ความคิดเห็นที่ 1 ขั้นที่ 2 หาบริษัท หรือเอเจนซี่ที่จะฝากชีวิตด้วย ผมจัดการเข้า google แล้วดูว่าเราจะติดต่อกับเอเจนซี่ไหนได้บ้าง ตอนนั้นผมได้มา 3 ทางเลือกคือ Royal Carribean Thailand โดยตรง, บริษัท ฝ ทัวร์ (อักษรย่อสมมุตินะครับ) และ www.cruise.com (เวปนี้ได้มาจากกระทู้ของเพื่อนในห้องบลูฯนี่แหละครับที่แนะนำไว้) ถ้าจะว่าไปในเรื่องของความหลากหลายและความเป็นสากล คุณจัดเต็มไปที่ www.cruise.com ได้เลย เพราะเวปนี้มีข้อมูลเรือสำราญทุกลำในโลก ข้อมูลเพียบ จะเอาที่ไหน เวลาใด คุณลองเข้าไปสมัครสมาชิกฟรีดู เขาจะส่งอีเมลล์มาให้คุณแทบจะทุกสัปดาห์ แต่ถ้าคุณต้องการความสบาย มีคนดำเนินการให้หมดทุกอย่าง แม้กระทั่งการทำวีซ่า และข้อมูลทุกเรื่อง แนะนำไปที่ บริษัท ฝ ทัวร์ เจ้านี้เข้าอ้างว่า เป็นกูรูด้านจัดท่องเที่ยวเรือสำราญอลาสก้ามาแล้ว ประสบการณ์การจัดจึงมีความเป็นมืออาชีพ และน่าเชื่อถือ แต่สุดท้ายแล้ว ผมกลับเลือกจองกับ Royal Carribean Thailand โดยตรง ทำไมน่ะเหรอ ? แน่นอน!! เงินคือปัจจัยอันดับต้นๆของการเดินทาง เพราะสำหรับผมทุกอย่างต้องคูณ 3 (ผม พ่อ และแม่) วิตามิน M จึงย่อมเป็นสิ่งที่ต้องเอามาพิจารณาเป็นอันดับแรกๆ ไหนจะค่าทำวีซ่าอีก เราคนไทย ไป 3 ประเทศ ต้องทำวีซ่าถึง 2 ประเทศคือ จีน และญี่ปุ่น (โชคดีที่เกาหลีไม่ต้อง) แล้วยังค่าเครื่องบินไปลงเซี่ยงไฮ้อีก ดังนั้น ผมจึงต้องรอบคอบในการตัดสินใจ จากข้อมูลที่ได้มาแล้วทำการเปรียบเทียบ พบว่า การซื้อทัวร์กับเอเจนของ Royal Carribean Thailand โดยตรง ราคาไม่ต่างจาก www.cruise.com ดังนั้น ผมจึงเลือกเอเจนของ Royal Carribean Thailand ไว้ก่อน เพราะอย่างน้อยก็เป็นคนไทย สื่อสารง่าย หากเกิดอะไรขึ้น ไปง่อยตรงท่าเรือจะรันทดเอาเปล่าๆ มาดูที่บริษัท ฝ ทัวร์ กันบ้าง ผมติดต่อไปเป็นบริษัทแรกเลยนะครับ ขอข้อมูล และสอบถามอย่างละเอียด แต่ดูเหมือนพนักงานที่ตอบคำถามและจัดการเรื่อง ไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์ ฟังแล้วดูเหมือนเขามีอะไรหมกเม็ดไว้ ทุกอย่างดูแพง และต้องการให้เราเสียเงินมัดจำจองไว้ก่อนตลอดเวลา คำตอบที่อยากทราบจะออกแนวหลบเลี่ยง ทุกคำตอบจะไปจบที่ การให้วางเงินมัดจำไว้ก่อน แล้วทุกอย่างถึงจะทราบ พอถามถึงเรื่องวีซ่า เขาบอกจะอำนวยความสะดวกให้ แต่เราต้องขึ้นไปกรุงเทพ เพื่อไปแสดงตัว แต่ผมและครอบครัวอยู่ภูเก็ต การจะหาเวลา และลางานไปเพื่อทำวีซ่า รวมถึงค่าใช้จ่ายในการเดินทางขึ้นกรุงเทพ จึงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เขายืนยัน ยังไง เราก็ต้องขึ้นกรุงเทพเพื่อแสดงตัว แต่เมื่อผมลองเช็คข้อมูลดูอีกทีกลับพบว่า ผมสามารถทำวีซ่าญี่ปุ่นโดยผ่าน JVAC ที่ที่ทำการไปรษณีย์ที่มีเครือข่าย 11 จังหวัดทั่วประเทศไทย โดยภูเก็ตคือ 1 ในนั้น แถมที่ทำการไปรษณีย์ก็ยังอยู่ใกล้บ้านผมอีก TIP : ที่ทำการไปรษณีย์ทั้ง 11 แห่งมีดังนี้นะครับ ภูเก็ต ศรีราชา พระนครศรีอยุธยา ระยอง นครราชสีมา พิษณุโลก ขอนแก่น อุบลราชธานี เพชรบุรี สุราษฏร์ธานี หาดใหญ่ ราละเอียดตามลิงค์นี้เลยครับ http://www.th.emb-japan.go.jp/th/consular/visaindex.htm สิ่งที่ผมสัมผัสได้จากคำตอบของบริษัท ฝ ทัวร์ มันบอกอะไรผมรู้มั๊ยครับ การที่คุณจะบอกว่าบริษัทคุณเป็นมืออาชีพแค่ไหน มันก็อยู่ตรงนี้แหละครับ ผมได้ข้อมูลมาทำวีซ่าจากการค้นข้อมูลถึงได้มา แต่คุณเพิ่งมาบอกตอนหลังว่า ผมก็ทำเองที่ภูเก็ตได้  ซ้ำการตอบคำถามดูมีเลศนัย และผมฟังแล้วไม่ค่อยเข้าหูในหลายประเด็น คุณสอบตก ด้านการบริหารจัดการ พ่วงมาด้วยการบริการแล้วครับ อย่างไม่ต้องลังเลอะไรแล้วที่ผมจะตัดสินใจเลือกเดินทางกับ Royal Carribean Thailand ด้วยการบริการที่ดีกว่ามากในการให้ข้อมูล ไม่บีบบังคับการวางเงินมัดจำ และวางเงินมัดจำในจำนวนที่น้อยกว่ามากๆๆๆๆๆๆ ข้อมูลที่ให้ดูเคลียร์ โปร่งใส พูดเพราะ และที่สำคัญคือดูให้เกียรติกับลูกค้า (ข้อหลังนี้สำคัญมาก อันที่จริงผมไม่ใช่พวกไฮโซอะไรเลย จัดไปอยู่ประเภทโลโซด้วยซ้ำ ก็ไม่ได้เรื่องมาก อยากได้โน่นได้นี่ แต่ถ้าคุณทำงานบริการ สิ่งที่คุณควรตระหนักเสมอๆ คือลูกค้าทุกคนเขาย่อมคาดหวัง ความจริงใจ ในการให้บริการนะครับ) ปล.เนื้อหาข้างต้นเป็นความคิดเห็นส่วนบุคคลนะครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 15:50:18

ความคิดเห็นที่ 2 ห้องพักในเรือมี 4 แบบตามระดับความต้องการครับ คือ interior stateroom (ห้องพักแบบไม่มีหน้าต่าง ซึ่งก็เหมือนห้องที่คุณไปพักตามโรงแรมปกติ), ocean view stateroom (ห้องพักแบบมีหน้าต่างให้ชมวิวด้านนอก แต่ขอย้ำว่า แค่หน้าต่างๆกลมๆ ที่เปิดไม่ได้นะครับ ดูวิวได้อย่างเดียว), balcony stateroom (ห้องพักที่มีระเบียง ออกไปทำมิวสิค ชมวิวได้) และสุดท้าย balcony suites (ห้องสูท กว้างทั้งตัวห้อง และระเบียง ห้องนี้ราคาโหดสุด หรูสุด) ซึ่งอันที่จริง ผมขอบอกเลยว่า การตัดสินใจจ่ายเงินเพื่อล่องเรือสำราญ มันไม่ได้ไกลเกินฝัน หรือยากเกินเอื้อม หากคุณไม่ได้ต้องการห้องพักที่หรูหรา เพราะจากที่กล่าวมา คุณลองเข้าไปเช็คราคาตามเวปที่ผมให้ไว้ จะพบว่า ห้องแบบ interior stateroom ราคาค่อนข้างจะรับได้เลยทีเดียว ในส่วนของผมนั้น ผมตัดสินใจจองห้องแบบ balcony stateroom เพราะต้องการให้พ่อกับแม่ท่านได้พักผ่อนแบบสบายๆ เย็นๆ ออกมายืนริมระเบียง ตากลม ชมวิวเพลินๆ นอกจากนี้ ห้องพัก 1 ห้อง สามารถพักได้เพียง 2 คน แต่ผมแจ้งไปว่า เรามากัน 3 คน จะขอพักทั้ง 3 คนในห้องเดียวกันได้หรือไม่ ทางเรือก็ไม่มีปัญหาครับ แต่เขาบอกว่าคนที่ 3 นี่ต้องนอนโซฟานะ อันนี้ ผมไม่ซีเรียสอยู่แล้ว เพราะค่าห้องพักของคนที่ 3 จะถูกมาก คือถูกกว่าครึ่งอีกครับ (ไฮโซจากไทยแลนด์อย่างผม ทำไมจะรับไม่ได้ล่ะครับ) เมื่อผมโอนเงินจองไป ทาง Royal Carribean Thailand ติดต่อกลับ และแจ้งข่าวเป็นระยะๆ ผมบอกได้เลยว่า ผมพอใจในการบริการก่อนการขายตรงนี้มาก ทำงานได้รวดเร็ว รัดกุม ลูกค้าไม่รู้สึกอึดอัด หลังจากที่คุณจ่ายเงินมัดจำไปแล้ว หากคุณต้องการ cancel จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม คุณจะได้เงินคืนเต็มวงเงิน แต่ต้อง cancel 90 วันก่อนการเดินทางนะครับ ในช่วงนี้ ผมจึงต้องเร่งเตรียมเอกสารการทำวีซ่า จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 15:51:22

