ความคิดเห็นที่ 1 มาถึงโรงแรมห้องแบบถูกเต็มเหลือแต่แบบแพงคืนละประมาณ 3,600 Bath   จึงตัดสินใจเดินเข้าซอย sosrowฯ เข้าไปประมาณ 20 เมตร เจอโรงแรม Palace Hotel  คืนละ 388,000 Rps.   ลดให้ 20% เนื่องจากได้ห้องชั้น 3 เหลือ 310,400 Rps. ตกลงเอาขี้เกียจเดินหาอีก เก็บของแล้วเดินลุยฝนไปหาของกิน ในห้างที่อยู่เยื้องกับซอย กินเสร็จหาซื้อSimPati ได้ที่ร้านขายแบบเป็นตู้กระจกที่อยู่ใกล้บันไดเลื่อนชั้นล่างเป็นแบบเดียวกับที่สนามบินมีแถมเงิน 5,000 Rps. ที่นี้บอกราคา 7,000 Rps.  แล้วให้เค้าเติมเงินเพิ่มอีก 50,000 Rps. จากนั้นเดินซื้อของตามร้านค้าระหว่างทางซื้อ Postcard   ใบละ 3,000 Rps. เสื้อตัวละ 12,500 Rps. จากคุณ : N416 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 17:21:17

ความคิดเห็นที่ 2 กินอาหารเช้าโรงแรมมีข้าวผัด หมี่ผัด ชา กาแฟ และเป็นเมนูหลักของที่พักทุกแห่งในครั้งนี้ ออกไปนั่งรถเมลสาย 1A ไป Prambanan โดยขึ้นรถที่ตู้หน้าโรงแรม Inna Garuda เช้านี้อากาศครึ้มๆแต่ยังไม่มีฝน รถเมลTransYogja เป็นรถแอร์ ระหว่างทางไปผ่านหน้า Museum Biology ด้วย รถจอดที่ท่ารถใกล้ตลาด นั่งรถถีบสามล้อไป Prambanan เปิดราคามา 20,000 ต่อเหลือ 10,000 Rps. ซื้อตั๋วเข้าใช้บัตรเครดิตรูดเค้าจะคิดมาเป็นเงิน 234,000 Rps.มาให้  เช้านี้คนน้อยมากอากาศไม่ร้อนครึ้มฝน ชมPrambananเสร็จเดินมาทางออกผ่านแนวต้นไม้ มีขบวนรถลากจอดอยู่ เดินขึ้นไปเลย ไม่ได้เสียค่ารถ แต่เห็นมีคนเดินไปจ่าย ที่ซุ้มตั๋ว มีป้ายบอกราคาไว้แต่จำไม่ได้ว่ากี่บาท พนักงานก็ไม่ได้มายุ่งด้วย   นั่งรถวนไปเรื่อยๆ ผ่านผ่านวิหาร Lumbung และ Bubrahจนไปหยุดจอดให้แวะถ่ายรูปที่วิหาร Sewu ไม่กี่นาที ไม่มีคนเดินเข้าไปดูข้างในเลย ผมก็ไม่กล้าเดินเข้าไปกลัวรถออกไปก่อน ถ่ายรูปอยู่ที่ข้างหน้า รถออกวนมาที่บริเวณทาง เข้า-ออก ผมเดินเข้ามากินน้ำชา-กาแฟ ฟรีที่ในอาคารขายตั๋วทางเข้า  ในนี้มีอินเตอร์เนตให้เล่นด้วย เดินมาทางออก ร้านขายของยังไม่ค่อยเปิด ชอบจังไม่มีคนมาตื้อขายของ ออกมาพบรถสามล้อคันที่มาส่ง ต่อราคานั่งกลับได้ 5,000Rps. ให้เค้าจอดใกล้ตลาด เดินซื้อสละ กิโลละ 8,000Rps. ถ้าเอา 4 Kg. เหลือ 30,000Rps. ผมเอา 1 Kg. มาลองชิมก่อน ปรากฏว่าอร่อย จึงเดินมาซื้ออีกเจ้า ด้านนอก บอกราคาเท่ากัน ซื้ออีกกิโล แล้วนั่งรถสาย 1A กลับ โรงแรม แล้วเดินไปส่ง Postcard ร้านตัวแทนไปรษ์ณีย์ ในซอย Sosrowฯ เดินจากโรงแรมไป 500 m. อยู่ซ้ายมือ ค่าส่งจำไม่ได้ จากคุณ : N416 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 17:24:27

