PANTIP.COM : E12897235 [ขอคำแนะนำ] โปรแกรมขับรถเที่ยวลาว [ท่องเที่ยวต่างประเทศ]

ความคิดเห็นที่ 11

ส่วนที่ไม่ทราบก็ไม่ขอแนะนำนะครับ
เอาเป็นว่าระวังเรื่องเวลาในการข้ามด่านที่ท่าลี่ไว้ด้วยครับ
เผื่อเวลามากกว่าที่กะไว้ซักหน่อยก็จะดี

เส้นทางสู่หลวงพระบางยังไม่ดีนัก
แต่ก็ไม่อันตรายมาก
สิ่งที่คุณควรท่องเอาไว้คือ
อย่าปล่อยเอาตัวเองให้เข้าไปใกล้ความเสี่ยงต่างๆ
ขับรถอย่าเร็ว อย่าคะนอง เคารพคนในท้องถิ่น

ปัญหาต่างๆในลาวไม่ได้เกิดง่าย
แต่หากเกิดแล้ว ไม่ง่ายที่จะตกลงกันได้ด้วยดี
เอกสารควรต้องครบ และปฏิบัติตัวตามกฏอย่างดี

ผมแนะนำก่อนว่า การเดินทางในเส้นทางที่ยังไม่ใช่เส้นทางท่องเที่ยว
ควรเตรียมตัวให้พร้อมทุกอย่างทั้งสภาพคน สภาพรถ และคำศัพท์ท้องถิ่นที่สำคัญ
ในกรณีที่เกิดเหตุไม่คาดคิด จะได้เข้าใจกันได้ง่าย
ควรเตรียมเงินให้เกินกว่างบท่องเที่ยวไว้พอประมาณ เผื่อต้องใช้ในการแก้ปัญหา

ลาวไม่ได้อันตรายแต่การเตรียมตัวไว้บ้าง จะทำให้ปลอดภัยจากการเที่ยวไม่สนุก
ผมยกตัวอย่างง่ายๆ เช่น บางท่านเข้ามาในลาวโดยไม่ได้ตรวจสอบเวลาที่เหลือของอายุหนังสือเดินทางของตัวเอง
เมื่อมาถึงแล้วเจ้าหน้าที่ตรวจสอบพบว่าเหลือไม่ถึงหกเดือน จะถูกปรับในอัตราที่คาดไม่ถึง

หรือบางท่านนำงบท่องเที่ยวมาพอดี เกิดเหตุไม่คาดคิดเช่น เมื่อซักหลายเดือนก่อนมีคนไทยวัยรุ่น 2 คนมาเช่าจักรยานจากร้านให้เช่าเพื่อขี่เล่นในเมือง
จอดทิ้งไว้เพื่อไปถ่ายรูป เหลียวมาอีกครั้ง หายไปหมดทั้งสองคัน
ถูกร้านเรียกค่าเสียหายในอัตราที่สูง ทำให้เงินไม่พอจ่ายค่าที่พัก ต้องกลับก่อนกำหนดแผนเดิมเป็นต้น

สิ่งที่ต้องคำนึงอีกเรื่องคือ เมื่อท่านนำรถเข้ามาใน สปป.ลาว ที่พักที่ท่านเลือกควรเป็นที่พักที่มีสถานที่จอดรถที่ปลอดภัย
ท่านมีกำหนดที่จะพักที่หลวงพระบางสองคืน
คนไทยที่เคยมาเยี่ยมที่หลวงพระบางมักให้คำแนะนำสำหรับท่านที่ต้องการประหยัดค่าที่พัก ให้เข้าพักในซอยย่านหัวเซียง
ที่คนไทยบางท่านเรียกว่าซอยข้างโจมาบ้าง ซอยวุฒิศักดิ์บ้าง ซอยไปรษณีย์บ้าง
แต่ผมจะแนะนำว่า ในเมื่อท่านมีพาหนะส่วนตัวเข้ามา
ท่านสามารถหาที่พักนอกเมืองที่น่าประทับใจในราคาไม่แพงได้ง่ายๆ

เมืองหลวงพระบางเล็กมากครับ แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกคนที่มาจะเห็นภาพทุกอย่างได้ทั่วถึง
ง่ายที่จะเดินทาง แต่ไม่ง่ายที่จะมองเห็นภาพจริงๆของวิถีเมือง

ที่พักนอกเมืองที่น่าประทับใจลองไปดูทางนี้ครับ
เมื่อท่านขับออกนอกเมืองไปยังทิศใต้ ไปทางที่จะไปโรงแรมวิลล่าสันติ
ตรงนั้นคนลาวเรียกว่า บ้านนาเดือย
ใช้เวลาขับประมาณไม่เกินห้านาที จะผ่านวิลล่าสันติทางขวา
เลยไปนิดจะพบสามแยก ซ้ายจะไปทะลุเส้นทางลงไปเวียงจันทน์
ให้เลี้ยวขวาไปนิดนึงครับ จะพบที่พักราคาถูกมาก ที่เหมือนนอนอยู่ในรีสอร์หรูกลางป่า
หน้าเป็นบึงน้ำ หลังเป็นเขาและต้นไม้ใหญ่
เจ้าของเป็นฝรั่ง หาไม่ยากครับแต่ไม่ขอบอกชื่อ

