ความคิดเห็นที่ 1 เสียงเพลงจาก โทรศัพย์ ที่ผมตั้งไว้เป็นเสียงปลุกดังขึ้นตั้งแต่6โมงเช้า วันนี้เป็นวันที่ผมตื่นเช้าที่สุด ตั้งแต่ผมมาที่นี่เลยทีเดียว หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ผมก็จัดแจงยกกระเป๋าที่จัดการเรียบร้อยตั้งแต่เมื่อคืนขึ้นบ่าลงมาที่ชั้นล่างของ เกสเฮ้าท์ เช้านี้ ทุกคนในครอบครัวเจ้าของเกสเฮ้าท์อยู่กันพร้อมหน้า ผมล่ำลาทุกคน ด้วยรอยยิ้มที่จริงใจที่สุด ผมบอกกับตัวเองว่า หากผมได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง ผมจะกลับมาหาพวกเค้าอีกเป็นอย่างแน่นอน แล้วผมก็เริ่มออกเดินทางอีกครั้ง เช้านี้หนาวกว่าทุกวันจริงๆ หมอกปกคลุมไปทั่ว และมีปรอยฝนตกลงมาบางๆ ผมเก็บกล้องอย่างมิดชิดพลางห่อตัวด้วยความหนาวและชื้น ผมเรียกรถจัมโบ้ไปที่ท่ารถในราคาเดิม แต่วันนี้ หลวงพระบาง แถมละอองฝนให้ผมและความหนาวเป็นพิเศษ เหมือนเป็นการบอกลา ผมมาถึงท่ารถก่อนกำหนดเพียง 20นาที ซึ่งครั้งนี้เกือบไม่เพียงพอที่จะได้หาอะไรกินรองท้องและหาซื้อ สเบียงตุน เป็นเรื่องแปลก ที่รถที่ไป วังเวียง วันนี้ ออกตรงเวลาเป๊ะๆ ผมได้ที่นั่งริมหน้าต่างด้านขวา ซึ่งเป็นโชคดีที่ผมเลือกที่นั่งถูก หากต้องการถ่ายรูปวิวสวยๆ ให้เลือกนั่งทางฝั่งขวานะครับ ช่วงแรกๆ วิวจะอยู่ทางฝั่งนี้ มีแค่ช่วงหลังๆ วิวจะไปอยู่ทางด้านฝั่งซ้ายบ้าง และช่วงบ่ายด้านฝั่งขวาจะเจอแดดครับ จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 02:50:29

ความคิดเห็นที่ 2 ผมบอกลา หลวงพระบางเบาๆในใจ ลาก่อนเมืองที่สวยงาม วันนึงผมจะกลับมาอีกครั้ง วันนั้นเราทั้งคู่อาจจะเปลี่ยนไปจนจำกันแทบไม่ได้ แต่อย่างไร เราก็มีความทรงจำที่สวยงามของวันนี้อยู่ วิว2ข้างทางเริ่มเปลี่ยนไป จากบ้านเรือนที่พอประมาณ กลายเป็นห่างขึ้นเรื่อยๆ และภูเขาลูกโตๆก็เริ่มใกล้เข้ามาทุกที อากาศในรถกำลังสบายเลยทีเดียวทั้งๆที่ไม่ได้เปิดแอร์ รถโดยสารท้องถิ่นคันนี้ โดยมาก็จะเป็นนักท่องเที่ยว แต่ก็มีชาวลาวโดยสารมาด้วยพอประมาณ และส่วนมากก็จะลงกลางทาง บางก็คุยเล่นกัน บ้างก็ฟังเพลง บ้างก็อ่านหนังสือ บ้างก็หลับ.. ผมไม่แนะนำให้หลับนะครับ เพราะการเดินทางบนถนนเส้นนี้ เป็นการเดินทางบนถนนที่ วิวสวยที่สุดครั้งนึงของผมเลยทีเดียว ในรูปเป็นตัวอย่างที่ผิดนะครับ X จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 02:58:20

ความคิดเห็นที่ 3 หลังจากนั่งรถออกจากเมืองมาได้สักพักใหญ่ๆ รถก็ได้แล่นผ่าน2ข้างทางที่มีแต่หมอกขาวๆที่ปกคลุมจนมองไม่เห็นอะไรไกลเกินกว่า10เมตรจนผมเริ่มเบื่อ แต่หลังจากรถกำลังแล่นขึ้นทางชันจนผมรู้สึกได้สักพัก แสงก็สว่างวาบแบบฉับพลัน ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วจนผมตั้งตัวไม่ติด ผมตะลึงไปกับภาพที่ผมเห็นอยู่สักครู่ นีี่มัน สวรรค์ใช่ไหม? 8:58 นาทีคือเวลาที่กล้องบันทึกไว้ ผมบอกกับตัวเองว่า ผมกำลังนั่งรถผ่านสวรรค์อยู่ จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 03:05:38

ความคิดเห็นที่ 4 ตรงหน้าผม คือทะเลหมอก สุดลูกหูลูกตา ผมอยากให้ทุกคนได้เห็นเหมือนผมมากที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้นะครับ ที่นี้ผมนึกไปถึงคำถามนึงว่า (ใครว่า ประเทศลาวไม่มีทะเล? ) จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 03:09:09

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นอย่างที่ผมเห็นไหม? จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 03:11:18

ความคิดเห็นที่ 6 สัมผัสถึง ได้หรือเปล่า? จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 03:13:07

ความคิดเห็นที่ 7 อยากจะกระโดดลงไปว่าย จะว่ายข้ามไปเกาะที่อยู่ไกลๆ ไม่ว่าเธอจะอยู่ไกลแค่ไหน ฉันจะว่ายไปหาเธอ ทะเลอาจจะทำให้เราห่างกัน แต่ ความคิดถึงของฉันมันไม่มีทางจมหายไปกลางทะเลแน่นอน จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 03:18:31

