ความคิดเห็นที่ 1 มุมสงบแบบนี้จะเหลือหรือเปล่าคะ ? จากคุณ : tintila เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 11:38:50

ความคิดเห็นที่ 2 เอาใจช่วยธรรมชาติ  กำลังเล็ก ๆๆ คนนี้ จะช่วยเผยแพร่ข้อมูลค่ะ จากคุณ : คนอยู่บ้าน เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 11:51:31

ความคิดเห็นที่ 3 อ่านข่าวแล้วเครียดจัง ไม่อยากให้เกิดขึ้นเลยครับ จากคุณ : แมลงภู่บนหูกระต่าย เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 12:07:06

ความคิดเห็นที่ 4 เราคงต้องเปลี่ยนอาชีพเลยล่ะค่ะ ถ้ามันเกิดขึ้นจริง ทะเลที่สวยงาม สงบ เงียบ ก็คงไม่มีอะไรเหลือ จากคุณ : ->บังเอิญไหมที่เราได้พบกัน<- เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 12:16:14

ความคิดเห็นที่ 5 เพื่อนทำงานอยู่ในองค์กรท้องถิ่นก็มาเล่ามาบอกให้ฟังตลอดค่ะ ตัวเพื่อนเองรับรู้เรื่องกินนอกกินในมาตลอด  เค้าบอกว่าตัวเค้าเองก็แค่เสียงเล็กๆ จะไปต้านทานอะไรได้ ทำได้แค่มาเล่าให้เพื่อนๆฟัง คนอื่นจะได้รับรู้เรื่องราวไปด้วย ตัวหนูเองฟังแล้วก็พูดไม่ออก เป็นห่วงชีวิตเพื่อนมากกว่า ก็ได้แต่หวังว่าประโยชน์คงได้ตกที่ชาวบ้านบ้าง จากคุณ : -ทำเป็นเล่นไป- เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 13:05:03

ความคิดเห็นที่ 6 โหวตค่ะ จากคุณ : บาร็อกอมยิ้ม เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 13:24:33

ความคิดเห็นที่ 7 เคยไปปากบารา นั่งเรือไปอาดัง ก็คิดว่า ท่าเรืออยู่ที่ฝั่งแผ่นดินใหญ่ ก็ไกลจากเกาะท่องเที่ยวมากทีเดียว การพัฒนาเป็นท่าเรือส่งสินค้า น่าจะทำได้ อีกอย่างท่าเรือนี้ ไม่ได้ใหญ่โตพอจะแข่งกับสิงคโปร์แน่นอน เคยบินผ่านไปสิงคโปร์ มาเลเค้ายังถางป่าสร้างท่าเรือเลย แต่ท่าเรืออยู่ในขอบเขตของเค้า ไม่งั้น คงต้องทำแบบคาสิโน ไปสร้างในเมืองใกล้ชายแดนเอา แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 14:05:06 จากคุณ : www3www เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 14:03:55

ความคิดเห็นที่ 8 รู้สึกแย่จังเลยค่ะ แล้วอีกหนอ่ยจะเหลืออะไรดี ๆ ให้เราได้ดูมั้ย จากคุณ : แมวดื้อ กะ มหาซน เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 14:12:27 A:61.91.67.126 X: TicketID:214019

ความคิดเห็นที่ 9 จำได้ว่า รัฐบาลชุดที่แล้ว ได้ระงับโครงการท่าเรือน้ำลึกปากบาราแล้วนี่ครับ ตอนนี้มันกำลังโดนปลุกผีขึ้นมาใหม่อีกแล้วหรอเนี่ย โครงการนี้ ผมฟันธงได้เลย เสียมากกว่าดีแน่นอน มิพักต้องเอ่ยถึงเรื่องธรรมชาติที่จะเสียหายไปแค่ไหน เอาแค่ด้านธุรกิจท่องเที่ยว ถ้าธรรมชาติพัง ธุรกิจท่องเที่ยวพังหมดแน่นอนครับ จากคุณ : David_kop เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 15:01:44

ความคิดเห็นที่ 10 เมื่อไรถึงจะเลิกนึกผลกำไร ผลระโยชน์ส่วนตัวมากกว่าส่วนรวม เข้าใจดีถึงการพัฒนา ไปสู่เจริญเติบโตของประเทศ แต่บางอย่างมันก็ไม่ควรที่จะทำจริงๆ อยากให้ประเทศไทยเหมือนกับญี่ปุ่น ไม่ว่าประเทศจะพัฒนาไปไกลแค่ไหน การเจริญเติบโตทางธุรกิจมีมากอย่างไร แต่พื้นที่ที่เป็นธรรมชาติ ก็ถูกดูแลรักษาได้เป็นอย่างดี กลัวจะ.....เสีย......มากกว่าได้....... จากคุณ : kumza เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 15:06:58

ความคิดเห็นที่ 11 เราจะมีส่วนรักษาธรรมชาติ ป่าไม้ น้ำ ทะเล และ ภูเขา ยังไงได้บ้าง บางทีเราเห็นอะไรที่ดูไม่เหมาะ แต่เราก็ไม่กล้าที่จะบอก เพราะภัยมืดมันเยอะจริงๆ จากคุณ : I'm westie เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 16:10:16

ความคิดเห็นที่ 12 ผมก็รักตะรุเตา อาดังราวี หลีเป๊ะ... เพราะชอบดำน้ำในพื้นที่ อันดามันใต้ มาก... อย่างไรก็ตาม ผมมองท่าเรือขนาดใหญ่ ฝั่งอันดามัน ว่ามีความจำเป็น ไม่ต้องไปคิดถึงว่าจะเกิดการขนถ่ายสินค้ามากมายแทนสิงค์โปร์หรอกครับ.. เอาแค่สามารถขนสินค้ามาออกทางนี้ได้ โดยไม่ต้องอ้อมแหลมมลายู และมีช่องทางที่จะรับน้ำมันดิบ นอกจากอ่าวไทย ผมก็พอใจ.. แต่ผมไม่ได้ย้ำว่าต้องเป็นที่ปากบารา ที่ไหนก็ได้ฝั่งอันดามันสักที่หนึ่ง ลึกๆ ผมเชื่อว่า ผลกระทบต่างๆ ที่จับต้องได้ทางวิทยาศาสตร์ มันมีวิธีการป้องกันและแก้ไขทั้งนั้น แต่ถ้าเป็นผลกระทบด้านอารมณ์ ความรู้สึก ผมก็คงตอบไม่ได้ จากคุณ : Wobbegong เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 17:35:36

ความคิดเห็นที่ 13 คุณ Wobbegong มีความเข้าใจผิดแล้วครับ การศึกษาผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมหรือ EIA นะ เอามนุษย์เป็นที่ตั้งนะครับ ไม่ใช่เอาธรรมชาติเป็นที่ตั้ง ดังนั้นเชื่อเถอะการทำ EIA ส่วนใหญ่ไม่กระทบทั้งนั้นแหละเพราะมันศึกษาผลกระทบที่เกิดกับมนุษย์ไม่ใช่ผลกระทบที่เกิดกับธรรมชาติ วิทยาศาสตร์ในด้านสิ่งแวดล้อมที่ผมอยู่ในสายนี้ ถ้าเทียบกับความซับซ้อนทางธรรมชาติบริเวณอันดามันแล้ว ความรู้ของเรายังเป็นแค่ขี้ฝุ่นครับ จะเอาอะไรไปป้องกันหรือแก้ไขได้ ตราบเท่าที่มนุษย์ไม่สามารถควบคุม แผ่นดินไหว พายุฝน พายุหิมะได้ การกระทำใดย่อมทำให้ธรรมชาติเปลี่ยนแปลงไปแล้วก็ส่งผลถึงมนุษย์เสมอจะช้าเร็วก็ว่ากันไปครับ ดังนั้นสมควรทำไหมสำหรับผมประเทศไทยควรเป็นประเทศท่องเที่ยวและการเกษตร มากกว่าเน้นทางด้านโ,จิสติกส์และอุตสาหกรรมอย่างที่เป็นอยู่ จากคุณ : et009 เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 22:10:28

ความคิดเห็นที่ 14 ตามข่าวจาก FB ของอาจารย์ศศินอยู่เหมือนกันค่ะ เศร้าใจจริงๆ ขอร่วมด้วยช่วยโหวตให้คนได้ทราบกันเยอะๆ นะคะ จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 22:30:14

ความคิดเห็นที่ 15 โหวตให้ค่ะ ไม่อยากให้เรื่องเงียบหายไปเลย เดี๋ยวจะเอาไปแชร์ในเฟสบุคนะคะ จากคุณ : oyster tragidy เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 22:51:16

ความคิดเห็นที่ 16 ยกมาแต่ข้อเสีย ข้อดีกลับไม่ยกมาเสนอ มีท่าเรือให้สินค้ามาส่งไม่ต้องอ้อมไปสิงคโปร์ เศรษฐกิจภาคใต้จะดีขึ้นขนาดไหน ไม่นับเรื่องการจ้างงาน การขนส่ง สินค้าราคาถูุก ไม่ต้องขนจากสิงคโปร์มา ว่าแต่ท่าเรือปากบารา มันเกี่ยวอะไรกับตะรุเตา โยงมั่วไปหมด แม่น้ำเจ้าพระยาเรือสินค้าก็วิ่งอยู่ ไม่เห็นมีคนไปสนใจเรื่องสิ่งแวดล้อม อันนั้นน่าจะห่วงกว่าเพราะมันปากอ่าว แนวป่าโกรงกางทั้งนั้น ถ้าสิงคโปร์คิดแบบนั้น ปานนี้ คงไม่เจริญขนาดนี้ นั้นยิ่งหนักกว่าเพราะเป็นท่าขนถ่ายน้ำมัน ใจคอจะให้ชาวบ้าน จับปลา ขับเรือจ้างรับนักท่องเที่ยวอย่างเดียวเหรอ จากคุณ : linder445 เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 23:11:26

ความคิดเห็นที่ 17 ใช่แล้วครับเหตุการณ์นี้ต้องมองหลายมิติ ผมขอคิดต่างอีกข้อ ไม่ต้องคิดไกลฝันให้ท่าเรือปากบาราแข่งกับท่าเรือสิงค์โปร์  เอาแค่เสกลเล็กๆ เรื่องของโลจิสติกส์ก็พอ รู้หรือไม่ทุกวันนี้สินค้า(แปรรูป)ทางการเกษตร ประมง ล็อตใหญ่ๆ จากภาคใต้ ไม่สามารถส่งออกจากท่าเรือฝังอันดามันของไทยไปต่างประเทศได้ (ระนองก็ไกลไป กันตังก็เล็กมาก) รถสินค้าจากภาคใต้ทั้งหมด ต้องคอยต่อคิวยาวเหยียดในแต่ละวันที่ ด่านนอก อ สะเดา จ สงขลา เพื่อขอข้ามแดนเอาสินค้าของไทยเราไปฝากขึ้นเรื่อที่ ท่าเรือปีนัง นอกจะเสียค่าเสียเวลาในการข่นส่งแล้ว (ด่านมาเลย์เข้มมากเพราะต้องระวัง ทั้งยาเสพติด หนีภาษี เอกสารอีกสารพัด) เราต้องเสียค่าผ่านด่าน ค่าขึ้นเรือ ค่าท่าเรือ ค่าศุลกากรทั้งที่มาเลย์และเมือเข้าไทย ไม่นับค่าเงินจ่ายรายทางใต้โต๊ะ   เช่นกัน สินค้าจากต่างประเทศจะเอามาลงที่ภาคใต้ ก็ต้องผ่าน ปีนัง ในระบบเดียวกัน เราเสียตังค์ในส่วนนี้ไปให้มาเลย์แต่ละปีมากไม่รู้เท่าไร ที่เราไม่ควรเสีย เนืองจากกค่าข่นสงแพงขึ้นแน่นอน ราคาสินค้าปลายทางที่ภาคใต้ย่อมแพงขึ้น (เช่นกันสินค้าสงออกทางการเกษตรเราและมาเลย์ก็ตัวเดียวกัน แต่จากไทยต้องบวกค่าขนส่งอีก คิดดูว่าใครจะได้เปรียบกับสินค้าส่งออกมากกว่า) ไม่พอมาเลย์ก็เคี่ยวเพราะรู้ว่าเราไม่มีทางเลือก ค่าด่าน ค่าขึ้นเรือ ก็ขึ้นราคาได้ตามใจ (ยิงแพงเท่าไรต้นทุนสินค้าสงออกเราก็ยิงแพงกว่าของจากมาเลย์) ภาครธุรกิจเราทำอะไรต้อรองได้ไหมไม่ได้เลยเพราะเราไม่มีทางเลือก คิดง่ายๆ ถ้ายี่สิบปีก่อน แหลมฉบังไม่ได้เกิดและสินค้าบ้านเราทุกตัวต้องไปออก ทีท่าเรือเขมร คุณคิดว่า ความมันคงทางเศรษฐกิจของเราจะเป็นไง ปากบาราก็เช่นเดียวกันเพียงแต่เป็นเสกลที่เล็กลง ดังนั้น จปส การสร้างท่าเรือที่ปากบาราเราไม่ได้ต้องการจะสร้างท่าเรือแข่งกับใครเราไม่ได้คิดจะสร้าง แหลมฉบัง 2 มาตราพุด 2 แต่เราไม่อยากพึงใครหายใจอีกต่อไป -------------------------- ถ้าคุณคิดว่า มีทางไหนไหมทีแก้ปัญหานี้ได้โปรดชี้แจงด้วย ถ้าหาทางออกไม่ได้ก็ไม่ว่า แต่ขอให้แจกข้อมูลให้สังคมให้ถูกต้องให้ครบทุกด้าน (อย่าใส่ไข่ เช่น ท่าเรือทำให้ตะรูเตาเน่า มันไม่เกี่ยวกันเลย) ผมขอแค่นั้น แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 11:33:37 จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 02:09:39

ความคิดเห็นที่ 18 ไม่น๊าาาาาาาา !!!! จากคุณ : ElinTyne เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 02:19:39

ความคิดเห็นที่ 19 โรงไฟฟ้าไม่เอา ท่าเรือไม่เอา โรงงานไม่เอา ...ทุกอย่าง เราต้องไปขอใช้จากประเทศข้างๆทุกด้านของประเทศไทย จากคุณ : www3www เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 07:31:11

ความคิดเห็นที่ 20 ถ้าไม่ใช้ไฟ ก็ไม่ต้องสร้าง ถ้าจะใช้ก็ยอมเสียอะไรบ้างเถอะครับ ปัจจุบันไทยใช้แต่ เพื่อนบ้านสร้าง การทำลายก็แค่นอกดินแดนที่เรียกว่าไทยแค่นั้นแหละครับเราชอบโกหกตัวเอง แต่ลืมไปว่าทุกอย่างที่เราใช้เราก็เอามาจากธรรมชาติเท่านั้น http://en.wikipedia.org/wiki/Sustainable_development et009 ส่วนEIA เดาว่า เกิดผลกระทบอะไรบ้าง มีมาตราการอะไรบ้างเพื่อให้คน ดำเนินกิจกรรมหรือโครงการ ตลอดคนอนุญาตได้ตัดสินใจรอบคอบ.อีกนิด ถ้าเรื่องสิ่งแวดล้อม ปัจจุบันเข้าไม่ได้เน้นว่าต้องเอามนุษย์เป็นที่ตั้งนะครับ..อย่าพึ่งว่าใครผิด อังกฤษกำหนด ในตางรางที่สอง กำหนดเป็นพื้นที่ที่ต้องมีการประเมิน ลองหาดูครับ EIA ส่วน ของเมกา ก็ให้ดู  nepa ก็แล้วกันครับ (เห็นว่าเรียนด้านนี้อยู่) http://www.ecifm.rdg.ac.uk/protected_areas.htm http://en.wikipedia.org/wiki/Rachel_Carson จากคุณ : เอ่ยรัก (เอ่ยรัก) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 08:45:33

ความคิดเห็นที่ 21 ใครยืนฝั่งไหนก็คงต้องหนุนด้านนั้นเต็มที่      ..ถ้าไม่เอาก็ต้องหวังพึ่งประเทศ เพื่อนบ้านต่อไป ปล.ผมเคยแอบเชื่อนะว่าสิงคโปร์จ้าง NGO บ้านเราประท้วงเวลาประเทศเราจะ พัฒนาอะไรที่จะกระทบบ้านเค้า 55+ จากคุณ : gazeclub เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 10:39:36