ในเมืองหลวงพระบาง ควรให้เวลากับเมืองให้มากหน่อยครับ
ยิ่งท่านมีรถมาได้เปรียบคนอื่นมาก ท่านอาจให้เวลานอกเมืองบ้างนอกเหนือจากที่ที่คนทั่วไปจะไป
ลองพยายามหาทางไปเห็นหมู่บ้านอีกฝั่งของแม่น้ำคาน
หรือลองไปดูเมืองจอมเพชรอีกฝั่งของน้ำโขง
หรือขึ้นเหนือไปทานอาหารปลาสดที่โคกจอง
ท่านทำได้ทั้งนั้นครับ
อย่าจำกัดตัวเองอยู่แค่ตาดกวงสีกับถ้ำติ่ง

อาหารในเมืองก็เช่นกัน
อย่าลืมหาทานข้าวเปียกเส้น อาจง่ายที่จะหานะครับ
แต่ไม่ง่ายที่จะทราบร้านอร่อย
ให้ท่านวิ่งตามถนนพูว่าวไปจนสุดจนเจอแยกปั๊มน้ำมัน
ให้เลี้ยวซ้าย จะเป็นบ้านนาเวียงคำ
ติดกับร้านเค้กท้องถิ่นชื่อต้นเตย จะเป็นร้านข้าวเปียกอร่อยชื่อ ร้านเอื้อยแอ้ด
เบเกอรี่ที่ใครๆก็พูดถึงแต่โจมา ท่านลองทานเค้กเนยสดที่ต้นเตยดู

ร้านเฝอที่อร่อยมีสองร้านครับ
ที่ถนนพูว่าวมีร้านชื่อเอื้อยหนอม ขายตอนกลางวันไปจนบ่าย
หรือลองไปทานหลังตลาดโพสีก็ใช้ได้ ขายตอนเช้า

อาหารที่ควรลองตอนบ่ายคือร้านปิ้งเป็ดผามไชย
ร้านนี้ตั้งอยู่ตรงสบคานสุดถนนเลียบแม่น้ำคาน
เปิดตอนบ่ายสามไปเรื่อย
อย่าพลาดที่จะทานปิ้งเป็ด และเลือดแปง
เลือดแปงเป็นการเอาเครื่องในเป็ดมาคั่วกับเครื่องเทศแล้วราดเลือดเป็ดสดๆ
แน่นอนครับผมเองก็ไม่กล้าทาน แต่ถ้าบอกให้เอาเลือดเป็ดไปทำให้สุก ก็จะอร่อยอย่าบอกใคร

ช่วงเย็นๆจะมีร้านอาหารที่ภรรยาท่านจะต้องชอบแน่นอน
เลยร้านปิ้งเป็ดไปเรื่อยๆจะพบวัดเชียงทอง และจากถนนเลียบน้ำคานจะกลายเป็นถนนเลียบน้ำโขงโดยอัตโนมัติ
มองทางซ้ายจะพบอาคารโคโลเนียล เป็นที่พักชื่อ เลอกาลาว ตรงข้ามถนนจะเป็นน้ำโขงที่ริมน้ำจะเห็นเด็กสาวขายอาหารชนิดนึงคล้ายส้มตำ แต่สั่งเค้าว่าตำหมี่ รับประกันได้ว่าภรรยาท่านต้องสั่งเป็นจานที่สอง

อาหารเช้าที่คนหลสงพระบางทานจะเป็นพวก แหนมเหลือง แหนมขาว หรือไม่ก็ข้าวปุ้น
ร้านข้าวปุ้นที่อร่อยที่จะแนะนำได้คือ ข้าวปุ้นร้านนึง ร้านอยู่ริมถนนเส้นกลางเมืองเยื้องๆโรงเรียนประถม
ร้านนี้จะทำข้าวปุ้นราดน้ำแกงสลับวันกัน บางวันขายข้าวปุ้นน้ำพริก บางวันขายข้าวปุ้นน้ำปลา บางวันขายข้าวปุ้นน้ำแจ่ว บางวันก็ขายข้าวปุ้นน้ำผง แล้วแต่วัน แต่ผมบอกเลยว่าข้าวปุ้นน้ำพริกอร่อยสุด แต่ถ้าแม่ค้าไม่ทำในวันนั้น
ให้ท่านขับรถไปที่บ้านวัดธาตุ เอาง่ายๆขับไปทางศาลาว่าการเมือง เมื่อพบเดินธาตุให้เลี้ยวซ้าย
เพื่อที่จะตรงไปบ้านมะโน จะเห็นร้านอยู่ทางซ้าย

ข้าวปุ้นน้ำพริกเป็นเส้นขนมจีน ราดน้ำแกงกะทิ ใส่เครื่องในหมูเช่นตับหรือกระเพาะ แล้วแต่จะเลือก ห้ามพลาดครับ
ที่อยากให้ลองอีกอย่างคือ ท่านลองขับรถเล่นขึ้นเหนือไปซักสามสิบกิโล ตามเส้นทางไปบ้านปากอู
พอเลยมหาวิทยาลัยไปนิด จะพบกับบ้านผาโอ ให้เตรียมตัว
ทางซ้ายมือท่านจะเป็นแม่น้ำโขง เลยผาโอไปนิดจะเป็นบ้านโคกจอง
มีร้านอาหารริมน้ำโขงเรียงรายไปหมด
ลองเข้าร้านที่มีแจ่วขี้ปลา ถามเอานะครับไม่ยาก

