ความคิดเห็นที่ 1 เขียนเสร็จเเล้วทำไงอ่ะ หย่อนไปหาเค้าเหรอ ถ้าไม่มีที่อยู่เค้าหละ จากคุณ : พี่ไก่อ้วน (แม่คะนิ้ง) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 17:57:01

ความคิดเห็นที่ 2 มาแจกกิ๊ฟท์ก่อน  ยังไม่รู้จะเขียนถึงใครดี  ^^ จากคุณ : nupaew เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 17:58:17

ความคิดเห็นที่ 3 เขียนเสร็จเเล้วทำไงอ่ะ หย่อนไปหาเค้าเหรอ ถ้าไม่มีที่อยู่เค้าหละ จากคุณ : พี่ไก่อ้วน (แม่คะนิ้ง) ++++++++++++++++++++++ ประหนึ่งว่า ช่องความเห็น เป็นพท.กระดาษโปสการ์ดอ่ะค่ะพี่ไก่  ^^ แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 54 17:58:55 จากคุณ : luckygirl in milkyway เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 17:58:18

ความคิดเห็นที่ 4 อิอิ กำลังมาเเก้ ว่า เข้าใจเเล้ว 555++ ว่าเเต่ เขียนได้ถึึงเมื่อไหร่ แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 54 18:02:30 จากคุณ : พี่ไก่อ้วน (แม่คะนิ้ง) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 18:01:33

ความคิดเห็นที่ 5 ให้เวลาครีเอท 1 อาทิตย์เลยค่ะ เพราะ จขกท.จะไม่อยู่บ้านเฝ้าหน้าคอม จะกลับมาตัดสินอีกที วันอาทิตย์หน้าเลย ^^ จากคุณ : luckygirl in milkyway เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 18:04:09

ความคิดเห็นที่ 6 เขียนกันดีๆ  ถูกใจ อาจจะเอารวมเล่ม แจกวันครบรอบวันเกิดคลับปีนี้ อิอิ จากคุณ : luckygirl in milkyway เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 18:05:53

ความคิดเห็นที่ 7 ยิ้มม... ชอบความคิดของน้องมิงค์มากๆ เลยค่ะ เคยคิดที่จะทำเเบบนั้นอยู่เหมือนกัน เเต่ยังไม่มีโอกาส ทั้งๆ ที่พร่ำบอกตัวเองว่า ถ้าอยากทำอะไร ในตอนนี้ให้รีบทำ อย่ารอโอกาสมาหานะคะ งั้นขออนุญาต เขียนหาคนที่อยากเขียนหาในตอนนี้ก่อนนะคะ ในทุกเช้าของการไปทำงานจะต้องข้ามสะพานลอย จากฝั่งคาร์ฟูไปซอยตรงข้าม จะต้องพบกับคุณยายคนหนึ่ง ที่นั่งขอเงินกลางสะพานลอย ซึ่งหลายคนคงชินตากับคนขอเงินบนสะพานลอย เเต่สำหรับเอ๋ เอ๋มักจะให้เงินซึ่งอาจจะเล็กๆ น้อยๆ ไม่ได้มากมายเท่าไร กับคนเหล่านี้เสมอ เเละเคยเจอกับเหตุการณ์หลายอย่างที่ทำให้ เสียความรู้สึกคะ เเต่สำหรับคุณยายคนนี้ ยอมให้อย่าเต็มใจค่ะ เพราะคุณยายตาบอดค่ะ เเละภาพที่เห็นทำให้สะเทือนใจค่ะ อยากเขียนโปสการ์ดหาคุณยายคะ อยากถามคุณยายว่า คุณยายมีความสุขไหมกับชีวิตตอนนี้ ได้นอนหลับสนิทในทุกคืนไหม ทานข้าวอิ่มหรือเปล่า เเละที่สำคัญ ลูกหลานคุณยายไปไหนคะ ถึงปล่อยให้คุณยายมานั่งตรงนี้ ทั้งๆ ที่คุณยายควรจะอยู่บ้านอย่างสบายๆ นะคะ ยิ้มม.... เขียนเสียยาวเลย สงสัยมีเเต่น้ำละมังเนี้ย...เอาน่าอยากเขียนเยอะกว่านี้ เเต่ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไร เอิ๊กก... อากาศเปลี่ยนเเปลงบ่อยๆ อย่าลืมรักษาสุขภาพกันนะค่ะเพื่อนๆ ทุกคน ยิ้มม... จากคุณ : เข็มซ่อนปลาย เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 18:11:46

ความคิดเห็นที่ 8 เอ๋าให้เวลาตั้งหนึ่งอาทิตย์ วุ้ย วัยรุ่นใจร้อนไปหน่อย งั้นเดี๋ยวคิดไปคิดใหม่ดีไหมเนี้ย555 จากคุณ : เข็มซ่อนปลาย เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 18:13:28

ความคิดเห็นที่ 9 กิ๊ฟท์แรกของเดือนนี้เลยครับ 555+++ เขียนหาใครดี... เขียนหาคนรู้จักได้เปล่าครับ เป็น 2 คนที่อยากเขียนหามากถึงมากที่สุด แต่ไมเคยเขียนหา คิดจะเขียนแต่ไม่กล้าที่จะเขียน...(มัวกลัวอะไรก็ไม่รู้ 555++++) อยากเขียนบอกรัก..ภรรยาของพ่อ...อยากเขียนบอกรัก..สามีของแม่... เป็น 2 คนที่รักมาก แต่ไม่เคยบอกรัก...ทั้งๆ ที่เรากล้าบอกรักกับคนอื่นมากมาย.. แต่กับคนที่เรารักมากที่สุดเราไม่เคยบอกรัก....ได้แต่รักนะ..แต่ไม่แสดงออก..555++ (อยู่มาตั้งครึ่งชีวิตแล้วยังไม่คิดจะบอกอีก..) แล้ว คุณ คุณ ล่ะเป็นเหมือนผมหรือเปล่า.... แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 54 18:32:56 จากคุณ : AuN NK เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 18:31:12

ความคิดเห็นที่ 10 น้องAun ครับ  เขียนเลยครับ อย่าอายอย่ารีรอ  ไม่งั้นอนาคตอาจจะไม่มีโอกาสได้เขียนถึงอีกก็ได้นะครับ จากคุณ : jk (016) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 19:43:49

