นึกถึงตอนที่ตัวเองไปฝรั่งเศสปีที่แล้ว แม้จะไม่ใช่การไปยุโรปครั้งแรก แต่ก็เป็นครั้งแรกที่เดินทางคนเดียว(แม้จะไปเจอเพื่อนที่โน่นก็เถอะ) เตรียมเอง ทำเองทุกอย่าง ตื่นเต้นมันทุกstep ว่างไม่ได้ต้องเข้ามานั่งอ่านข้อมูลจากเพื่อนๆที่ไปมาแล้ว ตอนที่ไปไม่ได้บอกใครเลย แม้แต่ที่บ้านก็รู้ก่อนเราไปแค่อาทิตย์เดียว ยิ่งเพื่อนๆนี่เห็นรูปที่เราอัพลงเฟสถึงได้รู้ว่ามันไปแล้ว >,<
เราใช้เวลาเก็บเงินประมาณ5-6เดือน ตัดค่าใช้จ่ายทุกอย่างที่ไม่จำเป็น ปกติshoppingบ่อยมาก ครั้งนั้นพอตั้งใจแน่วแน่ก็ตัดใจเลยค่ะ นึกถึงความสุขเวลาเดินเที่ยวเมืองในฝันมากกว่าชื่นชมของที่ตัวเองshopping มาแต่ไม่ค่อยได้ใช้ ความรู้สึกต่างกันเยอะเลย แหะๆ
ตอนนั้นที่ไปเนื่องจากอ่านข้อมูลมาเยอะ จึงเกิดอาการงงและผิดแผนไปหลายอย่าง ใจคิดแต่ว่าวีซ่าจะผ่านมั้ยจึงวางแผนเที่ยวแค่หลวมๆ ไม่อยากผิดหว้ง แต่พอวีซ่าผ่านวันศุกร์เช้า เราซื้อตั๋ววันเสาร์และเดินทางอังคารเลย แม้จะได้ตั๋วราคาโปรของการบินไทย แต่คิดว่าถ้าเราวางแผนดีกว่านี้ น่าจะหาตั๋วที่ถูกกว่านั้นได้อีก >,<
เขียนมาซะยาวเลย จริงๆแค่อยากจะบอกว่า ฝันที่จะไปเที่ยวไม่ว่าจะเป็นที่ไหนก็ตาม ถ้าหากเรามีความมุ่งมั่นและพยายามจริงๆ ยังไงก็ต้องไปได้ เรานั่งดูรูป อ่านรีวิว กระตุ้นตัวเองไปเรื่อยๆ ความกลัว กังวลมันจะค่อยๆหายไปเอง ที่เหลือก็แค่วางแผน และทำตามแผน หลังจากจบทริปนั้น (เราไป4ที่ บราทิสลาวา ฮังการี เชค ฝรั่งเศส) เจอเรื่องขลุกขลัก ปัญหามากมาย ทั้งไม่มีที่พัก เที่ยวไม่ครบ หลงทาง แต่สุดท้าย พอย้อนกลับไปดู มันก็เป็นความประทับใจและภูมิใจมากๆที่ในที่สุดเราก็ตามฝันได้ เป็นความรู้สึกที่ยากที่จะเข้าใจแต่คิดว่าหลายๆคนในนี้ก็คงจะเคยเป็นเหมือนกัน อิอิ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ ยุโรป ใกล้แค่นี้เอง ส่วนตัวตอนนี้นั่งดูแต่รูปเก่าๆหวังว่าปีหน้าจะได้กลับไปอีก แม้ว่าตอนนี้ภาระการงานและการเงินจะหนักมาก แต่ไม่รู้ทำไม ยอมจ่ายได้ทุกทีถ้าเป็นเรื่องเที่ยว แหะๆๆ