|
ARL นี่ผมขึ้นทุกวันเอือมระอาทุกวันจริงๆครับ -*-
ถ้าขึ้นตอน ชม.เร่งด่วน คนจะเต็มรถไฟชนิดที่ว่าอัดเป็นปลากระป๋องเลยละครับ แค่เบียดกันไม่เท่าไรทนได้ แต่ พี่ๆเคยสังเกตุ ราวจับในรถไฟไหมครับ ผมไม่ทราบเหมือนกันว่า ไอราวจับเสริมสำหรับคนตัวเตี้ยเนี่ย 1 อันใช้งบกี่บาท เพราะ1 ตู้รถไฟมีประมาณ 5อัน ไม่เกิน10แน่นอน นึกภาพตามว่าคนตัวเตี้ย ยืนอยู่ตรงกลางไม่สามารถจับราวด้านบนได้ ก็ได้แต่ภาวนาให้เท้าของเขาแข็งแรงพอจะยืนบนพื้นได้เท่านั้น
แล้วเสียงประกาศพนักงานขับรถไฟ บางทีเสียงเหมือนคนโรคจิตพูด, พูดเร็ว,พูดไม่รู้เรื่อง มีทุกรูปแบบจริงๆ บางทีประกาศสถานีผิดอีก เนื้อที่บนสถานีก็กว้างซะเหลือเกินไม่รู้จะเหลือไว้ปลูกข้าวกินรึเปล่า
ประตูรถไฟบางทีพอถึงสถานีพญาไท ผู้โดยสารกำลังทยอยลง ประตูอยู่ดีๆก็ปิดใส่ ผมอยู่ตู้แรกก็ได้ยินเสียงพนักงาน "อ่าวเห้ย" แล้วต้องรอสักพักกว่าประตูจะเปิด เฮ้อ.. . พี่สาวผมเคยโดนพนัักงานเหวี่ยงใส่ เพราะดันเดินไปดูตู้ขายเหรียญที่ตอนนั้นยังไม่เปิดให้บริการ ยามถ้าเป็นยามหนุ่มๆ เก๊กแทบทุกคนครับ ผมเคยเห็นคนแก่คนหนึ่งเขาซื้อเหรียญที่ช่องจำหน่าย แล้ว เขาได้ตังทอน(เหรียญ 5)พร้อมเหรียญโดยสารมา เขาก็เอาไปวางตรงช่อง ปรากฏว่ามันไม่เปิดประตูเพราะแกเอาเหรีัยญ 5บาทซ้อนไว้ ทันใดนั้น ยามผู้หญิงซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆก็บอกวิธีที่ถูกต้องให้แก่ ป้าคนนั้นพอป้าเขาเดินไป ยามหยิบวิทยุขึ้นมา คุยกับยามด้วยกันพร้อมกับขำว่าป้าแกเอาเหรียญ 5 แสกนแทนที่จะคอยดูผู้โดยสารคนต่อๆไป
ผมเคยเขียนเรื่องที่โดนพนักงานเหวี่ยงใส่ไปทางเว๊บไซต์เขาด้วยนะครับ แต่กดส่งไมไ่ด้ไม่รู้เป็นเพราะอะไร เลยส่งไปที่ รฟท. แทน ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเป็นเหมือนข้อความที่ส่งเข้าเมลล์ขยะที่ไร้ความหมายละมั้งครับ
ขออภัย จขกท.ด้วยนะครับที่เนื้อหาด้านบนไม่ไ่ด้เกี่ยวข้องอะไรเลย เพียงแต่ผมอยากจะบอกเล่าประสบการณ์ที่ผมไม่เคยประทับใจ กับ บริการของ arl เลยสักครั้งเดียว ทั้งๆที่ผมไม่เคยเข้าห้องBP เลย
จากคุณ |
:
BlueSkySapphire
|
เขียนเมื่อ |
:
20 ธ.ค. 53 16:43:15
|
|
|
|
|