ความคิดเห็นที่ 1 ไม่รู้จะตอบว่าอะไรเหมือนกัน ขอให้หลังผ่าตัดคุณแม่หายเร็ว วันเร็วคืน บางครั้งอาจจะทันคุณไปเที่ยวก็ได้ สู้ ๆ ค่ะ ใกล้ ๆ ดูสถานการณ์อีกที ถ้าค่อยข้างหายดี ก็ค่อย ๆ บอกท่านว่าจ่ายค่าใช้่จ่ายไปแล้ว ไม่ไปต้องเสียเงินฟรี บางทีท่านอาจจะให้ไปค่ะ จากคุณ : nuch9981 เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 00:03:10

ความคิดเห็นที่ 2 น่าเห็นใจทั้ง 3 ฝ่ายค่ะ ทั้งคุณแม่ ทั้งคุณเพื่อน และทั้งตัวคุณ ไม่ทราบว่าไปกับทัวร์หรือว่าไปเองคะ.. คุณเพื่อนอาจต้องไปคนเดียวแต่ก็ยังดีที่มีเพื่อนร่วมทัวร์ เพราะถ้าคุณต้องไปโดยที่คุณแม่ยังมีสภาพจิตใจย่ำแย่ คุณก็อาจไปเที่ยวแบบไม่สนุก ถ้าพูดให้คุณแม่เข้าใจและรู้สึกผ่อนคลายลง ก็ลงจะลงเอยด้วยดีค่ะ ยังไงก็ขอให้ทุกอย่างราบรื่น สบายอกสบายใจกันทุกฝ่ายนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : heyoki เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 00:04:29

ความคิดเห็นที่ 3 ขอให้กำลังใจเจ้าของกระทู้นะคะ ไม่รู้สิ ถ้าเป็นเราเอง เราก็คงไปน่ะค่ะ แค่ 4 วันเอง เพราะว่า อยู่เฝ้าแม่หลังผ่าตัดก็ตั้งหนึ่งอาทิตย์แล้ว จริงๆ เราไม่ชอบการโกหกนะคะ แต่เสียดาย จขกท น่าจะ บอกแม่ว่า ไปธุระ ไปทำงาน อะไรประมาณเนี้ย ท่านจะได้ไม่ว่า เพราะเราบอกแม่ว่าไปเที่ยว ท่านอาจน้อยใจ ว่าเห็นเรื่องเที่ยวสำคัญกว่าแม่ จากคุณ : enduresexy เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 00:10:02

ความคิดเห็นที่ 4 ตามความเห็นที่ 1 ค่ะบอกว่าจ่ายตังค์ไปแล้ว. แล้วเพิ่มอีกนิดว่าถ้าไม่ไปต้องเสียค่าปรับเพิ่ม ^^ สู้ สู้ ค่ะ เป็นกำลังใจให้ แม่เราก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน จากคุณ : maytavee1975 เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 00:11:46

ความคิดเห็นที่ 5 ขอให้คุณแม่หายเร็วๆครับ เป็นกำลังใจให้ จขกท. สู้ๆครับ เคยเหมือนกันครับ จองไว้แล้วคุณพ่อไม่สบาย แต่ของผมแค่ฮ่องกง ก็ต้องยอมเสียฟรีไปครับ   ถ้ามีโอกาสได้ดูแลคุณแม่ก็ทำก่อนเถอะครับ รอคุณแม่หายดีแล้วค่อยไปเที่ยวน่าจะสนุกกว่านะครับ จากคุณ : phukiyuan เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 00:17:00

ความคิดเห็นที่ 6 ผมว่า จขกท ดูแล คุณแม่ได้ดีที่สุดแล้ว แต่ผมว่าคุณแม่ท่านอาจห่วงเราเลยพูดทำนองนั้น อยากให้ลูกๆอยู่ด้วยมากกว่าช่วงปีใหม่ไทย สรุปผมว่าไปเหอะครับ  กลับมาท่านก็บ่นตามประสาเดี๊ยวก็ลืม ที่สำคัญรู้ว่าแม่ชอบอะไรกลับมาก็หาของฝากมาให้ท่านด้วย.... ร้อยทั้งร้อย ตอนแรกก็บ่นๆ ครับเดี๊ยวก็ลืม อิอิ...... ปอลอ ที่แนะนำให้ไป เพราะเป็นความฝัน เสียเงินแล้ว ส่วนคุณปม่ก็จัดการให้การดูแลมีพบายาลพิเศษ แล้วก็คงไม่ต้องกังวล...ท่านก็บ่นตามประสาคนแก่ที่ห่วงลูกๆนั่นแหระครับ... ปอลอ 2 จขกท อายุน้อย แต่มีเงินเดือนถึง 6 หลัก ไม่ธรรมดานะครับเนี่ย ยังไงผมว่ารถยังไม่ต้องซื้อครับ ซื้อบ้านไว้ก่อน คห ผมด้วยความเคารพ จากคุณ : dodoman เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 00:29:12

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านมาทั้งหมด ผมเดาคุณออกว่า ใจคุณเอนไปทางที่อยากจะไปเที่ยวมากกว่าถูกต้องมั้ยครับ เพราะคุณให้เหตุผลตัวเองประมาณว่า คุณแม่แค่แขนหัก ไม่ได้เป็นอะไรที่ร้ายแรงถึงกับต้องนอนรพ.(เช่นพวกมะเร็ง ฯลฯ)จึงอยากขออนุญาตตัวเองทิ้งแม่ไว้แป๊บนึง ขอไปเที่ยวหน่อย(เพราะไฝ่ฝันมานาน)ถึงขนาดเตรียมพยาบาลไว้เรียบร้อย คุณจขกท.ตั้งกระทู้มาเพื่อต้องการคำแนะนำ ฉะนั้น คำแนะนำของผมคือ ยังไม่ต้องไปครับ เพราะเป็นผม ผมจะให้น้ำหนักคุณแม่ที่สำคัญกว่าการเที่ยว การเที่ยวเที่ยวเมื่อไหร่ก็ได้ ไว้หลังจากคุณแม่หายดีแล้ว ค่อยวางแผนกันใหม่ การที่อยู่ใกล้คุณแม่ตอนที่เจ็บป่วยแบบนี้ ถึงแม้จะช่วยอะไรท่านไม่ได้มาก แต่ก็เป็นการ"ดูใจ"กันนะครับ ไม่ได้แช่งนะครับ หากวันใดวันหนึ่งเมื่อท่านไม่อยู่แล้ว คุณจะเสียใจกับวันนี้มากๆๆ เงินค่าตั๋วค่าทัวร์ที่จองไป ไม่สำคัญเท่ากับบุพการีคนนึงนะครับ คุณทำงานเดือนเดียวก็หามาคืนส่วนนั้นได้ แต่ต่อให้ทำงานทั้งชีวิตก็ไม่สามารถซื้อชีวิตคุณแม่ได้นะครับ(เปรียบเทียบครับๆไม่ได้แช่ง) แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 55 01:13:44 จากคุณ : auto_lover เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 01:11:30

ความคิดเห็นที่ 8 ถ้าจะไปจริงๆก็บอกแม่ไปค่ะว่า ถ้าไม่ไปคราวนี้ก็ต้องเสีย 4 หมื่นไปฟรีๆค่ะ ไม่ใช่แค่ 4 หมื่นด้วยค่ะ ต้องเป็น 8 หมื่นเพราะถ้าไม่ไปครั้งนี้ พอแม่หายคุณก็จะซื้อทัวร์เพื่อไปอีกแน่นอน  เพราะนี่เป็นประเทศที่คุณฝันอยากจะไปยังไงก็ต้องไปให้ได้ค่ะ ถ้าแม่คุณกังวลเรื่องคุณใช้เงินเกินตัว เค้าคงให้คุณไปค่ะ เพราะ 8 หมื่น มันไม่ใช่น้อยๆค่ะ แต่ถ้าคุณจะไม่ไป เรื่องเพื่อนนั่นเราว่าไม่ต้องเก็บมาคิดมาเลยค่ะ เพราะแม่คุณเกิดอุบัตเหตุทั้งคน เป็นเหตุสุดวิสัย เป็นใครๆก็ต้องเข้าใจค่ะ ถ้าไม่เข้าใจเราว่าก็ไม่ต้องไปใส่ใจกับคนแบบนี้ค่ะ ปล จริงๆถ้าจขกท ทิ้งแม่ไว้ไม่มีคนดูแลเลย ยังไงเราก็คิดว่าไม่ควรไปค่ะ แต่จขกท หาพยาบาลมาดูแล และน้องยังมาดูแลให้ 2 วัน เราว่าก็ไม่มีอะไรน่าห่วงนักค่ะ ก็ขึ้นอยู่กับว่า จขกท จะพูดคุยกับแม่และจะตัดสินใจยังไงค่ะ   แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 55 02:16:29 จากคุณ : aonlin เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 01:38:47

ความคิดเห็นที่ 9 แม่คนไทยส่วนใหญ่ชอบคาดหวังลูกมากเกินไป    โชคดีที่แม่เราไม่เป็นแบบนี้.... ถ้าเป็นเรา  ไปค่ะ... ก็ในเมื่อมีคนดูแลแม่อย่างพรั่งพร้อมอยู่แล้ว    เราไม่ได้ทอดทิ้งท่านสักหน่อย     แต่เราก็ต้องมีเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง... ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบบ้างในบางครั้ง...  และก็เพียงแค่สี่คืนเท่านั้น... แม่เรารักลูกมากกก   อะไรที่เราทำแล้วมีความสุข   ถึงแม่จะไม่ค่อยชอบ  แม่เราก็ไม่เคยห้ามอย่างรุนแรงอ้างบุญคุญความกตัญญู    เพราะเรื่องนี้เรามีเต็มเปี่ยมอยู่แล้วกับพ่อแม่... ถ้าคุณตัดสินใจไปเที่ยว   แม่คุณอาจจะโกรธ และต่อว่าไปพักใหญ่ๆ   แต่ด้วยความรักลูก   ต่อไปท่านก็ลืมเองค่ะ.... (ถ้าท่านรักลูกมากกว่าตัวเอง) แต่ถ้าคุณไม่ไป  คุณจะเกิดอาการเก็บกด  เครียด... คิดอยู่นั่นแหละ... ไม่มีความสุข....  และสักวันหลายๆ เรื่องเข้า  มันก็จะต้องระเบิดออกมา... ซึ่งจะไม่เป็นผลดีกับใครเลย... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 03:19:48