ความคิดเห็นที่ 8 ถนน คดๆ แต่ก็ไม่ได้โค้งมากจนทำให้เวียนหัว รถที่ผมนั่งมาก็แล่นต่อไปเรื่อยๆอย่างไม่รีบร้อนอะไร เหมือนจะตั้งใจให้นักท่องเที่ยวอย่างพวกผมได้ซึมซับเอาความเป็นธรรมชาติของ ประเทศลาว ให้มากที่สุด ถนนที่ผมเห็นไม่ต่างจากถนนเลียบริมทะเลเลยจริงๆ การเดินทางเที่ยวนี้ผมได้สัมผัสถึงคำว่า "ทะเลหมอก" อย่างแท้จริง ทะเลหมอกของเรา มันต่างกับ ทะเลทรายที่เธอเห็นทุกวันไหม? เพลงประกอบช่วงนี้ครับ http://www.youtube.com/watch?v=li9nWDJX9Mc&feature=related แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 53 03:46:00 จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 03:31:35

ความคิดเห็นที่ 9 ผมอยากให้เธอได้เห็นอีกแล้ว .... หลังจากนั่งปล่อยใจให้ปลิวไปกับหมอกตรงหน้า ผมก็ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ แล้วนั่งยิ้มคนเดียว ในหัวก็มีจินตนาการ มองเห็นเป็น สาวน้อยคนนึงกำลังตื่นเต้นกับทะเลหมอกตรงหน้า แล้วก็เกาะหน้าต่างอย่างตื่นเต้น พลางก็ชี้ไปที่เกาะต่างๆในทะเลหมอกเหล่านั้นแล้วตั้งชื่อ ให้เกาะเหล่านั้นอย่างสนุกสนาน แล้วภาพเหล่านั้นก็ค่อยๆเลือนหายไป เหลือไว้เพียงตัวผมและความจริง เช่นเคย จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 03:55:46

ความคิดเห็นที่ 10 ความรัก สำหรับผม เป็น สสารอันตราย หากรู้จักที่จะใช้อย่างระมัดระวัง ก็จะปลอดภัย แต่หาก เผลอ ไปสัมผัสเข้าอย่างจัง ก็อาจจะอันตรายถึงขั้นชีวิตได้.. ผมกลัว ผมกลัวการสัมผัสมันอีก หลังจากที่ใช้ความรักอย่างสะเพร่า ทำให้เกิดผิดพลาดจนทำให้ล้มเหลวมาแล้วหลายครัง หลายสิ่งที่เรียนรู้จากการทดลองครั้งก่อนๆคือ ช่วงเวลาที่เริ่ม รัก สสารมักจะทำปฎิกริยาสูงสุด แล้วค่อยๆ ลดคุณภาพลงตามระยะเวลาก่อนที่จะเปลี่ยนสถานะ ดังนั้นหากรักษาช่วงเวลาเหล่านั้นได้ยาวนานเท่าไร ถือว่า ความรักจะส่งผลทำให้ชีวิตเบิกบานมากเท่านั้น รักข้างเดียว ถึงแม้จะไม่เกิดปฎิกริยาได้อย่าง สมบูรณ์จนถึงขั้นเปลี่ยนสถานะก็ตาม แต่มันก็สามารถคงสภาพ สุขเล็กๆ สุขเรื่อยๆได้นาน แต่ก็ถือเป็นความปลอดภัยบนความขี้ขลาดพอสมควร ความคิดถึง เป็นตัวเร่งปฎิกริยาอย่างดี ความคิดถึงเป็นสิ่งที่ดี ความคิดถึงเป็นสิ่งที่ช่วยให้ปฎิกริยา ความรัก มีการพัฒนาอย่างสม่ำเสมอ ส่วนผลสำเร็จของการเปลี่ยนสถานะเป็นอย่างไร ผมยังไม่ทราบแน่ชัด เพราะผมล้มเหลวในการทดลองเรื่อยมา T_T แล้วผมก็เหวี่ยงเอาความเศร้าส่วนนึงที่พกมาในใจ ลอยปลิวไปตก ดัง จ๋อม กลางทะเล แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 53 11:57:41 จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 04:11:08

ความคิดเห็นที่ 11 รถที่ผมนั่ง ก็แล่นขึ้นๆลงๆระหว่างบนทะเล และใต้ทะเลหมอก แสงสว่างจ้ายามเืมื่อโผล่พ้นหมอกขึ้นมา และ ความมืดทึมยามแล่นจมลงไป ช่างเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ บางช่วงเราอาจจะได้เห็น ปะการังต้นไม้ หรือเมืองใต้บาดาล และควายทะเล.... จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 04:18:25

ความคิดเห็นที่ 12 ขอพักตรงนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากจิตตก เขียนไม่ออกครับ จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 04:23:37

ความคิดเห็นที่ 13   เห็นแล้วครับ ทะเลหมอกที่กว้างใหญ่ น่าตื่นตาบนเสั้นทางหลวงพระบาง กิ่วกะจำ จากคุณ : Innocent เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 07:57:28 A:96.255.194.62 X: TicketID:141679

ความคิดเห็นที่ 14 ทะเลหมอกสวยจังเลย เห็นแล้วอยากไปค่ะ จากคุณ : KOPI & CHAYEN เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 10:06:45

ความคิดเห็นที่ 15 ทะเล้....ทะเล(หมอก)  สวย..มาก..มาก... จากคุณ : phuketian เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 12:34:48