ความคิดเห็นที่ 3 3.การยื่นขอวีซ่า และตั๋วเครื่องบิน ผมเลือกทำวีซ่าของญี่ปุ่นก่อน เพราะประเทศนี้ขึ้นชื่อเรื่องขอวีซ่ายากมากกกกก ก็กลัวจะไม่ผ่าน แม้ผมจะมีงานประจำ แต่เงินเดือนก็น้อยนิด พ่อกับแม่ก็ไม่ทำงานแล้ว ผมจึงต้องเป็นผู้อุปการะค่าใช้จ่ายให้หมด หากวีซ่าญี่ปุ่นไม่ผ่าน ของจีนก็จะไม่ต้องทำให้เสียดายเงินและเวลา รวมถึง ผมยังสามารถขอคืนเงินมัดจำกับทางเรือได้ทันอีกด้วย สรุปคือ ผมเตรียมเอกสารการยื่นขอวีซ่าไปเกินกว่าที่เขาต้องการ book bank มีกี่เล่ม ผมเอาไปหมด หนังสือรับรองการทำงานที่เป็นภาษาอังกฤษ มีตราประทับด้วย ใบจองเรือ แล้วไปยื่นที่ตัวแทน JVAC ที่ที่ทำการไปรษณีย์ อ้อ...ผมไปยื่นคนเดียวนะครับ พ่อกับแม่ไม่ต้องไป เพราะในเงื่อนไขการขอวีซ่าของญี่ปุ่น แจ้งว่า ผู้สูงอายุที่เกิน 60 ปี ไม่ต้องแสดงตน สามารถฝากผู้อื่นยื่นแทนได้ แต่คุณต้องเตรียมเอกสาร และเซ็นต์สำเนาถูกต้องทุกฉบับ ย้ำครับ ว่าทุกฉบับ ผมรอประมาณ 5 วันทำการ passport ก็ส่งมาถึงบ้าน เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ อัตราค่าขอวีซ่าในครั้งนี้ ผมขอแบบ single คือเข้าออกเพียงครั้งเดียว คิดเป็น 1,635 บาทต่อคนครับ ได้เป็นระยะเวลา 3 เดือนหลังจากอนุมัติวีซ่า (อยากบอกตัวเลขค่าวีซ่าให้ทราบกันครับ ว่าราคาจริงๆเท่านี้เอง เพราะก่อนหน้าที่ผมจะขอเอง ตอนนั้น ผมไม่มีข้อมูลอะไรเลย และบริษัท ฝ ทัวร์ที่รับจัดการวีซ่าให้เราหมด เขาบอกว่าประมาณ 5000 บาทต่อคนครับ เหอๆๆๆๆ จัดหนักไปมั๊ยครับพี่) เมื่อได้วีซ่าญี่ปุ่นมานอนกอดให้อุ่นใจ ก็ไปขอวีซ่าของประเทศจีนกันต่อ อันนี้ต้องขอขอบคุณพี่อัง พี่ที่ทำงานผู้ใจดี ช่วยดำเนินการให้ วีซ่าประเทศจีน ต้องขอแบบเข้า-ออก 2 ครั้ง เพราะหากดูจากตารางการแล่นเรือ คุณต้องไปขึ้นเรือที่เซี่ยงไฮ้ นั่นคือเข้าประเทศจีนครั้งที่ 1 และเรือจะมาจบที่เซี่ยงไฮ้อีก จึงเป็นการเข้าเซี่ยงไฮ้ครั้งที่ 2 (อันนี้ ห้ามพลาดเด็ดขาด) หากขอเพียงครั้งเดียว  ทางเรือจะปฏิเสธไม่ให้คุณโดยสารเรือในครั้งนั้นได้เลย แม้กระทั่งการขอวีซ่าของญี่ปุ่น หากคุณจะบอกว่า เมื่อเรือไปถึงญี่ปุ่น แต่คุณจะไม่ลงจากเรือ ขอนอนเล่นอยู่บนเรือ จะไม่ขอวีซ่าประเทศญี่ปุ่นได้หรือไม่ ขอตอบเลยว่า ไม่ได้ครับ การจัดการเรื่องวีซ่าทั้ง 2 ประเทศ ผมทำเสร็จก่อนโอนเงินทั้งหมด จึงเป็นที่น่าอุ่นใจได้ว่า ผมได้ไปแน่ๆ แล้วค่อยมาซื้อประกันอุบัติเหตุเป็นสิ่งสุดท้าย เรื่องประกันอุบัติเหตุ ใครจะซื้อหรือไม่ก็ได้ครับ ทางเรือไม่ได้เข้มงวดตรงจุดนี้ สิ่งที่เขาต้องการคือ passport และประเภทของวีซ่า เท่านั้นเองครับ ส่วนเรื่องตั๋วเครื่องบิน ผมเลือกใช้บริการสายการบินเซี่ยงไฮ้แอร์ไลน์ เพราะมีบินตรง ภูเก็ต-เซี่ยงไฮ้ครับ ไม่ต้องนั่งไปสุวรรณภูมิก่อน จึงประหยัดได้มากอยู่ งานนี้ต้องขอขอบคุณจี้เกียรติ คุณพี่ใจดีอีกท่านที่ช่วยจัดการเป็นภาระให้ จนเราได้ตั๋วมาในราคาที่ถูกมากกกกกก เอาล่ะ เกริ่นมายาวพอดู ไม่รู้พี่ๆน้องๆ เพลียหลับไปกี่ตลบแล้ว ยังไม่เข้าเรื่องสักที 555 จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 15:52:34

