เฮ้ย มันคงจะดีมั้ง มีไฟฟ้าประปา คาราโอเกะดังแพเมืองกาญจน์
มันคงลอยได้ซินะ คิดในใจเหมือนนางเอกหนังเกาหลี มันคงมีไฟฟ้า ประปา คาราโอเกะ ดั่งแพเมืองกาญจน์ครบซินะ
แต่พอไปถึง เวง ไฟฟ้านะมีที่นอนนะมี แต่เก่าเนามาก เหมือนไม่ผ่านการซักมาเป็นเวลา 5 ปีเศษ (ซ้ายังอาจจะมีน้องขวัญใจ (งู) เราเรียกงูว่าน้องขวัญใจ ซุกซ่อนอยู่ก็เป็นได้นะ)
ประปาไม่มีก็น้ำคลองที่รอบรอบแพนี่แหละ ไว้กินใช้
คาราโอเกะไม่มีเพราะจองไม่ทัน จองได้แต่แพแบบนี้
มีพัดลมให้ 1 ตัว เก่าๆ กับโซฟา 2 ตัว ขาดแล้ว หนังตำตูด ก็เรื่องของแกร เหอๆ สำหรับเจ้าของแพถือว่ามีให้แล้วเป็นอันครบ ราคา 300 จะเอาอะไรมากมายแถมพักได้ตั้งหลายคนยังไม่พอใจกันอีกเหรอนักท่องเที่ยวทั้งหลาย มิใช่ 3 พัน (กรรมเรามารู้ทีหลัง)
อ่าว แล้วชีวิตเจ้าหญิงที่ตูคิดไว้ที่กรุงเทพฯ ละ เออ เอามือตบความคิดให้แตกออกนะ แล้วหล่อนจงเข้าสู่โลกแห่งความจริงซะที
แต่ เรายังไม่กล้าถามถึงการอาบน้ำนะ ว่าอาบเยี่ยงไร
คิ๊กๆ จนเราอดรนทนไม่ไหวเมื่อยกของขึ้นแพ แล้ว หันไปถามคุณสามีว่า พี่ขาาาา (ทำเสียงยานเหมือนขอความช่วยเหลือ) อาบน้ำยังไงอะคะ
หน้าตาแอ๊บแบ๊วดุจดั่งนางฟ้ามาตกสวรรค์ยังไงก็ไม่ปาน
สามีแทนที่จะตอบ ให้เราสบายใจ กลับทำหน้าเอ๋อใส่แล้วหันไปทางน้องชายเค้าว่า
อาบน้ำยังไงวะ น้องเค้าตอบว่า ใครเค้าอาบน้ำกัน มานี้ไม่ต้องอาบน้ำนะ
เหือกกกกก โอ้แม่เจ้า
จริงหรือนั่น สามีตอบซ้ำอีกครั้งว่า ไม่ต้องอาบ ซักแห้ง
เฮ้ย+++++++
(เราคิดในใจเท่าที่เราคบหาสามีมา เค้าอาบน้ำทั้งวัน เช้ากลางวันเย็นก่อน นอน พอๆ กับยาที่หมอสั่งเลยนะ แล้วนี่กระไรตอบมาหน้าตาเฉยแถมออกแนวด้านๆ ว่าซักแห้ง เวงและทีนี้ตรู)
จากนั้นทุกคนแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเอง น้องเค้าไปวางเบ็ดตกปลา ส่วนพวกหญิงๆ ก็ไปทำกับข้าว เราซึ่งขอพวกเค้าช่วยทำแต่หาได้ทำไม่ เค้าบอกว่าไม่เป็นไร
เราจึงเป็นผู้ดูอย่างห่างๆ วางมาดนางพญากลางแพไปโดยลำพัง
จากนั้นเราอยากทำประโยชน์เพื่อสังคมบ้าง เราเลยหันมาเอาใจสามีด้วยการชงเหล้า เป็นบาร์เท็นดี้จำเป็นไปตลอดงาน
หลังกจากทุกคนกินกันจนอิ่ม สิ่งที่จริงที่สุดที่เราเห็นอีกอย่างก็คือ การนำน้ำคลอง ที่อยู่ตรงบริเวณ ส้วม มาล้างจาน