ความคิดเห็นที่ 16 ทะเลหมอก  อยากจะไปสัมผัสบ้าง จากคุณ : เชิดMouse เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 13:46:18

ความคิดเห็นที่ 17   ไม่ได้ตามอ่านเฉพาะ ซีรี่ยส์ ของ คุณ banjo song เท่านั้น ขนาดที่คุณไปตอบกระทู้ต่างๆๆ ก้อยังแฝงความน่ารัก ความฮาไว้ด้วย เรียกว่า smart search กันทีเดียว ทุกวัน อิอิ จากคุณ : ป้าแจ่มแจ๋ว เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 14:17:58

ความคิดเห็นที่ 18 อยากไปๆๆ หนีลูกแบกเป้่ไปมั่ง จากคุณ : ผู้ชายลั่ลล้า (เจอร์) เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 21:13:49

ความคิดเห็นที่ 19 หายจิตตกยังครับ รออ่านอยู่เน้อออ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 01:07:39

ความคิดเห็นที่ 20 ทะเลหมอกสวยจังเลย อ้าว เจ้าของกระทู้หาย !! เราอุตส่าห์รอภาคนี้มาตั้งนาน ^ ^ จากคุณ : นมข้นหวานตราหมี~* เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 12:38:28

ความคิดเห็นที่ 21 ทะเลหมอกสวยมากๆ ขนาดในรูปยังสวยขนาดนี้ ได้เห็นจริงๆจะสวยแค่ไหนเนี่ย รออ่านต่ออยู่นะคะ  ^^ จากคุณ : Shaz เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 13:56:44

ความคิดเห็นที่ 22   อยากไป......สวยมากมาก ครับ แค่เห็นภาพก็รู้สึกได้เลยมีหลายอารมณ์รวมทั้งความเหงาที่ปนอยู่ด้วยในไอทะเล จากคุณ : pomme (adam'sapple) เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 21:10:41

ความคิดเห็นที่ 23 ครับ กลับมาเขียนต่อแล้วครับ คราวที่แล้วเขียนๆอยู่แล้วมัน ช็อตครับ เขียนต่อไม่ได้ เลยไม่อยากเขียนแบบขอไปที พักก่อนดีกว่า วันนี้มาเขียนต่อแล้วครับ จะเอาให้จบให้ได้ครับ ขอบคุณที่ติดตามนะครับ Innocent  >> ดูคุณรักหลวงพระบางมากเลยนะครับอยู่ที่นั่นหรือไปบ่อยครับเนี่ย KOPI & CHAYEN >> ไปเลยครับลองไปดูจะเห็นเต็มๆตาจริงๆกว่านี้ครับ phuketian >> ถ้าผมเอาห่วงยางไปด้วยคงโดดลงไปลอยแล้วครับเนี่ย^^ เชิดMouse >> หนาวนี้ หลวงพระบาง รอคอยทุกคนอยู่เช่นเดิมครับ ป้าแจ่มแจ๋ว >> ตกลงป้าตามดูตลกใช่ไหมครับเนี่ย เง้อออ !?! ผู้ชายลั่ลล้า >> พาไปด้วยเลนครับ ถ้าผมมีลูกก็จะพาไปเที่ยวแบบลุยๆตั้งแต่เด็กเลยให้เรียนรู้ชีวิตครับ Coffee Blended >> วันนี้ดีขึ้นแล้วครับ นมข้นหวานตราหมี~* >> รอหน่อยนะครับไม่อยากเขียนแบบขอไปทีล่ะครับ Shaz >> ของจริงขนาดไหนต้องไปดูเองเลยครับ รับรองจะอึ้ง pomme >> ผมเป็นเหมือนตัวความเหงาเดินได้ครับ ไปที่ไหนก็ปนเปื้อนไปซะทั่วเลย จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 02:07:28

ความคิดเห็นที่ 24 จะมีใครเข้าใจอารมณ์ที่ผมเป็นบ้างไหม? อารมณ์ที่เกิดขึ้นหลังจาก นึกถึงเรื่องเก่าๆ ผมพยายามจะนึกถึงอารมณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในตอนที่ผมนั่งอยู่ในรถขณะถ่ายภาพนั้นๆ แล้วใจมันก็หลุดลอยนึกไปไกลถึง สิ่งที่มันขาดหายไป.... สิ่งที่ผมอยากจะให้มันเกิดขึ้นตรงนั้น แล้วทุกสิ่งก็ดิ่งวูบ ความคิด อารมณ์ การควบคุมตัวเอง ความตั้งใจต่างๆ เหมือนTVปลั๊กหลุด 6ชั่วโมง ที่นั่งอยู่ในรถ การเดินทางคนเดียวก็มีช่วงโหดร้ายต่อความรู้สึกเหมือนกัน ตัวคนเดียวที่ไม่รู้จักใคร ไม่สามารถติดต่อใครที่รู้จักได้ พื้นที่แคบๆที่ไม่สามารถเลือกจะเดินไปไหนได้ หนังสืออาจจะช่วยคุณได้บ้าง เพลงอาจจะช่วยคุณได้บ้าง แต่สุดท้ายสมองมันจะคิดถึงสิ่งต่างๆที่เราผูกพัน สุดแท้แต่ว่าคนๆนั้นผูกพันกับอะไรเป็นพิเศษในช่วงเวลานั้นๆ สำหรับผมแล้วช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่ผมคิดถึงใครบางคนเสียเหลือเกิน ทะเลหมอกในใจแต่ละคนคงมีความหมายต่างกันออกไป เหมือนดังคนมองรูปภาพ จินตนาการของแต่ละคนจะพาเราไปสู่ก้อนตัวตนที่อยู่ในใจ ผ่านเงาหมอก และสายลม ที่พัดเอาใจเราปลิวไปสู่ห้วงจินตนาการที่ไม่สิ้นสุด จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 02:55:28

