ความคิดเห็นที่ 1 ไหนๆตั้งใจจะไปทั้งทีไม่มีเพื่อนเดินทางด้วยก็คงกร่อยเสียไม่มี หุ้นส่วนชีวิตนั้นไม่ต้องพูดถึง แน่ยิ่งกว่าคู่ปาท่องโก๋อยู่แล้ว จะให้พรากจากกันงั้นรึ คุณเธอคงยอมสิไม่ว่าฦๅ? ครั้งจะไปกันแค่คู่ตุนาหงัน มันก็เหมือนขาดชูรสไม่ได้ใส่สิ่งปรุงแต่ง จากประกายฝันมาสานต่อ เที่ยวชวนคนนั้นทีคนนี้ที ไม่ได้เครื่องเรื่องชูรสสักที จนมาลงเอยที่บักป๋อง เหนือว่าอ้าย ใต้เรียกบ่าว อิสานเว่าบัก กลางว่าพี่ บักป๋องคนสกล โตที่กาฬสิน จึงใช้สถานที่เติบโตเป็นสกุลตามบรรพบุรุษ ที่ตามจีบพี่ป๋องให้ไปด้วยกันเพราะพี่ป๋องเรามีสายสัมพันธ์แนบแน่นแบบคาดไม่ถึงกับไต้หวัน แต่ระยะเวลาเหินห่างนานไป กลัวสายใยจะขาดหาย เกาะแกะพี่ป๋องเกือบปี กว่าพี่ป๋องจะอ่อนใจยินยอมปลงใจไปด้วยในนาทีสุดท้ายก่อนงานจะเริ่ม แต่จะไม่มีเงื่อนไขนั้นคงเสียฟอร์มพี่ป๋องสินะ พี่ไปต้องมีเจ๊ตาม เงื่อนไขแบบนี้ก็โป๊ะเชะเข้าทางนะสิตัวหารเฉลี่ยค่าใช่จ่าย จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 09:53:58

ความคิดเห็นที่ 2 งานที่ไปมิใช่งานนับเหยี่ยวดั่งงานที่จัดที่ชุมพร หากเป็นการสัมมนาทางวิชาการนกนักล่าแห่งเอเซียครั้งที่สาม โดย Raptor Research Group of Taiwan (RRGT) เป็นเจ้าภาพ และARRCNให้ทุนสนับสนุน กระทรวงการต่างประเทศไต้หวัน การท่องเที่ยว องค์การบริหารส่วนจังหวัดเป็นที่ปรึกษา กรมอุทยานเอื้อเฟื้อสถานที่ ซึ่งจัดที่เคนทิง ใต้สุดแดนไต้หวัน ระหว่างวันที่ 10-13 ตุลาคม โดยมี ดร.คราก ดร.นิวเมน ฯลฯ เป็นวิทยากร ซึ่งท่านนับได้ว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญเฉพาะนกล่าทีเดียว วันแรกเป็นเพียงแนะนำตัว วันที่สองและสามตัวแทนจากสมาชิกสลับกันรายงานผลการศึกษานกนักล่าในประเทศของตัวเองในช่วงเช้า พร้อมกับภาคการปฏิบัติในช่วงบ่ายและค่ำ วันสุดท้ายออกภาคสนามทั้งวัน บทสรุปจากงานนี้เป็นคำถามว่า ในประเทศไทยมีองค์กร หน่วยงาน สถาบัน ชมรม ใดแล้วหรือไม่ที่ศึกษานกนักล่าอย่างเป็นรูปธรรม และมีระบบ? ในบรรดานกนักล่า 55ชนิดที่เป็นเหยี่ยวในบ้านเรา เคยมีวิทยานิพนธ์โดยคนไทยกล่าวถึงบ้างไหม? มีท่านใดศึกษานกเค้าบ้างหรือเปล่า? **ปล นับแต่ปี2006  หลังจากนำเสนอกระทู้นี้ ประเทศไทยก็ได้จัดตั้ง  โดยมี ศาสดาจารย์ ดร. ไชยยันต์ เกษรดอกบัวเป็นหัวหอก  ก่อตั้งกลุ่ศึกษาเหยี่ยวและนกอินทรีในประเทศไทยขึ้น เรียกย่อๆเป็นปะกิตว่า "ทีอาร์จี"  และสองปีถัดมาได้ออกคู่มือเพื่อช่วยในการศึกษา  อีกทั้งสำรวจเก็บข้อมูลชองนกนักล่าอย่างมีระบบ  ก่อตั้งหน่วยฟื้นฟู ฯลฯ แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 55 07:15:38 จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 09:54:20

