ความคิดเห็นที่ 1   บันทึกบทที่สาม . . . หนองคาย  เมืองน่าอยู่อันดับเจ็ดของโลก  ผมเคยมาแล้ว  เมื่อหลายปีก่อน  หนองคายเป็นเมืองริมโขงเมืองแรกที่ผมมาเยือน  และหลังจากนั้นผมก็หลงไหลในแม่น้ำสายนี้อย่างมากมาย . . . จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 15:45:43

ความคิดเห็นที่ 2   เมื่อตอนเที่ยง  ผมยังตะรอน ๆ  ที่เวียงจันทน์  และดูเหมือนว่า  ความโชคร้ายจะมาเยือนเมือ่รถเที่ยว  ๑๒.๔๐ น.  ไม่มาตามกำหนด . . . . . .  ผมหันรีหันขวางจะเอายังไงดี  เพราะรถเที่ยวถัดไปบ่ายสอง   เวลารอรถมันนาน  และดูเหมือนว่าความทรมานในการรอคอยจะจบสิ้นลง  เมื่อรถตู้ที่เคยมะรุมมะตุ้มจนผมเกิดอาการคิดถึงเมืองไทยเมื่อเช้า  มาเสนอไปส่งที่หน้าด่านในราคาแชร์คนละ  ๒๐,๐๐๐  กีบ ผมตกลงในทันทีอย่างไม่ลังเล  ก่อนที่รถจะมาพมาจอดที่ด่านในอีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมงต่อมา จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 15:52:40

ความคิดเห็นที่ 3   ทันทีที่รถแล่นข้ามสะพานมิตรภาพไทยลาว  หัวใจผมอบอุ่นอย่างประหลาด  นั่นแปลว่า   ผมกำลังจะย่างเท้าเข้าสู่แผ่นดินเกิด . . . รอยยิ้มบนใบหน้าแจ่มชัดกว่าเมื่อตอนที่อยู่เวียงจันทน์   อีกไม่กี่นาที  ผมได้กลับบ้านแล้ว  ผมไม่เคยรู้สึกหมองใจเท่าครั้งนี้มาก่อนเลย  อาจเพราะว่า  ผมคาดหวังกับเวียงจันทน์เอาไว้มากกว่าที่ผมเจอ . . ผมผ่านด่าน ก่อนรอสกายแลปเข้าเมืองในราคา  ๔๐ บาท  ผมขอลงที่ถนนประจักษ์ฯ    อันเป็นถนนสายหลักของเมือง  ที่ขนานไปกับสายน้ำโขง  ผมเลือกเอาตรงที่จะเดินไปท่าเสด็จได้  เพราะแถวนั้นคงมีโรงแรมหรือเกสต์เฮ้าน์  ราคาสบายกระเป๋าสำหรับคนรอนแรมแบบผม จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 15:57:42

ความคิดเห็นที่ 4   บ้านริมน้ำ . . . ออกแนวฮิปบูติคไปหน่อย  แต่ราคาอยู่ในระนาบที่น่าพอใจ    แต่ผมกลับมองว่า  ผมอยากได้ที่พักที่ติดดินกว่านี่  ผมเลยโบกลาบ้านริมน้ำอย่างเสียดาย คราวหน้านะ  ไว้มากับคนไกล  จะมาพัก จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 15:59:21

ความคิดเห็นที่ 5 สวยมากค่า เสียดายให้กิ๊ฟไม่ได้อ่า จากคุณ : จิบเบียร์ริมหาด เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:00:06

ความคิดเห็นที่ 6   ตลาดท่าเสด็จวันนี้เงียบเหงา . . . ผิดแผกไปจากสมัยก่อนมีสะพานมิตรภาพ  เพราะผู้คนที่เคยข้ามฟากไปมาสองประเทศ  แทบไม่มีอีกแล้ว  ตลาดขายของราคาถูกแห่งนี้  จึงค่อนข้างเงียบเหงามากในวันธรรมดา  ผมเดินเก็บภาพที่ขาดหายไปนานในชีวิต จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:01:27

ความคิดเห็นที่ 7   ผมเข้าใจดีถึงความเปลี่ยนแปลง . . . เวลาคือตัวแปรหลักในการเปลี่ยนแปลง  ทุก ๆ  อย่างมันค่อย ๆ เปลี่ยน หรืออาจเปลี่ยนแบบหน้ามือเป็นหลังมือก็แล้วแต่  ผมได้แต่เดินผ่าเปลวแดดเปรี้ยง ๆ  เพราะอยากเก็บภาพริมโขงเอาไว้ให้มากที่สุด จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:03:25

ความคิดเห็นที่ 8   "ท่าเรือ"   เคยเป็นท่าข้ามฟากไปมาระหว่างผู้คนสองประเทศ   ค่อย ๆ  เสื่อมลงเมื่อสะพานเข้ามามีบทบาทในวิถีชีวิตประจำวันมากขึ้น  ท่าเรือที่เคยคึกคักกลับเหงาเงียบ และตอนนี้ได้กลายมาเป็น "ร้านจำหน้ายสินค้าของศูนย์ส่งเสริมศิลปาชีพ ในสมเด็จพระรนางเจ้าฯ" จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:05:54

