|
นำอาหารมาให้ 2 ชุด สัก 5 นาทีถัดมาเหมือนนึกขึ้นได้ว่าผมมาพักคนเดียว สาวขี้อายมาเลียบๆ เคียงๆ ขออาหาร 1 ชุดกลับไปได้ไหมคะ
ระหว่างนั่งกินอาหารเช้าอย่างสบายใจ ผมก็ได้ยินเสียงสะบัดผ้าจากระเบียงห้องข้างๆ แล้วตามมาด้วยเสียงใสๆ สำเนียงภาษาไทยชัดเจน
"ขอโทษนะคะ สะบัดผ้าเปียกเมื่อกี้ กระเด็นไปโดนไหมคะ" เจ้าของเสียงเป็นผู้หญิงฝรั่งผมสั้น ท่าทางทะมัดทะแมง
ผมอึ้งเมื่อได้ยินต้นเสียง และ เห็นใบหน้าของผู้มาทักตรงระเบียง จนเธอต้องถามย้ำอีกครั้ง "สะบัดผ้าเปียกไปเมื่อกี้ โดนไหมคะ"
เป็นจุดเริ่มต้นสนทนาง่ายๆ ของพี่ผู้หญิง และตามมาด้วยพี่ผู้ชายคนไทยผู้เป็นสามี และลูกชายวัยเกือบ 10 ขวบ พี่ทั้งสองมาพักผ่อนที่นี่เช่นกัน และมาอยู่ยาวเป็น 10 วัน (น่าอิจฉามากๆ)
จากการพูดคุยทำให้ทราบว่า พี่ทั้ง 2 มาบาหลีเป็นประจำ มา Ubud จนได้เพื่อนที่นี่หลายคน สนิทกันขนาดไปพักบ้านของกันและกันได้ พี่ผู้ชายเล่าว่า มาที่นี่ตั้งแต่ 10 กว่าปีที่แล้ว เปลี่ยนไปเยอะแต่ก็ยังน่าเที่ยวอยู่ และพี่ทั้งสองยังแนะนำร้านอาหารน่าทาน การแสดงที่น่าชม และยังบอกว่าจะไป Kuta จริงๆ เหรอ ก็เหมือนพัทยานั่นแหละ ... แต่ผมตั้งใจไปรอขึ้นเครื่องนี่ครับ 5555
ขอบคุณพี่ๆ ทั้งสองมากมาย สำหรับมิตรภาพ ความน่ารักเป็นกันเอง และดีใจมากๆ ที่ได้เจอพี่ปู (นักแสดง) และ พี่เฟย์ (บัลเลรีน่า) นะครับ
| จากคุณ |
:
เด็กชายสีฟ้าตาดำๆ   
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 ส.ค. 54 01:29:08
|
|
|
|
@@@@@ Alone in Bali เวลาช้าๆ ในบาหลี : Upside Down คูตากับป่าลิง @@@@@