ความคิดเห็นที่ 25 รถบัสของผมก็มุ่งหน้าต่อไป ลัดเลาะตามไหล่เขาผ่านโค้งเนินมากมาย บ้านเรือนที่ตั้งอยู่เรียงรายตามริมหน้าผา บางครั้งรถบัสวิ่งผ่านประตูบ้านแทบจะไม่ถึง1เมตร เรียกว่าถ้างัวเงียเปิดประตูออกมาผิดจังหวะ อาจจะถูกรถบัสหนีบไปวังเวียงด้วยเลย จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 02:58:57

ความคิดเห็นที่ 26 หลังจากขึ้นเขาลงเขามา3ชั่วโมง ก็ถึงจุดพักรถแรก ที่อยู่บนยอดเขาลูกหนึ่ง คนขับรถให้เวลาผู้โดยสารได้ลงไป เข้าห้องน้ำ พักดูดบุหรี่กันสักครู่ ราวๆ15นาทีครับ รถไปวังเวียงนี้จะพักทุกๆ3ชั่วโมง จุดต่อไปอีก3ชั่วโมงก็จะเป็นจุดพักยาวให้ทานข้าวกัน เป็นร้านอาหารเหมือนกับตาม จุดพักรถทัวร์บ้านเรา มาถึงตรงนั้นผมได้กินอาหารที่คุ้นเคยครั้งแรก นั่นคือ "มาม่าหมู" โอ้ยยยยย พอได้กลิ่นที่คุ้นเคยดีใจแทบตายผมบอกกับตัวเองว่า ลาก่อนเนื้อควาย 55555555 จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 03:05:32

ความคิดเห็นที่ 27 เวลานี้หมอกจางหายไป เผยให้เห็นเนินเขาสลับซับซ้อนทอดตัวออกไปไกล ผมสูดอากาศเข้าไปเต็มที่ พร้อมกับบิดแขนขาดังเปรี๊ยะๆ กร๊อบๆ ก๊อก แก๊ก แล้วคนขับรถก็บีบแตรให้สัญญาณทุกคนให้ขึ้นรถเพื่อเดินทางกันต่อ จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 03:11:08

ความคิดเห็นที่ 28 เส้นทางจากหลวงพระบางไป วังเวียง อันที่จริงก็ไม่ได้ไกลมาก แต่ใช้เวลามากเพราะว่าต้องวิ่งอ้อม วิ่งเลาะภูเขา บางครั้งเราอาจจะเห็นหมู่บ้านที่อยู่กลางหุบเขาอยู่ไกลๆ ภูเขาดูเหมือนถูกตัดแบ่งเป็น2ส่วนด้วยถนนคล้ายๆกับ ตจว.บ้านเรา แต่สิ่งที่ผมเห็น และแตกต่างกับบ้านเราสุดๆคือ ต้นไม้ ต้นไม้ที่นี่เยอะมากครับ เขียว ไปทั้งภูเขา บ้านเราป่าหมดทุกที่ ที่ถนนเข้าไปถึง จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 03:16:32

ความคิดเห็นที่ 29 ในช่วงเที่ยง แสงแดดเริ่มจ้ามากขึ้น อากาศรู้สึกเหมือนจะอุ่นขึ้นอย่างรวดเร็ว อากาศตรงนี้ไม่เหมือนกับหลวงพระบางแล้วครับ ตอนนี้ ใกล้จะถึงวังเวียงแล้ว หากนั่งรถมาจนเห็นภูเขาแหลมๆลูกใหญ่ๆแปลกๆอย่างในรูป แปลว่าใกล้แล้วครับ รถจะวิ่งไปเรื่อยๆจนถึงตีนเขาลูกนั้น ช่วงที่วิ่งอยู่ตรงซอกเขาลูกนั้น รถจะวิ่งใกล้หน้าผาสูงตระหง่านจนเงาของภูเขาปกคลุมพื้นที่แถบนั้นจนมืด หน้าผาที่สูงชันมากๆๆๆๆๆ ตั้งตระหง่านดูแข็งแกร่งมากๆครับ ช่วงนั้น หน้าผาจะอยู่ด้านซ้าย ผมจึงไม่ได้ถ่ายรูปมา เพลงหมดแล้วยังครับ ต่อด้วยเพลงนี้ครับ http://www.youtube.com/watch?v=NxMeVHtevec จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 03:27:37

ความคิดเห็นที่ 30 บ่าย2ครึ่ง ผมก็มาถึงท่ารถ วังเวียง ซึ่งอยู่นอกเมืองไปประมาณ1.5กิโล ตอนนี้นักท่องเที่ยวทุกคนรวมทั้งผม ต่างต้องหารถ3ล้อเพื่อเข้าไปในเมือง ผมก็เริ่มมองหากลุ่มนักท่องเที่ยวที่ ยืนเก้ๆกังๆคนเดียวบ้าง กลุ่มเล็กๆบ้างเพื่อเกาะกลุ่มกันเข้าไปในเมือง รถ3ล้อคันที่ผมนั่งมา มีฝรั่งอีก5-6คนนั่งมองหน้ากัน ส่วนผมคนกทม. ถนัดโหน2แถวอยู่หลังรถครับ พอรถ3ล้อเลี้ยวเข้ามาที่ตรองแคบๆทุกคนก็ลงจากรถ ถนนฝั่งนี้มีทั้ง ร้านอินเตอร์เนต มินิมาร์ต ร้านอาหาร ร้านขายของ บาร์เบียร์ และอื่นๆที่เหมือน เหมือน เหมือน !!! นี่มันเกาะพงันรึเปล่าเนี่ย?!? ผมถามหาทางข้ามแม่น้ำจากคนขายของแถวนั้น ไม่ไกลนักก็มีทางลงไปที่แม่น้ำเป็นสะพานไม้ยาวๆ ผมเดินฉีกจากกลุ่มฝรั่งที่กำลังยืนงงๆ ไม่รู้จะไปทางไหนดีไปทางสะพานทันที โดยไม่ได้สังเกตุึว่ามี ฝรั่งสาวคนนึงเดินตามผมมา จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 03:51:28

