 |
แท๊กซี่วิ่่งมาได้แป๊บบบบเดียวเท่านั้น ก็ถึงทางเข้าถ้ำหลงเหมินค่ะ จนนึกแช่งชังหักกระดูกว่าแหม...ใกล้กว่าที่พักของฉันที่ซีอานไปเบล ทาวเว่อร์อีกนะ ที่นั่นไป-กลับ กี่เที่ยวๆก็ไม่เกิน 8-9 หยวนเอง ชิ! แต่เรื่องมันอลม่านตรงที่ แง่งขิงกับฉันไม่มีแบงค์ย่อยค่ะ แม่หมีก็เลยให้ฉันหยิบแบงค์ย่อยในกระเป๋าเธอส่งให้แง่งขิงไปจ่ายคนขับ เรายื่นไป 40 หยวน อีตาแท๊กซี่โวยวายแล้วหัวเราะ พูดภาษาจีนบ๊งเบ๊ง เราก็งง อะไรอีกล่ะเนี่ย เค้าก็พยายามส่งภาษาไป ขำไป แล้วก็หยิบเงิน 100 หยวนมาให้เราดู แล้วยื่นเงิน 40 หยวนคืน แง่งขิงกับแม่หมีโมโหมาก คิดว่าเค้าจะเอา 300 หยวน เพราะมันใกล้มากๆจริงๆค่ะ ฉันน่ะ ยืนหน้าซีดไปหน้าซีดมา อ้ายบ้า 300 หยวน มันตั้ง 1,500 นะยะ พอเค้าพูดภาษาจีนมา สองสาวก็ตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษจนกลายเป็นทะเลาะกันค่ะ คราวนี้เริ่มมีไทยมุง เอ๊ย จีนมุง ผู้คนมาจากไหนไม่รู้ มามุงล้อมรอบพวกเรา ซุบซิบวิพากษ์วิจารณ์ ฉันยังแอบมีอารมณ์ขันว่าเออนะ มันช่างเหมือนฉากในละครช่องสามเสียจริง ผิดกันแค่อีตาแท๊กซี่ไม่ใช่พระเอก และพวกฉันไม่ใช่นางเอกที่ลงท้ายจะชี้หน้าว่า อ่าว..คนไทยหรอกเหรอ เฮ้อออออ เจรจากันไปได้พักใหญ่ เราก็ตกลงจ่ายเขาไป 100 หยวนค่ะ
| จากคุณ |
:
ราชาวดีสีขาว  
|
| เขียนเมื่อ |
:
1 ธ.ค. 55 15:01:31
|
|
|
|
|
หัวหกก้นขวิด..พิชิตซีอาน (ถ้ำหลงเหมิน)