ความคิดเห็นที่ 3 กลับมาออกจากโรงแรมไป โบโรพุทโธ ขึ้นรถที่ ตู้เดิม นั่งสาย 3A นั่งไปเรื่อยตามถนน Malioboro พอรถเลี้ยวขวา ป้ายแรกก็ลง นั่ง 2B ต่อไปสุดสายลงสถานี Jombor เพื่อขึ้นรถไป โบโรพุทโธ   พอลงรถสาย 2B หันหน้าเข้าหาอาคาร เดินไปทางขวา รถจะมาจอดที่ถนนช่องแรกติดกับอาคาร ข้างรถเขียนว่า Cemara Tungel ตรงกับตามที่พนักงานประจำตู้รถเมลบอกมา ค่ารถเด็กมาเก็บตอนนั่งรถไปสักพัก ยื่นให้ 20,000Rps. สำหรับ 2คน เด็กเก็บตังค์ขออีก 1ใบ    ระหว่างทางฝนตกสาดเข้ามาในรถ  ต้องปิดหน้าต่างประตูรถ ทำให้อับๆเพราะรถไม่มีแอร์ นั่งรถประมาณชั่วโมงก็ถึง นั่งรถสามล้อไปโรงแรม Manohara ค่ารถต่อเหลือ 10,000Rps.(ตอนแรกบอก 20,000Rps.  ) เก็บของแล้วไปเดินเล่นบนโบโรพุทโธ จากคุณ : N416 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 17:55:08

ความคิดเห็นที่ 4 ชมเสร็จลงมาเช่ารถจักรยาน ชั่วโมงละ 10,000Rps.ต่อ1คัน  ขี่ไปหาของกินที่บริเวณ สามแยก เลือกร้านชื่อ Mie Yamin ป้ายบอกราคาชัดเจน กิน Mie Ayum 4,000Rps. บริเวณหน้าร้านมีรถเข็นขายอาหารอยู่สามเจ้า เจ้าแรกที่ติดกับร้านหมี่ ขายขนมคล้ายขนมถังแตก มีให้เลือกหลายแบบมีราคาติดอยู่ สั่งแบบ ช็อกโกแลตราคา 9,000Rps. ร้านถัดไปขายขนมปังปอน์ดแบบแผ่น มีเนย แยมวางอยู่ด้วย ไม่รู้ว่าเป็นขนมปังมาทำอะไร ร้านที่เลยไปอีกขาย มะตะบะ   กลับมาโรงแรมขี่ไป ครึ่งชั่วโมง เค้าก็คิดราคาแค่ ครึ่งชั่วโมง 5,000Rps.ต่อคัน   ( ในรูป ร้าน Mie Yamin อยู่ซ้ายมือสุด  ส่วนขวามือเป็นทางที่มาจากโรงแรมมโนรา ) จากคุณ : N416 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 17:57:20

ความคิดเห็นที่ 5 จากนั้น ไปที่ห้อง Audio Visual นั่งดูหนังเกี่ยวกับโบโรพุทโธ เจอเจ้าหน้าที่หน้าห้องถามว่าได้จองมาหรือเปล่า บอกหนังฉายไปแล้วให้รอรอบต่อไป แต่เนื่องจากไม่รู้ทำอะไรเลยขอเข้าไปนั่งเล่น มีคนดูแค่ 4 คน แต่ห้องใหญ่นั่งได้สักร้อยกว่าคน โชคดีที่เป็นภาษาอังกฤษพอดี เพราะหลังจากนั้นรอบต่อไปเป็นภาษาเยอรมัน แล้วอีกรอบก็ ฝรั่งเศสซึ่งทั้งสองภาษานี้ไม่มีความรู้เลย   ตื่นเช้ารอเข้าโบโรพุทโธท้องฟ้ายังครึ้มไม่เห็นพระอาทิตย์ขึ้น วนดูรูปสลักเสร็จแล้วอาบน้ำกินข้าวรอรถมารับ เพื่อไปโบรโม่ต่อ นัด9.00 รถมา 10.00น. คนขับพูดภาษาอังกฤษแทบไม่ได้เลย  นับ 1-10 ภาษาอังกฤษนับได้ถึงเลข 3 รถเช่าติดต่อผ่าน Pondok transport ช่วงนี้หน้าไฮคนขับรถของเค้าหมดต้องจ้าง Freelance จากบริษัทอื่นมาแทน คนขับของผมมาจากบริษัท EDQ transport นิสัยดีบอกแวะซื้อของ-ถ่ายรูปข้างทางก็จอดให้ดี  เสียแต่ไม่รู้ทางช่วง โบรโม่ และ คาวาอีเจี้ยน พาไปหลงทางต้องคอยถามชาวบ้านแถบนั้น ระหว่างทางแวะซื้อสละ ลูกเล็กกิโลละ5,000Rps. ลูกใหญ่กิโลละ7,000Rps. จากคุณ : N416 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 17:58:52

