ความคิดเห็นที่ 1 พอถึงสนามบินแล้ว ก็มาต่อแถวรอผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง ใช้เวลาประมาณ 20นาทีก็เสร็จ จากนั้นก็รับกระเป๋า แล้วก็ตรงดิ่งไปที่ information เพราะว่า ก่อนมาไม่ได้ทำการบ้านอะไรมาก่อนเลยแม้แต่น้อย (เพิ่งได้อ่านไกด์บุ๊คบนเครื่องนิดหน่อย) จึงไปถามเพื่อที่จะหาทางขึ้นรถไฟเข้าเมือง เจ้าหน้าที่ก็เขียนใส่กระดาษมาให้ว่า จะต้องไปขึ้นสายไหน ต่อที่ไหนบ้าง พอรู้เรื่องแล้ว เราก็ลงไปที่สถานีรถใต้ดิน รถไฟของเรากำลังจะมาครับ 14:55 จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 00:03:24

ความคิดเห็นที่ 2 มาทันจะเข้าเมืองพอดี ปายยยยยด้วย จากคุณ : SuperTee (itCrazy) เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 00:07:02

ความคิดเห็นที่ 3 รถไฟของเรากำลังจะมาถึงแล้ว โดยมาพร้อมๆกับพื้นที่เริ่มจะสั่นๆ กระจกสั่น และก็มีเสียงดังครืนๆ ตอนแรกก็คิดว่า คงเป็นเพราะรถไฟ แต่พอหลังๆเริ่มแรงขึ้นๆ แต่ว่า หันไปดูคนอื่นเขาก็ไม่ได้ดูตกใจอะไร อีกอย่าง เราก็คิดว่า ญี่ปุ่นแผ่นดินไหวบ่อยอยู่แล้ว สั่นแบบนี้คงเป็นเรื่องปกติของเขา ซักพัก เริ่มแรงขึ้นมาก ทีนี้ล่ะครับ ไม่ไหวแล้ว คว้ากระเป๋า วิ่งขึ้นบันได เผ่นก่อนละ จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 00:08:22

ความคิดเห็นที่ 4 @คุณ itCrazy ไม่ได้เข้าแล้วล่ะครับ 55 ภาพระหว่างทางขึ้นสถานีครับ เราพยายามวิ่งหนีออกจากตึก แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพยายามห้ามเราไว้ไม่ให้วิ่งออกไป แต่แหม ถึงตอนนี้ใครจะเชื่อล่ะครับ วิ่งก่อนละ –“ จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 00:10:25

ความคิดเห็นที่ 5 ถึงเหตุการณ์ลุ้นระทึกเลยเชียว โอ้วว...ติตตามค่ะ จากคุณ : ลูกอ๊อดตัวใหญ่ เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 00:11:49

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนนี้ออกมาข้างนอกตึกบริเวณลานจอดรถแล้วครับ คนเริ่มทยอยออกมา รอกันข้างนอก ระหว่างนี้ ยังมีอาฟเตอร์ช็อกตามมาอีกเรื่อยๆ ตัวอาคารสนามบินที่ทำด้วยกระจก สั่นเสียงดังน่ากลัวมากๆ พอออกมาข้างนอกไดพักนึง เพื่อนผม เพิ่งสังเกตได้ว่า นิ้วเป็นแผลเปื้อนเลือด คงไปโดนอะไรเข้าตอนหนีขึ้นมานี่แหละ เราจึงเข้าไปในตัวอาคารอีกครั้ง เพื่อซื้อปลาสเตอร์ยา คนขายก็ใจดีครับ เราจะให้เงินเขาแต่เขาไม่เอา บอกว่าช่วยๆกัน ประทับใจมากๆครับ :D จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 00:19:19

ความคิดเห็นที่ 7 คุณลูกอ๊อดตัวใหญ่ ตามมาเลยครับ :) ตอนนี้ผ่านไปแล้วเกือบๆสองชั่วโมง ยังมีอาฟเตอร์ช็อกตามมาอีกเป็นระยะ คนก็ทยอยเดินออกมาจากอาคาร คนที่อยู่ชั้นบนซวยหน่อย เพราะต้องเดินอ้อมขึ้นสะพานในรูป มายังลานจอดรถ จนลานที่เห็นก็เต็มไปด้วยผู้คน เราก็ยังคงรออยู่ตรงนั้นต่อไป โทรศัพท์ก็ติดต่อใครไม่ได้เลย จนถึงประมาณห้าโมงเย็น ฝนก็ทำท่าว่าจะตก อากาศเริ่มหนาว ตอนนั้นเครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไงดี เวลาเขาประกาศอะไรก็ฟังไม่รู้เรื่อง เคว้งคว้างมาก จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 00:27:35