ความคิดเห็นที่ 11 มมจด ถ้านึกถึงคนที่เราอยากเขียนถึงมากที่สุดแล้ว คนที่เราไม่เคยรู้จักหรือเขียนถึงมาก่อน คนแรกเลยเรานึกถึงนักเขียนในดวงใจ คุณกาญจนา หงษ์ทอง อ่ะ คนนี้นะชอบมากเป็นพิเศษ ถ้าเห็นชื่อเขาบนปกหนังสือท่องเที่ยวแนวสารคดีเมื่อไหร่เป็นต้องได้เสียสตางค์ทุกที ชอบลีลาการเขียน การใช้ภาษานามธรรมมาเปรียบเทียบให้เป็นรูปธรรม เราว่าเขาใช้ภาษาได้แปลกดี แต่มันกลับกลมกลืนในประโยคทุกครั้งที่เขาหยิบยกคำขึ้นมาใช้ เดี๋ยวขอตัวไปหาที่อยู่พี่เขาก่อนนะ ว่าแต่ว่าหลังส่งโปสการ์ดไปให้เขาแล้วจะรายงาน มมจด ยังไงดีล่ะ ^__^ ปล ไม่ได้อยากได้โปสการ์ดชุดนี้นะเพราะมันสวยเกินกว่าที่เราจะครอบครองมันได้ 555 แต่แค่อยากมีส่วนร่วมเล่นเกมส์สนุกๆด้วยก็เท่านั้น ปล ต่อมา ถ้าเราได้โปสการ์ดเซ็ทนี้นะมิ้งค์ เราอยากส่งต่อให้กับพี่หวานบ้านสวนน่ะ เพราะรู้ดีว่าพี่หวานชอบผีเสื้อมากๆ แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 54 20:33:14 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 54 20:30:40 จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 20:30:13

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่รู้ว่าคนที่อยากเขียนหาต่อไปนี้ จะผิดกติกาหรือป่าว แต่ก็เป็นบุคคลที่พอได้รับโจทย์มา แล้วนึกถึงขึ้นมาโดยอัตโนมัติคะ เมื่อตอนรู้สึกหน่ายยยยกับชีวิตมาก มีความรู้สึกเบื่อกับสิ่งที่ทำอยู่ เบื่อ หน่าย เซ็ง เรียกว่าช่วงจิตตกของชีวิตเลยก็ว่าได้คะ ตอนนั้นมีปัญหากับเพื่อน เพื่อนที่คิดว่ารักที่สุด สนิทกันที่สุด ไปไหนไปกัน ป๊อบไม่รู้จะจัดการกับปัญหานั้นอย่างไรดี พี่ดอย เป็นบุคคลที่นึกถึง คิดถึง อย่างบอกไม่ถูก.. พี่ดอยเป็นพี่ชายที่แสนดี ที่รู้จักกันผ่านพื้นที่เล็ก ๆ อย่าง bloggang.com รู้จักกับพี่ดอย ผ่านหัวข้อบล็อก "เจ้าชายน้อย" (วรรณกรรมเยาวชนอมตะระดับโลก) วันนั้น หลังจากปล่อยให้ตัวเอง โทรมสุดขีด (ทะลุขีดไปแล้วก็ว่าได้คะ) เพลีย เหนื่อย ท้อ ล้า หดหู่ สุดบรรยาย นั่งเรียนไปก็เหมือนไม่ได้อยู่ในห้องนั้น เพื่อนที่ไม่เข้าใจกัน ก็นั่งไม่ห่างกันเท่าไหร่ ต่างฝ่ายต่างเงียบใส่ หน้าหยู่ ๆ ใส่กัน เหมือนคนไม่รู้จักกันมาก่อน ยอมรับว่าแอบเล่นบีบีใต้โต๊ะคะ ตอนนั้น ออน m แล้วเห็นพี่ดอยออนไลน์อยู่ สวัสดีพี่ดอยไป ก็เริ่มเลยคะ ฮ่าๆ เริ่มระบาย เริ่มพูดให้พี่เค้าฟังถึงปัญหาที่เกิดขึ้น อาการป๊อบเริ่มตาแดง จนคุณครูที่นั่งสอนอยู่สงสัย ป๊อบเลยต้อง sign out โดยบอกพี่ดอยว่า เย็นนี้จะไปเล่าให้ฟังในบล็อกนะคะ แล้วกลับสู่โหมดการเรียนต่อไป.. ตอนเย็นก็จัดเต็มเลยคะ คือวันนั้นพูดได้เลยว่า เรียนไม่มีความสุขเลยทั้งวัน ดึก ๆ คืนนั้น ได้รับคำปลอบประโลมใจจากพี่ดอย ข้อความตอบกลับนั้น ทำให้รู้สึกว่า ป๊อบไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลกใบนี้ เพื่อนที่อยู่ด้วยกันตอนนี้ อาจไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดไป ชีวิตของเรา ไม่ว่าจะยิ่งใหญ่ ร่ำรวย ยากจนแค่ไหน สุดท้ายก็หนีไม่พ้น คำว่า จากลา อย่าคาดหวังอะไรกับใคร สิ่งใด มากเกินไป เพราะสุดท้าย เราเอาใจเราไปติด ไปผูกกับสิ่งใด เราเองนี่ละ ที่ต้องทุกข์กับบ่วงนั้นเอง พี่ดอยบอกให้ปฏิบัติตัวเหมือนเดิม เจอเพื่อน ก็ยิ้มแฉ่งให้เหมือนเดิม เราเป็นเหมือนเดิม "พี่ให้คำแนะนำได้เพียงแค่หนึ่งประโยคสำหรับเรื่องนี้ take it easy, don't think too much about relationship. Just smile and take it easy" พี่ดอยสอนให้เรียนรู้ รับมือ ปรับตัวให้เข้ากับ การเปลี่ยนแปลงไปให้ได้.. และได้ลงท้ายเมนท์นั้นว่า "ส่งแรงใจให้น้องคนเก่งนะครับ" สำหรับคนอื่น มันอาจเป็นเพียงประโยคสั้น ๆ ไม่มีอะไรมากมายนะคะ แต่ป๊อบ มันคือประโยคที่ยิ่งใหญ่, ยามใครสักคนท้อแท้ใจ แค่เพียงประโยคสั้น ๆ จากคนที่อยู่ข้างๆ เรา เท่านั้น เพียงพอต่อการพื้นตัวแล้วคะ ป๊อบเป็นคนเจ็บลึกนะคะ แต่ถ้ามีใครมาพูดให้คิดได้ จะหายจากอาการนั้นได้ไวมาก อยากเขียนโปสการ์ดหาพี่ดอยคะ อยากขอบคุณในทุก ๆ สิ่งที่มีให้กัน ที่คอยอยู่ข้างๆ น้องสาวคนนี้ ไม่ว่าน้องจะนิสัยไม่ดี มีแต่เรื่องทุกข์ใจยังไง พี่ดอยจะปลอบโยนอยู่ข้าง ๆ แม้เราจะไม่เคยเจอกัน แต่ป๊อบสัมผัสถึงความห่วงใย กำลังใจ พลังใจจากพี่ดอยเสมอ ...ไม่ว่าป๊อบจะอยู่ที่ใดก็ตามคะ... พี่ดอยเปลี่ยนเด็กน้อย(ตัวอ้วนกลมๆ) คนนี้ ให้เป็นเด็กที่คิดบวก มองโลกในแง่งามมากขึ้น เปลี่ยนหลาย ๆ อย่าง เป็นแรงใจในการดำเนินชีวิตจริงๆ คะ ที่ผ่านมา เคยเขียนจดหมายหากันบ้าง โปสการ์ดเล็ก ๆ น้อยบ้างคะ มีส่งหนังสือ การ์ดทำมือให้กัน เพื่อเติมพลังใจกันและกัน แต่พักหลัง ๆ ด้วยการเรียนที่หนัก(มาก) บวกกับเอาเวลาไปทำเรื่องไร้สาระซะเยอะ จึงห่างเหินจากบล็อกไปพอสมควร และไม่ค่อยได้ส่งจดหมาย หรือโปสการ์ดหาพี่ดอยเลย แต่พี่ดอยก็ยังคงแวะมาทักทายที่หน้าบล็อก (ที่ไม่ค่อยอัพเดต) ของป๊อบ ยังคงส่งโปสการ์ด มาหา พอเรื่องราวในบล็อกของพี่ดอยได้รับการรวมเล่ม ยังใจดีส่งมาให้อ่าน แม้ป๊อบจะปฏิเสธ อยากอุดหนุนแค่ไหนก็ตาม ก็บอกว่า ไม่ได้ครับ พี่อยากส่งให้น้องอ่านเอง ... ขอบคุณมากนะคะ พี่กลิ่นดอย :) ป๊อบยังจำประโยคหนึ่งใน "เจ้าชายน้อย" ได้ดีคะ "เราจะมองเห็นแจ่มชัดด้วยหัวใจเท่านั้น สิ่งสำคัญไม่อาจเห็นได้ด้วยตา" วันนี้ ถึงเราสองคนไม่เคยเจอกัน แต่สายแห่งความห่วงใย ทุกๆ อย่างจากพี่ดอย ส่งหาน้องคนนี้อยู่ตลอดเวลา ไม่มีคำใดที่อยากใส่ลงไปในโปสการ์ดในตอนนี้ มากกว่าคำว่า "ขอบคุณคะพี่ดอย" .. พี่ดอยยังจำที่ป๊อบเคยบอกได้ไหมคะ ? ที่เวลาป๊อบจะหายจากบล็อกไปสักพัก แล้วมักจะบอก ถึงตอนนี้ อยากบอกอีกรอบนะคะ ป๊อบฝากยิ้มไว้ให้พี่ดอย ตรงนี้นะคะ ^_______________^ ปล. "...it is fun to be in the same decade with you"  คะพี่ดอย เอิ่มมม ยาวไปหน่อยนะคะพี่มิ้งค์ แหะๆ = =' แต่คิดถึงพี่ดอยจริงๆ นี่น่า อิอิ ;) จากคุณ : onedermore เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 20:58:07

