อันเนื่อง...เกือบเสียตัวที่สนามบินกรุงพนมเปญ.......ปี 2009.......ของบองเต่า...
|
|
เรื่องของเรื่อง....ปี 2009
1.
ใครที่รออ่านว่ามาเขมรคราวนี้ผมจะได้เสียเสร็จเป็นผัวเจ๊โธมัสรึเปล่า
ไม่ต้องรอครับ เพราะงานนี้เร้าใจกว่า ยังไม่ทันจะออกจากสนามบิน
ก็มีเรื่องสยิวมาต้อนรับกันถึงหน้าประตูสนามบินกันเลยทีเดียว
2.
ด้วยความที่คุ้นเคยกับประเทศกัมพูชามาสองสามปีแล้ว
เข้าๆออกๆสนามบินที่นี่มานับร้อยรอบ และรู้ทางหนีทีไล่จนพรุน
จากเดิมครั้งแรกๆ ก็มีพี่คนไทยมารอรับ หลังๆพี่ๆก็เริ่มให้น้องคนเขมรมารับ
พอตอนนี้ปีกกล้าขาแข็ง ก็ปล่อยให้ซ้อนท้ายมอไซค์ไปออฟฟิศ ...เอ้ย ไม่ใช่ครับ
เดี๋ยวนี้ก็ให้คนขับรถเขมรมารับคนเดียวเลย เพราะผมพอคุยภาษาเขมรงูๆปลาๆรู้เรื่อง
วันนี้ก็เช่นกันครับ ผมบอกพี่ๆที่เขมรว่าไม่ต้องให้ใครมารับหรอก
แค่ส่งคนขับรถมาให้ผมคนเดียว เดี๋ยวจัดการได้อยู่แล้ว...
ปรากฏว่า วันนี้ผมผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง และรับกระเป๋าเร็วมาก
โผล่ออกมาด้านนอก terminal ยังไม่ถึงเก้าโมงเช้า (ในสภาพง่วงซอมบี้มากๆ)
ผมโทรหาคนขับรถ ถามว่าอยู่ไหน ... มันตอบเป็นภาษาเขมร
ฟังไม่ออกหรอกครับว่ามันอยู่ไหน รู้แต่ว่า “รอแป๊บๆ กำลังไปๆ”
โอเค ไม่เป็นไร คนขับรถไม่ผิดหรอก วันนี้ผมออกมาเร็วกว่าปกติเอง
ผมเลยลากกระเป๋าไปนั่งรอที่ร้านแดรี่ควีนหน้า terminal
พร้อมกับหยิบมือถือขึ้นมา ก้มหน้าก้มตา text ไปบอกพี่ๆ ว่ามาถึงแล้ว
ระหว่างที่นั่งพิมพ์ text อยู่นั้น ก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามายืนหน้าผม
แล้วพูดด้วยภาษาอังกฤษฟังชัดว่า “มาคนเดียวเหรอครับ”
| จากคุณ |
:
Thewa_ker 
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 ก.ค. 53 12:34:07
|
|
|
| 
