เห็นรูปในงานไททรงดำของกระทู้ข้างล่างแล้ว ก็อยากเขียนเกี่ยวกับงานบุญที่หมู่บ้านตอนเป็นเด็ก จะเขียนในกระทู้นั้นก็ออกจะไม่เกี่ยวข้องกันนัก เลยเอามาเขียนที่ใหม่ดีกว่า
ตอนเป็นเด็กจะตื่นเต้นมากก็ตอนบุญข้าวปุ้นนี่ล่ะ เพราะได้เที่ยวเล่นไปหลายบ้าน ไม่ใช่เพียงแต่อิฉันเท่านั้นที่ตื่นเต้น บรรดาสาวๆรุ่นพี่ก็ตื่นเต้นด้วย ก่อนบุญเป็นสัปดาห์ๆ สาวๆก็จะเพียรพอกหน้าด้วยแป้งพม่าบ้าง ลอกหน้าด้วยไข่ขาวบ้าง ฝนขมิ้นปนดินสอพองบ้าง ไม่ต้องตีความให้ยากเลย ความนิยมเรื่องไวเทนนิ่งนั้น มีมานานนมเนแล้ว อิฉันเอาใจพี่ๆในคุ้มบ้านของตัวเองด้วยการขโมยแป้งพม่าพันปีของแม่ไปเผื่อแผ่พี่ๆเขา แป้งพม่าไม่ใช่ของแพง แต่ก็เป็นของฟุ่มเฟือย ไม่ได้มีกันทุกบ้าน ถือว่าเป็นของดีเพราะมาไกลเหลือเกิน แม่อิฉันก็เห่อใช้ตอนแรกๆที่ซื้อมา จากนั้นก็ทิ้งไว้ให้กลายเป็นหิน เผื่อจะได้เข้าพิพิธภัณฑ์กับเขามั่ง หายไปยังไม่รู้เลยล่ะค่ะ
จากคุณ |
:
แม่ค้าลูกชิ้นนึ่ง
|
เขียนเมื่อ |
:
4 ก.พ. 54 23:55:44
|
|
|
|