ความคิดเห็นที่ 1 อ่าวเปิดกระทู้มาตกใจเลยครับ ใจเย็นๆนะครับ จากคุณ : ลิงกำถั่ว เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 08:08:52

ความคิดเห็นที่ 2 ใจเย็นครับใจเย็น Y___Y จากคุณ : ภีมม้าโพล เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 08:37:11

ความคิดเห็นที่ 3 ใจเย็น ๆ ก่อน พี่ม้งงงงงงงง   แอร๊ยยยส์ ลาออกเลยเหรอ T__T จากคุณ : กระดาษสี่เหลี่ยม (กระดาษสี่เหลี่ยม) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 08:44:09

ความคิดเห็นที่ 4 ใจเย็นๆนะคะพี่ม้ง จะเขียนหาพี่เหมือนเดิมนะคะ จากคุณ : gagagigy เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 09:24:31

ความคิดเห็นที่ 5 มาถึงวันนี้ สิ่งใดที่ทำแล้วเราสบายใจ  และคิดว่าเรามีความสุข  ก้ขอให้ทำต่อไป ถึงวันนี้จะไม่ได้เป็นสมาชิกคลับแล้ว  มิตรภาพที่ดีที่ผ่านมาก็ยังคงอยู่ตลอดไป  เราก็ยังส่งทักทายกันได้เสมอนะค่ะ  คนเมืองขลุงยังยินดีต้อนรับในฐานะมิตรภาพผ่านตัวอักษรเช่นเคยจ้า  ดูแลสุขภาพและทำตามความฝันและความตั้งใจต่อไปจ้า  พรุ่งนี้ยังมีจ้า  วันนี้เราล้ม  พรุ่งนี้เราก็จะมีกำลังใจดีดีให้เราเข้มแข็งได้จ้า สู้ สู้ จากคุณ : kanun (mydearja) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 09:34:56

ความคิดเห็นที่ 6 อยากให้กิ๊ฟคุณ kanun แต่ให้ไม่ได้ กดไลท์แทนละกันครับ^^ จากคุณ : ลิงกำถั่ว เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 09:42:00

ความคิดเห็นที่ 7 ตกใจอ่ะ  เข้ามาคลับวันนี้เครียดเลย จากคุณ : arakanji เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 09:58:12

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ามาให้กำลังใจแก่พี่นิจ (เจ้าชายกบ) ครับ ผมเข้าใจความรู้สึกของพี่ครับ  ถึงอย่างไรก็ตามขอให้พี่นิจเก็บความทรงจำของมิตรภาพที่ดีไว้ตลอดไปนะครับ พี่นิจก็ยังคงเป็นพี่ชายที่แสนดีของผมเสมอ  ถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยเจอกันเลยก็ตามครับ จากคุณ : เศร้าจังเลย (อาคุงกล่อง) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 10:25:14

ความคิดเห็นที่ 9 ใจเย็น ๆ ร่ม ๆ ก่อนพี่นิจ จากคุณ : Crono เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 10:37:44