ผมจะพยายามไม่เขียนชื่อกับทุกธุรกิจในหลวงพระบาง
ผมไม่อยากถูกมองว่าเป็นการโฆษณา ผมบอกชื่อร้านนึง อีกร้านนึงก็จะงอน
และผมเองก็ไม่อยากให้มันเป็นปรากฏการณ์ที่ทำให้ร้านไหนมาเคืองผม

เมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว กลุ่มคนไทยเข้ามาในหลวงพระบาง
แล้วนั่งพักที่ร้านกาแฟเล็กๆริมแม่น้ำโขง พูดคุยกับเจ้าของร้านที่ใจดี
ตั้งชื่อร้านให้เค้าซะด้วยว่า ร้านประชานิยม เอารีวิวลงในเน็ต
ทุกวันนี้ร้านนี้ขายดีเป็นบ้า แต่ถ้าใครมาแล้วจะเห็นว่ามีแต่คนไทยที่มาทานที่นี่
กับฝรั่งไม่กี่คนที่เห็นคนมารุมแล้วมาทานตาม

ในความป็นจริงร้านกาแฟนี้ก็มีรสชาดเหมือนร้านทั่วไปอื่น
ซื้อผงกาแฟคั่วบดจากตลาดเดียวกับร้านอื่น
ไม่ใช่ไม่อร่อย แต่แค่ไม่แตกต่าง
ปรากฏการณ์นี้ทำให้ร้านกาแฟอื่นค่อนข้างเคืองๆคนไทยกลุ่มแรกนิดหน่อย
ผมจึงไม่อยากให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นอีก

ท่านควรเผื่อเวลาในการออกจากหลวงพระบางเข้าสู่วังเวียงให้ดี
ปกติผมขับเองประมาณ 5-6 ชั่วโมง
เส้นทางผ่านเหวบ้าง ถนนแคบบ้าง บ้านเรือนปลูกติดถนนบ้าง
มีโค้งแบบมาถึงแล้วจะเอ๋สองสามโค้ง
ถ้าท่านไม่คุ้นและต้องใช้ความระมัดระวัง อาจต้องใช้เวลามากกว่านั้น

ดังนั้นเผื่อเวลาที่จะถึงจุดหมายให้ดี จองที่พักไว้ก่อนเนิ่นๆ
เห็นมาเยอะแล้วครับกับมาเอาดาบหน้าแล้วไม่มีที่พัก
หรือต้องทนนอนในที่พักที่ไม่ชอบเอาซะเลย

เส้นทางวังเวียงไปเวียงจันทน์ขับง่าย ไม่ค่อยมีเขา ใช้เวลาไม่มากครับ
ถึงเวียงจันทน์แล้ว อะไรก็ง่ายไปหมดครับ คงไม่ต้องแนะนำอะไร

แค่ตอนออกจากลาวข้ามสะพาน อย่าซื้อของดิวตี้ฟรีไปมากนัก
ด่านไทยช่วงหลังตรวจเข้างวด
พวกโทรศัพท์จีน หรือเหล้าบุหรี่เกินกำหนดของสิทธิ์จะทำให้ท่านเดือดร้อนครับ

สุดท้ายต้องจำไว้นิดนะครับ
คนลาวใจน้อย ถ้าท่านเคารพเค้า
เป็นมิตรและให้เกียรติเค้า
คนลาวจะรักท่านและจำท่านเป็นเพื่อน
แต่ถ้าท่านปรายสายตาเหยียดหยามให้เค้าเห็นแม้แต่นิดเดียว
หรือเผลอปล่อยคำพูดที่ไม่สมควร
ท่านจะพลาดโอกาสของความเป็นมิตรได้ง่ายครับ

ขับรถระวัง อย่าเสี่ยงกับทุกเรื่อง
คุยกับทุกคนด้วยความเคารพ แต่ไม่จำเป็นต้องนอบน้อม
ยิ้มๆ อย่าแข็งกร้าว เรียกผู้ชายทุกคนว่าอ้าย เรียกผู้หญิงทุกคนว่าเอื้อย
แล้วท่านจะมีทริปที่สวยงามแน่นอนครับ เชื่อผม

จากคุณ : คนพื้นที่

เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 55 12:47:59 A:115.87.45.51 X: TicketID:198023