ความคิดเห็นที่ 6 ใช้เวลาจากโบโรพุทโธ ไปโบรโม่ ออก 10.00น. ระหว่างทางฝนตกบ้าง ถึง Cemara Indah  21.30 น. ติดต่อเจ้าหน้าที่เค้าพาไปที่ห้องพักก่อนอากาศหนาวมากรีบเข้าห้องรื้อกระเป๋าหาเสื้อหนาวมาใส่ นัดให้ไปเจอที่ห้องอาหารข้าง Reception พนักงานมาคุยเรื่องเช่ารถไปจุดชมวิว ผมบอกติดต่อมาแล้วว่าจะเอาแบบแชร์กับคนอื่น แต่พนักงานว่าไม่มีคนมาขอแชร์ แล้วอธิบายถึงความสะดวกสบายถ้าเราเหมารถ คิดราคา 350,000Rps.ต่อราคาก็ไม่ลดบอกว่าตอนนี้ที่ไหนก็ราคานี้  (แต่ที่หาข้อมูลมาถ้าติดต่อที่ป้อมข้างล่างตรงสามแยกด้านล่างโรงแรมจะราคา 275,000Rps.) แต่เนื่องจากอากาศหนาวและมืดบวกกับขี้เกียจเดินหาไม่รู้ทางด้วย จึงตกลงเอารถเหมา  ซึ่งที่นี้จะให้เราจ่ายค่าผ่านทางเข้าอุทยานด้วยเลยคนละ25,000Rps.  (ตอนเช้านั่งรถผ่านป้อมพบว่าอยู่ใกล้โรงแรมและมีราคาเขียนไว้ข้างป้อม ) ส่วนค่าโรงแรมพนักงานบอก 350,000Rps. ผมก็บอกว่าติดต่อมาทางเมลบอกแค่ 300,00Rps.เอง พนักงานก็แก้ราคาในใบเสร็จให้เลยแล้วรีบแก้ตัวว่าไม่รู้เรื่องที่เจ้านายเค้าลดราคาให้เราพิเศษ ทั้งที่ราคาในเนตก็มีแจ้งบอกว่าช่วงนี้ราคา 300,000Rps. เช้ามืดมีพนักงานมาปลุก ไม่มีคนมาเคาะห้องเรียกระหว่างนอนให้เช่าเสื้อหนาวทำให้นอนหลับได้ยาวหน่อย คงเห็นผมแต่งตัวกันหนาวเต็มที่อุปกรณ์ครบ จากคุณ : N416 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 18:00:33

ความคิดเห็นที่ 7 ขึ้นรถที่หน้าโรงแรม คนขับแวะจอดที่หน้าทางเข้าอุทยาน คุยกับคนที่หน้าทางเข้า เค้าก็ลงรถไปสักพักกลับมาพร้อมฝรั่งสองคนนั่งข้างหลังรถแล้วพูดว่า my friend (ผมกะว่าเดี๋ยวกลับโรงแรมไปจะไปขอเงินคืนกับเจ้าหน้าที่โรงแรมคนเมื่อคืนหน่อยแต่ตอนเช้ามามองหาไม่เห็น  )   ขึ้นไปที่จุดชมวิวได้ทำเลถ่ายรูปดี  แต่ภรรยาหิวจึงลงมาที่ร้านค้า สั่งไมโล 3 in 1 แก้วละ 7,500Rps.  Pop Mie (มาม่าคัพ) ถ้วยละ 10,000Rps. กินสักพักคนในร้านก็บอกพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว คนยืนเต็มตามขอบรั้วไม่มีที่ถ่ายรูปเลย ส่วนทางด้านล่างทางขวาเมื่อเราหันหน้าเข้าหาโบรโม่ ตรงที่ไม่มีรั้วกั้นคนก็ยืนเต็มแต่ยังได้เห็นวิวดีกว่าข้างบน เพียงแต่ถ่ายรูปไม่สวยติดคน และได้มุมแคบ รอคนเริ่มลงไปข้างล่างจึงได้ถ่ายรูปสวยๆ ลงมาข้างล่างเพื่อขึ้นโบรโม่อากาศไม่ค่อยหนาวแล้ว ถอดเสื้อหนาวฝากไว้กับรถ มีคนมาเสนอม้า ราคา 100,000Rps. / ตัว แต่เล่นตัวเดินถ่ายรูปไปเรื่อยๆ จนถึงวัดฮินดู ลองต่อราคาเหลือ 50,000Rps. / ตัว  โดยขากลับให้มาส่งที่วัดนี้เพื่อจะได้เดินเล่นถ่ายรูปอีก จากคุณ : N416 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 18:02:12

