|
เราไปมา 3 เมือง ฮานอย-เว้-ฮอยอัน นะคะ
3 เรื่องที่โดนโกงจากเวียดนาม (แบบที่รู้ตัวนะ ไอ้ที่ไม่รู้ตัวก็เลยไม่รู้จะเล่ายังไง :P) - ร้าน Pho 24 (ฮานอย) : คิดเงินผ้าเย็น ... ก็นึกว่าฟรีแบบบ้านเรา (2,000 ดอง/ห่อ = 3 บาท) - ซื้อชามะนาวในร้านอาหาร (ฮานอย) : ตอนสั่งเดินไปที่ตู้เย็น ชี้ขวดชาในตู้ ถาม How much ? He ตอบว่า 15,000 ดอง ตอนคิดเงินกลายเป็นขวดละ 20,000 ดอง He บอกว่าราคาที่บอกคือไม่แช่เย็น ... ก้อเห็นๆ อยู่ว่าชี้ถามราคาขวดในตู้เย็น =*= - ซื้อของ (ฮานอย) : เราจะใช้เงินดองให้หมดก่อนกลับไทย เลยแวะซื้อของ แต่เงินดองไม่พอ เลยบอกคนขายขอจ่ายส่วนต่างเป็นเงิน USD แต่เศษ USD ไม่พออีก ... ระหว่างที่เราคุยขอยืมตังค์เพื่อนอีก 2 USD คนขายดันฟังภาษาไทยออก บอกว่า "2 USD เท่ากับ 70 บาท" ... จ่ายไปเสร็จเพิ่งรู้ตัว เท่ากับ 60 บาทไทยนี่หว่า ... เหตุเกิดเพราะแปลงหน่วยเงินไม่ทันพ่อค้านี่แหละ สรุปคือซื้อของร้านเดียว จ่ายมันทั้งเงิน ดอง + USD + บาท โกรธตัวเองที่โดนหลอกด้วยภาษาไทยนี่แหละ วุ๊ย =*= สิริแล้วโดนไม่มาก ทั้ง 3 รายการนี้รวมๆ แล้วประมาณ 20 บาท ... ถือว่าไม่เยอะ รอดตัวววว :P
เรื่องประทับใจที่เวียดนาม ... แต่มันก็มีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นเยอะนะคะ ส่วนมากเป็นผู้คนที่ได้เจอ ช่วยเหลือดีมากๆ - นั่งเครื่องบินขาไป เจอสาวเวียดนั่งข้างๆ พูดไทยได้นิดหน่อย แต่หลักๆ ดำน้ำภาษาอังกฤษกัน ช่วยบอกวิธีนั่งรถเข้าเมือง + แนะนำสถานที่ท่องเที่ยว + train ภาษาเวียดก่อนเหยียบแผ่นดิน กลัวสำเนียงไม่ได้ 555 :P - ตอนนั่งรถเมล์จากสนามบิน Noibai เข้าตัวเมือง เกือบลงผิดป้าย แต่ได้น้อง "Nam" สาวเวียดบอกป้ายให้ นั่งไปคุยกันไปตลอดทาง (อ่านข้อมูลจาก net ก่อนไป เขาว่าถ้ารถข้ามสะพานให้ลง แต่ไม่เห็นมีใครบอกว่ามันต้องผ่าน 2 สะพาน T^T) - ที่เมือง Hue เราไปเช่าห้องพักที่หนึ่งตามคำแนะนำของป้าที่ขายตั๋วรถบัสให้ แกบอกว่าสามี-ภรรยาที่เป็นเจ้าของนิสัยดีมาก ห้องไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ราคาถูกและใกล้บริษัทรถทัวร์ที่จะต้องต่อไปอีกเมือง และพักแค่ 1 คืน เลย ok + ซื้อทัวร์ขี่มอไซด์เที่ยวรอบเมืองกับเขาด้วย แต่ตามหลักการของเราที่พยายามจ่ายทุกอย่างหลังใช้บริการอย่างเท่านั้น เลยบอกว่าไม่มีตังค์ เดี๋ยวไปเบิกแล้วให้พรุ่งนี้ เขาก็ตกลง ... วันรุ่งขึ้น เขาก็พาไปเที่ยว แต่บางสถานที่ก็ต้องเสียค่าเข้า เขาก็มีน้ำใจถามว่าเงินพอไหม "ยืมตังค์เขาก่อนได้นะ" ... โค ตะ ระ ประทับใจเลย ... ตอนเที่ยวเสร็จ เราอยากไปตลาด เขาขอตัวแวะไปดูรร.ก่อน เสร็จแล้วให้โทรหา จะมารับ แต่เราบอกว่าไม่มีโทรศัพท์ เขาก็บอกว่า "เอามือถือเขาไว้ใช้ก่อนได้" เสร็จแล้วให้โทรหาละกัน ... สรุปเราไม่ได้ยืม บอกว่าเดี๋ยวเดินกลับเอาละกัน ไม่ไกล ... แถมท้ายสุดพาไปแลกตังค์ที่ร้านทองซึ่งจะได้ rate ดี + แนะนำว่าแลกที่นี่ดีสุดแล้ว เข้าฮานอย rate ไม่ดีขนาดนี้นะ ... คนนี้มีน้ำใจจริงๆ จบทริปก็เลย tip ให้ไป 30 บาท + ให้เหรียญ 10 ไทยเป็นที่ระลึก เราก็บอกว่าเนี่ย My king เขาบอกว่า I know - I know. ก่อนออกจากที่พักยังเห็นเขาดูเหรียญพลิกไปพลิกมาอยู่เลย 555 - จะนั่งรถเมล์ในฮานอยไปเที่ยวแถว HCM complex ขึ้นผิดคันจ้าาา (เขาว่ารถเมล์สายเดียวกัน เบอร์เดียวกัน แต่มันจะไปคนละที่ได้นะ ... แล้วทำไมไม่แยกเบอร์ไปเลยฟระ) อันนี้ก็ได้สาวเวียดช่วย บอกว่าจะไปทางเดียวกันตามมาเลย แถม train วิธีขึ้นรถกลับให้ด้วย >>> พอนั่งรถเมล์ขากลับ ขึ้นถูกป้าย แต่ก็ไม่รู้ต้องลงที่ไหนอีกจ้าาา ได้สาวเวียดเด็กมหาลัยช่วยอัญเชิญลงให้อีก เพราะคุยแล้ว ป้ายเดียวกัน .... รอดได้เพราะทุกคนจริงๆ ป.ล. จริงๆ มีอีก แต่ก็ประมาณนี้ คนเวียดที่เป็นคนทั่วๆ ไม่ใช่คนค้าขายก็มีน้ำใจนะคะ :D
แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 55 16:11:04
แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 55 13:26:07
จากคุณ |
:
อย่าลืมใส่ใจระหว่างทางของชีวิต
|
เขียนเมื่อ |
:
2 ต.ค. 55 13:16:24
|
|
|
|
|