ความคิดเห็นที่ 9   ถึงตอนนี้หัวใจที่ว้าวุ่นในยามเช้ากลับค่อย ๆ  เย็นลงอย่างช้า ๆ  แดดยามบ่ายไม่ได้ร้อนรนเท่าแสงอ่อนยามสาย  อาจเพราะว่าหัวใจของคนเราควบคุมทุกอย่าง  ผมค่อย ๆ  เก็บภาพ   รูปทุก ๆ  รูป  ผมค่อย ๆ  ละเมียดกับค่าต่าง ๆ  จนผมรู้สึกว่า  เวลาที่ผมจะกดปุ่มชัตเตอร์แต่ละครั้ง  มันช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้า การค่อย ๆ  หาจุดโฟกัส  ทำให้ผมมีความสุขกับการรอ  รอที่จะได้ภาพอย่างที่หัวใจผมต้องการ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:09:21

ความคิดเห็นที่ 10 ถึงตอนนี้หัวใจที่ว้าวุ่นในยามเช้ากลับค่อย ๆ  เย็นลงอย่างช้า ๆ  แดดยามบ่ายไม่ได้ร้อนรนเท่าแสงอ่อนยามสาย  อาจเพราะว่าหัวใจของคนเราควบคุมทุกอย่าง  ผมค่อย ๆ  เก็บภาพ   รูปทุก ๆ  รูป  ผมค่อย ๆ  ละเมียดกับค่าต่าง ๆ  จนผมรู้สึกว่า  เวลาที่ผมจะกดปุ่มชัตเตอร์แต่ละครั้ง  มันช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้า การค่อย ๆ  หาจุดโฟกัส  ทำให้ผมมีความสุขกับการรอ  รอที่จะได้ภาพอย่างที่หัวใจผมต้องการ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:13:02

ความคิดเห็นที่ 11 ถึงตอนนี้หัวใจที่ว้าวุ่นในยามเช้ากลับค่อย ๆ  เย็นลงอย่างช้า ๆ  แดดยามบ่ายไม่ได้ร้อนรนเท่าแสงอ่อนยามสาย  อาจเพราะว่าหัวใจของคนเราควบคุมทุกอย่าง  ผมค่อย ๆ  เก็บภาพ   รูปทุก ๆ  รูป  ผมค่อย ๆ  ละเมียดกับค่าต่าง ๆ  จนผมรู้สึกว่า  เวลาที่ผมจะกดปุ่มชัตเตอร์แต่ละครั้ง  มันช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้า การค่อย ๆ  หาจุดโฟกัส  ทำให้ผมมีความสุขกับการรอ  รอที่จะได้ภาพอย่างที่หัวใจผมต้องการ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:13:21

ความคิดเห็นที่ 12 ไปเที่ยวด้วยคนนะคะ จากคุณ : snas89Pink เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:14:15

ความคิดเห็นที่ 13 ผมยิ้มกับร้านน่ารักเล็ก ๆ  ริมโขง . . . โลกใบนี้เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา  อิทธิพลร้านน่ารัก ๆ  ในประเทศไทยนี้  น่าจะเริ่มต้นที่   เมืองเล็กที่  ที่ล้อมรอบด้วยขุนเขา  เมืองที่เป็นจุดพักระหว่างทาง  เชียงใหม่  แม่ฮ่องสอน   เมืองที่แม่น้ำสายเล็ก ๆ  ไหลผ่าน   "ปาย" เพราะมีปาย ร้านค้าแนวน่ารัก ๆ  จึงเกิดขึ้นแทบทุกจังหวัดในประเทศไทย จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:18:07

ความคิดเห็นที่ 14 รีวิวนี้ทำให้อยากไปหนองคายเลยอ่ะ ขอบคุณ จขกท มาก ๆ นะ จากคุณ : เต่าตัวลาย เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:18:12

ความคิดเห็นที่ 15 คิดถึงหนองคาย จากคุณ : โบริโบริ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:20:25

ความคิดเห็นที่ 16 ผมมันก็พวกบ้าโปสการ์ดเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว  พอเจอร้านแนวนี้เข้ามีหรือที่ไม่กระโจนเข้าใส่ . . . . . . ความรู้สึกคิดถึงคนไกล ถาโถมเข้ามาราวน้ำโขงบ่าอีกครั้ง  เพราะทุก ๆ  ครั้งที่ผมเดินทาง  ของฝากสำหรับคนไกล  จะเป็นโปสการ์ด  หรือไม่ก็เสื้อจากร้านค้าที่ระลึกแถบนั้นเสมอ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:21:55

ความคิดเห็นที่ 17 ตามมาเงียบๆ จากคุณ : Pa~Mam@Andaman เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:22:25