ความคิดเห็นที่ 22 บ้านเราไม่เคยคิดต้นทุนสำหรับทรัพยากรธรรมชาติอยู่แล้ว ค่าไฟฟ้าก็คิดต้นทุนเริ่มจากตัวเขื่อน น้ำประปาก็คิดต้นทุนเริ่มที่โรงกรอง แก๊สก็เริ่มคิดต้นทุนที่แท่นขุดเจาะ อย่างว่าแหล่ะ ค่าการจัดการและดูแลทรัพยากรธรรมชาติ ในเมื่อไม่มีในต้นทุน ทำยังไงก็กำไร  แค่ทำ EIA ให้ผ่านเท่านั้น โครงการก็ถูกอนุมัติ แต่ไปดูตอนปฏิบัติและดำเนินงานต่อมาจริงๆซิ   คนที่มาประท้วงมีแต่ชาวบ้านตาดำๆที่เดือดร้อนและได้ผลกระทบโดยตรง ไม่มีใครสนใจอย่างจริงๆจังๆหรอก  เป็นแบบนี้มานานแล้วและจะเป็นต่อไปอีกตราบใดที่ไม่เปลี่ยนวิธีคิด วิธีมอง แล้วสุดท้ายคนตัวเล็กๆเหล่านั้นอยากจะได้อะไรคืนก็ไปฟ้องร้องศาลปกครองเอาเอง เพราะคนส่วนใหญ่ได้รับประโยชน์มากกว่าในแง่ตัวเงิน  ดูมาบตาพุดซิครับ เป็นตัวอย่างที่ดีเลย  ตาย+พิการ ไปแล้วกี่ศพ ส่วนตัวคิดว่าสังคมที่เจริญและมีคุณธรรมแล้ว ไม่ใช่เอาเสียงส่วนใหญ่เป็นหลักอย่างเดียวแล้ว...จบ !   แต่คนส่วนใหญ่ต้องเสียสละให้คนส่วนน้อยที่เดือดร้อนด้วย ไม่ใช่คน (เสียง) ส่วนน้อยที่ถูกผลกระทบต้องเสียสละให้คน (เสียง)ส่วนใหญ่เสมอไป   หลักคิดแบบนี้ถ้ามันจะเจริญได้ก็ได้แต่เพียงวัตถุเท่านั้น ทางจิตใจไม่มีทางเลย มันถึงได้เสื่อมลงกันอยู่ทุกวี่ทุกวัน  บอกไว้เลยระยะยาวรุ่นลูกรุ่นหลานจะไม่เหลืออะไร (ช่างหัวมันซิ....!) จากคุณ : หนุ่มค้างปี เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 12:10:50

ความคิดเห็นที่ 23 ผมจะไม่ปฏิเสธโครงการใหญ่ๆเหล่านี้เลย ถ้าคิดและทำในที่ขาดความเจริญและรายได้ เช่นภาคอีสานของประเทศ แต่โครงการใหญ่ๆ ในที่มีเศษฐกิจดี มีความลงตัวอยู่แล้วไม่ว่าด้านการประมง เกษตรกรรม การท่องเที่ยว ผมว่ามันไม่มีความคุ้มค่าเลยกับทรัพยากรที่เสียไป ทรัพยากรธรรมชาติที่ใช้เวลาสั่งสมเป็นร้อยๆ พันพัน ล้านๆปี ประเทศที่พัฒนาแล้วคิดถึงเรื่องนี้มากๆ ดูอเมริกา เป็นประเทศที่มีน้ำมันมากอันดับต้นๆของโลก แต่ไม่เคยขุดขึ้นเอามาใช้เอามาขาย ผมคิดว่าแค่เรือน้ำมันล่มแค่ครั้งเดียว อุทยานแห่งชาติตะรุเตา หมู่เกาะเภตราและหลีเป๊ะ คงเสียหายเกินกว่าจะเยียวยา และหลังจากปะการังฟอกขาว แล้วความอุดมสมบูรณ์ของอันดามันตอนเหนือลดลงอย่างมาก ความอุดมสมบูรณ์ของปะการังน้ำตื้นยังคงมีอยู่ก็ที่อันดามันใต้แห่งนี้ การที่จะทำลายสิ่งหนึ่งมันง่ายเพียงพลิกผ่ามือแต่การที่จะสร้างมันกลับยากกว่านั้นเป็นล้านๆเท่า สิ่งที่เราทำในวันนี้จะกระทบไปถึงลูกหลานต่อไป คุณจะเก็บอะไรไว้ระหว่างท่าเรือน้ำลึกที่ทันสมัย กับความงดงามและทรัพยากรธรรมชาติทางทะเล ที่มีน้อยประเทศในโลกจะมีอย่างที่เรามี แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 13:36:08 จากคุณ : Thoto_Dive เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 13:33:33

ความคิดเห็นที่ 24 คุณ Nitty.M พูดถูกครับ การสร้างท่าเรือนี้ เพื่อลดค่าใช้ และระยะเวลา ในการส่งออก ตอนแรกนี้ โครงการพัฒนาท่าเรือน้ำลึกนี้ ทางกรมเจ้าท่า มีพื้นที่ศึกษา อยู่ 4 ตัวเลือก ปากบารานี้ถูกตัดออกตอนแรกเลย เพราะอยู่ในพื้นที่เขตอุทยาน มีการศึกษาเบื้องต้นไปลงที่ คลองบุโบย จ.สตูล แต่มีหน่วยงานหนึ่ง เห็นควรว่าตรงปากบารานี้เหมาะสมกว่า จึงทำเรื่องให้ กรมเจ้าท่า ศึกษาเบื้องต้นในการสร้างตรงนี้ แล้วนำไปเปรียบเทียบกับคลองบุโบย เมื่อเปรียบเทียบแล้ว กลายเป็นว่า ตรงปากบาราเหมาะสมกว่าครับ(ผมไม่ทราบว่าศึกษาด้านใดบ้าง) จากคุณ : Mr.pokpak เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 13:41:00

ความคิดเห็นที่ 25 เรายืนฝั่งเดียวกับธรรมชาติ การพัฒนาทางเศรษฐกิจ คิดหรือว่าคนในพื้นที่ได้จริง พอพื้นที่เจริญคนต่างถิ่นต่างด้าวก็เข้ามา สิ่งที่เสียไปแล้วเรียกคืนไม่ได้ คนที่อยู่ดั้งเดิมเขาไม่ได้ต้องการด้วยหรอก ประชาชนได้หรือนายทุนได้กันแน่ จากคุณ : weirdbird เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 14:13:50

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่เคยไป แต่ไม่เห็นด้วย บางที่ไม่จำเป็นต้องมีการพัฒนาเพื่อผลทางเศรษฐกิจเสมอไป ของแบบนี้เข้าทำนองคนรู้จักออม บางส่วนไว้ใช้ บางส่วนเก็บ สงสัยทำไมรัฐเราใช้หัวคิดไม่เป็น จากคุณ : งงมึนเอ๋อเซ่อเปิ่นหลง เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 14:21:29

ความคิดเห็นที่ 27 et009 ผมพูดตรงไหนเรื่อง EIA???? ที่ผมเขียนไว้ คือ "ลึกๆ ผมเชื่อว่า ผลกระทบต่างๆ ที่จับต้องได้ทางวิทยาศาสตร์ มันมีวิธีการป้องกันและแก้ไขทั้งนั้น แต่ถ้าเป็นผลกระทบด้านอารมณ์ ความรู้สึก ผมก็คงตอบไม่ได้ " อารมณ์ ความรู้สึก ของตัวบุคคล มันเป็นเรื่องปัจเจก แตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล แต่เมื่อคนมารวมกันเป็นสังคม หมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด ประเทศ มันก็ต้องมีความจำเป็นที่ทำบางอย่าง เืพื่อให้สังคมอยู่ได้ โดยขัดความต้องการของปัจเจกแต่ละคนบ้าง จากคุณ : Wobbegong เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 16:24:26

ความคิดเห็นที่ 28 ปากบารา เดิมเป็นท่าเรือเล็กๆ เวลาเรือเข้าออก ต้องรอเวลาน้ำขึ้นน้ำลงด้วย  เวลาจะสร้างท่าเรือน้ำลึก น่าจะมีการขุดอย่างมากมาย  คงจะเกิดการเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ทางธรรมชาติ   ชาวประมงคงจะกระทบมากที่สุด  รวมทัั้้งวิถีชุมชนคนแถวนั้นด้วย  เพราะจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก  ไม่รู้ว่ามีการศึกษาผลกระทบ อย่างไรบ้างกับชุมชน จากคุณ : kaku เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 19:04:13

ความคิดเห็นที่ 29 ที่นี่เป็นบ้านเกิดของเราค่ะ ท่าเรือปากบาราเราใช้ท่าเรือนี้ลงเรือไปเที่ยวเกาะบ่อยๆ ไม่ทราบว่าท่าเรือน้ำลึกที่จะสร้างมันดีมากแค่ไหนนะ แต่เกือบ 100% ของคนในพื้นที่เชื่อว่าไม่มีใครต้องการมัน และเชื่อว่าไม่มีชาวบ้านคนไหนอยากเปลี่ยนอาชีพที่ตัวเองรักไปทำอาชีพอื่นเพราะถ้ามีท่าเรือน้ำลึก ประมงน้ำตื้นอย่างชาวบ้านจะไม่สามารถทำมาหากินได้.....เราไม่ได้มีความรู้เรื่องนี้มากนักว่ามันจะส่งผลให้ประเทศร่ำรวยมากขึ้นแค่ไหน..แต่เท่าที่รู้เมื่อปีที่แล้วมีรายการทีวีไปทำรายการเรื่องนี้..ไม่ปรากฎการทำประชาพิจารณ์ใดๆมีแต่การ make report ขึ้นมาว่าได้มีการทำเรียบร้อยว่าประชาชนท้องถิ่นเห็นด้วย...แต่ชาวบ้านในพื้นที่ยังไม่ทราบด้วยซ้ำว่าไปทำกันที่ไหน ตอนไหนและเมื่อไหร่ ....ที่นี่เป็นที่ที่สงบมาก เป็นจังหวัดชายแดนไทย-มาเลย์ที่ไม่มีความรุนแรง และเป็นเมืองท่องเที่ยวสำหรับนักท่องเที่ยวที่รักธรรมชาติอย่างแท้จริง หลีเป๊ะ อาดัง-ราวี ตะรุเตาต่างก็ต้องใช้ท่าเรือปากบาราเป็นท่าเรือหลักไปยังเกาะเหล่านี้..ไม่อยากให้ความเจริญที่ดูยิ่งใหญ่อลังการนี้เข้ามายึดพื้นที่เลย คนในพื้นที่ ที่ซุกหัวนอนของพวกเราก็ดีอยู่แล้วอยู่กันอย่างสงบแบบนี้ พวกเราไม่ต้องการมัน แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 21:04:28 จากคุณ : ปีโป้บอย (ปีโป้บอย) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 20:59:54

ความคิดเห็นที่ 30 ไม่รู้ว่าจะแย่งกันเจริญทางด้านวัตถูไปเพื่ออะไร ในเมื่องสิ่งที่มนุษย์ต้องการจริงๆ มีแค่ ปัจจัย 5  ก็ดำรงชีวิตอยู่ได้ โดยไม่ต้องไปเบียดเบียนใคร วัดความเจริญจาก GDP...แต่ละเลยความเจริญทางธรรมชาติที่เพื่อนร่วมโลก(พืชและสัตว์)จำเป็นต้องใช้... มนุษย์บอกตัวเองว่านับวันยิ่งเจริญๆขึ้น...แต่กลับมีสัตว์และพืชหลายชนิดที่กำลังจะสูญพันธุ์ไปเพราะความเจริญของมนุษย์.. โลกนี้ไม่ใช่ทรัพสินส่วนตัวของมนุษย์ แต่มนุษย์กลับไปแย่งชิงทุกสิ่งทุกอย่างมาเครอบครองป็นของตัวเองอย่างน่าไม่อาย เอาทรัพยากรธรรมชาติมาใช้อย่างสิ้นเปลืองมโหราณ และนับวันก็ต้องการมากขึ้นเรื่อยๆ เพียงเพราะสนองตัณหาคำว่า เจริญ เท่านั้นเอง ผลพลอยได้ที่แท้จริงจากความเจริญของมนุษย์ คือ การสูญสิ้นทรัพยากรทางธรรมชาติในไม่ช้าและกลายมาเป็นขยะที่จะเพิ่มปริมาณมหาศาลแทน ถึงตอนนั้น(อีกไม่เกิน 50 หรือ 100 ปี) สิ่งที่มนุษย์รุ่นหลานจะได้รับสืบทอดมรดกจากรุ่นที่แข่งกันพัฒนา คือ ขยะ และความกันดารของทรัพยากรธรรมชาติที่เหลืออยู่ รุ่นหลานเหล่านั้นคงจะปลื้มใจตายกับผลงานของบรรพบุรุษที่ทำไว้ แล้วเราจะมุ่งพัฒนาด้านวัตถุแข่งกันไป เพื่ออะไร... จากคุณ : closefriend เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 21:00:35

ความคิดเห็นที่ 31 สุดท้ายก็ไม่มีใครตอบได้ ว่าถ้าไม่มีท่าเรือนี้จะแก้ปัญหาอย่างไร มีแต่คำตอบโลสวย ทั้งที่ทุกวันนี้ก็ขับรถไปทำงานพ่นควันพิษให้ธรรมชาติทั้งนั้น อีกอย่างท่าเรือนี่แหละพื้นฐานปัจจัย 4 มันก็คือตลาดกลางของการนำเข้าและสงออกปัจจัย 4 ทั้งหลาย เหมือนตลาดสดข้างบ้านนั่นแหละ ถ้าปิดตลาด ก็ตายกันหมด ไม่ต้องไปไหนประเทศไทย จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 21:44:50

ความคิดเห็นที่ 32 ขอโหวตให้อีกหนึ่งเสียงค่ะ จากคุณ : คนช่างฝัน สาวข้างบ้าน เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 23:28:48

ความคิดเห็นที่ 33 ถามหน่อยว่าตอนนี้ปัญหาของเราคืออะไรหรอครับ ในเมื่อตอนนี้คนชายฝั่งทะเลอันดามัน ก็อยู่กันได้อย่างปกติสุข กับสภาพแวดล้อม ธรรมชาติที่ดี วิถีชีวิตเดิมๆ ก็ไม่เห็นจะมีใครมีปัญหาแต่อย่างใด จะมีปัญหาก็แต่กลุ่มทุนรับเหมาก่อสร้าง กลุ่มทุนพลังงาน กลุ่มทุน logistic มั้งครับ ที่พยายามจะแปรเปลี่ยนพื้นที่ตรงนี้ให้เป็นแหล่งทำเงินเข้ากระเป๋าของกลุ่มตัวเอง จากคุณ : David_kop เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 23:59:30

ความคิดเห็นที่ 34 โหวตค่ะ เห็นด้วยกับความคิดเห็นที่ 23,30 จากคุณ : ^กว้างxยาว^ เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 00:32:52

ความคิดเห็นที่ 35 ผมก็ตอบจากคำว่าวิทยาศาสตร์ไสามารถแก้ไขผลกระทบได้ไงครับ คุณ Wobbegong เบสิกของการใช้วิทยาศาสตร์ตอบของโครงการแบบนี้อย่างแรกเลยคือ EIA ซึ่งในเมืองไทย 100 % ทุกที่เอาต้นทุนผลกระทบที่เกิดกับมนุษย์เป็นที่ตั้งครับ ซึ่งมันไม่ได้คิดว่าทรัพยากรธรรมชาติจะสูญเสียไปอย่างไรบ้าง ผมถึงบอกว่าวิทยาศาสตร์ไม่สามารถแก้ผลกระทบที่คุณบอกว่าจะเกิดขึ้นได้ครับ ตราบเท่าที่มนุษย์ยังไม่สามารถหยุดแผ่นดินไหว หยุดพายุ หยุดภัยธรรมชาติทั้งหลายได้ ------------------------------------------------------------------- คุณเอ่ยรัก ผมเข้าใจหลักที่คุณว่าครับ แต่ในการปฏิบัติจริง ๆ ในเมืองไทย EIA กลับเป็นใบเบิกทางเพื่อจะทำโครงการอะไรก็ได้ ครับ ไม่ใช่การค้นหาหรือประมาณการว่าจะเกิดผลกระทบอะไรอย่างแท้จริง ทำให้มันเป็นแค่ยันต์ที่ทำให้เราจะทำลายทรัพยากรของประเทศอย่างไรก็ได้ เพื่อเอื้อประโยชน์แก่ระบบเศรษฐกิจที่โ๖มาผิดรูปแบบของประเทศ   การพัฒนาผมคิดว่าควรมองในภาพกว้าง ๆ มาก ๆ คือประเทศเรารายได้หลักจริง ๆ นะมาจากไหน หลายคนมองว่ามันคือการส่งออก  แต่การส่งออกจะยั่งยืนไปกว่าการที่เรามีทรพยากรธรรมชาติไว้ให้ลูกหลานใช้ และสถานที่ท่องเที่ยวไว้ดึงดูดเงินจากต่างชาติหรือเปล่าครับ มองในแง่เศรษฐกิจการดูแลรักษาของที่มีอยู่และทำให้ดีขึ้นเพื่อให้สามารถทำกำไรได้อย่างยั่งยื่น กับการสร้างของใหม่เพื่อคาดหวังว่าเราจะทำให้การส่งออกดีขึ้น มันคุ้มกับความเสี่ยงที่ต้องแลกกับธรรมชาติที่เป็นจุดขายดึงดูดคนเอาเงินเข้าประเทศปีหรือเปล่า จากคุณ : et009 เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 00:36:28