ความคิดเห็นที่ 4 ครึ่งเดือนโดยประมาณก่อนการเดินทาง บริษัท MAXIMUS AVIATION CO., LTD. ซึ่งเข้าใจว่าเป็นเอเจนของ Royal Carribean Thailand ส่งเอกสารมากมายมาเป็นกล่องเลยครับ ข้างในจะมีรายละเอียด การเตรียมตัว การทำ pre-check in ก่อนการเดินทาง การจัดกระเป๋า เสื้อผ้าที่ใช้แต่งในการรับประทานอาหารค่ำของแต่ละวัน โดยเฉพาะคืนที่ 2 ของการเดินทาง ที่กัปตันเป็นเจ้าภาพ เป็นคืนที่ทุกคนต้องแต่งหรูเข้างาน จะลากกางเกง 3 ส่วน รองเท้าแตะไม่ได้เด็ดขาด ผมนี่วุ่นวายกับเรื่องนี้ที่สุด เกิดมาก็โลโซตลอด พอต้องมาแต่งแบบไฮโซเล่นเอาเครียดเลยทีเดียว ผมจะไปหาทักซิโด้ได้ที่ไหนเนี๊ยะ!!!! เอาล่ะ เอกสารพร้อม ชุดพร้อม กระเป๋าพร้อม แต่ข้อมูลการท่องเที่ยวก่อนขึ้นเรือ และระหว่างการแวะจอดเทียบท่าของญี่ปุ่น และเกาหลียังไม่พร้อม 5555 ก็ด้วยความเสียดายล้วนๆ อุตส่าห์ไปถึงเซี่ยงไฮ้ทั้งที จะไปให้ถึงวันเดินทาง แล้วขึ้นเรือเลยก็เสียดาย เลยตัดสินใจ backpack เซี่ยงไฮ้ก่อนสัก 2 วัน 1 คืน อย่างน้อยพ่อกับแม่จะได้พักที่เซี่ยงไฮ้ก่อนสัก 1 คืน ประกอบกับเคยพูดไว้กับเพื่อนๆในห้องบลูฯตั้งแต่กระทู้ไปมัลดีฟส์เมื่อปีที่แล้วด้วย ว่าอนาคตอยาก backpack แบบจริงๆจังๆ แต่ยังปอดอยู่ มาครั้งนี้ ความบ้ามีมากขึ้น เลยเอาวะ ลอง backpack โลโซสัก 1 คืน ว่าแล้ว ก็จองที่พักแถวถนนหนานจิง ซึ่งเป็นถนนคนเดิน และเป็นย่านศูนย์การค้าในตัวเมืองเซี่ยงไฮ้เลย ใกล้กับสถานีรถไฟฟ้าสาย 2 สามารถเดินลงจากสถานีเข้าโรงแรมแบบไม่ไกลมาก ผมเช็คข้อมูล และเตรียมข้อมูลเยอะจัด ทั้งภาพ เนื้อหาและแผนที่จาก google เวปที่ผมเลือกจองที่พักคือ www.eLong.com ครับ ได้โรงแรม Motel 168 The Bund เพราะจากการเข้าไปอ่านรีวิวของโรงแรมนี้ในหลายเวป ผมค่อนข้างจะรับได้ คือราคาไม่แพง ห้องที่ผมจองไม่ถึงพันต่อคืน (ไม่รวมอาหารเช้า) อยู่ใจกลางศูนย์การค้าและสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญ ทั้งยังอยู่ใกล้กัยรถไฟฟ้าใต้ดิน ทำให้เดินทางไปไหนมราไหนได้สะดวก จากนั้น ก็เริ่มวางโปรแกรมคร่าวๆ ว่าเมื่อไปถึงเซี่ยงไฮ้จะไปเที่ยวที่ไหนได้มั่ง โดยใช้บริการรถไฟฟ้าใต้ดิน มันเป็นอะไรที่ท้าทายผมมาก เพราะเกิดมา แค่การขึ้นรถไฟฟ้า BTS ที่กรุงเทพ ผมยังหลงเลย เรื่องจริง ไม่มีแหลครับ แล้วงานนี้ ผมจะรอดไหมหนอ จากโปรแกรมเรือ เรายังต้องแวะที่คาโกชิมา ที่ตั้งอยู่บนเกาะคิวชู ใต้สุดของญี่ปุ่น และเกาะเชจู เกาะตอนใต้ของเกาหลีเช่นกัน จริงๆ เมื่อเรือเทียบท่าประเทศเหล่านี้ บนเรือจะมีขายบริการนำเที่ยว ซึ่งเราสามารถซื้อล่วงหน้าในเวปตั้งแต่อยู่เมืองไทย หรือจะไปซื้อที่เคาท์เตอร์บนเรือเลยก็ได้ แต่อย่างที่บอก เราหลาบกับการเที่ยวกับทัวร์ ที่ต้องเร่งรีบมาจนเข็ดขยาด อะไรที่เที่ยวเองได้ ผมก็จะทำ ยอมทำการบ้านให้หนักหน่อย ดังนั้น ประเทศญี่ปุ่น จึงเป็นประเทศที่ผมเลือกจะพาพ่อกับแม่ ไปผจญภัยกันเอง เนื่องด้วยญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีรถสาธารณะที่อำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยวค่อนข้างดี ป้ายต่างๆ มีภาษาอังกฤษควบคู่ตลอด ในขณะที่เกาะเชจู ผมตัดสินใจว่าจะยอมไปซื้อทัวร์บนเรือเอา เพราะเมื่อหาข้อมูลแล้ว พบว่า ท่องเที่ยวเองยาก ทำได้มากสุด คือใช้บริการรถแท๊กซี่แบบเหมา ซึ่งโลโซอย่างเรา เงินก็ไม่มากพออีก เฮ้อออออ.......!! เอาล่ะ ทุกอย่างพร้อมจริงๆสักที จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 15:54:38

ความคิดเห็นที่ 5 วันที่ 6 เมษา เราออกเดินทางจากสนามบินภูเก็ต ไฟลท์บินตอนตี 3 เราไปถึงสนามบินตอนเที่ยงคืนกว่าๆ ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น เพราะขั้นตอนการ check in โหลดกระเป๋า การกรอกเอกสารเข้า-ออกประเทศอะไรพวกนี้ ผมพอเป็นบ้างแล้ว (อ้างอิงจากกระทู้เมื่อปีที่แล้วตอนไปมัลดีฟส์ ยังโง่อยู่เลย 5555) คนเราก็ต้องมีพัฒนาบ้าง อะไรบ้าง เวลาที่เซี่ยงไฮ้เร็วกว่าที่เมืองไทย 1 ชม. เราไปถึงเซี่ยงไฮ้ในเวลา 8 โมงเช้าโดยประมาณ เวลาไม่กี่ชั่วโมงบนเครื่อง ก็ทรมานตามประสาคนโดยสารห้อง economy อาหารไม่มีเสริฟสำหรับสายการบินนี้ มีแต่ขนม และน้ำครับ และนี่คือเครื่องบินพาหนะที่พาเรามาถึงสนามบินนานาชาติผู่ตง อ้อ..ลืมบอกไปครับ เซี่ยงไฮ้มีสนามบิน 2 แห่งนะครับ คือสนามบินผู่ตง และสนามบินหงเฉียว ดังนั้น ใครจะบินลงสนามบินไหน ควรเช็คให้ดีก่อนบินนะครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 15:57:21

ความคิดเห็นที่ 6 เราเดินตามป้าย และผู้โดยสารท่านอื่นๆ เพื่อมารอรับกระเป๋าตามปกติ และแล้ว เรื่องท้าทายอันดับแรกก็กำลังจะเริ่มขึ้น คือการหาวิธีการไปให้ถึงที่พัก เราไม่ได้ไฮโซพอที่จะมีคนมาคอยรอรับ แบบชูป้ายชื่อเราเหมือนครั้งจองโรงแรมที่มัลดีฟส์ แต่ผมก็ได้วางแผนมาอย่างดิบดีแล้วว่า จะใช้บริการรถไฟฟ้าใต้ดินสาย 2 (สีเขียว) ไปลงสถานี East Nanging (เห็นมะ ว่าผมทำการบ้านมาพร้อม ไม่ได้กินผมหรอก แท็กซี่เอ้ยยย!!) ก็เดินตามป้ายบอกทางไปที่สถานีรถไฟฟ้า จนมาเจอตู้ขายตั๋วอัตโนมัติ เอาแล้วสิ ซื้อไงฟระ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 15:59:03

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่ใช่ตู้แบบนี้นะครับ นี่มันตู้ ATM (ฮา) จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:01:03

ความคิดเห็นที่ 8 ผมเงอะๆเงิ่นๆพักนึง เดินไปที่เคาท์เตอร์ จะไปขอซื้อตั๋ว เพราะเท่าที่อ่านข้อมูลมา ในหนังสือบอกว่า สามารถซื้อตั๋วโดยสารจากคนขายตั๋วได้ แต่ขอบอกเลยว่า มันไม่จริง ผมต้องเดินกลับมาที่เดิม ทีนี้ เริ่มใช้สมอง ลองจิ้ม ระหว่างนั้นมีคู่สามีภรรยาคนจีน มายืนข้างๆ ท่าทีเงอะงะ แล้วเอ่ยปากถามผมว่า เค้าต้องการซื้อตั๋วรถไฟฟ้านี่ล่ะ แต่ซื้อไม่เป็น ทำยังไง เอาแล้ว ฮามั๊ยล่ะงานนี้ คนจีนมาถามคนไทยว่าจะซื้อตั๋วรถไฟฟ้าที่หน้าจอเต็มไปด้วยภาษาจีนได้ยังไง ด้วยความที่กลัวเสียฟอร์ม เลยบอกเค้าไปว่า ผมก็ไม่ทราบครับ เพราะไม่ใช่คนที่นี่ มาจากเมืองไทยครับ (ภาษาจีนผมได้นิดหน่อย) แต่เดี๋ยวขอเวลาแปป เดี๋ยวทำได้แล้วจะบอก ไม่นาน จากการลองผิดลองถูก มันก็ไม่ยากเกินความสามารถผมล่ะน่า เมื่อผมจัดการซื้อตั๋วเสร็จ ผมก็เดินเข้าไปสอน 2 สามีภรรยาคู่นั้น เขาก็ขอบคุณเรามาก แถมชมด้วยว่า คนไทยนี่เก่งเนอะ 5555+ (บ้ายอจริงๆ.....) เอาล่ะ ผมจะลองรีวิววิธีการซื้อตั๋วรถไฟฟ้าของที่นี่ก่อนนะครับ ขั้นแรกคือจิ้มปรับภาษาก่อนครับ หน้าจอตู้ขายตั๋วเป็นระบบสัมผัส แบบไอโฟนเลย อิอิ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:02:43

ความคิดเห็นที่ 9 ฝั่งซ้ายมือของหน้าจอ ที่เป็นเส้นสีต่างๆคือ สีของรถไฟฟ้าแต่ละสาย อย่างสายที่ออกจากสนามบินผู่ตง มีสายเดียวคือ สาย 2 สีเขียว ดูไม่ยากครับ จากนั้น เราก็เลือกจิ้มสายที่เราจะใช้บริการ เช่น จากในรูป ตอนนั้น ผมถ่ายรูปตอนไปเที่ยวที่สวนอี้หยวน (Yuyuan Garden) จากสถานีที่ 10 ตรงสถานีสวนอี้หยวน ผมเลยเลือกจิ้มที่เลข 10 สีม่วง ตามรูปเลยครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:03:56

ความคิดเห็นที่ 10 แล้วหน้าจอเครื่อง ก็จะบอกว่าสาย 10 สีม่วง มีจุดแวะจอดตรงไหนมั่ง โดยเราต้องรู้ก่อนว่า ตอนนี้เราอยู่ที่สถานีไหน อย่างในรูป ผมอยู่ที่ Yuyuan Garden ผมจะไป East Nanjing ผมก็กดที่ east Nanjing ครับ (ขออภัย ภาพไม่ชัดเลยครับ)  ^^ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:05:09