ความคิดเห็นที่ 18 ของฝาก . . . มันไม่ได้อยู่ที่ราคาค่างวด  แต่มันอยู่ที่ว่าในเวลานั้น  คนเที่ยวกำลังนึกถึงใครอยู่   ของฝากสำหรับผม  อาจดูผิวเผิน  กินไม่ได้  แต่ทุก ๆ   ครั้งมันเติมสิ่งที่ยากที่คนไม่เจอจะเข้าใจ "ความรัก"  มั้ง  เพราะในความรัก  มันคือความสุข  เราเต็มใจที่จะทำให้ใครสักคน  โดยที่เขาไม่ร้องขอ  แบบเพื่อน ๆ  ที่ทำงานบอก   "อย่าลืมของฝากนะโว้ย" การให้ด้วยหัวใจ  กับให้เพราะขัดไม่ได้  คุณค่าของฝากจึงแตกต่างกันสำหรับผม จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:29:15

ความคิดเห็นที่ 19 ถ้า . . . เป็นสมัยวัยรุ่น ๆ  ผมแทบไม่แคร์ความรู้สึกของใครมากมาย  แต่พอเริ่มโตขึ้น  ผมถึงได่้เรียนรู้ว่า  ความรู้สึกของคน  เงินซื้อไม่ได้  ถ้าเราอยากทำอะไรให้ใครสักคน  เราจงรีบทำ  และไม่ต้องไปคาดหวังว่า  มันจะได้ผลตอบแทนกลับมาเช่นไร จงทำทุกอย่างตามที่หัวใจต้องการโดยไม่หวังผลตอบแทนใด ๆ  กลับมา ปล.  รูปนี้จะมาอีกครั้งในกระทู้นี้ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:33:25

ความคิดเห็นที่ 20 คิดถึงหนองคายครับ จากคุณ : ชายเอ ทุ่งรังสิต เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:36:21

ความคิดเห็นที่ 21 แดดยามบ่ายสองสีสด  นับว่าผมโชคดี  เพราะวันนี้ไม่มีฝน  ผมถ่ายรูปโดยไม่รู้เบื่อ  เพราะการเที่ยวคนเดียว  สำหรับผม  เป็นอะไรที่สบาย ๆ  อยู่แล้วยามแบกเป้คนเดียวสิ่งที่ขาดไม่ได้เลย ๑.  กล้องถ่ายรูป ๒.  สมุดว่างเปล่าไว้สำหรับเก็บเรื่องราวที่ผ่านมาในการเดินทาง ๓.  หนังสือสักเล่ม  นิยาย  สารคดี  แต่ไม่ใช่คู่มือการท่องเที่ยวในสถานที่ที่ผมไปแน่ ๆ  ผมไม่อยากไปตามรอยหนังสือ  เพราะผมอยากเห็นในสิ่งที่ผมอยากเห็น  ผมไม่อยากเห็นในสิ่งที่คนอื่นอยากให้ผมเห็น ติสท์เกิ๊นนนนนนนนนนน ปล.  รูปนี้ก็เป็นอีกรูปที่จะมาในกระทู้นี้อีกครั้ง จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:37:34

ความคิดเห็นที่ 22 รักแม่น้ำโขงและทุกที่ที่แม่น้ำโขงไหลผ่านครับ  ขอบคุณครับกับรูปสวยๆ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:40:09

ความคิดเห็นที่ 23 ผมเดินเก็บรูปกลางแสงแดเปรี้ยง ๆ  อยู่ร่วมสองชั่วโมง  ในพื้นที่แคบ ๆ  ของท่าเสด็จ  หากแต่ผมกลับไม่ได้รู้สึกเบื่อเลยสักนิด   แต่ . . . ท้องผมมันเริ่มร้องเรียก   เออ  เนาะกินข้าวจี่  กับขนมปังไข่ดาวตั้งแต่เช้า  เดินถ่ายรูปเพลินจนลืมหิวเลยหรือนี่ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:40:56

ความคิดเห็นที่ 24 แล้วผมก็เดินไปหาร้านแถบนั้น  เพราะคิดถึงอาหารประจำถิ่นจับหัวใจ . . . จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:42:11

ความคิดเห็นที่ 25 ตามมาด้วย . . . . . . คอหมูย่าง  มันคู่กันกัยส้มตำนี่หว่า จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:43:23

ความคิดเห็นที่ 26 มาหนองคายทั้งที . . . . . . ไม่สั่ง  "ปลาบึก"  จะถึงหนองคายหรือ ? ปลาบึกลวกจิ้ม จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:44:39

ความคิดเห็นที่ 27 สงสัยวิญญาณชูชกจะเข้าสิง . . . เพราะตบด้วยข้าวเหนียวอีก  ๑  กระติ๊บ  และ  เป๊ปซี่  ๑ ขวด ที่ผมสั่งมาขนาดนี้  เพราะว่า  เกิดความหมั่นไส้  อาหารมื้อค่ำเมื่อวานที่เวียงจันทน์ต่างหาก  ของทุกอย่างมันแพงมหาโหดมากไป   พอมาเจอที่หนองคาย  เห็นราคาแล้วอยากสั่งทุกเมนู . . . ๑.  ตำไทยใส่ปู        ๔๐  บาท ๒.  คอหมูย่าง         ๕๐   บาท ๓.  ปลาบึกลวก       ๘๐   บาท ๔.  ข้าวเหนียว        ๑๐   บาท ๕.  เป๊ปซี่               ๑๐   บาท รวมค่าเสียหายแบบอิ่มจนต้องเดินกลับไปนอนที่เกสน์เฮ้าน์     ๑๙๐  บาท  ไทย จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:50:22