ความคิดเห็นที่ 36 ตอบ คห.ที่ 31 1.สุดท้ายก็ไม่มีใครตอบได้ ว่าถ้าไม่มีท่าเรือนี้จะแก้ปัญหาอย่างไร มีแต่คำตอบโลสวย +++แล้วทำไมต้องแก้ปัญหา ในเมื่อมันไม่เคยมีปัญหาคอขาดบาดตายที่จำเป็นต้องแก้เลย เราจำเป็นมากแค่ไหนที่ต้องมีท่าเรือน้ำลึกเกิดขึ้นในอุทยานแห่งชาติ ปัญหามันเกิดจากความไม่เคยพอของนักธุรกิจ กลุ่มทุน ที่เห็นแต่อำนาจเงิน อำนาจวัตถุเป็นหลัก โดยละเลยมองข้ามสิ่งมีชีวิตเพื่อนร่วมโลกไปอย่างไม่แยแส มองแค่ว่าการที่เศรษฐกิจพัฒนา คนมีรายได้เพิ่มขึ้น คือคำตอบแห่งความสุข แต่ผลมันชัดเจนอย่างที่เป็นอยู่ เศรษฐกิจนับวันเจริญขึ้น แต่ความสุขของคนกลับสวนทางกัน กลายเป็นปัญหาต่างๆที่ยุงเหยิงพอกพูนมากขึ้น 2. ทั้งที่ทุกวันนี้ก็ขับรถไปทำงานพ่นควันพิษให้ธรรมชาติทั้งนั้น +++นี่ก็อีกหนึ่งตัวอย่างความเจริญที่ทำลายธรรมชาติ ยิ่งเจริญมากเท่าไหร่ก็ทำลายธรรมชาติมากเท่านั้น ถึงต้องหยุดความเจริญ ความโลภมากของคนให้ช้าลง แล้วดำเนินชีวิตแบบพอเพียง คืนความสมดุลให้ธรรมชาติ 3. อีกอย่างท่าเรือนี่แหละพื้นฐานปัจจัย 4 มันก็คือตลาดกลางของการนำเข้าและสงออกปัจจัย 4 ทั้งหลาย เหมือนตลาดสดข้างบ้านนั่นแหละ ถ้าปิดตลาด ก็ตายกันหมด +++ ผิดถนัด สมัยก่อนไม่มีท่าเรือน้ำลึก คนไทยก็ดำเนินชีวิตอยู่ได้ เพราะเราเป็นประเทศที่มีทรัพยากรธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ ปลูกเอง กินเอง ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว ไม่มีทางอดตายแน่นอน เราเดินผิดทางตั้งแต่นำอุตสาหกรรมหนักเข้าสู่ประเทศแล้ว(กลายเป็นที่ทิ้งขยะพิษของนักลงทุนต่างชาติ) ทั้งที่ศักภาพของประเทศเหมาะแก่การพัฒนาทางด้านเกษตรกรรม 4. ไม่ต้องไปไหนประเทศไทย ++++แล้วคุณจะให้ไปไหนครับ แล้วจะไปทำไม ยิ่งเดินหน้าเร็วเท่าไหร่ ก็จะเร่งทำลายทรัพยากรธรรมชาติมากเท่านั้น จุดจบของมนุษย์คงมาถึงในเร็ววัน ปล. ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ของมนุษย์ เป็นสิ่งที่มนุษย์ภาคภูมิใจมากมายเหลือเกิน แต่หารู้ไม่ว่า มันกลับสะท้อนให้รู้ว่า มนุษย์ช่างโง่เขลาสิ้นดี ที่ภูมิใจในความรู้ที่เป็นเพียงองคืประกอบเล็กๆ ของธรรมชาติ ที่เป็นองค์รวมของความรู้ทั้งหมดที่มนุษย์ไม่เคยเทียบเคียงได้เลย จากคุณ : closefriend เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 03:50:09

ความคิดเห็นที่ 37 ทวาย_กาญจนบุรี  ดีกว่าครับ ทางใต้อย่าไปทำเลย อนุรักษ์ไว้เป็นแหล่งท่องเที่ยวดีแล้ว เหมาะกับพวกอนุรักษ์นิยมแถวใต้ดี จากคุณ : เหตุสุดวิสัย เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 05:47:54

ความคิดเห็นที่ 38 ปัญหามีแน่นอนครับ เพียงแต่แค่เราไม่ได้คิดว่ามันไม่ใช่ปัญหา มันก็เหมือนกับปัญหาขึ้นราคาน้ำมันนั่นแหละครับ น้ำมันขึ้นที่ละ 30 - 60 สตางค์ ถ้าเรามองแค่ตัวเรา มันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ (เติมเต็มถังจ่ายเพิมแค่ 5 บาท)   ค่ารถทัวร์เจ๊เกียว ขึ้นที่ กม ละ 3 สตางค์ ถ้าเรามองแค่ตัวเรา มันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ (ไปเชียงใหม่จ่ายเพิมแค่ 20 บ) ภาษี เก็บแพงขีน 1% ถ้าเรามองแค่ตัวเรา มันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ (ของราคาร้อยบาทราคาเพิมแค่บาทเดียว) สิงพวกนี้ที่จริงมันไม่ได้กระทบเงินในกระเป๋าเรามาเลย มันทำให้ค่าใช้จ่ายแต่ละเดือนเพิมขี้นไม่มากหรอก แต่ทำไมสังคมเราถึงตื่นตัวนัก มีกรณีพวกนี้ทีเป็นกระทู้แนะนำทั้งนั้น (โดยเฉพาะโลกอินเตอร์เนท) เพราะว่าไอ้ตัวเลขเล็กๆ นี่แหละมันสงผลกระทบต่อเศรษฐกิจมหภาค ของประเทศโดยรวม เช่นกัน ทุกวันนี้ภาคใต้ไม่มีใครเดือดร้อน อดอยากตายหรอก อย่างที่บอกไม่มีปากบาราเราก็อาศัยท่าเรือเพือนบ้านนำเข้าสินค้าให้ เช่นถ้าเราอยากขายยางแปรรูปเราก็ขนไปขึ้นเรือที่ปีนัง มันก็ขายได้เหมือนกัน ถ้าเรามีท่าเรือเองละ แสดงว่า ประชาชนคนใช้สินค้าปลายทางย่อมมีโอกาสได้ใช้สินค้าถูกลงใช่ไหม เช่นกัน ชาวสวนยางก็จะได้กำไรจากการขายยาง มากขึ้นเช่นกัน เพราะลดต้นทุนค่าขนส่งได้มาก แต่ถามว่ามากไหมถ้าคิดแค่ตัวเราไม่มากหรอก ชาวสวนยางอาจจะได้กำไรมากขึ้นจากการขายยาง แค่ กก ละไม่กีบาท   แต่ถ้ามองภาพรวมทั้งหมด เราจะพบว่าค่าภาษีที่เราประเคนไปให้มาเลย์ฟรีๆ เป็นปีละหลายพันล้านบาท (ด่านสะเดามีเป็นด่านที่มูลค่าการค้ามากสุดในประเทศเป็นแสนล้านต่อปี) และต้องเสียทุกๆ ปี ไม่เสียดายบ้างหรือ แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 55 06:33:07 จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 06:28:36

ความคิดเห็นที่ 39 คุณ Nitty.M ใช่ครับเราเสียภาษีให้มาเลย์ พนักว่าล้าน การสร้างท่าเรืออาจะลดได้แถมอาจจะเพิ่มเงินกลับมาให้ประเทศได้อีก แต่มันก็มาพร้อมกับความเสี่ยงที่ธรรมชาติที่เอาไว้ดึงดูดนักท่องเที่ยวจะสูญหายไป และเป็นความเสี่ยงที่สูงมากด้วย พูดในแง่ตัวเลขผมว่ามันสูงกว่าพันล้านที่เราเอาไปจ่ายให้มาเลย์อีก ภาคใต้ทำเงินเข้าประเทศปีละเท่าไรในปี 53 ที่โลกเกิดวิกฤตแฮมเบอร์เกอร์ เรายังสร้างรายได้จากนักท่องเที่ยวต่างชาติได้ถึง 600000 ล้าน ซึ่งส่วนหนึ่งไม่ต่ำกว่า 100000 ล้านมาจากทะเลภาคใต้ในฝั่งอันดามัน เงินตรงนี้จะหายไปเท่าไร ถ้าจุดดึงดูดนักท่องเที่ยวอย่างทะเลที่สวยที่สุดอันดับต้น ๆ ของโลกต้องหมดความสวยเพราะมลพิษที่เกิดจากการสร้างท่าเรือน้ำลึกครับ   ไม่ได้ต่อต้านการพัฒนา แต่ต้องเลือกการพัฒนาที่เหมาะสมกับวิถีชีวิตและระบบเศรษฐกิจที่ยั่งยืนครับ ไม่ใช่จะเน้นแต่ภาคการส่งออก ภาคอุตสาหกรรมอย่างเดียว จากคุณ : et009 เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 07:59:44

ความคิดเห็นที่ 40 คนในพื้นที่อยู่อย่างสงบ มาเป็น 10 ปี เขาใช้ชีวิตพอเพียง  ขับเรือ หาปลา เลี้ยงสัตว์ อยู่ๆคุณเอาความเจริญเข้ามาให้ คุณเคยถามพวกเขาไหมว่าต้องการ ถ้าสร้างสิ่งที่จะหายไป 1. เรือประมงของชาวบ้านที่หาปลาริมชายฝั่ง เพราะถูกไล่ที่จนหมด จนไม่มีที่เอาเรือมาจอด 2. กระแสน้ำเปลี่ยนแน่ๆ เพราะเล่นก่อสร้างลงไปกลางเทะ จนถึงเกาะเขาใหญ่ 3. ธรรมชาติของอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะตะรุเตาเสียหายแน่ๆ ** ที่หลายคนถามมาว่าตะรุเตาจะโดนอะไร เขาสร้างแค่ที่ปากบารา ตอบนะ การถมทะเล และก่อสร้าง ไปถึงเกาะเขาใหญ่ ก็ทำให้กระแสน้ำเปลี่ยนแล้ว *** ประเด็นสำคัญคือ เรื่อง เรือสินค้าขนาดใหญ่ที่วิ่งเข้ามา มีใครเคยทำวิจัยไหม ว่า ใบพัดเรือ ส่งผลต่อตะกอนใต้น้ำขนาดไหน  แล้วไม่ใสช่เรือวิ่งมาแค่ทางเดียวนะ วิ่งมาทุกทิศทาง พวกหลีเป๊ะ ก็จะโดนหมด จากคุณ : kololado1 เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 09:09:36

ความคิดเห็นที่ 41 ใครว่าถ้าสร้างแล้วดี ก็ไปสร้างบ้านคุณสิครับ บ้านผมไม่เอาแน่นอน ทำไมประเทศไทยเดียวนี้แย่มาก ไม่เคยเห็นใจประชาชน เอาแต่พวกนายทุน แล้วคนในพื้นที่จะอยู่อย่างไร แต่พวกผมก็จะสู้ต่อไปนะ ถึงโอกาสจะเป็น0 ก็จะต่อต้านต่อไป เพื่อให้ธรรมชาติยังคงเดิม เพื่อให้ลูกหลาน ได้เห็นวิว ธรรมชาติที่สวยงามแบบนี้ ต่อไปอีก 10-100 ปี * เรื่องแบบนี้พูดแล้ว เข้าใจยากครับ อยากให้เพื่อนๆทุกคนเข้ามาในพื้นที่ แล้วจะรู้เองครับ ว่าความเป็นมาแบบไหน และถ้าสร้างไปแล้ว ใครจะได้ เขาสร้างมา รัฐบาล ก็เปิดสัมปทานให้ เอกชน เข้ามาบริหาร แล้วชาวบ้านจะได้ตรงไหน ลองนึกดูคล้ายๆๆ เจเจ ที่เปลี่ยนผู้บริหารดูครับ สรุปนายทุนก็รวย ชาวบ้านก็ตายครับ จากคุณ : kololado1 เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 09:21:38

ความคิดเห็นที่ 42 ผมสงสัยจริงๆครับ ว่าคนที่สนับสนุนหรือเห็นด้วยให้สร้างเนี่ย คุณเคยไปสตูล หรือเคยสัมผัสธรรมชาติ วิถีชีวิต ที่นั่นรึป่าว... หากมองในมุม GDP ตัวเลข หรือความเจริญ(ทางด้านวัตถุ) ต่างๆ ก็คงจะเป็นโครงการที่สวยหรู น่าสนใจ สร้างงาน สร้างรายได้ ยกระดับวิถีชีวิตชุมชน แต่ผมว่ามันไม่คุ้มกันหรอกครับ สิ่งที่เป็นจุดขายของสตูล คือ ขายธรรมชาติ ขายการท่องเที่ยวครับ ไม่เหมาะกับการทำเป็น "แหล่งอุตสาหกรรม หรือ ศูนย์กลางการขนส่ง" อะไรทั้งสิ้นครับ ส่วนใครที่บอกว่าสร้างแล้วเกาะตารุเตาไม่เสียหาย...คุณรู้รึป่าวว่าเกาะตารุเตา มันห่างจากชายฝั่งนิดเดียวเองครับ เชื่อว่าต้องได้รับผลกระทบแน่นอน ผมไม่อยากเห็นภาพทะเลรอบเกาะเป็นที่จอดของเรือขนส่งขนาดใหญ่ต่างชาติ เหมือนอย่างที่ผมเห็นที่สิงคโปร์ หรือเห็นที่ชลบุรี (โดยเฉพาะระหว่างทางไปเกาะสีชัง) ผมไม่อยากดูแสงไฟจากเรือเหล่านั้นแทนแสงดาวในยามค่ำคืน ครับ ผมไม่อยากเห็นกองตู้คอนเทนเนอร์นับหมื่นๆตู้ ที่กองเป็นภูเขา ไม่รู้สิครับ...โดยส่วนตัวผมก็อยากให้จ.สตูล เจริญนะครับ อยากให้ชาวบ้านได้ยกระดับชีวิต แต่แค่อยากให้เจริญในด้านอื่นแทนอ่ะ เจริญด้านการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ด้านการประมง อะไรทำนองนี้มากกว่าด้านอุตสาหกรรมหรือด้านลอจิสติกส์ อ่ะครับ จากคุณ : Dune Wizard เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 10:55:46

ความคิดเห็นที่ 43 อ่านแล้วเครียดเลย จากคุณ : ha-meow เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 10:58:26

ความคิดเห็นที่ 44 กลับไปที่คำถามที่เบสิคมากๆ เอาในแง่ศก.อย่างเดียวเลย  ยังไม่ต้องพูดถกเถียงไปถึงเรื่องความเสียหายทางธรรมชาติ   ถ้าในแง่จุดประสงค์เพื่อแข่งกับสิงคโปร์ สำหรับการใช้ท่าเรือ 2 ฝั่ง   การที่ใช้ท่าเรือ 2 ฝั่ง แล้วใช้เครนยกของ ขนลงเรือ + ยกขึ้นรถ ที่ท่าเรือฝั่งหนึ่งแล้ว ก็ขนลงรถ + ยกขึ้นเรือ ที่ท่าเรืออีกฝั่งหนึ่ง จริงๆแล้วมันเร็วกว่าการที่เรืออ้อมสิงคโปร์จริงๆหรือ ? นี่ยังไม่นับตอนตรวจของที่ขนขึ้น-ลงว่าระหว่างขนย้ายและเดินทางไปตามถนนมันจะแอบสอดไส้อะไรเพิ่มเข้าไป  และการประกันความเสียหายเนื่องจากการยกขึ้น-ลงและขนย้ายอีก และค่าใช้จ่ายในการใช้รถคอนเทนเนอร์ขนของจำนวนมหาศาลอีกกี่คันก็ไม่รู้ต่อเรือ 1 ลำ แล้วก็ค่าน้ำมัน และความล่าช้าของการของการใช้รถคอนเทนเนอร์ + ค่าซ่อมแซม+บำรุงรักษาถนนทีมันต้องเสียหายในอนาคต และการประกันความเสียหายเนื่องจากการยกขึ้น-ลงและระหว่างยก+ขนย้ายอีก สุดท้ายมันถูกกว่าและเร็วกว่า เรือไปอ้อมสิงคโปร์จริงๆหรือ ? รู้มั๊ยว่า มันใช้กี่วันในการอ้อมสิงคโปร์ครับ ? สมัยนี้เครื่องเรือมันเร็วนะครับ  ไม่ได้ใช้เครื่องจักรไอน้ำ หรือ เรือสำเภา แบบสมัยก่อน   มีใครเคยเห็นตัวเลขจริงๆบ้าง  ตัวเลขล่าสุดที่เคยศึกษาความเป็นไปได้ตรงนี้ไม่เห็นกล้านำมาเปิดเผยว่าทำแล้วเราจะได้กำไรเท่าไหร่ และมีข้อสมมติฐานอย่างไรในการศึกษา เอาง่ายๆความคิดพื้นฐานตอนนี้ ถูกหรือผิดก็ไม่รู้   แต่คิดว่ามันเป็นตลาดเฉพาะสินค้าที่เข้า-ออกในไทยเท่านั้นนะครับ ที่น่าสนใจที่จะนำมาพิจารณา   แต่ถ้าสินค้าที่มันมีจุดหมายปลาย-ทางที่อื่น   ถ้าผมอยู่ประเทศอื่นและเป็นเจ้าของสินค้าที่ต้องส่งไปหรือนำเข้า  ผมยอมเดินเรืออ้อมดีกว่ายก-ขึ้น-ลงแน่  อย่าลืมนะครับว่าเรือลำหนึ่งๆไม่ได้ขนของมา-รับส่งแค่ประเทศไทยเท่านั้น แต่ถ้าตัดประเทศไทยแล้วทำคลองเพื่อปรับระดับน้ำให้เรือแล่นผ่าน ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง  ซึ่งก็อยากจะดูซิว่าใคร (นักการเมือง) หน้าไหนที่จะกล้าเสนอให้ทำแบบนี้ ?   รู้แต่ท่าเรือหมื่นล้านแห่งนี้ มีคนปากมันแน่นอนครับ  อย่าลืมว่าภูเก็ตและขนอมมันก็มีท่าเรือน้ำลึกอยู่แล้วนะครับ   ถ้าท่าเรือมันเจ๋งจริงภูเก็ตและขนอมมันก็ทำรายได้มหาศาลแล้วซิครับ ทำไมภูเก็ตถึงมีรายได้หลักมาจากการท่องเที่ยวล่ะครับ   ที่สตูลเองก็เถอะ  เราไม่รู้จริงๆหรือ แกล้งไม่รู้กันแน่ว่าจังหวัดนี้รายได้หลักของจังหวัดมาจากไหนและรายได้จากการท่องเที่ยวเพิ่มขึ้นในอัตราปีละเท่าไหร่   ตัวเลขการศึกษาเหล่านี้ไม่เคยมีการเปิดเผยรายละเอียดมาแจกแจงกันเลย ปล่อยปชช.ให้ถกเถียงกันแบบตาบอดคลำช้าง มีแต่พอถึงเวลาก็มีอนุมัติกันสร้างด้วยงบประมาณเท่านั้น เท่านี้ ผิดพลาดขึ้นมาก็ไม่มีใครผิด  นอกจากโยนความผิดให้ แก๊สโซฮอลล์ จากคุณ : หนุ่มค้างปี เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 11:23:31