ความคิดเห็นที่ 8 แต่โชคดี ตอนที่เรายืนรออยู่ ก็เจอคุณป้าคนไทยที่มาอยู่ญี่ปุ่น เพิ่งจะกลับมาจากเมืองไทย เราก็เลยต้องอาศัยคุณป้า คอยบอกว่า เขาประกาศว่าอะไรบ้าง พอประมาณซักห้าโมงกว่าๆ หลังจากที่เจ้าหน้าที่เช็กความปลอดภัยของตัวอาคารเรียบร้อยแล้ว เราก็เข้าไปในอาคารบริเวณsouth wing โดยเลือกอยู่ตรงบริเวณทางออก เผื่อมีอะไรจะได้วิ่งทัน เพราะยังมีอาฟเตอร์ช็อกอยู่ตลอดเวลา แต่ต้องแลกกับที่ว่า ตรงประตู หนาวมากกก ตอนนั้น อุณหภูมิอยู่ที่ประมาณ 9 องศา อันนี้เป็นรูปบริเวณหน้าห้องน้ำครับ คนต่อคิวยาวมากๆๆ ผู้ชายยังไม่เท่าไหร่ แต่ผู้หญิงก็ลำบากหน่อย จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 00:36:40

ความคิดเห็นที่ 9 บริเวณจุดนัดพบมีทีวีให้ดู แต่ว่าเราก็ดูไม่รู้เรื่องหรอก ต้องอาศัยคนข้างๆแปลให้ ถึงได้ตกใจว่า แผ่นดินไหวร้ายแรงมาก แถมมีซึนามิอีกต่างหาก ถึงตอนนี้ เราก็พยายามติดต่อกลับเมืองไทย เพราะเดาว่า แผ่นดินไหวรุนแรงขนาดนี้ ที่ไทยน่าจะได้ข่าวแล้ว กลัวจะเป็นห่วง แต่ทำยังไงๆก็ติดต่อไม่ได้ wifi ใช้ไม่ได้ โทรศัพท์ก็ใช้ไม่ได้ จนไปเจอคนญี่ปุ่นคนนึง กำลังเล่น ipad อยู่ เราเห็นว่าเขาใช้เน็ตได้ เลยเข้าไปถามว่าต่อกับอะไร เพราะของเรามันต่อไม่ได้ สุดท้าย เขาก็ให้เรายืม ipad ติดต่อกลับไปที่บ้านได้ รู้สึกประทับใจมากกับน้ำใจของคนญี่ปุ่นจริงๆ จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 00:42:45

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านตามด้วยความตื่นเต้น จากคุณ : conia เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 00:48:25

ความคิดเห็นที่ 11 แวะมาเกาะขอบจอติดๆ จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 00:51:56

ความคิดเห็นที่ 12 ประมาณสองทุ่มกว่าๆ เริ่มมีน้ำและแครกเกอร์มาแจกให้ทุกคน และก็เริ่มแจกถุงนอน โดยตอนแรกเจ้าหน้าที่เดินแจกโดยประกาศให้คนที่มีเด็กเล็กได้ก่อน แล้วตอนหลังก็ให้ไปรอคิวรับแจกถุงนอนตามภาพนี้ครับ แถวไม่ยาวมาก ห้านาทีก็ได้แล้วครับ จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 00:58:39

ความคิดเห็นที่ 13 คุณ conia กับคุณ ติวเตอร์ตู่ตามมาเลยครับ :D นี่ครับบริเวณหน้าเคาน์เตอร์ของ ANA จะเป็นที่นอนของเราคืนนี้ ที่นอนตรงนี้ก็เพราะว่าใกล้ประตู เผื่อเกิดอะไรจะได้วิ่งหนีทัน แต่ว่าอย่างที่บอก อากาศหนาวมากๆ พอประตูเปิดทีนึงก็หนาวที ต้องเอากระเป๋ามากั้นลมไว้ แต่ก็ช่วยไม่มาก ถึงแม้ว่า เจ้าหน้าที่ประกาศว่า ชั้นอื่นๆของตึกปลอดภัยแล้ว ไปนอนได้ แต่ก็ยังไม่กล้าไปนอนที่ข้างในๆอยู่ดี เพราะ ยังมีอาฟเตอร์ช็อกตามมาตลอด จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 01:04:26

ความคิดเห็นที่ 14 บริเวณที่เรานอนกันเป็นบริเวณ south wing ซึ่งคนไทยไปรวมกันอยู่ตรงนี้เยอะมาก (เจอน้าเน็กด้วย) รู้สึกค่อยอุ่นใจได้บ้าง แล้วนี่ครับ เป็นข้าวที่คุณน้าที่เป็นไกด์ทัวร์ไปซื้อมาจากโรงแรมข้างๆ พอเขาเห็นว่าเราเป็นคนไทย ก็เลยเอามาแบ่งให้พวกเรากินกัน :) จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 01:13:15

