ความคิดเห็นที่ 1   ผมลงจากรถประมาณ ทุ่มนิด ๆ ก็พบว่าย่านถนน Hang Chieu ที่ติดถนนใหญ่ ช่างพลุกพล่านไปด้วยผู้คน และรถราจำนวนมาก เสียงแตรรถบีบกันดังสนั่นเป็นเรื่องปกติ อากาศก็เริ่มเย็นลงเรื่อย ๆ ขณะที่เดินมุ่งหน้ากลับที่พัก สองข้างทางมีหาบเร่ ร้านค้า ที่ขายอาหารอยู่เป็นจำนวนมาก มีทั้ง เครื่องในตุ๋นร้อน ๆ ข้าวต้มกุ๊ย (ผมเรียกถูกหรือเปล่าไม่รู้ แต่เห็นรูปร่างคล้าย ๆ กันเลยเหมาว่าเป็นแบบเดียวกันครับ) ร้านอาหารตามสั่งก็มี เป็นแบบร้านหรู ๆ ก็เยอะ เฝอร้อน ๆ ที่ส่งไอน้ำฟุ้งกระจายมานอกร้าน เหมือนกับว่าจะชักชวนให้เข้าไปลิ้มลอง นอกจากนี้ยังมีร้านอาหารไทยให้ได้ยลอีก แต่ผมไม่เข้าเพราะมาเที่ยวแบบนี้ ผมจะกินให้คิดถึงบ้านทำไม จริงไหมครับ เดินต่อมาเรื่อย ๆ ก็พบกับร้านขนมเค้ก ซึ่งเป็นร้านที่คนเข้าไปซื้อเป็นจำนวนมากครับ ผมจึงแวะเข้าไปดู เนื่องจากตอนนั้นอยากกินของหวานแทนข้าว พอเดินถึงตู้โชว์ก็พบกับเค้กนานาชนิด ซึ่งวางเรียงรายไว้อย่างน่ากิน มีทั้งเค้กกล้วยหอม เค้กช็อคโกแลต วนิลา ใบเตย ช็อคบอล เค้กปอนด์ และ ช็อตเค้ก รูปร่างหน้าตายั่วยวนอย่างนี้มีหรือผมจะปล่อยให้รอด หุหุหุหุหุหุ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 14:29:33 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 2 มารอฟังนะคะ คุณเล่าได้สนุกดีค่ะ เราไปเที่ยวบ้างแต่แทบไม่ค่อยได้ผจญภัยอะไรเลย   เพิ่งไปฮานอยเดือนสองเดือนที่แล้วเองค่ะ แต่ไม่ประทับใจเท่าไหร่ ไม่ชอบคนเยอะและผู้ชายบางคนหยาบคายจัง จากคุณ : DaRia เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 15:00:16

ความคิดเห็นที่ 3   สรุปครับ เย็นนี้กินเค้กแทนข้าว ได้เค้กช็อคโกแลตมา 2 ชิ้น ช็อคบอลลูกใหญ่ 1 ลูก เค้กวนิลา 1 ชิ้น เค้กมะพร้าว 1 ชิ้น เค้กส้ม 1 ชิ้น และเค้กสตรอเบอร์รี่ 1 ชิ้น ซึ่งทั้งหมดเป็นช็อตเค้กครับ สนนราคาช็อตเค้ก 7 ชิ้นราคา 44000 Dong (88 บาท) เมื่อได้เสบียงแล้ว ก็มุ่งหน้าตรงสู่ที่พักบนถนน Hang Vai ทันทีครับ ถึงที่พักเวลาประมาณ 2 ทุ่มนิด ๆ ครับ ทาง House ถามถึงการท่องเที่ยว การเดินทางและที่พัก ว่าเป็นอย่างไรบ้าง (เหมือนการสอบถามเพื่อประเมินผลเลยครับ) แต่ด้วยอัธยาศัยอันดีของพนักงานทาง House การคุยด้วยภาษาอังกฤษงู ๆ ปลา ๆ จึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับผม คุยกันหอมปากหอมคอแล้ว ผมก็ขอตัวขึ้นไปพักผ่อนบนห้อง Guesthouse ที่ผมพัก อยู่บนถนน Hang Vai ในตรอก Bat Su ซึ่งผมคิดว่าถนนเส้นนี้เป็นถนนที่มีระยะทางสั้น และค่อนข้างเงียบในเวลากลางคืน แต่ถนนเส้นนี้เป็นถนนที่ร่มรื่นย์เพราะมีต้นไม้ใหญ่และร้านค้าที่ทำธุรกิจบนถนนนี้เป็นร้านที่ทำเกี่ยวกับเฟอร์นิเจอร์จากไม้ไผ่ ซึ่งโดยปกติแล้วต้นไผ่จะมีความหอมของมันอยู่ จึงทำให้ผมชอบที่พักที่นี่มากเลยครับ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 15:35:38 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 4   วันนี้เป็นวันที่ 3 มกราคม 2553 วันนี้ผมตั้งใจจะไปให้ทั่ว ฮานอย โดยจุดเริ่มต้นยอดนิยมคือ ทะเลสาบฮวานเกี๋ยมครับ ไปถึงที่ทะเลสาบก็ประมาณ 10 โมงกว่าแล้วผู้คนจึงหนาตาเป็นพิเศษ เนื่องจากรอบ ๆ ทะเลสาบยังมีจัดงานบุปผานานาชาติอยู่ ผมจึงเดินเข้าไปในกระแสผู้คนจำนวนมาก เดินตาม ๆ กันไปเรื่อย ๆ ซึ่งในงานนี้ ทางเวียดนามเขาจัดแสดงสถานที่สำคัญในโลก โดยการใช้ดอกไม้มาประดิษฐ์ทำเป็นสถานที่ต่าง ๆ ดูสวยงามมากครับ เมื่อเดินตาม ๆ กันไปสักพักผมก็มาโผล่ที่ หน้าอนุสาวรีย์ของกษัตริย์ Ly Thai To ผมจึงแวะทำการเคารพเพื่อเป็นสิริมงคลแก่ตัวเองครับ หลังจากหลุดออกมาจากกระแสผู้คนรอบ ๆ งานแล้ว ผมจึงหย่อนกายพักผ่อนที่ม้าหินริมทะเลสาบ มองดูหอคอยกลางน้ำ Thap Rua ซึ่งตั้งโดดเด่นเป็นสง่าอยู่กลางทะเลสาบ จากนั้นจึงกางแผนที่เพื่อดูว่ารอบ ๆ ทะเลสาบมีที่ใดน่าเที่ยวบ้าง อืมมีหลายที่แฮะ ทั้ง โรงละครตุ๊กตาน้ำ วัดหง็อกเซิน โบสถ์เซนต์โจเซฟ หอสมุด พิพิธภัณฑ์ ฯลฯ เมื่อผมลองพินิจพิเคราะห์อย่างละเอียดแล้วผลสรุปคือ.... จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 15:56:32 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 5   เดินไปหารอบดูละครหุ่นน้ำดีกว่า เมื่อเดินฝ่าฝูงชนไปก็ต้องพบกับความผิดหวังครับ เนื่องจากปิดช่วงปีใหม่ยังไม่เปิด ผมเลยเดินวนเวียนรอบทะเลสาบ ซึ่งเมื่อเดินมาอีกฝั่งนึงของทะเลสาบ การจราจรเป็นปรกติครับ มีแม่ค้าชักชวนให้แลกเงินมากมาย แต่ผมมีพร้อมแล้วเลยไม่ได้แลก เดินต่อมาตามแผนที่ประมาณ 10 นาทีก็มาโผล่ที่โบสถ์เซนต์โจเซฟ ซึ่งเก่าแก่ดูน่าเกรงขาม ท่ามกลางเมืองที่คับคั่งไปด้วยรถรา แต่ที่โบสถ์แห่งนี้กลับเงียบสงบ ความร่มรื่นของต้นไม้ใหญ่ที่อยู่รอบโบสถ์ ทำให้ตัวโบสถ์โดดเด่นมากครับ ผมวนเวียนรอบโบสถ์สักพักก็ออกเดินต่อ จากการที่สังเกตดูรอบ ๆ ข้างสถานที่ราชการต่าง ๆ ยังไม่เปิดให้บริการครับ ผมจึงล้มเลิกแผนทั้งหมดแล้วไปเดินหาอะไรกินดีกว่า เพราะตอนนั้นเป็นเวลาบ่ายโมงกว่า ๆ แล้ว ใช้เวลาไม่นานในการเดินหาของกิน แถบถนนที่ใกล้ ๆ กับถนนใหญ่จะมีร้านอาหารเรียงรายอยู่มากมาย ทั้งอาหารเวียดนาม จีน ญี่ปุ่น ไทย ฯลฯ ผมก็ตัดสินใจเลือกครับ ร้านอาหารข้างทางเป็นร้านเฝอครับ (อีกแล้ว) ใช้เวลาในการสั่งไม่นานครับเนื่องจากมีเมนูอยู่ไม่กี่อย่าง แล้วมีราคาที่แน่นอน ผมจึงจิ้มเลือกเมนูไปเลยครับ เป็นเฝอใส่เนื้อหมู ต้นหอมโรยอย่างเยอะ ดูผ่าน ๆ คล้ายราเม็งเหมือนกันแฮะ ชื่นใจกับน้ำซุปร้อน ๆ ที่กลมกล่อม เส้นเล็กนุ่ม ๆ แล้วที่สำคัญครับ เนื้อหมูมันเยอะจริง ๆ นุ่มเคี้ยวแล้วกลืนแบบชุ่มคอเลยครับ ที่ร้านนี้มีเครื่องปรุงคล้าย ๆ เต้าหู้ยี้อยู่ด้วยซึ่งผมไม่แน่ใจว่าเป็นอะไร ผมเลยไม่ใส่ครับ อีกอย่างทุกอย่างลงตัวหมดแล้ว ผมเลยไม่ปรุงดีกว่า หมดกับมื้อนี้ไป 35000 Dong (70 บาท) อิ่มจนแทบอยากนอนเลยครับ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 16:41:31 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 6   อิ่มแล้วก็ออกเดินต่อดูของตามทางมาเรื่อย ๆ แถว ๆ ริมทะเลสาบจะมีร้านขายของที่ระลึกเยอะแยะ มีทั้งเป็นตุ๊กตาไม้แกะสลักตัวเล็ก ๆ งอบเวียดนาม (รู้สึกว่าเขาจะเรียกว่า "หนอน" น่ะครับ) ชุดอ๋าวหญ๋าย เครื่องเงิน เครื่องประดับเยอะแยะไปหมด พอเดินย้อนขึ้นมาทางถนน Luong Van Can ก็พบกับร้านของเล่นมากมายเต็มสองฝั่งถนน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นของเล่นจากจีน มีทั้งตัวต่อเลโก้ ตุ๊กตา หุ่นยนต์ เข็มขัดแปลงร่างของไอ้มดแดง ฯลฯ เดินดูไปมาช่างมีความสุข เหมือนได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งเลยครับ พอเดินมาถึงหน้าที่พัก ผมก็ตกใจครับเมื่อพนักงานคนนึงนั่งดูดบ้องไม้ไผ่อยู่หน้า Guesthouse เลยครับ ผมก็แปลกใจว่า ที่เวียดนามนี่เขาทำอย่างนี้ได้ไม่กลัวโดนจับเหรอ พอเขาเห็นผม เขาก็ยิ้มให้พร้อมทั้งยื่นให้ผมดูด ผมก็ปฎิเสธครับ แต่อีกใจนึงก็อยากรู้ว่าเป็นยังไง เขาก็แสดงวิธีทำให้ดูครับว่าวิธีการใช้ ๆ ยังไง ซึ่งตอนนี้ผมก็ถึงบางอ้อครับ เพราะที่เขาดูดเป็นยาเส้นครับ เพียงแต่เขาไม่ใช้กระดาษหรือใบจากแบบบ้านเราเท่านั้นเอง (ตอนก่อนกลับพี่เขาก็ให้ยาเส้น Hang Ga Hanoi มา 1 ห่อ ^__^ ) จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 16:52:52 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 7   เมื่อผมรู้แล้วว่าสิ่งที่ผมจะทำไม่ผิดกฎหมาย ผมจึงขอลองดูสักครั้งครับ เมื่อผมได้ลองแล้วรู้สึกว่ากลิ่นของบ้องไม้ไผ่ ผสมกับยาเส้นมันช่างเป็นกลิ่นและรสชาติที่ยากจะลืมจริง ๆ พอผมคืนบ้องให้พี่เขา พี่เขาก็จัดมาให้อีก 1 ชุด ผมก็รับด้วยความเต็มใจ ผมก็นึกในใจว่าตกลงนี่เรามาเที่ยวเวียดนาม หรือมาเที่ยวอเมริกาแล้วมาพักกับอินเดียแดงกันแน่ หลังจากผูกมิตรกันด้วยบ้องเรียบร้อยแล้ว ผมก็ได้นั่งสนทนากับพี่เขา