ความคิดเห็นที่ 28 "หนังท้องอิ่ม  หนังตาหย่อน" ถูกต้องครับผม  เพราะบ่ายสามกว่า ๆ  แดดกำลังร้อนได้ที่จะเดินไปไหน  ก็คงไม่ไหว  ทางเดียวที่น่าสนใจคือ  กลับไปอาบน้ำ  นอนตากแอร์  แอบสักงีบเอาแรง ก่อนที่จะมาเก็บภาพยามพระอาทิตย์ตกริมโขง จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:56:58

ความคิดเห็นที่ 29 ทีแรกผมกะนอน . . . แต่หนังสือที่หอบไปยังไม่ได้อ่าน  ผมเลยนอนตากแอร์อ่านหนังสือเล่นที่ห้องพัก  จนกระทั่งยามเย็น  ผมจึงออกมาที่ท่าเสด็จอีกครั้ง  ความตั้งใจคือ  จะมาหาซื้อโปสกาณ์ดสักสองสามใบ  สำหรับไว้เขียนหาใครสักคน จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 16:59:47

ความคิดเห็นที่ 30 แต่ . . . ดูไปดูมา  พลิกไปจนเกือบทั้งร้าน  ดันไม่มีภาพโดนใจผมเลยสักภาพ  ให้ตายดิ  ทำไม  ผมเรื่องมากได้ขนาดนี้หนอ  ผมเดินถ่ายรูปแถว ๆ  ร้านโปสกาณ์ด  จะเอายังไงดี  กับชีวิต เพราะคืนนี้  จะมีอะไรทำมั้ยนี่ . . . จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:01:20

ความคิดเห็นที่ 31 "ถ้าผมจะปริ้นภาพที่ผมถ่ายเองได้มั้ยครับ"  ผมเดินไปถาม  ชายหนุ่มที่เฝ้าร้านขอายของที่ระลึก "ได้ครับ  ใบละสามสิบบาทครับ" โห . . . ตีหัวกันเห็น ๆ  เพราะโปสการ์ดขายใบละ  ๑๕  บาท  แต่  พิมพ์จากเมมฯ  ผมนี่ล่อไปสองเท่าซะงั้น "ได้ครับได้"   ผมยอม  เพราะมันจะเป็นโปสกาณ์ดที่มีแค่ใบเดียวในโลก . . . จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:04:06

ความคิดเห็นที่ 32 "โห  พี่  ถ่ายรูปสวยจัง"   น้องที่เฝ้าร้าน  ชม  หรือ  ยอผมหว่า "ก็แดดมันสวย"  ผมไม่กล้ารับคำชมตรง ๆ  เพราะยังรู้ดีว่า  ยังไม่เข้าขั้นหรอก "จริง ๆ  นะพี่  ผมเพิ่งหัด  คงยังอีกนาน  กว่าจะได้เท่าพี๋" "โอ้ย  ไม่หรอก  พี่เพิ่งได้กล้องมาสามเดือนเอง  ยังอีกนานเหมือนกัน"  เสียงสนทนาของคนสองคน  ในยามพระอาทิตย์เริ่มลาลับขอบฟ้า  ในเรื่องราวที่ชอบเหมือน ๆ  กัน จริง ๆ  กล้องตัวนี้  ผมเพิ่งถอยมาประชดตัวเก่าที่หายไป  ยังไม่ค่อยคุ้นมือ  ผมแค่คนชอบถ่ายรูป   เรื่องจะเอาแบบขั้นหากิน  คงไม่ใช่  แค่อยากเก็บภาพสวย ๆ  ของเมืองไทยเอาไว้เท่านั้น แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 53 17:08:33 จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:07:49

ความคิดเห็นที่ 33 "จริง ๆ  นะพี่  รูปนี้แดดสวยจริง ๆ  ผมอยากถ่ายได้แบบนี้"   น้องที่เฝ้าร้าน  หยิบภาพใบแรกที่ปริ้นเสร็จใหม่ ๆ   แววตาบ่งบอกว่าเจ้าตัวพูดจริง "พรุ่งนี้ดิ  เวลาแดดจัด ๆ  ลองถ่ายดู"  ผมบอก  ก่อนรับรูปนั้นมา  รออีกรูป ที่เพิ่งสั่งปริ้น จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:10:28

ความคิดเห็นที่ 34 "พี่  ผมขอเซฟรูปนี้ได้มั้ยพี่"  เจ้าตัวเหมือนอยากได้ "ไม่ได้ครับ รูปนี้ผมหวง  อยากให้เป็นโปสการ์ดที่มีแค่ใบเดียวในโลก"   ผมหัวเราะเบา ๆ   จริง ๆ  นะ  เพราะตอนนี้   ผมมีรูปที่เพิ่งถ่ายเมื่อตอนบ่ายมาแล้วหนึ่งรูป  ส่วนอีกรูป  กำลังอยู่ในขั้นตอนการปริ้นจากเครื่องปริ้นเครื่องเล็ก ๆ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:12:40