ความคิดเห็นที่ 10 เงินเดือนหกหลัก คงไม่ไช่เพราะเสียดายค่าทัวร์มั้งคะ เราว่าจริงๆแล้วคุณอยากไป เพราะเป็นความฝันคุณ ซึ่งก็ไม่ผิดอะไร แต่ไปญี่ปุ่นนั้น ถ้าคุณยังมีงาน มีรายได้ มีวันหยุด คุณยังมีโอกาสไปได้อีก(หลายครั้ง) แต่แม่นั้นมีคนเดียว คุณอาจจะบอกว่าแค่ไม่กี่วัน ให้ท่านมาเยอะแล้ว จ้างคนดูแลให้แล้ว แต่การดูแลทางกายกับทางใจนั้นมันต่างกันนะคะ คุณอาจจะคิดว่าท่านไม่ need คุณ แต่เวลาคนป่วย หรือรู้สึกไม่ดี เค้าต้องการการใส่ใจ มากกว่าการดูแลนะ ถ้าเราเป็นคุณ เราคงไม่ไป ขอโทษเพื่อน ให้กล้องเพื่อนไปถ่ายรูป แล้วอยู่กับคุณแม่ ชีวิตนี้ยังอีกยาวไกล ต้องมีโอกาสตามฝันแน่ ถ้าไม่ชอบความเห็นเราก็ขออภัยนะคะ จากคุณ : 2 Cents เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 03:23:25 A:204.97.104.30 X: TicketID:312350

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าเป็นเรา, ทำงานได้เงินขนาดหกหลัก ส่งให้ที่บ้านได้หลักหมื่น เรา "ไม่ไป" ค่ะ จริงอยู่ที่ว่าไปได้ แต่ใจคุณจะไม่ห่วงเหรอคะ ไม่รู้สึกผิดหรอคะ แล้วอีกอย่างไม่ใช่ว่าไปกลับมาแล้วจะจบ มันไม่จบหรอกค่ะ คุณแม่จะต้องน้อยใจหยิบมาพูดทุกครั้งที่มีโอกาส ไม่ว่าผ่านไป ปี สองปี สามปี ถ้าได้งอนกัน ทะเลาะกันเมื่อไหร่ ไม่พ้นคุณแม่ต้องหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูด มองเห็นอนาคตไกลๆกันเลยทีเดียว เที่ยวไว้เมื่อไหร่ก็ไปได้ค่ะ เงินเดือนขนาดนี้ ไว้ไปพร้อมคุณแม่ก็ได้ มองอนาคตไกลๆค่ะ ไปเที่ยวกลับมา มีความสุข แต่ก็สุขคนเดียว คุณแม่ทุกข์ใจ น้อยใจ พอท่านบ่น เราก็จะหงุดหงิด เดี๋ยวจะพาลทะเลาะบาดหมางกันเปล่าๆ ส่วนเรื่องเพื่อน ถ้าเป็นเพื่อนกันจริงๆ ก็น่าจะเข้าใจกันน่ะค่ะ ถ้าไม่เข้าใจกัน ก็ปล่อยให้โกรธให้งอนไป เดี๋ยวก็หาย ไม่หายก็เลิกคบกันไปเถอะค่ะ น้ำหนักมันเห็นๆกันอยู่แล้ว ถ้าไม่ไป แม่ท่านเองก็จะได้รู้สึกว่าเรารักท่านมากกว่า ยอมอยู่ดูแลท่าน คราวนี้ คราวหน้าจะขอไปอีกรอบก็สบายๆอ่ะค่ะ วิน วิน ทั้งคู่ ได้ใจแม่ด้วย เสียเงินไปแค่นั้นไม่หนักหนาหรอกค่ะ เราคิดว่าจริงๆแล้วคุณแม่คุณก็คงไม่ได้อยากจะให้คุณเสียเงินฟรีหรอกค่ะ แต่พอท่านเห็นว่าลูกเลือกที่จะเที่ยว แล้วทิ้งท่านไว้ท่านคงเกิดอาการงอน เลยยิ่งพาลไปกันใหญ่ แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 55 05:22:34 จากคุณ : g@de~ เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 05:18:19

ความคิดเห็นที่ 12 .. มันหวังพึ่งกล้องเรา.. อัยย่ะ เพื่อนดีจริง ๆ ไม่มีไรมากหรอก ท่านงอน เอาใจหน่อย แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 55 05:56:58 จากคุณ : kitipan เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 05:56:12

ความคิดเห็นที่ 13 เข้าใจคุณแม่ค่ะ  ส่วนเรื่องการดูแลเราแนะนำจ้างพยาบาลค่ะ จากคุณ : MMTaro เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 08:38:29

ความคิดเห็นที่ 14 จากที่อ่านๆ มาก็พอเข้าใจคุณ จขกท.ค่ะ =) หากตัดสินใจที่จะไปจริงๆแล้ว แต่ยังอดห่วงคุณแม่อยู่ ดิฉันเคยใช้แผนนี้ค่ะ (แต่ตอนนั้นคุณแม่แข็งแรงดี ไม่ได้ป่วย^^ ) เคยบอกแม่ว่า..จะโดนปรับ 1 หมื่น ถ้าไม่เดินทางตามแผนเดิม ไหนๆก็ไหนๆแล้ว สู้หนูเอาเงิน หมื่นมาฝากให้แม่ดูแลดีกว่า อีก 4 วัน ถ้าหนูกลับมาช้า แม่ยึดเงินนั้นได้เลย ^^ ผล ==> โดนแม่เขกหัวไป 2 ที ^^ พร้อมบ่นๆ นิดๆหน่อยแล้วก็อนุญาต จริงๆแล้วท่านแค่เป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยต่างๆ ของเรานั่นเอง ไม่ว่าเราจะโตจนแก่ขนาดไหน แต่ในสายตาพ่อแม่ เราก็ยังเป็นเด็กเล็กๆอยู่ดี ส่วนที่บ่นกลัวลูกไม่เก็บเงิน กลัวลูกติดเพือน ติดเที่ยวจนลืม:-)อนลูกสาวหน่อยๆ เท่านั้นเองคะ อย่าแรงกลับนะคะ ลองอ้อนๆ หาเหตุผลดีๆ ให้น้องๆ มาช่วยดูแลแม่อีกที จ้างพยาบาลพิเศษดูแลท่าน จากคุณ : Surilda2011 เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 09:00:30

ความคิดเห็นที่ 15 ถามความเห็นเรา เราไปค่ะ เราเห็นตัวอย่างลูกดีดีหลายคนที่ดูแลพ่อแม่ตลอดเวลา แต่พวกเค้าก็มีสิทธิ์ที่จะใช้ชีวิตของเค้าเหมือนกัน และคุณได้แก้ปัญหาทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้วเราคิดว่าช่วงเวลาที่น่าเป็นห่วงที่สุดคือช่วงตอนผ่าตัดซึ่งคุณก็ไม่ได้ไปไหน น่าจะให้เวลากับท่านให้เต็มที่ในช่วงก่อนไปหลังจากนั้นให้ลูกคนอื่นมาช่วยบ้างแค่4คืน ถ้าเป้นแม่เรารู้ว่าลูกเสียเงินเสียทองและพยายามเปลี่ยนแล้วไม่ได้จริงๆเค้าต้องอยากให้เราไปแน่ค่ะ แม่แต่ละคนไม่เหมือนกัน ซึ่งลูกแต่ละคนน่าจะทราบวิธีที่จะmanipulateแม่ของตัวเองได้นุ่มนวลที่สุด เราไม่ทราบว่าแม่คุณอาจจะโกรธคุณไปตลอดชีวิตหรือเปล่า?? คุณเท่านั้นที่จะตอบได้ จากคุณ : tongcho เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 09:02:37

ความคิดเห็นที่ 16 เป็นเพราะปล่อยตามใจแม่มานาน ก็ทำให้เอาแต่ใจ ยิ่งป่วยยิ่งหงุดหงิดง่าย ถ้าเป็นแม่ทั่วๆไปคงไม่อยากให้ลูกต้องมาดูแล ควรจะทำใจแข็งไปเที่ยวกับเพื่อน ปล่อยให้น้องชายดูแลแม่แทน แค่ 4 วันเอง เป็นการฝึกให้รู้จักปรับตัวทั้งแม่และคุณจขกท จ่ายเงินไปแล้วด้วย คนเรานั้นควรจะปลง ไม่ยึดติดกับคนในครอบครัวมากเกินไป กลับมาก็ยังได้ดูแลกันอีกยาวนาน จากคุณ : เฮ้อ เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 09:18:16 A:124.121.196.243 X: TicketID:140846

ความคิดเห็นที่ 17 เข้าใจ จขกท มากๆเลยค่ะ เราเองก็ทิ้งตั๋วไปญี่ปุ่นทั้งหมด 3 ที่นั่ง เสียดายสุดๆ แต่เพราะ "รัก" จึงยอมค่ะ ไม่ให้ไปก็ไม่ไป ทำร้ายจิตใจตัวเองไม่เจ็บทำทำร้ายจิตใจคนที่เรารักนะคะ แม้จะดื้อไป เราก็เที่ยวไม่สนุก เท่ากับไม่คุ้มกับเงินที่จ่ายไป ถูกไหมคะ ส่วนเพื่อนถ้าเค้าเห็นเราเป็นเพื่อนเค้าจริงๆ เค้าควรจะเข้าใจข้อจำกัดในชีวิตเรานะคะ แม่มีได้คนเดียวนะคะ แม้ท่านจะเอาแต่ใจตัวเองไปบ้างก็เพราะ "รัก" ล่ะค่ะ จากคุณ : Always wrong เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 09:37:18