ความคิดเห็นที่ 11 จากนั้น หน้าจอก็จะแสดงค่าโดยสารออกมา ซึ่งไม่แพงเลยครับ แค่ 3 หยวนเอง ส่วนฝั่งขวาของหน้าจอก็จะเป็นตัวเลขจำนวนบัตรโดยสารที่จะซื้อ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:06:04

ความคิดเห็นที่ 12 ของผมมี 3 คน ผมก็กดเลข 3 เครื่องก็จะคำนวณให้อัตโนมัติว่าผมต้องสอดเงินเท่าไหร่ อย่างกรณีนี้คือ 9 หยวน จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:06:48

ความคิดเห็นที่ 13 แล้วก็สอดเงินในช่อง (จากประสบการณ์ เครื่องไม่รับเหรียญ และแบงค์เก่านะครับ มันจะเด้งกลับออกมาอย่างรุนแรง อารมณ์เหมือนเครื่องอารมณ์เสีย ผลักแบงค์ออกมาให้ได้อับอาย) จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:07:36

ความคิดเห็นที่ 14 แล้วเราก็รอรับบัตรที่เป็นช่องรับบัตรด้านล่างเครื่อง พร้อมเงินทอนครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:08:22

ความคิดเห็นที่ 15 นี่คือหน้าตาของบัตรรถไฟฟ้าครับ จริงๆมันมีหน้าตาหลายแบบ ถ้าไปเจอ แล้วไม่ใช่แบบนี้ ก็อย่าได้งงครับ :) จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:09:32

ความคิดเห็นที่ 16 ได้บัตรละทีนี้ เราก็เดินเข้าช่องประตูเพื่อแปะบัตรโดยสารของเรา ให้มันแสกน แล้วผลักประตูผ่านเข้าไป อารมณ์เหมือนนั่ง BTS บ้านเรานั่นแหละครับ เมื่อเข้าไปแล้ว ก็เดินตามป้ายลงชั้นใต้ดิน เพื่อรอรถไฟได้เลยครับ จากภาพจะแสดงสถานีที่เราจะขึ้น โดยรถไฟฟ้าแต่ละสถานีจะมี 2 สาย คือสายไป และกลับ กรุณาดูป้ายทิศทางให้ดี มิฉะนั้น จะขึ้นผิดสาย นั่งเลยไป แต่ก็ไม่ต้องกังวล หากเวลามีถมเถ ถ้ารู้ตัวว่า ขึ้นผิด พอถึงสถานีหน้า คุณก็ลง แล้วนั่งสายฝั่งตรงข้ามกลับมาที่เดิม ก็จบ ไม่มีเสียค่าโดยสารเพิ่ม หากคุณยังไม่ออกจากสถานีนั้น จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:10:56

ความคิดเห็นที่ 17 ภาพบรรยากาศในรถไฟฟ้า ก่อนที่รถไฟฟ้าจะจอดในทุกสถานี จะมีประกาศเหมือน BTS บ้านเราทั้งเวอร์ชั่นจีน และอังกฤษ สายที่ดีหน่อย จะมีมอนิเตอร์แสดงว่า รถไฟฟ้ากำลังจะถึงสถานีไหนด้วย จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:12:37

ความคิดเห็นที่ 18 จากสนามบิน ถึงสถานี East Nanjing ต้องนั่งไกลถึง 17 สถานี ยาวไกลกันเลยทีเดียว แต่เราเสียค่า 7 หยวนต่อคน คิดเป็นเงินไทยคร่าวๆ ก็คูณด้วย 5 เป็น 35 บาทต่อคนเท่านั้น ถูกมากมายยยยยย ชีวิตแบบ Backpack เริ่ม ณ บัดนาววว ลงจากสถานี โอ้วววววว.....ยิ่งใหญ่ กว้างขวาง เดินไม่ถูกกันเลยทีเดียว ได้เดินดมกันแหละทีนี้ ประสบการณ์ไม่มี แต่ต้องหาโรงแรมให้เจอ ทำไงดีฟระ ทำไมแยกมันเยอะอย่างนี้ ประตูทางออกจากสถานีรถไฟ ทำไมทำตั้งหลายประตูให้วุ่นวาย บ่นไปก็เท่านั้น เอาล่ะ เลือกเข้าสักประตู เมื่อผมเดินเสี่ยงโชค เลือกออกประตูทางออกที่ 2 (ไม่ต้องสงสัยกันว่าทำไม ผมเลือกประตูนี้ คำตอบคือ ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมผมเลือกประตูที่ 2) เมื่อโผล่พ้นเหนือดิน แม่จ้าววว....เจอ 4 แยกพอดี เอาละเหวย ไปทางไหนดีฟระ!! แผนที่ในมือ เหมือนจะช่วยอะไรไมได้เมื่อมาเจอของจริง จำได้ว่า โรงแรมเราอยู่ถนน Ningbo เลยทำเนียน เดินเข้าไปถามเจ้าหน้าที่ที่เดินตรวจตราท้องถนนแถวนั้น อ่ะ...เคๆ เข้าใจแระ   เดินบ้าหอบกระเป๋าสัมภาระกัน 3 คน ผมบ้าสุด เพราะแบกกระเป๋าหลายลูก นำหน้า เหมือนรู้ทาง ทุกๆแยก ตาสอดส่ายหาชื่อถนน เมื่อไม่เจอ จะพยายามถามคนแถวนั้นตลอด โอยๆๆๆๆ จนในที่สุด เมื่อตาเหลือบไปเห็นชื่อถนน เริ่มใจชื้นว่า เราดมมาถูกทางแระ เอ้า...เดินต่อไปเรื่อยๆ จนในที่สุด ก็ได้สะดุดกับตัวเลข 168 ซึ่งเป็นชื่อโรงแรมจนได้ เย้ๆๆๆๆๆ เจอสักที คนไทยหัวดำหน้าจีน 3 คน รีบลากกระเป๋าตรงเข้า check in โดยยื่น passport ให้กับพนักงานที่ reception ทุกอย่างก็เรียบร้อย บริการรวดเร็วทันใจ ค่อนข้างประทับใจ เพราะเราเข้า check in ก่อนเวลามาก โดยเวลาที่ระบุไว้ในเมลล์ที่เป็น booking ให้เราเข้า check in บ่าย 2 ถึง 6 โมงเย็น แต่วันนี้ เราเข้าตอน 11 โมง ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร พนักงานไม่ขอดูอะไรทั้งนั้น ขอแค่ passport อย่างเดียว จริงๆ ผมก็กันพลาดด้วยการ print Booking confirmation มาด้วยแล้ว แต่ก็ไม่ได้ใช้ ถึงห้อง อาบน้ำให้ผ่อนคลาย พักผ่อนไม่นาน ท้องเริ่มร้อง อ๊ะ!!ไปหาของกินก่อนดีกว่า ว่าแล้ว ก็ไปฝากท้องแถว people square ดีกว่า เพราะตามโปรแกรมที่หัวหน้าทัวร์อย่างผมจัดไว้คือ บ่ายนี้ จะไปเที่ยวที่ people square (จัตุรัสประชาชน) นี่แหละ เพราะมีตึกสวยๆเยอะ แล้วยังมีพิพิธภัณฑ์ให้เข้าชมอีก งานนี้ออกจากที่พัก เดินกลับไปที่สถานีรถไฟฟ้าสาย 2 เหมือนเดิม เพราะจากตารางการเดินรถ จากสาย 2 สถานี East Nanjing นี้ นั่งไปเพียง 1 สถานีก็จะถึง people square ค่ารถก็ 3 หยวนต่อคนเอง เมื่อสถานี people square เราก็สุ่มหาประตูทางออกกันอีก เหมือนเล่นเกมอะไรสักอย่าง ลุ้นว่า ครั้งนี้เราจะโผล่ออกทางไหนดีนะ แต่ไม่ว่าทางไหนก็ people square เหมือนกัน เอาล่ะวะ ไหนๆ ก็ไม่รีบ เลยไม่เครียดเท่าไหร่ โผล่ขึ้นมา ก็เดินหาร้านอาหารก่อนเลยอันดับแรก ผมก็มาเจอร้านนึง สั่งข้าวไป 1 จาน แม้จะไม่ค่อยอร่อยเหมือนอย่างภาพ แต่ก็ทำให้หายหิว และมีกำลังในการผจญภัยกันต่อไป จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:14:17

ความคิดเห็นที่ 19 เอาล่ะ ได้เวลามาดูสถานที่ที่ผมไปมา ในวันแรกอย่างจริงๆจังๆ สักที โม้มาซะเยอะแล้ว จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:15:37

ความคิดเห็นที่ 20 เราก็เลือกเดินเข้าไปชมที่นี่ครับ Shanghai Urban Planning Exhibition Center ตรงนี้ต้องเสียค่าเข้าชม 30 หยวน  มีทั้งหมด 7 ชั้น ตอนซื้อตั๋ว เขาก็แจกแผ่นพับรายละเอียดห้อง และชั้นต่างๆภายในเป็นภาษาอังกฤษให้ด้วยครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:18:08