ความคิดเห็นที่ 13 เคยเขียนหาพี่ติ๊ก ชีโร่ ให้พี่ติ๊กส่งโปสการ์ดงานเสม็ด อินเลิฟมาให้ น่ามึนมาก เขียนไปจีบคุณน้ำผึ้ง ณัฐริกา (ล้อเล่ง) ตอนเด็กเคยเขียนไปหาคุณไตรภพอยากให้เขามาแจกรถเข็นให้คนแถวบ้าน เพราะเขาน่าสงสารมาก ที่เขียนไปหาบ่อยที่สุดคือ a day เพราะรู้สึกผูกพัน ที่รู้สึกเสียใจคือบางครั้งคำเขียนของเรามันเหมือนกับการตะโกนที่ไร้เสียงเพราะเราเป็นคนตัวเล็กๆ อย่างเช่นเขียนไปหานิตยสารฉบับหนึ่งเกี่ยวกับรูปภาพล่อแหลมในหน้าโฆษณาของนิตยสารบันเทิงราคาที่เด็กเล็กหาซื้อได้ สิ่งที่ได้คือ ความเงียบ (ไม่ใช่ a day นะ) และอยากเขียนขอบคุณอดีตสมาชิกในกลุ่มก่อการดีที่เคยลุยเรื่องการหาทุนมาด้วยกัน เขียนหาพี่ติ๊ก วงเพลย์กราวน์ ขอบคุณที่ขึ้นไปร้องเพลงก้อนหินละเมอจีบสาวให้จนได้รู้จักคนดีๆอีกหนึ่งคน ซึ่งตอนนี้ไม่เคยเจอกับพี่ติ๊กมานานแล้ว คงลืมน้องไปแล้ว เขียนหาพี่แก๊ป ทีโบน ขอบคุณกับเพลงดีๆ เคยไปเดินตามหาบ้านพี่แกด้วยนะ ฮามาก ทำได้ไง เขียนหาพี่เสก โลโซ ที่ครั้งหนึ่งเคยไว้ผมยาวเมือนพี่จนเด็กอนุบาลพระตำหนักสวนกุหลาบมาขอลายเซ็นต์ นึกว่าเป็นพี่เสกตอนไปดูงานสมัยเรียนมหาวิทยาลัย อยากเขียนหาคนที่ทำโฆษณาของไทยประกันชีวิต ชอบทุกตัวเลย อยากเขียนหา คุณอองซาน ซูจี แต่ต้องไปเรียนภาษาพม่าก่อน อยากเขียนไปขอบคุณพี่ง่วง ม.ศิลปากร ที่ทำให้หลงไหลโปสการ์ด ถ้าพี่ง่วงมาเจอข้อความนี้ อยากสารภาพว่าผมและเพื่อนไม่ได้ชื่อสงบและเสงี่ยม ตอนจับบัดดี้งานไม้เรียวเกมส์ซึ่งไปเหมือนกับชื่อคุณพ่อของพี่ แต่ผมชื่อมะลิ เพื่อนชื่อ กบ เมืองนนท์ อยากเขียนหาคุณกุ้งพร้อมกับคำว่า "ขอโทษ"ผู้หญิงที่ทิ้งคำพูดสุดท้ายฝากเพื่อนมาบอกว่าให้อภัยทุกอย่าง แล้วหายตัวไป อยู่เกาะสมุย ทุกอย่างที่ผ่านมาเป็นเรื่องที่น่าจดจำและอยากเขียนไปขอบคุณทุกคน จากคุณ : malitabrang เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 23:12:53

