ความคิดเห็นที่ 1 เรนะ คะ ถูกไหมม จากคุณ : taohuo_o เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 21:19:29

ความคิดเห็นที่ 2 ชอบตรง "หมดแก้ว" นี่แหละค่ะ น่ารัก ^^ จากคุณ : Brunette เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 21:28:43

ความคิดเห็นที่ 3 โหดๆคงไม่เคย. แต่ดีๆนี่แยะครับ. เคยขึ้นรถไฟจากมิลานจะไปเที่ยวชิชิลี แต่ดันตกขบวนที่จองไว้เลยต้องขึ้นคันถัดไป สรุปไม่มีที่นั่งเลยคนแน่นมากตอนนั้นก็ห้าทุ่มเข้าไปแล้วแถมการเดินทางครั้งนี้ต้องนั้งรถไฟราวๆ16ชม ทำไงดีหละมากะน้องๆผู้หญิงสองคนด้วยเดินวนไปวนมาสักพักใหญ่ๆก็ไม่มีแววหาที่นั่งได้เลยคุยๆไว้ว่าสงสัยต้องนั่งระเบียงทางเดินกันแล้ว แต่พอเดินกลับมาสักพักนึง ก็มีคนดำตัวใหญ่ๆยืนกวักมือเรียกเราก็งง ว่าเรียกทำไม สรุปเค้าบอกว่าอีกไม่กี่ป้ายก็ลงแล้ว ให้มานั่งแทนเค้า อืมๆๆๆพอมองเข้าไปในห้องที่นั่งที่เป็นแบบหันหน้าชนกันหกทีีนั่ง ประมาณสี่คนออกแนวยิปซีเลย ชาวบ้านๆเราก็เอาไงดีว้าาาาา สรุปลองดูสักตั้งนั่งถ่างตาเอาก็ได้.     สรุปตลอดระยะเวลาสามสีชั่วโมงที่พี่คนดำบอกว่าเดี๋ยวก็ลงเค้าก็ยืนพิงประตูนั้นแหละ รวมถึงกลุ่มคนที่เรามองเหมือนยิปซี  เราได้คุยกันตลอกเส้นทางเลยสนุกสนานมากมายหัวเราะกันเต็มที่ เป็นช่วงเวลาที่สนุกมาก จนคนกลุ่มนี้ลงรถไป เราก็หลับมาเรื่อยจนการเดินทางมาถึงช่วงที่จะข้ามไปยังเกาะชิชิลี เราก็ไม่รู้ว่ามันต้องเปลี่ยนโบกี้เพราะโบกี้จะตัดสั้นลง ก็มีหนุ่มสำอาง ที่มาขึิ้นทีหลังช่วยบอกเด็กมอมแมมสามคน แถมยังแบ่งขนมให้กินอีกแล้วก็คุยสนุกกันอีกรอบ 555    จนมาถึงสถานีกัตตาเนีย ตอนราวๆทุ่มนิดๆ เราก็จะหาโรงแรม แต่ก็น่ะนั่งรถมาข้ามวัน สภาพมอมแมมสุด แถมหาทางไปโรงแรมไม่เจออีก ก็เลยว่าจะหาคนถามทางซะหน่อย เราก็เลือกคนที่ดูว่าน่าจะพูดภาษาอังกฤษได้ก็เจอครอบครัวนึง มากันพ่อแม่ลูก. เราก็วิ่งไปหาพร้อมพูดประมาณว่าขอโทษครับ. พอเค้ามองมาปุ๊มครอบครัวที่ดูน่าจะใจดีกับเรากลับวิ่งหนีซะงั้น  อืมคนที่ดูดีกลับวิ่งหนีเราแต่คนที่ใครๆมองจากภายนอกที่ดูน่ากลัว กลับมีไมตรีที่เหลือล้น คนดำตัวใหญ่ยอมยืนสามสี่ชั่วโมงเพื่อให้คนเอเชียตัวเล็กๆได้นั้ง.      ย่อเรื่องมาตอนกลับเลย เหมือนเดิมคราวนี้ไม่ตกรถแต่คนแน่นมากกกกก ทั้งตู้ที่นั่งมีแต่คนดำอีกแระ ออกรอบดึกอีกเหมือนเดิม สรุปก็นั่งเบียดๆกันไปยาวพอถึงเวลาใกล้นอน เนื่องด้วยตู้ที่ผมนั่งไม่ใช้แบบเตียงนอน ปต่เก้าอี้ปกติที่หันหน้าหากันเนี่ยเเหละจริงๆเราสามารถดึงช่วงเบาะนั่งมาชนกันตรงกลางได้ทำให้ เป็นเหมือนปูเบาะเต็มห้อง. แล้วทั้งเราทั้งคนดำอีกสามคน ก็นอนสลับหัวหางกันตลอดคืน5555 กลับมาถึงมิลานด้วยสภาพ มอมแมมมากมาย.   แต่มันเป็นประสบการณ์ที่ดีและไม่เคยลืมเลย. คนบางคนดูน่ากลัวกลับมีนำ้ใจมาก กลับอีกบางคน ไม่ใช่ไม่มีนํ้าใจ แต่เค้ากลับเลือกที่จะหันหลังให้ก่อนที่จะได้รับฟังข้อมูลด้วยซํ้าครับ    ประสบการณ์ดีๆที่ต่างแดนผมค่อนข้างโชคดีที่เจอมาแยะครับ จากคุณ : วางแผนดีๆแล้วจะรักยุโรปครับ เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 21:34:40

ความคิดเห็นที่ 4 ผมเป็นคนชอบเที่ยว แต่ปัญหาคือปรกติกับคนไทยด้วยกัน หรือเพื่อนๆก้ไม่ค่อยคุยเท่าไหร่ ยิ่งเจอคนต่างชาติยิ่งเป็นใบ้ครับ 5555 เลยคุยได้แค่พอรู้จัก แบบถามทาง คุยกันยาวๆบนรถไฟฟ้าอะไรแค่นั้นไม่ได้รู้จักกันจนเป็นเพื่อนเลยครับ แต่ผมก็อยากเป็นแบบจขกท.นะครับ จากคุณ : jiwyeefun เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 21:35:46

ความคิดเห็นที่ 5 ระหว่างนั่งรถบัสกลับจากพุกาม กำลังจะเข้าย่างกุ้ง รถบัสแวะให้กินข้าวตอนประมาณสี่ทุ่ม เราไม่หิวแต่ก็อยู่บนรถไม่ได้ เด็กรถให้ลง  ก็ลงมายืนง่วงๆ อยู่หน้าร้าน ตาจะปิดแล้ว แม่ค้าสาวชาวพม่าก็เปิดการขายใส่แบบทั้งที่ลูกค้ายังง่วงๆ ด้วยภาษาพม่าล้วนๆ เล่นเอาเราตาสว่าง แล้วสวนด้วยประโยคหากินทันที "No, thanks"  แม่ค้าทำหน้างง ประมาณ "อ้าว....นักท่องเที่ยวก็ไม่บอก ให้ตรูพูดตีซี้ภาษาพม่า" แล้วนางก็รีบชิ่งอันตธานหายไป เพราะนางไม่ถนัดภาษาอังกฤษ ฮ่าาาา จังหวะกำลังแอบขำแม่ค้าอยู่ ก็มีบทสนทนาคล้ายๆ เรา "2@^$&*)_&#%@^^&& (ภาษาพม่า)" แล้วก็มีเสียงตอบกลับไปว่า "No,thanks" เราหันไปเป็นญี่ปุ่นนางหนึ่ง ยืนยิ้มๆ ให้แม่ค้านักขายชาวพม่า แล้วเหตุการณ์ก็เหมือนเราเป๊ะ แม่ค้ารีบชิ่งไม่เห็นฝุ่น ปากพึมพำๆ  เดาว่า "บร๊ะ เป็นนักท่องเที่ยวก็ไม่บอก ปล่อยให้ตีซี้อยู่ได้"  แล้วแม่ค้าที่มาเปิดการขายกับเราก็เดินเข้ามาจับกลุ่มเม้าท์เรากับญี่ปุ่นสาวนางนั้นอย่างเมามัน ส่วนเราก็ยืนหัวเราะกับญี่ปุ่นนางนั้น คุยกันได้ความว่า ไปที่ไหนคนพม่าก็คิดว่าเป็นคนพม่าเพราะหน้าเหมือนคนพม่า อยากจะบอกว่า มาทักว่าหน้าเหมือนพม่าแต่จ่ายค่าเข้าชมเรตนักท่องเที่ยวทุกทีนะฮ้าาาา จากคุณ : แบม แลบดำ เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 21:52:25