ความคิดเห็นที่ 8 ออกจากโรงแรม 10.00 น. ถึง คาวา อิเจี้ยน 16.00น. ทางช่วงขึ้นเขาบริเวณที่เกือบถึง คาวาอิเจี้ยนทางไม่ดีเลย สงสารรถ Toyota Avanza มากกลัวช่วงล่างจะพัง ก่อนเข้าบริเวณหมู่บ้านมีด่านต้องเสียค่าเข้า ประมาณ 5,000Rps.ต่อ2คน ( จำตัวเลขไม่ค่อยได้ ) มีบางคันที่ขับผ่านไปไม่จ่ายเงินเพราะ เจ้าหน้าที่ยกที่กั้นถนนขึ้นอยู่พอดี ระหว่างทางโทรถาม Cartimor homestay ที่พักเต็ม จึงให้ไปที่ Arabica ก็เต็ม เจ้าหน้าที่ reception บอกตอนนี้ทุกที่บริเวณนี้เต็มหมด ถ้าไม่ได้จองมาล่วงหน้า ส่วนคนขับรถได้ที่นอนเป็นห้องนอนที่โรงแรมเตรียมไว้ให้คนขับรถ โดยนอนกับพวกคนขับรถด้วยกัน   ปรึกษาReceptionว่าจะนอนที่ไหน เค้าให้นอนที่บริเวณที่ Lobby โรงแรมได้ หรือจะไปนอนบ้านเค้าก็ได้คิด 100,000Rps.   นอนได้หรือเปล่าไม่มีอะไรเลยนะ ไม่มีน้ำร้อน (My room is simple  )   ผมตกลงไปนอนบ้านเค้า ( เค้ากับลูกมานอนนอกห้องตรงบริเวณที่กินข้าว-ดูทีวี ) ห้องพักโอเค ซุกหัวนอนได้ไม่มีกลิ่นเหม็น มีผ้าห่ม ที่นอนนุ่มหนา ไม่มีผ้าเช็ดตัว ผมขอให้เค้าต้มน้ำให้อาบ เค้าก็ช่วยต้มให้  ระหว่างนั้นนั่งเล่นที่ Arabica คุยกับนักท่องเที่ยวชาวอินโด ซึ่งไม่มีที่นอนต้องไปนอนบ้านเดียวกับผม ผมถามถึงการเดินทางกลับสุราบายา เพราะต้องกลับวันพรุ่งนี้หลังจากขึ้นไปคาวา อิเจี้ยน เค้าเตือนผมเรื่องรถติด และพรุ่งนี้เป็นวันศุกร์ รถจะติดมากเพราะทุกคนจะเดินทางกลับบ้านบ้าง ไปเที่ยวบ้าง แนะนำให้ผมรีบออกไป เพราะถ้ารถติดจะใช้เวลา 10-11ชั่วโมง ( ปกติ 6-7 ชั่วโมง ) จากที่นี้ถึงสนามบิน เครื่องผมออก 20.30 น. ผมคิดว่าด้วยสภาพทาง สภาพรถ และคนขับที่ดูไม่ชำนาญทาง ผมจึงเปลี่ยนแผน ต้องรีบลงมาถึงข้างล่าง 6.00น. กลับที่พักอาบน้ำกินข้าวแล้วออกจาก คาวาอิเจี้ยนประมาณ 7.00น. ซึ่งผมจะไม่เห็นทะเลสาบยามเช้า เห็นแต่ไฟสีฟ้าแทน ไม่เป็นไรดีกว่าตกเครื่อง จากคุณ : N416 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 18:04:20

