Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
21 ชั่วโมงจากกรุงเทพถึงอุบล ประสบการณ์ที่ไม่มีใครให้คุณได้นอกจาก "เชิดชัยทัวร์" ติดต่อทีมงาน

หยุดยาวช่วงเข้าพรรษาที่ผ่านมานี้ ผมได้รับประสบการณ์ที่แปลกใหม่และยอดเยี่ยมมากจากเชิดชัยทัวร์ เลยอยากจะนำมาเล่าสู่กันฟังครับ

ก่อนหน้านั้นสัก 1 อาทิตย์ ผมมีแผนที่จะเดินทางไปงานแห่เทียนพรรษา ที่จังหวัดอุบลราชธานี เนื่องจากวางแผนค่อนข้างฉุกละหุก เลยลองหาทางจองตั๋วรถผ่านช่องทางที่คิดว่าง่ายที่สุดมา ทราบว่่ามีบริการจองตั๋วรถทัวร์ผ่าน Thai Ticket Major เบอร์ 1490 ผมเลยโทรไป สอบถามเดินทางคืนวันที่ 14 กค. ปรากฎว่า บขส. เต็มแล้ว เหลือแต่เชิดชัยทัวร์ รถปรับอากาศชั้น 1 (ป.1) เคยได้ยินฤทธิ์เดชของบริษัืทเดินรถนี้มาบ้าง แต่ยังไม่ค่อยเจอกับตัวเอง ไม่ซึ่งแก่ใจ เลยตัดสินใจจองไป รอบ 21.10 น. ผมไปชำระเงินที่เซเว่น และไปขึ้นตั๋วที่ตึกมาลีนนท์

ถึงวันเิดินทาง 14 กค. ด้วยความที่กลัวรถติด ผมตาลีตาเหลือกออกจากบ้านตั้งแต่ 17.30 น. ฝ่าการจราจรอันสุดแสนจะติดขัดของวันทำงานสุดท้ายก่อนหน้าวันหยุดยาวไปถึงหมอชิตได้ในเวลา 20.00 น. ก่อนเวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง คิดว่าน่าจะสบาย

ผมจะลองลำดับเหตุการณ์แยกเป็นฉาก ๆ ให้อ่านนะครับ ลองตั้งใจติดตามกันให้ดี ท่านที่ยังไม่รู้ จะได้ตัดสินใจได้ถูกว่า ในอนาคต ต่อให้ไม่มีรถของบริษัทไหนเหลือ หรือจำเป็นจริง ๆ ขนาดไหน ก็ควรหรือไม่ควรที่จะใช้บริการบริษัทนี้

1. ในตั๋วระบุว่ารถจะออกเวลา 21.10 น. ที่ช่องจอดรถที่ 71 ผมไปถึงช่องนั้นเวลา 20.30 น. พบรถของบริษัทเชิดชัยจอดอยู่ ตอนแรกเข้าใจว่าเป็นคันนั้น จึงไปถามเด็กประจำรถ เด็กรถบอกว่าไม่ใช่ ลองไปถามเจ้าหน้าที่คนอื่น ไม่มีใครสามารถให้คำตอบได้ ขณะนั้นมีคนรออยู่ทีช่อง 71 หนาแน่นมาก เีบียดเสียดยัดเยียดอย่างกับปลากระป๋อง ผมลองสอบถามหลาย ๆ คนดู มีผู้ร่วมชะตากรรมเดียวกันกับผมอีกหลายคนที่ยังไม่รู้ว่าจะต้องขึ้นรถคันไหน

2. ถึงเวลา 21.10 น. แล้ว ยังไม่มีวี่แววว่ารถคันดังกล่าวจะมา บริเวณถัดไปเป็นเจ้าหน้าที่ของขนส่งหมอชิตประกาศโทรโข่งอยู่ ผมกับผู้ร่วมชะตากรรมจึงเดินเข้าไปสอบถาม ได้รับคำตอบว่าถ้ารถมาจะเรียกเอง รอกันอยู่อีกเกือบชั่วโมงจนถึงสี่ทุ่ม รถก็ยังไม่มีทีท่า่ว่่าจะมาครับ หลายคนเริ่มร้อนรนและกังวลว่าจะมิได้เดินทาง บางคนช่วยกันเดินหาว่ารถอาจจะจอดอยู่บริเวณใกล้เคียง แต่ก็ไม่พบ
      ถึงตอนนี้ผมงงมากว่า ในบริเวณนั้นไม่มีใครสักคนที่สามารถจะให้คำตอบเรื่องรถได้ ทั้ง ๆ ที่ก็มีเจ้าหน้าที่อยู่กันหลายคน แต่ผมเห็นตรงเจ้าหน้าที่ประกาศโทรโข่ง มีการพยายามโทรเช็คอยู่ตลอดเวลา คาดว่าคงจะรอรถที่เข้ามา
      แต่ทำไมถึงไม่มีเจ้าหน้าทีของบริษัทเชิดชัยสักคนเดียว ที่จะมาอำนวยความสะดวก บอกผู้โดยสารว่าให้รอสักครู่ รถกำลังมา ไม่มีเลยสักคนเดียวครับ บริษัทเชิดชัยเขาเอาเงินค่าตั๋วที่ผู้โดยสารจ่ายไป ไปทำอะไรกันหมดหรือครับ