ความคิดเห็นที่ 45 ^^ ผมบอกแล้วครับ บางบารา ไม่ใช่สร้างเพื่อให้แข่งกับสิงคโปร ไม่ได้เป็นแลนด์บริด ความคิดเรื่องแลนดฺบริดไทยมันจบไปนานแล้วเพราะว่ามันไปต่อไม่ได้ด้วยเหตุลทางสิงแวดล้อมและความความสามารถในการแข่งขันแบบที่คุณยกมานี่แหละ สินค้าจากท่าเรื่อปากบารา ก็แค่รองรับผู้บริโภคหรือเกษตรกรใน 10 จังหวัดภาคใต้เท่านั้น (คนภาคอืนก็ยังคงต้องพึงแหลมฉบังต่อไป) สินค้าที่มาที่ปากบาราไม่ได้เอามาใส่รถไฟข้ามมาสงขลาและใส่เรือไปต่อแต่อย่างใด ดังนั้นมันจะไม่ได้เป็นท่าเรือขนาดใหญ่เท่าแหลมฉบังหรือสิงค์โปร มันเป็นเพียงท่าเรือที่มีศักยภาพระดับหนึง เพื่อเป็นทางเลือกของไทยที่จะได้ไม่ต้องพึงมาเลย์อีกต่อไป -------------------- อีกอย่าง ท่าเรือมันไม่ได้ทำลายการท่องเที่ยวขนาดนั้นหรอก แหลมฉบังก็อยู่ใกล่พัทยาแค่คืบ พัทยาก็เห็นหายไปจากแผนที่นักท่องเที่ยว (ที่พัทยาเสือมเพราะมลภาวะจากคนบนฝั่งมากกว่า) ถ้าคิดว่าอันดามันทำเงินท่องเที่ยวได้ปีละ แสนล้าน ถ้าสร้างท่าเรือขึ้นตัวเลขทางการท่องเที่ยวมันก็ไม่ได้ลดลงจนเหลือสูญบาท ไม่งั้นทั้งชลบุรีระยองคงเป็นเมืองร้าง ทั้งที่ทั้งสองเมืองเป็นเมืองที่ทำเงินด้านการท่องเที่ยวด้านทะเลติดทอปของประเทศตลอด อย่าคิดว่าความเจริญกับธรรมชาติมันไปด้วยกันไม่ได้ นอกจากจะไม่เปิดใจ จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 12:12:06

ความคิดเห็นที่ 46 อีกอย่างท่าเรือ ภูเก็ตและขนอม แท้งไปแล้วเหมือนกันครับ ไม่มีหรอก โครงการแลนด์บริดเดิมตอนนี้เหลือเพียงแค่อนุสรณ์ ถนน เส้น 44 ถ้าดูแผนที่จะเห็นว่าถนนนี้ มันสร้างไม่เสร็จเพราะยังสร้างไปไม่ถึงฝังทะเล เพราะว่ามันไม่รู้ว่าท่าเรืออยู่ไหน พอท่าเรือแท้งสุดท้ายมันก็เป็นถนนหัวท้ายกุดแบบทุกวันนี้ จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 12:17:57

ความคิดเห็นที่ 47 หลังจากที่เขียนเรื่องความสุดยอดของทะเลสตูลไปแล้วตามลิงค์ข้างบน และได้รับรู้ความจำเป็นของชาวสวนยางพารา และผู้ประการการขนส่งยางพาราในพื้นที่ภาคใต้ ทำให้เห็นว่า ทั้ง 2 ฝ่ายมีเหตุผล และน้ำหนักพอๆกัน ดังนั้นบทสรุป จึงอยากให้ ทั้ง 2 ฝ่าย "พบกันครึ่งทาง" ความจริง ท่าเรือน้ำลึก กับชาวบ้าน น่าจะต้องพบกันครึ่งทางดีกว่าไหม เพราะ ท่าเรือฝั่งอันดามันมันจำเป็นจริงๆ เรื่องนี้ ผู้ประกอบการ ขนส่งยางพารา เขารู้กันดี วันนี้เราต้องจ่ายค่าผ่านทางให้ประเทศมาเลเซีย ปีๆหนึ่ง เป็นหมื่นล้าน เพื่อขนยางพาราของเรา ไปใช้บริการท่าเรือน้ำลึกปีนัง ซึ่งต้นทุนพวกนี้ เป็นต้นทุนแฝง ที่ทำให้ผู้ส่งออกต้องไปกดราคายางพาราชาวบ้าน ทำให้ชาวสวนยางพาราต้องแบกรับต้นทุนตรงนี้ไปด้วย ยิ่งมาเลเซียมันรู้ว่า เราสร้างท่าเรืออันดามันไม่ได้ มันก็ได้ที ขึ้นค่าระวางเรือ ขึ้นค่าธรรมเนียมผ่านด่านกันสนุก ถ้าไม่เชื่อ ไปดูได้ที่ด่านนอก กับด่านปาดังเปซาร์ รถขนสินค้า ยางพารา ต่อคิวยาวเป็นสิบๆกิโล เพื่อจะเข้าด่านมาเลเซีย ใครไม่อยู่ในวงการขนส่งก็จะไม่รู้ข้อมูลนี้เลย ยังไงก็อยากให้ อย่าคัดค้านกันจนหัวชนฝา ยอมๆฟังเหตุผล ของแต่ละฝ่ายกันบ้าง พบกันครึ่งทาง ซึ่งท่าเรือฝั่งสตูล รัฐก็ปรับให้เป็นท่าเรือขนาดกลางแล้ว เพราะรัฐเขาก็เลงเห็นเหมือนกันว่า ทะเลสตูลนี้มันสวยสุดยอด ก็ไม่มีใครกล้าเถียงจริงๆ และน่าจะสามารถเอามาพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวระดับโลกได้ แต่เราก็ต้องคำนึงถึง สินค้าเกษตร ยางพารา ในภาคใต้ โดยเฉพาะภาคใต้ตอนล่างของเราด้วย ส่วนเรื่อง ท่อน้ำมัน ปิโตรเคมี นิคมอุตสาหกรรมหลังท่าเรือ ในพื้นที่สตูล ตอนนี้รัฐเขาถอยแล้ว เพราะเขารู้ว่า ได้ไม่คุ้มเสีย ท่อน้ำมันจะไปเชื่อมกับปีนังแทน ส่วน นิคมอุคสาหกรรม จะมาอยู่ที่ ต.ฉลุง จ.สงขลา เพราะมันเป็นนิคมอุตสาหกรรมอยู่แล้ว และยังใช้ไม่เต็มพื้นที่ ตอนนี้ในพื้นที่สตูล เหลือโครงการแค่ 3 โครงการ คือ 1.เจาะอุโมงเชื่อมรัฐเปอร์ริส 2.ท่าเรือปากบารา ปรับเป็นท่าเรือขนาดกลาง เพื่อขนส่งสินค้าเกษตร และยางพาราในพื้นที่ภาคใต้ (เพื่อลดการยืมจมูกมาเลเซียหายใจ) 3.ทางรถไฟรางเดี่ยว ขนาดราง 1 เมตร เพื่อสนับสนุนการขนส่งสินค้าเกษตรยางพาราในพื้นที่ ภาคใต้ และเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวในพื้นที่ปากบารา ยังไงก็ขอให้พบกันครึ่งทาง เพราะการอยู่ร่วมกัน ไม่มีใครได้อะไรดังใจทุกอย่าง บทความโดย mikion01   skyscrapercity.com/showthread.php?t=966644&page=4 จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 12:28:20

ความคิดเห็นที่ 48 เป็นเรื่องน่าเศร้านะครับ ในเมื่อบ้านเรามีทะเลมีภูเขาที่สวยงามอยู่ ถ้าเราดูแลมันดีๆเราก็เอาการท่องเที่ยวมาเป็นเศรษฐกิจหลักของประเทศเราก็ได้ ที่สำคัญอนุรักษ์ให้ยั่งยืนน่าจะดีกว่าเสียอีก ภาษาเศรษฐศาสตร์ก็ไม่รู้เรียกว่าอะไร ขอเสนอความคิดแบบคนธรรมดาไก่กานี่แหล่ะครับ จากคุณ : Prachthapong เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 12:40:27

ความคิดเห็นที่ 49 จากภาพข้างบน แค่เราเดินทางต่อแถวตรวจพาสปอตขาออก ที่ ตม สุวรรณภูมิชัวโมงเดียวยังบ่นกันแล้วบ่นอีก ลองนึงถึง คนขับรถบรรทุกที่ต้องรอตรวจก่อนออกด่านไทยและด่านมาเลย์สักครึงวันดูเค้าจะรู้สึกอย่างไร เค้าเสียโอกาสไปมากเท่าไร และนี่มันไม่ใช่รอเพื่อไปเที่ยว แต่มันคืออาชีพและงานของเขา (รอนานมากวิงก็ได้น้อยเที่ยว) ตม สุวรรณภูมิ ของเราบ่นผ่านเนต ทางทีวี เดี๋ยว การท่า ตม รบ ก็แก้ให้ แถวที่รอยาว ก็ได้รับการแก้ไขไม่ต้องรอนาน แต่ในรูป มาเลย์เค้าไม่มาเพืมด่านตรวจเพื่ออำนวยความสะดวกให้คนของเราหรอกนะ เพราะอย่าลืมเราและเค้าเป็นคู่แข่งกันทางการส่งออกยาง ยิงช้ายิงแพง เกษตรกรเค้ายิงได้เปรียบ บางที่จะยิงช้าลงอีกมากถ้ามีสายรยงานเรืองค้าย าหรือ ก่อการร้ายเข้ามา หรือปัญหาระหว่างประเทศเข้ามา อีกอย่างพี่รถบรรทุกนี่ช้ายังไงก็หมุนรถกลับไปบ้านไม่ได้นะก็ต้องทนไป เพราะบ้านเรามันไม่มีท่าเรือ ยังไงก็ต้องรอคิวจะมาเมือไร เป็นวันก็ต้องรอ   สุดท้ายถ้าดูสภาพรถที่รอแต่ละคัน จะเห็นว่าไม่ใช่รถติดยี่ห้ออุตสาหกรรมอะไรเลย ไม่ใช่นายทนอะไรหรอก สินค่าในรถยางพาราสินค้าทางการเกษตรทั้งนั้น บอกแล้วมันไม่ใช่เรื่องของนายทุนเท่านั้นหรอกครับ ที่สนับสนุนเรืองนี้ แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 55 12:53:52 จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 12:43:23

ความคิดเห็นที่ 50 คุณ Nitty.M วิธีแก้ไขมันสามารถใช้ประชาคมอาเซียนได้ครับโดยไม่ต้องสร้างท่าเรือนะ ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด มาตราการค่าธรรมเนียม ทางภาษีต่าง ๆ ต้องปรับลดจนใกล้ศูนย์ที่สุดเมื่อเริ่มต้นประชาคมอาเซียนในปี 2558 แล้วอย่าเปรียบเทียบกันครับว่าระยองกับชลบุรี มันต่างกันนะครับ พัทยา  เป็นแหล่งท่องเที่ยว ที่ไม่ได้ขายธรรมชาตินะครับ มันขายความบันเทิงยามราตรีครับ ส่วนระยองสถานที่เที่ยวธรรมชาติยังอยู่ห่างไกลจากแหล่งอุตสาหกรรมมากครับ มันต่างจากปากบารา ที่ตรงนั้นมันกระทบตรง ๆ กับแหล่งท่องเที่ยวตามธรรมชาติครับ   ถ้าคิดจะสร้างเพื่อลดต้นทุนในการขนส่งรถไฟความเร็วสูงที่เชื่อมอาเซียนเป็นทางออกที่น่าสนใจกว่าท่าเรือไหมครับ เมื่อรวมกับการที่ประชาคมอาเซียนจะมีข้อตกลงร่วมกัน   การสร้างท่าเรือมันไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่ยั่งยืนสำหรับผมครับ ในมุมมองแล้วควรเลือกใช้ทางเลือกอื่นมากกว่า หรือถ้าคิดจะสร้างควรเลือกสร้างในพื้นที่ที่ห่างไกลจากแหล่งธรรมชาติที่สำคัญ ๆ ของเราให้มากที่สุดครับ ซึ่งผมว่าปากบาราไม่ใช่คำตอบแน่นอน จากคุณ : et009 เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 13:28:29

ความคิดเห็นที่ 51 ชอบจังครับ กระทู้นี้ได้ข้อมูลและความคิดเพิ่มเติมมากมายทีเดียวทั้งสองด้าน ส่วนตัวยังยินดี ถ้าผู้ใหญ่ของบ้านเมืองนี้ทั้งหลาย ยกเลิกความคิดเรื่องแลนบริดจ์ไปทั้งหมดแล้วจริงๆครับ  คุณ Nitty.M แต่ทว่า...! ตามที่จขกท. จั่วในหัวกระทู้ ขอยกมาซ้ำบางส่วนที่อ้างถึงคุณศศินครับ มันยังไงกันแน่สำหรับข้อเท็จจริงครับ ? "พื้นที่ทะเลในอุทยานแห่งชาติเภตราข้างเกาะเขาใหญ่นี้เองที่เป็นเป้าหมายของโครงการท่าเรือน้ำลึกปาบาราที่กำลังเดินเรื่องขอยกเลิกเพิกถอนอุทยานแห่งชาติเพื่อสร้างท่าเรือขนส่งสินค้าขนาดมหึมากลางทะเล ที่ใช้เนื้อที่นับพันๆไร่ แนวทางของโครงการชัดเจนว่าจะทำทางรถไฟขนส่งสินค้าเชื่อมโยงจากฝั่งละงู สตูลไปสู่โครงการท่าเรือน้ำลึกที่นาทับ สงขลาที่ระบุว่าต้องเป็นโครงการที่เกิดพร้อมๆกันเพื่อสร้างทางผ่านของสินค้าทั้งในและนอกประเทศข้ามคาบสมุทรไทยแทนที่การไปอ้อมแหลมมาลายูและใช้ท่าเรือสิงค์โปร์" "แนวคิดการทำท่าเรือน้ำลึกเป็นความฝันของคนทำธุรกิจข้ามชาติ ที่ระนองสร้างแล้วไม่มีสินค้า ย้ายมาพังงา กระบี่ ภูเก็ต ก็ติดเรื่องแหล่งท่องเที่ยวและที่ดินราคาแพง" 1/ ถ้าไม่ใช้เป็นแลนบริดจ์ ท่าเรือน้ำลึกปากบารามันต้องสร้างขึ้นมาใหม่ และ ใหญ่ขนาดไหนกันแน่ และงบเท่าไหร่ครับ สำหรับท่าเรือขนาดกลาง ที่ว่ารัฐบาลถอยแล้วครับ   2/ ทำไมถึงไม่ใช้ท่าเรือที่เราเคยมีอยู่กัน เช่นภูเก็ต ระนอง พังงา แล้วนำกลับมาขัดสีฉวีวรรณ ใช้ใหม่ครับ เพราะถ้ามันถูกใช้แค่สินค้าเกษตรและยางพาราของภาคใต้ มันก็น่าจะพอเพียงนี่ครับ 3/ และจะมั่นใจได้ยังไงว่าจะมีสินค้ามาขนถ่ายที่ท่าเรือแห่งใหม่(ปากบารา) เพราะถ้ามันเป็นแบบที่อ้างถึงข้างบนจริงว่าระนอง พังงา ภูเก็ต ที่ไม่มีสินค้ามาใช้  มันก็น่าจะมีแนวโน้มว่าไม่มีใครใช้อยู่เช่นเดิม (หมายถึงเค้าเลือกที่จะขนถ่ายผ่านด่านไทย-มาเลย์ แทนที่จะไปทางเรือที่ท่าเรือเดิมที่มี) ขอไม่พูดเรื่องราคาสินค้านะครับ  ด้วยเหตุผลที่ว่า สินค้าที่เราพูดถึงเป็นสินค้า เกษตรและยางพารา เพราะมันเป็น Commodity ซึ่งกำหนดราคาขายไม่ได้อยู่แล้ว ต้นทุนในส่วนของค่าขนส่ง ก็เป็นปัจจัยส่วนหนึ่งเท่านั้นไม่ใช่ทั้งหมด (ในเรื่องของกำไรหรือขาดทุนมากขึ้นหรือน้อยลงครับ)  แต่ราคาขายคงกำหนดเองไม่ได้อยู่แล้ว ที่พูดนี่ยังอยู่แค่ประเด็นเรื่องด้านศก.เท่านั้นนะครับ เรายังไม่ไปถึงเรื่องธรรมชาติ หรือ โลกสวย ซึ่งเราคงต้องเสียพื้นที่บางส่วน+ธรรมชาติ(แค่ไหนก็ไม่รู้) ของอช.หมู่เกาะเภตราเข้าไปแลก แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 55 19:56:10 จากคุณ : หนุ่มค้างปี เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 13:50:57