ความคิดเห็นที่ 10 ก็แค่ความไม่สะดวกเล็ก ๆ ลอร์ด เนลสัน แม่ทัพเรือผู้ยิ่งใหญ่ เป็นคนเมาคลื่น โฮราทิโอ เนลสัน เป็นเด็กร่างผอมเล็ก ป่วยเป็นประจำ เมื่ออายุสิบสองขวบ พ่อจึงส่งไปเป็นลูกเรือ เนลสันใช้เวลาหลายปีไต่เต้าจนเป็นกัปตันเรือ เมื่อนโปเลียน โบนาปาร์ต ยาตราทัพไปทั่วยุโรป เนลสันก็เข้าสู่สงคราม สู้รบจนได้รับบาดเจ็บ ตาข้างขวาบอด และในสงครามครั้งถัดมา เขาก็เสียแขนขวา หากเป็นกัปตันคนอื่น ก็คงเลิกประจำการไปแล้ว แต่เนลสันไม่ยอมเลิก เขาประจันหน้าทัพนโปเลียนที่อียิปต์ เอาชนะศัตรูอย่างงดงาม ในสงครามครั้งนี้ เขาบาดเจ็บที่ศีรษะ สมองถูกกระทบกระเทือน แต่เขายังคงไม่ยอมเลิก ในสงครามใหญ่ครั้งหนึ่ง ผู้บัญชาการของเนลสันส่งสัญญาณให้เขาถอยหนีข้าศึก เนลสันหยิบกล้องส่องทางไกลขึ้นมามองด้วยตาข้างขวา และบอกว่า "ไม่เห็นมีสัญญาณอะไรเลยนี่หว่า" เมื่อยืนหยัดสู้ ทัพเรือของเขาก็ชนะข้าศึก ในสงครามครั้งสุดท้ายของเขา เนลสันต่อกรกับทัพเรืออันเกรียงไกรของฝรั่งเศส-สเปน เนลสันถูกนักแม่นปืนศัตรูยิงบาดเจ็บสาหัส นอนรอความความตายอยู่หลายชั่วโมง แต่เขาก็ไม่ยอมตายจนกว่าจะได้ยินว่าทัพเรือของตนชนะ นานมาแล้ว ผมอ่านจากหนังสือเล่มหนึ่งที่สอนว่า เวลาเผชิญปัญหาใด ๆ เช่นความป่วยไข้ ความผิดหวัง ฯลฯ ให้บอกตัวเองว่า ปัญหานั้นก็เป็นเพียง "just a little inconvenience" (ก็แค่ความไม่สะดวกเล็ก ๆ) ปัญหาในโลกนี้แบ่งออกเป็นสองอย่าง อย่างหนึ่งคือปัญหาจริง อย่างหนึ่งคือปัญหาที่ฝันขึ้นเอง (Imaginary problem) หากพิจารณาดูตัวปัญหาของเราให้ดี อาจพบว่าบางปัญหาเป็นเพียงจินตนาการเชิงลบเท่านั้น เช่น "ตายแน่เลยถ้าเราขายงานนี้ไม่ผ่าน" หรือ "หน้าตาอย่างเรา ใครเขาจะเหลียวแล" ฯลฯ ที่ตลกก็คือ แม้แต่ปัญหาจริงก็ยังมีการแบ่งออกเป็นระดับต่าง ๆ ใบหน้ามีสิวสำหรับคนหนึ่งอาจเป็นเรื่องใหญ่โตถึงขนาดจะฆ่าตัวตาย สำหรับอีกคนอาจเป็นเรื่องไม่เป็นเรื่อง การตกงานสำหรับคนหนึ่งคือความล้มเหลวเลวร้าย สำหรับอีกคนหนึ่งอาจเป็นประตูสู่ชีวิตใหม่ เมื่อพิจารณาปัญหาที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน จะพบว่าส่วนหนึ่งเป็นปัญหาที่เราจินตนาการเอง และอีกส่วนหนึ่งเป็นปัญหาที่เราทำให้มันหนักหนากว่าตัวปัญหา เช่น เห็นหมูเท่าช้าง อาจเหลือปัญหาจริง ๆ ไม่ถึงหนึ่งในสิบ ดังนั้น ท่าที (attitude) ต่อปัญหา จึงสำคัญมากกว่าตัวปัญหาเอง พูดง่าย ๆ คือ ถ้าคุณคิดว่ามันเป็นปัญหา มันก็เป็นปัญหา ถ้าคิดว่ามันเป็นปัญหาใหญ่ มันก็เป็นปัญหาใหญ่ และถ้าคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็ก มันก็รบกวนเราได้แค่ "ความไม่สะดวกเล็ก ๆ"... วินทร์ เลียววาริณ www.winbookclub.com 7-10-2004 เป็นกำลังใจให้นะครับ มิตรภาพยังไงก็คือมิตรภาพครับ มันยิ่งใหญ่เกินกว่าจะมีสิ่งใดที่ทำให้ความหมายมันลดลงได้ครับ..... จากคุณ : AuN NK เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 11:05:15

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่รู้จะพูดอะไรจริงๆ ค่ะ แต่จะบอกพี่ว่าคลับมันเป็นโมเดลย่อส่วน ของสังคมจริงๆ มันมีหลายเรื่องที่เราต้องเรียนรู้ และปรับตัว การลาออก มันแค่พาตัวเองออกจากจุดเกิดเหตุ แค่เลือกที่จะไม่รับรู้ปัญหาที่มี... ซึ่งพี่เองก็คงไม่ไ้ด้รู้สึกดีขึ้น กลับการต้องออกไป และก็คงมีน้องๆ เพื่อนๆ ของพี่อีกหลายคนที่รู้สึกไม่ดีไปด้วย คนในคลับ ไม่ได้มีใครตั้งแง่ รังเกียจใคร หรือจ้องจับผิดใคร โดยที่ไม่มีที่มาที่ไปนะคะพี่ ไม่ได้มีใครอยากรับบทเป็นตัวร้าย พระเอก นางเอก หรือตัวอิจฉา สมาชิกคลับหลายคน เราไม่สามารถบังคับใคร ให้ชอบหรือรักเราได้ทั้งหมด   เราเองก็ไม่สามารถคุยกับทุกคน เขียนโปสการ์ดหาทุกคนได้ และคนที่ไม่คุยกับเรา ไม่เคยเขียนหาเรา หรือตอบกระทู้เรา ก็ใช่ว่าเค้าจะไม่ใช่เพื่อนเรา หรือ เกลียดเรา ... แต่คนในคลับมีจำนวนมาก จริงอยู่ที่อาจมีเลือกกลุ่มที่รักมักที่ชัง เพราะเราเองก็ไม่สามารถรักทุกคนในคลับได้ แต่เราเองต้องวางตัว  รักษาระดับความพอดี และการเคารพในขอบเขต ของอีกฝ่ายเช่นกัน ไม่ก้าวล้ำไปในเส้นที่เค้าวางไว้... ถึงจะอยู่ด้วยกันได้ ถ้าใครคุยดี เราก็ดีตอบ ถ้าใครไม่คุยกับเรา ก็ไม่ใช่ว่าเค้าจะไม่ใช่เพื่อนของเรา ถ้าใครมีน้ำใจอันดีต่อเรา เราก็แค่แสดงน้ำใจตอบ ตอบด้วยความรู้สึกที่อยากให้จริงๆ ถ้าเราคิดว่าทำผิด พลาดพลั้งเผลอไป จะโดยตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจ เราก็ขอโทษ อย่างตัวมิงค์เอง บางครั้งมิงค์ก็ท้อนะ กับการทำอะไรให้ใคร บางครั้ง ความตั้งใจเราเกินร้อย แต่ผู้รับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย .. ไม่ได้ปลื้มกับสิ่งที่เราให้ ไม่มีผลตอบรับกลับมา มันก็มีบ้างที่น้อยใจ แต่เราก็ต้องเข้าใจตัวเองก่อน ว่าเราอยากให้ เพราะอะไร ถ้าให้ แล้วหวังอะไรจะกลับมาหาเรา มันจะกลายเป็นทุกข์ แต่ถ้าให้ เพราะอยากให้ ให้แล้วไม่เป็นภาระผู้รับก็ทำต่อไป เคารพในทุกการกระทำและการตัดสินใจนะคะ อยากให้พี่เลือกในสิ่งที่ตัวเองสบายใจที่สุด แต่เชื่อว่ามิตรภาพดีๆ ยังมีอยู่ในคลับเรารักโปสการ์ดค่ะ จากคุณ : luckygirl in milkyway เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 11:25:02