3. ประมาณ 22.15 ท่ามกลางความมึนงงของผู้โดยสาร ก็มีรถของบริษัทเชิดชัย ป.1 วิ่งเข้ามาครับ ผู้รอคอยหลายสิบชีวิตรวมทั้งผมวิ่งกรูกันเข้าไป คนขับรถของเชิดชัยพอจอดรถปุ๊บก็ลงมาตะโกนบอกว่าคนที่มีตั๋วรถหมายเลข 91-36 ให้ขึ้นรถได้ ที่ไม่ใช่ห้ามขึ้นเด็ดขาด ก็งงกันสิครับ เพราะตั๋วไม่ได้บอกชัดเจน บางคนรวมทั้งผมเสี่ยงขึ้นไปก่อนเพราะทนไม่ไหวแล้วกับการรอคอย

4. มีบางคนถูกกันไม่ให้ขึ้นจากคนขับรถ ทั้ง ๆ ที่มาดูแล้วตั๋วก็คล้าย กับของผม คือเป็นของเชิดชัยทัวร์ ป.1 เวลาสามทุ่ม แต่อาจจะระบุอีกชานชลา ไม่ใช่ชานชลา 71 แต่คนขับรถไม่สามารถบอกได้ว่าต้องไปขึ้นรถคันไหน เพราะในตอนนั้นมีรถคันนี้อยู่คันเดียว เกิดการทุ่มเถียงกันขึ้น คนขับรถพูดจาหยาบคายและตะคอก บอกว่าผมไม่ได้มีหน้าที่ต้องมาตอบคำถามพวกนี้ หลังจากทุ่มเถียงกันพักใหญ่ คนขับรถจึงยอมให้คนเหล่านั้นขึ้นรถ

5. ผ่านไปสักพักหลังจากยอมให้ขึ้นรถ คนขับรถได้เดินขึ้นมาดูบนรถอีกครั้ง พูดจาไม่ดีเหมือนเดิมและได้ขอดูตั๋ว หลังจากดูตั๋วแล้วมีกลุ่มผู้โดยสาร 3 คนถูกไล่ลง ผู้โดยสาร 3 คนนั้นก็งงว่าถ้าเขาลงจากคันนี้แล้วจะต้องไปต่อรถคันไหน เพราะนี่ก็เลยเวลารถออกมาเป็นชั่วโมงแล้ว คนขับรถไม่สนใจไล่ลงอย่างเดียว ต่างฝ่ายเริ่มโมโหกัน 3 คนนั้นบอกว่าจะไปฟ้องไปแจ้งตำรวจ คนขับบอกเชิญเลย และยังบอกอีกว่า ช่วงเทศกาลจะมาเอาเวลาอะไรแน่นอนไม่ได้ ให้ไปเผชิญชะตากรรมกันเอง
    ตอนนี้ผมงงว่ามันจัดรถกันอย่างไร เพราะผู้โดยสารคนอื่นที่ขึ้นได้ก็ตั๋วไม่เหมือนผมเลย บางคนลงอีกอำเภอที่ใกล้กว่า คนขับรถก็บอกว่าขึ้นได้ จะไปส่งให้

6. สรุปกว่ารถจะออกได้ ล่อไปเกือบ 5 ทุ่ม (จากเวลารถออกที่แจ้งในตั๋ว 21.10 น) ผมเห็นน้อง ๆ วัยรุ่นหลายคนนั่งหมดอาลัยตายอยากอยู่ข้าง ๆ  รถ บางคนทำท่าเหมือนจะร้องไห้