ความคิดเห็นที่ 23

จักรยานอย่าเอาเลยครับ วุ่นวายเปลืองที่เก็บสัมภาระอื่น และไม่แน่ใจว่าจะเจอข้อหาแปลกๆจากเจ้าหน้าที่ลาวหรือไม่
ที่สำคัญเมืองนี้แปลกครับ มันเคยเกิดปัญหาเรื่องวิ่งราวทรัพย์นักท่องเที่ยวที่เอากระเป๋าสะพายวางไว้ในตะกร้าจักรยานบ่อยๆ
ทางเมืองเค้าก็เลยแก้ปัญหาแบบชาญฉลาดโดย มีกฏว่าจักรยานทุกคันห้ามมีตะกร้าหรือหากมีตะกร้าต้องมีตะแกรงปิด ผมเกรงว่าถ้าท่านนำจักรยานมาด้วยจะวุ่นวายซะปล่าวๆครับ
ที่หลวงพระบางมีจักรยานให้เช่าราคาไม่แพงครับ ไม่กี่สิบบาท/วัน/คัน บางที่พักมีจักรยานให้แขกที่พักใช้ฟรีด้วยครับ ข้อสำคัญที่สุดในการใช้จักรยานคือ จำเป็นต้องล็อคทุกครั้งที่จอด ควรล็อคติดกันหลายๆคันหรือล็อคไว้กับเสาหรือต้นไม้ ไม่งั้นมีโอกาสหายได้ครับ ที่นี่มีแก๊งค์ขโมยรถจักรยานมากมาย โดยเฉพาะจุดที่นักท่องเที่ยวอยู่เยอะ เช่นย่านบ้านเจ๊กหรือริมน้ำคานมีรายงานปัญหานี้บ่อยครั้งมากครับ
ที่ตีนพูสีฝั่งพระราชวังเดิม มีวัดโบราณอยู่วัดหนึ่ง คนหลวงพระบางเรียกว่าวัดนางเหลียว เป็นวัดที่สร้างโดยเจ้าพระยาสุรศักดิ์มนตรี เมื่อครั้งไทยยกทัพเข้าสู่หลวงพระบางครับ ควรหาโอกาสเข้าชม ประวัติศาสตร์ในเมืองหลวงพระบางตอนหนึ่งซึ่งไม่มีทางที่คนลาวจะพูดถึงก็คือ
เมื่อครั้งจีนฮ่อออกอาละวาดปล้นประชาชนในละแวกนี้ ฝรั่งเศสปกครองเวียดนาม ไทยปกครองล้านช้าง เมื่อจีนฮ่อปล้นในแดนเวียดนามทหารฝรั่งเศสออกตามล่า จีนฮ่อก็หนีมาอยู่ในเขตปกครองของสยาม เมื่อปล้นในเขตสยามทหารไทยตามล่า โจรก็หนีไปหลบในเขตปกครองของฝรั่งเศส เป็นอย่างนี้อยู่บ่อยครั้ง
สุดท้ายสยามและฝรั่งเศสมีข้อตกลงที่จะบีบล้อมกองโจรจากทางซ้ายและขวา โดยนัดหมายให้ทั้งสองกองทัพมาพบกันที่หลวงพระบาง สุดท้ายปราบกองโจรสำเร็จ กองทัพไทยสร้างถนนเส้นกลางเมืองไว้เป็นอนุสรณ์และสร้างวัดดังกล่าวเพื่ออุทิศให้ผู้เสียชีวิตครั้งนั้น แต่นั่นแหละครับ เรื่องนี้ก็เป็นต้นเหตุให้เสียดินแดน หลังจากปราบโจรสำเร็จกองทัพฝรั่งเศสหาเหตุไม่ยกกองทัพกลับเขตปกครองของตน และก็มาเชื่อมต่อกับเหตุการณ์การเสียดินแดนแบบที่เราเคยเรียนตอนเด็กแหละครับ

หากท่านกำลังศึกษาประวัติศาสตร์ สิ่งหนึ่งที่ท่านต้องรับทราบไว้ก็คือ ประวัติศาสตร์สอนให้คนรักชาติ รักบรรพบุรุษ รักเผ่าพันธุ์ ดังนั้นในเหตุการณ์เดียวกันที่มีกรณีพิพาทระหว่างกัน ลูกหลานของชาติไหนก็จะถูกสอนในมุมมองที่ต่างกัน การพูดคุยเรื่องประวัติศาสตร์กับคนลาว จะเป็นเหตุให้มีความขัดแย้งกันซะปล่าวๆ ควรงดเว้นการพูดคุยกันในเรื่องนี้ครับ

คนลาวไม่ชอบคนไทยนัก อาจจะด้วยความอิจฉา อาจจะด้วยความหมั่นไส้ อาจจะรู้สึกว่าถูกดูถูกตลอดเวลา แต่จริงๆมันเกิดจากการไม่เข้าใจกัน ต่างคนต่างเก่ง ดังนั้นหากท่านแสดงความเป็นมิตร ให้เกียรติคนลาว ด้วยทั้งคำพูดหรือการกระทำ ท่านจะตกใจที่ท่านจะได้หัวใจจากคนลาวทันที

ประวัติศาสตร์ในยุคอยุธยา ธนบุรี รัตนโกสินทร์ ไม่ได้อยู่ในใจคนลาวมากเท่าประวัติศาสตร์ในยุคสงครามเย็น คนลาวยุคปัจจุบันยังจำได้กับภาพที่ไทยยอมให้อเมริกาใช้สนามบินอุดรฯ ในการส่งกองทัพเข้ามาทิ้งระเบิดในลาวแล้วปู่ย่าตายายพ่อแม่ เค้าต้องตายหรือพิการ ซึ่งมันยังเป็นภาพจำของคนยุคนี้

มีเอกสารการทูตที่เขียนเตือนนักท่องเที่ยวไทยว่าควรหลีกเลี่ยงคำว่าบ้านพี่เมืองน้อง ให้ใช้คำว่าบ้านใกล้เรือนเคียงแทน ผมเคยถามท่านทูตว่า เมื่อไหร่ความขุ่นเคืองนี้จะหายไป ท่านทูตตอบว่า น่าจะประมาณสามเจนเนอเรชั่น