ความคิดเห็นที่ 35 ผมจ่ายเงินค่าโปสการ์ดที่แพงกว่าที่มีขายเกลื่อนท้องตลาด  แม้ราคาจะสูงกว่า  แต่ผมก็ดีใจ  ว่าโปสการ์ดสองใบที่อยู่ในมือผม  จะเป็นโปสการ์ดที่ผมรักมากที่สุด ผมถ่ายเองกับมือนี่หว่า . . . แล้วผมก็เดินเก็บภาพยามโพล้เพล้ของท่าเสด็จ  ยามสุริยาลาลับขอบฟ้า จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:15:25

ความคิดเห็นที่ 36 ผมไม่แปลกใจเลย  ว่าทำไม  หนองคายจึงเป็นเมืองที่น่าอยู่อันดับ ๗  ของโลก เพราะแค่ผมสัมผัสหนองคายไม่กี่ชั่วโมง  ผมก็รู้สึกว่า  จังหวัดริมโขงแห่งนี้  มีอะไรมากมายที่ผมยังค้นหาไม่หมด   แค่เสี้ยววหนึ่งในล้านได้กระมังที่ผมรู้จักหนองคาย  เพราะยังมีอีกหลาย ๆ  ที่ในหนองคายที่ผมยังไม่ได้สัมผัสอย่างแท้จริง จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:27:38

ความคิดเห็นที่ 37 โฉมหน้าโปสการ์ดใบเดียวในโลกของผม . . . "คุณค่า"  ของมันอยู่ที่ว่า ผมตั้งใจจะทำให้ใคร  ผมไม่วาดหวังคนรับจะรู้สึกเช่นไร  ผมรู้แค่ว่า  คนส่งทำให้ด้วยหัวใจ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:29:21

ความคิดเห็นที่ 38 สิ่งที่ผมต้องการน่ะเหรอ . . . ? ผมแค่ต้องการให้ใครคนนึง . . .  รู้ว่าผมยังมีตัวตนอยู่บนโลกนี้ ผมแค่ต้องการให้ใครคนนึง . . .  รู้ว่าผมยังยืนอยู่บนโลกใบนี้ได้  แม้ข้างกายผมจะมีเขาหรือไม่มี ผมแค่ต้องการให้ใครคนนึง  . . . รู้ว่าผมยอมทำทุกอย่างเพื่อเขา   ยอมอย่างไร้ข้อแม้ใด ๆ  ทั้งหมด ผมแค่ต้องการให้ใครคนนึง . . .  รู้ว่าผมอยากทำให้เขามีความสุข เท่าที่ผมจะทำได้   ผมแค่ต้องการให้ใครคนนึง . . .  รู้ว่าผมพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างเขาเสมอ ไม่ว่าจะมีเรื่องทุกข์ เรื่องเศร้า ผมจะยืนอยู่ข้าง ๆ  เขาเสมอ ผมแค่ต้องการให้ใครคนนึง . . . รู้ว่าผม . . .  รักเขามากแค่ไหน  มากพอที่ผู้ชายคนนึงจะทำเพื่ออีกคนนึงได้  ผมไม่ใช่คนดีอะไรมากมาย  แต่ผมจะไม่มีวันทำร้ายเขา  สิ่งเดียวที่ผมทำได้  คือมองเขาในมุมที่เขาไม่มีวันเห็นผม จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:34:07

ความคิดเห็นที่ 39 ตอนนี้ผมมีโปสการ์ดใบเดียวในโลกอยู่  ๒  ใบ . . . ผมมีเวลาอีกมากที่หนองคายเพราะพรุ่งนี้  กว่าไฟลท์จะออกที่อุดรฯ  ก็พลบค่ำ  นั่นแปลว่า  ผมยังมีเวลาเดินเล่น  นั่งชมดาวริมโขง  หรืออะไร ๆ  ก็ตามแต่  ผมยังมีเวลาอีกร่วมยี่สิบสี่ชั่วโมงในเมืองที่เงียบสงบแห่งนี้ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:38:00

ความคิดเห็นที่ 40 แล้วแสงสีของโคมไปที่อาคารสองชั้นก็เป็นแรงดึงดูดชั้นดี  ที่นำผมไปยังชั้นบน . . . บรรยากาศยามค่ำริมโขง  สิ่งที่เหมาะที่สุดก็ . . .  "น้อง ๆ  ลีโอขวด" จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:39:39

ความคิดเห็นที่ 41 แค่อยากปลดปล่อยหัวใจตัวเองให้เป็นไปตามที่หัวใจต้องการ  ดื่มสักหน่อยเพื่อสุขภาพ  ผมนั่งดื่มเบียร์เย็น ๆ  มองสายน้ำที่ไหลเอื่อยยามท้องฟ้ากลายเป็นสีเทา  และเริ่มกลายเป็นสีน้ำเงินเข้ม หมู่ดวงดาวเริ่มอวดแสงแข่ง  เมื่อเข้าสู่รัติกาล จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:41:49