ความคิดเห็นที่ 3 การสัมมนาผ่านไปด้วยดี พร้อมๆกับที่กลุ่มเราตระเวนดูนกทุกเช้าเย็น นับแต่เราเดินทางถึงไต้หวัน นกปรอดไต้หวันเป็นหนึ่งใน15ชนิดนกจำเพาะถิ่นที่เห็นเป็นชนิดแรก และเห็นได้ง่ายสุดทางตอนใต้เท่านั้น และมักอยู่เป็นฝูงส่งเสียงเจี้ยวจ๊าวตลอด นกจับแมลงท้องลายที่มีเพียงสามข้อมูลในประเทศไทยนั้นก็มีโอกาสได้เห็นแบบเต็มตา นกกิ้งโครงแก้มสีน้ำตาลแดงที่พบเฉพาะสนามกีฬาชุมพร หาดูได้ไม่ยากเลย โพระดกคิ้วดำสามารถเจอได้ทั่วไปตัวเดียวโดด นกกะลิงเทาฝูงเล็กๆสองถึงหกตัวพบได้ง่ายทั่วไป นกสาลิกาปากดำปรากฏตัวแบบอายๆแล้วบินลับไปอย่างรวดเร็ว เสียงโทรเลขจากอีเสือสีน้ำตาลดังเป็นระยะๆ เพราะช่วงเวลานี้อีเสือสีน้ำตาลก็อพยพมาที่นี่เหมือนกัน ตามหลังคาบ้านจะเห็นนกกระเบื้องผาชนิดย่อย (ก้นแดง) บ่อยกว่านกกระเบื้องผาท้องแดง ซึ่งคู่มือเล่มที่ใช้อยู่ยังไม่มีข้อมูล นกนางแอ่นแปซิฟิคพบเห็นทุกวัน ยางควาย ยางเปีย ยางทะเล ยางโทนน้อยเห็นได้ทุกวันจากที่พัก แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 10:03:56 จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:03:18

ความคิดเห็นที่ 4 วันที่13ตุลาคม 2003 ช่วงเช้าวันที่สาม การสัมมนาได้จบลงแล้ว เจ้าภาพได้จัดทริปดูนกดูเหยี่ยว สถานที่แรกที่พาไปนั้นใกล้สถานีเรดาร์ของกรมอุตุนิยมวิทยา เป็นบ้านพักรับรองของทหารผ่านศึก ด้านหนึ่งมองเห็นมหาสมุทรแปซิฟิค อีกด้านหนึ่งมองเห็นช่องแคบบาส ณ ที่นี้นอกจากได้เห็นเหยี่ยวนกเขาพันธุ์จีน และญี่ปุ่นแล้ว ยังได้เจอนกจาบฝนเสียงสวรรค์กำลังแสดงอาการเกี่ยวพาราสีกัน และรายการแสดงแบบบันจิ่งจั๊มด้วย นกเด้าลมหลังเทาก็มาแจมอยู่ใกล้กัน กะปูดเล็กแอบซ่อนในพงไม้เตี้ยะๆ ระวังไพรอกลายสองตัวผลุบๆโผล่ๆในกอหญ้า กิ้งโครงแก้มแดงเรียงแถวหน้ากระดานบนสายไฟ แข่งกับปรอดไต้หวัน แต่มีปรอดจีนหลงฝูงอยู่ตัวเดียวโดดๆ ซึ่งปกติปรอดชนิดนี้ไม่ควรปรากฏตัวที่บริเวณนี้เสียด้วยซ้ำไป นกยอดข้าวหางแพนลายเกาะเด่ๆบนยอดหญ้าที่พลิ้วไหวไปมาตามจังหวะลม เจ้าภาพนำแซนวิชและนมมาแจกเป็นอาหารเช้าในระหว่างการดูเหยี่ยวอพยพลงทิศใต้ ซึ่งมีเหยี่ยวผึ้งและเหยี่ยวหน้าเทา และเหยี่ยวนกเขาพันธุ์จีนบินไปเป็นระลอกแล้วระลอกเล่า จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:04:23

