ความในใจของหัวหน้าทัวร์ยุโรปอีกแล้ว : เมื่อหัวหน้าทัวร์โลโซ ต้องเจอกับกรุ๊ปคุณนายไฮโซ และรองเท้า Bruno Magli
|
 |
จุ๊...จุ๊...แอบกระซิบนะเนี่ย...พูดเบาๆนะ
จะเขียนกระทู้นี้ต้องระวังเป็นพิเศษ ต้องแอบเขียน
เพราะบรรดาเหล่าตัวละครอาจเป็นใหญ่เป็นโตอยู่ในบ้านเมืองขณะนี้ก็เป็นได้
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วดีกว่า...
ไอ้หัวหน้าทัวร์โลโซ อย่างผม ได้รับเกียรติไปเป็นหัวหน้าทัวร์กิติมศักดิ์ให้แก่กรุ๊ปคุณหญิงคุณนายไฮโซ ประมาณ 30 ท่าน
ใช้งบประมาณของสมาคม...พาไปเที่ยวอิตาลี
แต่ละท่านล้วนเป็นศรีภรรยา ของ บุคคลมี "สี" กันทั้งนั้น !
สีเดียวกันหมดด้วย !
สีอะไรห้ามถาม... จ้างก็ไม่บอก หึ หึ...
การบินไทยนั่ง business class ผมก็ได้วาสนาไปกะเขาด้วย (แต่อยู่ main deck)
โรงแรมแต่ละเมืองก็สุดยอด...ด
อาหารทุกมื้อก็สุดยอด อลังการ งานสร้างทุกมื้อ
เป็นวาสนาของตูจริงๆเว้ย... ผมนึก
ก่อนออกเดินทาง ก็อารมณ์ดี กระหยิ่มยิ้มย่อง ฮ่า ฮ่า ฮ่า อิตาลี มันสนามหลังบ้านของผม 5 5 5 5 สอ บอ มอ ยอ หอ
ถึงโรม...ไอ้เราก็ไม่ทราบมาก่อน ก็ไม่มีใครแจ้งนี่หว่า มีคนของสถานฑูตมารอรับ แต่งตัวหล่อเชียว แจ้งว่า ดินเนอร์วันนี้ สถานฑูตไทยเป็นเจ้าภาพ
อ้าว...แล้วอาหารที่ผมจองไว้ล่ะครับ ? ? ?
เอ้า...ว่าไงก็ว่าตามกัน พาไปเที่ยววาติกันก่อนเลย อากาศแจ่ม เดือน May นี่แหละ พาเข้าวิหารเซ็นต์ปีเตอร์ ชมนู่น ชมนี่ ไปถูหัวแม่เท้าเซนต์ปีเตอร์ ไปดูรูปแกะเพียต้า ดูประติมากรรมสำริดของแบร์นินี่ แวะถ่ายรูปกับสวิสการ์ดรูปหล่อ แต่งตัวเหมือนตัวการ์ตูน
ออกมาเข้าห้องน้ำ พอสี่คนเข้าไป
อ้าว ! ต้องเข้าห้องน้ำที่ละสามสิบคนเลยหรือครับเนี่ย
สามัคคีกันดีจัง ผมนึก
มันกลัวจะเกิดการได้เปรียบเสียเปรียบกันหรือไง...ผมไปยืนดูดบุหรี่รอดีก่า
รออยู่เกือบครึ่งชั่วโมง กว่าคุณป้าท่านสุดท้ายจะเยื้องย่างออกมา
ลืมบอกไป ว่าคณะนี้ มีหัวหน้าคณะด้วยนะครับ
มีตำแหน่งเป็น "คุณหญิง" ด้วย
เอ้า ไปต่อ...
"เอ๊ะ... ไกด์ ทำไมไม่ให้รถเขามารับที่ลานนี่เลยล่ะ ดูซิ ต้องเดินกลับไปขึ้นรถตั้งไกล คุณหญิงท่านต้องเหนื่อยแน่เลย"
ทันใดนั้น ก็มีเสียงส่งมาตามอากาศเย็นๆของเช้าวันนั้น
ส่งเสียงกันอึงมี่ (แปลว่าไรวะ) "ช่าย ...ช่าย ...ช่าย... ทำไมต้องเดิน" ฯลฯ
เรียนคุณหญิงเลขาฯครับ คือรถมันมาจอดส่งใกล้ๆได้ครับ แต่เวลารับกลับ พวกเราต้องเดินไปที่จอดรถครับ มันจอดรับตรงนี้ไม่ได้ มันผิดกฏหมายครับ
มีเสียงบ่นพึมพำด้วยความผิดหวัง
คุณหญิงหัวหน้าคณะไม่ว่าอะไร ผมชอบ"ความนิ่ง" ของท่าน
แต่คุณหญิงเลขาฯ ค้อนขวับ เข้าให้ "ทำไมไม่เช็ค ?"
ไปต่อ ไปโคลอสเซียม ค่อยยังชั่วหน่อย เดินนิดเดียว แต่ผมเริ่มสังเกต เวลาเดินไปไหนแล้วมีแต่ฝรั่งมองกันตรึม ผมเหลียวหลังไปมอง 5 5 5 5
ก็วิธีเดิน มันไม่เหมือนกลุ่มนักท่องเที่ยวไหนในโลกครับ !