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามาชั้นแรกครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:19:49

ความคิดเห็นที่ 22 แล้วก็ผังเมืองจำลองเซี่ยงไฮ้ทั้งเมืองเลยครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:21:14

ความคิดเห็นที่ 23 ดูแล้ว เขาเน้นรายละเอียดได้ดีมากๆ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:22:03

ความคิดเห็นที่ 24 นอกจากนี้ก็ยังมีห้องนิทรรศการ ภาพวาดระบายสี รวมถึงประวัติเมืองเซี่ยงไฮ้สมัยโปราณยุคปีต่างๆ มาจนถึงปีปัจจุบัน อีกห้องยังเป็นภาพแสดงงาน Expo 2010 ไว้โดยเฉพาะเลยครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:23:00

ความคิดเห็นที่ 25 ขอมูลดีจริงๆ เลย โหวตล่ะ มีประโยชน์ มาก จากคุณ : ATM รุ่นนี้กดง่าย แค่ใช้รหัสใจ เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:23:32

ความคิดเห็นที่ 26 ขออีกหน่อย จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:23:40

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณครับ คุณATM รุ่นนี้กดง่าย แค่ใช้รหัสใจ นึกว่าจะไม่มีใครเข้ามาแจมด้วยซะแล้ว 5555+ ----------------------------------------------------------------------------- เดินเพลินๆมาถึงชั้นบนสุด ก็สามารถเห็นวิวเมืองเซี่ยงไฮ้จากหน้าต่างได้เลยครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:25:21

ความคิดเห็นที่ 28 แล้วก็มาพบกับห้องฉายหนัง Virtual World 360 องศา ที่จะเป็นภาพยนต์สั้น แต่เป็นห้องที่หน้าจอล้อมรอบตัวเราหมด เมื่อเราไปยืนอยู่กลางห้อง ทำให้เราเห็นหนังที่ฉายในมุมกว้าง และเหมือนเรากำลังบินอยู่เหนือเมืองเซี่ยงไฮ้ทั้งหมด น่าดูชม และคุ้มค่าในการเข้ามาชมมากครับ ^^ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:26:49

ความคิดเห็นที่ 29 เราเดินกันในนี้จนเพลิน เพราะเดินจนได้ยินเสียงประกาศว่าอีก 10 นาทีจะปิดทำการแล้ว เลยรีบเดินออกมา แล้วก็นั่งรถไฟฟ้าไปต่อกันที่สถานี Lujiazui ยังคงเป็นสาย 2 สีเขียวเช่นเดิม ที่เรามุ่งตรงไปที่นี่ เพราะจากโปรแกรมที่วางไว้ ต้องการไปดูแสงเรืองรองของพระอาทิตย์ก่อนลับขอบฟ้าที่หอคอยไข่มุก Landmark สำคัญของเซี่ยงไฮ้ เรียกได้เลยว่า มาเซี่ยงไฮ้ แล้วไม่เห็นหอไข่มุกนี่ อายเขาตายเลย ไม่นาน เราก็ถึงแล้วครับ แต่น..แตน..แต้น... จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:27:38

ความคิดเห็นที่ 30 อีกภาพ แบบใกล้ๆ ก่อนพระอาทิตย์จะลับขอบฟ้า จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:28:40

ความคิดเห็นที่ 31 เข้ามาอ่านข้อมูลพร้อมรูปรีวิวด้วยคนค่ะ ช่วยเก็บเข้าคลังกระทู้ไว้ให้นะคะ   จากคุณ : สาวหน้าใส เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:29:30

ความคิดเห็นที่ 32 มาเจอห้างที่ใหญ่มาก Super Bran Mall แต่เราก็ไมได้เข้าไป เพราะจุดประสงค์ของการมาในครั้งนี้ไม่ใช่การช้อปปิ้ง 5555 จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:30:12

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณ คุณสาวหน้าใสด้วยนะครับ ^^ ยินดีครับ --------------------------------------------------------------------------- เย็นจัด หลังพระอาทิตย์ตกดินได้ไม่นาน เรานั่งรถไฟฟ้ากลับสถานี East Nanjing เพื่อจะไปเดินย่านดังแถวที่พักกัน นั่นคือ ถนนหนานจิง ถนนคนเดิน เขาว่ากันอย่างนั้น แต่เมื่อได้ลองเดิน พบว่า มันไม่เหมือนถนนคนเดินแถวบ้านเรา ที่จะมีพ่อค้าแม่ขายวางของขายแนว Handmade ของกินอร่อยๆ ร้านน่านั่งแบบชิลๆ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:32:00

ความคิดเห็นที่ 34 เปล่าเลย ถนนหนานจิงแห่งนี้ เต็มไปด้วยแสงสีสวยงาม มีแต่ร้านหรูหรา แบรนด์เนม เซเลบจากเมืองไทยอย่างเรา จึงได้แต่ window shopping เท่านั้น แต่ต้องยอมรับว่า ถนนสายนนี้น่าเดิน ผู้คนพลุกพล่าน แสงสีสวยงาม จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:33:20

ความคิดเห็นที่ 35 ต้องขออภัยสำหรับความเบลอของภาพบางภาพนะครับ ผมมือสมัครเล่นครับ - -" จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:34:43

ความคิดเห็นที่ 36 ไม่นาน ท้องเริ่มร้อง แล้วเราจะหาร้านอาหารริมทาง ร้านไหนได้นี่ ที่เห็นก็ออกแนวหรูหรา ไฮโซทั้งนั้น แวะเดินเลาะเลียบเข้าซอย จึงมาเจอร้านอาหารเล็กๆ แบบคนเมืองเขากินกัน เอาล่ะ ไหนๆ ก็จะ backpack แล้ว เรามาลองอาหารแบบคนพื้นเมืองกินกันดีกว่า ว่าแต่พอเข้าไปในร้าน สั่งไม่ถูกกันล่ะทีนี้ ภาษาจีนทั้งนั้น แม่เลยจัดการสั่งอาหารที่เป็นสากล และใช้เวลาไม่นานในการคิด นั่นคือ ข้าวผัด ขอบอกก่อนว่า กว่าจะออกจากร้านนี้ได้ นั่งตัวเกร็งตลอดเวลา แม่ค้าที่เซี่ยงไฮ้ รวมถึงผู้คนที่นี่ ไม่รู้ทำไม เหมือนจะอารมณ์เสียอยู่ตลอดเวลา เข้ามาในร้าน สิ่งที่เหมือนแม่ค้าจะให้เราทำ มีอย่างเดียวคือ สั่งอาหาร เพราะถามอย่างอื่น ตอบไม่รู้หมด ไม่นาน อาหารก็มา มันมาสภาพแบบนี้จริงๆครับ เหมือนไม่เต็มใจขาย ออกแนวเละเทะ กระจายเต็มจานอย่างที่เห็นนี่แหละ แต่ก็เยอะอยู่ น้ำเนิ้ม หรือแม้กระทั่งน้ำชาใส่กา ไม่ต้องถามหา ได้โดนด่า และเหวี่ยงกลับเป็นแน่ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:35:55

ความคิดเห็นที่ 37 ว่าแล้ว ก็รีบกิน และเดินตัวลีบออกจากร้านในบัดดล เราเดินมั่วๆ ดุ่มๆ สุดท้ายมาออกเส้นทางที่เราต้องการจนได้ นั่นคือ The Bund หรือหาดเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ ริมแม่น้ำหวงผู่ ตึกรามบ้านช่องออกแนวยุโรป หากไม่รู้ อาจนึกว่าที่นี่คือยุโรปก็เป็นได้ ประโคมหลอดไฟระยิบระยับ พราวตา ตกแต่งได้สวยงามมาก จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:37:23

ความคิดเห็นที่ 38 ตึกและอาคารที่ประดัยประดาด้วยแสงไฟ ไว้คอยดักนักท่องเที่ยวอยู่ทุกค่ำคืนของที่นี่ครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:39:49

ความคิดเห็นที่ 39 อากาศที่นี่นอกจากจะหนาวแล้ว ลมยังแรงได้อีก ไม่น่าเชื่อว่าบ้านเราร้อนตับจะแตก เซี่ยงไฮ้กลับหนาวได้ตับลีบกันไปข้าง แต่ความสวยงามของอาคารทำให้เรายังคงเดินต่อไปได้ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:40:43

ความคิดเห็นที่ 40 ดูกันเพลินทีเดียวครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:41:46

ความคิดเห็นที่ 41 ผู้คนจากไหนไม่รู้ ก็มาเดินกันเยอะแยะไปหมด จะหาที่โล่งๆ ถ่ายรูปก็ยากมากเลยครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:42:54

ความคิดเห็นที่ 42 แล้วก็มาเจอสิ่งที่เราคนไทยภาคภูมิใจ เพราะมีบริษัทจากไทยมาตั้งอยู่ในบริเวณนี้ด้วย อาคารหลังนี้ โดดเด่น สวยงาม ไม่แพ้อาคารอื่นๆ นั่นคืออาคารของธนาคารกรุงเทพ สาขาเซี่ยงไฮ้ครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:43:44

ความคิดเห็นที่ 43 ดูเรื่อยๆ กันเพลินเลยครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:44:54

