 |
......ไซง่อน.......แบ็กแพ็กเวียดนามใต้ 1 >>>>
|
 |
พวกเราออกเดินทางกันตั้งแต่เช้าวันที่ 4 พ.ค. ที่ผ่านมา มีเหตุการณ์หวาดเสียวเกือบตกเครื่องบินเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้นเอง เพราะด่านตรวจ Passport ที่สุวรรณภูมิคนเยอะมาก และเขาก็ตรวจกันช้าเหลือเกิน กว่าจะผ่านด่านตรวจมาได้ก็เล่นเอา 10 นาทีก่อนเครื่องขึ้น แต่ด้วยความที่สุวรรณภูมิใหญ่มาก และเป็นอะไรไม่รู้ที่เจ้าแอร์เอเชียจอดอยู่บนรันเวย์สนามบินตั้งไกลเป็นกิโล และ Gate อยู่สุดปีกอาคารผู้โดยสารขาออกทู๊กกกที สุดท้ายก็ต้องวิ่งเพราะถ้ารักษาฟอร์มเอาไว้ก็คงไม่ได้ไปเวียดนามแน่ๆ ผมว่าผมก็เป็นคนแข็งแรงนะ แต่วิ่งรอบนี้จากด่านตรวจพาสสปอร์ตไปสุดปีกอาคารผู้โดยสาร ก็น่าจะกิโลนึงได้นะนั่น เล่นเอาเหงื่อแตกพลั่ก ไหนจะสัมภาระแบบแบ็กแพ็กอีก นี่อุตส่าห์มากันตั้งแต่เช้านะ ไปเจอฤทธิ์ ต.ม. เข้าให้ เล่นเอาหอบเป็นลูกหมาไปเลย ... แต่สุดท้ายเจ้า AA ก็รอเป็นขบวนสุดท้าย รถตู้คันสุดท้ายพอดี นึกแล้วยังเข็ดไม่หาย รอบหน้าจะเผื่อไว้เป็นชั่วโมงอ่ะ เอาให้ผ่านด่านเข้าไปนอนไม่ต้องวิ่งอย่างนี้อีก อย่างนี้ล่ะครับ มา Low cost มันก็ต้องลุ้นกันอย่างนี้ แถมเครื่องบินก็ไปจอดอยู่ไกลเป็นกิโล เพราะดูจากรถตู้ที่แกขับบนแท๊กซี่เวย์ตั้งนาน ประมาณ 5-10 นาทีจึงไปส่งเราที่บันไดทางขึ้นเครื่องได้ โอ๊ะ แม่จ๋า ฉุกละหุกดีแท้
อย่างไรก็ตาม แม้จะมีเรื่องหวาดเสียวให้ได้มาเล่าสู่กันฟัง แต่การเดินทางไปเวียดนามใต้ของผมและเพื่อนๆ กลับกลายเป็นทริปที่ Smooth และไร้ปัญหาอย่างที่สุด อีกทั้งการอยู่อาศัยที่ประเทศเขา เมืองโฮจิมินห์ซิตี้นั้น ง่ายมาก และค่อนข้างที่จะกลมกลืนกับบ้านเรา อาหารการกินก็ไม่แพงอย่างที่คิด ผู้คนนิสัยดี ยิ้มแย้มดี การเดินทางในเวียดนามใต้ก็สะดวก แต่ที่เป็นปัญหาก็น่าจะเรื่องการข้ามถนน ที่ต้องระวังแมงกะไซด์ดีดี ที่นั่นเขาเยอะจิงจิง เอาว่าเมืองเชีนงใหม่ของเราแน่ๆ เรื่องมอไซด์เยอะ แต่ที่นี่เรียกว่ามอไซด์วิ่งกันยังกับมดปลวก ติดกันเป็นแพเหมือนกุ้งชุปแป้งทอด หรือฝูงมด แต่ดีกว่าเมืองไทยเยอะครับ เพราะเขาไม่ฝ่าไฟแดงกัน อุบัติเหตุพอมีให้เห็นบ้างเช่น เกี่ยวกัน เฉี่ยวกันบ้าง แต่สุดท้ายเขาก็ยอมความกัน แล้วแยกทางกันไป ไม่มายืนเถียงกันกลางถนนแล้วรอตำรวจมาเคลียร์เหมือนบ้านเราครับ
สำหรับเส้นทางการเดินทาง เรามาถึงในตอนสายของวันที่ 4 พ.ค. โดยใช้เวลาไม่นานในการตรวจเอกสารและเข้าประเทศเวียดนาม น่าจะไม่ถึง 10 นาทีล่ะมั๊งครับนายทั่น พอออกมาจากสนามบินก็เดินเลยมาประมาณ 100 เมตร จะถึงท่ารถเมล์สายสนามบิน - ... ไปไหนไม่รู้ แต่ผ่านจุดหมายของเราก็คือ ฟามงูเหลา ใช้เวลาเดินทางจากสนามบินถึงฟามงูเหลาประมาณเกือบๆ ชั่วโมงครับ หลายทั่นคงอยากทราบว่า ฟามงูเหลาเป็นยังงัย ก็...คล้ายๆ ตรอกข้าวสารล่ะครับ เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของนักท่องเที่ยว สถานบริการ ร้านรับแลกเงิน เอเจนซี่ทัวร์ ห้องพักราคาถูก ร้านรับจองตั๋วเครื่องบิน และเป็นสถานีขนส่งรถประจำทางไปในตัว ... ในวันแรกที่เรามาถึงนี้เราจะไม่ค้างที่ไซ่ง่อนหรือโฮจิมินห์ซิตี้ครับ แต่คืนนี้เราจะออกเดินทางกันไปต่อเลยที่ดาลัท โดยจะอาศัยการเดินทางโดยรถประจำทาง ลักษณะก็จะคล้ายรถทัวร์ ป.2 บ้านเรา สีส้ม มีทั้งรถนอนและรถนั่งเอนธรรมดา แต่ราคาต่างกันเพียง 100 บาทเท่านั้นครับ คืนวันที่ 4 เรานั่งรถออกจากไซ่ง่อนประมาณเกือบๆ สามทุ่ม ไปถึงดาลัทตีสามกว่า นอนดาลัทสองคืน คืนที่สามมานอนมุยเน่ และคืนสุดท้ายมานอนไซ่ง่อนครับ
รายละเอียดการเดินทาง
สถานที่ : โฮจิมินห์ซิตี้(ไซ่ง่อน) ประเทศเวียดนาม
ประเด็น : ไซ่ง่อน ดาลัท มุยเน่
วันและเวลา : 4 9 พ.ค. 2554
ค่าใช้จ่าย : 8,000 บาทต่อคน (รวมค่าเครื่องบิน)
Facebook: fuangburi@hotmail.com
แก้ไขเมื่อ 08 มิ.ย. 54 11:47:13
| จากคุณ |
:
Fuangburi Explorer 
|
| เขียนเมื่อ |
:
7 มิ.ย. 54 06:21:22
|
|
|
| |
ลุงมาวิ่งแบกเป้ไปเวียดนามด้วยคนนะครับ