ความคิดเห็นที่ 18 เราสนับสนุนให้ไปค่ะ  ตามที่คุณเล่ามาก็ถือว่าคุณเป้นลูกที่ดีคนหนึ่ง  ดุแลท่านและครอบครัวเท่าที่คุณดูแลได้  แต่คนเราต้องมีมุมส่วนตัว เวลาส่วนตัวกันทั้งนั้น   เข้าใจดีถึงการยึดติดของคุณแม่คุณ ที่มีต่อคุณ  ท่านคงจะเป็นคนรุ่นเก่าแบบแม่เราเลย  แต่แม่เรายอมรับอะไรได้หลายอย่างที่ลูกสาวยุคใหม่ทำได้น้า  ท่านยอมรับว่าเราไม่ต้องการแต่งงาน เราชอบเที่ยว มันขึ้นอยู่การการสื่อสารที่เราจะสื่อกับท่านค่ะ   ให้กำลังใจจขกท. ให้หาวิธีพูดกับคุณแม่ เพื่อให้ท่านยอมรับการไปเที่ยว(แค่4คืน) คุณจะได้ไปเที่ยวอย่างสบายใจ  บอกเรื่องเงินที่ต้องจ่ายไปแล้วก็น่าจะดี เงินตั้งเยอะนะ จากคุณ : นู๋เป็นแมวน้อยมาจากญี่ปุ่น เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 10:01:55

ความคิดเห็นที่ 19 คิดว่าคุณอยากไป แต่อยากให้แม่ยินดีให้คุณไปด้วย ถ้าพูดเรื่องเงินที่เสียไปแล้ว แม่ยังไม่ให้คุณไป ก็ไม่ต้องไป อยู่กับแม่จนหายดี แล้วก็ซื้อทัวร์ใหม่ เพราะเรื่องเงินไม่น่าเป็นปัญหาสำหรับคุณ ส่วนเพื่อน ฝากไว้ให้ไกด์ดูแล จากคุณ : สุปศิกาล เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 10:18:27

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณทุกๆความเห็นนะคะ คุณ enduresexy คะ เราคิดจะบอกแม่ว่าไปทำงานหรือประชุมเหมือนกันค่ะ แต่กรณีเราถ้าไปแบบนั้นแสดงว่าไปฟรี แม่ก็คงไม่ให้ไปอยู่ดีค่ะ คงให้บอกเขาไปว่าติดธุระสำคัญ คุณแม่ไม่สบาย คุณ dodoman แม่เราไม่ลืมง่ายๆหรอกค่ะ อะไรที่เราเคยทำผิดกะเขาไว้ตั้งแต่เรายังวัยรุ่น ไม่ได้ร้ายแรงอะไรนะคะ อย่างติดเพื่อนมั่ง เถียงเขามั่ง (เราเป็นนักเรียนดีเด่นของโรงเรียนเลยนะคะ) เวลาเขาโกรธก็จะขุดมาว่าจนถึงทุกวันนี้ T_T คุณ auto_lover  ตอนนี้เราเปลี่ยนใจว่าจะไม่ไปแล้วค่ะ คงเที่ยวไม่สนุกแน่เลย เรื่องเงินเราก็ทราบค่ะว่าหาใหม่ได้ เพียงแต่ตั้งแต่เด็กแม่เราเป็นคนสอนเองให้เราประหยัด อดออมสุดๆ ใจนึงก็อดเสียดายไม่ได้อะค่ะ อีกอย่างถ้าแม่เราเป็นอะไรร้ายแรง ไม่ต้องคิดเลยค่ะเราต้องอยู่กับแม่เราแน่นอน แต่นี่เราเห็นว่าแค่แขนหัก แล้วเราก็ไปหลังผ่าตัดเสร็จตั้งเป็นอาทิตย์ เลยสองจิตสองใจลองขอดูน่ะค่ะ แต่ออกมาเป็นแบบนี้ T_T คุณป้าฟู จริงเลยค่ะ เรารู้นะคะว่าแม่เลี้ยงเราดีมาก ดูแลเราทุกอย่าง จนบัดนี้ก็ยังคอยดูแลเรื่องแต่งตัว เรื่องทรงผม (เราทำทรงผมตามใจแม่ตลอด,ซื้อเสื้อผ้าต้องรอแม่ซื้อให้เพราะเราซื้อเองไม่ถูกใจแม่)  ถ้าเราไปท่านก็คงเก็บเอาไปคิดน้อยใจเป็นปีๆเลยค่ะ คุณ 2 cents ขอบคุณนะคะที่ให้ข้อคิดเรา เราคงไม่ไปแล้วล่ะค่ะ เขาจะคิดยังไงก็เป็นแม่เรา เราควรทำตามใจท่านให้ท่านสบายใจดีกว่า (แต่คงไม่สบายแล้วล่ะ ตอนนี้โกรธเรามาก ถึงเราไม่ไปก็คงว่าเราอยู่ดีที่คิดจะไป) T_T คุณ g@de เราคิดตั้งแต่วันที่เขาหกล้มแล้วค่ะว่าอาจจะไม่ได้ไป แต่ดูจากวันผ่าตัดกับวันที่เราไปเที่ยวมันห่างกันเป็นอาทิตย์เราเลยสองจิตสองใจค่ะ ถ้าวันผ่าตัดเป็นวันใกล้ๆหรือวันเดียวกันเราจะไม่ไปค่ะ  เราคงผิดเองที่บอกเขาตอนนี้ น่าจะรอดูหลังผ่าตัดก่อน T_T ตอนนี้แม่เราพาลจะไม่ยอมผ่าตัดแล้วค่ะ บอกว่าผ่าไปลูกก็ไม่ดูแล บอกว่าอยากตายไปให้พ้นๆด้วย T_T จากคุณ : ประหลาดสดใสไฟแรงสูง เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 10:27:03

ความคิดเห็นที่ 21 ซ้ำค่ะ.... แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 55 12:11:23 จากคุณ : ประหลาดสดใสไฟแรงสูง เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 10:27:30

ความคิดเห็นที่ 22 เป็นเรา เราไปนะ... ให้น้องมาแทนก่อน 4 วัน แต่คงต้องคุยกับแม่จนกว่าแม่จะยอม จากคุณ : เขียนบน iPhone (mercipians) เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 10:39:02

ความคิดเห็นที่ 23 ผมว่าตัองแยกเรื่องให้ออก ความกตัญญู กับ ชีวิตของคุณเอง มันเป็นคนละเรื่องกัน    ชีวิตเป็นของคุณเอง คุณต้องตัดสินใจด้วยตัวคุณเอง อีกหน่อยถ้าคุณแต่งงานมีครอบครัว คุณก็ต้องมีลูก มีสามี ซึ่งแน่นอนนั่นย่อมต้องมีความสำคัญเป็นอันดับ1    ส่วนพ่อแม่ เราก็ต้องมีภาระในการอุปการะดูแลเขาตามอัตภาพตามสมควร  ไม่น่าให้ความกตัญญูมามีอำนาจต่อการตัดสินใจดำเนินชีวิตกับเป้าหมายของตนเอง   เราไม่ได้ทอดทิ้งท่าน แต่การตัดสินใจดำเนินชีวิตของเราก็เป็นเรื่องของเรา     เรื่องนี้ผมว่าคุณมีเงินเดือนถึง6หลักแล้วน่าจะอยู่ในตำแหน่งผู้บริหารระดับกลาง ต้องคิดได้เองครับ จากคุณ : อาทร (Knich) เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 10:51:25

ความคิดเห็นที่ 24 "บางทีคำพูดของแม่ก็ทำร้ายจิตใจเราเหมือนกันนะ........." เห็นใจ จขกท  ครับ บางทีมันก็พูดยากเหมือนกันถ้าเจอแบบนี้ การที่แม่พูดออกมาบางครั้งมันก็ทำร้ายจิตใจเราเหมือนกันทั้งๆในหัวอกของเราเราทั้งรักและบูชาแม่เรา  แต่ก็อยากให้คิดว่า ท่านรักท่านจึงพูด เวลาท่านป่วยแม้จะไม่ได้ป่วยมากขนาดล้มหมอนนอนเสื่อ แต่สิ่งที่ท่านต้องการคือ "กำลังใจ"  กำลังใจที่ไหนเลยจะดีเท่ากับลูกๆของท่าน ที่อยู่ใกล้ชิด ที่ดูแลท่าน การไปเที่ยวถึงแม้ว่าจะเสียเงินไปแล้วก็ตาม  ตัว จขกท เองก็พอมีเงินอยู่บ้างไม่ได้เดือดร้อนอะไร  ผมว่าตัดสินใจปล่อยมันทิ้งไป หากมีเวลาค่อยไปใหม่ก็ได้ ญี่ปุ่นยังรอให้เราไปเที่ยวได้ตลอด  แต่แม่ไม่ได้รอให้เราดูแลท่านได้ตลอด ฉะนั้นใช้เวลาที่มีให้คุ้มค่าจะดีกว่า เพื่อนไม่เคยเดินทางคนเดียวเลย ก็ถึงเวลาแล้วที่เพื่อนจะรู้ว่าถึงเวลาที่จะต้องเดินทางด้วยตัวเองแล้ว ไปกับทัวร์จะกลัวอะไร คนที่ไปด้วยกันทั้งหมดคือเพื่อนทั้งนั้น เดี่ยวก็ได้เพื่อนใหม่ระหว่างการเดินทาง เวลาเดินทางยังอีกหลายวัน ตอนนี้ จขกท  ก็ดูแลท่านให้ดีก่อน ท่านอยากได้อะไรก็อย่าไปขัด ตามใจท่าน พุดให้กำลังใจท่าน ถ้าท่านถามว่าไม่ไปเที่ยวแล้วเหรอ ก็บอกท่านว่า ไม่ไปแล้วจะอยู่ดูแลแม่ ผมว่าท่านคงคิดแน่ๆว่า  น่าเสียดายเงินที่ต้องทิ้งไป  ดีไม่ดีก่อนวันเดินทางท่านอาจให้ จขกท ไปก็ได้ (เพราะคนแก่ส่วนมากจะเสียดายเงิน) ที่ท่านพูดไม่ให้ไปในตอนแรกๆเพราะว่าท่านกำลังป่วย อารมณ์เลยไม่ดีก็ได้(คนแก่เวลาป่วยมักจะอารมณืไม่ดี ต้องการคนเอาใจ) เข้ามาให้กำลังใจ จขกท  ครับ จากคุณ : baokalasin เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 11:13:24