ความคิดเห็นที่ 12 อย่างตัวมิงค์เอง บางครั้งมิงค์ก็ท้อนะ กับการทำอะไรให้ใคร บางครั้ง ความตั้งใจเราเกินร้อย แต่ผู้รับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย .. ไม่ได้ปลื้มกับสิ่งที่เราให้ ไม่มีผลตอบรับกลับมา มันก็มีบ้างที่น้อยใจ แต่เราก็ต้องเข้าใจตัวเองก่อน ว่าเราอยากให้ เพราะอะไร ถ้าให้ แล้วหวังอะไรจะกลับมาหาเรา มันจะกลายเป็นทุกข์ แต่ถ้าให้ เพราะอยากให้ ให้แล้วไม่เป็นภาระผู้รับก็ทำต่อไป ชอบคห.พี่มิ้งค์ตรงนี้แหละครับ บางทีผมเองก็เป็นเหมือนกัน แต่ก็กลับมาคิดทุกครั้งว่าที่ให้น่ะให้เพราะอะไร แล้วก็ให้ต่อไป55+ จากคุณ : ลิงกำถั่ว เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 11:39:24

ความคิดเห็นที่ 13 เมื่อเวลาผ่านไป ทุก ๆ อย่างที่ดีขึ้นเองค่ะ มิตรภาพยังคงอยู่เหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง . . . จากคุณ : ตุ๊กตาหน้ากลม เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 11:47:53

ความคิดเห็นที่ 14 - ถ้าไม่เจอพายุใหญ่ สำเภาที่ทำไว้ก็คงไม่ได้ใช้งาน - เป็นกำลังใจให้นะคะ...... ปล.ที่อยู่พี่อ่ะ หนูคงลบไม่ได้หรอก เพราะหนูเก็บไว้ -- ในใจเสมอ -- แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 12:07:30 จากคุณ : klint77 เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 12:06:48

ความคิดเห็นที่ 15 คงพูดได้แค่ว่า ใจเย็นๆนะคะ แต่ก็เคารพในการตัดสินใจของพี่นิจค่ะ บางที่ปัญหา มันก็เหมือนโดนแมลงกัด ถ้าเกาหรือทายาไม่ถูกจุด เกาไปเรื่อยๆ แผลมันก็ยิ่งลุกลาม . . . แต่. . .ธรรมชาติก็มีกลไกในการรักษาตัวมันเอง ไม่นานแผลก็จะหายไป ((อาจหลงเหลือแผลเป็นไว้ดูต่างหน้าบ้าง ^^)) อย่างที่ทุกๆคนบอก มิตรภาพที่ดี คงไม่มีอะไรทำลายได้ง่ายๆนะคะ เป็นพี่เป็นน้องกันแล้ว ก็ต้องเป็นต่อไปค่ะ   ((นั่นหมายถึงว่า ถึงพี่นิจจะไม่อยู่ในคลับ ยังไงพี่นิจก็ต้องเจอนู๋ตามไปป่วนได้อยู่ดี )) จากคุณ : มู๋น้อยลั้ลลา เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 12:21:55