ความคิดเห็นที่ 5 ถัดจากนั้นเราไปเซ่อร์ติ่งเป็นที่ตื่นนอนของบรรดาเหยี่ยว โดยเฉพาะเหยี่ยวนกเขาพันธุ์จีน แต่เพราะสายพอควรเราจึงไม่เห็นมัน กลับเห็นเหยี่ยวรุ้ง นกเปล้ากระหม่อมแดง จับแมลงคอแดง จับแมลงจุกดำ ต่อจากนั้นไปยังบึงหลงหลวน เพื่อดูเป็ดอพยพ แต่เพราะยังไม่เข้าฤดูหนาวจึงเจอแต่เป็ดเทา19ตัว กิ้งโครงแกลบปีกขาว4ตัว ฝูงนกแว่นตาขาวหลังเขียวใต้ต้นไทรสุก เที่ยงเจ้าหน้าที่นำข้าวกล่องร้อนๆมาให้ ตกเย็นทางเจ้าภาพได้พาเราไปที่ซึ่งจัดมหกรรมดูเหยี่ยวที่หม่านโจวอีกครั้ง พวกเราได้ไปมาแล้วในวันที่สองของการสัมมนา สถานที่เหยี่ยวหน้าเทา และเหยี่ยวผึ้งใช้เป็นที่แวะพักหลับนอนก่อนที่จะบ่ายหน้าเดินทางสู่ใต้ต่อไป ในจำนวนนี้จะมีส่วนหนึ่งที่บินผ่านมายังบ้านเรา และเพื่อนๆได้เห็นเขาที่บ้านอู่ตะเภา ชุมพร บริเวณจัดงานนี้เป็นถนนดำไม่กว้างนัก แต่ยาวคดอ้อมไปมาเป็นวงรอบ ผู้คนจากหลายๆตำบล หมู่บ้าน หรือแม้แต่จากจังหวัดอื่น พาครอบครัวมาเปิดหูเปิดตา จนทำให้ถนนที่แคบอยู่แล้วดูเล็กลงไปอีกมาก ชาวบ้านที่อยู่แถวงานบ้างตั้งวงจิบชาทัศนาเหยี่ยว มีซุ้มเต็นท์ทอดตัวยาวไปตามคูระบายน้ำ หน้าซุ้มทางเข้าจัดแผ่นป้ายบอกแหล่งดูนกเหยี่ยวสิบจุดทั่วประเทศ แผ่นป้ายอีกสองแผ่นใหญ่อธิบายเหยี่ยวที่จะพบเห็นได้ที่หม่านโจว ด้านในมีโต๊ะเรียงราย ขายเสื้อตราสัญลักษณ์งาน กิจกรรมให้ยุวชน เยาวชนมีส่วนร่วมเช่น จ่ายสิบลอกภาพเหยี่ยวใส่ที่คั่นหนังสือ จ่ายสิบดัดลวดเหยี่ยวตามแบบ พิมพ์ภาพเหยี่ยวใส่กะลามะพร้าวเป็นพวงกุนแจ เกมตอบคำถามเรื่องเหยี่ยวๆ ปะกวดวาดภาพระบายสีเรื่องนกล่า ขายกล้องสองตาราคาถูกแต่คุณภาพดีพอใช้(ราคา 650บาท) ศิลปินวาดภาพลงกรอบ งานหัตถกรรมปั่นเหยี่ยวเป็นชิ้นงานเล็กๆ หลายหลากทีเดียว จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:04:47

ความคิดเห็นที่ 6 ก็อย่างที่ได้เกริ่นเอาไว้แล้วว่าพี่ป๋องมีสายสัมพันธ์อย่างดีที่ไต้หวัน ในวันลงทะเบียนวันแรกก็ได้เจอเพื่อนเก่าที่เคยมาดูนกในประเทศไทยหลายคน รวมถึงศาสตราจารย์ช่ายซึ่งรับเป็นธุระรับส่งเราไปกลับบ้านพักและสถานที่ประชุม อีกทั้งยังนัดแนะที่จะพาเราไปดูนกถิ่นเดียวของไต้หวันหลังการประชุมด้วย นับว่าพวกเราได้ผู้นำดูนกมือหนึ่งของประเทศไต้หวันทีเดียว ศาสตราจารย์ช่ายอดีตสอนวิชาเกษตรจากมหาวิทยาลัยแห่งชาติไต้หวัน เคยดำรงประธานชมรมดูนกของจังหวัดหน่านโถว ปัจจุบันมักพาชาวต่างชาติไปดูนกที่เขาเฮอฮวานเป็นประจำ เมื่อครั้งทำคู่มือดูนกของไต้หวัน ท่านและภรรยามีส่วนให้ข้อมูลที่มีค่ามากมาย เพราะถ้าใครอยากได้ยลโฉมนกถิ่นเดียวของไต้หวันทั้ง15ชนิดละก็เป็นต้องติดต่อให้ท่านพาไป พี่อุทัย ตรีสุคนธ์เมื่อครั้งไปไต้หวันก็มีโอกาสเจอศาสตราจารย์ช่ายเช่นกัน จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:05:03

ความคิดเห็นที่ 7 วันที่14ตุลาคม2003 ห้าวันที่เราพักที่รีสอร์ทหินเรือใบ เช้านี้ก็อำลาสถานที่แห่งนี้และเหมารถเข้ากาวสง เพื่อไปเปลี่ยนรถร่วมบริการไปลิ่วกุยแล้วเหมารถไปเหมยซานโข่ว เหมยซานโข่วเป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติยูซาน ตั้งอยู่ทางเทือกเขายูซานทางตอนใต้ มีถนนsouth-cross highway ตัดผ่าน ตลอดห้าวันที่ผ่านมานั้นเราเจอแต่อากาศที่ร้อนอบอ้าว แต่พอถึงเหมยซานโข่วเวลาบ่ายสามโมงกว่าฝนก็เริ่มปอยลงมาทีเดียว ทำให้แผนการที่จะได้ดูนกทันทีที่ถึงเป็นอันต้องเลื่อนออกไปจนเย็น เราเลือกเทรลย้อนลงไปทางธารน้ำ ฝูงมุ่นรกตาแดง มาพร้อมกับนกวงตาขาวหลังเขียวจำนวนนับร้อย นกกระจ้อยคอดำที่หาดูได้ยากในบ้านเรา กลายเป็นนกพื้นๆที่ดูได้ง่าย และไม่ค่อยกลัวคนสักเท่าใด นกภูหงอนไต้หวันหนึ่งในนกถิ่นเดียวที่เราตั้งใจมาเพื่อจะได้เจอกลับไม่รู้ไปอยู่เสียที่ใด กลับกลายเป็นภูหงอนท้องขาวปรากฏตัวให้เห็นแทน นกกินแมลงหัวแดง(Stachyris ruficeps) ตัวนี้จะคล้ายกับกินแมลงหน้าผากน้ำตาลในบ้านเรา แตกต่างกันที่ นกกินแมลงหัวแดงกว่าและส่วนท้องเป็นสีขาวเทา และคอสีเหลืองจางๆปะขีดสั้นดำเป็นริ้ว ที่บ่อบำบัดน้ำนกเด้าลมหลังเทากำลังอาบน้ำอยู่อย่างไม่อายสายตาไบนอค ส่วนเอี้ยงถ้ำไต้หวันอีกหนึ่งในนกถิ่นดียวที่กำลังหลบฝนอยู่นั้นตกใจเมื่อเห็นเราโผล่เข้าไปใต้ชายคา จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:05:33