ความคิดเห็นที่ 15 พอถึงตอนนอน นอนยังไงก็นอนไม่หลับครับ หนาวก็หนาว แถมพื้นยังสั่นอยู่ถี่มากด้วย หลับๆตื่นๆอยู่ตลอดเวลา พอถึงตีสี่ มีคนมาบอกว่า มีร้านมินิมาร์ทเปิดอยู่ชั้นบน แล้วก็มีอาหารขาย ด้วยความที่ว่าเช้ากลัวจะไม่มีอะไรกิน รีบๆไปซื้อก่อนกลัวคนจะเยอะ ก็เลยขึ้นไปกะว่าจะไปหาซื้อมาม่ากินซักหน่อย ปรากฎว่า มีคนมาต่อแถวก่อนเราเยอะมากๆ กว่าที่เราจะได้จ่ายเงินก็ปาเข้าไปชั่วโมงนึง แล้วแถมต้องไปต่อคิวเติมน้ำร้อนอีกยาว สรุปกว่าจะได้กินก็หกโมง รอสองชั่วโมงพอดี จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 01:26:29

ความคิดเห็นที่ 16 พอประมาณ 8 โมงเช้า ก็มีประกาศมาว่า จะเปิดใช้สนามบินอีกครั้งตอน 10 โมง บริเวณที่เรานอนก็ถูกเคลียร์กลับไปเป็นที่เช็กอินอย่างเก่า แต่ว่า เราที่มีแผนจะเข้าเมืองก็ยังคงต้องรอต่อไป เพราะว่ารถบัสวิ่งไม่ได้เนื่องจากhighwayใช้ไม่ได้ ส่วนรถไฟสาย Keisei ที่จะเข้าเมืองก็ยังไม่เปิด ถามเจ้าหน้าที่ก็ให้คำตอบไม่ได้ บอกว่าอาจจะเป็นตอนบ่าย หรืออาจจะยังใช้ไม่ได้เลยจนถึงพรุ่งนี้ เราเลยทำอะไรไม่ได้ก็ต้องรอต่อไป แก้ไขเมื่อ 17 พ.ค. 54 01:33:59 จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 01:33:44

ความคิดเห็นที่ 17 เอาใหม่ จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 01:35:01

ความคิดเห็นที่ 18 จนถึงประมาณ 11 โมง ก็มีคนมาบอกว่า รถไฟใช้ได้แล้ว เราก็เลยลงไปข้างล่าง และคิวก็เป็นอย่างที่เห็นครับ ยาวมากๆ ตอนแรกท้อเลย แต่ว่า รอจริงๆก็ไม่ได้นานมาก ประมาณเกือบๆชั่วโมง เราก็ได้ซื้อตั๋ว จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 01:38:03

ความคิดเห็นที่ 19 ด้วยความที่แผ่นดินไหวจนทำให้รางพัง ซ่อมแล้วยังไม่สมบูรณ์นัก รถไฟที่วิ่งจึงใช้ความเร็วได้ไม่มาก ทำให้เราใช้เวลากว่า 4 ชั่วโมงถึงจะถึงที่หมายคือสถานี Mitaka ทั้งๆที่ปกติแล้วจะใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงเท่านั้น ขอจบรีวิวไว้เท่านี้นะครับ เดี๋ยวถ้ามีเวลาจะมาเล่าตอนไปเที่ยวในเมืองนะครับ ซึ่งจะเรียกว่าเที่ยวก็คงไม่ถูกนักเพราะว่า ทุกอย่างขลุกขลักไปหมด สถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมหลายๆแห่งก็ปิด รถไฟฟ้ามีน้อยเพราะต้องประหยัดไฟ แถมยังมีข่าวนิวเคลียร์รั่วอีก เรียกได้ว่า แทบจะไม่ได้เที่ยวกันเลยทีเดียว แล้วพอตอนกลับ สุดท้ายผมก็ต้องมานอนสนามบินนาริตะอีกคืนนึง เพราะว่า รถไฟสาย Keisei ที่มาสนามบินดันปิด ด้วยความที่กลัวจะตกเครื่อง ก็เลยนั่งรถบัสมานอนที่สนามบินก่อน สรุปคือที่จองโรงแรมเอาไว้ 4 คืนแต่ได้นอนจริงๆแค่ 2 คืน ทริปนี้ใช่ว่าจะไม่คุ้มนะครับ ถึงแม้ว่า จะไม่ได้เที่ยวเท่าไหร่ แต่ว่า แลกกับประสบการณ์ที่ได้มาแบบนี้นี่ ผมถือว่าคุ้มจริงๆครับ(แต่ถ้าถามว่าอยากเจออีกมั้ยก็คงไม่เอาแล้วล่ะครับ 55) จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 01:52:30

