้เรามุ่งไปข้างหน้าเนอะ สู้ๆ นะค่ะ จากคุณ : เข็มซ่อนปลาย เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 53 10:27:09

ความคิดเห็นที่ 8 รักและคิดถึงคุณคุณเสมอเช่นกัน  ดูแลตัวเองดีดีนะคะ จากคุณ : ThE BeSt CaNdY เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 53 10:51:08

ความคิดเห็นที่ 9 มาดูกระรางหัวหงอก จากคุณ : jk (016) เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 53 12:02:41

ความคิดเห็นที่ 10 14 มี.ค. ต้นฤดูร้อน ที่ป่าคอนกรีตเมืองฟ้าอมร (แต่เดิมเราใช้คำว่า ภมร เพิ่งมาเปลี่ยนสมัยรัชกาลที่ ๔ เป็น อมรรัตนโกสินทร์) ผมคือประชาชน ไม่ใช่นก และหัวก็ยังไม่หงอก ผมชอบข้อเขียนของคุณนะ แต่สารภาพตามตรงวันไหนที่ล้ามาจากงาน ผมก็ขี้เกียจอ่านมันยาวเกินไป แต่ถ้าวันไหนที่ทั้งวันยังไม่ได้ใช้หัวสมองเลยมันน่าอ่าน เพราะลำดับแรกเราต้องตั้งใจที่จะอ่าน ต่อมาก็ต้องใช้สติในการคิด พิจารณาข้อเขียนของคุณ มันสำคัญที่ในแต่ละวันเราควรได้ฝึกคิดใช้สมองบ้าง ผมว่ายุคนี้เป็นยุคการปกครองแบบละครน้ำเน่าดาวพระศุกร์ สื่อนำข่าวสารและละครมาให้เราชมถึงบ้าน เราเปิดแอร์นอนดูอย่างสบาย ผู้สร้างก็ทำให้พระเอก นางเอก แสนดีไม่มีที่ติ นางร้ายก็ทำให้เราเกลียดได้อย่างไม่มีเหตุผล ผมชอบดูนกเหมือนกัน(ตอนนี้ไม่ค่อยจะได้ดู) เพื่อนมักแซวว่าชอบดูน้องนก(นกที่เป็นคน) คนดูนกต้องใจเย็น อดทน รู้จักรอคอย แล้วก็ภาษาอังกฤษต้องดี เพราะมืออาชีพมักเรียกชื่อนกเป็นภาษาอังกฤษ นัยว่าเพื่อความเป็นสากล Today bird. Tomorrow men. ที่ไพศาลีเคยได้ยินประโยคนี้ไหมครับ วันนี้นกตายหนึ่งตัว ประชากรแมลงเพิ่มจำนวนขึ้น ชาวสวนก็ต้องเพิ่มยาฆ่าแมลงเพิ่มขึ้น ปริมาณสารพิษที่ตกค้างในอาหารจึงเพิ่มขึ้น คนจึงมีโอกาสที่จะได้รันสารพิษในปริมาณที่มากขึ้นและจำนวนที่สูงขึ้น เห็นไหมล่ะครับทุกสิ่งบนโลกนี้ล้วนเชื่อมโยงกันอย่างมีมิติสัมพันธ์ อย่าไปคิดว่าไม่ใช่เรื่องของเรา เพราะเมื่อถึงวันที่เราได้รับผลกระทบนั้น อาจเป็นวันที่สายเสียแล้ว อย่าทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง(อันนี้ผมเตือนตัวเองครับ) นกอะไรไม่รู้ปีกขลิบสีฟ้า ๆ  ชอบบินมาตัวเดียวและตื่นคน  -- ผมว่าน่าจะเป็น นกตะขาบทุ่ง เวลาบินปีกสีน้ำเงินครามจะต้องกับแดดสวยงามมากครับ ด้วยเหตุนี้จึงได้ฉายาว่า เจ้าชายข้างถนน กรุงเทพก็มีครับ เยอะแยะ ถ้าเราลองสังเกตดู ดึกแล้วคืนนี้ ชีวิตคนกรุงเทพไม่เคยมองฟ้าดูดาว หรือนั่งหาวดูจันทร์ เพราะพรุ่งนี้เราต้องออกไปเผชิญโลกแห่งความเป็นจริงแต่เช้า ดูทีวีภาครัฐให้หลีกเลี่ยงบริเวณที่มีผู้ชุมนุม เราเป็นประชาชนธรรมดาก็ต้องคอยติดตามข่าวสาร ทิดช่วยร้องเพลงนี้ให้ฟังหน่อย มันโดน ฉันคือ ประชาชน ต้องอดทน ได้ทุกอย่าง. แม้นปัญหา มันคับคั่ง ประเดประดัง อยู่ในใจ. ฉันคือ ประชาชน ต้องห้อยโหน ทุกวันวี่. รถเมล์ มันล้นปรี่ ร้อนสิ้นดี ก็ต้องทน. ฉันคือ ประชาชน ผู้ดิ้นรน ทุกเช้าค่ำ. เหงื่อไคล มันไหลฉ่ำ หน้าก็ดำ ตัวก็เหนียว. ฉันคือ ประชาชน ที่ผอมโซ เหมือนซังหญ้า. อยู่ตามทุ่ง ตามป่า ไร้ราคา ค่าควรมอง. ฉันคือ ประชาชน ไม่ใช่คน ที่มีเกียรติ. ไปไหน ต้องละเอียด ค่อยๆเหยียด ค่อยๆเงย. ฉันคือ ประชาชน ไม่เหมือนคน ที่ยิ่งใหญ่. ไปไหน คนก็ไหว้ เอามือไขว้ หว่างขา. ฉันคือ ประชาชน ไม่ใช่คน มีอำนาจ. ไม่เคยคิด ไม่เคยคาด จะผูกขาด ประเทศไทย คิดถึงทิด แต่ไม่กล้าแสดงออก นกหัวขวาน จากคุณ : gotland เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 53 23:39:37

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีทุกท่านครับ วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่อากาศร้อนเหมือนเช่นหลาย ๆ วันที่ผ่านมา ทานอาหารเที่ยงกันหรือยังครับ  อย่าลืมทานกันนะครับ  ดูแลสุขภาพให้ดี ๆ คิดถึงทุกท่านครับ นกติ๊ด จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 12:36:54

ความคิดเห็นที่ 12 ลงชื่อว่าอ่านแว๊ววววว จากคุณ : ไปตามดวง เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 09:16:42

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านแล้ว...ก็หลับ จากคุณ : strawberry coffee เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 23:14:27

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีตอนดึก ๆ ครับ คิดถึงคุณคุณทุกคนครับ จากคุณ : 16เมษา เขียนเมื่อ : 17 มี.ค. 53 21:27:48