ความคิดเห็นที่ 52 นั่นแหละครับที่ประเทศไทยกำลังเป็นอยู่ทุกวันนี้ ท่าเรือก็ต้องพึง มาเลย์เซีย (อนาคตอาจพึง พม่า) ไฟฟ้าก็พึงลาว พม่า นำโขงก็ต้องพึงความกรุณาของจีน ---------------- -------------------- เรื่องแหลมฉบังจะบอกให้ก็ได้ ที่แหลมฉบังสร้างได้ ไม่ใช่เพราะว่ามันไม่กระทบสิงแวดล้อมหรอก  (แต่เพราะสมัยนายกชาติชายที่บุกเบิกโครงการ eastern seaboard นั้นเรายังไม่มี กม EIA คุมต่างหาก เหมือนปล่อยผีอนุมัติโครงการก่อสร้างกระจาย ถ้ามี EIA แหลมฉบังคงไม่ได้เกิด เราคงได้ใช้คลองเตยจนมาถึงทุกวันนี้แน่ แต่ทำไมไม่มีใครคิดจะปิดแหลมฉบังทั้งที่ทำลายสิงแวดล้อมขนาดนัั้น ทำลายมากกว่าท่าเรือใหม่ที่ปากบาราเสียอีก และทุกวันนี้แหลมฉบังก็ขยายขึ้นทุกวัน(เฟสใหม่นี่จะขยายอีกกี่หมืนล้านไม่รู้เพือรองรับ ตู้คอนเทนเนอร์อีกเป็นล้านตู้) ทำไมไม่มีใครคิดคัดค้านสองมาตฐานหรือเปล่า หรือเราคิดกันว่า ข่มขึนสาวบริสุทธิมีความผิดมหันต์ แต่ข่มขืนสาวแก่แม่หม้ายไม่มีความผิดงั้นหรือ ---------------- เรืองดึงดัน โครงการนี้รัฐก็ไม่ได้ดึงดันที่จะเอาให้ได้ ถ้าตามข่าวรัฐถอย มามากแล้ว แลนดฺบริดแรก กระบี่ขนอมก็แท้ง แลนด์บรืดสองก็ไม่เกิด ท่าเรือสงขลา 2 ตอนนี้ก็ไม่ได้เกิด มีเพียงโรงไฟฟ้าที่จะนะที่รอดมาได้ (ไม่งั้นเราคงเสียค่าโง่เป็น ล้านล้านบาทถ้าโรงไฟฟ้านี้ไม่เกิด และธรรมชาติรอบๆก็ไม่เห็นเสียหายอะไร แต่ถ้าเป็นแฟนพันแท้ก็จะรู้ว่า กว่าจะได้โรงไฟฟ้าจะนะ เราก็เสียค่าโงไปหลายหมืนล้าน เพราะว่าประท้วงจนโรงไฟฟ้าสร้างไม่เสร็จตามกำหนดการ แต่ก๊าซมันสูบจากบ่อมานอแล้ว สุดท้ายเป็นมาเลย์เอาก๊าชที่เราจะได้ไปใช้เองฟรีๆ) กลับมาปากบารา อยางที่บอก รัฐก็เอาออกทุกอย่างแล้ว เหลือเพียงท่าเรือจริงๆ ท่าเรือฝังตะวันตก ปากบารา ที่ผมเถึยงทุกวันนี้ ผมก็เชือว่าไม่เกิด เพราะแรงคัดค้าน รัฐรู้ไหม รู้เค้าก็เตรียมการไว้แล้ว กันตังไง เค้าพยายามขยายทีละเล็กละน้อยเพื่อไม่ให้ตัวโครงการมันใหญ่เกินจนต้องทำ EIA (กลัวไม่ผ่าน) (แม้ไม่ใด้ตอบโจทย์เต็มที่ แต่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไร) แต่ทำไมไม่มีใครค้าน เพราะสองมาตฐานอีกหรือไม ผมเลยอยากให้ลองไปดูกันตังดู แม้จะเป็นเสกลเล็กกว่าที่จะเกิดที่ปากบารา ว่าท่าเรือมันทำให้เสนหฺของกันตังลดลงใหม่ ทะเลที่กันตังใสน้อยกว่าที่อืนหรือไม่ทำไมคนยังแย่งกันไป เพราะความคิดผม เพราะท่าเรือนี่แหละทำให้กันตังมีเสนห์ทุกวันนี้ จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 14:31:38

ความคิดเห็นที่ 53 1--ทีว่าจะเชือได้ไง ว่าปากบารา จะสร้างใหญ่ไม่ได้ (ทั้งที่ รบ อยากสร้างใจจะขาด) อย่างที่เรารู้ๆ กันคือ กม EIA และการต่อต้านของมวลชนนั่นแหละ ครับ อย่า ดูถูก กม สืงแวดล้อมไทยมันไม่ได้ห่วยขนาดนั้น โครงการยักๆ ของไทย ตายเพราะ EIA มาเยอะแล้ว (ล่าสุดก็ศูนยประชุมนานาชาติภูเก็ต) ที่จริง รบ ถอดใจ ไม่เอาแล้วด้วย แต่เพราะหอการค้าท้องถิ่นนั้นแหละ ขอให้กลับทบทวนมันเลยมาลงตัวที จุดกึงกลาง ที่ภาคเศษฐกิจก็ได้สิงแวดล้อมก็ไม่เสียมาก แต่ที่ว่าทำไมต้องปากบารา เราๆก็ทราบว่าแนวชายละเลอันดามันของเรา มันเพชรทั้งนั้น จะเอาท่าเรือไปตั้งตรงไหน มันก็ไม่รอดเรือง สวล ไอ้ที่หาดไม่สวยป่าน้อยๆ ก็เป็นเขตชุมชนหมดบ้านคนหมด เค้าเลยต้องพยายามหา จุดที่มันโดนน้อยที่สุด ซึงคือ ปากบารา 2--ถามว่าทำไมไม่พัฒนา ท่าเรือที่มีอยู่ไปทำใหมที่ปากบาราทำไม ก็เหมือนกับคุำถามที่ว่า ทำไมเราไม่ใช้ดอนเมืองต่อ ทำไมเราถึงจะย้ายสถานีรถไฟกลางจากหัวลำโพงมาบางซือ ทำไมต้องมีแหลมฉบัง ทำไมธรรมศาสตรต้องออกจากท่าพระจันทน์ แค่นี้ก็น่าจะตอบได้ว่าทำไมยังอยากไปปากบาราอีกทั้งที่ท่าเรือเดิมก็มี ถ้าที่เดิมมันสามารถเพิมศักยภาพได้คงไม่คิดย้ายเพือจะโดนแรงต้านขนาดนั้นหรอก ------------------ ผมเลยบอก ไมเห็นด้วยไม่ว่า ไม่ช่วยหาทางออกไม่ว่า แต่ขอให้แจกขัอมูลที่ครอบคลุมทุกด้านก็พอ แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 55 15:05:19 แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 55 14:58:56 แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 55 14:55:32 จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 14:42:27

ความคิดเห็นที่ 54 เพราะเรามีตัวอย่างจากแหลมฉบังแล้วไงครับ ปัจจุบันเราถึงต้องจำกัดความเสียหายที่เกิดขึ้นไว้ที่แหลมฉบังเท่านั้น การจะกระจายความเสียหายออกไปเพิ่มเติมมันก็ต้องต่อสู้และทำให้เห็นชัดเจนให้ได้ว่ามันจำเป็นและสำคัญมากพอที่จะลองวัดดวงความเสียหายที่เกิดขึ้นจากการสร้างท่าเรือสักแห่งสมควรทำ คุณบอกว่า กม สิ่งแวดล้อมไทยเข้มแข็ง กฎหมายเข้มแข็งแต่ผู้บังคับใช้ไม่เข้มแข็งนี่ครับ คุณก็เห็นกันอยู่ว่าที่กฎหมายมันเข้มแข็งเพราะมวลชนคอยกดดัน ถ้าขาดมวลชนกฎหมายจะเข้มแข็งหรือไม่ ทางมาเลย์ เค้าคนบังคับใช้กฎหมายคือบังคับใช้กฎหมาย ไม่ได้เหมือนผู้บังคับใช้กฎหมายเมืองไทยนี่ครับ ความเสี่ยงที่มันจะเกิดความสูญเสียอาจจะน้อยกว่าไทยทำ   ดังนั้นผมว่าท่าเรือถ้าจะสร้างมันควรเลือกที่อื่นที่โอกาสเกิดผลกระทบไม่มากเท่านี้รึไม่ -------------------------------------------------------------------------- เรื่องโรงไฟฟ้า จะนะ ผมเป็นหนึ่งในส่วนทีมที่ตรวจวัดสิ่งแวดล้อมแต่ก็แค่นักวิชาการในการตรวจวัดเท่านั้นมีหน้าที่ส่งผลไปให้เค้าว่าตรวจวัดได้เท่าไร ชาวบ้านไม่ได้เป็นคนทำให้รัฐเสียค่าโง่ครับ แต่รัฐเลือกที่จะเสียค่าโง่มากกว่าเพราะไม่ยอมมาคุยกับชาวบ้านตั้งแต่แรก แต่เลือกไปคุยกับทางมาเลย์สะเรียบร้อยพร้อมขุดแล้วค่อยมาคุย มันก็เป็นแบบนี้เพราะคนที่รับผลกระทบจากโรงไฟฟ้าเค้าก็ต้องเจรจาและทำให้เกิดผลกระทบกับเค้าน้อยที่สุด ถ้าบ้านคุณเจอบ้างคุณจะปล่อยรัฐทำไปเลยเดียวเรารับความเสียหายเองไหม มันมีเคสแม่เมาะทำให้ชาวบ้านไม่เชื่อใจรัฐครับ จากคุณ : et009 เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 15:08:55

ความคิดเห็นที่ 55 อย่าพึ่งรมณ์บ่จอยซิครับ ผมว่ามันไม่เกี่ยวหัวลำโพง หรือ ธรรมศาสตร์ท่าพระจันทร์   ซึ่งยังใช้อยู่ทั้งสองที่ หรือดอนเมือง ก็ ตามครับ   -ถามว่าทำไมไม่พัฒนา ท่าเรือที่มีอยู่ไปทำใหมที่ปากบาราทำไม ก็เหมือนกับคุำถามที่ว่า ทำไมเราไม่ใช้ดอนเมืองต่อ ทำไมเราถึงจะย้ายสถานีรถไฟกลางจากหัวลำโพงมาบางซือ ทำไมต้องมีแหลมฉบัง ทำไมธรรมศาสตรต้องออกจากท่าพระจันทน์ แค่นี้ก็น่าจะตอบได้ว่าทำไมยังอยากไปปากบาราอีกทั้งที่ท่าเรือเดิมก็มี -คุณ Nitty.M ครับ ถ้าไม่ทราบเหตุผลก็ตอบว่าไม่ทราบก็ได้ครับ  ไม่เป็นไรครับ  เพราะคุณก็ให้ข้อมูลดีๆและค.ห.ดีๆ ในมุมมองที่ไม่เหมือนกันมามากมายแล้วครับ อย่าพึ่งให้กระทู้นี้ หลุดกรอบออกไป กลายเป็นการโต้แย้งกันแบบไม่มีที่สิ้นสุดเลยครับ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับข้อมูลที่ให้มาเยอะแยะครับ  ผมอาจสงสัยมากไป ไม่ได้มาเพื่อโต้แย้งอะไรกับคุณนะครับ  เพียงแต่มีความคิดบางด้านไม่ตรงกัน  แต่บางด้านก็เข้าใจได้นะครับ  ผมยังอยากอ่านต่อและอยากได้ข้อมูลและมุมมองอีกด้านต่อนะครับ จากคุณ : หนุ่มค้างปี เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 19:52:15

ความคิดเห็นที่ 56 ยังไงก็เกิดยากครับโครงการนี้ เพราะถ้าเกิดขึ้นจริง มาเลเซียและสิงค์โปร์เสียหายมหาศาล ดังนั้นการต่อต้านเข้มข้นแน่นอน เพราะจะมีทุนจากต่างชาติมาช่วยเพิ่มความมุ่งมั่น ให้กับ NGOs ไทยอีกหลายเท่าตัว แค่นี้ก็ดูรู้แล้วว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป สำหรับผม ผมมองว่ายังไงไทยก็ต้องทำ แต่คงไม่ใช่เร็วๆ นี้ คงต้องรอให้เศรษฐกิจวิกฤติไปมากกว่านี้ก่อน คนถึงจะเริ่มตระหนัก แล้วมองหาทางแก้ไขกันว่าต้องทำยังไงให้เศรษฐกิจดีขึ้น แน่นอนว่าโครงการใหญ่ขนาดนี้มันย่อมมีผลกระทบ เหรียญมีสองด้านเสมอ อยู่ที่น้ำหนักของผลเสีย กับผลดี ว่าอะไรที่มีมากกว่ากัน  ก่อนนั้นก็เสนอให้ไปขึ้นที่ อ.ท้ายเหมือง จ.พังงา (คนสนใจจริงๆ รบกวน เปิด google map ประกอบเลยครับ จะเห็นภาพชัด)  อันเป็นที่มาของการสร้างรีสอร์ทเยอะแยะ ที่เขาหลัก ให้พวกเราได้เที่ยวกันในปัจจุบัน  แต่สุดท้ายก็โดนค้านไป เพราะเหตุผลด้านบน ตอนนี้รัฐบาลมาแนวใหม่ หาทางที่มันกระทบน้อยอีกหน่อย แต่ก็ต้องมองให้กว้างครับ ว่าผลประโยชน์ที่ได้รับมา มันคุ้มค่ากับทรัพยากรทางทะเลที่จะเสียไปหรือไม่ ถ้ามองกันที่ภาพรวมว่าอะไรจะเป็นประโยชน์มากที่สุด สำหรับคนที่จะมาใช้บริการ นั่นก็คือการส่งสินค้าไปยังประเทศจีนให้ไวที่สุด ไม่ใช่การลดเวลาเดินเรือ อ้อมสิงค์โปว์เพียงอย่างเดียว ซึ่งสิ่งที่ดีที่สุดก็คือการฟื้น Land Bridge ขึ้นมาใหม่ โดยออกแบบให้ท่าเรือเชื่อมกับรถไฟรางคู่ความเร็วสูง แบบที่จีนทำที่ประเทศของเขาอยู่เวลานี้ คือวิ่งกันเหยียบ 200 กม/ชม. ซึ่งจะทำให้การขนส่งสินค้าไปยังจีนไวขึ้นมาก ไม่ใช่ทำถนนไว้ขนของลงเรือ แล้ววิ่งขนส่งทางถนนผ่านรถบรรทุก แบบนั้นไม่มีประโยชน์ครับ ดังนั้นสิ่งที่ไทยต้องทำคือหาที่สร้างท่าเรือน้ำลึกให้ได้  ผมยังชอบที่ อ.ท้ายเหมือง จ.พังงามากกว่า เพราะใกล้จีนกว่าเยอะ และเราเสี่ยงกับแค่สิมิลันที่เดียว แต่ก็ได้ผลประโยชน์กลับมามหาศาล สำหรับภูเก็ตก็จะได้อานิสงฒ์ไปด้วย (ทั้งผลดีและผลเสีย) ไม่ใช่เพียงแค่เขาหลักที่เดียว ยังไงภูเก็ตก็ติดตลาดโลกแล้ว ถ้ามีท่าเรือน้ำลึก เรือสำราญขนาดใหญ่ก็มีโอกาสแวะมาได้ง่ายขึ้น แต่ปัญหาเรื่องสิ่งแวดล้อมก็เป็นปัญหาที่ต้องพัฒนาจริงจัง อยุ่ทีว่ารัฐบาลจริงใจกับการแก้ปัญหาไหม อาจจะมีการใช้เทคโนโลยีใหม่ๆ ในการเข้ามาควบคุมการจราจรที่คับคั่งให้ดีกว่าเดิม และลดโอกาส ของอุบัติเหตุต่างๆ ลง  เช่นสำหรับเรือขนส่งน้ำมัน ก็ต้องมีการทำจุดตรวจเช็คทางทะเลก่อนวิ่งเข้ามา ว่าได้มาตรฐาน ถึงจะปล่อยให้เข้ามาอะไรแบบนี้ จากนั้นเมื่อได้ที่ตั้งท่าเรือน้ำลึกแล้ว ติดต่อจีนเลย ศึกษาเส้นทางที่ใกล้ที่สุดที่จะทำรถไฟรางคู่ความเร็วสูง ให้วิ่งตรงไปหาจีนให้ได้  จากนั้นพอพ้นเขตประเทศไทย ไปสู่ลาวกับจีนแล้ว พี่จีนเขาจัดการเองครับ   แค่นี้นอกจากเราจะได้ผลประโยชน์จากการเป็นเส้นส่งสินค้าหลักในภูมิภาคแล้ว เรายังฆาตกรรมเวียดนามได้อย่างเลือดเย็น หยุดโอกาสการเป็นคู่แข่งของไทยได้อีกเยอะเลยครับ อีกเรื่องที่จะตามมาคือน้ำมัน ซึ่งเราจะกลายเป็นผู้กำหนดราคาน้ำมันแทนสิงคโปร์ และน้ำมันจะถูกลงแน่นอน และส่งผลโดยตรงให้ค่าครองชีพถูกไปกว่าเดิมอีกมาก เมื่อมีรถไฟความเร็วสูง การขนส่งในประเทศก็จะพัฒนาอย่างก้าวกระโดด เราจะได้กินอาหารสดๆ ใหม่ๆ ในราคาถูกลง รถบรรทุกวิ่งน้ำหนักเกินบนถนนจะลดลงอีกมาก ถนนไม่พังให้ต้องซ่อมบ่อยๆ (เว้นแต่คนสร้างจงใจวางยาเพื่อจะได้มีงบซ่อม) ระบบมันจะพัฒนาไปอีกมาก อันเป็นผลจากทุนมหาศาลที่วิ่งเข้ามาในประเทศ แต่ถ้ารัฐบาลมองแค่การสร้างท่าเรือน้ำลึก แล้วไม่มีการเชื่อมต่อกับรถไฟความเร็วสูงไปจีน   สร้างเพียงแค่ถนน หรือรถไฟรางคู่ความเร็วสูงวิ่งไปออกสงขลาเพียงอย่างเดียวไม่ไปจีน อย่างนี้ได้ไม่คุ้มเสีย แล้วยังเป็นการเปิดโอกาสให้เวียดนามเจริญขึ้นอีกเยอะ เพราะท่าเรือแหลมฉบังคนจะใช้น้อยลง เพราะวิ่งไปพักเรือที่เวียดนามเร็วกว่า ใกล้กว่า แล้วพัทยาก็จะเงียบไปอีกเยอะ งานนี้เวียดนามถูกหวยไปเต็มๆ ถ้าทำแบบนั้น สรุปว่าผมเชียร์การสร้างท่าเรือน้ำลึกขนาดใหญ่ เชื่อมโยงกับระบบรถไฟรางคู่ความเร็วสูง วิ่งตรงไปยังจีนซึ่งคุ้มกับการเอาทรัพทยากรทางทะเลเราเข้าแลก แต่ถ้าไม่ใช่แบบนี้ ไม่คุ้มด้วยประการทั้งปวง และไม่เห็นด้วยกับเส้นทางปากปาราครับ เพราะพื้นที่นั้น ความเสี่ยงเยอะ การจะหวังว่าจะใช้เส้นทางนี้นำความเจริญเข้าพื้นที่ เพื่อให้ชาวบ้าน เปลี่ยนใจเลิกสนับสนุนกลุ่มก่อความรุนแรง มันก็อาจจะไม่เป็นไปอย่างที่คิดครับ แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 55 20:14:53 จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 20:04:29