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชมนะครับ ผมมือใหม่หัดรีวิว เพิ่งจะรีวิวเป็นครั้งแรก ภาษาไม่ค่อยดี รูปไม่สวย ต้องขออภัยด้วยนะครับ :))) จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 01:55:19

ความคิดเห็นที่ 21 ตื่นเต้นตามเลยค่ะ >< จากคุณ : ซารุ (saruseiyuu) เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 02:13:27

ความคิดเห็นที่ 22 มารออ่านของวันต่อไปนะคะ รีวิว 1 ใน 100 แบบนี้ หาอ่านไม่ได้ง่ายๆนะคะเนี่ย ^__^ ปล. เคยอ่านพวกคู่มือแผ่นดินไหว เค้าบอกว่า ถ้าไหวตอนอยู่ในตึก ก็ให้หลบในตึก ไหวตอนอยู่ข้างนอกก็ให้อยู่ข้างนอก อย่าวิ่งเข้าวิ่งออก เพราะส่วนใหญ่จะบาดเจ็บตอนพยายามวิ่งเข้าวิ่งออกกันเนี่ยแหละ เพราะงั้นที่เจ้าหน้าที่พยายามห้ามจขกท.วิ่งออกมานอกตึกน่าจะถูกแล้วนะคะ จากคุณ : ouiya เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 02:41:50

ความคิดเห็นที่ 23 มาติดตามด้วยค่ะ ดีใจที่ทุกคนปลอดภัย จากคุณ : Flaminio เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 02:41:54

ความคิดเห็นที่ 24 อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ :) จากคุณ : Viva Las Vegas เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 04:14:12

ความคิดเห็นที่ 25 เกาะกระทู้ด้วยคนค่ะ จากคุณ : นาฬิกาโบราณ เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 07:12:00

ความคิดเห็นที่ 26 น่ากลัวอ่ะ สถานการณ์แบบนี้อยู่เมืองไทยดีที่สุด จากคุณ : sa_bkk เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 08:08:05

ความคิดเห็นที่ 27 จะรออ่านภาคต่อนะคะ  จากคุณ : สิบล้อชอบเที่ยว เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 09:14:10

ความคิดเห็นที่ 28 ... เป็นเหตุการณ์ที่ลืมไม่ลงจริงๆ ... จากคุณ : kungtalay เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 11:18:36

ความคิดเห็นที่ 29 น่าติดตามมากครับ  รอตอนต่อไปนะครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 11:30:53

ความคิดเห็นที่ 30 รออ่านค่ะ จากคุณ : น.ส.แสงแก้ว เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 12:10:14

ความคิดเห็นที่ 31 ไปกี่คนคะ อ่านไป ตื่นเต้นไป เป็นประสบการณ์ที่ลืมยากจริง ๆ นะคะ รออ่านตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : สวยด้วยแสง-แรงด้วยสี เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 12:59:54

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นรีวิวที่หาได้ยากมาก จากคุณ : CocoaChocolate เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 18:57:25

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณที่เข้ามาชมนะครับ ดีใจจังมีคนเข้ามาดูเยอะเลย เดี๋ยวตอนดึกๆมาเล่าตอนเข้าเมืองต่อนะครับ ตอนนี้ขอตัวไปเวียนเทียนก่อน :) จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 19:31:33

ความคิดเห็นที่ 34 ภาคสองต่อที่กระทู้นี้นะครับ :D http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10570372/E10570372.html จากคุณ : sanamluang เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 22:14:47

ความคิดเห็นที่ 35 รีวิวตื่นเต้นจริงๆ คุ้มครับกับประสบการณ์ จากคุณ : tottui เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 01:33:33

ความคิดเห็นที่ 36 ตื่นเต้นด้วยคนค่ะ จริงๆ ก็ถือเป็นประสบการณ์(ที่ไม่ค่อยน่าเจอ) รอชมต่อนะคะ อธิบายได้ละเอียดดีค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 54 09:58:38 จากคุณ : หนูหริ่งหิ่งห้อย เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 09:47:37

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณสำหรับรีวิวน่าตื่นเต้น แอบลุ้นตามน่ะค่ะ ช่วยเก็บเข้าคลังกระทู้ไว้เรียบร้อย จากคุณ : สาวหน้าใส เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 10:55:30

ความคิดเห็นที่ 38 ครั้งหนึ่งในชีวิตจริงๆค่ะ จากคุณ : ก่วยก๊วยตาลสด เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 18:40:53