PANTIP.COM : E9586747 ระวังอันตรายจากการขับรถ [ท่องเที่ยวไทย]

ความคิดเห็นที่ 9

เรื่องชนสัตว์เนี่ยะ ยอมรับว่า เมื่อก่อนผมเป็นคนขับรถเร็วมาก ต่ำกว่า 150 เป็นต้องอึดอัด กินอาหารไม่อร่อย

ก็ด้วยการขับรถเร็วนี่หละครับ สุนัข 3 ตัว ตายเพราะผม... ไม่รวมนกอีกมากมาย

เรื่องนกเนี่ยะ ชนเป็นอาจิน นับไม่ถ้วนจริงๆ ใครจะเชื่อว่าขับรถชนนก ใหญ่สุดที่ชนมาก็นกกระปูด (ถ้าไม่นับไก่)

เรียกว่า แผงระบายความร้อนหม้อน้ำ ตรงกระจังหน้า หรือแถวๆ โชคอัพใต้ท้องรถ เศษขนนกติดเต็มไปหมด

งู คางคก ตะกวด แบนติดถนนมาก็มาก

ตอนนั้นภาพสัตว์ถูกรถชนกลางถนน เป็นเรื่องชินตามาก หมาตายข้างถนน นก งู ถูกทับกางถนน มีให้เห็นทั่วไป

ใครไปปัตตานี ถ้าไม่เห็นแกะโดนรถทับตายคาถนน ถือว่าไปไม่ถึงปัตตานีกันเลยทีเดียว (แต่ผมไม่เคยทับแกะนะครับ)

ผมรู้สึกหดหู่ใจตอนที่ครั้งหนึ่ง ตอนที่กลับจากภาคใต้ แตย้อนไปก่อนหน้านั้น ผมเคยนั่งฟังเพลงคอนเสิร์ตพงษ์เทพ กระโดนชำนาญ

คุณพงษ์เทพแกพูดเรื่องผีเสื้อเขาใหญ่ และรถที่ขับชนฝูงผีเสื้อรวมทั้งรถแกด้วย แกพูดอยู่ประโยคหนึ่งว่า แกคิดได้ และทดลองขับรถช้าลงอีกนิด ปรากฏว่า ผีเสื้อที่ถูกแกชน มีจำนวนน้อยมาก แทบจะไม่มีเลย

แกบอกว่า เป็นจิตสำนึกของการอยู่ร่วมโลกเดียวกัน

ไม่นานหลังจากนั้น ผมกลับขึ้นมาจากภาคใต้ ขับรถเองอีกต่างหาก พอถึงช่วงระหว่างสุราษฎร์ กับ ชุมพร จังหวะผมแซงรถบัสโดยสาร

ตอนนั้นแซงพ้นแล้ว เตรียมจะเข้าซ้าย สภาพถนนฝนหยุดตกแล้ว แต่ถนนยังไม่ถึงกับแห้ง สายตามองเห็นสุนัขพันธุ์ดีเดินจ้ำอ้าวตรงรี่ ออกมาจากริมถนนด้านซ้ายเพื่อข้ามถนน

พันธุ์สุนัข ผมไม่รู้จัก รู้แต่ว่าตัวสูงใหญ่ หน้ายาวๆ ขนยาว เยอะ หนา สมบูรณ์และสวยมากๆ

ถ้าใครเกิดทัน ก็ต้องบอกว่า เหมือน แรสซี่สุนัขแสนรู้ ในภาพยนตร์ฝรั่งยุคก่อนมากๆ

ความเร็วผมเกิน 150 แน่นอนครับ ผมเบรกแล้ว แต่ความเร็วลดลงได้นิดเดียว ชนเข้าส่วนหัวเต็มๆ มองตามกระจกส่องหลัง สุนัขหมุนคว้างหลายรอบเพราะความลื่นถนนด้วย

เขากระเด็นหมุนอยู่ที่เลนฝั่งซ้าย จากนั้น รถบัสโดยสารจึงเป็นดาบ 2 ทับเข้าเต็มล้อ ทั้งที่รถบัสหักหลบซ้ายแล้ว

วันนั้นถ้าผมไม่ชน สุนัขตัวนี้ข้ามถนนผ่านรถบัสโดยสารไปแล้วอย่างสบายๆ เชื่อว่า เขาเห็นแต่รถบัส ไม่เห็นรถผมที่กำลังเร่งแซงมาแต่ไกล

ผมขับต่อไปแค่ท่าแซะ แถวๆปะทิว ผมก็ต้องเปลี่ยนมือให้ลูกน้องขับต่อ เพราะจิตใจผมรู้สึกไม่ดีเลย

นั่งมาตลอดทาง คำพูดของพงษ์เทพ กระโดนชำนาญ เข้ามาวนเวียนอยู่ในขมับด้านซ้ายและขวา

จิตสำนึกผม บอกกับผมเลยว่า ถนน ไม่ได้ทำมาสำหรับให้คนใช้เท่านั้น เพราะฉะนั้นสัตว์ทั้งหลายห้ามผ่าน... ไม่ใช่

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ความเร็วผม ลดลงเหลือ 80-90 กิโลเมตรต่อชั่วโมง และตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ ผมไม่เคยชนสุนัข ทับนก ทับงู ทับคางคกอีกเลย

80-90 กิโลเมตรต่อชั่วโมง เป็นความเร็วที่เบรกทันครับ เช้าๆ จะมีนกจำนวนมาก บินลงจิกแมลงบนพื้นถนนยามเช้าๆ จำนวนมาก ผมเบรกให้นกขึ้นบินหนีไปก่อนได้อย่างสบายๆ

ทุกวันนี้ ถึงผมจะขับรถเองน้อยลง แต่ลูกน้องทุกคนจะรู้ใจ ใช้ความเร็วแค่ 80-90 ทุกคน

วัว เวลามันเดิน มันค่อยๆ เดินครับ มันไม่เคยพรวดพราด ยกเว้น “ลูกวัว”

จิตสำนึกจึงอยู่ที่ว่า เราเห็นวัว ควาย แต่ไกล เราเลือกที่จะเบาเครื่องยนต์ลงบ้างสักเล็กน้อยพอให้เบรกทันหรือไม่ เสียเวลาเบารถนิดเดียว แป๊บเดียวก็ผ่านวัวนั้นไปแล้ว

ผมนั่งรถไฟไปทางอุบราชธานี ผมมีความสุขมากเลยครับ เพราะขบวนที่ผมนั่ง มีอยู่ 2 ครั้งที่รถไฟหยุดจอดให้กับฝูงวัวริมทางรถไฟ หยุดสนิทเลย

รถไฟเสียเวลาเพราะเหตุนี้ ผมมีความสุขครับ รักพนักงานเดินรถมากเลยครับวันนั้น ทั้งๆ ที่เขาเลือกชนฝ่าฝูงวัวชาวบ้าน ก็ทำได้

จากคุณ : หมอนทองแท้

เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 11:37:06