ความคิดเห็นที่ 25 ไปตามที่ใจอยากไปค่ะ ไม่อกตัญญูหรอก คุณแม่คงห่วงมากกว่า จ้างพยาบาลพิเศษมาดูแลค่ะ แล้วก็ซื้อของที่แกชอบมาฝาก เดี๋ยวคงหายงอน จากคุณ : อดีตอันหอมหวาน เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 11:53:05

ความคิดเห็นที่ 26 คุณ surilda2011@ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ แต่แม่เรางอนแรงโกรธแรงมากค่ะ  เคยเถียงเขาเพราะทนไม่ไหวที่เขามากำหนดชีวิตเรามากเกินไป (แต่ปกติเวลาเขาด่าว่าถ้าทนได้ก็ทนตลอดนะ )เชื่อมั้ยคะเขาโกรธเรา ไม่ยอมคุยกับเรา 8 เดือน!!  เราต้องไปนั่งร้องไห้อยู่หน้าห้องเขาตั้งหลายครั้งกว่าเขาจะยอมพูดด้วย T_T คุณ tongcho @  สงสัยคงโกรธตลอดชีวิตแน่นอนเลยค่ะ แค่ทุกวันนี้ทำไม่ถูกใจปุ๊ป ก็จะเอาที่เราเคยทำผิดตั้งแต่ 10 ปีก่อนมาด่าอยู่เลย... คุณเฮ้อ  เราก็อยากให้เขาคิดยังงั้นได้เหมือนกันค่ะ แค่เราคิดบางอย่างต่างกะเขาๆยังว่าตลอดเลย ว่าทำไมไม่มีเลือดเขาสักหยดเลยนะ... คุณ always wrong @ สุดท้ายเราก็คงต้องทิ้งเหมือนกันค่ะ เพื่อความสบายใจ(ของแม่) T_T คุณหนูเป็นแมวน้อยจากญี่ปุ่น@ ดีจังค่ะที่มีคุณแม่เข้าใจ แม่เราพาลว่ามาถึงการที่เรายังไม่ได้แต่งงานด้วย ว่าเพราะทำตัวแรดๆไปเที่ยวอย่างนี้ถึงไม่ได้แต่ง เจ็บปวดมากก...T_T คุณสุปศิกาล@ ขอบคุณนะคะ เพื่อนคงต้องฝากไกด์ตามที่คุณบอก ส่วนเรื่องจองทัวร์ใหม่นั้น ถึงแม่หายแล้วเขาก็คงไม่ให้เราไปอยู่ดีอะค่ะ เพราะเขาไม่ชอบให้เราจ่ายเงินไปกับเรื่องที่เขาเห็นว่า "ไม่มีประโยชน์"  เขาพูดจริงๆค่ะว่าไปเที่ยวแล้วได้อะไร ทำไมไม่เอาเงินเก็บมาซื้อทองซื้อกองทุน -_-" จากคุณ : ประหลาดสดใสไฟแรงสูง เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 12:35:07

ความคิดเห็นที่ 27 คุณอาทร@ ขอบคุณนะคะที่เข้าใจเรา  เราก็พยายามคิดพยายามทำทุกอย่างแล้วค่ะ ปรึกษาพี่ๆหรือผู้ใหญที่ทำงาน ทุกคนก็เห็นว่าไม่เห็นเป็นไรเพราะผ่าเสร็จเป็นอาทิตย์ ถ้าปลอดภัยก็ไม่มีปัญหา กลับบ้านได้ด้วยซ้ำ  แต่มุมมองของเราหรือคนอื่นที่เห็นว่าเป็นเรื่องปกติ มันไม่ปกติสำหรับแม่เราค่ะ  แม่ถึงขนาดบอกว่า ถ้าใครรู้ถึงไหนก็อายถึงนั่น แม่เจ็บป่วยนอนอยู่รพ. ลูกยังมีหน้าไปเที่ยวได้อีก... คุณ baokalasin@ ใช่ค่ะ เราเจ็บปวดกับคำพูดจากเขาเยอะมาก แต่เวลาเราพยายามอธิบายในสิ่งที่บางทีเขาอาจจะเข้าใจผิด  เขาก็จะแปลว่าเราเถียงเขาตลอด บอกว่าเจ็บปวดกับคำพูดของเรามาก...ทั้งๆที่ตอนเด็กๆเราแทบไม่เคยเถียงเขาเลย  โตมาก็จำได้ว่ามีเถียงบ้าง เขาเข้าใจผิดๆบ้าง ก็โดนหาว่าเป็นคน-ญไรชอบแก้ตัว T_T  เราไม่รู้จะทำอย่างไรดี... เขาบอกว่าสงสัยลูกคงแช่งให้เขาตายเพราะจะได้ไปเที่ยว!! ทำไมเขามีความคิดได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่ลูกก็รักเขาไม่อยากให้เขาเป็นอะไร  อยากมีแม่อยู่พร้อมๆกับได้ไปเที่ยวไม่ได้รึไงกัน T__T จากคุณ : ประหลาดสดใสไฟแรงสูง เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 12:48:25

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ ทั้งคุณ nuch9981, heyoki, methavee1975, phukiyan, aonlin, kitipan, MMTaro, และคุณอดีตอันหอมหวาน ปัญหาของเราแก้ไขได้ยากเพราะอยู่ที่ตัวบุคคลไม่ได้อยู่ที่สถานการณ์ค่ะ ก็คงต้องพยายามทำให้ดีที่สุด เราขอแค่พื้นที่ระบายและได้รับกำลังใจบ้างแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว แล้วก็อยากรู้ว่าการกระทำของเรา"แย่หรือเลว" ขนาดที่แม่ว่าจริงๆหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่ขนาดนั้นเราก็รู้สึกดีขึ้นค่ะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของทุกคนนะคะ.... จากคุณ : ประหลาดสดใสไฟแรงสูง เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 13:04:35

ความคิดเห็นที่ 29 เป็นกำลังใจให้ จขกท คะ :) เราก็ไม่เห็นว่ามันเกี่ยวกับความไม่กตัญญูตรงไหน คุณแม่แค่แขนหักไม่ได้ผ่าตัดหัวใจ มะเร็ง หรือโรคร้ายแรง และคุณก็อยู่ดูแล พาไปผ่าตัดแล้วตามสมควร แต่เนื่องจากวางแผนจ่ายเงินไปเที่ยวล่วงหน้าแล้ว ไม่เกี่ยวว่าคุณจะเงินเดือนหกหลักจะทิ้งเงินห้าหลักได้สบายๆ เงินก็คือเงิน ก็เสียดายกันได้ นอกจากนี้ยังเสียดายความตั้งใจด้วย อย่างนี้สมมุติว่าคุณประชุมอยู่เมืองนอกแต่คุณแม่คุณเป็นหวัด คุณไม่บินมาดูแลภายใน 24ชม คุณเป็นคนอกตัญญูหรือ?!?! ลองพูดกันท่านให้เข้าใจจะดีที่สุดคะ :) จากคุณ : Genie เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 13:54:31 A:27.130.134.134 X: TicketID:354097

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นเรา เราจะไปอ้อนวอน น้อง พี่หรือน้า ป้า อาม่า อากง หรือญาติ มาช่วยดูแลแม่ชั่วคราวค่ะ ไม่ว่าใครก็ได้ขอให้เค้าเห็นใจเราหน่อย เสียดายตั๋ว เงินหาใหม่ได้ก็จริง แต่ มันเสียดายค่ะ แล้วพยายามหาคนที่แม่เกรงใจ หรือเคารพ มาช่วยพูดกะคุณแม่ค่ะ  อาจจะช่วยได้นิดหนึ่ง แต่ถ้าคุณแม่ไม่ยอมจริงๆก็ไม่ไปค่ะ จากคุณ : เฟรินเดอเบอโรว์ เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 15:41:10

ความคิดเห็นที่ 31 ลองหาใครมาดูแลแทนนะคะ.   เมื่อสองปีก่อน เราก็จองล่วงหน้าไปเที่ยว แล้วแม่ก็ป่วยค่อนข้างหนัก แต่แม่ก็ไม่ว่าอะไรเลย.   พี่สาวก็มาดูแลช่วงนั้น. พอกลับมาก็มาดูแลต่อ จากคุณ : fatcoco เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 16:18:45

ความคิดเห็นที่ 32 ถ้าผมมีเงินเดือนและเงินเก็บแบบ จขกท. บ้าง ง่ายมากครับ ผมไม่ไปครับ จากคุณ : เขาวานให้หมูเป็นสายลับ เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 17:18:01

