ความคิดเห็นที่ 71 |
เชียงคาน เมื่อ 10 กว่า ปีที่แล้วเป็นเมืองแห่งความเงียบ สงบ รอยยิ้ม ลมหนาว เรือนแถวไม้ ประตูบานพับ ไม่มีร้านอาหาร เวลาหิวก็เดินเข้าไปบ้านไหนก็มีข้าวกิน หลัง 2 ทุ่มไปแล้วเงียบทั้งเมือง ตะโกนดังฯจะได้ยินไปทั้งเมือง หน้าหนาวหลังบ้านทุกบ้านตอนเช้าฯจะมีควันจากเตาถ่านลอยอ้อยอิ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ลมหนาวพัดผ่านแม่โขงสัมผัสร่างกายจะรู้สึกถึงความสดชื่น หลวงพ่อเดินบิณฑบาทตอนเช้าต้องเอาบาตรแนบร่างกายเพื่ออาศัยไออุ่นจากข้าวเหนียว เป็นภาพที่ไม่เคยลืม แต่เชียงคานที่เห็นมันไม่ใช่เชียงคานที่ผมจดจำ ดูจากภาพแล้วผมไม่อยากไปครับกลัวภาพที่เห็นในปัจจุบันจะไปลบความทรงจำเดิมฯ
| จากคุณ |
:
เชียงคานในอดีต (กระทิงลาย)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
31 ก.ค. 53 11:21:13
|
|
|
|