จนได้รู้ว่าที่ Guesthouse แห่งนี้เป็นธุรกิจครอบครัวครับ คนที่เป็นเจ้าของคือ พี่สาวคนโตและสามี มีน้องสาวอีก 3 คนคอยช่วยกันดูแล และมีญาติของฝ่ายชายอีก 3 คน (รวมตัวพี่เขาด้วย พี่เขาชื่อ เซิน ครับ) สรุปคือที่นี่ดูแลกัน 8 คนแยกกันทำหน้าที่ต่าง ๆ กัน คุยกันพอหอมปากหอมคอแล้วผมก็ขึ้นมาอาบน้ำชำระร่างกายให้สบายตัว เพื่อที่จะนอนดูเคเบิ้ลเวียดนามอย่างสบายอารมณ์ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 17:00:34 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 8   ตกหัวค่ำผมออกมายืดเส้นยืดสายที่หน้า House เจอกับพี่เซินซึ่งแน่นอน พี่เซินส่งบ้องมาให้อีกตามเคย ผมก็ตอบรับเพื่อไม่ให้เสียน้ำใจพี่เขา ตอนนี้ข้าง ๆ House ร้านเบียร์สดตั้งโต๊ะแล้วครับ ผมก็เอ่ยปากชวนพี่เซินมาดื่มด้วยกัน พี่เขาบอกว่าไม่ได้หรอก ยังไม่เลิกงานไว้วันหยุดค่อยไปดื่มด้วยกันดีกว่า ผมก็พยักหน้าตอบรับ แล้วก็มองดูลาดเลา เลียบ ๆ เคียง ๆ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง ขณะมองดูอยู่ มีน้องเด็กเสิร์ฟเบียร์คนนึง (คุยกันจนรู้ว่าชื่อฮุย) มองมาทางผม แล้วพยักหน้าชักชวนว่าสนใจไหม จะดื่มหรือเปล่า ผมก็ส่ายหัวเป็นสัญญาณว่าไม่ล่ะครับขอบคุณ แต่ก็ยังยืนดูเชิงอยู่เพราะไม่กล้าครับ เวลาผ่านไปอีกสักพักผมมองเห็นคนใกล้จะเต็มร้านแล้ว ผมจึงตัดสินใจเดินเข้าร้านไป (นั่งอยู่ริมนอกติดถนนบรรยากาศดีกว่าครับ) ฮุยเห็นผมเดินเข้าร้าน เธอก็เดินยิ้ม ๆ มาเพื่อรับออเดอร์ครับ เธอก็ถามผมว่ามาจากไหน ชื่ออะไร แล้วสุดท้ายจะสั่งอะไรดี -__- " ดูในเมนูแล้วก็ไม่รู้เรื่องสักอย่าง ฮุยก็นั่งลุ้นครับว่าผมจะสั่งอะไร (แหมกระผมไม่ใช่หวยนะครับจะมานั่งลุ้น) ในที่สุดภาษากายนี่ล่ะครับรู้เรื่องดี ผมชี้ไปที่โต๊ะข้าง ๆ ซึ่งที่เขาสั่งมาคือ "ซี่โครงหมูทอด" ครับ กลิ่นมันช่างเตะจมูกอะไรอย่างนี้ แล้วชูนิ้วขึ้น 1 นิ้วเป็นอันรู้กันครับว่า 1 ที่ แล้วก็พูดด้วยคำพูดที่ฉะฉานว่า "เบียร์" แล้วชูนิ้วขึ้น 1 นิ้วอีกครั้ง จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 17:16:45 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 9 คอยกดF5 ตั้งแต่บ่ายจนดึก (เมื่อวาน) แถมต่อตอนเช้าอีกรอบ จนถอดใจ ปิด net ไปแล้วตั้งแต่เช้า เพราะ คิดว่าคงไม่มีต่อแล้ว... ขอบคุณที่กลับมา... จากคุณ : สิบล้อชอบเที่ยว เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 17:22:39

ความคิดเห็นที่ 10   ไม่นานเกินรอน้องฮุยก็มาพร้อมกับ เบียร์สดเย็น ๆ 1 แก้ว สักพักก็ยกซี่โครงหมูทอดมา พอผมดูดี ๆ อ้าวนี่มันเป็นแบบย่างนี่นา เมื่อชะโงกดูโต๊ะข้าง ๆ ก็พบว่าเป็นแบบเดียวกัน (ดีนะถ้าพูดเป็นแล้วสั่งผิดอายเขากว่านี้อีก 55555) ชุดซี่โครงหมูย่าง (อันนี้เรียกถูกแล้วครับ) ประกอบด้วยน้ำจิ้มเลิศรส (เกลือกะผงชูรส) พริกขี้หนู ผักแกล้ม 2-3 ชนิด แตงกวา และถั่งลิสง สัมผัสแรกที่เบียร์สดเวียดนามเข้าปาก มันช่างเย็นชื่นใจ รสชาติละมุนลิ้น ฟองเบียร์แตกกระจายเต็มปาก (อันหลังนี่เวอร์แล้วครับ) ที่สำคัญหอมดีครับ รสชาติไม่บาดคอ ถ้าเปรียบเป็นเบียร์ในบ้านเราน่าจะประมาณเบียร์สิงห์เย็น ๆ ครับ ผมนั่งดื่มอย่างสบายอารมณ์ หมด 1 แก้ว (แก้วใหญ่พอสมควร) ก็สั่งมาเรื่อย ๆ จนผมเริ่มมึนแล้วครับ ฮุยเมื่อไม่มีคนสั่งอะไรเพิ่ม เธอก็มานั่งคุยกับผมต่อ ผมก็คุยกันด้วยภาษาอังกฤษบ้าง ภาษามือบ้าง บางครั้งก็มีพูดภาษาไทยกับเธอ ซึ่งเธอก็รู้บ้างไม่รู้บ้างสลับกันไป แต่ก็คุยกันอย่างสนุกสนาน (พอผมเริ่มมึนเมา ก็เริ่มกล้าขึ้นเรื่อย ๆ) พอประมาณ 4 ทุ่มกว่า ๆ ร้านก็ใกล้ปิดแล้วผมจึงสั่งเช็คบิล จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 17:35:22 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 11   พอดีเมื่อวานงานค่อนข้างเยอะครับ เลยไม่มีเวลามาเล่าต่อครับ แต่วันนี้ว่างแล้วเลยกะว่าจะต่อให้จบเลยครับผม ^__^ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 17:36:41 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 12   ตอนเช็คบิลเป็นผู้ชายมาเช็คบิลครับ เขาดูที่โต๊ะผม แล้วจดราคาให้ดู เบียร์สด 3 แก้วใหญ่ 18000 Dong ซี่โครงหมูย่าง 1 ชุด 60000 Dong เขากดเครื่องคิดเลขไปมาจนเสร็จก็โชว์ให้ผมดู 150000 Dong ผมก็ควักเงินจ่ายไป สักพักเขาก็เดินมาทอนผม 27000 Dong ผมนั่งดื่มจนหมดแก้ว แล้วก็ร่ำลากับน้องฮุยเรียบร้อย ก็เดินขึ้นห้องพักด้วยอาการโซเซนิด ๆ ไม่นึกว่าเบียร์สดที่นี่จะแรงเอาเรื่อง พอขึ้นไปถึงห้องก็จดบันทึกประจำวันว่าทำอะไร ที่ไหน ใช้ไปเท่าไหร่ พอลองนึกดูที่กินไปเมื่อกี้ อ้าวมันคิดเงินเราเกินนี่หว่า หายไป 45000 Dong เวรกรรมเห็นเรามึนหน่อยคิดเกินซะเลย (ซึ่งเขาก็ทำสำเร็จ T__T ) สรุปเป็นเงินไทยนะครับ เบียร์ 3 แก้วเป็นเงิน 36 บาท ซี่โครงหมูย่าง 1 ชุด 120 บาท เป็นเงิน 156 บาทจ่ายให้เขาไป 300 บาท ได้ทอนกลับมา 54 บาท เท่ากับว่าเงินหายไป 90 บาท เมื่อคิดเสร็จก็นอนดูทีวีแล้วก็เผลอหลับไปเลยครับ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 17:53:50 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 13   เช้าวันที่ 4 มกราคม 2553 ตื่นมายังเบลอ ๆ นิด ๆ ครับรวบรวมกำลังอาบน้ำ ทำธุระส่วนตัวเสร็จมานั่งดูทีวีแล้ววางแผนว่าจะไปไหนดี คิดอยู่สักพักก็ตั้งใจจะไปที่สุสานลุงโฮ โดยตั้งใจไว้ว่าคงจะไปเดินเล่นแถว ๆ นั้น เมื่อเดินลงมาชั้นล่าง แวะเล่นอินเตอร์เน็ทส่งข่าวให้เพื่อนและครอบครัว (ที่นี่เล่นเน็ตฟรีครับ) ทานอาหารเช้าที่ House เรียบร้อยก็ ออกมายืนยืดเส้นยืดสายให้สบายตัว เจอน้องฮุยตื่นเช้าเหมือนกันจึงเข้าไปทักทายคุยกันไปได้สักพักก็ออกเดินทางไปสุสานลุงโฮทันที ทาง House ก็เสนอว่าจะไปส่งโดยคิดค่ารถ Motobike ไม่แพง แต่ผมอยากเดินมากกว่าจึงปฎิเสธไป เมื่อออกเดินไปได้สักพัก ฝนก็เริ่มโปรยปรายลงมา ผมเดินลัดเลาะมาเรื่อย ๆ จนรู้สึกแปลก ๆ ใช่ครับผมเริ่มมีอาการไม่สบาย เนื่องจากหลายวันที่ผ่านมาในฮานอยและฮาลองเบย์ ผมเจอกับฝนปรอย ๆ โปรยปรายลงมาตลอด ดังนั้นผมจึงเริ่มที่จะเป็นหวัดแล้วครับ เมื่อเห็นว่าเริ่มจะไม่ไหวจริง ๆ ผมจึงเดินทางกลับทันที เมื่อมาถึง House ทาง House ก็ถามว่าเป็นอะไรไปเหรอ ผมบอกว่าเริ่มมีไข้รู้สึกไม่ค่อยดี เขาจึงให้ยาแก้ปวดหัวมาเป็น แอสไพริน เมื่อทานยาแล้วผมจึงขึ้นไปนอนพักทันที ขึ้นมาถึงห้องผมรีบทำตัวให้อุ่นทันทีเลยครับ นอนดูทีวีไปแล้วก็หลับยาวเพราะฤทธิ์ยาเลยครับ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:08:40 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 14   วันที่ 5 มกราคม 2553 หลังจากเมื่อวานนอนหลับเพราะพิษไข้ทั้งวัน ก็ตื่นขึ้นมาด้วยความหิวมากมาย เดินลงมาหาของกินทันทีเลยครับ ทาง House ก็สอบถามถึงอาการป่วยของผม เมื่อเห็นผมดีขึ้นทาง House ก็รีบจัดอาหารให้ผมทันทีครับ อาหารเช้าเหมือนเดิมทุกอย่างเพียงแต่ครั้งนี้ เบิ้ล 2 ชุดครับ (ใจดีมากมาย) อิ่มอร่อยกับอาหารเช้าแล้ว ได้กาแฟ 1 ถ้วยร้อน ๆ ออกมานั่งตากแดดที่ไม่ได้เห็นมานานหลายวัน รู้สึกดีครับถึงแม้อากาศจะเย็น แต่แสงแดดในหน้าหนาว มันช่างน่าอภิรมย์ยิ่งนัก มองดูฝั่งตรงข้ามร้านเฟอร์นิเจอร์เริ่มเลื่อยไม้ไผ่ให้เป็นท่อน ๆ กลิ่นของไผ่สด ๆ ลอยข้ามฝั่งมามันหอมจริง ๆ ครับ นั่งตากแดดสักพัก กาแฟหมดถ้วย ผมจึงออกเดินไปตามตรอกซอกซอยต่าง ๆ ไปยังทางที่ไม่เคยไป พอเริ่มสาย ๆ ผู้คนเริ่มเยอะขึ้น รถรา ก็เยอะขึ้นตาม ร้านตามฝั่งสองข้างทางก็เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ตามชื่อถนน ผมเดินผ่านย่านขายเครื่องยาจีนที่กลิ่นสมุนไพรหอมฟุ้ง ย่านร้านทำเหล็ก มีเสียงตีเหล็ก อ๊อกเหล็ก ตัดเหล็กเพื่อขึ้นเป็นรูปร่างต่าง ๆ ย่านขายเครื่องกงเต็ก มีโคมกระดาษหลากสีหลายสีสัน วางเรียงรายมองดูให้ชวนซื้อดีจัง (แต่ผมไม่รู้จะซื้อไปฝากใครเลยงดครับ) เดินวนไปวนมาอยู่นานก็มาโผล่ที่ทะเลสาบครับ ออกกำลังกายเยอะ ๆ แล้วเริ่มหิวครับ ผมมุ่งหน้าเดินไปยังตึกที่อยู่ตรงหน้าน้ำพุทันทีครับ เพราะมาถึงตอนนี้ผมเริ่มคิดถึงรสชาติที่บ้านแล้วครับ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:20:53 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 15   ครับ ร้านที่ผมเดินมุ่งตรงไปคือ "KFC" สาขา ฮานอย ครับ เมื่อเดินเข้าไปก็พบกับพนักงานสาวสวย น่ารักมากครับ ผมมองไปที่เมนูซึ่งเป็นภาษาเวียดนาม (แต่ก็มีภาษาอังกฤษอยู่ด้านล่างตัวเล็ก ๆ) จึงไม่ยากเย็นนักในการสั่งอาหาร ผมสั่งอาหารและชำระเงินเรียบร้อยแล้ว ก็เดินขึ้นชั้นสองเพื่อรับอาหาร ผมเลือกนั่งตรงหน้าต่างติดระเบียงด้านนอก ซึ่งสามารถมองเห็นวิวทะเลสาบได้ชัด รสชาติของ KFC มื้อนี้ทำให้คิดถึงที่บ้านพอสมควรครับ แต่รสชาติโดยรวมแล้ว KFC เขาอร่อยกว่าและชิ้นใหญ่กว่าบ้านเราครับ หมดกับ KFC มื้อนี้ไป 57000 Dong (114 บาท) ประกอบด้วยข้าวสวยไก่ทอดชิ้นโต และน้ำซุปที่อุดมไปด้วยผักและเนื้อไก่ช่วงอกอีก 2 ก้อนครับ นั่งทอดอารมณ์มองวิวสักพัก ก็เริ่มออกเดินทางต่อครับ คราวนี้ผมมุ่งหน้าไปยังวัดหง็อกเซิน ซึ่งอยู่ไม่ไกลเท่าใดนัก จ่ายค่าผ่านประตูแล้วก็เดินไปเข้าชมภายในวัด ซึ่งที่ผมตั้งใจจะไปดูคือ เต่าตัวที่สต๊าฟเอาไว้ อยากรู้ว่าตัวจะใหญ่เท่ากับตัวที่ผมเห็นในทะเลสาบหรือเปล่า มันช่างเป็นเต่าที่ตัวใหญ่จริง ๆ ครับ แต่ในทะเลสาบใหญ่กว่า ^__^ เดินเที่ยวชมภายในวัดที่อยู่พักนึง ก็เห็นบรรดาชาวเวียดนามทั้งหลาย เข้ามาไหว้พระกันอย่างไม่ขาดสาย (คล้าย ๆ บรรยากาศของวัดไทยทั่ว ๆ ไปที่มีผู้ศรัทธามาไหว้พระ) บ่าย 2 กว่า ๆ ผมจึงเดินมุ่งหน้ากลับสู่ที่พักอันแสนสุข เมื่อกลับไปถึงที่พักผมก็เจอกับสาวฮุยคนเดิม ยิ้มทักทายอย่างเป็นกันเอง หลังจากคุยอยู่สักพัก ผมจึงมานั่งหย่อนกายที่หน้า House โดยปล่อยให้ฮุยทำงานของเธอต่อไป จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:40:49 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 16   นั่งอยู่สักพัก พี่เซินก็เดินเข้ามาทักทายพร้อมทั้งหยิบของชอบของทุกคนมาให้ เพื่อยืนยันในมิตรภาพอีกครั้ง ซึ่งคราวนี้เราคุยกันเรื่อยเปื่อย แต่คุยกันอย่างถูกคอ เพราะเราชอบ Motobike เหมือนกัน พี่เซินบอกว่ารถมอเตอร์ไซค์ในเวียดนามส่วนใหญ่จะเป็นรถจากจีน เนื่องจากมีราคาถูกกว่ารถญี่ปุ่นมาก ถ้าเทียบเป็นเงินไทยแล้วแพงมากครับ แพงกว่าบ้านเราอีก คุยเรื่อยเปื่อยไปสักพัก พี่สาวที่ House ก็ชงกาแฟมาเสิร์ฟ ซึ่งแน่นอนครับฟรี ไม่มีค่าใช้จ่าย ผมก็นั่งไปคุยไป คราวนี้ก็มาเพิ่มกันอีกสองสามคนซึ่งเป็นคนที่ House เหมือนกันครับ ผมเองก็แปลกใจอยู่เหมือนกัน ทั้ง ๆ ที่ผมเองก็คุยภาษาอังกฤษไม่ค่อยเก่ง แต่ก็คุยกันรู้เรื่องแถมยังคุยกันแบบสนุกสนานจนผมกลมกลืนไปกับพวกเขาเลยครับ ตกเย็นผมเริ่มหิวแล้ว จึงเดินไปร้านเฝอใกล้ ๆ เพื่อกินเป็นอาหารเย็น ซึ่งก่อนหน้าที่จะเดินออกมา ทาง House ทำอาหารไว้เยอะมากแล้วพวกพี่เขาก็ชวนเรากินพร้อมกับครอบครัวเขา ซึ่งเราเองก็เกรงใจ จึงปฎิเสธไปว่ายังไม่หิว (แค่ชวนเราทานข้าวพร้อมกับเขาก็ซึ้งแล้วครับ) พอถึงร้านเจ้าของร้านยิ้มทักทายทันทีเพราะจำได้ว่าผมชอบกินเฝอ คราวนี้ผมสั่งชามใหญ่พิเศษเลย เป็นเฝอเนื้อติดมันครับ 25000 Dong (50 บาท) อิ่มอร่อยเหมือนเดิม เฝอลุงแกแน่นอนจริง ๆ ครับ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:51:16 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 17   ค่ำนี้ไม่ได้ไปเดินไหนครับ สถิตอยู่หน้า House นั่งมองน้องฮุยคนสวย เธอหันมาก็ส่งยิ้มหวานให้ แหมชักอยากอยู่ฮานอยนาน ๆ แล้วสิครับเนี่ย ดีใจไม่ทันไรโจทก์ผมก็มาทันทีครับ แกเดินยิ้มมาแล้วทักทายอย่างสนิทเลยครับ แล้วแกก็ชวนไปกินที่ร้าน ซึ่งผมบอกปัดไปว่าไม่ล่ะครับ ขอบคุณ ไว้คราวหน้าดีกว่า แกก็ยิ้ม ๆ เดินไป ผมเริ่มหิวแล้วจึงเดินไปซื้อมันฝรั่งที่ร้านใกล้ ๆ ขนมที่เวียดนามนี่มีหลากหลายครับ เหมือนของบ้านเราก็มี Pringle ล่ะครับส่วนยี่ห้ออื่น ๆ ก็ไม่คุ้นตาเลยครับ เลยเลือกซื้อหลายอย่างมาก ส่วนเครื่องดื่มแน่นอนครับคนไทยไม่ทิ้งกัน กระทิงแดงกระป๋องครับ สนนราคามันฝรั่ง 3 ห่อใหญ่ กระทิงแดง 1 กระป๋องก็ 48000 Dong (96 บาท) ครับ กลับมานั่งกินที่หน้า House มานั่งกินนั่งดื่มกันกับพี่ที่ House พอสามทุ่มกว่าจึงบอกราตรีสวัสดิ์พี่ ๆ และน้องฮุยเพื่อเข้านอนครับ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 19:00:11 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 18   วันนี้วันที่ 6 มกราคม วันสุดท้ายแล้วที่จะอยู่ที่ฮานอย กว่าจะตื่นนอนก็ 10 โมงกว่า เริ่มรู้สึกสบายเหมือนอยู่บ้านแล้วครับ ลงมาทานอาหารเช้าตอนสาย ๆ เรียบร้อยก็กลับขึ้นไปบนห้องเพื่อวางแผนต่อว่าจะทำยังไงบ้างเพื่อไปขื้นเครื่องที่นอยไบ แต่ด้วยความที่ไม่ทันระวังเดินไปตรงที่ไม่เคยเดินผ่านในห้องทำให้พื้นแตกครับ (พื้นไม้) ผมเดินลงมาเพื่อปรึกษากับทาง House ซึ่งทาง House บอกว่ามีรถไปส่งโดยคิดค่าเดินทาง 15 USD ผมก็โอเคนัดเวลากัน 6 โมงเช้าวันพรุ่งนี้ ซึ่งทุกอย่างก็เป็นไปโดยเรียบร้อย เมื่อตกลงเรื่องรถไปนอยไบเรียบร้อยแล้ว ผมจึงแจ้งให้ทาง House ทราบเกี่ยวกับเรื่องพื้นห้องครับ ซึ่งทางนั้นได้รับทราบแล้วจึงขอกุญแจห้องไว้เพื่อขึ้นไปตรวจสอบ เมื่อเสร็จเรื่องแล้วผมจึงเดินไปหาน้องฮุยครับ คุยกันอยู่สักพักผมจึงเอ่ยปากชวนไปทาน KFC กัน ซึ่งเธอก็ไม่ปฎิเสธครับ (แต่เธอก็ไม่ตอบรับทันที ปล่อยให้ลุ้นแทบแย่) เมื่อเธอทำงานเสร็จของเธอเสร็จ จึงออกเดินทางมุ่งหน้าไปยังทะเลสาบทันทีครับ เดินมากันไม่นานเท่าไหร่ ผมก็ถามเธอว่าจะทานอะไร อ่ะแน่นอนครับ เธอไม่เก่งภาษาอังกฤษ ผมก็ภาษาเวียดนามไม่ได้แต่จะมีปัญหาอะไรในเมื่อ ภาษามือยังมี ผมทำท่าชี้ไปทางฮุย แล้วทำท่าเหมือนกันข้าว แล้วชี้ที่เมนู ซึ่งเธอก็ยิ้ม ๆ แล้วก็สั่งกับพนักงาน ส่วนผมก็ชี้ที่เมนูเลยครับ เป็นอันว่ามื้อนี้ผมคุยกับฮุยจนเมื่อยมือครับ หลังจากที่ทาน KFC เสร็จแล้วก็ต้องรีบกลับครับ เพราะเธอต้องกลับไปทำงานต่อผมจึงเดินทางกลับสู่ที่พักระหว่างทางผมได้ซื้อกิ๊ฟติดผมที่ทำจากเครื่องเงินซึ่งราคาไม่แพงมากเป็นของฝาก (1 USD) ฮุยเธอขอบคุณเป็นภาษาเวียดนาม ดูน่ารักดีครับ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 19:22:39 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 19   เมื่อถึงที่พักต่างก็แยกย้ายกันไป พี่ที่ House บอกกับผมว่าพื้นแตกเกือบทะลุต้องเปลี่ยนพื้นใหม่ โดยต้องยกเตียงออกเพื่อเปลี่ยนแผ่นไม้ แต่จะให้ผมไปพักกับอีก House นึงซึ่งอยู่ใกล้ ๆ โดยที่ไม่ต้องเสียค่าห้องเพิ่ม ผมก็โอเค หลังจากที่ผมขึ้นมาเก็บข้าวของเรียบร้อยแล้ว ผมก็เหลือบไปเห็นร่องรอยที่ผมทำไว้ -__-" ซึ่งมันก็จะต้องรื้อเพื่อเปลี่ยนจริง ๆ (ในใจก็คิดว่าเราหนักจนพื้นทะลุเลยเหรอ T__T ) เก็บของเรียบร้อยลงมาด้านล่างเสร็จ พี่เซินจึงพาผมเดินมาส่งที่ House ใหม่ซึ่งกว้างขวางและโอ่อ่ากว่ามาก เมื่อขึ้นไปที่ชั้น 5 (เดินครับไม่มีลิฟท์) ห้องเป็นห้องที่ดูหรูหรา เฟอร์นิเจอร์เพียบ ผมวางของเรียบร้อยก็นอนพัก สักแป๊บนึง พนักงานของ House นี้ก็ขึ้นมาเพื่อขอ Passport แล้วแจ้งรายละเอียดซึ่งตามที่ผมตกลงไว้คือพักฟรี ย้ายห้องพักเนื่องจากห้องมีปัญหา (เพราะผมเอง) แต่ทางพนักงานของ House แจ้งว่าผมจะต้องจ่ายค่าที่พักเป็นจำนวน 10 USD เพื่อพักคืนนี้โดยชำระเงินตอน Check Out (อ้าวไหงงั้น) จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 19:30:49 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 20   อยู่กันมาตั้งนาน เชื่อใจและไว้ใจ มาเจอแบบนี้ผมเศร้าเลยครับ แต่ผมก็ยังไม่เชื่อในสิ่งที่พนักงานของ House นี้บอก ผมจึงเดินกลับไปที่ House เดิมแล้วแจ้งเรื่องให้เขาฟัง เขารับเรื่องและบอกไปว่าแจ้งให้ทางนั้นทราบแล้ว