ความคิดเห็นที่ 33 เท่าที่อ่าน มั่นใจว่าไม่น่าจะมีใครในครอบครัวอยากมาดูแลแทน และมั่นใจว่าถ้ามาต้องทนฟังเสียงบ่นถึง จขกท แบบได้อีกไม่น้อย ปัญหาอยู่ที่คนถูกต้องที่สุด ครั้งนี้ ยอมไม่ไป ครั้งหน้าก็ต้องหาเหตุให้ไม่ไ้ด้ไป ประเด็นคือ ไม่ให้ไป ตั้งแต่เด็ก ต่อมาก็ต้องเป็นอย่างนั้น mom center... ถ้า จขกท มั่นใจว่าเตรียมการดูแลไว้เต็มที่ ดูของฝากที่คาดว่าแม่จะชอบกลับมา ก็ไปเถอะค่ะ...เสียงบ่นคำพูดเหมือนเดิม ถ้า 10 ปีเก่ายังขุดมาบ่นได้ ฟังไปอีก 10 ปี จะเป็นไร อย่างน้อยเราก็มีมุม ความสุข ไว้นึกถึง   ใครจะว่าอกตัญญู ไม่ห่้วงก็ตามใจ  เรารู้อยู่แล้วว่า  ทำอะไรก็ไม่ดี ทำดีก็ไม่จำ จำได้แต่ไม่ดี ก็ต้องวางบ้างปล่อยมาก แม่เค้ารัก แต่ินิสัยส่วนตัว ความเห็นส่วนตัว มันก็เป็นเรืองที่ต้อง.....เหมือนกันเนอะ.... แซวได้มะ...ถ้าแค่เพื่อนหวังพึ่งกล้อง เนี่ย  เราไม่ไปนะ  แต่ถ้าเพราะไม่ว่าอย่างไรก็ตามมันก็มีแต่ปัญหา มีแต่เรือง ไม่ให้ไป ไปยาก ไปแล้วโดนด่า ไม่มีอิสระเลย มันก็เรื่องนึง จากคุณ : หมูสีชมพูตุ่น (t_kritty) เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 17:20:10

ความคิดเห็นที่ 34 คุณ Genie @ให้กิ๊ฟไม่ได้แต่ขอบคุณนะคะที่เข้าใจเรา  เราเฟลกับการวางแผนไปญี่ปุ่นมา ถ้านับครั้งนี้ก็รอบที่ 3 แล้วค่ะ T_T คุณเฟรินเดอเบอโรว์ @ เราก็อยากขอร้องป้าๆลุงๆที่จะมาเยี่ยมเขาดูเหมือนกันค่ะ แต่งานนี้ไม่รู้ว่าป้าจะคิดเหมือนแม่หรือเหมือนเราน่ะสิ  แต่เราเชื่อว่าทั่วๆไปถ้าผ่าตัดเสร็จแล้วปลอดภัยดี เขาก็น่าจะช่วยพูดให้เราได้บ้าง ให้แม่เราเห็นว่าการที่ลูกจะไปเที่ยวเมืองนอก เป็นเรื่องธรรมดาบ้าง คุณ fatcoco@ บ้านเรามีพี่น้องสามคนค่ะ แต่เราเป็นผู้หญิงคนเดียวและมีรายได้เยอะสุด น้องเราก็ทำงานอยู่กรุงเทพไม่ค่อยว่าง ส่วนพี่ชาย...แม่ก็โกรธไม่คุยด้วยตั้งนานแล้วค่ะ T_T คุณ เขาวานให้หมูเป็นสายลับ @ เราเข้าใจค่ะเรื่องเงินหาเอาใหม่ได้ ถ้าเพื่อความสบายใจของแม่  แต่ในความเป็นจริงก็คือ ถึงเขาไม่ป่วยเราก็ไปไม่ได้เพราะเขาไม่ชอบให้เราไปเที่ยวนี่สิคะ เขาอยากแต่จะให้เราเก็บๆๆๆเงินอย่างเดียว ที่เราไปเกาหลีกับจีนมาก็เพราะแอบไปนี่ล่ะค่ะ เขารู้ทีหลังก็ทำอะไรไม่ได้ แต่ก็เอามาว่าอยู่เรื่อยๆค่ะ ว่าอุตส่าห์เรียนสูงซะเปล่าแต่ไม่มีหัวคิด เอาเงินไปละลายน้ำ....T_T คุณหมูสีชมพูตุ่น @ หลายครั้งเราก็พยายามคิดอย่างนั้นค่ะ เราทำให้เขาเท่าที่จะทำได้แล้ว แต่ถ้าเขาไม่พอใจก็อยู่ที่ตัวเขาเอง แต่เพราะยังไงก็เป็นแม่มั้งคะ เราก็เสียใจทุกครั้งเวลามีปัญหากับเขา และถ้าจริงๆเขาไม่ว่าเราขนาดนี้ มีหรือคะที่เราจะอยากโกหกเขา อยากแอบไปโดยไม่บอกเขา เราอยากไปเที่ยวกับแม่ด้วยซ้ำไป  เราไม่ต้องการความอิสระที่ต้องแลกมากับการที่เขาจะเป็นไรไป  อยากให้เขาอยู่กับเรา ชื่นชมยินดีในสิ่งที่เราเลือกบ้างก็แค่นั้นเอง... จากคุณ : ประหลาดสดใสไฟแรงสูง เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 18:35:53

ความคิดเห็นที่ 35 เข้าใจ และเห็นใจ จขกท.มากๆเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 55 22:39:26 จากคุณ : Sergeant Keroro เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 22:38:19

ความคิดเห็นที่ 36 มาเชียร์ให้ไปอีกที โย่วๆๆ ขอโทษด้วยนะคะ เรามั่นใขเหมือนกันในตัวเราเอง ว่าเราเองนั้นก็รักแม่ และก็ไม่เป็นลูกที่ อกตัญญูแน่นอน แต่เข้ามาเชียร์อีกครั้ง เพราะว่า ใช้ ความรู้สึกส่วนตัวเราเอง ตัดสอนล้วนๆๆค่ะ ส่วน จขกท จะตัดสินใจ ว่า ไป หรือ ไม่ไป  ขอเคารพ และน้อมรับคำตัดสิน ( อิอิ ออกจะเป็นทางการ ) ปล  มีแม่ขึ้น้อยใจ ก็น่ารักไปอีกแบบนะคะ  ต้องอ้อนเยอะๆค่ะ มีคุณ จขกท เท่านั้นที่จะรู้ว่า จุดอ่อนของท่านอยู่ที่ตรงไหน  ค่อยๆคิดนะคะ  แต่อยากให้ไปเที่ยวจัง  ( เอ เราเกี่ยวอะไรกับเค้าเนี้ย ทำไมอยากให้ไปเที่ยวอ่ะ ) จากคุณ : enduresexy เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 22:55:07

ความคิดเห็นที่ 37 จากที่อ่านมาและการตอบของ จขกท. รู้สึกเห็นใจครับ อย่าว่าอย่างงู้นอย่างงี้เลยเลยนะครับแต่ผมขออนุญาตออกความเห็นว่าคุณแม่เองท่านค่อนข้าง "แรง" พอสมควรและคิดว่าน่าจะห่วงลูกสาวคนนี้มาก จึงตั้งความคาดหวังไว้สูง ซึ่งจะมีเอฟเฟคต์สูงตามมาด้วยเช่นกันถ้าไม่ได้ตามที่หวังซึ่ง จขกท. เองก็คงพอจะเดาเหตุการณ์ได้อยู่แล้วหล่ะครับว่าเหตุการณ์จะเป็นอย่างไรถ้าจะไปจริงๆ แต่ถ้าไม่ไปก็คงเจอเอฟเฟคต์อยู่ดี แต่อาจจะน้อยลงหน่อย แต่เรื่องคงไม่จบแบบแฮปปี้แน่นอนจริงไหมครับ? แต่ผมเชื่อว่าถึงแม้ว่าคุณแม่จะแขนหายเป็นปกติดีแล้วการไปเที่ยวต่างประเทศของคุณก็ยังคงเป็นเรื่อง "ต้องห้าม" อยู่ดีจริงไหมครับ? ลึกๆ แล้วคุณแม่ท่านอาจจะเป็นห่วงนะครับ อย่าลืมว่าคนแก่ที่ไม่เคยนั่งเครื่องบินไปต่างประเทศย่อมต้องคิดว่ามันน่ากลัวเป็นธรรมดา ดังนั้นเรื่องที่คุณแม่พยายามหาทางไม่ให้คุณไปต่างประเทศจึงไม่ใช่เรื่องแปลกครับ แต่ก็อย่าลืมครับว่าชีวิตเป็นของเรา เราสามารถเลือกที่จะใช้ชีวิตได้ครับ ผมเองเพิ่งจะได้ออกเดินทางออกนอกประเทศก็ไม่กี่ปีมานี้ตอนอายุสามสิบเหมือน จขกท. นี่แหละ ด้วยแง่คิดง่ายๆ ที่ว่า "คิดจะทำอะไรก็จงทำเสียตั้งแต่ยังทำได้ อย่ามัวแต่รอจนไม่ได้ทำ" การไปเที่ยวโดยเฉพาะการไปต่างประเทศที่ต้องใช้พลังมากเป็นพิเศษ ไหนจะต้องเตรียมแผนการเดินทาง ต้องเดินทาง เดินขึ้นเดินลง ถ้าไม่ทำเสียตั้งแต่ยังเดินเหินได้สะดวกตอนนี้ แก่ตัวไปหรือมีเหตุที่ทำให้เดินทางลำบาก จะมานั่งเสียใจทีหลังครับ ผมเห็นคนแก่ที่มาท่องเที่ยวโดยใช้รถเข็นแล้วลำบากแทนจริงๆ โดยเฉพาะถ้าไปเองโดยไม่มีลูกหลานมาช่วยแล้ว ค่อนข้างสาหัสเลยครับ ทำให้ผมออกเดินทางกระจายเลยในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ให้รู้สึกว่าตอนนี้ถ้าไม่ไปเที่ยวอีกก็ไม่รู้สึกเสียดายอะไรแล้ว เงินทองเก็บไว้มากมาย แต่ถ้าพรุ่งนี้เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตขึ้นมา (อันนี้ยกตัวอย่างเฉยๆ นะครับ) น่าเสียดายมากครับ ไม่ได้เสียดายเงิน แต่เสียดายที่มีเรื่องที่อยากทำเยอะแยะ แต่ยังไม่ได้ทำเลย แล้วที่ผ่านมาเรามัวแต่เอาเวลาไปทำอะไรอยู่? วิธีแก้ปัญหาของ จขกท. ไม่ง่ายเลยครับ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะมืดแปดด้านเสียทีเดียว สำหรับครั้งนี้อาจจะต้องทิ้งฝันไปก่อน (ดูจากสถานการณ์แวดล้อมแล้ว) เพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่าย แต่ในระยะยาวคงต้องปรับเปลี่ยนความคิดของคุณแม่ครับ ถึงแม้ว่าจะยากเย็นแค่ไหนก็เถอะ ทำให้ท่านรู้ว่าการที่คุณไปต่างประเทศนั้นปลอดภัย (แต่คุณก็ต้องดูแลตัวเองให้ดีด้วยนะครับ) ซื้อของฝากที่ท่านชอบ เข้าใจว่าคุณแม่ประหยัด อาจจะไม่ต้องเป็นของหรูหราแบบน้ำหอม กระเป๋าราคาแพงๆ แต่อาจจะเป็นของกินอร่อยๆ ฯลฯ จขกท. ใกล้ชิดคุณแม่ขนาดนี้ย่อมจะทราบอยู่แล้วว่าคุณแม่ชอบอะไร สุดท้ายท่านอาจจะติดใจอยากให้เราไปบ่อยๆ เพราะชอบของที่ซื้อมาฝากก็เป็นได้ใครจะรู้ ผมใช้วิธีนี้กับน้องๆ ที่บ้านมาแล้วและได้ผลดีนัก ถ้าการบอกว่าไปเที่ยวจะทำให้ท่านไม่สบายใจ การเอางานเข้ามาพ่วงด้วยในการเดินทางจะทำให้เหตุผลมีน้ำหนักขึ้นหรือเปล่าครับ อย่างเช่นไปพบลูกค้า พาลูกน้องไปดูงาน ต้อนรับแขกต่างประเทศ  การโกหกไม่ใช่สิ่งดี แต่การนำมาใช้ในกรณีนี้คงอนุโลมได้ แต่ถ้าคุณสามารถเอาเรื่องงานมาผูกได้จริงๆ ถึงแม้จะนิดหน่อยก็เยี่ยมไปเลย ผมเองก็มีความใฝ่ฝันที่จะไปญี่ปุ่นครับ เป็นความฝันอันสูงสุดเลยว่าจะต้องไปให้ได้สักครั้งในชีวิตนี้ แล้วผมก็ทำฝันให้เป็นจริงครับ ผมได้ไปญี่ปุ่นมาสามครั้ง สามปีซ้อนแล้ว ประเทศนี้เป็นประเทศที่ไปกี่ครั้งก็ไม่มีเบื่อครับ ผู้คนน่ารัก อาหารอร่อย ของน่าซื้อมันทุกอย่าง เอาเงินไปเท่าไหร่ก็ไม่พอครับ ไปครั้งแรกผมติดลบกลับมาด้วยซ้ำ 555 ยังไงก็ขอเอาใจช่วย จขกท. ให้สามารถฝ่าฟันอุปสรรคและสามารถไปถึงญี่ปุ่นได้ในเร็ววันนี้นะครับ อ้อที่สำคัญขอให้การผ่าตัดเป็นไปด้วยดีและคุณแม่หายไวๆ นะครับ  คุณพระคุ้มครอง ปล. ถ้ามีโอกาสได้ไปญี่ปุ่นจริงๆ และไปแบบแบ็คแพ็ค ถ้าไม่รังเกียจผมอาจจะให้คำแนะนำในการเดินทาง การเที่ยวในที่ต่างๆ ได้บ้างนะครับอย่างพวก โตเกียวดิสนีย์รีสอร์ท ยูนิเวอร์แซลที่โอซาก้า พิพิธภัณฑ์จิบลิที่มิตากะ พิพิธภัณฑ์ฟูจิโกะ ฟูจิโอะ (โดราเอมอน) พิพิธภัณฑ์เท็ตซึกะ โอซามุ (เจ้าหนูอะตอม) ร้าน BOOK OFF (ร้านขายหนังสือ ดีวีดี ซีดีเพลงมือสอง) พวกนี้ผมค่อนข้างชำนาญครับ จากคุณ : Patsy+ เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 55 01:26:15