ความคิดเห็นที่ 8 วันที่15ตุลาคม2003 เราตื่นแต่เช้าท่ามกลางสายหมอกบางๆ และภูเขาห้อมล้อม นกพิราบเขาสูงบินวนไปมามากมาย นกกินแมลงหัวแดงออกมาส่งเสียงร้องทักทาย ปรอดดำ ฝูงเล็กๆ ตามติดด้วยนกวงตาขาวหลังเขียวนับร้อยเต็มสวนท้อ ระวังไพรอกลายหลบซ่อนๆมุดไปตามโคนไม้ ดูเหมือนไม่อยากเผชิญโลกสักเท่าไร ติ๊ดหลังเขียวโลดเต้นไปมาไม่หยุดนิ่ง กระจอกบ้านไม่อยู่แต่เพียงพื้นที่ต่ำแต่ไพล่มาอยู่สูงด้วย จนน่าจะเป็นกระจอกภูเขาได้เลย ปรอดสร้อยคอขาวปากหนา หนึ่งในปรอด5ชนิดของไต้หวัน และเป็นปรอดชนิดสุดท้ายที่เราจะได้เห็นครั้งนี้ เพราะชนิดที่5 ปรอดหูแดงนั้นต้องข้ามน้ำข้ามทะเลไปดูที่เกาะหลานยวี่(เกาะกล้วยไม้) จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:06:04

ความคิดเห็นที่ 9 เราเดินไปตามทางเรื่อยๆ โดยไม่รู้ว่าจะมีเจ้าตูบชิโรอิตามมาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ ถึงสะพานขึงทอดข้ามธารน้ำ มองดูข้างล่างน่าหวาดเสียวยิ่งนัก เหมาะสำหรับคนที่อยากเรียกหาอะเดนารินให้สูบฉีด เหมาะสำหรับคนมาเล่นบันจิ้งมาก เพราะหากว่าเชือกเกิดขาดเมื่อไร คงเรียกหาประกันชีวิตไม่ทันถ้าไม่ทำไว้ล่วงหน้า รึว่าประกันอาจไม่จ่ายก็เป็นได้ จากสะพานขึงพยายามควานหานกมุดน้ำ แต่ก็ไม่มีวี่แวว เดินเลียบไปทางสายเก่าที่ทิ้งร้าง เพื่อย้อนกลับที่พัก นกเขนเทาหางแดงอยู่โขดหินเบื้องล่างแสนไกลจนต้องใช้สโคปส่อง นกอุ้มบาตรและนกเด้าลมเทาบินนำหน้าเราเหมือนผู้นำทาง คงกลัวว่าเราจะเดินผิดเส้นทางกระมัง ส่วนเจ้าตูบชิโรอิดูเหมือนรู้ว่าจุดไหนเป็นจุดล่อแหลมต่อหินถล่ม มักจะรอเราเดินใกล้แล้วทำทีเลี่ยงห่างออก หลงผิดคิดเอาว่ามันจะตามมาไล่นก นกเขาพม่าดูซีดกว่าที่เห็นในบ้านเรา อาจเป็นชนิดย่อยกระมัง เจ้าตูบชิโรอิคงรู้ว่าหมดภาระกิจในการเป็นผู้นำกระมัง แม้แต่คำอำลาก็ไม่เอยกล่าวก็จากไป จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:06:25

ความคิดเห็นที่ 10 รถโดยสารที่จะพาเราไปยังถายหนานมารอเราตั้งแต่บ่ายโมงกว่า ซึ่งตามตารางเวลาจะออกตอนบ่ายสี่สิบ แต่เกิดสัญญาณป้องกันภัยทางอากาศดังขึ้นก่อน ทำให้เราต้องตกค้างกว่าครึ่งชั่วโมง การซ้อมป้องกันภัยสงครามของเขาจะจัดปีละครั้ง ถือว่าเราโชคดีมากที่ได้เจอเหตุการณ์ที่ไม่คิดไม่ฝันจะได้เจอในชีวิต จากถายหนานเราเปลี่ยนรถไฟกะจะไปลงจางฮั้ว แต่ว่าเพื่อนที่จะมาพาเราไปพู๋หลี่ต้องการให้เราลงที่โต่วเปยแทน ซึ่งก็คงย่นระยะทางมากขึ้น สามทุ่มเศษก็ถึงบ้านศาสตาจารย์ช่ายที่พู๋หลี่ จัดที่พักให้เราเรียบร้อยนัดแนะว่าตีห้าจะไปดูนกที่ฮุ่ยซุน จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:06:41

ความคิดเห็นที่ 11 วันที่16 ตุลาคม2003 ศาสตาจารย์ช่ายมารับเราตามเวลา ถึงฮุ่ยซุนราวหกโมงเศษ เจ้าหน้าที่ยังหลับไหลอยู่เลย ฮุ่ยซุ่นเป็นหนึ่งในสี่สถานีวิจัยวนศาสตร์ของมหาวิทยาลัยแห่งชาติจงซินที่มีเนื้อที่7,477เอเคอร์หรือประมาณ18,692ไร่ และมีการบูรณาการจัดการที่สมบูรณ์ที่สุดแห่งหนึ่ง เป็นป่าและเขารายล้อมและโตลกเขาลำธาร มีความสูงแตกต่างกันกว่า2000เมตรจากระดับน้ำทะเล ทำให้มีระบบนิเวศน์ที่ประกอบไปด้วยเขตอบอุ่น เขตร้อนชื้น เขตร้อน จึงมีพืชพรรณไม้ของทั้งสามเขตในที่เดียว (อีกกี่ชาติหนอ ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์จะมีผืนป่าเป็นของตัวเองแบบนี้บ้าง โดยไม่ต้องพึ่งพาสถานที่ราชการ) นกถิ่นเดียวชนิดที่3 ที่มีชื่อของที่นี่คือขุนแผนไต้หวัน จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:07:23

ความคิดเห็นที่ 12 หาดูไม่ยาก เหมือนที่เราไปภูเขียวต้องเจอขุนแผนเป็นฝูงๆ ฉันใดฉันนั้น เพราะเจอฝูงใหญ่ตั้ง16ตัว นกเขนน้อยสร้อยคอแดงเป็นนกถิ่นเดียวชนิดที่4ที่เราเจอ จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:08:14

ความคิดเห็นที่ 13 พร้อมกับนกกาฝากอกเพลิง ทั่วโลกมีหัวขวาน180ชนิด ไต้หวันพบ4ชนิด และที่เราเจอก็คือหัวขวานด่างแคระ ก่อนที่เราจะไปหาเอี้ยงถ้ำไต้หวันกันนั้น ยางลายเสืออยู่ข้างสนามหญ้า คงกำลังอาบแดดอยู่ ไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้เจอเจ้ายางตัวนี้ที่นี่ มันจะทำคอกระเพื่อมไหวไปมาตลอดดูแปลกตาดี เหมือนคนที่มีอะไรติดคอและพยายามที่จะสำลอกเอาออก หางรำไต้หวันเป็นนกถิ่นเดียวชนิดที่5 ทางเดินข้างธารน้ำพบมุ่นรกคุณกูด หรือมุ่นรกสีคล้ำซึ่งแปลกกว่ามุ่นรกชนิดอื่นตรงที่ชอบมุดๆอยู่ตามพื้นโคนต้นไม้รกๆแทบจะไม่เห็นเต็มๆตัว นับเป็นโชคดีทีเดียว พญาไฟคอเทาสี่ตัวเกาะสูงจนต้องแหงนคอ จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:09:45

ความคิดเห็นที่ 14 หลังจากผิดหวังกับเอี้ยงถ้ำไต้หวันเพราะไม่ได้เห็นเต็มตาสักที แต่สมหวังกับมุ่นรกสีคล้ำแทน เราก็บ่ายหน้าไปดูนกทุ่งกันบ้าง นกเด้าลมเหลืองยังคงมีอุปนิสัยหากินตามท้องนาใกล้น้ำ กระติ๊ดขี้หมูและกระติ๊ดตะโพกขาวเป็นฝูงใหญ่ตามกอหญ้าหน่อ หน่อกอหญ้านี้เนื้อขาวมีจุดดำแต้ม กินอร่อยนักแล ช่วงนี้เราจะเห็นกระจิบยอดหญ้าได้ง่าย ปรอดจีนเห็นทั่วไปเป็นฝูงใหญ่บางฝูงเล็กบ้าง เพราะเราผ่านเขตใต้มาแล้วจึงไม่เห็นปรอดไต้หวันอีกต่อไป จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:10:07