ความคิดเห็นที่ 31 ณ.อีกฟากของแม่น้ำ ทุกอย่างช่างแตกต่างจากอีกฝั่งอย่างสิ้นเชิง ไม่มีตึกสูง ไม่มีป้ายโฆษณา ไม่มีเสียงเพลง ไม่มีฝรั่งถือเบียร์ ผมเดินถามหาห้องพัก ณ.เกสเฮ้าท์แรกที่ข้ามไปถึงพร้อมๆกับแหม่มสาวที่เดินแบกเป้ตามผมมาถึงพร้อมกันในทันที ผมพูดภาษาไทยปนลาวกับพนักงานต้อนรับสาวในร่างชายของที่นั่นถามถึงราคาห้องพัก ซื่งราคาที่พักของที่นี่อยู่ที่หลังละ 500บาท และเหลือห้องเดียว แหม่มสาวที่ยืนฟังภาษาลาวกับภาษาไทย ทำหน้าเหมือนไก่สงสัยเป็ด เค้าคงคิดว่าผมเป็นคนอะไรกันแน่ทำไมถึงพูดกับคนท้องถิ่นได้เข้าใจขนาดนี้ แล้วพนักงานก็หันไปถาม แหม่มสาวเป็นภาษาอังกฤษ แล้วบอกกับเธอว่าที่นี่เหลือห้องเดียว แล้วก็ชี้ว่าเราทั้ง2มาด้วยกันใช่ไหม? ผมและเธอมองหน้ากัน .......... No ..... เราทั้งคู่ตอบพร้อมกัน ยัยพนักงาน เสนอไอเดียที่เข้าท่าว่า ตอนนี้ที่นี่เหลือเพียงห้องเดียว ทำไมคุณทั้ง2ไม่แชร์กันล่ะ พวกเรามองหน้ากันอีกครั้ง Nooooooo .......... คราวนี้เธอพูดคนเดียว อิอิอิ^^ ผมหันไปคุยกับเธอตัดสินใจว่าผมคงจะไม่เอาที่นี่และจะยกให้เธอไปเพราะว่า ราคาค่าพักมันสูงเกินไป ผมคิดว่าน่าจะมีที่อื่นที่ราคาดีกว่านี้ เธอก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน และผมก็ตัดสินใจเดินเลาะคันนาต่อไปที่บ้านอีกหลังที่อยู่ไกลถัดไป ตอนนี้เธอเดินตามผมมาด้วย Hi บรา บรา บรา ผมแนะนำตัวว่าชื่ออะไร มาจากไหน แล้วเธอก็แนะนำตัว เธอชื่อ เวโรนิก้า มาจาก แคนนาดา แต่เป็นคนฝรั่งเศสที่ไปโตที่นั่น เราคุยกันถูกคอพอสมควร ผมว่าเธอนิสัยดีมากเลยทีเดียว และผมก็เดินมาถึงบ้านพักที่แสนสนุกในรูป ทำไมเพลงมันสั้นจัง เพลงนี้ต่อเลยจ้า http://www.youtube.com/watch?v=w5hrMrCZX2g แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 53 04:40:36 จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 04:05:40

ความคิดเห็นที่ 32 เกสเฮ้าท์ชื่อ บ้านนา ผมเข้าไปคุยและพบกับพี่เจ้าของบ้าน ชื่อพี่ช้าง ที่เกสเฮ้าท์นี้มีแค่4ห้อง ซึ่งพี่ช้างได้ให้ราคาค่าเข้าพักถูกมาก เพียงแค่ 150บาท..... ใช่ครับ คืนละ 150 บาทเท่านั้น ผมและเวโร ขึ้นไปดูห้องพักแล้วผมตัดสินใจได้ทันทีว่า ผมชอบที่นี่ ลักษณะบ้านเป็น เรือนใต้ถุนสูงด้านบนเป็นไม้ทั้งหลัง และมีระเบียงใหญ่ส่วนกลางหน้าห้องทุกห้อง เหมือนหอพักเลยทีเดียว ผมและเวโรอยู่ห้องติดกัน ตอนนี้ผมได้ที่พักแล้ว แถมมีภูเขาลูกใหญ่ๆอยู่ในทุ่งหลังบ้านเสียด้วย อีกด้านนึงก็เป็นแม่น้ำถึงแม้ว่าจะไม่ได้มองเห็นแม่น้ำเพราะอยู่ลึกเข้ามาหน่อย แต่บรรยากาศที่เงียบสงบแบบนี้ ผมว่า150บาท เป็นตัวเลขที่คุ้มแสนจะคุ้มเลยทีเดียว ตอนนี้ก็ได้เวลาออกไปถ่ายรูปรอบๆกันแล้ว จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 04:13:34

ความคิดเห็นที่ 33 ผมเดินเลาะลงมาที่ริมแม่น้ำ วังเวียงในใจผม ผมเปรียบเหมือนสาวสวยที่กำลังถูกแต่งตัวด้วยขยะ อีกฟากของแม่น้ำ มันเหมือนกับ เมืองแห่งบาร์ฝรั่ง ผมแทบจะไม่อยากข้ามกลับไปฝั่งนั้นอีกเลย จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 04:17:25