ความคิดเห็นที่ 14 ก่อนอื่นเลยชอบความคิดพี่มิ๊งค์มากมาย แค่อ่านสี่บรรทัดแรกก็สะดุ้งเลย เฮ้ยตรูเป็นแบบนั้นนี่นา 55+ ยิ่งอ่านไปเรื่อยก็ ใช่เกือบหมดเรียกได้ว่า มันเป็นอย่างนั้นแล อิอิ ---------------------------------------------------------------- มาเข้าเรื่องเกมกันดีกว่า สำหรับผมจะเขียนถึงใครน่ะหรอ ต้องคนนี้แน่นอน เป็นคนที่อยู่ใกล้ผมมากที่สุด แต่ผมมักจะนึกถึงน้อยที่สุด หรือนึกถึงเป็นลำดับสุดท้าย หรือลืมไปเลย สำหรับทุกๆครั้งที่ ลงมือเขียนโปสการ์ดหรือออกเดินทาง แล้วมีการเขียนโปสการ์ด เชื่อได้ว่าทุกๆคนอาจเป็นเหมือนกัน คนๆนั้นคือ "ตัวเราเอง"   ตั้งแต่เริ่มเขียนโปสการ์ดมา นับใบได้ครับที่เขียนโปสการ์ดหาตัวเอง และทุกครั้งที่เขียนก็ไม่เคยเวิ่นเว้อ เลย เขียนแบบน้อยๆ ไม่เต็มกระดาษด้วยซ้ำ ไม่รู้เพราะอะไร โดยเฉพาะเวลาออกเดินทางทั้งที่มีโอกาสเขียนแล้วแ้้ท้ๆ ก็จะถูกนึกถึงลำดับสุดท้าย แล้วก็นำมาซึ่งลืมเขียนทุกครั้ง เลยรู้สึกอยากเขียนหาตัวเองขึ้นมาซะงั้น 55+ อยากจะบอกกับตัวเองว่า ตามฝันของตัวเองครบหรือยัง ถ้ายังแล้วขาดอะไรไป? มีความสุขดีนะ หรือทุกข์หว่า ตั้งใจหละ อย่าขี้เกียจ เลือกแล้วก็ต้องทำให้ดีที่สุด รักตัวเองบ้างนะ ดูแลตัวเองดีๆ เท่านี้ก่อน ไว้จะเขียนมาคุยอีก ^^ อาจเหมือนคนบ้าคุยกับตัวเอง แต่อยากเขียนหาตัวเองจริงๆ 55+ จะมีใครว่าผมเพ้อเจ้อมะเนี่ย หุหุ จากคุณ : ลิงกำถั่ว เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 23:24:34

ความคิดเห็นที่ 15 มาถามว่าถ้าผมจะเขียนถึงใครสักคนที่เค้าไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้วได้อ่ะป่าวครับ ? ถ้าได้ ... เดี๋ยวผมจะลองเขียนหา E.T. เพราะว่า E.T. go home. ไปนานแล้ว  แบบว่าเห็นพระจันทร์ดวงโต ๆ ทีไรก็คิดถึงทุกครั้งเลยง่ะ (แล้วแบบนี้ตรูจะมีสิทธิ์ได้รางวัลกะเค้าไหมเนี่ย?) ก๊าก ๆ ๆ ๆ อิอิ จากคุณ : มามั่วมาแจมมาเม้นท์ .. อิอิ (อาคุงกล่อง) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 23:27:55

ความคิดเห็นที่ 16 พอดี ติดลม อยากเขียนขอบคุณ คุณเอส คมกฤษ ผู้กำกับเพื่อนสนิท ที่ทำหนังดีๆเรื่องนี้ จำได้ว่าซื้อแผ่นแจกให้คนอื่นดูเพียบเลย ทำให้หาหนังสือ กล่องไปรษณีย์สีแดงมาอ่าน ทำให้ชอบโสการ์ดมากขึ้น ทำให้หน้าด้านเขียนไปบอกผู้หญิงคนหนึ่งผ่าน a dayว่า   "....  5 ปีแล้วนะที่คำว่าเพื่อนของแกกับฉันมันมีความหมายต่างกัน" และช่วงเมษานี้จะเขียนไปหาคุณเอสให้ช่วยรับรองว่าผมได้ดู เพื่อนสนิทครบ 100 รอบแล้ว ขอบคุณของกระทู้นะที่ทำให้ยิ้มได้กับเรื่องที่นึกถึง จากคุณ : malitabrang เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 23:38:36

ความคิดเห็นที่ 17 แปะโป้งไว้ก่อนว่ามาแย้ว แต่ต้องเดินทางไปเมืองลิงอีก กลับมาแล้วจะมาเล่นด้วยน๊า ^^ จากคุณ : Monkeytoday เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 00:07:34

ความคิดเห็นที่ 18 อยากเขียนถึงคุณลุงคนหนึ่งค่ะแม่มิ้งค์ ต้องเล่าให้ฟังก่อนว่า... เมื่อ 10 สิบปีก่อนดาวเห็นคุณลุงคนนี้เข็นรถเก็บของเก่าอยู่ข้างทางตอนนั้นรถติดค่ะ เห็นคุณลุงหยุดเข็นแล้วนั่งลงริมถนน สองมือยกขึ้นมากอดเข่า ตามองเหม่อไปข้างหน้า สีหน้าของแกช่างดูเศร้านัก ในความรู้สึกของดาว ซึ่งช่วงนั้นก็กำลังท้อแท้กับชีวิตอยู่เหมือนกัน แกนั่งนิ่ง ๆ อยุ่ซักพักดูเหมือว่าแกจะคิดอะไรสักอย่างแล้วก็เห็นแกลุกขึ้นเข็นรถต่อ แต่ตอนนี้สีหน้าแกมีรอยยิ้มเล้ก ๆ แล้วจ้า ดาวก็เลยยิ้มได้ด้วย พร้อมเก็บความรู้สึก ณ ขณะนั้นมาเป็นกำลังให้ตัวเองจนถึงวันนี้ อยากจะเขียนไปบอก ขอบคุณคุณลุงเหลือเกินที่ทำให้ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไม่มีอะไรเลยมีกำลังในการใช้ชีวิตมาได้จนถึงวันวันนี้ หากเพื่อน ๆ ที่ได้ผ่านมาอ่านเรื่องนี้มีฝีมือในการวาดภาพ ดาวอยากติดต่อขอให้วาดภาพนี้ให้หน่อยนะคะ ติดต่อมาได้นะคะ (ผิดกฏหรือเปล่านี่) ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ~ ดาวดวงนั้น...คือฉันเอง ~ เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 09:19:38

ความคิดเห็นที่ 19 ขอไปเรียบเรียงก่อนค่ะ ^^ แล้วจะเอามาโพสท์ จากคุณ : Garfileno เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 09:29:14