ความคิดเห็นที่ 42 ผมหยุดตัวเองเอาไว้  ที่ร้านริมโขง  อยากให้เวลามันหยุดแค่นี้ เพราะมันคือเวลาที่ผ่านไปอย่างเชื่อช้า  เวลาแบบนี้  หากเป็นกรุงเทพฯ  ผมคงติดอยู่บนท้องถนน  ที่รถราต่อแถวยาวเหยียด  ยิ่งเป็นวันศุกรืต้นเดือนแบบนี้  อย่าหวังว่าถนนหนทางจะว่าง ชีวิตคนเมืองแบบผม  เมื่อได้มาปลดปล่อยอยู่ในเมืองเล็ก ๆ  จึงเหมือนสวรรค์บนดินดี ๆ  นี่เอง จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:44:06

ความคิดเห็นที่ 43 นานแค่ไหนไม่รู้ที่ผมนั่งที่ริมโขง . . . นานจนผมรู้ว่า  ผมควรจะย้ายที่นั่งได้แล้ว  ผมเดินลัดเลาะที่ถนนสายเล็กๆ  ที่เชื่อมระหว่างถนนสายหลักของเมือง  กับถนนเลียบโขง  ตอนนี้ผมยืนอยู่บนถนนสายหลัก ถนนสายนี้ทอดยาวไปไหน  ผมไม่รู้  ผมรู้แค่ว่า  อากาศยามนี้  มันค่อย ๆ  เย็นลง จนผมต้องเอามือกอดอกยามเดินไปเรื่อย ๆ   แล้วสายตาผมก็เจอร้านกาแฟเล็ก ๆ  ที่ปั๊มน้ำมันที่ถนนประจักษ์ฯ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:47:34

ความคิดเห็นที่ 44 ผมอยากหาสถานที่เงียบ ๆ  บรรยากาศสบาย ๆ  เพื่อแต่งแต้มโปสการ์ดสองใบที่ผมมี . . . . . . ที่นี่คงดีที่สุดในยามนี้ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:49:25

ความคิดเห็นที่ 45 ความสุข . . . . . . อยู่ตรงนี้  ตรงที่ในเวลาที่เราเดินทาง  แล้วเราได้บอกเล่าเรื่องราวกับใครต่อใคร  มันเป็นความรู้สึกที่เราสัมผัส  เพราะการเดินทางไม่มีรูปแบบตายตัว บางคนอาจชอบให้มีคนบอกกล่าว  เล่าเรื่องสถานที่  หรืออะไรก็ตามที่เป็นประวัติศาสตร์ของสถานที่นั้น ๆ แต่เรื่องราวเหล่านั้นไม่ใช่ผม  ผมไม่ได้มาเรียนเพื่อเอาไปสอบ  ผมมาพักผ่อน   มาเที่ยว  มาถ่ายรูป  และที่สำคัญ  ใครคนนึงมากับผมไม่ได้  ผมก็อยากให้เขารู้  ถึงเขามาไม่ได้  แต่ผมไม่เคยลืมเขา  ผมจะเขียนบอกเล่าเรื่องราวต่าง ๆ  ผ่านโปสการ์ดเสมอ แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 53 18:45:06 จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 17:53:39

ความคิดเห็นที่ 46 ความชอบ  หรือ  ที่ฝรั่งเรียกว่า  "ไลฟ์ สไตล์"   ผมออกจะแนว  กวน ๆ  ลุย ๆ  ไม่มีจุดหมาย  และค่อนข้างหาสาะระไม่ค่อยได้  เพราะผมคิดว่าผมมาเที่ยว  มาพักผ่อน  และผมมักมีมุม  แอบโรแมนติคไว้สำหรับคนพิเศษของผมเสมอ ทุก ๆ  ที่ที่ผมไป   เรื่องราวทุก ๆ  เรื่องราว  บางครั้งหลายคนอาจจะแกะรอยได้  บางครั้งหลายคนแทบหารอยไม่เจอ  และแทบหาแก่นสารไม่ได้   ก็ผมไม่ได้เขียนสารคดีท่องเที่ยวขายนี่ครับ  สำหรับผมแล้ว  รีวิวของผมคือ  "บันทึกคนเดินทาง" จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 18:01:27

ความคิดเห็นที่ 47 การออกต่างจังหวัด  คือ  โลกแห่งความสุขสำหรับผม  ผมจะปลดปล่อย  และทำอะไรก็ได้ที่ไม่เดือดร้อนคนอื่น  (ยกเว้น  คนรับโปสกาณ์ด  อาจมีเดือดร้อนเพราะโดน  คนในออฟฟิศแซว) สิ่งที่ผมทำยามออกต่างจังหวัด  คือ  ไปเรื่อย ๆ  ไม่มีจุดหมาย  ไม่มีกำหนดที่ชัดเจน  ยกเว้นเวลากลับ   ผมมองโปสการ์ดใบแรกที่เสร็จแล้วหงุดหงิดใจ  เพราะดันใช้หมึกซึม  และมันออกแนวสกปรก  เลยต้องแก้มืออีกใบ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 18:07:21

ความคิดเห็นที่ 48 ใบที่สอง . . . บทเรียนจากใบแรก  ทำให้ผม  ต้องค่อย ๆ  บรรจง  แต่จะแต่งเติมยังไงนี่สิ  มันยาก  ไอ้หัวทางศิลปะของผมก็ไม่ค่อยจะหาได้เสียด้วย  เลยทำได้แบบคล้าย ๆ  กับที่ส่งมาจากเวียงจันทน์ จะเรียกว่าหมดมุขก็ได้เนาะ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 18:09:26