ความคิดเห็นที่ 34 ผมเดินเลียบแม่น้ำซอง ซึ่งไหลผ่านวังเวียงอย่างเอื่อยๆ แม่น้ำตื้นๆ และใส จนมองเห็นถึงก้นแม่น้ำ มันช่างทำให้จิตใจปลอดโปร่งจริงๆ อากาศที่วังเวียง ไม่เย็นเท่า หลวงพระบาง และค่อนข้างจะแตกต่างกันหลายองศาทีเดียว เมืองทั้ง2เมือง ช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ถ้า หลวงพระบาง เป็นเหมือนคุณหญิงผู้สูงศักดิ์ ดูเรียบร้อยและเหนียมอาย วังเวียง แห่งนี้ก็คงเปรียบเหมือน "สาววัยรุ่นจากท้องนาแต่งตัวเป็น ลาสต้าเร้กเก้ แว่นกันแดดสีทอง" จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 04:26:37

ความคิดเห็นที่ 35 หวัดดีค่ะ  อากาศเช้านี้เหมือนที่บรรยายไว้ไม่ผิด...อ่านไป อินไป.วันนี้มาทำงาน เวปแรกที่เปิดคือ PANTIP  เจ้านายคงเคืองแย่ถ้ารู้  ...ขอบคุณความสุข ที่มาแบ่งปันกันในช่วงเวลาแย่ๆๆ ของคนกรุงเทพเช่นเรา..ขอบคุณจริงๆๆค่ะ...อ้อ ...เพิ่งรู้จักเพลงน่ารักๆๆ จากกระทู้นี้ต้างเยอะ ชอบค่ะ ขอสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคนนะจ๊ะ จากคุณ : นอร่าห์ แจน (นอร่าห์ แจน) เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 09:07:18

ความคิดเห็นที่ 36 เก้าอี้2เรา เอาไว้นั่งใต้แสงแดดอุ่นๆยามเย็นของฤดูหนาว แช่ขาลงไปในแม่น้ำสวยใสน้ำเย็นเฉียบ เคียงข้างกัน ทั้ง2กุมมือกัน คิดฝันไกลไปถึงอนาคตที่สวยงาม ส่วนก้อนหินที่ทาสีน้ำเงินมีไว้ทุบหัวฝ่ายตรงข้าม หากพูดจาไม่เข้าหู จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 15:19:07

ความคิดเห็นที่ 37 รถเข็น2เรา กับคำถามแรกที่เห็นคือเอามาเข็นอะไรริมแม่น้ำ?!? เข็นก้อนหิน  เข็นเก้าอี้   หรือผลืดกันเข็นผลัดกันนั่ง หรือเอามาแข่งกัน ?!? แต่ถึงแม้ว่าจะเอามาทำอะไรก็ตามวินาทีนี้ รถเข็นสองคันที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำในยามเย็นวันหนึ่งของเดือนธันวา   สายลมเย็นพัดมาเบาๆนี่ก็เป็นภาพจำอีกภาพหนึ่ง ที่ผมเก็บเอาไว้ในความทรงจำเรียบร้อยแล้วเมื่อนึกถึงวังเวียง ถ้าคุณบังเอิญได้ผ่านไปที่นั่นฝากถามมันหน่อยนะว่า มันจำผมได้ไหม.. ขนาดรถเข็น ยังมีเป็นคู่เลย .......... อิจฉามัน จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 16:06:27

ความคิดเห็นที่ 38 ผมรู้สึก ผ่อนคลายหลังจากที่ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง จบการเดินทางสั้นๆอีกครั้ง และตอนนี้ผมก็มีที่พักเรียบร้อย ที่วังเวียงนี้ ผมรู้สึกเหมือนได้พักผ่อนกับธรรมชาติ อีกแบบที่ต่างจากหลวงพระบางมาก ซึ่ง ผมว่าเป็นเส้นทางการท่องเที่ยวที่ค่อนข้างจะคุ้มค่าทีเดียว จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 16:12:18

ความคิดเห็นที่ 39 ผมรู้สึก ผ่อนคลายหลังจากที่ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง จบการเดินทางสั้นๆอีกครั้ง และตอนนี้ผมก็มีที่พักเรียบร้อย ที่วังเวียงนี้ ผมรู้สึกเหมือนได้พักผ่อนกับธรรมชาติ อีกแบบที่ต่างจากหลวงพระบางมาก ซึ่ง ผมว่าเป็นเส้นทางการท่องเที่ยวที่ค่อนข้างจะคุ้มค่าทีเดียว จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 16:12:47

ความคิดเห็นที่ 40 วังเวียง ในสายตาของผม ผมเป็นห่วงว่า วังเวียงจะกลายเป็นแหล่งเสื่อมโทรมในสักวัน เร็วๆนี้ ธรรมชาติที่สวยงามอาจจะยากที่จะถูกทำลาย แต่สิ่งหนึ่งที่ได้พังทลายอย่างเห็นได้ชัดคือ วัฒนธรรม วังเวียงในวันนี้ที่ผมเห็น แทบจะอยู่ในเส้นทางที่จะไม่ต่างกับ เกาะพงัน เมือฝนี้เหมือนเมืองนอกกฎหมาย มีผู้มีอิธิพลท้องถิ่น ขายยาเสพติดให้กับนักท่องเที่ยว บาร์ เสียงดนตรี เหล้า ยา มีให้เห็นอยู่ทั่วไป ฝรั่งขี้เมาจากหลายๆชาติ ใส่บิกินี่เดิน ตามริมน้ำช่วงท่าปล่อยห่วงยางล่องแม่น้ำมีบาร์ผุดขึ้นราวกับ RCA ถามว่าสนุกไหม? ผมก็ต้องตอบว่า สนุกมาก แต่อีกด้านในใจก็เสียดายเช่นกัน ผมถ่ายรูปกับตัวเอง และพื้นดินที่ผมไปในหลายๆที่ เพื่อให้ผมระลึกถึงเมืองต่างๆเหล่านั้น จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 16:23:00

