อ่าน คห9 จบ นั่งนิ่งอยู่กับหน้านี้เลย..
ไม่รุ้จะพิมพ์ให้กำลังใจ ให้ดีที่สุดได้ยังงัย
ไม่รู้ว่าจะพูดยังงัย ให้เข้าใจ ถึง ณ moment นี้ที่คุณกำลังรู้สึก พูดยากเนอะู ^^
แต่ก่อนหน้ามีเค้า เราก็อยู่คนเดียวได้
วันนี้แม้จะไม่มีเค้า แต่เราก็ยังต้องอยู่ต่อไป...
เคยจำุำพูดของคนคนนึงแล้วเอามาเล่าใน Blog ของตัวเอง คำพูดประมานนี้คับ
"ไม่ว่าอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา
อย่างไรก็ตาม ก็ขอให้ทุกคนได้มีวันพรุ่งนี้ที่สดใส
ได้พบกับชีวิต & ความรักที่สวยงาม ไม่ว่ามันจะเป็นความรักแบบไหน
ได้ออกเดินทางไปบนทางเดินสายหัวใจ
เพื่อที่จะได้พบหน้าคนที่รอคอยมาทั้งชีวิต
มีโอกาสได้นอนหลับไปด้วยกันและก็ตื่นมาด้วยกันในทุกๆ
วันที่ยังหายใจอยู่ ... ยัง "รัก" กันอยู่
แต่
หากวันใดที่มันมีอันที่จะต้องจบลง
ก็ขอให้มันเป็นการจากลาด้วยความเข้าใจ
อย่าเสียดายกับความรักที่หลุดลอยไป..
ขอให้จดจำด้านดีของมันเอาไว้
เพื่อเป็นน้ำหล่อเลี้ยงใจในวันที่ชีวิตดูยากลำบากเกินจะฝ่าฟัน"
ดูน่าจะให้กำัลังใจได้...
ขอให้ผ่านไปได้ และ กลับมายิ้มและเข้มแข็งให้ได้เร็วๆนะคับ ^^
ใจดี แจกที่พักฟรีค่ะ แต่จะไปกันทันไหมเนี่ย