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบความคิดเห็นของคุณมิ้งค์ "อย่างตัวมิงค์เอง บางครั้งมิงค์ก็ท้อนะ กับการทำอะไรให้ใคร บางครั้ง ความตั้งใจเราเกินร้อย แต่ผู้รับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย .. ไม่ได้ปลื้มกับสิ่งที่เราให้ ไม่มีผลตอบรับกลับมา มันก็มีบ้างที่น้อยใจ แต่เราก็ต้องเข้าใจตัวเองก่อน ว่าเราอยากให้ เพราะอะไร ถ้าให้ แล้วหวังอะไรจะกลับมาหาเรา มันจะกลายเป็นทุกข์ แต่ถ้าให้ เพราะอยากให้ ให้แล้วไม่เป็นภาระผู้รับก็ทำต่อไป " อยากให้พี่นิจสู้ ๆ นะคะ อย่าคิดมาก ฟ้าหลังฝน สวยงามเสมอ ที่อยู่ของพี่ ก้อยก็ไม่ลบเหมือนกันค่ะ ยังจะส่ง PC ถึงเสมอ จากคุณ : ก้อย (koyny) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 12:51:04

ความคิดเห็นที่ 18 "ไม่เคยให้เพราะอยากได้ และดีใจเมื่อผู้รับมีความสุข" บางครั้งการทำให้คนอื่นสุขกลับทำให้เราสุขยิ่งกว่า คงคล้ายๆกับแม่มิ้งค์ เป็นกำลังใจให้พี่นิจนะคะ และก็เพื่อนๆในคลับอีกหลายๆคนด้วยค่ะ บางครั้งเราคิดว่าตัวเรามีปัญหา แต่มันอาจจะไม่ใช่ปัญหาจริงๆก็ได้ค่ะ หรือถ้ามันจะเป็นปัญหาจริงๆ แล้วเราคิดว่ามันไม่ใช่ปัญหา "มันก็ไม่ใช่ปัญหา" แน่นอนค่ะ ชีวิตมีอะไรให้สะสมมากกว่าความทุกข์นะคะ ชีวิตทุกคนย่อมจะมีปัญหาค่ะ ไม่งั้นชีวิตมันจะไม่สมบูรณ์แบบค่ะ แต่ละปัญหาที่ผ่านเข้ามามันก็เป็นเพียงบทพิสูจน์ชีวิตคนเราว่าจะผ่านมันไปอย่างไร และจะใช้เวลานานแค่ไหน แต่ละคนก็มีทางออกของปัญหาต่างกันไปค่ะ บางคนถอดใจโบกมือลา บางคนเปิดประตูออกไปประจันหน้ากับมัน อยากให้พี่นิจเข้มแข็งนะคะ แต่ไม่ว่าท้ายสุดแล้วพี่นิจจะตัดสินใจอย่างไร หนูก็จะเคารพกาในรตัดสินใจนั้นของพี่ค่ะ ถ้ามันจะทำให้พี่สบายใจไปสักระยะนึงได้ และหนูก็เชื่อเสมอว่า ที่ๆนี้เรามารวมกันอยู่ด้วยคำว่า "มิตรภาพ" ทุกอย่างมีทางออกเสมอค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 14:28:16 จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:02:17

ความคิดเห็นที่ 19 ไม่ทราบรายละเอียดของสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ก็เคารพการตัดสินใจของคุณเจ้าชายกบ เพื่อนสมาชิกหลายๆท่านเขียนได้โดนใจมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "มิตรภาพ การให้ การรับ" เมื่อคิด พูด ทำด้วยเจตนาที่ดี ผลจะเป็นอย่างไร มองให้เป็นเรื่องธรรมดา ทุกสิ่ง เกิดขึ้นแล้วก็ผ่านไป ใจร่มๆ   ให้กันได้เสมอ จากคุณ : สายลมพริ้วผ่าน เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:50:35

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่ให้ชดเชย บำเหน็จ บำนาญนะคะ อิอิ ฟิ้วววววววววววววว จากคุณ : nattziila เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:54:51

ความคิดเห็นที่ 21 ถึงกับพูดไม่ออกเลยอ่ะคับ พี่นิจใจเย็นน่ะครับ เป็นกำลังใจให้น่ะครับพี่ สู้ๆ ^^ จากคุณ : อะ หลึ่ง จึ่ง (comic_aome) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:04:03

ความคิดเห็นที่ 22 ค่อย ๆ คิดนะคะ  ทุก ๆ ล้วนมีปัญหาทั้งนั้นแหล่ะค่ะ จากคุณ : magic-women เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:40:22