ความคิดเห็นที่ 38 เป็นเรานะ จะบังคับน้องชายให้มาเฝ้าแทน 4 วัน... จบเรื่อง จากคุณ : mercipians เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 55 15:28:41

ความคิดเห็นที่ 39 คุณ sergeant Keroro @ ขอบคุณมากค่ะ คุณ enduresexy @ ขอบคุณอีกรอบนะคะ คุณน่ารักมากเลย อ่านแล้วเหมือนมีกองเชียร์อยู่ข้างๆ ทำให้มีกำลังใจค่ะ คุณ Patsy+ @ คุณคิดเหมือนที่เราเคยพยายามบอกแม่เลยค่ะ ว่าอยากทำอะไรถ้ายังทำได้ก็รีบทำ เราไม่รู้อนาคตว่าจะเป็นยังไง เผื่อโลกถล่มขึ้นมาจะได้ไม่เสียใจว่าในชีวิตยังไม่ได้ทำอะไรเลย เพราะมัวแต่เก็บเงิน  แต่เหมือนเขาก็ไม่อยากให้เราพูด(ที่ดูเหมือนเถียง)เขามั้งคะ เขาเลยบอกว่าอีก 5 ปี 10 ปีค่อยไปก็ไม่สาย ตอนนี้ทำไมไม่เก็บเงินให้มันเยอะๆก่อน ไรงี้ สรุปคือ ไม่ชอบให้เราไปเที่ยว จบ....   แล้วก็ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและคำอวยพรให้คุณแม่นะคะ ถ้าเรามีโอกาสได้ไป อาจจะไม่ใช่ครั้งนี้ ถ้ายังไงจะมาขอคำปรึกษานะคะ คุณน่ารักมากๆเลยค่ะ คุณ mercipians@ เราก็ว่าจะทำยังงั้นค่ะ แต่น้องชายก็งานยุ่งมาก กลัวแม่หาว่าเพราะเราอยากไปเที่ยว ทำให้น้องชายต้องทิ้งงานมาเพื่อเรา เดี๋ยวโดนสองเรื่องซ้อนค่ะ 55 ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุกคนอีกครั้งนะคะ อ่านแล้วรู้สึกดีมาก ขอบคุณที่เข้าใจเรา เราอ่านแล้วน้ำตาไหลเลย...เชื่อมั้ยคะ อย่างน้อยเราก็มีความมั่นใจมากขึ้น ตอนนี้คุณแม่กำลังอยู่ในห้องผ่าตัดค่ะ เราจะพยายามดูแลคุณแม่ให้ดีที่สุดช่วงที่ยังไม่ถึงวันเดินทาง ถ้าไม่ไปก็ทำใจได้แล้วค่ะ  ถ้าสุดท้ายคุณแม่ใจอ่อนให้ไปก็เป็นเพราะคำแนะนำของทุกๆคนนะคะ ^^ จากคุณ : ประหลาดสดใสไฟแรงสูง เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 55 17:01:36

ความคิดเห็นที่ 40 บางทีตามใจมากเกินไปก็ไม่ดีค่ะ  ดิฉันก็เป็นแม่เหมือนกันแต่เชียร์ให้ไปค่ะ จากคุณ : pa imm เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 55 18:34:06

ความคิดเห็นที่ 41 มาเชียร์ให้ไปอีกรอบ เราอยู่ท่ามกลางผู้คนที่มีแม่เอาแต่ใจตัวเองและเห็นแก่ตัวจนไม่สนใจความสุขของลูกหลายครอบครัว เพื่อนเราอยู่เป็นโสดเป็นน้องคนเล็กต้องดูแลแม่ตลอดเวลาจนไม่มีชีวิตส่วนตัวอายุ40กว่าแล้ว มันก็ฟังดูเป็นลูกกตัญญูดีหรอกนะแต่ใครจะรู้บ้างว่าจิตใจของพวกเค้าจะถูกกัดกร่อนและซึมเศร้าขนาดไหน ลูกพี่ลูกน้องถูกแม่ยื่นคำขาดไม่ให้แต่งงานเพราะไม่ชอบแฟน น้องเราก้เลือกแม่เหนือกว่าความสุขของตนเอง ครอบครัวป้าเรายกขโยงกันไปเที่ยวทะเลมีหลานๆเด็กๆ5-6คนพอไปถึงปุ๊บป้าเราที่เป็นยายไม่ชอบใจที่พักสั่งให้กลับทันทีโดยไม่สนใจความรู้สึกของเด็กๆเลย เราไม่ได้เชียร์ให้อกตัญญูแต่ทุกสิ่งอย่างต้องสมเหตูสมผล พออยู่ไปถึงช่วงอายุหนึ่งคุณจะมีความรู้สึกว่าพ่อแม่จะกลับกลายเป็นเด็กที่คุณต้องดูแลและคุณจะเป็นหลักของครอบครัว ถึงตอนนั้นคุณจะตัดสินใจได้ด้วยตัวเองว่าควรหรือไม่ควรทำอะไร จากคุณ : tongcho เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 55 09:46:03

ความคิดเห็นที่ 42 เรามาอ่านกระทู้นี้โดยบังเอิญ เราจะอายุ 30 แล้วค่ะ และเราเองก็อยากไปญี่ปุ่นเหมือนกัน มีเพื่อนอยู่ที่นั่นพร้อมที่จะพาเที่ยวด้วย และเราก็มีคุณแม่ลักษณะคล้ายๆ คุณแม่ของเจ้าของกระทู้เหมือนกัน คำว่า "อกตัญญู"เราก็ได้ยินบ่อยมากจากปากแม่เรา อยากบอกว่ามันเจ็บช้ำที่สุด ใครว่าเรา เราก็ไม่เคยเสียใจเท่ามาจากปากแม่เราเลย เพราะเราก็รักแม่มากด้วยถึงได้ยอมตามใจแม่มาตลอด อิอิ เราคงไม่กล้าแนะนำอะไร เพราะถ้าเราตกอยู่ในสถานการณ์ของคุณเราก็คงไม่กล้าไป เหมือนที่ไม่เคยขัดใจแม่ในเรื่องใหญ่ๆ มาตลอด เอาเป็นว่าทำตามที่คุณเห็นสมควรดีกว่าค่ะ เราให้กำลังใจในทุกทางเลือก จากคุณ : สายไหมสีส้ม เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 55 18:43:25

