PANTIP.COM : E12140908 : ขอบคุณ ความใส่ใจในบริการ ::: ไปรษณีย์ตลิ่งชัน : [เรารักโปสการ์ด]

ความคิดเห็นที่ 6

ไหน ๆ คุณแฮมก็เปิดประเด็นมาแล้ว ผมก็ขออนุญาตใช้กระทู้นี้เป็นที่ระบายความอัดอั้นตันใจของผมด้วยครับ

ช่วงที่ผ่านมาจะเห็นว่าผมหายห่างจากบอร์ดไปสักพักใหญ่เหมือนกัน ซึ่งผมแทบจะไม่ได้ตั้งกระทู้ใหม่หรือว่าเขียนคอมเม้นท์ตอบท่านใดเท่าไหร่เลย แต่ว่าจริง ๆ แล้วผมยังคงเข้ามาดูทุกกระทู้ในคลับ เรารักโปสการ์ด แห่งนี้อยู่เหมือนเดิมทุกวัน ซึ่งสาเหตุที่ผมไม่ค่อยอยากปรากฏตัวออกมาหน้าบอร์ดสักเท่าไหร่นัก ก็คงเป็นเพราะปัญหามาจากเรื่องหลุมดำนี้หล่ะ

ซึ่งตัวผมเองนั้นไม่ได้ถึงขนาดที่จะเลิก “บ้าโปสการ์ด” หรอกนะนั้น เพียงแค่ผมน้อยใจไปรษณีย์ไทยเท่านั้นเอง

สาเหตุประการแรกก็คือ การที่ผมเคยคอมเม้นท์เชิงบ่น ๆ เรื่องหลุมดำหรือว่าโปสการ์ดที่ส่งไปหาย ซึ่งผมพิมพ์คอมเม้นท์ไว้ในกระทู้บางกระทู้ของผม แต่เท่าที่ทราบกันดีว่า ในปัจจุบันนี้มีการเล่นเฟสบุ๊คส์กันมาก ซึ่งข้อความที่ผมเขียนเม้นท์บ่น หรือเขียนเม้นท์ตำนิต่อว่าไปรษณีย์นั้น มันได้ถูกแชร์ไปถึงเฟสบุ๊คส์ของกลุ่มคนที่รักไปรษณีย์อยู่ เลยทำให้ผมโดนต่อว่า(คอมเม้นท์)กลับในเชิงด่าผมเพื่อปกป้องไปรษณีย์ไทยอยู่เยอะเหมือนกัน ซึ่งผมได้อ่านแล้วก็ถึงกับตกใจอยู่เหมือนกัน ผมเลยพยายามลดบาบาทที่แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับไปรษณีย์ในอินเตอร์เน็ตลง จึงเป็นสาเหตุที่ผมหายหน้าไปจากบอร์ดครับ

ประการที่สองที่ผมน้อยใจไปรษณีย์ไทยก็คือเรื่อง หลุมดำ นี่หล่ะครับ เรื่องการส่งโปสการ์ดแล้วหายไม่ถึงผู้รับนั้น ผมในฐานะที่เป็นผู้ส่งก็รู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก ขนาดตู้แดงหน้าหมู่บ้านของผมเองที่ผมเคยเอาโปสการ์ดไปส่งอยู่เป็นประจำทุกวันนั้นมันยังหายได้เลย สาเหตุที่ผมทราบก็เพราะว่าในทุกครั้งที่ผมเอาโปสการ์ดไปหยอดนั้นผมก็มักจะเขียนโปสการ์ดส่งถึงตัวผมเองด้วยครับ ซึ่งเหตุการณ์ที่โปสการ์ดหายนี้เพิ่งเกิดขึ้นตั้งแต่ประมาณต้นปีที่ผ่านมานี้เอง