ความคิดเห็นที่ 23 อย่างตัวมิงค์เอง บางครั้งมิงค์ก็ท้อนะ กับการทำอะไรให้ใคร บางครั้ง ความตั้งใจเราเกินร้อย แต่ผู้รับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย .. ไม่ได้ปลื้มกับสิ่งที่เราให้ ไม่มีผลตอบรับกลับมา มันก็มีบ้างที่น้อยใจ แต่เราก็ต้องเข้าใจตัวเองก่อน ว่าเราอยากให้ เพราะอะไร ถ้าให้ แล้วหวังอะไรจะกลับมาหาเรา มันจะกลายเป็นทุกข์ แต่ถ้าให้ เพราะอยากให้ ให้แล้วไม่เป็นภาระผู้รับก็ทำต่อไป เห็นด้วยกับพี่มิ้งค่ะ..... เพราะหลายๆเดือนที่อยู่ในคลับมา  ได้รับความอบอุ่นจากหลายๆคนมาก และคิดว่ามิตรภาพที่ผ่านตัวอักษร  ทำให้แตงยิ้มได้ทุกครั้ง หลายๆครั้งที่มีปัญหา  มีเรื่องทกข์ร้อนใจ  มีเพื่อนหลายๆคนในคลับคอยปลอบ  คอยให้กำลังใจเสมอ   นั่นทำให้แตงรู้ซึ้งถึงมิตรภาพที่เกิดจากคลับแห่งนี้....   เนื่องจากแตงอยู่บ้านนอก ใช่ air card เล่นเนตมีนอืดมาก แตงเลยเลี่ยงที่จะเข้าพันทิป   ฉะนั้นจึงแทบไม่รู้ที่มาที่ไป ของการตัดสินใจในครั้งนี้ แต่เมื่อวันนี้พี่นิจเลือกที่จะทำแบบนี้  แตงเคารพในการตัดสินใจของพี่ค่ะ แต่แตงเชื่อว่า  มิตรภาพที่เกิดขึ้นมา รวมถึงความประทับใจหลายอย่างในคลับ พี่นิจคงจะไม่ลืมมันน๊า ^^ ปล.ยังส่งโปสการ์ดหาพี่นิจได้ใช่มะ  จากคุณ : แตงไทยใส่น้ำแข็ง เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:42:57

ความคิดเห็นที่ 24 ท่ามกลาง (ที่คิดว่าเป็น) ปัญหา... มักจะมีเรื่องราว ดีดี ซ้อนทับอยู่.... เช่นกันครับ  ชอบคห.ของอั๋น  ไม่เคยเห็นอั๋น มาแนวนี้เลยอะนะ... ทีแรกนิดว่า ปู่ยุทธ  เลื่อนลงมา อ้าว...อั๋นแฮะ...เอาไป 10 กิ๊ฟท์ และคห. มมจด. ยังแหลมคมสมกับเป็นนักอ่านและผู้มีประสบการณ์ในรัฐธรรมนูญ เพื่อความเสมอภาค เอาไป 10 กิ๊ฟท์... รวมทั้งคห.ดีดีอีกหลายท่านด้วยครับ สุดท้ายสำหรับ... เจ้าชายกบ คทจด.เคารพในการตัดสินใจครั้งนี้ครับ...เชื่อว่าก่อนที่เจ้าชายกบจะตัดสินใจ  คงได้ผ่านกระบวนการคิดที่รอบคอบดีแล้ว... ได้แต่เสียดายในความเป็นเพื่อน...และมิตรภาพที่คุ้นเคย... แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 18:49:34 จากคุณ : คทจด (คนไทยใจดีจริงๆ) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:44:43

ความคิดเห็นที่ 25 กิ๊ฟหมดไปแล้ว ไม่สามารถให้กับแม่มิงค์ คุณ AUN และอีกหลายๆคนได้ ยังไงก็เคารพการตัดสินใจของพี่นิจ จากคุณ : jk (016) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 19:26:47

