 |
ประสบการณ์ลุ้น (ไม่) ตก connecting flight อันน่าระทึก ตึก ตึก ตึก ตึก
|
 |
ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนนะครับ ว่า เหตุที่ทำให้เกิดความลุ้นระทึกเช่นนี้ส่วนหนึ่งมาจากความประมาทในการจองตั๋วเครื่องบินต่อกันด้วย เผื่อไว้แค่ 1 ชม. 30 นาที น้อยไปหน่อย แต่ก็นั่นแหล่ะนะ ที่ผมกล้าเสี่ยงก็เพราะ
1) จาก domestic arrival ไป international departure เอง ตม. ที่นั่นก็คิวไม่ยาว (ไม่ใช่ขาเข้า) น่าจะทันโอเค
2) เวลาถึงที่หมายที่แจ้งในเที่ยวบินมักจะ over กว่าความเป็นจริงเสมอ (มักจะบอกเวลาในการเดินทางมากกว่าปกติเสมอ) นั่นก็แปลว่า น่าจะมีเวลาในการต่อเครื่องมากกว่าที่เห็นตามกำหนดการของ flight นั่นเอง
3) ไม่อยากเสียเวลาที่สนามบินเพื่อรอต่อเครื่องนาน ๆ :-)
ปกติก็อยู่รอดปลอดภัยเสมอมา แจ๊คพอตออกก็คราวนี้แหล่ะครับ เริ่มเรื่องเลยแล้วกันครับ
Flight บิน
Flight 1: KCH-KUL 1910 - 2050 (GMT+8)
Flight 2: KUL-BKK 2220 (GMT+8) - 2320 (GMT+7)
@ 1900 flight แรก delayed เจ้าหน้าที่แจ้งกำหนดการใหม่เป็น 1945 ผมก็อ่ะ ต้องใส่เกียร์บ๊อก ๆ หรือนี่ ไม่เป็นไรน่า ....... ยังทัน (คาดการณ์ว่าที่ delay กันสนุกสนานเลยก็เพราะตอนเย็นที่ KL ฝนตกหนักมาก พี่โทรมาบอกครับ)
@ 1950 ยัง ยังไม่เรียกผู้โดยสารขึ้นเครื่อง
@ 2010 ทุกคนนั่งประจำการบนเครื่อง พร้อมเดินทาง ยกเว้นคุณกราวน์ที่นับจำนวนคนไม่ตรงกับหางตั๋ว เห็นเช็คไปเช็คมาอยู่หลายรอบ เดินอยู่บนทางเดินกลางเครื่องวนไปวนมาจนคิดว่ามี fashion show บนพรมแดงแถมด้วย ซักพักมีประกาศให้เตรียม boarding pass ด้วย จะตรวจใหม่ อ๊ากกกกก!!!!!!!
@ 2020 ขณะตรวจไปได้สักพัก มีเสียง ว. ที่ผมฟังไม่รู้เรื่อง (ก็แน่หล่ะ ภาษาไทยก็ไม่ใช่ ภาษาอังกฤษก็นะ เฮ่ย! ไม่ใช่หรอก ไม่คุ้นเลย) เธอหยุดตรวจ พร้อมกับคนบนเครื่องที่โห่เกรียวกราว เพราะอะไรหนอ เอิ่ม!!!! เพราะ ...... หือ ๆ ไม่ใช่หรอก น่าจะโห่เพราะสบายใจว่า (กรู) จะได้ไปสักทีมั้ง ด้วยความสงสัย ผมจึงหันไปถามเจ้าบ้านว่าเกิดอะไรขึ้น
ได้รับคำตอบอันน่าชื่นใจว่า "พวกเธอนับผิด!!!!!!!"
@ 2030 take off (สักที) แต่เด๋วก่อนนะแปลว่า ผมจะไปถึง KL 2215 หรือ? ฮ่วย!!!!!!!
@ 2045 หลัง take off เสร็จ ผมเข้าไปขอความช่วยเหลือจาก senior flight attendant คุณ senior บอกว่า จะแจ้ง captain ให้ สักพัก ท่าน captain ก็ ประกาศออกไมด์ว่า "we will try the best to take you to KL as soon as possible. It should be around 9:45 to 10pm depending on the air traffic." (ตกลงนี่เรากำลังจะบินแบบเหยียบมิดกันใช่มั้ยครับ แต่ยังไงก็ขอบคุณครับ)
ว่าไป ตอนนั้นอยากได้ประตู wrap ของโดเรมอนขึ้นมาทันทีเลย แต่จะร้องโวยวายแบบโนมิตะก็หาได้ไม่ ให้ตายเหอะ!
หลังแอบนอยด์อยู่สักพัก ไม่รู้จะทำอะไร นอนดีฝ่า......