ความคิดเห็นที่ 20 เขียนมากันเยอะๆ น๊า รับรอง จขกท.มีอะไีรจะให้มากกว่า ของรางวัลที่จะแจกแน่นอน  อิอิ จากคุณ : mink (luckygirl in milkyway) เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 11:37:22

ความคิดเห็นที่ 21 มาลงชื่อ รับแซ่บ...^^ จากคุณ : klint77 เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 12:16:44

ความคิดเห็นที่ 22 โปสการ์ด สวยจังเลย จากคุณ : คนไกล...สุดขอบฟ้า เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 13:59:16

ความคิดเห็นที่ 23 มาลงชื่อไว้ก่อนค่ะพี่มิงค์ ขอไปคิดก่อนว่าจะเขียนถึงใครดี อ่านกระทู้ของพี่มิงค์แล้ว รู้สึกว่ามีหลายคนมากๆที่อยากเขียนหาค่ะ^^ จากคุณ : arakanji เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 15:07:29

ความคิดเห็นที่ 24 ขอแวะมายิ้มแฮ่ะ ๆ นะค๊าบบ อิอิ จากคุณ : smallfox เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 22:20:28

ความคิดเห็นที่ 25 ขอแวะมายิ้มแฮ่ะ ๆ นะค๊าบบ อิอิ จากคุณ : smallfox เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 22:20:58

ความคิดเห็นที่ 26 มีหลายๆคน หลายๆอย่างที่อยากจะเขียนขอบคุณ ยิ่งอ่านจากหัวกระทู้ของพี่มิงค์ อ่านจากของทุกๆคน ยิ่งรู้สึกว่า ในช่วงหนึ่งชีวิตของเรา มีอะไรเกิดขึ้นมากมายเหลือเกินค่ะ ถ้าเป็นไปได้และถ้าสามารถเขียนหาได้จริง คงอยากจะเขียนขอบคุณ . . ."พรหมลิขิต" . . . ต้นเหตุที่ทำให้เรามาพบกันและมีวันเวลาดีๆร่วมกันค่ะ และเหนือสิ่งอื่นใด อยากขอบคุณอย่างสุดซึ้งเลย กับการสานต่อความรู้สึกดีๆ จากทุกคนค่ะ เพราะถ้ามีแค่ "เมล็ดพันธุ์" แต่ไม่มีการ"ปลูก" เราคงไม่มีวันได้เห็น "การเจริญเติบโต" ^^ ---ขอบคุณค่ะ--- ((แก้ไขคำผิดค่ะ ^^)) แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 54 23:14:59 แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 54 23:13:09 จากคุณ : มู๋น้อยลั้ลลา เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 23:09:11

ความคิดเห็นที่ 27 คิดอยู่นานว่าจะทำได้มั๊ย      _ _'  ถ้าจะส่งให้...... ครั้งนึง เคยต้องจากบ้านไปอยู่แดนไกลเพื่ออนาคต ลมหนาว ความเหงา ความไม่เข้าใจกับเพื่อนรักที่ไปต่างแดนด้วยกัน และไม่อยากพูดถึงความร้าวของเรากับเพื่อนให้ใครฟังเลย ทำให้เราไม่มีทางออก เพราะการเล่าให้คนอื่นฟังคงไม่ดีทั้งกับเราและเพื่อน สุดท้าย...ตัดสินใจเขียนระบายความในใจสั้นๆ ออกมาบนโปสการ์ด แล้ววางลงใต้ต้นแอ๊ปเปิ้ลท้ายสวน ติ๊ต่างว่าเขียนแล้วส่งให้เพื่อนสักคนอ่าน พอความรู้สึกดีขึ้นก้อขอโปสการ์ดคืนจากต้นแอ๊ปเปิ้ล เพราะถ้าใครมาเห็นเข้า เค๊าจะว่าเราจิตไม่ปกติแน่ๆ ที่คุยกับต้นแอ๊ปเปิ้ลได้ด้วย ถ้าวันนี้ จะส่งโปสการ์ดสักใบให้ต้นคริสมาสที่อยู่อีกฝั่งนึงของโลก เพื่อฝากบอกเพื่อนรักว่า ถ้าย้อนเวลาได้ ฉันจะยอมทุกอย่าง จะไม่ปริปากโต้แย้งหรือบ่นถึงความน้อยใจเลย เพื่อรักษามิตรภาพและความรักของเราไว้ ทุกวันนี้ไม่กล้าทุมเท่ความเป็นเพื่อนให้ใครได้เท่าเธออีกแล้ว เพราะฉันยังกลัวการสูญเสียเพื่อนรักใหม่อีกครั้ง แต่ฉันยังคิดอยู่ว่าจะทำได้มั๊ย ถ้าจะส่งโปสการ์ดให้   _ _' ปอลิง....ขอบคุณแม่มิงค์ที่ทำให้ได้มีพื้นที่พูดถึงเรื่องนี้ เหมือนกับได้พูดคุยกับเพื่อนถึงความในใจที่ฝังอยู่ลึกๆ มาตลอด และบ่อยครั้งที่ยังฝันถึงเพื่อนรักที่ห่างกันไป จากคุณ : Monkeytoday เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 54 00:22:57

ความคิดเห็นที่ 28 อยากเขียนถึงค่ะแม่มิ้งค์ อยากเขียนถึงคนที่จากไปอย่างไม่มีวันกลับ แต่ยังคิดถึงอยู่เสมอ สวัสดี...เก้ง เก้งสบายดีป่าว... ถ้าตัวเองยังอยู่...คงเรียนจบ รับปริญญาเหมือนเพื่อนๆไปแล้ว ตอนนี้เค้าเรียนจบแล้วนะ... จบรังสีเทคนิค(สาขาที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักน่ะ 555) ได้งานทำแล้วด้วย...อีกไม่กี่เดือนก็จะรับปริญญาแล้ว... เค้าเพิ่งกลับบ้านมา...แถวบ้านเราเปลี่ยนไปเยอะมาก เจริญขึ้นเยอะอ่ะ ไม่มีอะไรจะเขียนแล้วหล่ะเก้ง...แค่อยากจะบอกว่าคิดถึงเสมอ ช่วยมองดูเค้าจากบนฟ้านั้นด้วยนะ ^^ -- คิดถึงเหมือนที่เคยคิดถึงมาตลอด -- แตง จากคุณ : แตงไทยใส่น้ำแข็ง เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 54 00:30:46

ความคิดเห็นที่ 29 ขอมานั่งอ่านละกัน รอบนี้ ^^ จากคุณ : กิ๊บส์ เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 54 08:30:15