กล่าวคือ คุณหญิงหัวหน้าคณะ เดินอยู่ข้างหน้าคนเดียวโดดๆ และที่เหลือก็เดินเอามือกุมอะไรไม่รู้ เดินตัวงอๆตามกันเป็นพรวน
ฝรั่งงง... กุมอาราย กุมไว้ทามมายว้าเนี่ย กลัว "หล่น" หรืองาย 5 5 5 5
ใส่สูทสีกรมท่า เหมือนกันทั้งคณะ
แล้วไว้ผมทรงเดียวกันแทบทั้งคณะ !
ผมเรียกไม่เป็น ที่มันโป่งๆอ่ะครับ เหมือนลูกโป่งเลย กลมดิ๊ก...ก
นี่ต้องเอาหัวไป "ตีโป่ง" มาแน่ๆ...หึ หึ... ผมนึกแบบเงียบมากๆ
ไปต่อ... ไปน้ำพุเทรวี่ ก็อีกนั่นแหละ ต้องเดิน เดินเยอะพอสมควรด้วย
เดิน เดินไป อธิบง อธิบายอะไรก็ไม่ค่อยจะฟัง มีแต่คุณหญิงพยักหน้าหงึกๆ ฟังอยู่ท่านเดียว ที่เหลือยอมเสียมารยาท แว๊บไปถ่ายรูปมั่ง โยนเหรียญมั่ง
เอ้า เดินไปทานอาหารกลางวันที่บันไดสเปน วันนี้ร้านอาหารจีนอย่างดี ชื่อเทียน สิน ตอนบ่าย จะได้ให้คุณหญิงคุณนายทั้งหลายได้ช้อปปิ้งซะที
พอนั่งโต๊ะกันเสร็จ เอ๊ะ...หายไปไหน ออกนอกร้านกันไปทีละคนสองคน
หายไปเกือบ 10 คน อาหารมันก็ไม่กล้าลง
พอดี คุณหญิงหัวหน้าคณะ ท่านคงหิว ท่านเลยสั่งผม
"คุณไกด์ ให้เค้าเอาอาหารลงได้เลยแหละ ไม่ต้องรอหรอก"
ท่านน่ารัก และสุภาพกับผมกว่าพวก "ป้าๆ" ตีโป่ง พวกนั้นเยอะ
แต่พวกนั้นหายไปไหนหว่า....ไม่หิวกันรึไง
ไม่รู้ล่ะ ไกด์ก็หิวเป็นเหมือนกันนี่หว่า....กินมั่งดี้
แต่หัวหน้าทัวร์น่ะ มันกินลูกเดียวไม่ได้หรอกนะครับ
ต้องเช็ดปากให้ดี แล้ว ต้องคอยเดินไป ทำเป็นสำรวจตรวจตรา อาหารลงครบหรือยัง อาหารอร่อยไหมครับ น้ำท่า มีครบทุกท่านไหม เอ้า บ๋อย ท่านนี้น้ำชาหมดแล้ว เอามาเติมหน่อยซิ ฯลฯ นึกออกนะครับ...
แล้วค่อยกลับมากินต่อ
ต้องเดินไปดูอย่างนี้ สี่ห้าครั้ง เป็นอย่างน้อย หึ หึ...งานครับ งาน
สักพักหนึ่ง ประตูร้านอาหารเปิดออกโดยแรง ป้าๆตีโป่ง กลับมากันแล้ว รีบวิ่งกระหืด กระหอบ มารายงานคุณหญิงหัวหน้าคณะ
งานเข้าแล้วตู ผมนึก...
มันต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ...
"เจอแล้วค่ะ เจอแล้วค่ะ คุณหญิงขา ..."
ใครทำอะไรหายวะเนี่ย...
"เจอแล้วค่ะ ร้านบรูโน่ ม๊ากลี่ (Bruno Magli) ที่คุณหญิงอยากไป พวกเรารู้ที่แล้วค่ะ"
ปู้ดโธ่ ! 5 5 5 5 หัวหน้าทัวร์จะหัวใจวายตาย นึกว่างานเข้าซะแล้ว
กะอีแค่ร้าน Bruno Magli ถามผมก็ด้าย..ย เดี๋ยวจะพาไป !
นี่ถึงขั้นยอมอดอาหารไปหาร้านให้คุณหญิงเชียวเร้อ....เว่อร์ซะ
ไงครับ ตกลงภาระกิจเพื่อชาติของพวกป้าๆตีโป่งเหล่านี้ ถึงขั้นยอมอดอาหารจีนอร่อยๆของผม ก็คือ การเสาะหาร้านรองเท้า Bruno Magli ให้คุณหญิงหัวหน้าคณะนี่เอง 5 5 5 5
นี่แค่ครึ่งวันแรกเองนะครับ
ยังไม่จบนะครับ ยังมีต่อ โปรดติดตามตอนต่อไป ไม่นานเกินรอ ในภาระกิจสุดระทึก กับ ...
ความในใจของหัวหน้าทัวร์ยุโรปอีกแล้ว ภาคสอง : เมื่อหัวหน้าทัวร์โลโซ ต้องเจอกับกรุ๊ปคุณนายไฮโซ รองเท้า Bruno Magli และ แก๊งป้าๆตีโป่ง
| จากคุณ |
:
รักจริงหวังแต่ง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
3 พ.ค. 55 22:01:22
|
|
|
| 