ความคิดเห็นที่ 9 ผมคุยเรื่องจะไปดูไฟสีฟ้า และต้องออกประมาณตี1กับนักท่องเที่ยวชาวอินโดเค้าบอกให้คุยกับคนขับรถให้ดี เพราะส่วนใหญ่จะไปส่งกันตี 4-5 ถามเจ้าหน้าที่Reception เค้าก็บอกเช่นกัน ผมให้เค้าช่วยคุยกับคนขับรถให้ คนขับรถก็ไม่อยากตื่นเพราะเหนื่อยและเราก็ไม่ได้บอกเค้าก่อน ทั้งที่ผมเมลบอกกับทาง Pondok แล้วว่าต้องให้คนขับรถมาส่งที่ทางขึ้นเขาตอนตี1  เจ้าหน้าที่reception เสนอจะช่วยติดต่อรถมอเตอร์ไซด์ให้คันละ 80,000Rps. นั่งได้คันละคน   ตอนผมกลับมานอน เค้าก็มาบอกว่า มอเตอร์ไซด์ ขอคันละ 125,000Rps.โดยอ้างว่าป่าทึบมืดมากทางอันตรายน่ากลัว ผมก็ยอมเพราะไม่มีคนอื่นพาไป แต่ตี1ที่ไปจริง ทางไม่มืดเพราะเป็นช่วงพระจันทร์ยังเกือบเต็มดวงอยู่ ป่าก็ไม่น่ากลัว นั่งรถแว้นมาครึ่งชั่วโมงถึงด่านทางขึ้น  เด็กแว้นก็เคาะประตูเรียกเจ้าหน้าที่มาเก็บเงินผม ค่าเข้าคนละ 25,000Rps. ค่ากล้องถ่ายรูป 15,000Rps. เซ็นชื่อแล้วเจ้าหน้าที่ก็ชี้ทางเดินให้ ผมเดินไปตามทาง เจอแยกเห็นป้ายชี้ทางเลี้ยวซ้าย ใช้เวลาเดินขึ้นเขา 2ชั่วโมง จากที่อ่านมา 1-3 ชั่วโมง เริ่มเดิน 1.30 น. ถึงปากปล่อง 3.30น. ภรรยาผมหยุดพักสั้นๆบ่อยมากช่วงทางชัน ข้างทางเดินผมเจอไม้ค้ำที่มีคนทิ้งไว้ ให้ภรรยาใช้ค้ำเดินขึ้น พอลงมาผมก็ทิ้งไว้ข้างทางเหมือนเดิม  ตลอดทางไม่เจอคนเลย  บนปากปล่องมองไม่เห็นทางลงเลย นั่งรอเจอคนงานจ้างเค้าให้พาลงยื่นให้5,000Rps. ขอเพิ่มเป็น 10,000Rps. ทางลงอยู่ตรงปลายสุดทางเดินด้านขวามองไกลๆไม่เห็นต้องเข้าไปใกล้จึงจะเห็นทางจะลาดลง มีการทำทางเป็นขั้นลงไปค่อนข้างชัน ภรรยาผมลงไปได้นิดเดียวก็ไม่อยากลงไปแล้วกลัวควันมาแล้วไม่มีแรงหนีขึ้น จึงรอข้างทาง คนงานนำทางพูดภาษาอังกฤษได้เยอะมากกว่าคนขับรถผมอีก พอเกือบถึงด้านล่างเค้าไปหยิบหน้ากากแบบกันแก๊สอย่างดีมีที่กรองอากาศ 2ข้าง ที่ครอบเป็นยาง กระชับกับหน้าดี  ผมขอเค้าว่าจะใส่ด้วย เค้าก็เอาอันนั้นให้ผม ช่วงที่จะมีควันมาเค้าก็ใส่หน้ากากให้ผม ควันตีใส่ผมเต็มมองแทบไม่เห็นทางแต่หายใจได้สบายๆไม่รู้สึกแสบสำหลักควันเลย  ควันมาผมก็ยืนนิ่งๆไม่หลบแค่ปิดตากลัวแสบ  เค้าปล่อยให้ผมถ่ายรูปด้านล่าง พอถ่ายเสร็จก็เรียกเค้าให้พาขึ้น ระหว่างทางขึ้นคนงานพาไปดูแอ่งน้ำร้อนที่ขึ้นมาจากใต้ดินเป็นน้ำใสๆร้อนพอทนได้ เค้าเอามาล้างมือ ลูปหน้าให้ดู   พาขึ้นได้เกือบถึงครึ่งทางก็บอกให้เดินขึ้นไปเองเค้าจะแบกกำมะถันขึ้นไป ผมแถมให้เค้า 2,000Rps. ค่าหน้ากาก นั่งพักปากปล่องสักครู่เกือบตี5 ก็เดินลงและพระอาทิตย์ก็เริ่มขึ้น ใช้เวลาเดินลง 1ชั่วโมง เดินสบาย ภรรยาผมเดินได้เรื่อยๆโดยไม่ต้องพัก ( ไฟสีฟ้า จะคล้ายไฟเตาแก๊สพุ่งขึ้นมาจากพื้น ช่วงที่ลมมาไฟจะสว่างขึ้นมาก  ก่อนหน้านี้ผมหาข้อมูลเจอบางรูปที่เป็นคล้ายลาวาสีฟ้าน้ำเงินไหลมาเป็นทางสวยมากทำให้อยากไปดู แต่ที่ไปดูต่างกันมากไม่มีการไหลของลาวาเลย ไม่รู้ว่ารูปนั้นถ่ายเมื่อไหร่ ที่ไหน ) จากคุณ : N416 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 18:07:15