คราวนี้เดินกันไปอีกรอบนึง โดยที่พี่สาวคนรองของ House ไปด้วย เมื่อพี่เขาคุยกับทาง House ใหม่เรียบร้อยแล้วจึงมาอธิบายให้เราฟังว่า พนักงานที่ขึ้นไปบอก เขายังไม่ทราบเรื่อง เขาเลยไปแจ้งราคาที่พักแบบปรกติ เมื่อเคลียร์กันได้เรียบร้อยแล้ว ผมสบายใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่ใช่ว่าเพราะไม่ต้องเสียเงินค่าที่พักอีกนะครับ แต่สบายใจว่าเราไม่ได้เชื่อใจผิดคน เขาซื่อสัตย์กับเราที่เป็นลูกค้า และช่วยเคลียร์เรื่องต่าง ๆ อย่างรวดเร็ว คืนนี้ผมนอนอย่างเหงาครับ เพราะไม่ได้นอนที่นั่นแล้วรู้สึกแปลก ๆ อาจเป็นเพราะพักที่ House นั้นหลายคืน เลยเริ่มรู้สึกว่าที่นั่นเป็นเหมือนบ้านตัวเองไปแล้วก็ได้ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 19:38:32 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 21   วันที่ 7 มกราคม 2553 ตื่นขึ้นมาตี 5 ครึ่ง เก็บข้าวของสัมภาระลงกระเป๋าเรียบร้อย เดินลงมาด้านล่างปรากฎว่ามืดสนิท ไม่มีใครอยู่เลย อ้าวแล้วผมจะเอา Passport กับใครเนี่ย ประตูหน้าก็ล็อคไปไหนไม่ได้กำ จะตกรถ ตกเครื่องไหมเนี่ย ขณะกำลังจะเดินขึ้นไปชั้นบน ก็พลันเห็นสิ่งนึงกระดุกกระดิกอยู่ในเคาท์เตอร์ ผมจึงเดินไปดูจึงพบว่ามีผู้ชายนอนคุดคู้อยู่ในเคาท์เตอร์ 2 คน ผมจึงค่อย ๆ เรียกแบบเกรงใจ (ในหัวไม่รู้จะปลุกเขาเป็นภาษาอังกฤษอย่างไรดี จึงพูดไปว่า "พี่ครับ ๆๆๆ" หลาย ๆ ครั้ง) ในที่สุด 1 ใน 2 คนก็ตื่น อาจเป็นเพราะมีเสียงรบกวนเขาจึงตื่น ผมจึงขอ Check Out แล้วขอ Passport แกก็ค้น ๆ ในลิ้นชักสักพักก็ส่ง Passport คืนให้ผมแล้วก็เดินมาเปิดประตูให้ ผมขอบคุณแกแล้วเดินทางไปสู่ House เดิมทันที จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 19:44:58 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 22   พอออกเดินมาสักพัก สายฝนเริ่มโปรยปรายเหมือนกับว่าจะร้องไห้ที่ผมกำลังจะกลับบ้าน (โห น้ำเน่าซะ) ไม่นานผมเดินมาถึงที่ House เดิม ซึ่งทางนั้นเตรียมการ Stand by ไว้เรียบร้อยแล้ว พอมาถึงพี่สาวคนรองถามว่าจะรับอาหารเช้าไหม ผมปฎิเสธไปแต่ขอเป็นกาแฟแทนดีกว่า ดื่มกาแฟอุ่น ๆ ตอนอากาศหนาว ๆ นี่มันช่างมีความสุขเสียเหลือเกิน หลังจากที่นั่งทำตัวอุ่นสักพัก ก็ได้เวลาเดินทางแล้ว ผมร่ำลาและถ่ายรูปเป็นที่ระลึก แล้วก็ขอตัวลาโดยให้สัญญาไว้ว่าถ้ามีโอกาส ผมจะกลับมาอีก จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 19:57:43 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 23   ระหว่างทางนั่งรถไปสนามบิน ก็พูดคุยกับพี่เซินเป็นที่สนุกสนาน เมื่อถึงสนามบิน แกได้ให้ของฝากมาเป็น ยาเส้นของเวียดนาม (Hang Ga Hanoi) เป็นที่ระลึก ผมเลยตัดสินใจให้ทิปแกไป 80000 Dong (ตอนแรกแกจะไม่รับแกบอกมันเยอะเกิน) และก็แบงค์ 20 บาท เหรียญ 10 เหรียญ 5 เหรียญ 1 เพราะพี่เขาชอบสะสมเหรียญกับแบงค์ต่างประเทศครับ แกเคยเอามาให้ผมดูทีนึงที่สมุดสะสม ผมเลยให้ไว้เป็นที่ระลึกครับ เมื่อลากันเรียบร้อยแล้ว ผมมุ่งหน้ามาที่ เคาท์เตอร์ของ แอร์เอเชียทันที ซึ่งขั้นตอนตรงนี้ไม่มีปัญหาอะไรครับ เดินผ่าน ตม. ทุกอย่างเรียบร้อย เมื่อได้ที่นั่งผมเริ่มจะหิวแล้วครับ ผมมองดูนาฬิกายังมีเวลาเหลือนี่นา ไปหาอะไรกินดีกว่า ผมจึงเดินขึ้นไปชั้นบนของสนามบิน และได้ไปเจอร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนึง จึงแวะโฉบเข้าไป ในใจก็คิดว่าเอ รสชาติจะเหมือนกับบ้านเราหรือเปล่าเนี่ย เมื่อเข้าไปถึงผมก็ได้รับเมนูอย่างรวดเร็วทันใจเลยครับ ไม่นานผมเลือกเมนูได้โดยสั่งไปสองอย่าง อย่างแรกเป็น ข้าวหน้าเนื้อครับ พอสั่งนาเบะยากิอย่างที่สองเท่านั้นแหล่ะ พนักงานรีบถามทันทีว่าสั่งสองอย่างใช่ไหมคะ ครับ สองอย่างครับแน่นอน เมื่อเจ้าหล่อนเดินไปส่งออเดอร์ ผมเห็นพนักงานคนอื่นมองผมกันใหญ่เลย -__- " แหมสงสัยไม่เคยเจอคนสั่งสองอย่าง สักพักนึงข้าวหน้าเนื้อร้อน