ความคิดเห็นที่ 26 ในป่าใหญ่มีใบไม้ทับถมและขอนไม้ผุพัง  เรื่องราวความหลังล้วนซุกซ่อนอยู่บนผิวพื้น  ดินก้อนหนึ่งอาจมีส่วนผสมของดอกไม้จากหนาวที่แล้ว  ไม้สูงงอกรากจากเมล็ดพันธ์ของสิบปีก่อน  กรวดก้อนหนึ่งอาจมาจากผาสูงที่เป็นมงกุฎแห่งเทือกเขา  แม้แต่ลำธารน้อยก็นับเป็นธิดาแห่งวสันต์ที่ผ่านพ้น ชีวิตคน..ใช่หรือไม่ก็แปรเปลี่ยนเติบโตจากการสิ้นสลายของบางสิ่งบางอย่าง บางครั้งเมื่อสิ้นเสียงหัวเราะเบิกบาน พลันพบว่าคำประจานมาจากคนที่ไว้ใจ เธอมิได้ถูกรักดังที่คิด และถึงไม่มีความผิดก็อาจถูกทอดทิ้ง ความไร้เดียงสาถูกบดขยี้ด้วยความจริง จากนี้แววตาเธอจะเปลี่ยนไป บางครั้ง  ยามปีนป่ายสู่ยอดเขา  เธออาจพลั้งพลาดร่วงหล่น  และความหวังที่จะเป็นยอดคน ก็จางหายในข้ามคืน  เมื่อต้องอุ้มศพความฝัน  ฝ่ารอยยิ้มหยันของผู้อื่น หัวใจของเธอย่อมเปียกชื้น  และดวงจิตย่อมแค้นเคือง เธออาจถูกทำร้าย เพียงเพราะขายความคิด สูญเสียเพื่อนมิตร เพียงเพราะคิดต่างกัน  จากนั้นแต่ละวัน ต้องเร่ร่อนทางอารมณ์ แน่นอน  เรื่องราวร้าวรันทดคงไม่หมดเพียงแค่นี้  เพราะด้านร้ายเป็นส่วนหนึ่งของด้านดี  ถึงอย่างไรโลกก็มีฤดูกาล แต่ว่าในห้วงยามแห่งความพ่ายแพ้  บางทีเธอจักแลเห็นคุณค่าของราตรี  ดึกสงัดน้ำค้างพราว  และแฉกดาววูบไหวในน้ำตา  ณ  หยดนั้นของกาลเวลา  เธออาจมอบศรัทธาให้จักรวาล เธออาจแลเห็นคุณค่าของความเงียบขณะลงลึกสู่ห้วงเหงาโดยลำพังเธอเริ่มเข้าใจความเป็นเรา  ที่มิใช่แค่เขาบวกเธอ .... ชีวิตมีหลายด้าน เธอต้องกล้าหาญที่จะฟันฝ่า เมื่อกล้าหัวเราะก็ต้องพร้อมหลั่งน้ำตา อีกทั้งกล้าข้ามพ้นตัวตนเดิม อย่าวางยาพิษตัวเองด้วยความกลัว แต่ก็อย่าเฆี่ยนตีตัวเองด้วยปรารถนา จงมอบตัวให้ความจริงทุกเวลา เพื่ออิสระอันล้ำค่ากว่าสิ่งใด เสกสรรค์  ประเสริฐกุล---บุตรธิดาแห่งดวงดาว  2552 (เพลงชีวิตในป่าใจ) เอาบทกวีมาฝากค่ะ  อยากให้พี่นิจเข้มแข็งและทำความเข้าใจในเหตุผลของเพื่อนๆ ในคลับด้วยนะคะ  ให้อภัยกันนะ  ชีวิตคนเรามันสั้น  มิตรภาพอาจสร้างได้ง่ายแต่ใครจะสามารถรักษามิตรภาพและทำให้มันงอกงามโดยไม่เคยบาดหมางกันมาก่อนคงไม่มี  ทุกสังคมทุกมิตรภาพก็มีบ้างที่เข้าใจผิด ที่มองกันผิวเผิน  แค่เพียงยอมรับในเหตุผล  ยอมรับในความเป็นตัวตนของกันและกัน  น่าจะช่วยลดความบาดหมาง  รอยร้าวนั้นได้  วันเวลาจะช่วยสมานแผลแค่เพียงเราตั้งใจที่จะรักษามิตรภาพนั้นไว้นะคะ ไม่มีใครถูก  ใครผิด  เพราะเหตุผลในการทำบางอย่างย่อมเป็นเรื่องของคนคนนั้น  คนดีของคนอื่นอาจไม่ใช่คนดีในสายตาเราค่ะ  ^^ แล้วทุกอย่างจะผ่านไปเป็นอดีตที่ทำให้เกิดผลในปัจจุบัน  ทำให้เราเป็นเราอย่างที่เป็นอยู่  หวังว่าพี่นิจคงจะเก็บมิตรภาพจากเพื่อนๆ ในคลับที่ยังส่งสายใยต่อกันตลอดไปนะคะ   เป็นกำลังใจให้  อย่าคิดมากนะคะ  ...  ^_____^ จากคุณ : โบกโบยบินไป เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 19:52:22

ความคิดเห็นที่ 27 ป๊อบไม่รู้ที่มาที่ไปเรื่องนี้นะคะพี่นิจ แต่พอมาอ่านกระทู้นี้แล้ว รู้สึกตกใจ และใจหาย หวิว ๆ ยังไงบอกไม่ถูกคะ แต่หากเป็นการตัดสินใจของพี่นิจ ป๊อบคงคัดค้านอะไรไม่ได้. . เราสองคนเคยเจอกันตอนไปแพ็คเสื้อ ปี 3 คลับที่สวนลุมพินี จำได้รึป่าวเอ่ย ? มีคนถามว่า มาจากไหน พี่นิจบอกว่า งามวงวานศ์ ป๊อบยังอู้หู๊ อยู่เลย มาไกลจาก ทุ่มเทจริง ๆ จากที่คิดว่าตัวเองบ้านก็อยู่บางนา เพิ่งจะไปสอนพิเศษเด็กมา และปวดหัวกะเด็กมาก ๆ ลืมความอัดอั้นตัวเองไปเลย ยิ่งเจอพี่มิวไปอีก มาจากรังสิต ฮ่ะ ๆ พี่นิจคะ มิตรภาพที่เรามีให้กันผ่านตัวอักษร ป๊อบไม่ขอจบมันได้ไหมคะ ? ถึงพี่นิจจะไม่เข้าคลับนี้แล้ว (แว๊บๆ มาก็ได้ค่ะ) แต่ป๊อบจะยังขอส่งพีซีไปป่วนพี่นิจอยู่นะคะ :D ป๊อบว่า เราทุกคนต่างก็มีช่วงเวลาหนึ่งที่สวยงาม สักวันหนึ่งเราทุกคนต้องสูญเสียมันไป หรือไม่เราก็เดินจากมันมา.. มันเป็นเหมือนการเปลี่ยนแปลงอีกครั้งของชีวิต คุณแม่ป๊อบพูดเสมอ ๆ ว่า "life is always as some turning point" คะ แม่บอกว่า รู้ว่าตัวเรากำลังทำอะไร และอย่าถามว่า เราต้องได้สิ่งใด ให้ถามว่า เราให้อะไร ไปแล้วมากกว่า พี่นิจเคยอ่านหนังสือเรื่องเจ้าชายน้อยไหมคะ ? มีวรรคหนึ่งที่บอกว่า "แน่นอนละ ภาษาเป็นบ่อเกิดของความเข้าใจผิด..." ป๊อบไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นนะคะ แต่บางที เราพิมพ์ไป แล้วมีใครสักคนมาอ่าน อาจจะตีความไปอีกแบบจากที่เราต้องการสื่อก็ได้คะ :) เมื่อคืนนี้ป๊อบเพิ่งบอกพี่โอมกะพี่แตงไทยไปเองว่า โลกนี้ให้ค่ารอยยิ้มมากกว่าความเศร้าใจ ทุกข์ใจ ความเครียดต่างๆ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องน่าเห้นใจสำหรับคนที่กำลังแซด ๆ อยู่นะคะ ยิ้มมม ยิ้มมมมค่ะพี่นิจ ^_______________^ ดีใจนะคะพี่ได้รู้จักพี่นิจ ดีใจจริง ๆ คะ . . ทุกเส้นทางล้วนมีอันตราย แต่นั่นไม่ใช่เหตุผล ที่คนเราจะไม่ออกเดินทาง -นิ้วกลม- จากคุณ : ป๊อบแป๊บ :) (onedermore) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 20:38:29