ความคิดเห็นที่ 30 ขอเขียนหาอีกซักคนนะคะ คุณ "เนื้อคู่" คะ ถ้าเกิดแล้ว กรุณาติดต่อกลับด้วยยยยค่าาาาาา >v< จากคุณ : มู๋น้อยลั้ลลา เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 54 11:32:02

ความคิดเห็นที่ 31 คห. 30 คุณเนื้อคู่คงติดภาระกิจ อยู่ รอแปปนะ ถ้าว่างแล้วคงจะติดต่อกลับ จากคุณ : ลิงกำถั่ว เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 54 11:56:55

ความคิดเห็นที่ 32 คห.31 โอเค ถ้าเกิดแล้วก็สบายใจ ฮ่าๆๆ ปล. ขอบคุณ MV น่ารักๆ ของฝากจากพี่มิงค์อีกทีนะคะ >v< จากคุณ : มู๋น้อยลั้ลลา เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 54 12:09:28

ความคิดเห็นที่ 33 ก่อนอื่น มาดีใจกะตัวเองว่า  ให้คะแนนได้แล้ว เพราะใช้ระบบโมบาย  เพิ่งจะ Upgrade สมาชิก เรียบร้อยค่ะ  งั้น รอบนี้ แอบมานั่งให้กำลังใจและคอยแจก give  ให้เพื่อน ๆ ละกันนะคะ  กำลังเห่อค่ะ  give ก็เยอะ แจก แจก เลยละกันนิ จะสิ้นเดือนแล้ว   5555 จากคุณ : บ้านต้นอ้อ เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 08:17:06

ความคิดเห็นที่ 34 เขียนถึงคนที่รู้สึกดีกับเขา คนนั้นคือ 'เรา' เอง จะเขียนว่า สวัสดี แอนน์ที่รัก สบายดีไหม ใจสู้หรือเปล่า อายุปูนนี้ คิดจะไปดึงหน้าหรือยัง เมื่อไรจะผอมล่ะ เห็นลดความอ้วนมา สามชาติเศษ ไม่ยักกะลดได้ อย่างไรเสียฉันก็ให้กำลังใจเธอเสมอนะ เธอหุ่นดี ฉันก็พลอยได้ดีด้วย เธอสุขภาพดี ฉันก็พลอยสบายไปด้วย เธอสวยดี ฉันก็พลอยได้หน้าไปด้วย เธอมีความสุข ฉันก็ทำงานสบายขึ้น ขอให้มีความสุขนะ ไม่ว่าเธอจะทำอะไร ขอให้มีความสุข เท่านั้นเป็นพอ ลงนาม  Y_Y' อนิจา สังขารไม่บ่ายโมง   จากคุณ : โสมรัศมี เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 54 17:10:13

ความคิดเห็นที่ 35 เขียนถึงน้องสาวคนหนึ่งที่เคยติดต่อกันทางจดหมายค่ะ น้องสาวคนนี้เป็นคนจังหวัดเดียวกันกับหนูเล็กเลยค่ะ แต่อยู่คนละอำเภอ  น้องเป็นคนที่น่ารักมากๆชอบเขียนมาคุยเรื่องเรียน (อ่อ..ลืมบอกไปค่ะน้องเค้าเรียนอยู่ชั้นมอห้า) ถามนู่น ถามนี่บางสิ่งก็เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆที่เป็นเรื่องทั่วไปมากๆ จนทำเอาเรางงก็มี....ด้วยความที่เป็นลูกคนสุดท้อง ไม่เคยมีน้องสาวก็เลยเอ็นดูและห่วงใยน้องเค้าเป็นพิเศษ จนวันนึงเมื่อ 3 ปีที่แล้วน้องเค้าก็เงียบหายไปค่ะ...หนูเล็กก็ยังเขียนจดหมายไปหาอยู่เสมอ...ผ่านไปเกือบปีก็ได้รับจาดหมายจากแม่ของน้องมาพร้อมกับเบอร์โทรศัพท์เท่านั้น ไม่มีคำกล่าวใดๆ หนูเล็กก็เลยโทรไปหาแม่ คำตอบที่ได้รับคือ ...น้องเสียไปแล้วลูก  ตั้งแต่ปีที่แล้ว โดนรถชน... เป็นคำตอบที่ไม่คาดว่าจะได้รับ  น้องยังเด็กอยู่เลย ไม่เคยคิดว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น....ถ้าน้องรับรู้ได้ก็อยากเขียนไปบอกว่า พี่สาวคนนี้รักหนูนะ ถ้ามีชาติหน้าจริงเราคงได้เจอกัน.... จากคุณ : หนูเล็ก 651 (arakanji) เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 54 08:39:00