ท่านต้องทำความเข้าใจว่าอาณาจักรล้านช้างในยุคที่มีกษัตริย์ปกครอง เป็นคนละประเทศกับลาวในยุค สปป.ลาว
สมัยสุโขทัยล้านช้าง ล้านนา และสุโขทัย รักใคร่กลมเกลียวกันดี ในยุคอยุธยาตอนต้นก็ยังเป็นเมืองที่ช่วยเหลือเกื้อกูลในการต่อสู้กับพม่า ต่อมาในยุคที่พม่าอ่อนแรงสยามก็เริ่มรังแกล้านช้าง

ในยุคอยุธยาหลวงพระบางเป็นเมืองหลวงของล้านช้าง หลวงพระบางเริ่มแรกมีชื่อเรียกว่า เมืองซัว เป็นคำที่เรียกคำว่า ชวา ในสำเนียงแบบท้องถิ่น ประวัติศาสตร์หลวงพระบางบางเล่มอ้างว่า คนหลวงพระบางมีเชื้อสายบรรพบุรุษที่ยกทัพมาจากเกาะชวา เพื่อมาปกครองกัมพูชา และส่วนหนึ่งขึ้นมาตั้งรกรากที่นี่ ต่อมามีการขยายตัวเมืองออกไปรอบนอก เป็นเมืองเล็กเมืองน้อยรอบๆซัว ตั้งชื่อเมืองตามความสำคัญ เป็นเชียงต่างๆ ซึ่งปัจจุบันก็ยังใช้ชื่อนี้อยู่ เช่นเชียงเงิน(เมืองที่ท่านต้องขับรถผ่าน) เชียงล้อม(อันนี้ก็ต้องผ่าน) เชียงแก้ว เชียงเหล็ก หลังจากนั้นก็เลยเปลี่ยนชื่อจากเมืองซัวมาเป็นเมืองเชียงทอง
ต่อมากษัตริย์เมืองเชียงทองแต่งงานกับลูกสาวพระเจ้ากรุงกัมพูชา ได้รับพระพุทธรูปทองคำปางห้ามสมุทรศิลปขอมเป็นของขวัญงานแต่งงาน ตั้งชื่อพระพุทธรูปองค์นี้ว่าพระบาง เมืองเชียงทองจึงเปลี่ยนชื่อมาเป็นเมืองหลวงพระบาง

ตัดภาพมาในดินแดนล้านช้างยุคเดียวกับสมัยอยุธยาตอนกลาง ซึ่งมีเมืองเชียงใหม่เป็นเมืองหลวง เจ้าครองนครเชียงใหม่เก็บรักษาพระพุทธสำคัญไว้สององค์ เป็นพระประจำองค์ของเจ้าเชียงใหม่ องค์หนึ่งเป็นพระพุทธรูปแกะจากหินหยกสีเขียว เรียกว่าพระแก้วมรกต อีกองค์เป็นพระพุทธรูปทองคำไม่ทราบชื่อเรียก
ต่อมาพระพุทธรูปทองคำได้สูญหายไป เจ้าเชียงใหม่ส่งคนออกตามหาทั่วทุกทิศ สุดท้ายมีรายงานมาว่าพบพระอยู่ที่เมืองหลวงพระบาง เจ้าเชียงใหม่ส่งทหารออกมาที่หลวงพระบางเพื่อนำพระกลับคืน พระทองคำองค์นั้นในขณะนั้นเก็บรักษาไว้ที่วัดมโนรมณ์ ทหารเชียงใหม่ทำการลักพระเพื่อนำกลับสู่เชียงใหม่แต่สุดท้ายถูกทหารของหลวงพระบางจับได้
เจ้าหลวงพระบางสอบสวนถึงเหตุที่มาลักพระ ทหารเชียงใหม่อ้างเรื่องพระที่ถูกลักมาก่อน เจ้าหลวงพระบางแจ้งว่าพระทองคำองค์นี้อยู่ที่หลวงพระบางมานานแล้วแถมยังมีพระคู่แฝดที่เหมือนกันมากอีกองค์อยู่ที่วัดวิชุนราชด้วย แล้วให้คนไปนำมาแสดงเป็นหลักฐาน ทหารเชียงใหม่นำเรื่องกลับไปแจ้งเจ้าเชียงใหม่ถึงเรื่องเข้าใจผิดครั้งนี้
เจ้าเชียงใหม่เมื่อทราบเรื่องจึงแสดงความขอโทษด้วยการยกบุตรสาวให้เป็นชายาของเจ้าหลวงพระบาง เมื่อบุตรสาวเจ้าเชียงใหม่ใกล้คลอด จึงเดินทางกลับเมืองเชียงใหม่ ได้บุตรชาย ตั้งชื่อว่าพระไชยเชษฐาธิราช ซึ่งต่อมาได้ครองเมืองเชียงใหม่แทนพระเจ้าเชียงใหม่องค์เก่าที่เป็นตา
ต่อมาเจ้าไชยเชษฐาธิราชทราบข่าวการสิ้นพระชนม์ของเจ้าหลวงพระบาง จึงยกกองทหารเดินทางไปหลวงพระบางเพื่อเคารพศพพ่อ โดยนำพระพุทธรูปประจำองค์คือพระแก้วมรกตเดินทางไปด้วย เมื่อยกกองทัพออกไปขุนนางเชียงใหม่ที่ภักดีกับอาณาจักรพม่า ได้โอกาสยึดเมืองเชียงใหม่ให้พม่ากลับมาปกครอง เจ้าไชยเชษฐาธิราชไม่สามารถกลับเข้าเมืองเชียงใหม่ได้ จึงอยู่และปกครองเมืองหลวงพระบางต่อมา นี่คือเหตุให้พระแก้วมรกตตกไปอยู่ในดินแดนล้านช้าง