ความคิดเห็นที่ 28 ป๊อบเข้าไปตามอ่านกระทู้ย้อนหลังแล้วนะคะ อ่านไป บอกตามความจริงว่า น้ำตาคลอ ๆ นะคะ ป๊อบไม่สบายใจเลยจริง ๆ ที่เป็นแบบนี้ เรา แตกต่าง แต่ไม่แตกแยกสิคะ :) ป๊อบว่าโลกจะสวยงามมากขึ้นแน่ ๆ เลย จากคุณ : onedermore เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 20:59:40

ความคิดเห็นที่ 29 ตัวเรา ใจเรา มีแต่เราที่รู้ ... ไม่มีใครรู้ใจเรา เท่ากับเรา จริงๆ... เพียงแต่ แค่เราพร้อมที่จะเปิดใจด้วยใจจริง ใจใครก็ใจใคร ดูแลใจของตัวเอง โดยไม่ส่งผลกระทบถึงใจใครๆ... ก็แค่นั้น ที่อยากโพสต์ ....  ไม่มีประเด็น ไม่เข้าไปเด็น ... ^___^ ไม่มีสาระจะให้ ค่ะ จากคุณ : ยาโยยจัง (ยาโยยจัง) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 21:13:03

ความคิดเห็นที่ 30 คิดมากน่าเจ้าชาย ห้องอื่นเค้าแรงกว่านี้เยอะ การรับรู้ในมุมต่างทำให้เห็นมุมใหม่ แต่รับรู้แล้วซึมซับทุกเรื่องมันทำให้เราแย่ รับรู้รับทราบ แล้ว วางปล่อยให้ว่าง เราจะไม่รู้สึกอะไร ว่างๆลองอ่านบล็อกคุณกะว่าก๋ามั่ง สนุกดีนา นนนี่เป็นแฟนคลับพี่เค้า เอาใจช่วยนะคะเจ้าชาย จากคุณ : นนนี่มาแล้ว (นนนี่มาแล้ว) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 21:44:18

ความคิดเห็นที่ 31 ช่าย ๆ อ่านบล็อกพี่ก๋าดูคะ ป๊อบสนิทกะพี่ก๋าเลยละ :) พี่เค้าจะส่งหนังสือมาให้อ่านบ่อย ๆ บล็อกพี่ก๋า สอนให้ปล่อยวางดีมากๆ เลยนะคะ :) จากคุณ : onedermore เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 23:07:25

ความคิดเห็นที่ 32 จะหนีปัญหากันไปเรื่อยๆแบบนี้ทั้งชีวิตเลยไหมฮะ ถ้าหนีจากที่นี่ไป ไปเจอที่อื่น ก็จะหนีอีกใช่ไหมฮะ อินกับบทบาทตัวเองในโลกไซเบอร์ ในตัวหนังสือมากไปหรือเปล่าฮะ เรื่องจิ๊บๆแค่นี้ก็ร้องไห้วิ่งหนีแล้ว เหมือนนางเอกมิวสิควีดิโอไปหรือเปล่าครับ หากวันหน้าเจอปัญหาใหญ่กว่านี้จะฆ่าตัวตายเลยหรือเปล่าฮะ ปัญหา มีไว้แก้ และเก็บไว้เป็นประสบการณ์เพื่อให้เราเติบโตขึ้นและเป็นลูกผู้ชายที่แข็งแกร่ง เรื่องแค่เด็กเถียงกันนี้ แก้ไม่ได้ รับไม่ไหว ถึงกับต้องหนีแล้วใครเขาจะไปศรัทธาที่จะให้คุณดูแลหรือรับผิดชอบเรื่องอะไรที่ใหญ่กว่านี้ล่ะเนี่ย จากคุณ : `SEPULTURA_`FROM_`HELL เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 12:30:43

