http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9448220/E9448220.html
เรื่องขำๆของไกด์พาฝรั่งเที่ยวไทย ตอนที่ 1 2 3 4
ดิฉันได้เล่าถึงการทํางานมานิดหน่อยแล้ว ตอนนี้จะขอย้อนเล่าที่มา ตั้งแต่วินาทีแรกที่ดิฉันไปสมัครงานเลยนะคะ หลังจากที่ดิฉันพูดภาษาสเปนได้นิดหน่อย ดิฉันก็ตัดสินใจว่า ถ้ามัวแต่เรียนอยู่ในห้องอย่างเดียว ไม่ได้ฝึกกับเจ้าของภาษา แล้วเมื่อไหร่ดิฉันจะพูดได้ซะที
ว่าแล้วดิฉันก็นึกได้ว่ามีเพื่อนชื่อ ปุ๊ก ที่เรียนหนังสือห้องเดียวกับดิฉัน ทํางานอยู่บริษัททัวร์สเปน เมื่อคิดได้ดังนั้นดิฉันไม่รอช้า อาบนํ้าแต่งตัวเตรียมเอกสารเพื่อไปสมัครงาน ก่อนที่ดิฉันจะได้เรียนที่วิทยาลัยชื่อดังด้านการท่องเที่ยว ดิฉันจบจากวิทยาลัยแห่งหนึ่ง สาขาเลขานุการ
ที่นี่สอนนักเรียนทุกคนเสมอว่าในการสมัครงาน เราควรจะเตรียมตัวอย่างไร เช่นเอกสารครบถวนไม่ยับยู่ยี่ แต่งกายสะอาดสุภาพเรียบร้อย แต่งหน้าทําผมให้ดูดี ให้ไปคนเดียวไม่เอาเพื่อนไปด้วย เวลาสัมภาษณ์ต้องตอบคําถามให้ชัดเจนฉะฉาน พูดจาไพเราะไม่ต่อว่าที่ทํางานเก่า แล้วควรเตรียมคําตอบเป็นภาษาอังกฤษไว้ด้วย เพราะบางทีอาจจะสัมภาษณ์เป็นภาษาอังกฤษ ไม่นั่งเก้าอี้ก่อนที่เขาจะเชิญให้นั่ง เมื่อนั่งแล้วก็ให้นั่งหลังตรง ไม่นั่งตามสบายเหมือนคุณเป็นเจ้านายเสียเอง เวลากรอกใบสมัครให้เขียนด้วยความระมัดระวัง ลายมืออ่านง่าย ไม่ลบเลอะเทอะ และที่สําคํญเตรียมรูปถ่ายที่คิดว่าสวยที่สุดในชีวิต เพราะคุณครูบอกว่ารูปถ่ายจะทําให้เราดูน่าสนใจมากขึ้น
เมื่อดิฉันได้ทบทวนสิ่งที่คุณครูของดิฉันสอนมา ดิฉันก็เริ่มต้นด้วยการหาชุดที่ดูสุภาพเรียบร้อยก่อน ซึ่งแม้ว่าจะขัดกับบุคลิกของดิฉันก็ตาม เสื้อสีขาวแขนสามส่วนปักลูกไม้ กระโปรงบานสีดํา ชุดนี้ให้ความรู้สึกว่าดิฉันแลดูเป็นผู้ใหญ่ สุขุม เอาการเอางาน เรียบร้อย เพราะชุดนี้ดูเชยสุดๆ ไม่ใส่ก็ไม่ได้ ดิฉันคิดในใจ ( ไม่เราต้องทําแบบที่ครูสอนมา ) ลองดิฉันใส่ชุดแสนสวยของดิฉันไปสมัครงานสิคะ คงไม่มีบริษัทไหนกล้ารับดิฉันเข้าทํางานแน่ๆ เพราะเสื้อผ้าของดิฉันแต่ละชุดคุณอาซื้อมาฝากจากอเมริกา สุดแสนจะคัลเลอร์ฟูล มีห้าสีในชุดเดียวกัน ก็แฟชั่นที่นั่นเค้ากําลังฮิต แต่ที่เมืองไทยไม่รู้จัก เวลาที่ดิฉันใส่ไปเดินตามท้องถนน ผู้คนมองดิฉันเป็นตาเดียว ดิฉันรู้สึกภูมิใจมากกับการกลายเป็นตัวประหลาด และคิดในใจว่า ( เชอะมองอยู่ได้ ไม่ทันสมัยเลย ไม่รู้จักแฟชั่นล่ะสิ)
เสื้อผ้าได้แล้ว คราวนี้ก็มาถึงทรงผมกัน เอวันนี้เราไดร์ผมแบบเรียบร้อยดีกว่า เอาข้างหน้าปัดหน่อยๆ ดูสุดแสนจะเชยจะได้รับกับชุดที่ดิฉันใส่อยู่ ดิฉันคิดในใจ (ไม่เราต้องทำแบบที่ครูสอนมา) ก็ลองทําผมแบบที่ดิฉันมั่นใจสิคะ ทุกคนคงอ้าปากค้าง ว่า โอ้ว....แม่เจ้า ก็ดิฉันเป็นคนหน้าใหญ่เวลาทําผมลีบๆแบนๆ จะทําให้แลดูใหญ่มากขึ้น ก็ทําผมทรงสิงโตนี่แหละค่ะ รู้จักมั้ยคะผมทรงสิงโต ที่จะใช้ที่หนีบผม หนีบให้เป็นฝอยหยิกฟูเหมือนสกอร์ตไบร์ทน่ะค่ะ นั่นล่ะที่ดิฉันชอบเพราะทําให้ใบหน้าดิฉันแลดูเล็กขึ้นมาในบัดดล ไม่เป็นไรสมัครงานก็ต้องเรียบร้อย เดี๋ยวรอให้ได้ทํางานก่อนเถอะ แม่จะแต่งตัวให้เปรี้ยวสุดๆไปเลย คนไทยไม่เข้าใจแฟชั่น แต่ฝรั่งต้องเข้าใจดิฉันแน่นอน