ความคิดเห็นที่ 49 แล้วคืนนั้นผมก็หลับอย่างมีความสุข . . . กว่าจะตื่นมาอีกวันก็สายโด่ง  ผมเดินออกมาเรื่อย ๆ  เพราะรู้สึกถึงความหิวโหย   ร้านอาหารดัง ๆ  ระดับเชลล์ชวนชิมหรือจะสู้ร้านแบบนี้ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 18:15:33

ความคิดเห็นที่ 50 บางที . . . มุมมองการใช้ชีวิตแบบผม  มันออกจะหาแนวไม่เจอ  ผมเคยนั่งมองตัวเอง  ทำไมชอบเที่ยว  ทำไมชอบไปไหนมาไหนแบบไร้แแผนการ  ไปที่นั่นที่นี่  แบบไม่เคยจองโรงแรมเลยนะเอ้า บาหลีหรือ  ก็ไปแบบมั่ว ๆ  รั่ว ๆ    สิงคโปร์  ก็ชิว ๆ  ไม่ได้จองอะไรเลย  เวียงจันทน์  ก็ไปแบบไร้แผน  ปากเซ  ก็ไปเพราะตามหาฝันใครบางคน แปลกดี  ที่ทุกที่ที่ผมไป  ผมไม่เคยเจอว่า  โรงแรมเต็มหรือเกสต์เฮ้าน์เต็มเลยสักที่ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 18:19:04

ความคิดเห็นที่ 51 บางวันผมอยากนั่งกินหรู ๆ  ผมก็เดินเข้าไปร้านหรู ๆ  ในขณะที่แต่งตัวแบบซกม๊กมาก ๆ   บางวันอยากกินติดดิน   และ . . . . . . ในการเดินทางแต่ละครั้ง  ผมมักเลือกการเดินทางที่ทั้งสบายและลำบากปนเปกันไป  เพราะผมคิดว่า  ในเมื่อคนมีทั้งดีและเลว    เวลาที่เราเที่ยว  เราก็ควรจะเรียนรู้มันหลาย ๆ  แนว  อาศัยว่ามีลูกบ้าเยอะหน่อย  เลยเที่ยวแล้วมันในอารมณ์ ยกเว้น . . . เมื่อวานที่เวียงจันทน์  อันนี้เกินใจจะรับไหว  ขยาดเวียงจันทน์สุดชีวิต แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 53 18:26:59 จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 18:22:34

ความคิดเห็นที่ 52 มื้อเช้าของผม จึงมีราคาแค่  ๓๒  บาท  หมู  ๔ ไม้ ข้าวเหนียว ๑ ห่อ   ๒๕  บาท  น้ำดื่มเซเว่นอีก  ๗  บาท ความสุขมันไม่ด้อยู่ราคา  แต่มันอยู่ที่ว่า  เราพอใจหรือไม่    สำหรับผมแล้ว  หนองคาย  คือ ความพอใจในระดับ  B เพราะระดับ  A   ของผม  ต้อง  "เชียงคาน" ผมกลับมาอาบน้ำ    และนอนดูทีวี  เพื่อรอเวลาเช็คอินน์ก่อนเที่ยง ยังมีเวลาอีกสามชั่วโมง  กว่าที่รถลิมูซีนที่หนองคายจะออก  ผมจะไปไหนดี . . . สุดท้ายผมก็มาหยุดที่ . . . ร้านกาแฟเมื่อคืน กาแฟสด  ๓๕  บาท  ถูกที่สุดแล้วล่ะครับ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 18:31:07

ความคิดเห็นที่ 53 ตามไปเที่ยวหนองคายด้วยคนนะคะ รูปสวยจังเลยค่ะ จากคุณ : ข้าวปุ้นจอมยุ่ง เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 18:39:14

ความคิดเห็นที่ 54 ผมนั่งอ่านหนังสือฆ่าเวลา . . . หรือจะเรียกให้ถูก  ภารกิจผมจบไปแล้ว  ผมมีเวลาอีกเล็กน้อย  เลยหาร้านเงียบ ๆ  สำหรับอ่านหนังสือ  ที่ผมเอาติดตัวมา  ผมนั่งแช่ที่รา้นอยู่ราวสองชั่วโมง  ก่อนที่จะเดินออกมาจากร้านกาแฟ . . . . . . แล้วโปสการ์ดใบเดียวในโลกก็โดนหย่อนลงในตู้ไปรณีย์สีแดง  คงอีกหลายวันกว่าโปสต์การ์ดจากเมืองอันดับ ๗  ของโลกที่ริมโขง  (อีกแล้ว)   จะเดินทางสู่ลุ่มน้ำตาปี   ผมเรียกสกายแลป  ให้ไปส่งที่    "อุดรแก้วทัวร์"   สอบถามราคามาว่า  ไม่เกิน  ๓๐  บาท  เพราะที่นั่นจะมีรถรับส่งไปยังสนามบินอุดรฯ     ผมคงจบรีวิวกระทู้นี้ที่ภาพนี้  ทริปนี้รีวิวสามภาค  ภาคหน้าภาคสุดท้าย   "DD 9217 [HS-TDL]   "เกือบเดินชนผู้สนับสนุนทริปนี้แล้วสิ" จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 18:39:17

