หัวหกก้นขวิด..พิชิตซีอาน (วันนี้ไปลั่วหยาง)
|
|
ตื่นแต่เช้าตรู่ ด้วยว่าซีอานนั้นรถติดไม่แพ้เมืองไทย และถึงสถานีรถไฟจะอยู่ใกล้ที่พักมากก็ตาม แต่บอกตามตรงว่ายังไม่รู้เลยว่าจะเข้าไปยังสถานีและขึ้นรถไฟตรงไหน เราไปเที่ยว 8.00 น. แต่ออกจากโรงแรมตั้งแต่ 6.00 น เช็คเอาท์ออกจาก Canaan international Hotel โดยฝากกระเป๋าใบใหญ่ไว้ที่โรงแรม เพราะคืนนี้จะค้างที่ลั่วหยาง 1 คืน และกลับมาที่ซีอานก็จะมาค้างที่เดิม (จำใจเพราะฝากกระเป๋าไว้กะเค้าน่ะ) โรงแรมนี้ไม่ถึงกับไม่ดีหรอก ห้องstandards เค้าก็โอเค ใหม่ สะอาด ทันสมัย แต่เตียงคู่เล็กมาก นอนเบียด อึดอัด ควรจองเตียงเดี่ยวถ้าไปกับเพื่อน ล๊อบบี้มี wifi ให้ใช้ แถมมีมิสเจลลี่ที่ใจดีประดุจนางฟ้า คอยให้ความช่วยเหลือด้านภาษาอังกฤษด้วย ฉันลงมาเช็คเอาท์ตีห้าครึ่ง แต่กว่าจะได้ออก เกือบหกโมงครึ่ง เพราะยัยแม่บ้านบอกว่าฉันแกะซอง Magic towel ออก จะต้องยึดเงินประกัน แล้วเช้ามาก เจลลี่ก็ยังไม่มา ภาษาอังกฤษพวกเค้าก็กระท่อนกระเแท่น แม่เจ้า!!! กว่าจะรู้เรื่อง เพื่อนชั้น ซึ่งเราจะเรียกเขาว่า แง่งขิง อีกคน คือ แม่หมี ส่วนฉัน คือ พะโล แง่งขิงต้องวิ่งขึ้นไปดูว่าอีผ้าแสนกลนี้มันคืออะไร ที่แท้คือห่อผ้าถูหลังที่วางทิ้งไว้ในห้องน้ำ ผ่านความชื้นจนกระดาษห่อเยินเอง และเผยอออกเองเช่นกัน แต่ยัยแม่บ้านเล่นใหญ่หยั่งกับแอน ทองฯในกี่เพ้า ตอนเจอหลักฐานชิ้นสำคัญ ตัดความรำคาญ ฉันเลยจ่ายไป 10 หยวน และ ได้บทเรียนใหม่เลยว่า ต้องตรวจตราอุปกรณ์ในห้องพักก่อนถ้าพบว่าชำรุดให้รีบแจ้ง เสียเวลา เสียอารมณ์จริงๆ
| จากคุณ |
:
ราชาวดีสีขาว  
|
| เขียนเมื่อ |
:
1 ธ.ค. 55 11:41:18
|
|
|
| 