ความคิดเห็นที่ 15 เที่ยงนี้ศาสตราจารย์ช่ายพาเราไปเลี้ยงข้าวกลางวัน เป็นมื้อเที่ยงที่ประทับใจมากที่สุด มื้อที่อร่อยสุดตั้งแต่เดินทางมาถึงแดนโฟโมซา และคงหาทานไม่ได้ในบ้านเรา และเป็นมื้อที่คิดราคาตามน้ำหนัก ซึ่งก็แปลกดีมีอาหารกว่า30ชนิดให้เลือกตักเอาเอง ใครกินจุก็ตักมาก ใครกินน้อยก็ตักน้อย มีข้าวสวยแลข้าวก้องบริการ มีน้ำซุปที่ให้เติมแบบไม่อั้น และที่ติดใจเอามากก็เพราะเป็นอาหารเจ เจล้วนๆ แต่ดูเป็นหมูทอด ไก่ทอด หอยจ้อ สารพัด รสชาดวิเศษสุด ร้านอาหารมังฯของคุณพี่จำลองที่สวนพลูต้องชิดซ้ายให้ทีเดียว จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:10:29

ความคิดเห็นที่ 16 บ่ายศาสตราจารย์ช่ายขับรถพาเราขึ้นไปดูนกที่เหมยฟง ซึ่งเป็นหนึ่งในสิบแหล่งดูนกที่ขึ้นชื่อสำหรับนกถิ่นเดียว ใช้เวลาเดินทางราว90นาทีก็ถึงที่หมาย อีกเช่นกันว่านี่ก็เป็นศูนย์ทดลองพันธุ์พืชพรรณไม้ของมหาวิทยาแห่งชาติไต้หวัน ที่ๆซึ่งศาสตราจารย์ช่ายเคยประจำอยู่นั่นเอง กินเนื้อที่6,000กว่าไร่ โดยเนื้อที่เฉพาะแปลงทดลอง1,661ไร่เศษ เป็นเขาที่มีระดับความสูงตั้งแต่900ถึง1,200เมตร ความชันตั้งแต่15-30องศา ประกอบด้วยป่าเขตอบอุ่นและร้อนชื้น ทุ่งหญ้าและพื้นที่เพาะปลูก สวนไม้ดอก และพืชไร่ จะเห็นได้ว่าประเทศเขาให้ความสำคัญของป่าและมีการศึกษาอย่างจริงจังเพียงไร การไปดูนกที่นี่จะต้องติดต่อกับชมรมดูนกหนานโถวเสียก่อน เพราะที่นี่จำกัดปริมาณนักท่องเที่ยวด้วย เราพบนกถิ่นเดียวชนิดที่6 นกกะรางไต้หวัน Garrulax morrisonianus จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:11:11

ความคิดเห็นที่ 17 และชนิดที่7 นกปีก-ลายไต้หวัน Actinodura morrisoniana จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:11:55

ความคิดเห็นที่ 18 ที่มาพร้อมกับจับแมลงสีน้ำตาลแดง นกเขนสีฟ้าหางขาวเกาะกิ่งในระดับสายตา บางครั้งก็ลงมากินน้ำตรงทางเดิน นกกะรางสีข้างเทา Garrulax caerulatus กระโดดไปตามพงรกๆ จนดูรายละเอียดไม่ค่อยจะทัน นกปีกสั้นสีฟ้าส่งเสียงมาจากใต้พุ่มไม้รกทึบสักที่ ซึ่งเรายากที่จะเห็นตัวมันได้ นกถิ่นเดียวชนิดที่8 นกกะรางคุณสเตีย Liocichla steerii จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:12:59

ความคิดเห็นที่ 19 ฝูงเล็กๆ3-5ตัวที่ร่าเริงไม่อยู่สุข ส่งเสียงดัง จี๋-----จิ้ว------(แปลทับศัพท์ว่า ช่วย! ด่วน!) ตามมาด้วยชนิดที่9 นกภูหงอนไต้หวัน Yuhina brunneiceps เป็นภูหงอนที่ทำสีผมวันรุ่นทันสมัยสุดๆ โกรกสีน้ำตาลกลางหงอน แถมไว้เคราดำอีกต่างหาก พร้อมแถบคาดตาดำบางๆ ในเวฟนกนี้เราโชดดีได้เจอนกติ๊ดหลากสี ที่มีสีสันสดใสอีกด้วย วันนี้เราใช้เวลาไปทั้งวันกับการดูนก อากาศเปลี่ยนแปลงรวดเร็วมาก เพียงบ่ายห้าโมงอุณหภูมิก็ลดลงเหลือสักยี่สิบองศาแล้ว ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม แม้วันนี้เรายังไม่มีโชคของไก่ฟ้าสวินโฮ และไก่ฟ้ามิคาโด้ แต่หวังว่าพรุ่งนี้เราจะไม่พลาดแน่ แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 10:14:01 จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:13:38

ความคิดเห็นที่ 20 วันที่17 ตุลาคม 2003 เสียงนกเอี้ยงถ้ำไต้หวันปลุกเราตั้งแต่ตีสีกว่าๆ จนอดรนทนไม่ได้กับเสียงที่รบเร้านี้ ตีห้าครึ่งจึงออกมาหาต้นตอของเสียง มันเกาะอยู่บนกิ่งสนในสวนหย่อมนั่นเอง แม้ท้องฟ้ายังมืดอยู่ แต่อาศัยแสงไฟจากสวนหย่อมที่เปิดอยู่ พอให้เห็นตัวนกเป็นสีดำเท่านั้น พอฟ้าเริ่มสาง สีสันก็เปลี่ยนไปเป็นน้ำเงินเข้ม และชัดเจนขึ้นเรื่อยๆเป็นน้ำเงินเข้มอมดำวาว จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:14:48