ความคิดเห็นที่ 44 เหตุเพราะเราไมได้เร่งรีบอะไร จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:46:41

ความคิดเห็นที่ 45 โปรแกรมคืนนี้ ผมก็เซทให้จบที่ The Bund นี่แหละครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:47:33

ความคิดเห็นที่ 46 มิน่า คนเซี่ยงไฮ้ถึงได้ภูมิใจนำเสนอสถานที่แห่งนี้มาก คู่มือท่องเที่ยว หรือแม้แต่เวปไซด์การท่องเที่ยวต่างก็โปรโมทสถานที่แห่งนี้เสมอๆ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:48:24

ความคิดเห็นที่ 47 หันออกทางฝั่งแม่น้ำหวงผู่กันบ้าง จะเห็นหอไข่มุกและตึกข้างเคียง สวยงามไม่แพ้กัน จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:49:10

ความคิดเห็นที่ 48 อีกสักภาพครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:50:04

ความคิดเห็นที่ 49 ตามมาล่องเรือสำราญ ด้วยคนน่าจะสนุกกับการเดินทาง จากคุณ : maxtana01 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:50:31

ความคิดเห็นที่ 50 หนาวได้ที่ ขาล้าจนแทบจะคลาน จึงได้ฤกษ์เดินกลับที่พัก ก็อย่างที่บอกไว้ โรงแรมที่พักของเราไมได้ไกลจาก The Bund และถนนหนานจิงเลย ไม่นาน เราก็ถึงโรงแรม รุ่งเช้า ตื่นแบบสายๆหน่อย แม้วันนี้มีกำหนดการที่จะต้องขึ้นเรือ แต่เรือก็ออก 3 ทุ่มโน่น เอกสารแจ้งว่า เราต้องขึ้นเรือก่อนเรือออก 2 ชั่วโมง นั่นหมายถึง เราควรต้องไปถึงก่อน 1 ทุ่ม งั้นเวลาช่วงกลางวันล่ะ ทำอะไรดี ผมในฐานะหัวหน้าไกด์ทัวร์แบบเดินดม จึงตัดสินใจไปเดินเล่น และหาของกิน ของฝากที่สวนอี้หยวน แต่ก่อนออกจากโรงแรม ผมก็ทำการ check out ออกก่อน เพราะกลัวจะกลับมาเกินเที่ยง แล้วผมก็ฝากกระเป๋าไว้ที่เคาท์เตอร์โรงแรม บอวก่าเดี๋ยวเย็นๆจะกลับเข้ามาเอา ยานพาหนะที่จะพาเราไปสวนอี้หยวนในครั้งนี้ ก็เหมือนเดิมคือรถไฟฟ้าใต้ดิน แต่ครั้งนี้ เราเดินไปขึ้นที่สาย 10 สีม่วง ตรงสถานี East Nanjing เช่นเดิม เห็นมั๊ยครับว่า สถานีนี้ สะดวกสบายจริงๆ เราสามารถยึดสถานีนี้ไปยังสถานที่เที่ยวหลักๆ ได้เลย แน่นอนว่าไม่ไกล เรานั่งจากสถานี East Nanjing ไปเพียง 1 สถานี ก็ถึงสถานี Yuyuan Garden แล้ว ที่นี่เต็มไปด้วยร้านค้าที่เหมือนถนนคนเดินมากกว่าถนนหนานจิงซะอีก เพราะผู้คนพื้นเมืองเดินกันให้ควัก เหมือนตลาดสดบ้านเรา เพียงแต่ไม่มีของสดขายเท่านั้นเอง สุดท้าย เหล่าบรรดาของฝากมิตรรักแฟนคลับก็ได้ติดไม้ติดมือจากที่นี่แหละครับ ก็ทุกอย่าง 3 หยวน ร้านอะไร ดึงดูดใจชะมัด 55555 จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:51:55

ความคิดเห็นที่ 51 ร้านขายของแนวนี้จะมีเยอะมากเลยครับ หากได้ไป ผมฟันธงได้เลยว่า แต่ละคนต้องได้ของติดไม้ติดมือมาแน่ๆ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:54:23

ความคิดเห็นที่ 52 นี่แหละคือสิ่งที่ backpack อย่างผมต้องการ คือเราได้ไปเดินเที่ยวในย่านที่คนพื้นเมืองเขาเดินกัน ไม่ใช่สถานที่ที่ทัวร์ชอบเอาเราไปปล่อย แล้วจำกัดเวลาในการเดิน จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:57:20

ความคิดเห็นที่ 53 หรือไม่ก็พาเราในโรงงานอะไรสักอย่าง เกณฑ์เราเข้าไปในห้องสี่เหลี่ยม แล้วมีวิทยากรมาบรรยายสรรพคุณสินค้าที่เขาต้องการขาย จบด้วยการแช่เราอยู่ในห้องนั้น จนกว่า ใครสักคนในกรุ๊ปทัวร์จะยอมควักเงินซื้อสินค้า จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:58:35

ความคิดเห็นที่ 54 เรายังเดินต่อไปเรื่อยแบบชิลๆ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 16:59:35

ความคิดเห็นที่ 55 ลุงคนนี้ แกไม่รู้ขายอะไร แต่เห็นแกเอาพู่กันมาละเลง เขียนตัวอักษรอย่างที่เห็น พอผมไปยืนใกล้ๆ ก็ยื่นพู่กันมาให้ผม งงเลย เดี๋ยวเหอะ จะเขียน ก.ไก่ ให้เห็นแล้วจะงง 5555+ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:01:25

ความคิดเห็นที่ 56 ร้านแนวนี้มีเยอะมาก สามารถเลือกเข้าได้ตามใจชอบเลยครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:02:38

ความคิดเห็นที่ 57 ทีนี้พอเดินไปเรื่อยๆ ก็จะเจอรูปแบบของร้านที่ต่างออกไป จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:03:33

ความคิดเห็นที่ 58 2 ข้างทางของตึก ตกแต่งได้สวยงาม และดูเป็นเอกลักษณ์อย่างที่เห็น จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:04:46

ความคิดเห็นที่ 59 เดินไปเดินมา เราลืมเสียสนิทเลยว่า ตั้งแต่เช้า เรายังไม่ได้กินอะไรเลย ก็เลยสอดส่ายสายตาหาของทานกันล่ะทีนี้ ไปเจอร้านนึง มันเขียนว่า “เสี่ยวชือ” แปลเป็นไทยได้ตรงๆว่า “กินเล็กๆ” ผมเดาเอาเองว่า น่าจะเป็นอาหารแบบกินนิดๆหน่อย กินเล่นๆ พอหายอยากอะไรประมาณนี้แน่ แต่ท้องมันหิวแล้ว เลยลองเข้าไปซะหน่อย จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:05:40

ความคิดเห็นที่ 60 พอเข้าไป ก็ได้เวลาจิ้มแล้วครับ โชคดี ร้านนี้มีรูปภาพประกอบ เลยสั่งมาชุดนึงแล้วมากินด้วยกัน ดูน่ากินมั๊ยครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:06:30

ความคิดเห็นที่ 61 อืม.....มันเป็นอะไรที่ “เสี่ยวชือ” จริงๆ คือทานเสร็จ ไม่อิ่มเลย แต่ก็ทำให้หายหิวไปได้พอสมควร ว่าแล้ว เราก็ออกเดินต่อ ก็มาถึงจุดมุ่งหมายของเราจริงๆแล้ว นั่นคือ สวนอี้หยวน สวนสวยสไตล์ซูโจว มาถึง คนเยอะมากกกกกกกก ไม่รู้จะเยอะอะไรนักหนา แล้วก็คนจีนซะ 99 เปอร์เซ็นต์ เสียงดัง เดินเบียดเสียด กว่าจะหลุดออกมา แทบเมาคนตายกันเลย จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:07:49

ความคิดเห็นที่ 62 มาถึงสะพานฟันปลาก่อนเข้าถึงสวนอี้หยวนจริงๆ บันไดนี้ เขาตั้งใจสร้างเป็นหยักๆเหมือนฟันปลา อารมณ์ประมาณป้องกันสิ่งชั่วร้ายที่จะเข้ามาน่ะครับ และเป็นส่วนที่นักท่องเที่ยวชอบมาถ่ายรูปกัน แต่คนแน่นซะขนาดนั้น ปล่อยให้คนจีนเขาแย่งกันให้พอครับ ผมยอมแพ้ เบียดเสียดกันเหลือเกิน จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:08:37

ความคิดเห็นที่ 63 สถาปัตยกรรมก่อนเข้าสวนอี้หยวน สวยสมควรแก่การเข้ามาชมจริงๆ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:09:29

ความคิดเห็นที่ 64 ยังดีที่สถานที่แห่งนี้มีป้ายบอกเป็นภาษาอังกฤษให้นักท่องเที่ยวแบบไม่พึ่งทัวร์อย่างผมได้เดินดมกันไป จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:10:24

ความคิดเห็นที่ 65 ที่นี่ใช่ว่าจะขี้ๆ สตาร์บัคเข้าถึงด้วยนะเออ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:12:07

ความคิดเห็นที่ 66 หรือจะเป็นเดลี่ควีน จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:13:06

