 |
ในที่สุดเราก็ไปถึงฟรีบวร์ก เมืองในฝัน(ร้าย)
เข้าไปที่เคาน์เตอร์จ่ายตังค่าห้องผลคือ ไก๊ด์มีเงินฟรังค์สวิสไม่พอ
ก็ต้องรูดการ์ดจากน้องผมอีก 1,000.- ฟรังค์
ไก๊ด์เหลือเงินสดไว้จ่ายค่าอาหาร
ซึ่งกำลังจะออกไปวิ่งหาอีกแล้ว
พวกเราบอกให้ถามพนักงานสิ เค้าน่าจะรู้ดีที่สุด
แต่อันย่าบอกว่าหาไม่ได้หรอก และยังไงก็ต้องรอ
แล้วก็เป็นไปตามแบบที่ผมคาดไว้
ไก๊ด์ ออกไปหาอาหารให้ลูกทัวร์
หาอะไรกินไม่ได้อีกแล้ว หิวใส้กิ่วอีกแล้ว
ให้พวกเรารอจนถึงสองทุ่มกว่า
ผมกินมาม่าตามแผน อย่างที่เคยบอกว่าผมรู้แล้ว
พวกเราเริ่มแตกกลุ่ม ทางใครทางมันเดินเล่นในเมือง
ร้านรวงต่างๆก็ปิด เหมือนเดิมคือซื้อตามปั๊มป์กันอีกแล้ว
ไกด์กลับมาสองทุ่มกว่าพร้อมกับ
Hamburger McDonald กล่องใหญ่
แบ่งกันกิน แล้วก็เอาไปให้ มุลเล่อร์ ที่ทนปวดหัวไม่ไหว
ซดเบียร์ไปแก้วนึง แล้วเข้าห้องหายไปเลย
นี่คือ Our Farewell Dinner
ตามที่สมาชิกท่านหนึ่งบอกผม
ตั้งแต่วันแรกที่ สุวรรณภูมิ
จากคุณ |
:
Nightmare Dinner (PAIRUCH)
|
เขียนเมื่อ |
:
25 เม.ย. 54 13:50:16
|
|
|
|
 |