ความคิดเห็นที่ 57 ความคิดเห็นที่ 37 ต้องการสื่ออะไรคะ????? ไม่เข้าใจ????? "เหมาะกับพวกอนุรักษ์นิยมแถวใต้ดี" ?? จากคุณ : ปีโป้บอย เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 21:21:51

ความคิดเห็นที่ 58 อ่านความคิดเห็นคุณ Mr. Forever ผมคิดว่าน่าสนใจครับ ถ้าความเสี่ยงมีแค่ที่เดียวและมองการเชื่อมโยงโลจิสติกที่เหมาะสมทำให้เราได้ประโยชน์มากที่สุด เพราะถ้าเอาแค่เพื่อทำการขนยางพาราไปจำหน่ายอย่างที่ คุณ Nitty.M เป็นการล ทุนที่มีความเสี่ยงสูงเกินกว่าจะลงทุนทำครับ สำหรับผมนะ มันดูเราจะเอาทรัพยากรธรรมชาติมูลค่าเป็นแสนล้านมาแลกกับรายจ่ายพันกว่าล้าน ที่มีโอกาสลดได้ในอนาคตเมื่อประชาคมอาเซียนเกิดขึ้น จากคุณ : et009 เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 22:16:37

ความคิดเห็นที่ 59 สำหรับผมมองว่าบางทีรัฐบาลก็คงคิดจะทำท่าเรือน้ำลึกเชื่อมกับระบบขนส่งสินค้าผ่านรถไฟ แล้วเชื่อมโยงไปจีนแน่นอน แต่คงไม่สามารถทำทีเดียวทั้งระบบได้ เนื่องจากค่าใช้จ่าย คงสูงเกินความสามารถของประเทศไทย การจะให้จีนมาร่วมลงทุน ผมว่าก็เสี่ยง เพราะเขาคงไม่ยอมเสียเงินฟรี ยังไงก็ต้องหาผลประโยชน์จากพื้นที่ของเราอยู่แล้ว ดังนั้นเราต้องทำเองครับ ถ้าจะให้ลงทุนน้อยสุด ตอบแทนมากสุด ก็คือทำเฉพาะรถไฟความเร็วสูงไว้สำหรับ ขนส่งสินค้าเป็นหลัก อาจจะมีสัดส่วนในการขนส่งคนบ้างในขบวนเดียวกัน เช่นสมมติมี 10 โบกี้ ก็ให้มีคนขนแค่สองโบกี้ เพราะค่าใช้จ่ายสูงแน่ๆ แล้วให้แวะจอดแค่จุดหลักๆ เท่านั้น เพื่อรักษาความเร็วในการเดินทาง เพื่อดึงดูดใจลูกค้าให้หันมาใช้ระบบนี้แทนการวิ่งด้วยเรือ ซึ่งถ้าวิ่งสายตรงจากพังงา ไปจอดที่สถานีหลักบางซื่อ เพื่อเชื่อมโยงกับระบบขนส่งสินค้าของไทย ที่อาจจะพัฒนาเป็นระบบรางคู่ในอนาคต จากนั้นวิ่งไปตามเส้นทางที่ไทยวางแผนไว้ก็คือ กรุงเทพ หนองคาย ไปเชื่อมต่อกับเส้นทางรถไฟความเร็วสูง เส้นลาว - จีน ซึ่งจะเชื่อมไปที่ คุนหมิง ซึ่งคาดว่าคงได้เริ่มทำในอีกไม่นานนี้ ซึ่งจะทำให้ได้ประโยชน์ในภาพรวมที่สุดครับ ถ้าทำเป็นเส้นรถไฟความเร็วสูงสำหรับขนส่งอย่างเดียว อาจจะวิ่งที่ความเร็ว 300 กม./ชม. ทำให้ความสามารถในการส่งของจากท่าเรือไปยังจีนเร็วกว่าการวิ่งอ้อมแหลมมลายูอย่างเทียบไม่ติด ลองลากเส้นทางคร่าวๆ ใน google earth จะได้ระยะทางราวๆ 2,000 กิโลเมตร เราตีเผื่ออ้อมนู้นนี่ ก็จะเป็น 2,500 กิโลเมตร   คำนวนคร่าวๆ ก็จะใช้เวลาเดินทาง = 2500/300 = 8.33 ชั่วโมง ตีรวมเวลาแวะจอดโหลดสินค้าตามสถานีหลักๆ  ถ้ารวมเวลาโหลดสินค้าจากเรือมาลงลงรถไฟ นู้นนี่นั่นทุกอย่างแล้วทั้งขาโหลดขึ้นลงปลายทาง ผมว่าใช้เวลายังไงก็ไม่น่าจะเกินสามวัน คิดเอาละกันครับว่าใช้เวลาขนส่งสินค้าจากไทยไปจีน แค่สามวัน จากที่แค่อ้อมแหลมมลายู ก็ปาเข้าไปจะสี่วันแล้ว ลดเวลาไปมหาศาล ใครจะไม่อยากใช้บริการครับ แล้วก็อย่างที่รู้ ตอนนี้จีนเป็นขาใหญ่ในโลก ในเรื่องฐานการผลิตสินค้า ดังนั้นสินค้าจะเข้าออกผ่านเส้นทางนี้ มากมายเพียงใด ประเทศที่ได้ประโยชน์คือไทย และจีน ที่เป็นจุดเริ่มต้น และจุดปลายทาง แค่นี้ไทยเราก็ไม่เหมือนเดิม ถามว่าถ้าเป็นอย่างนี้ โรงงานต่างๆ จะกล้าย้ายฐานการผลิตไปเวียดนามไหม คำตอบก็คือไม่แน่นอน เพราะสามารถส่งวัตถุดิบไปมาระหว่างไทยจีนอย่างรวดเร็ว มันจะทำให้ฐานความสามารถ ในระบบอุตสาหกรรมของไทยพัฒนาอย่างยั่งยืนมากๆ ไม่ต้องกลัวเลยว่าใครจะย้ายฐานการผลิต มีแต่จะต้องเตรียมพื้นที่โซนพังงาสำหรับแหล่งอุตสาหกรรมเพิ่มเติม  แน่นอนว่าตรงนี้จะทำให้ มีคนจำนวนมากในพื้นที่ ทั้งนักธุรกิจ, วิศวกร, คนงาน หลากหลายระดับจากทั่วโลก อีกทั้งในอนาคตอาเซียนจะเชื่อมโยงกัน เดินทางไปมาสบาย ทำงานข้ามประเทศได้ แล้วใครจะไม่อยากมาทำงานที่ไทย มันสมองดีๆ จะไหลมาที่ไทย อุตสาหกรรมพัฒนา เวียดนามก็จะไม่มีทางไล่ไทยได้ เพราะฐานการผลิต และระบบขนส่งหลักของภูมิภาคอยู่ที่นี่ มาเลเซ๊ย, สิงคโปร์ก็ค่อยเฉาไป ส่วนทางใต้เราก็ทำรถไฟความเร็วสูงแบบรางเดียว เชื่อมโยงเข้ามาที่พังงา ทีนี้ยางพาราไทยก็ไปจีนได้ไวขึ้น ลดต้นทุนค่าขนส่ง ค่าด่านสารพัด ความเจริญจะเข้าถึงพื้นที่ได้เร็วขึ้น คนจะไม่สนใจเรื่องแบ่งแยกดินแดนแล้ว ตั้งหน้าตั้งตาหากิน ผลที่ตามมาคือความสงบสุขที่จะฟื้นมาอย่างยั่งยืน ที่สำคัญพังงาไม่ใช่พื้นที่เสี่ยง ดังนั้นค่อนข้างปลอดภัย จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 00:01:20

ความคิดเห็นที่ 60 พูดเรื่องยาง ตอนนี้ทางเหนืออย่างพะเยา, น่าน ก็เริ่มปลูกยางพารามากขึ้น และด้วยพื้นที่ที่เยอะกว่าทางใต้ ทำให้ความสามารถในการผลิตจะสูงขึ้น ถ้าเราหาตลาดให้เขาได้ พื้นที่โซนนี้จะเป็นโซนใหม่ในการผลิตยางพาราของไทย และถ้าเราสามารถขนยางจากแหล่งนี้ไปจีนได้ด้วยความเร็วสูง ถามว่าใครจะกลายเป็น ผู้ส่งออกยางพารารายใหญ่ของโลกไปได้นอกจากบ้านเรา คิดดูละกันว่าส่งไปจีน ด้วยความเร็วแบบวันต่อวัน แค่นี้อินโดก็ร้องไห้โฮแล้วครับ สำหรับรถไฟความเร็วสูงนั้น ถ้าจะเอามาใช้ในไทยต้องใช้สำหรับขนส่งสินค้าเท่านั้น เอาไปขนคนไม่คุ้มอย่างสิ้นเชิง เพราะค่าใช้จ่ายสูง ดังนั้นค่าตั๋วแพงแน่ๆ คนที่จะเดินทางได้คงมีไม่มากนัก ดังนั้นเน้นขนส่งสินค้าจากท่าเรือน้ำลึกไปส่งจีนดีกว่า สำหรับจีนเองก็จะได้ผลประโยชน์มากเช่นกัน เพราะตอนนี้รถไฟความเร็วสูงในจีน ยังขาดทุนอยู่เพราะขาดสินค้ามาขน เนื่องจากส่วนใหญ่ตอนนี้เข้าทางท่าเรือ ดังนั้นจึงไม่ค่อยมีการใช้ขนส่งสินค้ามากนัก แต่ถ้ามาเชื่อมกับระบบด้านบน ทุกอย่างจะเกื้อหนุนกัน และภูมิภาคนี้จะพัฒนาอย่างก้าวกระโดดครับ ถ้าเป็นแบบนี้ ผมว่าความเสี่ยงด้านธรรมชาติก็คุ้มค่าที่จะเสี่ยงครับ แต่สำคัญคือเราต้องต่อรองกับจีนว่าจะต้องไม่ให้เส้นทางสายนี้วิ่งผ่าน ไปยังเวียดนามเด็ดขาด เพื่อป้องกันเวียดนามได้ผลประโยชน์ตรงนี้ไป เพราะถ้าวิ่งผ่านเวียดนามนี่ เวียดนามถูกหวยเลย ไทยขาดทุนเต็มๆ สำหรับการใช้เส้นทางปากปารา ผมมองว่ายังไงก็ไม่เหมาะสม เนื่องจากใกล้มาเลเชีย และสตูลเองก็เป็นพื้นที่เสี่ยง ยังไม่ปลอดภัย ถ้าอยู่ดีๆ ท่าเรือน้ำลึกถูกวางระเบิดในบริเวณใกล้เคียง วันดีคืนดี รางรถไฟถูกระเบิด ถนนหลักถูกระเบิด มันไม่ยุ่งเหรอครับ ขยับกลับมาพังงาดีกว่า ทุกอย่างก็สร้างรอไว้แล้ว ทั้งที่พัก ระบบขนส่ง แถมยังใกล้จีนมากกว่าเยอะด้วย อย่าไปสร้างแถวนั้นเลยมันสุ่มเสี่ยงเกินไป ทั้งในแง่ความปลอดภัย และในแง่เศรษฐกิจ แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 55 00:20:37 แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 55 00:14:27 จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 00:10:30

ความคิดเห็นที่ 61 เรื่องที่จีนหาทางออกทะเลติดต่อลงใต้ ปิดเกมส์ไปนานแล้วครับ ถ้าเอาแค่ระยะสั้น ไมเกินห้าปี ท่าเรือน้ำลึกทวายก็จะเกิด เกิดแน่ๆ ไม่ใช่โครงการในกระดาษ ถนนกำลังสร้างท่าเรือก็กำลังสร้าง (ไปหาตามเวปต่างชาติได้) คนได้สัมปทานไม่ใช่ใครที่ไหน ก็อิตาเลียนไทย จากไทยแลนด์เอง ผู้ร่วมทุนก็ กฟผ และ ปตท (เพียงแต่ยังไม่ออกหน้า) คิดง่ายๆ ว่า มี บ จากไทย กล้าไปลงทุน ระดับหลายแสนล้านที่พม่า ประเทศที่การเมืองไม่นิง คงไม่ต้องบอกนะครับว่าที่จริงแล้วคนลงทุนนี้คือใคร ไม่ต้องคิดอะไรมาก ถ้าเราคิดว่า ทะเลอันดามันสวยแค่ไหน ทะเลทวายละไม่ยิ่งกว่าหรือ คิดป่าปาเมืองกาญ เขียวแค่ไหน ป่าด้านพม่าไปเขียวกว่าหรือ แต่ตอนนี้ โดนตัดเป็นถนน จากทวายมากาญ ทำแบบไม่ต้องมี EIA ไม่มีสือคอยคุม ไม่มืชาวบ้านคอยค้าน ไม่ต้องถามว่าป่าหายขนาดไหนโครงการนี้ แต่ NGO ไทยทำอะไรไม่ได้ (เพราะไม่มีเงินมาให้ค้าน) ถึงจะค้าน รบ ทหารพม่าบอกเอง ไม่รับประกันความปลอดภัย จะเห็นว่าโครงการนี้แหละตัวลำลายสิงแวดล้อม เลย แต่ไม่มีใครค้าน เพราะมีแต่คนได้ประโยชน์ ทั้งไทย จีน พม่า มาต่อเมือทวายเสร็จ ท่าเรือนี้แหละจะเป็นประตูสู่มหาสมุทรอินเดีย ตามที่จีนตั้งใจไว้เลย คนที่ได้ประโยชน์อีกคือ ไทยเอง นี่ก็จะเป็นท่าเรือนำลึกที่จะนำสินค้าส่งนำเข้าออกจาก กทม รวมถึงทุกภาคของประเทศ (ไม่รวมใต้) ออกมหาสมุทร อินเดียได้ไวที่สุด เป็นการลดภาระของแหลมฉบังได้อย่างดี เพียงแต่ตอนนี้อาจจะติดผลประโยชน์กับ รบ ทหารพม่าบ้าง แต่เมือเคลียร์กันเสร็จ และไปตามแผน โรงไฟฟ้า นิคม ท่าเรือ มาแน่ที่ทวาย โครงการนี้เกิดเมือไร (ซึงเกิดแน่ๆ) แลนดบริดไทย ก็แทบจะล้มไปเลยเพราะสู้ทวายไม่ได้สักอย่าง แน่นอน จีนแทบไม่สนโครงการในใต้ที่ไทยแน่นอนแค่ได้ส่วนกินเค้กที่ทวาย ก็ตอบความต้องการของเขา ได้แล้ว ถ้าจะโยงมาที่ รถไฟความเร็วสูงถ้าตามข่าวจะเห็นเลยว่าจีนไม่เคยสนใจสายใต้ สนใจแต่สายหนองคายอีสาน วิงออกยูนานเข้าลาว ไทย ออกทะเลที่แหลมฉบังและทวายเท่านั้น แต่ผมไม่เน้นมาก เพราะเป็นโครงการในฝันเหลือเกินที่จะเกิดในเร็ววัน แต่ที่ผมเน้นคือ อันที่เกิดและเห็นแน่ๆ คือ การข่นส่งทางเรือบวกทางถนนนี่แหละ แต่เมือทวายเสร็จ สะพานข้ามโขงเชียงของเสร็จ ท่าเรือเชียงแสนเสร็จ ถนนจากกาญไปทวายเสร็จ ได้เห็นรถบรรทุกแบบตู้คอนเทนเนอร์ ภาษาจีนเต็มเมืองไทยแน่ๆ แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 55 01:03:52 จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 00:54:20