ซึ่งน้ำจากส้วมนั้น มันลงคลองเลยโดยไม่มีที่กักกั้น หรือกรองน้ำเสีย น้ำดีดุจดังโรงงานทำน้ำตาลแต่ประการใด
เวงแล้วที่นี้ วงจร น้ำดีน้ำเสียมั้นสั้นไปป่าววะนั้น 5555
ก็จงคิดเอาเองเถิดว่า มันจะสะอาดบริสุทธิ์ดุจเนสเล่เพียวไลท์หรือมั้ย (ประชด)
ตรูได้แต่มาทำตาใสซื่อสมองกลวง ได้อย่างเดียว โดยมิปริปาก เรียกร้องสิทธิมนุษย์ชนทางด้านความสะอาดไม่
จากนั้นไม่นาน ทุกคน เริ่มว่างเนื่องจากแพมันไม่ลอยเป็นแพอยู่กับที่ จึงคิดหากิจกรรมยามว่าง ไอ้ครั้นจะพรอดรักพร่ำเพ้อคนึงหา ราวกับว่ามีเราสองคนในโลกก็คงทำมิได้ บัดดลนั้นจึงคิดได้ว่า ผ้าห่มเก่าผื่นนั้นที่มีในแพคงโดยทิ้งร้างมาแรมปี คงได้ได้ออกมาใช้งานละทีนี้ อิอิ สามีมองหน้าเราด้วยตาหวานซึ้ง หน้าเราแดงกล่ำจิตใจร้อนผ่าวๆ สามีเอ่ยว่า งานนี้ต้องจัดหนัก อุ้ยบ้าพี่คนเยอะแยะ น่าเกลียด สามีบอกคนเยอะแยะซิดีเล่นสองคนจะไปสนุกอะไร หาาาาาา พี่จะหมู่เหรอคะ พี่จะเปรี้ยวขนาดนั้นเหรอ สถานที่ก็แปลกพอแล้ว นี่พี่จะทำตัวแปลกอีกเหรอ ไม่คิดว่าสามีจะเป็นแบบนี้ สามีบอกว่าเฮ้ยทำหน้าเอ๋ออยู่ได้ เอามาปูซะดีๆ
ปูเล่นไพ่โลดดดดดดดดดดดด
พวกเรานำมาทำเป็นที่รองไพ่ตากหาก 555555
บ่อได้เอามาคลุมตัวเผื่อทำกิจกรรมเข้าจังหวะซะหน่อย กิ๊ว
หลังจากนั้น มวลมนุษยชาติทั้งหลายหาได้ทำกิจกรรมอื่น มัน มันเล่นไพ่ สู้แดด สู้ฝน สู้ยุง สู้ลม กันทั้งคืนหาได้กลัวตำรวจน้ำไม่
แม้เจ้าของแพมาพายเรือมาด่าแล้วก็ตาม ว่าห้ามเล่นการพนัน
ก็หาสะเทือน สะทกสะท้าน แต่ประการใด ยังคงหน้าด้าน เล่นกันอย่างเมามันไม่ลดลาวาศอกเลยแม้แต่น้อย
ส่วนเรา หญิงผู้เปี่ยมไปด้วยคุณงามความดีก็ได้แต่ผิดศีล นั่งชงของมึนเมาตลอดคืน
(เพราะตรูเล่นไม่เป็น ถ้าตรูเล่นเป็นจะมาชงเพื่อเอาถ้วยเอาโล่ทำไม)
แล้วสิ่งที่พอทำได้ แก้เซง ก็คือหนุนตักสามี อย่างมีความสุข ก็เท่านั้นเอง
แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 15:47:40
แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 13:37:03
แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 13:26:08
แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 12:47:06