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนเรียนที่สิงคโปร์เคยไปแจมที่ห้องของเพื่อนชาวไต้หวัน มีคู่รักชาวไต้หวันที่อยู่ที่นั่นเค้าแบบ ว่าเลิฟซีนกันตลอดเวลา เราก็แอบมองนิดๆ แบบว่าแอร๊ยยยยg8hkเขินแทนอ่ะ  เห็นคนที่อยู่ ห้องนั้นเม้ากันว่าเค้าผีผ้าห่มกันทุกคืนเลยด้วย แต่ก็ไม่มีใครกล้าแอบดูจริงๆจังๆ เรื่องนี้มันมันโหดมากสำหรับเราตอนนั้นอ่ะ แหะๆๆ (-3-) จากคุณ : ต๊องต๊อง กะ บ๊องบ๊อง เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 23:54:09

ความคิดเห็นที่ 7 เข้ามาอ่านและเข้ามาขำ จขกท. อย่างเดียวเลย เล่าตลกดี จากคุณ : Been there, done that! เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 00:13:25 A:202.156.9.12 X: TicketID:357481

ความคิดเห็นที่ 8 ต่างชาติไม่มีอ่ะ แต่ตอนไปเกาหลี ที่ปูซาน ตอนเช้า ไปเดินวัดยงกุงซา (ที่ติดทะเลน่ะ ใช่วัดนี้ป่ะครับ) บังเอิญเจอน้องคนไทย ที่เรียนที่โซล มาเที่ยวที่ปูซาน เลยได้ทักทาย ผลัดกันถ่ายรูป เลยขอเบอร์ไว้ และให้ช่วยพาเดินเที่ยว และช้อปที่โซล น้องเค้าใจดี นิสัยดี น่ารักครับ จากคุณ : ชีวิตไม่เคยง่าย เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 02:51:00

ความคิดเห็นที่ 9 ฮาเล็กๆ(ของผมนะ).. พักโฮสเทลที่เคแอล ... Sunshine BedzKL ที่บูกิืตบินตัง..  โลเกชั้นดีมาก อยู่สี่แยกบูกิตบินตังเลย.. อื่นๆก็โอเคตามแบบโฮสเทลนะ  ที่นี่ก็ยังเห็นนักท่องเที่ยวนั่งคุยกัน จับกลุ่มชวนเที่ยวกัน แต่ง่อยเรื่องปลั๊กมาก มีรูปลั๊กให้เสียบมีไม่กี่รู..  ที่เตียงก็ไม่มีรูปลั๊ก เวลาชาร์จโทรศัพท์-กล้อง ไปไหนไม่ได้เลย.. เรื่องขำๆคือเรื่องนอนกรนนี่แหล่ะ..   คืนแรก.ผมนอนเร็ว กะว่าวันรุ่งขึ้นจะได้เที่ยวทั้งวัน.. ตื่นมาตอนตี3-4 คราวนี้นอนไม่ค่อยหลับแล้วเพราะได้ยินเตียงข้างๆกรน พยายามนอนต่อก้ไม่หลับ .....      อีกคืนถัดมา..ผมเที่ยวมาทั้งวัน หลังจากชาร์จแบตกล้อง-มือถือเสร็จก็นอนกลับไม่รู้เรื่อง ตื่นมาตอนเช้า..อาบน้ำเสร็จ เข้าห้อง เห็นเตียงข้างๆตื่นจะไปอาบน้ำพอดีเลยชวนคุย.. ว่าเป็นไงบ้าง หน้าตาดูเพลียๆ..  นายคนนั้นก็บอกว่า..ใช่ นอนไม่พอ เมื่อคืนนอนฟังเสียงผมกรน เลยนอนไม่ค่อยหลับ..   ผมก็ขอโทษไป(แต่นึกในใจว่า.. ตรูเอาคืนเหรอเนี่ย) จากคุณ : WittyNakhon เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:48:56

ความคิดเห็นที่ 10 เจอตอนไปเรียนต่างประเทศนะคะ เยอะมากค่ะเล่าไม่หมดหรอก เดี๋ยวคืนนี้กลับมาเล่าดีกว่า จากคุณ : เด็กศิลป์ (Artiste) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:16:48