ความคิดเห็นที่ 21 เช้านี้ศาสตราจารย์ช่ายพาเราไปอีกด้านหนึ่งของเทรลเหมยฟง หุบด้านล่างจะมีธารน้ำลุ่ยเอียนไหลผ่าน เนื้อที่6,435ไร่ ระยะทางนี้10กิโลเมตร แต่เราเดินเพียง3 กิโลเท่านั้น เพียงเข้าไปในเทรลไม่มากนักก็เจอนกกระทาไผ่ Bambusicola throracica สามตัววิ่งนำอยู่ข้างหน้า พ้นไปอีกสามโค้ง นกถิ่นเดียวชนิดที่10 จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:15:53

ความคิดเห็นที่ 22 ไก่ฟ้าสวินโฮตัวผู้ สีน้ำเงินไว้ผมรากไทรสีขาวเป็นแนวยาว เดินหากินนำเราอยู่ห่างออกไปสักยี่สิบเมตร แม้จะไม่ได้เห็นตัวเมียอยู่ด้วย แต่เราก็ดีใจอย่างยิ่ง นกปีกลายไต้หวันและนกระวังไพรแก้มสีน้ำตาล นกกระรางไต้หวันมาให้เราได้ยลโฉมอีกครั้ง นกไต่ไม้ยูเรเซีย อยู่ในกลุ่มของนกเขนน้อยสร้อยคอแดง ซึ่งวันนี้เราเจอเจ้านกเขนน้อยสร้อยคอแดงหลายครั้งด้วยกัน เดินลึกเข้าไปเกือบสองกิโลเมตรหลังจากที่เจอเจ้าสวินโฮ คราวนี้นับว่าบทโชคดีที่สุดของวันเป็นแน่ นกถิ่นเดียวชนิดที่11 ไก่ฟ้ามิคาโด้ตัวเมีย อีกเช่นกันที่มันอยู่เลยโค้งข้างหน้าเราไป แม้จะไม่ได้ยลโฉมตัวผู้ที่งดงามกว่า แต่ถือเป็นโชคแห่งโชคแล้ว เพราะนายกสมาคมชมรมดูนกญี่ปุ่นมาสิบเที่ยว พกแห้วมาทั้งสิบครั้ง ยังไม่เจอแม้แต่ตัวเมียเลย เราทุกคนต่างลิงโลดด้วยความยินดีกับโชคในเช้าวันนี้ ระหว่างทางเดินกลับออกมาเรายังได้เจอกับกระทาไผ่สามตัวอีกครั้ง แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 10:17:05 จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:16:22

ความคิดเห็นที่ 23 จากนั้นเรามุ่งสู่ป่าเขาสูง ด้านหนึ่งจะเป็นโขดหินเล็กๆมีหญ้าประปราย เพื่อหานกAlpine accentor ซึ่งธรรมดาจะหาได้ไม่ยากตรงจุดนี้ แต่อย่างไรเราก็ไม่เห็นเลย เมื่อเปลี่ยนอีกที่หนึ่งหลังบริเวณห้องน้ำ สิ่งดีๆมักเกิดที่นี่ Vinaceous Rosefinch ตัวเมีย Coal Tit ต่างปรากฏตัวบนยอดสน รวมถึงBeavan’s Bullfinch ที่เปลี่ยนชื่อเป็น Grey-headed Bullfinch นกกระจ้อยVerreaux’s Bush-Warbler นกถิ่นเดียวชนิดที่12 Taiwan Firecrest (Regulus goodfellowi) จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:18:06

ความคิดเห็นที่ 24 และชนิดที่13 Taiwan Bush-Warbler (Bradypterus alishanensis) จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:24:38

ความคิดเห็นที่ 25 ส่วนนกจู๋เต้นจิ๋วเข้าๆออกๆตามหลืบหินและน้ำ ตัวมันเล็กจุนจู๋จริงๆ และยังชอบเต้นไปมาตามหลีบหิน ไม่ค่อยเห็นมันหยุดนิ่งนานสักที อีกทั้งสีสันก็กลืนเข้ากับหินที่มันอยู่ใกล้ด้วย การไล่ล่านกถิ่นเดียวของวันนี้ก็สิ้นสุดลง เพราะตอนบ่ายเราพยายามที่จะหากระทาภูเขาคอขาว Arborophila crudigularis หลายๆจุดก็ไม่พบ ซึ่งขณะนี้เราขาด นกติ๊ดไต้หวันและเจ้ากระทาสองชนิดนี้เท่านั้น แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 10:25:53 จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:25:17

