 |
ขากลับนี่ก็ต้องไปต่อเครื่องที่โดฮาเหมือนขามาค่ะ แต่รอ Transit แค่ 2 ชั่วโมง ไปถึงมีเวลาแค่หาของรองท้อง เดินขยับแข้งขยับขานิดหน่อย ก็ขึ้นเครื่องต่อละ
ตอนแรกนึกว่าจะได้กลับบ้านแบบสบายๆ ที่ไหนได้ ดันไม่สบายบนเครื่อง ต้องให้คุณแอร์ฯ หายาให้กิน + ช่วยดูแลจนกระทั่งเครื่องลง (ขอขอบคุณคณะแอร์โฮสเตสของกาต้าแอร์มา ณ ที่นี้ค่ะ ช่วยเหลือดีมากจริงๆ)
เช้าวันต่อมา ก็ได้เห็นท้องฟ้าเมืองไทยแล้ว~
ลงจากเครื่องกันแบบสะโหลสะเหล จนแฟนหนุ่มของคนพี่ที่มารอรับถึงกับตกใจ บอกว่า "หน้าเหลืองอย่างกับซอมบี้" จบแบบแอนตี้ไคลแมกซ์สินะ
เดินออกมาจากสุวรรณภูมิ อืม....ลมร้อนของเดือนเมษาพัดมาปะทะ ช่างต่างกับอากาศหนาวๆ ที่โน่นเสียจริง
แต่ยังไงก็ดีใจที่ได้กลับบ้านนะคะ North, South, East, West Home is Best จริงๆ นั่นแหละ
.
.
ขอบคุณทุกท่านที่ตามอ่านมาถึงตอนจบด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่า~
| จากคุณ |
:
นะโอ
|
| เขียนเมื่อ |
:
11 ต.ค. 53 16:38:08
|
|
|
|
 |