แล้วในครั้งหนึ่งที่ตู้แดงหน้าหมู่บ้านของผม ผมได้เดินเอาโปสการ์ดไปส่งตามปกติเหมือนเช่นทุกวัน แต่แล้วผมก็ดันมองไปที่ฐานของตู้แดงตรงพื้นที่น้ำนองเนื่องจากฝนตกอยู่นั้น มันมีกระดาษแข็ง ๆ ที่คุ้นตาหล่นอยู่ตรงนั้น 1 ใบ ซึ่งพอผมหยิบกระดาษแข็งแผ่นนั้นขึ้นมาดูแล้วผมก็แทบจะช็อคอยู่ตรงนั้นเลย เพราะว่ามันคือโปสการ์ดของผมที่ผมเขียนส่งให้คนอื่น มันคงถูกพี่ไปรฯ หยิบออกจากตู้แดงในตอนนี้เค้ามาไขตู้เมื่อวานก่อน แล้วมันคงพลัดหล่นลงไปในน้ำที่นองอยู่ในพื้นตรงนั้น พี่ไปรฯ ก็เลยตามเลยปล่อยมันทิ้งเอาไว้แบบนั้น เพราะเขาคงคิดว่ามันชำรุดเสียไปแล้ว คงจะหยิบมานำส่งไม่ได้แน่ ๆ

เหตุการณ์ในครั้งนั้นแทบทำให้ผมเกือบจะเลิกเขียนโปสการ์ดส่งเลยครับ ความรู้สึกของพี่ไปรฯ คนไขตู้แดงก็คงแค่กระดาษที่ติดแสตมป์มูลค่า 3 บาทเท่านั้น แต่สำหรับผมมันมีค่ามากกว่านั้นเยอะ การที่เราจะเขียนโปสการ์ดส่งให้แก่ใครสักคน มันไม่ใช่แค่ราคาโปสการ์ด 5 บาทบวกกับราคาแสตมป์ 3 บาทเท่านั้น แต่มันคือมิตรภาพความรู้สึกและความปรารถนาดีที่เราเขียนส่งให้แก่ผู้รับ ซึ่งมูลค่าทางจิตใจของมันมีค่าสูงมากกว่าที่จะตีเป็นราคาเป็นเงินทองเป็นกี่บาทได้

ในช่วงหลังนี้พี่ ๆ ในคลับก็คงจะทราบดีว่าผมนั้นตอบโปสการ์ดช้ากว่าปกติ สาเหตุที่ผมเล่ามานี้เองทำให้ผมต้องออกไปตะเวนหาตู้แดงตู้อื่นเพื่อหยอดโปสการ์ดแทน ซึ่งแน่ล่ะ ... มันต้องเป็นไปรษณีย์เขตอื่นที่ไม่ใช่เขตเดียวกับที่บ้านของผมแน่ ซึ่งเมื่อเอาโปสการ์ดไปหยอดในตู้แดงอื่น ๆ แล้วใช่ว่าจะอุ่นใจได้ว่ามันจะไม่ลงหลุมดำนะครับ มันจะต้องคอยลุ้นอยู่เหมือนเดิมว่ามันจะถึงมือผู้รับไหม? แต่ปัญหาในการเอาโปสการ์ดไปหยอดตู้แดงในเขตอื่นก็คือ ...

พี่ไปรฯ เอาโปสการ์ดทั้งหมด(เป็นปึก)ไปเข้าเครื่องประทับตราอัตโนมัติ!!!

ซึ่งมันทำให้ตราสโลแกนหรือตราโฆษณาต่าง ๆ มาประทับลงบนตราที่ระลึกที่ผมไปตามล่ามา จนทำให้เลอะเปื้อนไปหมด ผมก็เข้าใจนะว่าไอ้เครื่องประทับตราอัตโนมัตินั้นมันเป็นเครื่องจักร มันคงทำงานโดยปราศจากความรู้สึกใด ๆ ทั้งสิ้น แต่ว่าไอ้คนที่เอาโปสการ์ดที่มีตราที่ระลึกประทับอยู่แล้วยัดเข้าไปในเครื่องประทับอัตโนมัตินี้สิ มันก็คงเพียงแค่ทำงานไปตามหน้าที่ให้จบ ๆ กันไป โดยไม่มีวิญาณแห่งการเป็นผู้ให้บริการที่ดีเลย

หลังจากนั้นผมก็เลยเลิกที่จะตะเวนหาตู้แดงต่าง ๆ เพื่อเอาโปสการ์ดไปหยอดส่ง ผมก็เลยเปลี่ยนวิธีการส่งโปสการ์ดของผมใหม่ โดยผมใช้วิธีการนำเอาโปสการ์ดไปส่งตามเคาน์เตอร์ไปรษณีย์ต่าง ๆ ที่สะดวก เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการโดนตราสโลแกนหรือตราโฆษณาประทับ ซึ่งผมก็ไปค้นพบว่ามีที่ทำการไปรษณีย์ที่สะดวก ที่อยู่ในเส้นทางรถไฟฟ้าบีทีเอส หรือว่าอยู่ในห้างใหญ่ ๆ ที่สะดวกดังนี้