ความคิดเห็นที่ 67 เราเดินกันมาจนถึงปากทางเข้าสวนอี้หยวน ตรงนี้ หากต้องการเข้าชม ก็ต้องซื้อตั๋วเข้าชมต่างหากนะครับ สนนราคาที่ 40 หยวน จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:14:08

ความคิดเห็นที่ 68 แต่เมื่อได้เข้ามาก็ถือว่าคุ้มค่ากับราคาค่าตั๋วครับ เพราะสถาปัตยกรรมในสวน สวยสมจริง ที่สำคัญ คนน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด ผมไม่ต้องเดินเบียดเสียด เวียนหัวกับกลุ่มคนจีนที่เยอะมาก เหมือนแทบจะยกมณฑลกันมาเที่ยว จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:15:07

ความคิดเห็นที่ 69 โต๊ะ และอุปกรณ์ต่างๆสมัยโบราณที่ยังคงอนุรักษ์ไว้ เห็นแล้วนึกถึงห้องในพระราชวังต้องห้ามในปักกิ่งเลยครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:16:03

ความคิดเห็นที่ 70 ต้นไม้ต้นนี้มีอายุถึง 400 ปีแล้วนะครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:18:02

ความคิดเห็นที่ 71 ที่รู้เพราะ เขาเขียนไว้ครับ 55555 จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:19:00

ความคิดเห็นที่ 72 จุดเด่นอีกอย่างของสวนอี้หยวนแห่งนี้ นอกจากจะเป็นสถาปัตยกรรมแล้ว ยังสามารถพบเห็นหินรูปร่างแปลกประหลาดขนาดใหญ่ ทั่วทั้งสวนเลยครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:20:10

ความคิดเห็นที่ 73 บางทีก็เหมือนเป็นทางเข้าเป็นตรอกเล็กๆ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:21:04

ความคิดเห็นที่ 74 ดอกอะไรไม่รู้ แต่สวยจัง จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:23:43

ความคิดเห็นที่ 75 มาต่อกันเลยครับ จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:24:49

ความคิดเห็นที่ 76 เดินชมกันเพลินๆ แต่หากเหนื่อยเราก็พักครับ ไม่ต้องเร่งรีบอะไร จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:26:20

ความคิดเห็นที่ 77 จริงๆ สวนอี้หยวนกว้างมาก ผมมั่นใจว่า ผมยังเดินไม่ทั่วด้วยซ้ำ แต่เวลาเลยมาบ่าย 3 แล้ว เลยรีบเดินออกมา เพื่อเตรียมตัวกลับที่พัก แล้วเอากระเป๋าออก เพื่อเข้า check in เรือสำราญตามที่วางแผนไว้ ระหว่างเดินกลับ ยังมิวายถ่ายภาพร้านค้าต่างๆ ที่วางขายแถวนั้น จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:27:21

ความคิดเห็นที่ 78 ได้ของกินมาอย่างต่อเนื่อง จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:28:52

ความคิดเห็นที่ 79 และปูทอดกรอบ (อันนี้ อร่อยมาก ขอบอก) จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:29:43

ความคิดเห็นที่ 80 เริ่มกระหายน้ำ จึงแวะซื้อน้ำอ้อยแบบคั้นกันตรงนั้นมาลองทานดู ก็อร่อยใช้ได้เลย จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:30:54

ความคิดเห็นที่ 81 กลับมาถึงโรงแรม เอากระเป๋าออกมาจากโรงแรม แล้วเดินลากกระเป๋าใบโต เอาล่ะ คืนนี้ เราจะได้ใช้ชีวิตแบบที่คนไฮโซเขาใช้กันบนเรือสำราญกันสักที แค่คิดก็อิ่มเอมใจ เราจะได้ไปพบเจอกับอะไรน้อออออ.....โดยหาได้คิดเผื่อใจถึงสิ่งเลวร้ายที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าเลยไม่ ที่ผมบอกแบบนี้ เพราะนับจากวินาทีที่เราลากกระเป๋าออกจากโรงแรม เรื่องราวอันยุ่งเหยิง และสิ่งที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นกับผมมันก็เกิด ผมจะเล่าให้ฟังว่า มันเกิดอะไรขึ้น ผมเริ่มโบกเรียกรถแท็กซี่ เพื่อให้ไปส่งที่ท่าเรือ ขณะนั้นเวลาประมาณ 4 โมงเย็น อย่างที่ผมบอกไปตอนต้น เรือออกตอน 21.00 แต่เราต้องเข้า check in ที่ท่าเรืออย่างช้า 19.00 ซึ่งเวลา ณ ขณะนี้คือ 16.00 ผมเผื่อเวลาไว้ค่อนข้างเวอร์ เพราะผมเช็คกับ google map ก่อนมาแล้วว่า โรงแรมที่ผมพัก อยู่ไม่ไกลกับท่าเรือ แต่ก็จัดได้ว่าไกลหากจะเดินไปพร้อมสัมภาระมากมาย ดังนั้น แท็กซี่จึงจัดเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ผมเซฟข้อมูลของที่อยู่ท่าเรือไว้ในมือถือ ก่อนหน้าที่ผมจะเดินทางมาเซี่ยงไฮ้ ทาง Royal Carribean Thailand ได้เมลล์ที่อยู่ท่าเรือที่ผมต้องไปขึ้น มา 2 ฉบับ ฉบับหนึ่งเป็นที่อยู่ภาษาจีน อีกฉบับเป็นที่อยู่ภาษาอังกฤษ ผมจัดการ save ข้อมูลทั้ง 2 เวอร์ชั่นไว้ แล้วเปิดให้แท็กซี่ดู เพื่อบอกว่าเราต้องการไปไหน ซึ่งแท็กซี่เขาอ่านภาษาอังกฤษไม่ออก แต่ก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะผมยังมีที่อยู่ท่าเรือที่เป็นภาษาจีนอยู่ ผมจำไว้ว่า ผมขึ้นรถตอนประมาณ 16.30 น. รถออกไปได้สักพัก ผมเริ่มเอะใจว่าทำไมไม่ถึงสักที แต่ก็ยังไม่คิดอะไรมาก....... นั่งต่อ......... ผ่านไปไกลมากขึ้น เหมือนเริ่มออกนอกเมือง สังเกตจากที่ที่ผมเรียกรถ ซึ่งเป็นในเมือง ท่าเรือที่ผมต้องขึ้นก็ไม่ไกลจากที่ผมเรียกรถ ซึ่งก็อยู๋ในเมืองเช่นกัน แล้วตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน?????? เวลานั่ง มันนานเกินชั่วโมงเข้าไปแล้ว..... ผมเริ่มให้แม่ถามคนขับ ว่าไปถูกมั๊ย เขาบอกไปถูก อีกไม่ไกลแล้ว... เอาล่ะ ไว้ใจคนขับ เพราะถึงจุดนั้น ไม่รู้จะไว้ใจใครได้อีก จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:32:01