ความคิดเห็นที่ 62 ผมว่า ประเด็น เรื่องการท่องเที่ยวตัดไปเลยนะครับ ถ้าท่าเรือน้ำลึกทวายเสร็จจริงมันจะกลายเป็นเมืองท่าขนส่งมากกว่าการเป็นเมืองท่องเที่ยว คล้าย ๆ กับชลบุรี อาจจะยกเว้นถ้าพม่าเปิดคาสิโน ทำสถานบันเทิงราตรีที่ทวายก็ไม่แน่ จากคุณ : et009 เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 01:09:36

ความคิดเห็นที่ 63 ส่วนว่าทำไมต้องปากบารา ไม่เป็นที่อืน อย่างที่บอก รัฐไมได้เจาะจงหรอกครับว่าที่ไหน ถ้าไปดูแผนแลนดบริดเดิม วางไว้เป็น 5 แนวอย่างต่ำตั้งแต่ ระยองถึงสตูลนันแหละ เหมือนโครงการสร้างท่างด่วน กทม ที่เค้าก็มีแผนหลายแผนเช่นเดียวกัน เพียงแต่บวกลบคูณหาร ออกมาแล้วคิดว่าปากบารา ดีสุด ผมก็ไม่ทราบหรอกว่าทำไมปากบาราถึงเหมาะที่สุด (ใจผมเองชอบ กันตังมากกว่า) แต่ก็ต้องเคารพ ในการศีกษาของ รบ ตอนนั้น ความคิดผมที่คาดว่าพังงาไม่ผ่าน ถ้าไม่มองถึง ผลกระทบด้านสิงแวดล้อมละ คาดว่าเป็นปัญหาด้านโลจิสติก ในการเอากระจายสินค้าจากใต้เข้าและออกไปที่พังงา ถ้าดูแผนที่จะเห็นเลยว่ามีเขาปิดไว้ทางตะวันออก คือประมาณว่าท่าเรืออาจสร้างได้ง่านไม่ต่างจาก ปากบารา แต่จะทำถนนเข้าไปจาก จ ฝังอ่าวไทยอาจต้องเสียมากกว่าในแง่เงินลงทุนและธรรมชาติ อีกอย่าง ท่าเรือนำลึกเพือการท่องเที่ยวของภูเก็ตก็มีนะครับเป็นโครงการระดับหมืนล้านเหมือนกัน (ไปหาข่าวเก่าได้) แต่ก็ไม่ผ่าน เพราะ กม EIA เหมือนเดิม ไมงั้นภูเก็ตเป็นสวรรคของนักเดินเรือของคนรวยระดับโลกไปแล้ว ทุกวันนี้ก็มีแค่ท่าเรือกิ๊กก็อก จอดกันตามมีตามเกิด อย่างที่บอก กม EIA ของไทยนี่ตัวเคี่ยวเลยละครับ อย่าไปดูถูกเชียว จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 01:22:46

ความคิดเห็นที่ 64 คุณหนุมค้างปี ไม่มีโกรธหรอกครับ ยินดีรับฟังและแลกเปลี่ยนข้อคิดเห็น ที่ยกตัวอย่าง เพื่อจะตอบคำถามที่ว่าทำไม่ต้องสร้างใหม่ที่ปากบารา พัฒนาที่มีอยู่ดีกว่าไหม ตัวอย่างที่ยกมา มันตอบคำถามนี้ไงจบ ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้แต่อยากให้คิดต่อ ถ้าจะให้อธิบาย คือศักยภาพท่าเรือเดิมที่มีอยู่มันไปต่อไม่ได้ มันขยายไม่ได้ (เหมือนดอนเมืองนั่นแหละ ถ้าดอนเมืองมีพื้นที่สัก 20000-30000 ไร รบ เค้าคงไม่ย้ายไปสุวรรณภูมิหรอก) เคส ธรรมศาสตร์ ท่าเรือ หัวลำโพงก็คล้ายๆ กัน อย่างที่เคยบอกใจจริงผมเชียร์ให้ปั้นท่าเรือกันตังจะตาย เพราะพร้อมหมดแล้ว ทั้งท่าเรือ ถนน รถไฟ (สวล ก็เสียน้อย) แต่เมือการศีกษาออกมาบอกว่า ไม่คุ้มค่า เราก็ต้องเคารพผลของการศึกษานั้น จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 01:36:44

ความคิดเห็นที่ 65 ถ้าเป็นแนวคิดแบบที่ Mr. Forever อธิบายในค.ห.56/59/60 แบบนี้เป็น Land Bridge ที่ Scale ใหญ่มากและใหญ่กว่า Land Bridge ที่ดูพิกลพิการ ที่ใช้รถคอนเทนเนอร์ขนทางถนนที่เชื่อมทะเล 2 ฝั่ง มากเลยครับ ดังนั้นท่าเรือนี้คงจะไม่ใช่ท่าเรือขนสินค้าเกษตรและยางพาราที่เอามาทดแทนที่ด่านสะเดาแล้วต่อไปปีนังซะแล้วซิ ถึงได้สงสัยไงว่าท่าเรือเดิม 3-4 ท่าที่มีอยู่ มันไม่พอแล้วหรือ ถ้าต้องการจะทำเพื่อขนส่งสินค้าสินคา้เกษตร+ยางพาราเข้า-ออกเฉพาะในไทยเท่านั้น เพราะที่จขกท.ยกขึ้นมา ข้อมูลมันบอกว่ามันไม่มีคนมาใช้ ไม่ใช่ไม่มีศักยภาพพอที่จะขยายเพิ่มเติม มันคนละเรื่องเลยครับระหว่างไม่มีดีมานต์ กับ ซัพพลายไม่พอ ? เอาล่ะตอนนี้พอจะเข้าใจแล้วครับว่าทำไมของเดิมมันถึงศักยภาพไม่พอ และขยายต่อไม่ได้ ? กลับมา EIA นิดนึง ส่วนตัวคิดว่า EIA มันน่าจะไม่ใช่เหตุผลหลักทั้งหมดนะครับ เราจะใช้มันอ้างเพื่อจะ "สร้า้ง" หรือ "ไม่สร้าง" ก็น่าจะได้ทั้งนั้นเช่นกันครับ  (ส่วนตัวยังมองว่ามันเป็น เครื่องมือทางเทคนิค ชนิดหนึ่ง) เพราะไม่งั้นประเมินคร่าวๆ ปากบารา ก็ไม่น่าจะผ่านรอด EIA หรอก (แต่ทำไมถึงยังคิดเดินหน้าต่อ...!) ใครๆก็รู้ทั้งนั้นว่าสิ่งแวดล้อมและธรรมชาติ ที่นี่น่ะ World Class เลยทีเดียว คงต้องมองไปในทิศทางเดียวกับ คุณ et009 ค.ห.58 แล้ว ว่าถ้าเป็นแบบนั้นจริงเราจะแลกมั๊ย เอาล่ะทีนี้มองข้ามช็อต สมมติว่าตัดสินใจเดินหน้า (ยังไม่ต้องเอาเรื่องเงินลงทุนมาคุยก็ได้ เพราะพูดภาษาง่ายๆตอนนี้เราไม่รวยแต่อยากขี่เบนซ์ ก็คงต้องหาทางไปหยิบยืมตังค์คนอื่นมา) เอาประเด็นปากบาราก่อน อยากทราบว่าว่าทำไมหวยมาออกที่ปากบารา  เมื่อเปรียบเทียบหลายๆที่แล้ว  ไม่ทราบมีใครพอจะทราบหรือเข้าถึงข้อมูลที่เปรียบเทียบกันไว้แล้วบ้างครับ ? จากคุณ : หนุ่มค้างปี เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 09:37:07

ความคิดเห็นที่ 66 ผมว่าที่เขาสนใจปากปารา เพราะเส้นทางวิ่งมันน่าสนใจครับ ถ้ามองในภาพรวมใหญ่ๆ จะเห็นว่าเส้นทางการเดินทางทะเลมันจะวิ่งผ่าน อทช.เภตรา ซึ่งไม่ดังเท่าไหร่ เมื่อเทียบกับเส้นพังงาที่จะผ่านทั้งสิมิลัน และภูเก็ต  ซึ่งมันก็เสี่ยงเกินไปหากว่า เกิดปัญหาเรือชนกัน น้ำมันรั่ว หรือสารพิษต่างๆ ซึ่งจะสร้างผลกระทบกับภูเก็ต สิมิลันมหาศาล และที่สำคัญคือตอนนี้มันคงช้าไปแล้วที่จะตัดไปทางนั้น เพราะการเวนคืนที่ดินคงมหาศาล ในการจะตัดข้ามไปอีกฝากไปเชื่อมกับอ่าวไทยเพื่อทำ Land Bridge ออกสู่อ่าวไทย ทีนี้เมื่อมองที่ปากปารา เส้นทางวิ่งของเรือมันก็เฉียดตะรุเตานิดหน่อย และถือว่าห่าง จากเกาะอาดัง ราวีที่งดงามของไทยพอสมควร และการขนถ่ายสินค้าต่างๆ ก็ไม่มีกิจกรรม อะไรให้สร้างมลพิษโดยตรงกับตะรุเตามากนัก จุดที่จะกระทบมากที่สุดคือบริเวณปากปารา และหมู่เกาะเภตรา ซึ่งก็ถือว่ามีความเด่นในเชิงท่องเที่ยวน้อยกว่าจุดอื่นในโซนอันดามัน พูดง่ายๆ ว่าสละได้ ถ้าเทียบกับผลประโยชน์ที่จะตามมาอย่างมหาศาล อีกทั้งจังหวัดสตูลก็ยังไม่บูมมาก การเวนคืนถนนเพื่อทำ land bridge ก็ไม่สูงมากนัก จะไปหนักก็ตอนผ่านไปสงขลานี่เอง ซึ่งตรงนี้ถ้ามองในระยะสั้นว่ามันจะช่วยพัฒนาขีดความสามารถ ในการขนส่งผ่าน Land Bridge เส้นนี้ในระยะสั้น มันก็มีความเป็นไปได้สูง แถมสภาพพื้นที่ ก็เป็นราบมากพอที่จะขยับขยายเป็นนิคมอุตสาหกรรมแห่งใหม่ของไทยในโซนภาคใต้แข่งกับมาเลได้ ผลการศึกษาจึงเห็นว่าคุ้มค่ากว่า เพราะถ้าจับมือทำเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษร่วมกับมาเลเชีย ที่พัฒนามากๆ อยุ่แล้ว มันจะทำให้ขีดความสามารถในการขนส่งของเส้นทางนี้พัฒนาขึ้นอีกมาก ในขณะที่กันตังนั้นยากกว่า เพราะผ่านเกาะเยอะกว่า แล้วเกาะในโซนตรังก็มีคุณค่า ในการท่องเที่ยวสูงกว่าเภตราเยอะมาก แถมถ้าจะทำ Land Bridge เชื่อมไปสงขลา ก็ต้องเจาะทะลุภูเขาอีก ทะเลไม่พอ นี่เล่นกระทบสิ่งแวดล้อมป่าไม้ ภูเขาอีก ยังไงก็ไม่รอด ดังนั้นกันตังจึงไม่ใช่เส้นทางที่ดีเลย หากจะมองในภาพรวมที่จะให้เส้นนี้เป็นเส้นขนส่งหลัก ของภูมิภาคแห่งนี้  ดังนั้นถ้าที่พังงาเป็นไปไม่ได้แล้ว ผมว่าปากปาราก็คงเป็นความหวังสุดท้่ายละ ลองคิดภาพการขนส่งสินค้าผ่านท่าเรือน้ำลึกปากปารา แล้วมีถนน 6 เลนวิ่งเชื่อมระหว่าง ท่าเรือที่ปากปารากับท่าเรือที่สงขลา เผื่อพื้นที่ตรงกลางถนน สำหรับก่อสร้างรถไฟความเร็วสูง เมื่อมีงบประมาณเพียงพอแล้วในอนาคต  เส้นทางขนส่งตรงนี้มันก็จะมีขีดความสามารถ ในการพัฒนาในอนาคตสูงมาก สินค้าขนาดเล็กที่ใส่รถไฟได้ ก็ขนส่งผ่านรถไฟความเร็วสูง สินค้าขนาดใหญ่ อย่างรถยนต์ ก็ขนส่งทางถนน แค่นี้ไทยก็เป็นฐานการผลิตรถยนต์ที่คนทั่วโลกให้ความสนใจขึ้นอีกเยอะ เพราะสามารถส่งออกไปได้ทั้งสองฝั่งโลก รวมไปถึงน้ำมันด้วยเช่นกัน บางทีรัฐบาลเพื่อไทย อาจจะมองว่าปั้นเส้นนี้ทำเงินก่อน ทำถนนเสร็จแล้วทำรถไฟความเร็วสูงต่อ เพื่อ Land Bridge มันทำงานได้ดีด้วยตัวเองแล้ว ในขณะเดียวกันตอนนี้รถไฟความเร็วสูง เส้นกรุงเทพ หนองคายก็ใกล้เป็นความจริงแล้ว ซึ่งเส้นนี้จะเชื่อมกับคุนหมิงของจีนผ่านลาว เมื่อเวลาเหมาะสมก็สร้างรถไฟความเร็วสูงเชื่อมจากกรุงเทพมาปากปาราอีกที แค่นี้ระบบก็สมบูรณ์ ไทยกลายเป็นเส้นทางเลือกใหม่ทันที แต่ปัญหาคือไฟฟ้านี่สิ จะเอาที่ไหนมา ย้ำอีกทีว่ารถไฟความเร็วสูงจะกำไรได้ ต้องไม่เน้นขนคน ต้องเน้นขนของ เพราะบ้านเรา คนไม่ได้คึกคักขนาดญี่ปุ่นที่จะสามารถหาคนมาขึ้นรถไฟความเร็วสูงได้แน่นอนทุกขบวนแบบนั้น การขนส่งสินค้าจากท่าเรือไปจีนต่างหากที่สำคัญกว่า และจะสร้างกำไรอย่างชัดเจน จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 12:05:01

ความคิดเห็นที่ 67 แต่ไม่ต้องห่วงหรอกครับ เพราะยังไงมันก็คงเกิดขึ้นยากมากๆ เพราะเทคโนโลยีรถไฟฟ้าความเร็วสูง ยังต้องการพลังงานไฟฟ้ามหาศาลในการป้อนสำหรับเส้นทางระยะยาวแบบนี้ อีกทั้งประเทศไทย ยังไม่มีงบประมาณที่จะทำอะไรแบบนี้ได้อย่างเต็มระบบ การสร้างท่าเรือน้ำลึกไปก่อน แล้วเชื่อมต่อด้วยถนนอย่างเดียว มันก็อาจจะช่วยได้บ้าง ในการระบายสินค้าจากฝั่งหนึ่ง ไปอีกฝั่งหนึ่งได้อย่างรวดเร็วขึ้น แต่คำถามคือมันจะคุ้มค่ากับธรรมชาติที่จะเสียไปหรือไม่ ตรงนี้นี่แหละ คือจุดชี้วัดความเป็นไปได้ของโครงการนี้ อย่างถ้าไทยวางแผนจะค่อยๆสร้างตามงบประมาณที่มี ณ เวลานี้ คือสร้างท่าเรือ + ถนน แล้วเว้นพื้นที่ตรงกลางตลอดแนวไว้ เอาไว้สร้างรถไฟความเร็วสูง และเสาไฟฟ้าแรงสูง เพื่อป้อนให้รถไฟในภายหลังที่มีเงินมากพอแล้ว รวมไปถึงอนาคตที่จะสร้างทางรถไฟ เชื่อมกับเส้น กรุงเทพ หนองคาย อันนี้ผมว่าน่าสนับสนุนมาก แต่ถ้าสร้างแค่ท่าเรือมาก่อน แล้วก็ทำถนนเพียงอย่างเดียว ไม่เผื่อพื้นที่ไว้สำหรับทางรถไฟ มันก็คงจะเกิดโปรเจครถไฟเชื่อมโยงได้ยาก และไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ แต่ สรุปว่าถ้าสร้างทา่เรือน้ำลึก + ถนน + รถไฟฟ้าความเร็วสูง (ในอนาคต) ก็น่าสนับสนุน แต่ถ้าไม่ผมว่าไม่คุ้มที่จะสร้างอย่างแน่นอน ก็ปล่อยให้ทวายเป็นฮับหลักไปอย่างที่ควรจะเป็นละกัน จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 12:27:49

