ความคิดเห็นที่ 1 |
กึกกักๆๆ
เสียงกุกกัก จากข้างห้อง ปลุกผมให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้งในเวลานี้
บ่าย 2โมงกว่าๆแล้ว ผมดูที่นาฬิกา
แบตเตอรี่ของกล้องก็ถูกชาร์ตจนเต็ม ผมจัดการกับข้าวของที่ระเกะระกะบนเตียงอีกเตียงที่ไม่ได้ใช้
ในกระเป๋าคาดเอวใบเล็ก ผมใส่สิ่งของที่สำคัญต่างๆไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย
หลังจากแต่งตัวเสร็จ ผมก็ลงไปที่ด้านล่างของ เกสเฮ้าท์เพื่อนำขวดไปเติมน้ำดื่ม และทักทายเด็กวัยรุ่นที่ดูแลเกสเฮ้าท์นี้
"เป็นยังไงบ้างครับ" ผู้ดูแลถามผม
ผมก็ตอบไปว่า สบายดีมากๆ
ในเวลานี้คงมีผมคนเดียวละมั้งที่ยังโอ้เอ้อยู่แถวนี้ เลยทำให้เจ้าหนุ่มสงสัย
ผมถามไปว่า คืนนี้เป็นอย่างไรบ้าง แขกเข้าเยอะไหม?
คนดูแลก้ตอบว่า เวลานี้ก็ยังไม่ค่อยเข้ามากันหรอกครับ กว่าเรือจะเข้ามาก็5โมงเย็น กว่าจะรู้ก็คง6โมงโน่นแหละครับ
ผมยิ้มไม่พูดอะไรต่อ
แล้วก็บอกลา เพื่อไปเดินเที่ยวต่อในแบบของผม คนกลางคืนอย่างผมมีเวลากลางคืนยาวนานกว่านักท่องเที่ยวคนอื่น
แต่กลางวันที่มีแดดนี่สิ ตาผมมันสู้แสงไม่ค่อยได้เสียจริงๆ ฮ่าฮ่าฮ่า
เริ่มต้นด้วยป้าย ยอดฮิตของที่นี่ ผมเรียกว่าป้ายเด็กแนวข้าวถนน
เริ่มจาก ม้วนผมก้อน เสื้อรัดติ้ว แล้วนุ่งซิ่น เด็กแนวชัดๆ........
แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 53 01:17:10
| จากคุณ |
:
Banjo Song 
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันคุ้มครองโลก 53 20:06:03
|
|
|
|