ต่อมาเมืองหลวงพระบางถูกรบกวนจากพม่าบ่อยครั้ง เจ้าไชยเชษฐาธิราชจึงตัดสินใจย้ายศูนย์กลางการปกครองลงมาทางใต้ ที่เมืองเวียงจันทน์ ตั้งชื่อเมืองว่า กรุงจันทบุรีศรีสัตตนาคณหุต แปลว่าเมืองแห่งดินแดนที่มีช้างล้านเชือก พระแก้วมรกตและพระบางจึงถูกอัญเชิญมาประดิษฐานที่เวียงจันทน์ด้วย โดยสร้างวิหารพระแก้วไว้ที่หน้าวัดสีสะเกด

เมื่อย้่ายเมืองหลวง จึงเป็นเหตุให้กลุ่มนักปกครองตั้งตัวเป็นเจ้าสร้างราชวงศ์หลวงพระบางขึ้นมาใหม่แทนราชวงศ์เดิมที่ย้ายไปครองเวียงจันทน์ ในยุคนั้นทางตอนใต้ของล้านช้างก็มีกลุ่มนักปกครองอีกกลุ่มสร้างราชวงศ์อีกราชวงศ์ขึ้นเช่นกันที่นครจำปาศักดิ์ เมืองล้านช้างในยุคนั้น จึงเป็นเมืองที่มีเจ้าครองนครสามราชวงศ์ ตราประจำแผ่นดินของล้านช้างในยุคที่มีเจ้ามหาชีวิตปกครอง จึงเป็นตราช้างสามเศียรมีฉัตรอยู่ด้านบน เรียกตัวเองว่าอาณาจักรล้านช้างร่มขาว อาณาจักรที่ปกครองโดยสามราชวงศ์ภายใต้ฉัตรเดียว

ต่อมาในยุคธนบุรี กองทัพสยามภายใต้การนำของเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกยกกองทัพเข้ารุกรานเวียงจันทน์ อัญเชิญพระแก้วรวมถึงพระบาง และเจ้าอนุวงศ์ลูกชายคนโตของเจ้าครองเวียงจันทน์มาเป็นองค์ประกัน(สูตรเดียวกับที่เจ้าพม่ายึดเอาพระนเรศวรเป็นองค์ประกัน) พระแก้วและพระบางถูกอัญเชิญไว้ที่วัดอรุณฯ

เมื่อเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกปราบดาภิเษก และย้ายเมืองหลวงมาเป็นกรุงเทพมหานคร ได้พระราชทานที่ดินให้ชุมชนชาวลาวที่ตามเสด็จเจ้าอนุวงศ์มาด้วย คือบริเวณเมืองหลวงเก่าฝั่งธนบุรีและในกรุงเทพฯบริเวณหลังกระทรวงกลาโหมปัจจุบัน ทรงเลี้ยงดูเจ้าอนุวงศ์เหมือนลูกเพื่อหวังจะให้กลับไปปกครองล้านช้างที่กลายเป็นเมืองขึ้นของสยามอีกครั้งแล้ว

เมื่อสิ้นรัชกาลที่หนึ่ง เจ้าอนุวงศ์ลงเรือหนีออกจากสยาม พระองค์เจ้าทับซึ่งต่อมาครองราชย์เป็นรัชกาลที่สาม พยายามส่งทหารติดตามตัวเจ้าอนุวงศ์ แต่ถูกทัดทานโดยพระพุทธเลิศหล้าฯรัชกาลที่สองว่า ถ้าเค้าอยากกลับบ้านก็ปล่อยเค้าไป
เจ้าอนุวงศ์หนีลงเรือจนไปขึ้นเรือที่เวียดนาม ได้รับความช่วยเหลือจากเจ้าครองเวียดนามจนกลับสู่เวียงจันทน์ ประกาศแข็งเมืองต่อสยาม

ในยุครัชกาลที่สามเจ้าอนุวงศ์กรีฑาทัพเข้าบุกสยาม โดยยกกองทัพมาจนถึงนครราชสีมา ซึ่งนั่นคือต้นเหตุให้เกิดประวัติศาสตร์ไทยเรื่องท้าวสุรนารี ที่สามารถต้านทานกองทัพเวียงจันทน์ไว้ได้จนกองทัพจากกรุงเทพฯตามไปต่อต้านไว้ทัน
เหตุการครั้งนี้ทำให้รัชกาลที่สามทรงพิโรธมาก และได้จัดกองทัพโจมตีเวียงจันทน์อีกครั้งโดยได้รับความร่วมมือในการโจมตีจากราชวงศ์หลวงพระบางอีกด้วย