ความคิดเห็นที่ 68 เรือง EIA ถูกต้องครับ ถ้าโครงการปากบาราจริง มีสิทธิที่จะไม่ผ่าน EIA สูงถ้าเกิด รัฐยังอยากให้ปากบาราเป็นปลายทางของแลนด์บริดอีกต่อไป แต่ถามว่าทำไมยังเดินหน้าต่อ รัฐไม่รู้หรือว่ายังไงก็ไม่ผ่าน ก็เพราะผลประโยชน์ในด้านโครงการศึกษาหาความเป็นไปได้ ไงครับ โครงการ mega ต่างๆ ค่าศึกษาโครงการที ตกที่หลัก สิบล้านร้อยล้าน เลยนะครับ นักการเมืองไม่สนหรอกสุดท้ายจะเป็นไง แต่ถ้าโครงการศึกษาหาความเป็นไปได้ผ่าน ได้ค่าคอม 10% เขาก็สบายแล้ว และโครงการพวกนี้เปลี่ยน รตม เปลี่ยน รบ เดี๋ยวก็ตั้งงบใหม่ หากินกันอย่างงี้แหละ เช่น โครงการแลนดฺบริด คลองกระ สังเกตเลยว่า มีข่าวปัดฝุ่นโครงการทุกๆ ปี แล้วก็จะมีการประท้วงตามมา แล้วก็หายไป อีกปี ก็โผล่มาใหม่ ประเทศเราหมดค่าศึกษาหาความเป็นไปได้ของโครงการสองโครงการนี้ จะพันล้านแล้วมั้ง สุดท้ายมันก็เป็นโครงการในแผ่นกระดาษ หรือที่เห็นชัด ก็โครงการรถไฟฟ้า ใน กทม เปลี่ยน รบ ก็ศึกษาหาความเหมาะสมใหม่ทุกปี เปลี่ยนสีเปลี่ยนเส้นทางตลอด ----------------------------- ส่วนรถไฟฟ้าความเร็วสูงผมขอแย้งนิดนึง ไม่มีประเทศไหนในโลกที่เอารถไฟฟ่าความเร็วสูงเพื่อขนของเป็นหลักขนคนเป็นรอง เพราะต้นทุนการขนสงสูงมากโดยไม่จำเป็น แต่เอาแค่นี้ละกันไม่อยากหลุดประเด็นไกล จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 13:05:21

ความคิดเห็นที่ 69 สนุกจังเลยค่ะ ความรู้เยอะดี จากคุณ : Mo Mum เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 16:51:19

ความคิดเห็นที่ 70 ยืนยันตาม #68 จ้า โครงการใหญ่โตทั้งหลาย ยกตัวอย่างเช่น โครงการก่อสร้างโรงไฟฟ้า ศึกษากันหลายที่ ใช้เวลาเป็นสิบๆปี แต่ไม่ลงมือทำซักที เป็นแบบนี้เรื่อยๆจนคนในพื้นที่งงหมดแล้วค่ะ พวกบริษัทที่ปรึกษาก็มีแต่เจ้าเดิมๆมาทำทั้งนั้น ข้อมูลส่วนใหญ่ก็เป็นแบบทุติยภูมิ เอาของเก่าหรือไปขอมาจากหน่วยงานราชการ แล้วก็เอามายำๆๆ ส่ง วนเวียนอยุ่แบบนี้แหละค่ะ นึกถึงแล้วอุบาทว์จริงๆคนพวกนี้ จากคุณ : เด็กอันดับบ๊วย เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 21:27:08

ความคิดเห็นที่ 71 วิถีชีวิตชาวประมงพื้นบ้าน ฝั่งรากลึกลงไปในพื้นมาที่มานานแล้ว แล้วต่อจากนี้ไป จะใช้ชีวิตอยู่อย่างไรเล่า จากคุณ : phatteera เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 22:53:10

ความคิดเห็นที่ 72 ในความเห็นเรานะ บางอย่างเรายอมจ่ายแพงเพื่อคุณภาพชีวิตดีกว่า เช่น โรงไฟฟ้า เราว่าซื้อจากประเทศเพื่อนบ้านเอา คุ้มกว่าสร้างโรงไฟฟ้าในประเทศแล้วทำให้เกิดผลกระทบกับคนในพื้นที่อย่างโรงไฟฟ้าแม่เมาะปัจจุบัน ที่ทำให้เด็กแถวนั้นเป็นโรคทางเดินหายใจ ส่วนตัวรู้สึกว่าคุณภาพชีวิตคนมีค่ีามากกว่าตัวเลขทางเศรษฐกิจเยอะ อย่างปากบารา เราว่าไปใช้ของต่างประเทศก็ดีกว่ามาทำลายทะเลไทยที่เป็นที่อยู่ที่กินของคนในพื้นที่ และเป็นที่พักผ่อนของเรา ๆ นึกสภาพเรือใหญ่มาเทียบท่า น้ำมันลอยเต็มหน้าทะเล ต่อให้ป้องกันแค่ไหนธรรมชาติก็พังแน่นอน แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 55 12:01:58 จากคุณ : ranmachan เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 55 12:00:30

ความคิดเห็นที่ 73 เหอๆๆ เข้ามาอ่านอีกรอบ อ่านข้อมูลของทั้ง 2 ด้านแล้วก็เข้าใจดี มุมนึงมองเรื่องการพัฒนาและผลประโยชน์ระดับประเทศ วัดทะเลสตูลเป็นมูลค่า มุมนึงมองถึงสิ่งแวดล้อม สิ่งที่จะสูญเสียไปและเรียกคืนมาไม่ได้ วัดทะเลสตูลเป็นคุณค่า เราเลือกวัดที่คุณค่าค่ะ ไม่ได้คัดค้านการพัฒนา แต่การพัฒนามันจะต้องคู่กันไป เป็นการพัฒนาเพื่อความยั่งยืน และให้ชุมชนได้มีส่วนร่วม จนถึงบัดนี้ เราที่ทำงานอยู่ในพื้นที่ยังนึกไม่ออกค่ะว่า ถ้ามีท่าเรือน้ำลึกเกิดขึ้น เราจะได้ประโยชน์อะไรบ้าง ย้ำว่าเราและคนในพื้นที่นะคะ ทุกวันนี้เรามีกิจการเล็กๆ ที่พอเลี้ยงตัวได้ มีรายได้จากการท่องเที่ยวสตูล เราไม่ต้องดิ้นรนไปทำงานถึงเมืองกรุง ไม่ต้องเป็นลูกน้องใคร แต่ถ้ามีท่าเรือเกิดขึ้น เค้าจะบอกเราได้มั้ยว่าเราจะจัดการการท่องเที่ยวของสตูลไปในรูปแบบไหน อย่างไร หรือว่าเราจะตกงาน ต้องออกจากพื้นที่ไปเพราะเราเป็นชนกลุ่มน้อยที่มองไม่เห็นผลประโยชน์ของชาติ (หรือนายทุน) ไหนบอกส่งเสริมเศรษฐกิจพอเพียง สงสัยจะเป็นคำลวงทั้งเพของรัฐใช่ไหมคะ แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับล่าสุด เน้นเรื่องการมีส่วนร่วมของชุมชน แผนระดับโลก ณ ปัจจุบันหลายๆ แผน หลายๆองค์กร เค้าก็เน้นเรื่องการมีส่วนร่วมของชุมชน แถมเน้นย้ำเรื่องความยั่งยืนด้วย ถามว่าท่าเรือเกิดขึ้น ชุมชนจะมีส่วนร่วมได้อย่างไร ตรงไหนบ้าง เอาแค่นี้ง่ายๆ ก่อนค่ะ หรือจะต้องให้พวกเราดิ้นรนกันเอาเอง จากคุณ : ->บังเอิญไหมที่เราได้พบกัน<- เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 55 23:38:51

ความคิดเห็นที่ 74 นอกเรื่องนิดนะครับ เรามาดูท่าเรือฝั่งตะวันตกของเพื่อนเราอย่างเสือเหลืองมาเลเซียกัน ว่ามันมียึบยับขนาดไหน ดูตามภาพในลิ้งนะครับ http://www.worldportsource.com/ports/MYS.php สังเกต(ตามเครื่องหมายที่มาร์คไว้)ว่าจะเป็นท่าเรือขนาเล็กและกลางเป็นส่วนใหญ่ แต่ที่เรารู้จักกันดีก็คงเป็นที่ท่าเรือปีนัง(บัตเตอร์เวิร์ธ)และท่าเรือกลัง(ท่าที่ใหญ่ที่สุดและใกล้เมืองหลวงของเค้าที่สุด) ของเค้าเยอะกว่าเรามาก ของเรามีแค่นี้แต่บ่นกันเหมือนจะฆ่ากันตาย ถ้าคนที่รักษ์ธรรมชาติแบบสุด(naturalism บัญญัติศัพท์เองเลย อิอิ)ไม่อยากให้ทำที่ปากบารา ก็ขอมาพัฒนาขยายท่าเรือกันตังหน่อยก็ดีนะครับ ตอนนี้ท่าเรือกันตังคอนเทนเนอร์(ข้างในเป็นยางพาราแผ่น ยางพาราก้อน หรือไม่ก็น้ำยาพารา)แน่นเต็มท่าแล้ว ใครได้ไปกันตังจะเห็นว่าคอนเทนเนอร์มันกองสูงเกือบเท่าตึกใบหยกแล้ว ที่ตัวท่าเรือมันกว้างแค่สนามเด็กเล่น แถมยังมีเรือขนยิปซั่มรับยิปซั่มจากโรงงานSCGทุ่งสงขนถ่ายใส่เรือไปส่งที่พม่าทุกวัน ตอนนี้ถนนจากกันตังก็สี่เลนนานแล้ว ทางรถไฟช่วงทุ่งสง-กันตังก็กำลังปรับปรุงครั้งใหญ่(Track Rehab.)ให้แข็งแรงไม่แพ้ทางรถไฟสายหลัก ปากแม่น้ำตรังก็จะมีโครงการขุดปรับปรุงร่องน้ำเพื่อรองรับเรือสินค้าขนาดใหญ่(ปกติขนถ่ายลงเรือบาร์กอีกทีก่อนจะลากมาเทียบท่าไม่ก็เป็นเรือขนาดเล็ก มันเสียเวลา)และล่าสุดกำลังมีการสำรวจพื้นที่เพื่อทำท่าเรือใหม่ที่ตำบลบ้านนาเกลือใกล้ๆท่าเรือกันตังอีก... ที่ไหนเค้าไม่อยากได้ก็ไม่ต้องไปทำ ช่วยมาทำที่กันตังเถอะ เพราะกันตัง(เคยรุ่งเรืองและ)อยู่ถึงทุกวันนี้ได้เพราะท่าเรือครับ โพสโดยคนตรัง เกิดที่ตรัง ใช้ชีวิตในตรัง(และขอตายที่ตรัง)ครับ จากคุณ : komen_wong เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 55 00:39:21

ความคิดเห็นที่ 75 อย่าไปดังไปครับ ข่าวไม่กรองนะ ตอนนี้กันตังเค้าก็กำลังขยายครับ  แต่เพราะถ้าเป็นโครงการเกินพันล้าน เค้าต้องทำ EIA คับ เค้าเลยเลือกที่จะขยายทีละนิดเพื่อจะไม่ต้องผ่าน EIA ไม่ให้เป็นจุดโฟกัส ของคนนอกมากครับ แต่มันก็ได้แต่ต่อเติมไปเรือยๆ เหมือนต่อบ้าน ตัวโครงสร้างยังเหมือนเดิม แต่อย่างว่า ถ้าจะให้กันตังเป็นท่าเรือขนาดใหญ แรกมันก็ต้องขุดร่องนำใหม่ให้ลึกเพื่อรองรับเรือขนาดใหญ่ เนื่องจากตัวท่าเรือเองก็อยู่เข้าไปในปากแม่น้ำเหมือนที่คลองเตย (เพราะสร้างท่าเรือใหญ่ยังไงแต่เรือเข้ามาขนสินค้าไม่ได้ก็จบกัน) แค่นี้ก็เหนือยแล้วครับที่จะไม่ให้เกิดเสียงประท้วง เพราะถ้าขุดลึกมากยังไงมันก็ทบถึงชาวบ้านริมแมนำแน่ๆ นี่ยังไม่คิดถึงผลเสียด้านสิงแวดล้อม (จากเสียงค้นคัดค้าน) ง่ายๆ ถ้ากันตังไม่ย้าย ยังไงก็ขยายแบบใหญ่กว่านี้ได้ยาก ถ้าย้ายแบบ กันตัง2 ก็ต้องดูอีกว่า เรามีที่หลวงแถวนั้นไหมถ้าไม่มีก็จบ (เวียนคืนไม่ได้) ถ้ามีที่หลวงก็ต้องสู้กับชาวบ้านอีก เหมือนกรณีปากบารานั่นแหละ รัฐเลยเลือกขยายกันตังที่ละนิด ตามข้อจำกัดดังกล่าว แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 55 08:11:08 จากคุณ : Nitty.M เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 55 07:59:39

ความคิดเห็นที่ 76 ตาม คห 73 ครับ รัฐลงไปทำความเข้าใจกับชาวบ้านขนาดไหนครับ ท่าเรือกันตังถ้ามันทำให้พื้นที่พัฒนาจริง ๆ อบ่างแรกที่รัฐควรทำคือลงพื้นที่แบบจริง ๆ จังๆ ไม่ใช่จ้าง เจ้าหน้าที่เอกชนไปลง สส อบจ อบต ควรสนองเป้าหมายนโยบายรัฐโดยการลงไปทำการคุยกับชาวบ้านแล้ววร้างส่วนร่วมครับ ไม่งั้นคุณก็ไม่มีวันทำได้สำเร็จเพราะฝ่ายอนุรักษ์แบบสุดโต่งเค้าพร้อมเข้าถึงชาวบ้านมากกว่าเพราะเค้าพร้อมทำสิ่งที่เค้าเชื่อมากกว่า จากคุณ : et009 เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 55 12:09:40

ความคิดเห็นที่ 77 การพัฒนา กับการอนุรักษ์ มันต้องควบคู่กัน คำนึงถึงผลดี ผลเสีย ถ้าเสียก็ต้องได้รับการชดเชยที่เทียบเท่าไม่ใช่แค่เอาเศษเงินโยนให้ ประโยชน์ส่วนตัว ยังไงก็ต้องมาหลังประโยชน์ส่วนรวม ไม่อยากให้เป็นเหมือนกับมาบตาพุด ที่ไม่มีการพูดถึงผลกระทบสิ่งแวดล้อม ปต่ก็ไม่อยากให้เป็นเหมือนโรงงานเหล็กต้นน้ำที่บางสะพาน ซึ่งค้านกันแทบตาย แต่ตอนนี้เขาจะสร้างกันที่ทวาย  กม.มลพิษบ้านเขา ล้าหลังกว่าบ้านเรามาก ไม่รู้ว่าจะมีรึปล่าวด้วยซ้ำ เกิดปัญหาว่าทวาย ห่างบ้านเราร้อยกว่าโล ถ้าเกิดผลกระทบสิ่งแวดล้อมขึ้นมา ยังไงเราก็โดนด้วยไม่มากก็น้อย สู้สร้างที่บ้านเรา ด้วยกฎหมายของเรา ดูแลให้ทั่วถึง น่าจะเกิดปัญหาน้อยกว่า หรือเรื่องโรงไฟฟ้า เขื่อนก็ไม่เอา ถ่านหินก็ไม่เอา นิวเคลียร์ก็ไม่เอา ก็าซก็นำเข้า จะหมดเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ถ้าค่าไฟแพง ก็ไม่ต้องโทษใคร โทษเราเองนี่แหละ จากคุณ : deletenumlock เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 55 17:03:40

ความคิดเห็นที่ 78 พัฒนาท่าเรือกันตัง ดีกว่าไหม รถไฟก็ไปถึงแล้ว แค่สร้างให้มันเป็นทางคู่ ส่วน สิ่งแวดล้อมที่เสียหายก็ต้องหาแนวทางชดเชยอย่างจริงจังกันไป จากคุณ : MAPRAO เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 55 22:28:16