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณสำหรับทุกความเห็น ที่มาร่วมแชร์ ร่วมแบ่งปันกันในกระทู้ ชอบมุมมองหลายๆ ความเห็นเลยค่ะ... อาจเขียนยาว ไปนิดนะคะ แต่วันนี้ฝนพรำๆ มีอารมณ์ยืนอยู่บนโพเดียม ร่ายยย ยาวๆ ก่อนประกาศผล ฮ่าๆๆๆๆ @พี่เอ๋  เข็มซ่อนปลาย หลายครั้ง เวลาเขียนโปสการ์ดถึงคนที่เราไม่เคยเห็นหน้า จะแอบจินตนาการในใจไปด้วย  คิดไว้เสมอว่าพี่เอ๋ คงเปนพี่สาวใจดี ที่มีบุคลิกนิ่งๆ ยิ้มเก่งๆ และไม่ค่อยพูด ชอบมุมมองของคนที่พี่เอ๋ อยากเขียนถึง  คนแปลกหน้าที่คุ้นเคย ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ที่หลายครั้งเราอาจไม่ได้สังเกตุถึงการมีตัวตนของคนๆ นั้น  จขกท.เชื่อว่าการมองออกไปรอบๆ ตัว จะทำให้เราเป็นคนละเอียดอ่อน และรู้จักใส่ใจคนอื่นมากขึ้น  เหมือนกับเวลาที่ได้รับโปสการ์ดจากพี่เอ๋ จะมีความห่วงใยใส่ใจมาด้วยเสมอ..และหลายคนที่เคยได้รับคงคุ้ยเคย กับเอ๋ ยิ้มม..และคำฝากถึง คนที่ส่งผ่านมิตรภาพมาถึงมือเรา thanks mr.postman มุมมองของพี่เอ๋ คงคล้ายๆ กับ @ดาว ~ ดาวดวงนั้น...คือฉันเอง ~  คือการใส่ใจในสิ่งรอบๆ ตัวเรา อาจจะเพื่อการตั้งคำถามให้ชีวิต  หรือ ยามที่เรากำลังมองหาจุดหมายสักอย่าง มาเติมแต่งบางอย่างที่เรากำลังมองหาสิ่งที่ขาดหายไป   สำหรับ จขกท.ในเวลาที่ใจฟุ้งซ่าน และเกิดคำถามที่วกวก หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้    การหมกมุ่นกับตัวเอง อาจทำให้เราเป็นกบในกะลา แต่การเปิดตา อาจทำให้เราเห็นความจริงในมุมมองใหม่ๆ บางทีปัญหาของเราอาจเล็กกระจ้อยร่อย เมื่อเทียบกับสิ่งที่คนอื่นเผชิญก็เป็นไ้ด้   มุมมองของคนเราก็เหมือนประตู เหมือนหน้าต่าง ถ้าปิดกั้นโดยไม่รับความคิดใดๆ มันก็เป็นแค่กำแพง แต่ถ้าเปิดว่าง โดยไม่ผ่านกรองใดๆ หน้าต่าง ประตูนั้น ก็คงไม่ต่างกับช่องลมดีๆ  ให้ความคิด มุมมองเป็นเหมือนประตู หน้าต่าง ที่รู้จักเปิดปิดอย่างเหมาะสม ถูกหน้าที่ ถูกเวลา สำหรับ @ แตง และ น้องเล็ก อยากเขียนถึงคนในความทรงจำ ที่จากไป...อ่านแล้วต้องขอบคุณ เพราะทำให้ฉุกคิด ได้ว่า มีใครในชีวิตเราบ้างที่ผ่านมา  ที่ยังมีชีวิตอยู่แล้วเราทำหล่นหาย หรือหลงลืมไป หลายครั้งที่เราเผลอสนุกกับเพื่อนปัจจุบัน แล้วลืมเพื่อนที่เคยเรียงร้อยเรื่องราวดีๆ  ลองหันกลับไปเปิดกล่องความทรงจำกันดูบ้าง  เราอาจเห็นอดีต วีรกรรม และใครบางคน ที่เคยทำให้เรามีรอยยิ้มและน้ำตา @พี่แตน  และถ้าบังเอิญกลับไปเปิดกล่องความทรงจำ และพบใครบางคน ที่ติดค้างในความรู้สึก บางทีเราควรทำ ตอนที่ยังมีโอกาสดีๆ น่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดนะคะ  บางทีเมื่อเวลาผ่านไปการ ถอยห่างออกมาจากสถานการณ์นั้นได้  แต่ละคนอาจพบมุมมองใหม่ ที่เปลี่ยนไปแล้ว  ทำในวันที่ยังโอกาสน่าจะดีที่สุด   @ป๊อบแป๊บ  ประโยคที่พี่ดอยของป๊อป ฝากไว้ take it easy, don't think too much about relationship. Just smile and take it easy"  คงทำให้ป๊อปเรียนรู้อะไรได้ขึ้นมาก พี่ว่าบางทีในความสัมพันธ์ ไม่ว่ากับเพื่อน กับคนรัก หรือใครก็ตาม บางทีเราต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติของความสัมพันธ์ การคาดหวัง ทำให้เกิดความเจ็บปวดได้ง่าย เวลาเรามีปัญหา และพยายามคาดคั้น หาคำตอบ บางทีอาจทำให้สถานการณ์ตึงเครียด ... ลองเล่นดูง่ายๆ เอาเชือกมาสักเส้น ผูกปมไปเรื่อยๆ สักสามสี่ปม ความพยายาม และความตั้งใจในการแก้ปม มันจะทำให้เราหงุดหงิด  เดาอารมณ์ได้เลยว่าหัวใจเราจะเต้นแรงขึ้น ยิ่งพยายามแก้ปม แล้วมันไม่ออก เราก็ยิ่งเพ่ง ยิ่งดึงไปตรงปม  ถ้าแก้ได้ ก็โชคดีไป  แต่ในจังหวะ ที่เรามีอารมณ์รุนแรง บางทีอาจทำให้เราแก้ปัญหาด้วยการดึงเชือกให้ขาด โดยไม่รู้ตัว  ซึ่งน่าเสียดาย ถ้าเชือก ซึ่งแทนความสัมพันธ์นั้น ต้องขาดลง ใช่ไหม... แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 54 10:52:31 จากคุณ : luckygirl in milkyway เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 10:45:21

ความคิดเห็นที่ 37 การคาดหวัง ทำให้เกิดความเจ็บปวดได้ง่าย จริงครับ พี่มิ๊งค์ แวะเข้ามาติดตามผู้โชคดี^^ จากคุณ : ลิงกำถั่ว เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 11:17:01

ความคิดเห็นที่ 38 @ อ้วน  และแม่โสม   คิดเสมอว่าคนที่เข้าใจเรามากที่สุดน่าจะเป็นตัวเราเอง และคนที่เราควรรักและใส่ใจมากที่สุดก็ควรเป็นตัวเราเอง   ....แต่หลายครั้งที่ความวุ่นวาย ในชีวิตประจำวัน กับคนรอบข้าง ทำให้เราหลงลืมตัวเองไปบ้างจริงๆ  อ่านสองความเห็น ทั้งของอ้วน และของพี่แอนน์ แล้วต้องอมยิ้ม ว่ามั๊ย  คนที่อยู่ติดกับเราตลอด แต่เรากลับไม่สามารถมองเห็นได้ ถ้าโลกนี้ ไม่มีกระจก คงเปนเรื่องลำบากน่าดู ที่ต้องจินตนาการหน้าตาตัวเอง คงต้องอาศัยแต่คนรอบข้างมาช่วยสะท้อนตัวตนเรา... แต่ถ้าไม่มีใครเลย ทำยังไง   คงต้องหลับตา และลงมือทักทายกับความมีตัวตน ด้วยตัวเองแล้ว..." สวัสดีตัวฉัน  วันนี้เรารู้จัก และรักกันดีพอแล้วหรือยังนะ... " ... และ@ติ้ง บางที เมื่อไหร่ ที่ทำเราทำความรู้จักกับตนเอง ได้รักตนเอง  เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม พรหมลิขิต คงส่ง ใครบางคน มาให้เรารักก็ได้นะ   แม้บางทีพรหมลิขิตก็แปลกนะ ส่งใครบางคน มาให้เราเรียนรู้ที่จะรัก แต่ไม่ได้ทำให้เค้าอยู่กับเราซะงั้น  คงปล่อยให้ถึงเวลาที่เหมาะสม เพราะความรัก บางทีก็มาแบบ เบาๆ โดยที่เราไม่ทันรู้ตัวก็ได้ แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 54 11:29:41 จากคุณ : luckygirl in milkyway เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 11:27:02