7. รถวิ่งฝ่าการจราจรอันติดขัดของถนนวิภาวดีรังสิต เข้าถนนพหลโยธิน เวลาประมาณ 24.00 น. รถก็จอดอย่างไม่มีเหตุผลที่ปั๊มน้ำมันแถว ๆ ปทุมธานีจะเข้าอยุธยา ตอนแรกผมคิดว่ารถจอดเติมน้ำมัน แต่ก็ไม่ใช่ ผ่านไปครึ่งชั่วโมงก็แล้ว หนึ่งชั่วโมงก็แล้ว รถก็ยังไม่ออก คนขับกับเด็กรถไปยืนดูดบุดหรี่ควันขโมงอยู่ริมถนน ผู้โดยสารตกอยู่ในความมึนงง
       ตอนแรกผมนึกว่ารถให้รถหายติดถึงจะไปต่อ อาจจะขี้เกียจขับตอนรถติด แต่รออยู่นานจนกระทั่งรถบนถนนพหโยธินโล่ง ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะขยับรถไปไหน
      จนกระทั่งมีคนไปถาม จึังพูดตอบออกมาแบบกวน ๆ ว่ารถเบรกไม่ดี ไปต่อไม่ได้ รอรถมาเปลี่ยน (ทั้ง ๆ ที่ตอนวิ่งออกมาจากหมอชิตก็ดูปรกติดี) คุณพระช่วย แล้วทำไมถึงไม่แจ้งผู้โดยสาร ปล่อยให้งงกันอยู่อย่างนั้น

8. ประมาณ 02.15 น. รถที่จะมาเปลี่ยนจึังมาถึง ผู้โดยสารที่ส่วนมากหลับกันอยู่ ถูกปลุกให้เปลี่ยนรถ รวมเวลารออยู่ที่ปั๊มน้ำมัน สองชั่วโมงกว่า ๆ (นอกจากได้รถคันใหม่แล้วยังได้คนขับใหม่ด้วยครับ ตอนนั้นก็โล่งใจนิดนึง เพราะว่าถ้ายังเป็นไอ้คนขับคนเดิม อาจจะถูกผู้โดยสารรุมประชาทัณฑ์ได้)

9. ประมาณ 06.00 น. ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกที รถเพิ่งวิ่งถึงปากช่อง วันนั้นถนนมิตรภาพติดขัดมากครับ พอ ๆ กับช่วงปีใหม่หรือสงกรานต์เลย

10. รถวิ่งมา ๆ เรื่อย ด้วยความเชื่องช้า (คนขับ ๆ ช้ามาก ความเร็วไม่เกิน 80-90 กม./ชั่วโมง) ผ่านสีคิ้ว บุรีรัมย์ สุรินทร์ ถึงประมาณอำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ เวลาประมาณ 11.00 น. ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เมื่อถึงสามเแยกเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง มีรถพ่วงขนาดใหญ่เลี้ยวขวาออกมาจากซอยแยกนั้นอย่างฉุกเฉิน คนขับรถทัวร์พยายามเบรกและเบี่ยงออกมาทางซ้ายเพื่อให้พ้นรถพ่วง ซึ่งถ้าไม่ทำอย่างนั้นก็ไม่พ้นเฉี่ยวกับรถทัวร์ ในช่วงนั้นผมลุ้นระทึกมากครับ เพราะรถใหญ่ทั้งสองคนเฉียดกันไปแบบเส้ันยาแดงผ่าแปดจริง ๆ พอพ้นไปแล้วนึกว่าจะรอดวิกฤติ แต่ปรากฎว่าทางซ้ายมีรถเก๋งมิตซูบิชิตีคู่ขนานมา ทำให้รถทัวร์เฉี่ยวชนกับรถยนต์มิตซูบิชิค่อนข้างแรง ทำให้รถเก๋งได้รับความเสียหาย มีรอยบุบและรอยครูดเฉี่ยว ส่วนรถพ่วงเจ้ากรรม ขับต่อไปอย่างสบายใจเฉิบ

คนขับลองไปเจรจาอยู่นานสองนาน ผลปรากฎว่ารถทัวร์เชิดชัยไม่สามาถไปต่อได้ ต้องรอประกัน ซึ่งไม่รู้ว่าอยู่แห่งหนตำบลใด ผู้โดยสารกว่า 30-40 คนบนรถนั้น ต้องติดค้างอยู่กลางทาง

เชิดชัยนี่ไม่มีอะไรจริง ๆ เวลานานที่รออยู่ขนาดนั้น ถ้าเป็นที่อื่น แจ้งกับทางบริษัท บริษัทน่าจะสามารถหารถสำรองที่จอดอยู่ในบริเวณใกล้เคียงหรือผ่านมา ให้มารับผู้โดยสารก่อนได้ แต่นี่ต้องรออย่างเดียวครับ

11. ผ่านไปสามชั่วโมง ประกันมา เจรจากันอยู่พักใหญ่ รถจึังสามารถออกได้ในเวลา 15.00 น.

12. รถแวะส่งคนที่เดชอุดม วารินชำราบ ผมถึงอุบลราชธานีในเวลา 18.00 น. รวมเวลาที่อยู่บนรถนรกนี้ ถึง 21 ชั่วโมง ในระยะทาง 629 กม. ช้ากว่ารถไฟ ไม่แน่ใจว่าจะเป็นสถิืติโลกหรือเปล่า

แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 54 23:28:41

แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 54 16:31:37

แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 54 16:03:30

จากคุณ : ภูตบดี
เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 15:11:36

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com