ความคิดเห็นที่ 1 |
ยามเช้าครั้งที่ 2 ที่ผมลืมตาตื่นในเกสเฮ้าท์เดิม
อากาศก็ยังคงหนาวเหมือนเดิม
แต่วันนี้ผมตื่นสายขึ้นกว่าเดิม
อูยยยย........
เสียงครางเบาๆประกอบกับท่าทางเอามือกุมขมับ แล้วขยี้เบาๆ
แฮ็งค์ใช้ได้เลยนะเนี่ย........
ผลจากการลงทุนสะสมปริมาณไวน์เข้าไปในร่างกายจำนวน 1ขวดกับอีก2แก้ว
เช้านี้ ผมไม่ค่อยสดใสเท่าไรนัก
อูยยยยย........
วันนี้ผมต้องเช็กตารางการเดินทางล่วงหน้าแล้วสินะ!
จากแผนคร่าวๆที่ผมวางไว้คือ หลังจากนี้ผมจะนั่งรถต่อไปวังเวียง
แต่ ! รถอะไรยังไงเวลาไหน ตอนนี้ผมยังไม่รู้เลย?
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ผมก็ลงมาที่ด้านล่างเพื่อสอบถามข้อมูลการเดินทางไปวังเวียง
จาก เด็กหนุ่มผู้ดูแล ก็ได้ความมาว่า ถ้าไปไปด้วยรถตู้ก็ไปดูตามในเมือง
จะมีบริษัททัวร์มากมายให้บริการอยู่
แต่ผมไม่ได้อยากจะไปแบบนั้นนินา!! ผมเลยถามวิธีแบบชาวบ้าน
ก็ได้ความว่าจะมีรถไปวังเวียง ที่ท่ารถวันละเที่ยว ต้องไปซื้อตั๋วไว้ก่อนล่วงหน้าเพื่อความชัวร์
Ok งั้นผมไปท่ารถก่อนแล้วกันวันนี้ ด้วยการนั่งจัมโบ้ไปด้วยราคา 1หมื่นกีบ
ที่หลวงพระบางนี่ หากคุณจะนั่งรถ มอไซที่ดัดแปลงคล้ายๆ3ล้อ (ที่นี่เค้าเรียกจัมโบ้) ไม่ว่าไปที่ไหน ก็จะราคา1หมื่นกีบ จากที่พักผมไปท่ารถก็ไกลใช้ได้เหมือนกันครับ
ผมไปถึงท่ารถแล้วก็ซื้อปี๊ รถจากหลวงพระบาง-วังเวียง เที่ยววันถัดไป
ในราคา 9หมื่นกีบ ทีนี้ผมก็อุ่นใจได้แล้วว่า ผมมีที่นั่งไปแน่นอนล่ะ
แล้วผมก็นั่งรถจัมโบ้คันเดิมกลับเข้ามาที่พัก
| จากคุณ |
:
Banjo Song 
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 เม.ย. 53 22:15:36
|
|
|
|