แต่งหน้าล่ะก็ไม่ต้องอะไรมาก ลงรองพื้นให้หน้าเนียนๆ แล้วตบแป้งไม่ให้หน้ามัน ปัดแก้มนิด ทาตาหน่อย ปัดขนตาอีกนิดนึง ปากก็ทาแค่ลิปมันพอ เฮ้อแล้วดิฉันจะสวยมั้ยเนี่ย ทุกทีดิฉันจะต้องทาตาสีฟ้า กรีดอายไลเนอร์หางตาชี้ แก้มสีชมพูเข้ม เขียน คิ้วหนาทรงอีกากางปีก ปากสีแดงสดเท่านั้น เพราะดูเซ็กซี่ดี ดิฉันคิดในใจอีกแล้ว ( ไม่เราต้องทําแบบที่ครูสอนมา)
เสื้อผ้าหน้าผม คราวนี้ก็ต้องเป็นกระเป๋า รองเท้า จะเอาไงดีเพราะมีแต่กระเป๋าบ้าๆบอๆ ไม่มีอะไรที่แมตชิ่งกับเสื้อผ้าเลย อยากได้กระเป๋าสีดํา อ๋อรู้แล้ว เอากระเป๋าคุณย่าไปใช้ดีกว่า หนังจระเข้คลาสสิค เข้ากับชุดคลาสสิค รองเท้าก็ไม่มีปัญหาอะไร ก็คัตชูสมัยเป็นนักศึกษานี่แหละเหมาะที่สุด แต่จะต้องใส่ถุงน่องหน่อยเพื่อเพิ่มความเอเลแกนซ์ เรียบร้อยออกจากบ้านได้ซะที บอกคุณย่าว่าจะไปสมัครงาน คุณ ย่าบอกว่าขอให้โชคดี สาธุขอให้เขารับดิฉันด้วยเถิด
ดิฉันเดินออกจากบ้านไปด้วยความมั่นใจ ว่าดิฉันจะต้องได้ทํางานที่นี่แน่ๆ บ้านดิฉันอยู่บ่อนไก่ ส่วนบริษัทอยู่ใกล้ๆบ้านดิฉันเอง ดิฉันนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างทะลุซอยโปโลมาแป๊บเดียวก็ถึงแล้ว พอมาถึงหน้าบริษัทดิฉันไม่กล้าเข้าไป ก็มันตื่นเต้นน่ะ ทําไงดีเออใช่แล้ว โทรหานังปุ๊กดีกว่า ให้นังปุ๊กมันมารับเราที่หน้าออฟฟิศ ดิฉันเป็นคนไม่ประมาถนี่ไงเบอร์โทร ตู๊ด ตู๊ด สวัสดีค่ะ บริษัท ....ค่ะ ฮ้าติดแล้ว รบกวนขอสายปุ๊กด้วยค่ะ รอสักครู่นะคะ ฮัลโหล ปุ๊กพูด เออปุ๊กเหรอนี่ฉันเองนะโซนิต้าไง ปุ๊กตอบ โซนิต้าไหน ดิฉันคิดว่าไม่เป็นไร สงสัยคงนึกไม่ถึงว่าดิฉันจะโทรมา เลยยังนึกไม่ออก อีนี่ฉันเอง ก็โซนิต้าที่เรียนห้องเดียวกับแกไง ปุ๊กพูด เอฉันไม่มีเพื่อนชื่อโซนิต้านี่นา อีปุ๊กทำไมจำดิฉันไม่ได้ ดิฉันคิดว่า แหม อีปุ๊กทําเป็นสมองเสื่อม ไม่ได้เจอกันปีเดียวเอง ปุ๊กพูดว่า นี่ปุ๊กนะ ดิฉันก็ตอบว่า เออก็แกนั่นแหละ แล้วปุ๊กก็พูดว่า อ๋อสงสัยจะโทรหาปุ๊กอีกคนหรือเปล่า วันนี้เขาหยุด ดิฉันนึกขึ้นได้มาทันทีนังปุ๊กเคยบอกไว้ว่า มีรุ่นพี่ชื่อปุ๊กที่สวยๆก็ทําอยู่ที่นี่เหมือนกัน ว๊าย.....ดิฉันอุทานด้วยความตกใจ อ้าวไม่ใช่ปุ๊กเพื่อนหนูเหรอคะ ต้องเป็นพี่ปุ๊กแน่เลย หนูขอโทษค่ะที่เรียกว่าอีปุ๊ก พอดีหนูจะมาสมัครงานน่ะค่ะ พี่ปุ๊กบอก อ๋องั้นเข้ามาเลย เดี๋ยวพี่ฝากให้เอง พูดจบดิฉันก็ปรากฏตัวทันทีจนพี่ปุ๊กตกใจ อ้าวมาจากไหนทําไมเร็วนักล่ะ ก็หนูอยู่หน้าออฟฟิศนี่เองค่ะ แหะ แหะ แก้คำผิด ตอนจบอยู่ข้างล่างนะคะที่คห 5,6,7 ค่ะ
แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 53 16:25:11
แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 53 08:05:22
แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 53 08:59:58
แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 53 08:08:00
แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 53 07:53:23
แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 53 07:43:40
เรื่องขําๆของไกด์พาฝรั่งเที่ยวไทย ตอน 5