@ 2130 ตื่นครับ ซึ่งก็พอดีกับคุณ senior มาบอกแผนการชั่วร้าย เอ้ย! แผนตะกุยลงจากเครื่องให้เร็วที่สุดให้ทราบ (แหม่! พอดีกันเลยนะ ใจเราตรงกันไปมั้ยเนี่ย)
@ 2135 ผมขอแลกที่กับคนที่นั่ง 15C (คือจริง ๆ ผมนั่ง 15A ซึ่งกินสนุก แต่นั่งลุกไม่อร่อย) เอานะ น่าจะตะกุยได้เร็วขึ้นหล่ะ แต่จริงๆ อยากไปนั่งที่นั่งร้อนตอนหน้ามากกว่า แต่กลัวถ้าไปนั่งแล้ว flight attendant จะร้อนแทน (ที่ต้องมาไล่ที่)
@ 2140 เสียงสวรรค์ชั้นที่ 1 ครับ คุณ senior บอกให้ย้ายไปนั่ง 3D พร้อมให้แบกชะลอมสัมภาระไปไว้ตอนหน้าให้หมด คุณ 15C (ที่ตอนนี้อยู่ 15A) หันมาบอกว่า "Good Luck" ผมหันไปตอบ "Thank you" แล้วกระโดดจูบเธอ 1 ที 555 เวอร์ไปมั้ยครับ???
จริง ๆ ตอนย้ายของไปที่นั่งร้อน ผมก็ได้ตกเป็นเป้าสายตาของประชาชนผู้ระบุสัญชาติไม่ได้ (เพราะหลากหลายจัด) บนเครื่องไปโดยปริยายว่ามันผู้นี้เป็นใคร???? แต่ช่างมัน ผมไม่แคร์! เพราะผมอยากเด่น 555
@ 2155 ล้อเครื่องบินแตะพื้น ผมกำสัมภาระแน่น กะว่าพร้อมกระโจนเมื่อประตูเปิด เครื่องบินก็ taxi ไปตามเรื่องตามราว
@ 2205 เสียงสวรรค์ชั้น 2 ดังขึ้น เย่! ประตูเปิดแล้ว ผมก็เริ่มปฏิบัติการโกยเถิดโยม โดยได้รับการเห็นชอบและอนุมัติจากคุณ senior นอกจากนั้นยังส่งลูกสมุนมานำทางอีก 1 คนด้วย
@ 2210 ลูกสมุนผู้กำลังปฏิบัติภารกิจอันเกี่ยวข้องกับความเป็นความตาย (ของผม) ถามกราวน์ว่า "เอาไงดี ลูกเพ่? ไอ้หน้าจ๋อยนี่มันไม่มี checked baggage นะ" คุณกราวน์ตอบในทันใดว่า "transfer gate!" เมื่อได้ยินดังนั้น ผมวิ่งตับแลบจาก domestic arrival ไป international arrival ระหว่างทางก็มีเจรจากับ กราวน์คนอื่นพอเป็นพิธี (เป็นพิธีบ้านเอ็งอ่ะสิ ได้ข่าวว่ารีบ!!!!!!)
@ 2215 ยืนอยู่หน้า gate T7 Status: Closed (แหงล่ะ) ต้องมายืนขอความเห็นใจเจ้าหน้าที่อีก เฮ่อ!!!! เจ้าหน้าที่ ว. กันให้วุ่นวาย หนวกหู กอสระอูฟังไม่รู้เรื่อง (<== ม่ายช่ายแระ 555
)
@ 2217 เสียงสวรรค์ที่ 3 ก็เข้าโสตประสาทผม "OKAY คุณได้ไปต่อ! Bay F63" ผมหรอ ใส่เกียร์บ๊อก ๆ 8.25 speed เลย (จริง ๆ ว่าจะกระโดดกอดซะหน่อย แต่ไม่เอาดีกว่า คนเยอะ อาย <== หรอ? กล้าจริงหรอ?)
ระหว่างทาง เจอคุณกราวน์คนเดิม (คือผมวิ่งเป็นวงกลมอ่ะ สนุกมากมาย ให้ตายเถอะ) เค้าคงหวังดี (แต่ประสงค์ร้ายป่าวอ่ะ 555) บอก "Bay F55" ผมก็ "thank you ....... Ah! Bay F55?" พร้อมดับเครื่อง ปลดเกียร์ (บ๊อก ๆ) เป็นเกียร์ว่างแทบไม่ทัน
ดีนะ คุณเพื่อนกราวน์อีกคนรีบวิ่งเข้ามาบอก "No no, Bangkok bay F63" อ่ะ ผมก็สตาร์ทเครื่อง เข้าเกียร์ไปล่าฝันต่อ
@ 2220 เห็นเป้าหมายลิบๆ พุ่งกระโจนใส่เลย ถามคุณชุดแดงทันที "กรุงเทพฯ ใช่บ่?"
เสียงสวรรค์ชั้น 4 เธอตอบ "ค่ะ เชิญค่ะ" ซึ่งเป็นภาษาไทยครั้งแรกในรอบหลายวันที่ผมได้ไม่ได้ยินมา (ก็แน่หล่ะ นี่มัน flight รหัส FD นิ)
และแล้วผมก็ได้ขึ้นเครื่องเป็นคนสุดท้าย พร้อม ๆ กับเสียงประตูปิดปั้ง และผมก็นั่งเป็นบ๊อก ๆ หอบแดดด้วยประการละชะนี้นี่เอง
---จบบริบูรณ์---
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ................ (ไปเติมคำในช่องว่างกันเองนะครับ ไม่เอาแระ เหนื่อย)
| จากคุณ |
:
paryjt  
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 เม.ย. 55 23:18:05
|
|
|
| |
อ่านได้อารมณ์ ..ตื่นเต้น สนุก และ "มันส์" มาก คะ