ความคิดเห็นที่ 55 เราไปเที่ยวที่ลาว ขากลับมาพักที่หนองคาย2คืนเพิ่งกลับมาถึงกทม.เมื่อเช้านี้เอง ไม่รู้ว่าเดินสวนกันไปมากันป่าว จากคุณ : กระสุนปืน...เฉียด เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 19:07:19

ความคิดเห็นที่ 56 ตามไปเที่ยวด้วยนะครับ ... วิธีเขียน Postcard น่ารักดีครับ .. ว่าแต่มีสองใบ น่าจะเรียกว่า คู่เดียวในโลก มากกว่าป่ะ ^^ จากคุณ : halfofw เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 19:49:17

ความคิดเห็นที่ 57 ขอบคุณมากๆครับผม จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 21:07:41

ความคิดเห็นที่ 58 รูปสวยมาก ๆ เลยครับโดยเฉพาะกาแฟสดน่าดูดมากกก จากคุณ : P.S. i love you เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 21:28:21

ความคิดเห็นที่ 59 ดูแล้วคิดถึงบ้านมากมาย ... ขอบคุณ จขกท. ค่ะ ป.ล. กาแฟร้านนั้น อร่อยที่สุดในหนองคายค่ะ คอนเฟิร์ม ^^ จากคุณ : *imp* เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 22:28:27

ความคิดเห็นที่ 60 ขอแชร์นะคะ จากคุณ : CHISUKA เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 22:36:41

ความคิดเห็นที่ 61 ขอแชร์นะคะ จากคุณ : CHISUKA เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 22:37:07

ความคิดเห็นที่ 62 ภาพสวยมากค่ะ  ชมแล้วก็อยากไปหนองคายขึ้นมาเลย  แล้วก็รู้สึกเสียดายที่ไม่เลือกไปหนองคายตามโครงการที่หน่วยงานจัด  แต่เลือกไปพังงาแทน ก็คนเหนือยังไม่เคยไปทะเลใต้เลยนี่นา  (อยากไปทั้งสองที่เลยก็ไม่ได้อีก ว้าเสียดายหนองคายจังเลยค่ะ) แต่รีวิวทริปนี้ดูเหงาๆ นะคะ  และ โปสการ์ดน่ารักมากมายค่ะ จากคุณ : ตะวันวาด&สาวเหนือ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 06:17:54

ความคิดเห็นที่ 63 รูปสวยมากค่ะ จากคุณ : pchamaip เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 08:00:18

ความคิดเห็นที่ 64 โปสการ์ดน่ารักจัง ^___^ จากคุณ : แมวน้อยใส่ทูพีช เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 08:40:34

ความคิดเห็นที่ 65 ผมชอบแนวการรีวิวของคุณ  ถ้าจำไม่ผิด  เคยชมรีวิวครั้งก่อนที่ ทริป ลาวใต้  ที่ต้องรีบบินกลับ  เพระถูกเรียกตัวด่วน  จาก  ..... และแนวทีรีวิว  อกกแนว  โรแมนติกดีครับ จากคุณ : ชวน (รักสามเศร้า) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 09:11:47

ความคิดเห็นที่ 66 มาชมต่ออันนี้ ก็ยังอิจฉาคน ๆ นั้น ที่ได้รับโปสการ์ดสวยๆ ทุกทีเลยค่ะ จากคุณ : Yai Klong_Tour Rai เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 12:25:45

ความคิดเห็นที่ 67 ภาพสวยมากมายครับ จากคุณ : Nut_rooster เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 12:55:25

ความคิดเห็นที่ 68 ภาพสวยมากมายครับ ตามติดรีวิวของ จขกท ทุกอันเลยครับ เพราะว่าได้อารมณ์และความรู้สึกที่ดีมากๆเลยครับ ขอบคุณรีวิวดีดีครับ จากคุณ : ไวท์เบิร์น เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 16:06:59

ความคิดเห็นที่ 69 ภาพสวยมากมายครับ ตามติดรีวิวของ จขกท ทุกอันเลยครับ เพราะว่าได้อารมณ์และความรู้สึกที่ดีมากๆเลยครับ ขอบคุณรีวิวดีดีครับ จากคุณ : ไวท์เบิร์น เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 16:08:13

ความคิดเห็นที่ 70 ภาพสวยมากมายครับ ตามติดรีวิวของ จขกท ทุกอันเลยครับ เพราะว่าได้อารมณ์และความรู้สึกที่ดีมากๆเลยครับ ขอบคุณรีวิวดีดีครับ เสียดาย ให้กิ๊ฟ ไม่ได้อ่ะ ครับ ++++ แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 53 16:10:07 จากคุณ : ไวท์เบิร์น เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 16:09:07

ความคิดเห็นที่ 71 ตามมาชมต่อจากทริปเชียงคานค่า รีวิวได้น่าไปเที่ยวจัง ให้กี๊ฟไม่ได้รับ กับ ไปแทนนะคะ จากคุณ : คนช่างฝัน สาวข้างบ้าน เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 20:13:51