ที่อาคารจอดรถของสยามเช็นเตอร์ อยู่ชั้นล่างด้านหลังตัวอาคารสยามแสควร์เลย เปิดให้บริการทุกวัน เสาร์อาทิตย์ก็เปิดให้บริการด้วย (แต่ว่าครั้งแรกเอาโปสการ์ดปึกหนึ่งไปส่ง พี่ไปรฯ ก็เอากลับไปเข้าเครื่องประทับตราอัตโนมัติที่ ปณ.รองเมืองเหมือนกัน)

ที่อาคารศูนย์หนังสือจุฬาชั้นล่าง บริเวณหน้าด้านทางเข้าศูนย์หนังสือเลย สามารถเดินจากสยามแควร์เข้าไปได้ไม่ไกลมากนัก

ที่ชั้นใต้ดินของเซ็นทรัลเวิล์ด อยู่ชั้นแรกที่เป็นอาคารจอดรถของศูนย์การค้า ถ้าเดินเข้าจากประตูด้านหน้าข้าง ๆ ห้างสรรพสินค้า ZEN (ฝั่งที่มาจากพระพิฆเนศ) เดินไปทางซ้ายมือจะเจอบันไดเลื่อน ให้ลงไปชั้นใต้ดินตรงนั้นจะเจอที่ทำการไปรษณีย์ในห้าง เปิดให้บริการถึง 2 ทุ่มรวทั้งวันเสาร์และวันอาทิตย์ด้วย

ร้านไปรษณีย์ในราชดำริอาเขต (ซอยราชดำริ 1) ฝั่งตรงข้ามกับเซ็นทรัลเวิล์ดและห้างพลัตตินั่ม ถ้าเดินเข้าซอยตรงธนาคารกรุงเทพกับร้านอาหารทะเล(ชื่อร้านอะไรจำไม่ได้แล้ว) จะมองเห็นมีร้านไปรษณีย์ไทยอยู่ในตึกแถวหัวมุมที่ไม่ไกลเลย แต่เท่าที่มองดูเวลาทำการของที่ทำการไปรษณีย์แห่งนี้ดูจะเปิดเหมือนที่ทำการไปรษณีย์ปกติทั่วไป (เปิดไม่ถึง 2 ทุ่ม)

เดี๋ยวนี้เลยกลายเป็นว่า ...

พอเขียนโปสการ์ดเสร็จแล้วหาที่ส่งไม่ได้ ต้องรอรวบรวมเก็บเอาไว้ไปส่งตามเคาน์เตอร์ไปรษณีย์ต่าง ๆ ในขณะที่ตู้แดงหน้าหมู่บ้านก็มีอยู่ใกล้ ๆ แต่ไม่กล้าส่ง กลัวว่าจะลงหลุมดำอีก ปัญหาที่ผมตอบโปสการ์ดล่าช้าก็เลยตามมาด้วยครับ

พูดแล้วก็อยากจะบ่นต่อจากลุงตุ๊ ในเรื่องการส่งโปสการ์ดไปต่างประเทศ (Postcrossing) อยู่เหมือนกันครับ ผมอยากจะบ่นต่อยาว ๆ แต่กลัวว่าจะร่ายยาวเกินไปกว่านี้อีก เอาไว้รอให้มีใครมาตั้งกระทู้แบบนี้ ผมก็จะมาบ่นให้ฟังอีก

แล้วก็หวังว่าคอมเม้นท์นี้ของผมคงจะไม่ไปถึงเฟสบุ๊คส์ของคนที่รักไปรษณีย์นะครับ แบบว่าไม่อยากโดนด่าออกอากาศผ่านเฟสบุ๊คส์อีกแล้วครับ

ไปดีกว่า ...

อิอิ

จากคุณ : ขึ้น้อยใจจังวุ้ย (อาคุงกล่อง)

เขียนเมื่อ : 24 พ.ค. 55 22:57:14