ความคิดเห็นที่ 10 กลับถึงที่พักให้เค้าต้มน้ำให้อาบ น้ำเดือดช้ามากไม่รู้เพราะน้ำเย็นมาก หรือ ไฟไม่แรงเพราะใช้กิ่งไม้มาเป็นฟืน ออกจากที่พัก 8.30 น. ถึงสนามบิน 14.30 น. ก่อนเวลามากมาย เสียดายมาก   สนามบินสุราบายา เสียภาษีสนามบินตอนไปเช็คอินที่เคาร์เตอร์เลย ( ไม่เหมือนที่ จาร์การ์ต้าที่เก็บตอนเข้า Gate ) ส่วนบริเวณ Gate เค้าจะยังไม่ให้เข้าจนอีก ครึ่งชั่วโมงจะถึงเวลาเครื่องออก  ซึ่งใน Gate ไม่มีห้องน้ำ จากคุณ : N416 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 18:08:17

ความคิดเห็นที่ 11 ต่อเครื่องมาลง LCCT  ถึงเวลาเปิดให้เช็คอิน ตรงเคาร์เตอร์ K3-7 จอคอมจะขึ้นแบบรวมไทย เวียดนาม สิงค์โปร์ ไม่แยกประเทศ และหน้าจอจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆเป็นเรื่องการเตือนต่างๆ  ส่วนประเทศอื่น เช่น ฮ่องกง  มาเก๊า ที่อยู่ใกล้กัน จะแยกจอและเคาร์เตอร์คนละที่ หน้าจอไม่มีการเปลี่ยน ผมได้ Gate Y1 ต้องรอจนอีกครึ่งชั่วโมงเครื่องออกจึงได้เข้า บริเวณ Gate ทางออกนี้มีเฉพาะ Y1 และY2 ใช้ห้องพักคอยห้องเดียวกัน     Y2 ไปสิงค์โปร์ Y1ไปภูเก็ต เวลาออกใกล้กันแต่ไปสิงค์โปร์เรียกขึ้นเครื่องก่อน พอคนออกจาก Gate หมดสักพักก็เรียกคนที่ไปภูเก็ตผมต่อแถวหลังคนมาเล เจ้าหน้าที่ตรวจPassportมีคนเดียวตรงทางออก เดินออกมารอข้ามถนนในลานจอด ระหว่างรอก็มีเจ้าหน้าที่เรียกคนที่จะไปย็อคย่ามารอข้ามถนนที่ตรงนี้ด้วย  ตรงลานจอดที่บริเวณนี้มีเครื่องบินจอดอยู่ สามลำ ผมมองคนข้างหน้าที่ต่อแถวเดียวกันตอนรอที่Gate มีเหลือแค่สามคนเป็นคนมาเลที่ยืนรอข้ามถนนอยู่ก่อน ส่วนคนก่อนหน้านี้ไม่มีคงขึ้นเครื่องไปแล้ว เรารอข้ามถนนกันอยู่สักพัก ก็เดินตามเค้าไปห่างๆเพราะเราไม่รู้ขึ้นลำไหน เดินผ่านทางออกขึ้นเครื่องลำแรกไม่มีเจ้าหน้าที่ ผมคิดว่าคงเป็นลำที่ไปย็อคย่า เห็นสามคนข้างหน้าคุยเจ้าหน้าที่แถวนั้นแล้วชี้ไปสุดทางเดิน เราเดินตามไปขึ้นเครื่องลำที่จอดอยู่สุดทางด้านขวา ด้านซ้ายก็มีอีกลำ คนมาเลเดินไปขึ้นเครื่องด้านขวา เราก็ตามเค้าไป ขึ้นไปบนเครื่องเตรียมหาที่นั่ง คนมาเลที่เดินอยู่หน้าสุดยื่นตั๋วให้เจ้าหน้าที่ เพราะที่นั่งเค้ามีคนนั่ง ปรากฏว่าเราขึ้นผิดลำ  ไปขึ้นลำที่ไปสิงค์โปร์ ต้องรีบลงมาไปหาลำใหม่ แอร์บนเครื่องก็ไม่รู้ว่าจอดที่ไหน   ลงมาเจอเจ้าหน้าที่กราว์ด ยืนคุยกันอยู่เข้าไปถาม เค้าเปิดเอกสารดูที่จอดเครื่องบินให้แล้วชี้ลำที่ไปภูเก็ตซึ่งจอดอยู่ลำแรกหลังจากผ่านGate  ขึ้นไปถามแอร์ก็ถูกลำ เลยอดนั่งเครื่องบินเล่น  กลับภึงภูเก็ตโดยสวัสดิภาพ จากคุณ : N416 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 18:10:01