ความคิดเห็นที่ 43 ขอให้คุณแม่ปลอดภัย ดีวันดีคืน และขอให้จขกท.ได้ไปแบบสบายใจนะคะ จากคุณ : แม่ออนจ้า เขียนเมื่อ : วันเนา 55 04:47:55

ความคิดเห็นที่ 44 เป็นผม ... ไปเลยแล้วกลับมาเคลียร์ที่หลัง แต่ แน่ใจนะครับว่า จขกท. ไปแล้วจะสนุก ไม่กังวลเรื่องแม่ ตัดได้ ไว้กลับมาค่อยคุย  เพราะบางทีตอนไปก็มั่นใจว่า เอาอยู่ พอไปถึงกลับคิดแต่เรื่องแม่ แล้วจะเที่ยวสนุกมั้ย ถ้าตัดสินใจไปก็เอาใ้ห้มั่นใจตัวเองนะครับ ว่าจะวางความรู้สึกต่าง ๆ ไว้ที่ สุวรรณภูมิได้ แล้วค่อยกลับมาเอาตอนลงเครื่อง (พูดเหมือนซื้อของ kingpower เลย) จากคุณ : edtv (edtv) เขียนเมื่อ : วันเนา 55 13:06:53

ความคิดเห็นที่ 45 จขกท นะคะ คุณ pa imm@ จริงๆแล้วอะไรตามใจได้ก็ทำค่ะเพราะอยากให้เขามีความสุขบ้าง. ตั้งแต่เด็กเขาก็เลี้ยงลูกดีทุกอย่าง อาจจะดีเกินไปมั้งคะเลยคาดหวังกับเรามาก คุณ tongcho @ ขอบคุณอีกครั้งค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจ เราพยายามที่จะหาจุดตรงกลางทั้งเราทั้งเขาก็มีความสุข อาจจะไม่เต็มร้อย แต่เราก็ไม่ต้องการให้แม่เราทุกข์กับเรื่องลูกมากนะคะ เพราะเขาเป็นคน sensitive มากอะค่ะ แค่บางทีเขาว่าเราเพราะความเข้าใจผิด เราเลยพยายามอธิบายก็เลยใช้เสียงดังขึ้นเขายังหาว่าเป็นลูกกล้ามา"ตวาด"แม่เชียวหรอ - -" คุณสายไหมสีส้ม @ รู้สึกได้เจอเพื่อนหัวอกเดียวกันเลยค่ะ ตอนนี้ทำใจไว้ครึ่งหนึ่งแล้วค่ะ แต่ยังไงก็ยังแอบหวังว่าสุดท้ายจะได้ไป ช่วยเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะ คุณแม่ออนจ้า@ ที่คุณพูดคือสิ่งที่เราอยากให้เป็นมากที่สุดเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ คุณ edtv @ เราก็กังวลตรงนั้นเหมือนกันค่ะ เลยอยากให้คุณแม่ยอมให้เราไป เพราะเราก็ไม่อยากรู้สึกผิดเลย ถ้าเขาอนุญาตด้วยตัวของเขาเองเราจะดีใจที่สุดค่ะ ขอบคุณทุกๆคนจริงๆค่ะ ปกติไม่ค่อยได้เข้ามาตั้งกระทู้เอง จะอ่านอย่างเดียว ไม่นึกว่าจะมีคนเข้ามาเยอะขนาดนี้และยังเป็นยากำลังให้เราเป็นอย่างดี ถ้าสุดท้ายแล้วจขกท.ได้ไปหรือไม่ จะมาส่งข่าวให้ทราบนะคะ ^^ แก้ไขเมื่อ 14 เม.ย. 55 14:10:16 จากคุณ : ประหลาดสดใสไฟแรงสูง เขียนเมื่อ : วันเนา 55 14:07:33

ความคิดเห็นที่ 46 ถ้าสมมติไม่มีน้องชายดูแล เราจะอยู่บ้านดูแลแม่นะคะ ถ้าคุณคิดว่าเงินจำนวนนี้เมื่อเทียบกับเงินเก็บของคุณแล้วมันไม่เสียหาย ประมาณว่าโอกาสหน้าค่อยไปได้ก็ปล่อยเถอะค่ะ แต่เราเลือกไปค่ะ แต่อยากให้ลองคุยกับแม่ดีๆ ย้ำว่าดีๆนะคะ ค่อยๆอธิบายให้แม่ฟัง มันต้องใช้เวลา เพราะเงินแปดหมื่นมันเยอะมากเลยนะสำหรับเรา อีกอย่างคุณแม่ก็ไม่ได้ถึงขั้นร้ายแรงจนมันเป็นเรื่องใหญ่(เท่าที่เราตีความได้จากกระทู้นะ) ปล แม่จขกท เหมือนแม่เรามากกกก เราเข้าใจเลยไอ้แบบ sensitiveเนี่ย เค้าค่อนข้างจะคาดหวัง แค่เราพูดอะไรก็หาว่าเถียง แต่ยิ่งว่าก็เหมือนยิ่งยุ โตมาเราเลยเป็นคนหัวแข็งมากๆ 555+ เราว่าคุณต้องฝึกนิสัยเค้าหน่อย ให้เค้าปล่อยวางบ้าง ลดความ sensitive ลงบ้าง ชีวิตจะได้มีความสุขขึ้นค่ะ ^^ การมองโลกมันสำคัญมากๆเลยนะกับคนที่เริ่มเข้าวัยสูงอายุเนี่ย จากคุณ : ยืมล็อกอิน (nudjaeing) เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 55 03:14:51

ความคิดเห็นที่ 47 เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ ขอให้คุณแม่ปลอดภัย แข็งแรงไว ๆ นะคะ สำหรับเราแล้ว เราแนะนำอะไรไม่ได้เลย เพราะเราไม่ได้อยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับเจ้าของกระทู้ แต่ก็อยากแสดงความคิดเห็นบ้าง เราก็เป็นคนชอบเที่ยวค่ะ แล้วเป็นการเที่ยวที่ไร้สาระมากในสายตาคนอื่นด้วยแหละ แต่กว่าจะได้เที่ยวที่ใช้เงินมากหน่อย อย่างญี่ปุ่น หรือเกาหลี ก็ทำงานมาเกือบสิบปีโน่นล่ะค่ะ โชคดีที่พ่อแม่เราเข้าใจ ถึงบางครั้งเค้าจะไม่อยากให้ไปเท่าไหร่หรอกแต่ก็ไม่ได้ห้าม ถ้าไม่ถี่จนเกินไป ปีหรือปีกว่า ๆ ต่อครั้งก็ไม่เป็นไร เพราะนอกจากจะเป็นห่วงแล้ว แม่เขากลัวเราไม่มีเงินเก็บน่ะค่ะ มีเท่าไหร่เที่ยวหมด ประมาณนั้น นอกจากความ sensitive ของคุณแม่ที่คุณเจ้าของกระทู้บอกแล้ว เราคิดว่านะ เขาห่วงคุณมากแต่อาจจะแสดงออกไม่เก่งมั้งคะ แล้วเราขอเดาว่าคุณไม่เคยเถียงชนะเลยใช่ไหมคะ ดังนั้นลูกจะอยู่ในภาวะที่ยอมต่อไปเรื่อย ๆ อย่าเข้าใจผิดว่าเรายุให้เถียงแม่นะคะ เราแค่บอกความคิดเราเฉย ๆ การเถียงแม่ไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน เราก็เลิกเถียงมานานแล้วล่ะ เพียงแต่เวลามีเรื่องไม่เข้าใจกันก็จะขอให้เลิกพูดเรื่องนี้กันเถอะ ไม่อยากทะเลาะกัน แม่เราก็โกรธนิดหน่อยนะตอนแรก ๆ  แต่โชคดีที่เค้าก็กลัวเรางอนแล้วไม่กลับบ้านมั้งนะ ดังนั้นเวลาที่ขอให้เลิกพูดก่อนที่จะทะเลาะกัน เค้าก็จะหยุดค่ะ ไม่แน่ว่าคุณแม่อาจจะกลัวอยู่ลึก ๆ ก็ได้ว่า ถ้าตามใจ คุณก็อาจจะห่างออกไปจากอกเรื่อย ๆ แล้วสุดท้ายก็จะไม่อยากอยู่ใกล้ ๆ แม่เหมือนเดิม ทั้งที่มันไม่จริงซักหน่อย ใช่ไหมคะ   อีกอย่าง เราจะบอกว่า การที่คุณเป็นลูกผู้หญิงทำงานมีรายได้เยอะ แต่ยังไม่ได้แต่งงานแบบนี้ คุณแม่เค้าต้องกลัวเราจะลำบากตอนอายุมากขึ้นค่ะ เค้าถึงอยากให้เราเก็บเงินเยอะ ๆ ไงคะ แล้วอยากเที่ยวก็ค่อยเที่ยวตอนมีเงินมาก ๆ ก็ได้ ความคิดผู้ใหญ่ก็น่าจะประมาณนี้นะ จริง ๆ เป็นเรา เราก็เสียดายนะ เงินก็ไม่ใช่น้อย แต่ในสถานการณ์แบบนี้ก็คงไม่ควรไปหรอกค่ะ พับโครงการไว้ก่อนดีกว่า เราว่าถ้าคุณนั่งหน้าจ๋อย ๆ อยู่บ้านก็อาจจะโดนประชดนิดหน่อย แต่ถ้าไปคาดว่าคงจะโดนว่าไปจนวันตายแน่นอนค่ะ ไม่มีใครสบายใจหรอกถ้าโดนคนที่เรารักมากว่าขนาดนั้น คุณก็จะไม่สบายใจไปตลอดด้วยค่ะ แต่ถ้าคุณแม่แข็งแรงดีแล้วก่อนไป ก็ไม่แน่นะคะ บางทีคุณแม่อาจจะให้ไปก็ได้นะ แบบคุณแม่อาจจะเสียดายเงินแทนคุณไง ถ้าคุณบอกว่าไม่ไปแล้ว จะอยู่ดูแลแม่ แต่ยกเลิกแบบนี้ทัวร์เค้าไม่คืนเงินให้ แต่เงินแค่นี้ไม่เป็นไร ถ้าไปแล้วแม่ไม่สบายใจ ไม่ไปก็ได้ อะไรแบบนี้น่ะค่ะ คิดในแง่ดีไว้เนาะ ถึงครั้งนี้จะยังไม่ได้ไป ครั้งหน้าอาจเป็นโอกาสของเราค่ะ ไม่แน่ อาจจะได้ไปทำงานแล้วเที่ยวต่อที่โน่นก็ได้ หรือชวนเพื่อนที่ทำงานจัดทริปเล็ก ๆ ไปดูงานต่างประเทศกันสิคะ อีกอย่าง พอคุณแม่หายดีแล้ว ลองชวนคุณแม่ไปเที่ยวดีไหมคะ คุณเคยไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันกับแม่บ้างไหมคะ น่าจะเคยใช่ไหมคะ ให้คุณแม่คุ้นเคยกับการไปเที่ยวด้วยกันกับเรา ต่อไปคุณแม่อาจจะเป็นเพื่อนเราไปเที่ยวต่างประเทศก็ได้นะ เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณเป็นลูกที่ดีกว่าเราเยอะเลยแหละ จากคุณ : arce เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 55 17:19:03