ความคิดเห็นที่ 82 แล้วเราก็มาถึงท่าเรือ ใช่ครับ!! เขาไม่ได้หลอกผม มันเป็นท่าเรือจริง เมื่อเช็คกับเส้นทางในเมลล์ ไม่ว่าจะเป็นเส้นทางการเลี้ยว แม้กระทั่งชื่อถนน ทุกอย่างตรงหมด (ผมให้แม่ช่วยอ่านเช็คด้วยครับ สรุปคือ ท่าเรือนี้ ใช่ท่าเรือที่ในเมลล์ระบุไว้จริงๆ) พอเปิดประตูรถแท็กซี่ออกไป (ตอนนั้น ผมยังให้พ่อกับแม่นั่งในรถนะครับ) ทำไมมันโล่งงงงงงง....อ้างว้างงงงงงงง........ไร้ซึ่งผู้คน แม้กระทั่ง office ที่น่าจะเป็นสถานที่ที่จะต้องพบเจอ ถึงจุดนี้ ลองนึก sound ดนตรีสยอง แบบวิ้งๆ ดู มันใช่เลยครับ!!! เฮ้ยยยยยยยย....ที่นี่ที่หนายยยยยยย??????? ที่อยู่มันใช่นะ (ตรงตามในเมลล์ทุกประการ) แต่สัณชาติญาณบอกว่า ที่นี่มันไม่ใช่ ไม่ใช่ ไม่ใช่จริงๆ ผมวิ่งไปหา รปภ ที่ท่าเรือตอนนั้นเลย ไปถามเค้า และสิ่งที่ผมต้องเจอคือ เค้าไม่สามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้เลย ช่วยเหลืออะไรไม่ได้ทั้งสิ้น แท๊กซี่เองก็งง ว่าทำไมที่นี่จะไม่ใช่ เพราะเขาขับมาตามที่เมลล์บอกไว้ทุกอย่าง แต่ผมยืนยันตอนนั้นเลยว่า ไม่ใช่แน่ คุณห้ามกลับ ผมยังไม่ยอมจ่ายเงินค่ารถ บอกให้ขับออกไปก่อน ระทึก และสยองกว่าอะไรทั้งนั้น.....!!!!!!!!! ยังครับ มันยังหลอนไม่จบ มาดูต่อ ว่าผมเจอกับอะไรอีก... คนขับรถแท็กซี่ ขับพาเราออกจากท่าเรือเย็นยะเยือก ไร้ผู้คนนั่น เขาบอกว่า เดี๋ยวเขาจะแวะจอดถามโรงแรมใหญ่ๆที่ไหนสักแห่งที่อ่านภาษาอังกฤษออก เพราะตอนนั้น ผมยังเหลือที่อยู่ และเส้นทางไปท่าเรือในเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษอยู่ (ขอบคุณตัวเองที่ชาร์จแบตมาเต็ม) แท็กซี่แวะจอดที่โรงแรมแห่งหนึ่ง ผมเรียกแท็กซี่ให้วิ่งเข้าไปในโรงแรมที่ผมไม่สนใจอะไรแล้ว รู้แต่ผมต้องไปให้ถึงท่าเรือให้ได้ ไปถึงหน้าเคาท์เตอร์โรงแรม เอาเมลล์อีกฉบับ (ฉบับที่เป็นภาษาอังกฤษให้ดู) คนแรก...งง.......แป๊กภาษาอังกฤษ แต่มีน้ำใจ ไปเรียกพนักงานอีกคนมาอ่าน แล้วสื่อสารกับคนขับรถแท็กซี่ ผมไม่รู้ว่าเขาคุยอะไรกัน เพราะมันทั้งลน ทั้งตื่นเต้น บวกกับฟังภาษาจีนแบบลิ้นรัวไม่ออกอยู่แล้ว ไม่กี่อึดใจ ผมถามคนขับไปว่า เข้าใจ และรู้เส้นทางแล้วหรือยัง คนขับสวนออกมาทันทีเลยว่า ที่อยู่ใหม่นี้ มันคนละที่กับที่อยู่ที่ให้เค้าขับไปเมื่อกี้เลยนะ เอาล่ะๆ เมิงจะต่อว่ากรูให้ตาย อับอายประชาชีแค่ไหน กรูยอมทั้งนั้นแล้วตอนนี้ ขอแค่เมิงพาไปให้ถึงท่าเรือที่ “ใช่” กรูยอมมมม!!! เค้าถามผมว่า คุณต้องขึ้นเรือกี่โมง ผมบอก 1 ทุ่ม (นั่นคือเวลาที่เลทที่สุดที่จะไม่ตกเรือ) พอยกนาฬิกาดู ขณะนั้นเวลาประมาณ 18.20 น. พระเจ้าช่วย กล้วยหักในแล้วงานนี้ เค้าบอก งั้นรีบขึ้นรถด่วนเลย.... กลับมาในรถ........ทุกอย่างดูเงียบอย่างน่าเหลือเชื่อ ไม่มีใครพูด ไม่มีใครถาม คงมีแต่เพียงลมหายใจของคน 4 คนอยู่ในรถ อย่างไม่รู้ชะตากรรม จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:33:30

ความคิดเห็นที่ 83 ข้อมูลแน่นปึ๊ก. เอากีฟไปเลย. รอชมเรือสำราญ ไว้จะขอตามรอย จากคุณ : นกทะเลแสนจริงใจ เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:34:21

ความคิดเห็นที่ 84 หนึ่งคนขับ อาจกำลังคิดว่า อีพวกคนไทยกลุ่มนี้ มันอะไรฟระ พาขับวนมั่วไปหมด คนไทย 3 คนที่เหลือล่ะ.... พ่อ...นิ่งเงียบ ไม่พูดอะไรเลย (ผมว่าถามพ่อตอนหลังว่า ตอนนั้นทำไมไม่พูดอะไรเลย พ่อบอกว่า ตอนนั้น กำลังคิดว่า คืนนี้เราจะบินกลับประเทศไทยยังไง แล้วจะกลับไปบอกผองเพื่อนเมืองไทยว่าอะไรดี....คือความหมายของพ่อคือ พวกเราตกเรือชัวร์ป๊าปแล้ว) แม่.....นิ่งเงียบ การสื่อสารภาษาจีนเข้าโหมด offline อย่างถาวร ผม.....เงียบ แต่ในใจเสียงมันดังจนสมอง และความคิดกระเจิง อีรุงตุงนังกันไปหมด “เฮ้ยยยย...จะทันมั๊ยเนี๊ยะ----ไม่ทันแน่เลย------โอ้วววว.....เรื่องจริงป่าววะ-------หรือฝันอยู่......เฮ้ยยยย...ไม่ใช่ฝัน” “มันเกิดขึ้นจริงๆหรือนี่ เราจะไม่ทันเรือเหรอ ไม่นะ เรื่องแบบนี้จะมาเกิดขึ้นได้ยังไง มันต้องไม่เกิดขึ้นสิ เอาน่า ยังไงก็ต้องทัน-----เอ่อ....แล้วจะทันได้ไง ขับมาเป็นชั่วโมง จะมาให้ถึงท่าเรือไม่ถึงชั่วโมงนี่นะ” “อ้าว......แล้วถ้าที่อยู่เวอร์ชั่นภาษาอังกฤษนี้ผิดอีกหล่ะ??.....ทำไง------โอ๊ยยยย..ไม่คงไม่คิดมันแล้ว” ตัดฉับมาที่เหตุการณ์ในรถอีกครั้ง ขณะนั้นเวลาเหลืออีก 10 นาทีจะ 1 ทุ่ม ผมเปิดคำสนทนากับแม่ บอกให้แม่ถามคนขับว่าอีกไกลมั๊ย?? คนขับ ตอบด้วยเสียงที่เหมือนตอกย้ำความสิ้นหวังของเรากันเข้าไปอีกว่า..... “มาถึงตอนนี้ ก็ไม่ต้องถามอะไรแล้ว” สิ้นเสียงตอบของคนขับ เหลือเวลา 10 นาที สุดท้าย คุณเชื่อมั๊ยว่า ตอนนี้ สมองผมหยุดคิดอะไรทั้งนั้น เงินหลักแสน จะต้องทิ้งลงทะเลแล้ว แต่ก็แอบหวังลึกๆถึงปาฏิหารย์ ใจเริ่มสงบ... ผมเริ่มสวดมนต์ในใจ สวดมันไป บทอะไรไม่รู้ รู้แต่ สวดมนต์ตลอดเวลาที่ยังเหลืออยู่..... คนขับพยายามเร่งเต็มที่ บีบแตรกันตลอดทาง ณ จุดนั้น น้ำมันห้ามหมด รถห้ามติด สุนัขห้ามวิ่งตัดถนน 10 นาทีสุดท้ายที่ยังเหลือ...... 5 นาทีผ่านไป เรายังคงอยู่บนถนน ที่ดังไปด้วยเสียงแตรจากคนขับแท็กซี่ ผมเริ่มเห็นย่านเมือง รถเริ่มติดเล็กน้อย เราอยู่กันในรถเหมือนนั่งรถไฟเหาะ ตาเหลือบไปเห็นหอไข่มุก Landmark ที่บอกได้ว่าเราอยู่ในเมืองแล้ว แต่เอ๊ะ....ถ้าถึงหอไข่มุก จาก google map มันก็เลยท่าเรือของเราอีกแล้วล่ะสิ!!!!...????? ----------------------------------------------------------------------------- ไม่ได้แต่งนิยายหลอกเด็กแต่อย่างใดนะครับ เรื่องจริง เหตุการณ์จริงทุกประการ เดี๋ยวผมจะมาต่อเรื่องราวในกระทู้หน้า เนื้อหาในกระทู้ตอนที่ 1 นี้ มันค่อนข้างเยอะแล้ว ผมกลัวกระทู้มันจะด๋อยเอาน่ะครับ แล้วเจอกันตอนที่ 2 นะครับ จะพยายามเร่งอัพให้เร็วที่สุด!! จากคุณ : stevyboy26 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:35:23

ความคิดเห็นที่ 85 กดโหวตให้แล้วค่ะ ข้อมูลเพียบดี รอชมรีวิวนี้ ก่อนตัดสินใจที่จะจอง ครูสทริปยุโรปค่ะ ตั้งใจจะไปกับ Royal Carribean  เหมือนกันค่ะ จากคุณ : หมู (ตัว) อ้วน เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:35:38

ความคิดเห็นที่ 86 รีวิวภาพและรายละเอียดดีครับ ทำให้ได้เห็นต้นแป๊ะก๊วยอายุ400ปี ช่วยลง ของกินให้สนั่นเลยนะครับ จากคุณ : ซาสิ้ว เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:36:50

ความคิดเห็นที่ 87 ตามไปเที่ยวด้วยคนครับบบ.......................... จากคุณ : สายลมแห่งวิงค์ เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:39:37

ความคิดเห็นที่ 88 ขอเกาะกระทู้ด้วยคนครับ ผมกำลังอยากไปทริปนี้อยู่พอดีเลย... อยู่ภูเก็ตเหมือนกัน (แต่แฟนอยู่ กทม. คงต้องไปเริ่มทริปที่ กทม.) จะรอดูบรรยากาศในเรือนะครับ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : Into the Groove เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:40:12

ความคิดเห็นที่ 89 ลุ้นๆ. ตื่นเต้นจัง จากคุณ : นกทะเลแสนจริงใจ เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:41:36

ความคิดเห็นที่ 90 ไปเที่ยวด้วยคนค่ะ คิดถึงเซี่ยงไฮ้มาก ๆ อยากกลับไปอีก จากคุณ : forever bear เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 17:41:42