ความคิดเห็นที่ 26 วันที่18 ตุลาคม 2003 ครึ่งวันสุดท้ายที่เราพักอยู่ที่อู้เซ่อแล้ว ศาสตรจารย์ช่ายมารับเราแต่เช้าเช่นเคย วันนี้เราคงดูนกแบบสบายๆไม่รีบร้อนที่จะทำเวลาเหมือนเมื่อวันวาร เราดูนกริมทางข้างถนน นกแว่นตาขาวหลังเขียวฝูงใหญ่บนต้นไม้ไกล หางรำไต้หวันกลายเป็นนกธรรมดาที่เจอตลอดเวลา ครอบครัวของนกระวังไพรอกลายบินจากหุบข้างล่างขึ้นข้างบน ส่วนมุ่นรกสีคล้ำก็ยังคงมุดๆตามโคนต้นไม้ อินทรีดำเริ่มบินวนกลางท้องฟ้า อีกาตัวใหญ่เกาะนิ่งบนกิ่งไม้แห้ง ซึ่งที่จุดนี้ให้เราได้เห็นนกติ๊ดไต้หวัน นกถิ่นเดียวชนิดที่14 ที่อยู่ในฝูงนกภูหงอนไต้หวัน อย่างถนัดชัดเจน นกโพระดกคิ้วดำผู้รักสันโดษมักจะแอบอยู่ในเงามืด หัวขวานด่างแคระ นกกาฝากอกเพลิงบินโลดไปมาพร้อมส่งเสียงสั้นแหลม นิลตวาท้องสีส้มยืนหันข้างอาบแดดอยู่นาน มุ่นรกตาแดงมาเป็นฝูงเช่นเคย นกจับแมลงสีน้ำตาลเกาะนิ่งจนผิดวิสัย อาจเพราะกำลังงุนงงกับฝูงมุ่นรกตาแดงที่ส่งเสียงจ้อกแจ้กฟังไม่ได้ศัพท์ เมื่อรถวิ่งไป ทั้งนกอุ้มบาตรและนกเด้าลมเทายังคงกระดิกหางขึ้นๆลงๆ และบินนำทาง จบการไล่ล่านกถิ่นเดียวของไต้หวัน โดยหวังว่าถ้ามีโอกาสหน้าจะตามล่าเจ้ากระทาภูเขาคอขาวไต้หวันให้ได้ จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:26:58

ความคิดเห็นที่ 27 เมื่อเรามีโอกาสไปดูนกที่อูไหล ในวันที่20 ตุลาคม 2003 เราได้เจอนกมุดน้ำสองตัวเพิ่มขึ้นมาอีกชนิด มันทั้งสองนับว่าเป็นนักว่ายน้ำตัวยง สามารถว่ายทวนกระแสน้ำที่เชียวได้ พร้อมลีลาดำดิ่งปล่อยตัวให้กลิ้งไปตามแรงน้ำสักพักแล้วก็ว่ายทวนน้ำขึ้นไปอีก ช่างมุดน้ำสมชื่อทีเดียวเจียว ขอบคุณ ภาพนกมุดน้ำเอื้อเฟื้อโดยคุณ Raptor News จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:28:08

ความคิดเห็นที่ 28 สำหรับภาพTaiwan bush-warbler มาจากหนัง LoveTaiwan know endemic species ที่ทางนายกสมาคมนกแห่งไต้หวันคุณเบนจามินมอบให้ผม เมื่อวันที่เราไปเยือนเขา หนังสือเล่มนี้แหละครับ ราคาติดNT$250 เพื่อนๆที่สนใจลองติดต่อซื้อไว้สักเล่มคงเป็นประโยชน์ แม้ว่าจะเป็นภาษาจีนทั้งหมดก็ตามที http://www.bird.org.tw/ จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:29:21

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่าน แม้จะเป็นเรื่องเก่า  แต่หลายท่านอาจไม่ได้อ่าน หรืออ่านแล้วลืมไปแล้ว ขอให้ทุกท่านที่จะไปล่าไล่นกถิ่นเดียวของไต้หวันสมปรารถนาด้วย ขอบคุณ ศาสตราจารย์ช่ายที่พาชี้เป้า เพราะถ้าไม่มีท่าน ชาตินี้จะสามารถทำลายสถิติเห็นนกถิ่นเดียวของไต้หวัน13ชนิด ในเวลา2วันครึ่ง ไม่ได้แน่ๆ ขอบคุณภาพประกอบจากคุณกุคาโคสึ และคุณRaptor News จากคุณ : กรกส เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:31:44

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ต้มส้มปลากระบอก เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 11:46:01

ความคิดเห็นที่ 31 ข้อมูลดีมากครับ  ขอบคุณครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 12:04:27

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณข้อมูลดีๆที่นำมาฝากครับบ............. จากคุณ : สายลมแห่งวิงค์ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 13:55:17

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านมันดี ฮาดี เลยพี่โก   อิอิ     จากคุณ : Woodsman เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 14:56:38

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณครับ จากคุณ : กินเปี้ยว เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 17:47:46

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณครับสำหรับข้อมูลดี ๆ ครับ จากคุณ : พนาไพร เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 05:25:37

ความคิดเห็นที่ 36 ดีนะ ได้พบนกใหม่ๆ หลายชนิด จากคุณ : Bunting เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 07:20:17

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณค่ะ   จากคุณ : Tiger Shrike เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 19:36:21