ความคิดเห็นที่ 33 ยังไม่ทันได้รู้จักกันเลย  T.T จากคุณ : ต้อมเด็กถาปัตย์rsu เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 16:59:56

ความคิดเห็นที่ 34 ยังไม่ทันได้รู้จักกันเลย  T.T จากคุณ : ต้อมเด็กถาปัตย์rsu เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 17:00:07

ความคิดเห็นที่ 35 ไม่อยู่หลายวันเลยไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรเกิดขึ้นกับพี่นิจอ่ะ แต่อย่างไร เก่งก้อจะยังส่งพีซีไปหาพี่อีกแน่นอน เป็นกำลังใจให้พี่นะคร้า จากคุณ : น้องอ้วนกะพี่ผอม เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 17:05:22

ความคิดเห็นที่ 36 ท่านพี่หนึ่งนรก มาแรงส์ ณ จุดเกิดเหตุ เปิดปม และตรงประเด็น ยังไงก็soft soft หน่อยนะพี่ ขนาดของ dose ยา แต่ละคนรับได้ไม่เหมือนกัน จากคุณ : สายลมพริ้วผ่าน เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 18:36:19

ความคิดเห็นที่ 37 อยากแสดงความคิดเห็นเรื่องนี้ใจจะขาด แต่กลัวหาว่าเลือกฝ่าย อยากแสดงความคิดเห็นที่เป็นเรื่องของโลกความจริงแต่กลัวคนในคลับรับไม่ได้เพราะเท่าที่ดูทุกคนอยู่กับโลกที่มันมีแต่ความสวยหรู สุดท้ายก็ได้แต่ขอกลับไปอยู่ในโลกของความเป็นจริง ว่าถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ผมจะแก้ปัญหาด้วยการเดินเข้าไปคุยกับคู่กรณี ว่าผมทำอะไรผิด โปรดชี้แจง แต่ขออย่างเดียวอย่าผิดซ้ำผิดซาก เพราะมันยากเกินที่จะให้อภัย จากคุณ : nayroysoydao เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 21:36:50

ความคิดเห็นที่ 38 ปล่อยวางไม่ได้ก็แบบนี้ล่ะครับ จากคุณ : Rock Cult เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 21:48:31

ความคิดเห็นที่ 39 ไม่ได้เข้ามาในนี้นานมากกก ไม่อยากตามไปถึงกระทู้อื่นแล้ว เพราะแค่นี้ก็ไม่ไหวแล้ว พี่นิจจำได้มั้ยคะ ที่เราเคยคุยกัน ว่าคลับนี้ก็เหมือนสังคมนึง คนในสังคมก็หลากหลาย ปนๆกันไป หนูเองก็ไม่ได้รู้จักใครดีพอถึงขั้นจะตัดสินว่าใครดีใครเลว ใครถูกใครผิด เราอยู่ที่นี่ เพราะสบายใจที่จะอยู่ อยุ่กับมิตรภาพดีๆ แต่ถ้าวันใด ที่เราอึดอัด ไม่สบายใจ  หนูว่ามันไม่ผิดหรอกค่ะ ที่จะเดินออกไป การก้าวออกจากปัญหา ไม่ใช่การหนีปัญหา หนูรู้ว่าพี่นิจไม่ใช่คนที่หนีปัญหา "ปัญหามี 2 แบบ ปัญหาที่แก้ได้ กับ ปัญหาที่แก้ไม่ได้" หนูว่า ทัศนคติ ของตัวเราเอง เป็นสิ่งที่แก้ได้ แต่ทัศนคติของคนอื่น เป็นสิ่งที่เราแก้อะไรเค้าไม่ได้ พี่นิจเดินออกจากบ้านหลังนี้ไป ก็ใช่ว่าเราต้องห่างกัน เคารพในการตัดสินใจ และเป็นกำลังใจให้พี่นิจเสมอค่ะ So close no matter how far na ka ^^ จากคุณ : ลูกยาง (ฮิปโป...โอ้โหตัวมันใหญ่) เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 54 01:29:51

ความคิดเห็นที่ 40 ผมออกอาการงงเล็กน้อย แต่ก็นับได้ว่า ตกใจมากทีเดียว เมื่ีอเห็น หัวข้อกระทู้ ผมไม่รู้ที่มาที่ไปหรอกว่าเป็นอย่างไร แต่คนเราก็เป็นธรรมดา เลือกที่รัก มักที่ชังได้ ไม่มีใครดี 100%  อยู่ให้สบายใจ ทำอะไรที่มีความสุข นะคับ ^^ จากคุณ : smallfox เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 54 15:53:31

ความคิดเห็นที่ 41 ไม่ได้เข้าคลับนานมากกกกกก งง เกิดไรขึ้นคะ ? จากคุณ : Prophet~Doll (prophetdoll) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 17:36:01