ความคิดเห็นที่ 48 อย่างที่อ่านๆมา เราว่ามันไม่ใช่ประเด็นที่คุณแม่ป่วยแล้วล่ะค่ะ แต่ประเด็นคือว่าคุณแม่ใช้ความป่วยของตัวเองมาเป็นเครื่องมือทำให้จขกท.รู้สึกผิด จขกท.มีทางเลือก ที่ขึ้นกับตัวจขกท.เองเท่านั้นที่รู้ว่า 1. เลือกที่จะไม่ไป เพราะต้องดูแลคุณแม่ (เพราะคุณแม่อาจจะงอแงไม่ยอมผ่าตัด หรือคุณแม่รู้สึกเสียใจจริงๆที่จขกท.ไม่อยู่ดูแล ซึ่งไม่เกี่ยวกับการที่คุณแม่ไม่เห็นด้วยกับการไปเที่ยวนะคะ) ญี่ปุ่นนี่ไปอีกเมื่อไหร่ก็ได้ คราวหน้าถึงแม่จะไม่ชอบ แต่ในเมื่อจขกท.อยากไป โดยที่ตัวเองพร้อม ก็จะได้ไปอย่างสบายใจ 2. เลือกที่จะไป ถ้าคิดว่าถึงแม้จขกท.ไม่ไป ก็ไม่ได้ดูแลคุณแม่เพิ่มมากกว่าเดิม หรือบอกคุณแม่ว่าจ่ายเงินไปแล้วตั้งสี่หมื่น และจขกท.จัดการหาคนมาดูแลคุณแม่แล้วเป็นอย่างดี โดยที่จริงๆแล้วคุณแม่ก็สามารถอยู่กับผู้ดูแลแทนได้ ไม่มีปัญหา ไม่มีใครรู้สถานการณ์ในบ้านได้ดีกว่าจขกท.เอง จขกท.ต้องตัดสินใจเองแล้วล่ะค่ะ ส่วนตัวเราแอบเข้าใจจขกท.นะคะ เราก็แก่กว่าจขกท.หน่อยนึง แต่แม่ก็แอบกดดันเหมือนกัน (แต่ไม่มาก) ช่วงอยู่มหาลัย เราไม่เคยได้ไปเที่ยวตจว.หรอก เพราะแม่ไม่ชอบ ตอนนี้แก่แล้ว บอกแม่ว่าจะไปงานแต่งเพื่อนที่ตจว. แม่ยังโวยวายเลยว่า "ไปทำไม" สิ่งที่ทำได้ก็คือต้องคิดว่า "ความคิดคนอื่น เราเปลี่ยนไม่ได้หรอกค่ะ การเปลี่ยนแปลง ต้องเริ่มจากตัวเอง" เมื่อเราเปลี่ยนแปลงตัวเองให้คนอื่นเห็น เค้าก็จะยอมรับได้เอง จากคุณ : booklovers เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 11:33:35

ความคิดเห็นที่ 49 คุณยืมล็อกอิน (nudjaeing) @ ขอบคุณนะคะ ที่คุณว่าให้ฝึกนิสัยเขาน่ะค่ะ เรานึกถึงเวลาเราบอกว่าให้แม่ปล่อยวางบ้างจะได้มีความสุขขึ้น เขาบอกว่าไงรู้มั้ยคะ บอกว่าอย่ามาคิดจะเปลี่ยนแม่ เขาอยากเปลี่ยนให้เราเป็นแบบเขา เรายังไม่ยอมเปลี่ยนแล้วทำไมเขาจะต้องมาเปลี่ยนตามที่เราอยากให้เขาเป็นด้วย  แป่ววววว....จบเลยค่ะ คุณ arce@ อ่านมุมมองของคุณแล้วเราเข้าใจถึงความเป็นห่วงของคุณแม่เลยค่ะ แต่รู้สึกมั้ยคะ การที่เราเป็นห่วงคนคนนึงมากเกินไป แล้วก็คอยบอกเขาตลอดเวลาว่า ทำไมไม่ทำอย่างนั้น ทำไมเราถึงคิดแบบนี้ ทำแบบนี้ดีกว่านะ ต้องทำตามนี้สิถึงจะดี ฯลฯ ถ้าเราทำได้ตามใจแม่คิดหมดทุกอย่าง เราก็คงไม่ใช่เราแล้ว ซึ่งที่ผ่านมาตอนเด็กๆเราทำตามเขามาตลอด พอโตขึ้น มีความคิดของตัวเอง เขากลับว่าเราว่าเดี๋ยวนี้เราหัวแข็ง ก้าวร้าว ไม่เป็นเด็กดีเหมือนแต่ก่อน ต้องเป็นเพราะไปคบเพื่อนไม่ดีแน่ๆ ทำไมไม่เป็นตัวของตัวเอง บลาๆๆๆ -_-"   เราก็บอกไปว่าถามเพื่อนในที่ทำงาน ถามรุ่นพี่แล้วทุกคนก็คิดแบบนี้ เขาเลยบอกว่า" ถ้าหาเพื่อนดีๆไม่ได้ ก็ไม่ต้องไปคบหรอก"  โห....เขายังไม่คิดว่าคนทั่วๆไปเขาก็คิดแบบที่เราคิดกัน กลับมองว่า เจอแต่คนไม่ดีเลยชักชวนทำตามกันหมด สังคมมันไม่ดี ใครเขาทำอะไรเราก็อย่าไปทำตาม (เอ่อ  อยากบอกว่าสังคมที่เราอยู่ เราถือว่าดีพอสมควรเลยนะคะ ทุกคนพูดจาสุภาพ มีมารยาท ขนาดเพื่อนๆกันก็เกรงใจกันประมาณนึงเลย) ส่วนเรื่องพาแม่ไปเที่ยวก็พาไปเป็นพักๆ ค่ะ ขึ้นกับความสะดวก เพราะเราไม่ได้อยู่ที่บ้าน แต่ต่อจากนี้จะพยายามพาไปให้บ่อยขึ้นค่ะ ขอบคุณนะคะ คุณ booklovers @ ใช่เลยค่ะ ข้อที่คุณเขียนมาเป็นสิ่งที่ทำให้เราตัดสินใจไม่ได้ เพราะว่า ตามสถานการณ์ มันควรจะเป็นข้อ 2 ค่ะ  แต่ภายในจิตใจแม่เราคงเป็นข้อ 1 แน่นอน  ตอนนี้เราตัดสินใจไม่ไปแล้วค่ะ  เพื่อนก็งอนพอประมาณเพราะกะไปถ่ายรูปกันเต็มที่ (บ้าถ่ายรูปทั้งคู่) แถมหลังจากเที่ยวคราวนี้แล้วมันกะเก็บเงินเตรียมซื้อบ้าน คงไม่ได้ไปเที่ยวไหนอีกนาน เราเลยอดเสียใจไม่ได้อะค่ะ จะว่าไปการเที่ยวนั้นไม่ใช่แค่เรื่องมีเงินก็จะเที่ยวได้นะคะ อย่างปีที่แล้วมีสึนามิ อยากไป คนพร้อม เงินพร้อม แต่จุดหมายปลายทางก็ไม่พร้อมให้เราได้เที่ยว  พอตอนกลางปีก่อนเรางานไม่ค่อยเยอะ แล้วเห็นว่าช่วงนั้นตั๋วถูก เชื่อมั้ยคะ เราจองไป 3 ทัวร์ ทีละทัวร์นะคะ ไม่มีกรุ๊ปไหนออกได้เลย เราเลยโดนเลื่อนมาเรื่อยๆ สุดท้ายทำวีซ่าไม่ทัน เลยต้องไปเกาหลีแทนเพราะเลื่อนงานไว้หมดแล้ว ลาหยุดไว้หมดแล้ว ทั้งที่ไม่ได้อยากไปเลย พอมาปีนี้ คนพร้อม งานอะไรก็สะสางหมดแล้ว ช่วงนี้ไม่ยุ่งด้วย เงินก็จ่ายหมดแล้ว พอมาเกิดเหตุการณ์แบบนี้เราเลยรู้สึกเหมือนฝันสลายอะค่ะ T_T จากคุณ : ประหลาดสดใสไฟแรงสูง เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 14:01:42

ความคิดเห็นที่ 50 ไม่เป็นไรนะคะ ถ้าคนเราตั้งใจจะทำอะไรแล้ว สุดท้ายยังไงก็ต้องทำได้ค่ะ ไปเที่ยวญี่ปุ่นไม่ได้ยากขนาดนั้นซักหน่อย สู้ๆนะ เดี๋ยวปลายปีเราก็วางแผนไปเที่ยวญี่ปุ่นเหมือนกัน ไม่รู้ว่าจะล่มหรือเปล่า ^^ จากคุณ : booklovers เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 14:19:22