ประวัติศาสตร์ในตอนนี้กล่าวว่ากองทัพสยามเข้าเผาทำลายกรุงเวียงจันทน์จนเหลือแต่กองไฟและผงดิน ศึกครั้งนั้นกองทัพสยามประหารเชื้อสายเจ้าเวียงจันทน์จนสิ้น ท่านสามารถเห็นหลักฐานการเผาทำลายครั้งนี้ได้จากซากพระพุทธรูปศิลปลาวกองไว้ที่วัดสีสะเกด นครเวียงจันทน์ในปัจจุบัน

เมื่อเสร็จศึก ล้านช้างกลับเข้าสู่เมืองประเทศราชของสยามอีกครั้ง และรางวัลในการช่วยเหลือสงครามของราชวงศ์หลวงพระบางคือสยามได้ยินยอมให้ราชวงศ์หลวงพระบางปกครองอาณาจักรล้านช้างแต่เพียงราชวงศ์เดียวภายใต้ความควบคุมของสยาม

ต่อมาในยุครัชกาลที่สี่ เกิดโรคระบาดขึ้นในกรุงเทพฯ โหรหลวงทำนายว่า เทวดาที่ปกป้ององค์พระแก้ว และเทวดาที่ปกป้ององค์พระบางไม่ถูกกัน หากพระสององค์นี้อยู่ร่วมกันในเมืองใด จะเกิดความวุ่นวาย รัชกาลที่สี่จึงทรงย้ายพระบางไปไว้ที่จังหวัดนครสวรรค์ซึ่งปัจจุบันนี้ยังมีตำบลหรืออำเภอจำไม่ค่อยถนัดชื่อพระบางอยู่ที่จังหวัดนี้ด้วย เหตุการณ์โรคระบาดยังเกิดขึ้นอีก ต่อมาสมเด็จพระจอมเกล้าฯจึงทรงยอมส่งคืนพระบางกลับสู่เมืองหลวงพระบางอีกครั้ง มาจนถึงปัจจุบัน

ราชวงศ์หลวงพระบางปกครองดินแดนล้านช้างต่อมาจนถึงยุคล่าอาณานิคมของตะวันตก แบบที่เราเรียนมาตอนเด็กแหละครับ สุดท้ายล้านช้างก็ตกไปอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศส มีกงสุลใหญ่ชื่อมองซิเออร์ปาวี ผมไม่ทราบว่าคนลาวปัจจุบันมองสยามเป็นยังไงและมองฝรั่งเศสเป็นยังไงนะครับ ทราบแต่ว่าเวลาชาวลาวเอ่ยถึงบุคคลสำคัญของไทย เค้าจะเรียกชื่อเฉยๆ แต่เวลาพูดถึงมองซิเออร์ปาวี เค้าจะเรียกว่า ท่านปาวี

เจ้าชีวิตหลวงพระบางปกครองภายใต้อำนาจของฝรั่งเศสมาจนถึงยุคสงครามเอเชียบูรพา กองทัพญี่ปุ่นเข้ารุกรานสยาม ภายหลังรัฐบาลสยามยินยอมร่วมสงครามกับญี่ปุ่น เมื่อญี่ปุ่นแผ่อำนาจในเอเชียอาคเนย์ ญี่ปุ่นขับไล่กองทัพฝรั่งเศสออกจากล้านช้าง
ส่งผลให้ล้านช้างกลับเข้าสู่การปกครองของสยามอีกครั้งในช่วงสั้นๆ หลังสงครามโลกครั้งที่สองญี่ปุ่นแพ้สงครามล้านช้างจึงตกอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสอีกครั้ง

ในยุคสงครามเย็นกองทัพประชาชนลาวที่ไม่พอใจการปกครองของราชวงศ์ที่นำพาชาติให้เป็นเมืองประเทศราชเสมอ จึงร่วมกับกลุ่มนิยมคอมมิวนิสต์เข้าทำการปฏิวัติชาติลาว สำเร็จทีละแขวงและเข้ายึดครองเมืองหลวงพระบางสำเร็จเป็นเมืองสุดท้าย โค่นล้มการปกครองโดยกษัตริย์และสถาปนารัฐลาวใหม่ ภายใต้การปกครองโดยพรรคคอมมิวนิสต์ลาวมีประธานประเทศเป็นประมุขของรัฐ และบริหารรัฐบาลโดยนายกรัฐมนตรี ตั้งชื่อประเทศว่าสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว หรือ สปป.ลาว
สังเกตุว่ามีคำว่าประชาธิปไตย เนื่องจากเปิดโอกาสให้ประชนมีสิทธิ์ในการเลือกตั้งผู้บริหารประเทศแต่รัฐธรรมนูญเปิดโอกาสให้มีพรรคคอมมิวนิสต์เข้าร่วมการสมัครรับเลือกตั้งด้วย และเป็นพรรคที่ชนะการเลือกตั้งตลอดมา