ความคิดเห็นที่ 41 วังเวียง เมืองที่มีธรรมชาติสวยงามในเบื้องหลัง ตอนนี้ผมขอทิ้งท้ายไว้กับ ภาพ วังเวียงผ่านสายตาผมที่รูปนี้นะครับ แล้วติดตามตอนต่อไป เร็วๆนี้ครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 16:26:40

ความคิดเห็นที่ 42 นอร่าห์ แจน >> ด้วยความยินดีครับ เพลงเพราะๆในโลกนี้มีอีกมากมายเลยครับ ดีใจหากชอบนะครับ^^ จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 16:28:26

ความคิดเห็นที่ 43 ชอบเกสเฮ้าท์บ้านนาจังค่ะ ชื่อฟังดูบ้านๆ บรรยากาศดูเป็นชนบทมีภูเขามีแม่น้ำ ดูสงบน่าอยู่มากๆ ส่วนรถเข็นนั้นขอเดาว่าเค้าเอาไว้เข็นน้ำรึเปล่า อิอิ รอชมตอนต่อไปค่ะ  ^^ จากคุณ : Shaz เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 18:11:01

ความคิดเห็นที่ 44   ไปเที่ยวต่างจังหวัดมาหลายวัน กลับมากทม.เจอกับฝนตกเย็นชุ่มฉ่ำ พร้อมกับกระทู้สายหมอกของวังเวียงที่รอคอย ทำให้วันทำงานมีความสุขจริงๆเลยค่ะ ขอจองตั๋วรสบัสสาย Banjo song ยาวเลยละกันน ทำตามข้อปฎิบัติอย่างเคร่งครัดด้วยการเปิดเพลงน่ารักๆไปด้วย อ่านกระทู้ไปด้วยนี่ หัวใจมันโบยบิน ลั๊ลลามากกกกก... ขอบคุณๆล้านครั้งเลยค่ะ สำหรับกระทู้พาเที่ยวดีๆ  :D:D:D จากคุณ : laughter in the rain เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 53 19:03:20

ความคิดเห็นที่ 45 ติดตามตั้งแต่EP1 ดูแล้วอยากไปซะตอนนี้เลย บรรยายสนุกดีค่ะ ชอบมากๆ ภาพก็สวยมากกก อยากทราบอุปกรณ์ในการเก็บภาพสวยๆทริปนี้จังค่ะ ^_^ จะรอติดตามEPต่อไปอย่างใจจดใจจ่อนะคะ... :-) จากคุณ : อาจจะเป็นคนนี้ เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 53 22:35:16

ความคิดเห็นที่ 46   รอEP ต่อไปอยู่นะครับ ภาพสุดท้ายสวยมาก ยังไงสิ้นปีนี้ผมคงต้องไปให้ได้แน่แน่ ขอบคุณสำหรับ ภาพสวยๆ และเพลงดีๆตลอดการเดินทางครับ จากคุณ : pomme (adam'sapple) เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 00:43:14

ความคิดเห็นที่ 47 คิดถึงหลวงพระบาง จากคุณ : โบริโบริ เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 00:50:32

ความคิดเห็นที่ 48 รอชมอย่างใจจดใจจ่อ ^____________________^ จากคุณ : คุริคุริ เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 10:32:44

ความคิดเห็นที่ 49 หวัดดีค่ะ   เห็นด้วยกะ 44 อาการเดียวกันเลย แอบไปไล่ฟังเพลงในกระทู้อีกหลายๆๆรอบ  อากาศแบบวันนี้ชิวมากๆๆ  อ่านแล้วอ่านอีก ดูรูปแล้วดูรูปอีก ฟังเพลงแล้วฟังเพลงอีก เหมือนติดซิรีส์เกาหลีเลย...อยากอ่านทุกวัน  ฮาๆๆ ขอบคุณค่ะ.... จากคุณ : นอร่าห์ แจน (นอร่าห์ แจน) เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 12:47:40

ความคิดเห็นที่ 50 หวัดดีค่ะ   เห็นด้วยกะ 44 อาการเดียวกันเลย แอบไปไล่ฟังเพลงในกระทู้อีกหลายๆๆรอบ  อากาศแบบวันนี้ชิวมากๆๆ  อ่านแล้วอ่านอีก ดูรูปแล้วดูรูปอีก ฟังเพลงแล้วฟังเพลงอีก เหมือนติดซิรีส์เกาหลีเลย...อยากอ่านทุกวัน  ฮาๆๆ ขอบคุณค่ะ.... จากคุณ : นอร่าห์ แจน (นอร่าห์ แจน) เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 12:51:58

ความคิดเห็นที่ 51 ตามอ่านถึง ep6 แล้วค่ะ สนุกปนเหงานะคะเนี่ย ใช้เวลาเดินทางกี่วันคะ เพื่อนขิงเค้าก็เดินทางเส้นทางเดียวกันเลย ตอนนั้นเขาเที่ยว 9 วัน ช่วงปีใหม่ เห็นเพื่อนติดใจที่วังเวียง แล้วก็ชอบแหนมเนืองที่หลวงพระบางมาก แต่เจ้าหล่อนกินเฝอไป คงไม่รู้มั้งว่าเนื้อควาย 555 น่าสนใจดีค่ะ น่าไปมั่งเนอะ ต้องหาเวลาช่วงหน้าหนาวไปเที่ยวมั่งแล้ว ^^ จากคุณ : ขิงม่วง เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 20:04:16

