เห็นด้วยกับ คห.10 เต็มๆค่ะ
ทุกวันนี้ เบื่อตรรกะของพวกที่เวลาเห็นหมาถูกกิน
เห็นฉลามถูกฆ่าเอาหู เห็นมนุษย์กินอะไรแปลกๆที่ไม่ควรกิน
แล้วคนด่าๆก็นเยอะๆ ก็จะมาค้านว่า
"แล้วหมู ไก่ ปลา เป็ด ฯลฯ
มันไม่มีชีวิต มีจิตใจเหรอ พวกโลกสวย พวกกระแดะ บลาๆๆๆ"
เอ่อ.... คือรู้นะ ทุกวันนี้กินเนื้อสัตว์อะบาปอยู่ ไก่ หมู ปลา วัว มันมีชีวิตจิตใจ
ยอมรับว่าเป็นคนบาป และยอมรับว่ายังตัดใจกินมังสวิรัติไม่ได้
แต่จำเป็นมั้ยที่จะต้องคิดว่า ไหนๆตูก็บาปและ กินหมู ไก่ วัว ปลา
ดังนั้นก็กินแม่มให้หมดโลกเลยละกัน
ชะมด ตัวนิ่ม เสือ ตับห่าน ดีหมี ตีนหมี จู๋เสือ รังนก หูฉลาม ฯลฯ
ตรรกะแบบนี้มันใช่เหรอคะ???
แทนที่จะคิดว่า ไหนๆก็บาปแล้ว เอาบาปเท่าที่จำเป็นละกันวะ
เพื่อความอยู่รอด
(ตามที่พระพุทธเจ้าสอนว่ากินเนื้อสัตว์เพื่ออยู่รอดนั้นกินได้)
ถ้าทุกคนคิดว่าเกิดเป็นมนุษย์แล้วมีสิทธิเบียดเบียนสัตว์ทั้งหมดบนโลกใบนี้
โลกใบนี้ก็คงมีแต่สิ่งสกปรกโสโครกแหละค่ะ เพราะมีแต่มนุษย์เหลืออยู่
(ซึ่งทุกวันนี้ ก็เริ่มเน่าแล้วนะโลกของเราน่ะ)
.
ซื้อรังนกนางแอ่นให้แม่ทานวันแม่กันเถอะ...รังแกแม่เขาเพื่อแม่เรา บูชายันต์ความกตัญญูของคนด้วยอาหารบาปกันเถอะ
เขาเก็บรังนก หลังจากลูกนกโต บินออกจากรังได้แล้ว 