เมื่อครั้งเปลี่ยนแปลงการปกครอง นักคิด นักปราชญ์ ผู้มีการศึกษาได้ย้ายหนีการปกครองไปตามประเทศอื่นมากมาย เช่นไทย ออสเตรเลีย คานาดา อเมริกา ฝรั่งเศส เวลาผมคุยกับคนในระบอบเก่าที่ไม่ได้ย้ายหนีไปเทียบกับการคุยกับผู้มีอำนาจในระบอบใหม่ พบได้ว่าวิธีคิดแนวความคิด ลักษณะนิสัยต่างกันมาก คนในระบอบเก่าจะมีนิสัยคล้ายคนไทย บางครั้งรู้สึกว่าคุยกับปู่ย่าตายายของตัวเองด้วยซ้ำ แต่ปัจจุบันเมื่อสปป.ลาว พัฒนาประเทศตามแบบความสำเร็จของพรรคคอมมิวนิสต์จีนและเวียดนาม มีลักษณะเสรีทางการค้าและความคิดเพิ่มขึ้นมากมาย คนที่เคยหนีออกไปได้นำความรู้และเม็ดเงินกลับเข้ามาพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจในลาว ทำให้ประเทศนี้พัฒนาอย่างรวดเร็วมาก
คนลาวมีจำนวนคนรวยมากมายกว่าที่ท่านคาดถึง สังคมยังเป็นสังคมที่การหมุนเวียนของเงินยังอยู่ในกลุ่มชนชั้นสูง ท่านมาเวียงจันทน์ท่านจะไม่แปลกใจที่จะเห็นซุปเปอร์คาร์วิ่งกันขวักไขว่

ส่วนภาพความคิดที่คนลาวมีต่อคนไทยได้เปลี่ยนไปหรือไม่ ท่านจำเรื่องเจ้าอนุวงศ์ที่ผมเล่าข้างต้นได้นะครับ เจ้าอนุวงศ์นำทัพต่อต้านสยามเพื่อปลดแอกแผ่นดินตนเอง เช่นเดียวกับประนเรศวรที่นำกองทัพต่อต้านพม่าเพื่อปลดแอกอยุธยา มันต่างกันแค่คนนึงทำสำเร็จแต่อีกคนทำไม่สำเร็จ แต่สุดท้ายวีรกรรมนั้นได้ยกย่องให้เจ้าอนุวงศ์เป็นฮีโร่ในประวัติศาสตร์ของลาว ถามต่อว่าคนลาวรู้สึกอย่างไรกับคนไทย
เมื่อเร็วนี้รัฐบาลลาวได้สร้างอนุสาวรีย์เจ้าอนุวงศ์ที่ริมแม่น้ำโขงเวียงจันทน์ แปลกที่หันหน้าออกไปทางแม่น้ำนิ้วชี้มือขวาชี้ไปที่แผ่นดิน ผมแปลกใจว่าทำไมสร้างอนุสาวรีย์หันหน้าออกไปทางน้ำแทนที่จะหันหน้าเข้าเมืองเพื่อให้ประชาชนกราบไหว้ ได้รับคำตอบว่า ตั้งใจหันหน้าไปทางไทยชี้นิ้วลงบนดินแดนลาว ให้รู้กันไว้ว่า "แผ่นดินฝั่งนี้เป็นของกู"

นักท่องเที่ยวมากมายครับที่มาเยือนบ้านเค้า แต่ยังเผลอที่จะมีสายตาเหยียดหยาม ดูถูกถึงความเชย ความเปิ่น ความล้าสมัย หัวเราะกับสำเนียงและคำศัพท์ซื่อๆของพวกเค้า ผมเชื่อครับว่าส่วนใหญ่เกิดจากความไม่ตั้งใจ ท่านคงเคยได้ยินข้อพิพาทเรื่องการดูถูกกันเข้าหูอยู่บ่อยๆครับ

ผมดีใจนะครับเวลาคนไทยมาเที่ยวลาว สังเกตุว่าผมตั้งหน้าตั้งตาให้ข้อมูลอย่างตั้งใจ ผมอยากเปลี่ยนภาพคนลาวในสายตาคนไทยครับเพื่อที่ในอนาคตภาพคนไทยในสายตาคนลาวจะเปลี่ยนไปเช่นกัน การมาเยือนบ้านเค้าเป็นโอกาสที่ท่านจะสร้างภาพด้านดีที่มีมากมายของเราให้เค้าเข้าใจมากขึ้น ให้เรารู้สึกว่าเราเท่าเทียมกัน เป็นเพื่อนกัน ในอนาคตจะมีคนไทยเข้ามาในลาวมากมายครับเชื่อผม ประเทศนี้มีทรัพยากรเหลืออยู่มากมายมหาศาล มากมายไปด้วยโอกาสใหม่ๆ เราพูดภาษาที่เกือบจะเหมือนกัน แต่ทำไมเราถึงปล่อยให้เค้าไปสนิทกับจีนกับเขมรกับเวียดนามมากกว่าเราได้ครับ

ถ้าคุณหาเพลงลาวฟัง ขอแนะนำให้หาเพลง ดวงจำปา มาฟังนะครับเพราะมาก คอนเซปท์คล้ายๆเพลงเดือนเพ็ญที่แต่งจากคนไกลที่คิดถึงบ้าน บรรยายถึงคนลาวที่อยู่แดนไกลนั่งมองต้นจำปา คิดย้อนกลับไปที่ภาพบ้านยามเป็นเด็ก มีภาพจำที่เห็นพ่อได้ปลูกต้นจำปาไว้ที่บ้าน เมื่อยามใดได้กลิ่นดอกจำปาก็จะคิดถึงบ้าน เพราะดีครับหามาฟัง

จากคุณ : คนพื้นที่

เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 55 10:05:10 A:124.121.156.159 X: TicketID:198023