ความคิดเห็นที่ 52   เดาเอาตามสัญชาตญานของผมว่า  คุณคงอยู่ในอารมณ์เดียวกับผม ตอนที่ผมไปหลวงพระบางก่อนหน้าคุณหนึ่งสัปดาห์   ผมต้องการหนี  ปฏิกริยาทางสสารหรืออะไรก็แล้วแต่จะเรียก ทำให้ผมมีกำลังใจที่ดีขึ้น  พร้อมที่จะอยู่และเดินหน้าต่อไป ผมตั้งใจไว้แล้วจะไปเยือนที่นี่อีก  หลวงพระบาง ต.ค.นี้  ผมคงได้ซึมซับบรรยากาศแห่งความสุข ที่ผมจะหาได้ในโลกแห่งความเป็นจริง ชอบสำนวนในการเขียนของคุณมากครับ จากคุณ : ชวน (รักสามเศร้า) เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 07:52:33

ความคิดเห็นที่ 53   ออ  ...  ขออนุญาตเก็บภาพของคุณบางภาพที่  อยู่ในสถานที่เดียวกัน  แต่ต่างมุม  อยากเก็บไว้ชื่นชมน่ะครับ แล้ว  พนักงานสาวในร่างชาย ที่คุณว่าน่าจะเป็นที่เดียวกับที่ผมไปพัก ตอนนั้นผมได้พักคืนละ  230  บาทเอง และผมมีควมคิดเหมือนกับคุณ  ผมเสียดายวังเวียงที่อาจจะเปลี่ยนแปรสภาพไปจากเดิม  การไปเยือนครั้งหลัง  คุณอาจจะไม่ได้บรรยากาศแบบนี้อีกก็ได้  ใครมีเวลารีบไปนะครับ  ก่อนที่ความเจริญจะเปลี่ยนความสวยงามที่ธรรมชาติสร้างสรรค์ไว้ไห้ จากคุณ : ชวน (รักสามเศร้า) เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 08:05:23

ความคิดเห็นที่ 54 Shaz  >> ในรูปดูสงบนะครับ แต่ความจริงอีกฝั่งนี่เละสุดๆเหมือนกันครับ laughter in the rain  >>  เอ้าชิดในหน่อยเพ่!!! ป้ายหน้าใครมีลงกดออดด้วยคร้าบบ อาจจะเป็นคนนี้  >>  ผมใช้กล้อง DSLR Canon 500D เลนส์ติดกล้องธรรมดาครับ pomme  >>  สิ้นปีมีท่าจะไปกันเยอะนะครับ เอ้า จัดเป็นคณะทัวร์กันไปเลยดีกว่าครับ กริ๊วววววว^^ โบริโบริ  >>  หลวงพระบางก็คิดถึงคุณนะฮ้าาา คุริคุริ  >>  คิดไม่ออกอย่างใจจดใจจ่อเหมือนกันครับ นอร่าห์ แจน  >>  เปรียบกับซีรี่เกาหลีเลยหรอครับเนี่ย... >.<" ขิงม่วง  >>  ใช้เวลาพอๆกันครับ 9วันครึ่ง ผมไปก่อนแป็บนึงครับ ผมรับประกันว่าเพื่อนคุณทานเนื้อควาย แน่นอน ฟันธง"" ชวน  >>  ฝากทักทาย หลวงพระบางด้วยนะครัับ ปรกติแล้วผมจะไม่ไปเที่ยวซ้ำที่ครับ อยากใช้ชีวิตที่มีอยู่เห็นให้มากที่สุดครับ แต่ไม่แน่อาจจไปอีก หากในอนาคตหวานใจอยากไป (ถ้าชาตินี้มีนะครับ) Y_Y แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 53 20:25:35 จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 20:22:53

ความคิดเห็นที่ 55 ติดตามอ่านกระทู้ สืบเนื่องเบื่อชีวิตประจำ จากความวุ่นวายต่างๆ รีบร้อนไปเสียหมด เลยมีความคิดอยากไปที่ไกลๆ เงียบๆ เรื่อยๆ เลยนั่งหาข้อมูลก๊อกแก๊กๆในห้อง blueplanet มาเจอกระทู้ของพี่ ชอบมากเลยค่ะ ^^ วางแผนว่าจะไปภายในสื้นเดือนนี้ ขอบคุณที่จุดประกายให้อยากไปหลวงพระบางนะคะ แก้ไขเมื่อ 08 พ.ค. 53 02:49:09 จากคุณ : reiryeo เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 53 02:46:03

ความคิดเห็นที่ 56 ตามอ่านมาทั้งวัน เหลือบดูเวลา ฮ่า ตีสองกว่าแล้ว สนุก สวยงาม ขำ ขำมากๆ ความขำมันพุ่งเลย ตรงที่บอกว่า "เหมือนไก่สงสัยเป็ด" เอ่อ...จินตนาการดูมันคงทำหน้าตางงๆ คงน่ารักมากๆเลย ^.^ จากคุณ : janto เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 53 02:39:58

ความคิดเห็นที่ 57 วันนี้ตามอ่านทั้งวันตั้งแต่ EP1-EP6  รอติดตามอีก 2ตอนที่เหลือค่ะ และขอบคุณ จขกท ที่มาแชร์ความรู้สึกดีดี  ขอให้เจอหวานใจเร็วๆนะค่ะ จากคุณ : พู่กันปลายฟ้า เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 53 14:59:47

ความคิดเห็นที่ 58 ตอนขั้นครับ ช่วงนี้งานเยอะไม่ค่อยเขียนได้ยาวๆ ตอน6.1แก้ขัดนะครับ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9242761/E9242761.html จากคุณ : Banjo Song เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 53 22:51:16