ความคิดเห็นที่ 12 การแลกเงินผมแลกที่บูทธนาคารกสิกรในห้างจังซีลอน  1 US = 32.51 บาท ที่สนามบินเปิดแลกเงิน 8.00น. แลกเงินที่เคาร์เตอร์สนามบินจาร์การ์ต้าใช้เงินฮ่องกงที่เหลืออยู่ 1เหรียญฮ่องกง = 1,155Rps. มาแลกที่ร้าน Mulia บริเวณตึกด้านหน้า Inna Garuda Hotel ซึ่งเรทดีกว่าร้านในโรงแรม 1US = 8,975 Rps.         1 bath = 270 Rps.    1เหรียญฮ่องกง = 1,140Rps ค่ารถเช่า 3 วัน 2,000,000 Rps.  รวมค่าผ่านทางพิเศษที่ไปสนามบินด้วยหรือเปล่าไม่รู้แต่คนขับรถไม่ได้ขอเพิ่ม ให้ทิปไป 40,000Rps. จากคุณ : N416 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 18:29:47

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ จากคุณ : Dreadnought เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 19:02:32

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ ข้อมูลละเอียดมากๆ เส้นทางไปคาวาอิเจียน ดูท่าจะโหดน่าดูเลยนะคร้าบ จากคุณ : putan เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 20:38:12

ความคิดเห็นที่ 15 กลับมาแล้วเหรอค่ะ ใช่ทางที่ไปรร. ที่อิเจี้ยนไม่ดีมากๆ นั่งเขย่าไป ตลอดทาง  คุณกับแฟน ลุยมากๆ เราไม่กล้าขึ้นไปตอนตี 4 มันมืดมากๆๆๆ แถมอีคนขับรถที่มาส่งเรา พอจอดปุ๊ป มันบอกว่า ขอตังค์หน่อย หิว จะไป หาอะไรกิน ตอนตี 4เนี้ยนะ จากคุณ : ม่านสีม่วง เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 03:31:55

ความคิดเห็นที่ 16 คุณ Dreadnought  คุณ putan แค่เอาข้อมูลมาแชร์กันนะครับ เป็นการอัพเดตข้อมูลที่ผมพึ่งเจอมาครับ คุณม่านสีม่วง ขอบคุณข้อมูลจากคุณเหมือนกันครับ ผมเลือกไปช่วงพระจันทร์ยังเต็มดวงนะครับจะได้ไม่มืด อยู่บนปากปล่อง ก็มองเห็นทะเลสาบได้ครับ คนงานหลายคน ก็เดินแบกกำมะถันลงมาโดยไม่ต้องมีไฟส่องทาง และโชคดีด้วยครับที่ฝนไม่ตก จากคุณ : N416 เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 19:46:44