ความคิดเห็นที่ 39 @: malitabrang  รู้สึกอยากเขียนหาเข้าของล๊อคอินนี้ขึ้นมาจริงๆ ขออภัยจริงๆ ถ้าไม่คุ้นเคย และยังไม่ได้ทักทายกัน ดูจากเรื่องราว ของคนที่อยากเขียนหา พอจะเดาอายุได้เลย ว่าน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกัน (หรือป่าว?)  ดูคุณ malitabrang  น่าจะเป็นคนที่สนุกและใส่ใจกับการใช้ชีวิต ถึงมีเรื่องราว มาร้อยเรียงได้มากมาย  น่าสนใจจริงๆ ขอบคุณที่มาแชร์กันนะคะ มีโอกาสจะเขียนไปทักทายบ้าง @ติ๊ก มีนักเขียนในดวงใจหลายคน ที่ทำให้ชีวิตเรามีมุมมองดีๆ เปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันนะ  บางทีถ้าเราจะเขียนโปสการ์ดหาใครสักคน  คงเริ่มจากนักเขียนที่ให้ข้อคิดสะกิดใจดีเราเป็นอันดับแรกเหมือนกัน   ปล. ความปรารถนาดี ที่ติ๊กอยากมอบ pc นี้ให้พี่หวาน  เราว่านะ ถ้าพี่หวานมาอ่านเจอ ตอนนี้ในใจพี่หวาน คงมีผีเสื้อบินเต็มหมดแล้วแน่ๆ แค่มีใครบางคน นึกถึงเรา และอยากส่งผ่านความรักไปให้ เราว่าเป็นเรื่องดีที่สุดแล้ว @อั๋น  มีคนเคยบอกพี่ว่า ถ้าจะรักผีเสื้อ ก็อย่าเกลียดหนอน เพราะมันเป็นสิ่งเดียวกัน   พี่ว่าเหมือนกับการที่เรารักใครสักคน อย่ารักหรือดูเฉพาะสิ่งสวยงาม และเปลือกนอก แต่ต้องรับได้ถึงที่มาของสิ่งนั้นๆ  ซึ่งในชีวิตนี้ มีไม่กี่คนนะ ที่จะรักเรา และยอมรับในตัวของเราได้อย่างหมดใจ โดยไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลใดมารองรับ มีลูกหลายคน ที่ไม่สามารถแสดงความรักต่อพ่อแม่ ของตนได้ อาจเพราะขัดเขิน หรือเพราะความเคยชิน ที่คิดว่าเห็นๆ กันอยู่ประจำ... มีลูกหลายๆ คนที่โตขึ้น แล้วกระอักประอ่วนใจที่จะอยู่กับพ่อแม่ อาจเพราะมีความขัดแย้ง ทางความคิดเกิดขึ้น  ซึ่งโดยไม่รู้ตัว จริงๆ แล้วเป็นเพราะเรามีความเหมือนพ่อแม่มากเกินไป แล้วเราเลือกที่จะไม่ยอมรับ หรือปฎิเสธความจริงๆ นั้น...ทั้งๆ ทีี่เราเองก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า เรารักผู้ชายและผู้หญิง ทั้งสองคนนี้ มากเกินกว่าสิ่งใด ด้วยเหตุนี้  จากกระทู้ที่แชร์ความเห็นกัน  จขกท.เลยเลือกที่จะให้ โปสการ์ด ผีเสื้อ กับ ............ อั๋น............. เป็นผู้โชคดีไป โดยหวังอย่างยิ่งว่า 1 หรือ 2 ใน 9 ใบที่ อั๋นได้รับไป จะมีข้อความบางข้อความ เป็นเหมือนเกสรดอกไม้ที่ช่วยหล่อเลี้ยงใจ ใครบางคนที่รักอั๋น  ได้อิ่มเอมใจ วงจรผีเสื้อสั้นนะ  บางทีสิ่งที่สวยงามและดีๆ ก็ไม่ได้อยู่กับเรานานนัก จากคุณ : luckygirl in milkyway เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 12:02:50

ความคิดเห็นที่ 40 ส่วนท่านอื่น รอรับ pc จาก restdetail ในราคาที่คนซื้อต้องแอบสะอื้นเล็กๆ ส่งไปเป็นการขอบคุณ ที่ร่วมแชร์ความเห็นกันนะคะ จากคุณ : luckygirl in milkyway เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 12:12:26

ความคิดเห็นที่ 41 ไปเล่นกันอีกกระทู้นะ อันนี้้ ทายกันสนุกๆ จากคุณ : luckygirl in milkyway เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 12:18:11

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณ มมจด. สำหรับข้อคิดดีๆ และ หนอนกับผีเสื้อสวยๆๆ ที่มอบให้ครับ สัญญาว่า จะฝากข้อความผ่านผีเสื้อไปหาคนที่รักผมครับ... แต่ ใน 9 ใบผมขอแค่ 3 ใบครับ คือ 2 ใบสำหรับสำหรับผมส่งต่อ ขอเป็นผีเสื้อ สีชมพูกับฟ้านะครับ อีก 1 ใบให้ตัวเองครับ ขอเป็นผีเสื้อ สีเขียวครับ ต้องมีข้อความจาก มมจด มาด้วยนะครับ..ติดแสตมป์ส่งมาตามปรกตินะครับ ส่วนอีก 6 ใบ ที่เหลือขอให้ มมจด.ส่งให้เพื่อนๆๆ ที่มาแสดงความคิดเห็นครับ อันนี้แล้วแต่ มมจด. จะเห็นสมควรครับว่าจะให้ใครบ้าง... ไม่รู้ว่าขอมากไปหรือเปล่าครับ อิอิ (ได้แล้วยังเรื่องมากอีกเนอะอีตานี่ 55++) จากคุณ : AuN NK เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 12:44:10

ความคิดเห็นที่ 43 ถ้าจะรักผีเสื้อ ก็อย่าเกลียดหนอน เพราะมันเป็นสิ่งเดียวกัน การที่เรารักใครสักคน อย่ารักหรือดูเฉพาะสิ่งสวยงาม และเปลือกนอก แต่ต้องรับได้ถึงที่มาของสิ่งนั้นๆ ชอบมากครับ ขอบคุณข้อคิดดีๆจากพี่มิ๊งค์นะครับ จากคุณ : ลิงกำถั่ว เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 13:09:18

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณพี่มิงค์มากๆค่ะ เชื่อว่า...ความรักมองเห็นได้ด้วยหัวใจจริงๆนะค่ะ ถ้ามองแต่เปลือกนอกทั้งหมด...คงเป็นความหลงชั่วครั้งคราว ^^ จากคุณ : arakanji เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 16:18:15