ๆ ก็มาพร้อม มิโสะซุป ผมค่อย ๆ ละเลียดไปทีละคำ ๆ จนรู้ว่ารสชาติมันจืดกว่าของบ้านเรานี่นา แต่ยังอยู่ในเกณฑ์ใช้ได้ พอกินไปใกล้หมดชามแล้ว นาเบะยากิ ชามร้อนก็ร่อนมาถึงโต๊ะ ซึ่งก็ใช้เวลาไม่นานในการกำจัด อิ่มครับ อร่อยกลาง ๆ ไม่เด็ดมาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะกินไม่ได้ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 20:39:33 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 24   ค่าอาหารมื้อนื้คิดเป็นเงินไทยแล้ว ตกอยู่ที่ประมาณพันกว่า ๆ แพงจัง (ที่ร้านรับชำระทั้งเงิน Dong และ USD นะครับ ผมใช้เงิน Dong หมดก็เพราะร้านนี้ล่ะครับ ออกจากร้านอาหาร ก็มุ่งตรงมาที่ร้านของฝากครับ ใช้เวลาเลือกอยู่พอสมควรเหมือนกัน จนในที่สุดก็ได้ของฝากสมใจนึก ชำระเงิน (USD) เรียบร้อยก็เดินมาขึ้นเครื่อง (ตอนที่สำรวจของฝากก็แอบเช็คราคาไปด้วยปรากฎว่า โดนน้องคนงามบวกเพิ่ม 1 USD แหมจนหยดสุดท้ายจริง ๆ) และแล้วในที่สุด เวลา 9.30 น. โดยประมาณ เครื่องก็นำผมทะยานขึ้นสู่ฟากฟ้า โดยทิ้งนอยไบและประเทศเวียดนามไว้ด้านหลัง ลาก่อนเวียดนาม ตามเบียด เวียดนาม จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 21:08:02 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 25   จบแล้วครับ สำหรับ 12 วัน ประสบการณ์อันมีค่าของผม ถึงแม้อาจไม่สนุกเท่าที่บางคนคิด แต่สำหรับผมแล้วการได้สัมผัสโลกกว้างด้วยตัวเองเป็นอะไรที่นอกเหนือจากคำบรรยายครับ การที่ได้พบ ได้เห็น ได้รับรู้ ด้วยประสาทสัมผัสทั้งหมดของตัวคุณเอง ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน เจอทั้งสิ่งดีหรือไม่ดี ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับตัวคุณก็ตาม ทั้งหมด ทุกสิ่งทุกอย่าง จะหลอมรวมกลายเป็นคำว่าประสบการณ์และจะฝังอยู่ในตัวคุณ เพื่อทำให้คุณเติบโตต่อไป จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 21:17:03 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 26 เข้ามาตามต่อรอบ 2 ค่ะ เล่าเรื่องได้เพลินเชียว สนุกดีค่ะ แต่ดูเหมือนคุณ จขกท จะเที่ยวอยู่แถวที่พักซะเป็นส่วนใหญ่เลยนะคะ แล้วเป็นยังไงบ้างคะ อยากไปเวียดนามอีกมั้ย เพราะบางคนก็บอกว่าสนุกดี ไปแล้วไปอีกได้ แต่บางคนก็บอกว่า ไม่อยากไปแล้ว ครั้งเดียวก็เกินทน ปล...ยังติดต่อน้องฮุยอยู่มั้ยคะเนี่ย...อิอิ  แซวเล่นอ่ะค่ะ จากคุณ : พะยูนอ้วน เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 11:13:30

ความคิดเห็นที่ 27 สนุกมากมากเลยค่ะ บรรยายอ่านได้เพลินทีเดียว ประสบการณ์การเดินทางพบผู้คนหลากหลาย ภาษาต่างกันแต่ก์สามารถสื่อสารได้ดีทีเดียว ถ้าอยู่นานกว่านี้คงได้เพื่อนหลากหลาย ไม่มีรูปนี่ดีอย่างน่ะค่ะ มันอ่านได้อย่างต่อเนื่องดี รู้สึกว่าคุณเป็นคนใจเย็นจริง ๆ โดนฉวยโอกาสหลายครั้งแต่ก์ไม่ได้ถือสาหาความอะไร จากคุณ : DarkChoc เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 11:29:04

ความคิดเห็นที่ 28   ถึงความคิดเห็นที่ 26 แน่นอนครับ ยังอยากไปอยู่อีก สาเหตุที่เที่ยวใกล้ ๆ ที่พักซะเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากสภาพอากาศครับ ฝนตกบ่อยเกือบทุกวัน เลยทำให้ไม่ค่อยอยากออกไปไหนไกลน่ะครับ (อยู่ใกล้ ๆ ฮุยมีความสุขกว่าครับ ^__^) ถึงความคิดเห็นที่ 27 จริง ๆ ก็ไม่ใจเย็นเท่าไหร่หรอกครับ ตอนเจอทั้งช็อค ทั้งอึ้ง แต่ก็เตรียมใจเผื่อไว้แล้วตั้งแต่ตอนเดินทางมาถึงน่ะครับ แต่พอมองอีกมุมนึงก็โอเคครับ ประสบการณ์ชีวิต ไม่โดนจนหมดตัวก็ยังหัวเราะได้ครับ ^__^ จากคุณ : Rentaro เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 12:29:42 A:58.136.126.29 X: TicketID:246811

ความคิดเห็นที่ 29 ตามมาอ่านต่อ สนุกมากครับ เขียนได้เห็นภาพดี ชอบครับ จากคุณ : Speedfilter เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 15:43:09