E2011178 ภูกระดึงครับ ลองอ่านดูน่า [บันทึกนักเดินทาง]

ความคิดเห็นที่ 3

วันที่ 12 ธันวาคม 2544
เช้านี้ตื่นมา 6.30 น. กะว่าจะตื่นสายซะหน่อยแต่ว่ามันตื่นเอง กว่าทุกคนจะตื่นก็ประมาณ 7.30 น. ล้างหน้าแปรงฟัน เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ก็ได้เวลาไปกินข้าวกันซะที มาคราวนี้พวกเรามีร้านเจ้าประจำด้วย เป็นร้านของคนใต้ เผอิญว่าหยุ่นเป็นคนใต้ก็เลยได้ราคาพิเศษ เลยกินข้าวกันที่นี่ทุกวัน วันนี้โชคดีที่ฝนไม่ตกฟ้าเริ่มเปิดเรายังคงมีความหวังว่าจะได้เห็นพระอาทิตย์ตกในวันนี้ วันนี้ผมไปซื้อโปสการ์ดเขียนส่งไปให้ตัวเองเหมือนทุกครั้งที่ไปเที่ยว ก่อนออกเดินทาง พวกเราสั่งข้าวห่อไปกินกัน เพราะวันนี้เราจะเดินกันบริเวณน้ำตกทั้งหมด แล้วก็จะไปดูพระอาทิตย์ตกที่ผาหมากดูกตอนเย็น ประมาณ 9 โมงกว่าๆ การเดินทางของวันนี้ก็เริ่มขึ้น จุดมุ่งหมายแรกของวันนี้อยู่ที่น้ำตกวังกวาง เป็นน้ำตกที่ผมคิดว่าไม่ได้เรื่องที่สุดในภูกระดึงแน่เลย เพราะวันที่ไป น้ำเป็นสีน้ำตาลแล้วก็มีฟองด้วย ท่าทางจะเป็นน้ำที่มาจากห้องอาบน้ำแน่ๆเลย เราหยุดดูอยู่ไม่ถึง 5 นาทีก็ออกเดินต่อ ระหว่างทางจะเป็นป่าสน สลับกับทุ่งหญ้าแล้วก็ป่าไผ่ เดินมาสักพักก็ถึงน้ำตกโผนพบ น้ำตกนี้ยังคงน้ำน้อยอีกตามเคยที่น้ำตกนี้จะมีใบเมเปิล ค่อนข้างเยอะแต่ว่าวันที่มา ยังไม่แดงทั้งต้น แต่ยังไงผมก็ถ่ายรูปไว้หลายรูปเพราะกำลังบ้ากล้อง กำลังร้อนวิชา หลังจากถ่ายรูปเสร็จก็หาเก็บใบเมเปิล เก็บไปฝากเพื่อนซะหน่อย หลังจากนั้นก็เดินต่อไปยังน้ำตกเพ็ญพบใหม่ ที่น้ำตกนี้จะใหญ่กว่า โผนพบ เพราะจะมีหลายชั้นมากกว่า แต่ว่าน้ำก็พอๆกัน เราแวะพักกันที่น้ำตกนี้ประมาณครึ่งชั่วโมง แล้วก็ออกเดินทางต่อไปยังน้ำตกเพ็ญพบ การเดินทางไปน้ำตกเพ็ญพบต้องเดินทางผ่านธารน้ำไปเรื่อยๆ แล้วก็เดินลงไปอีก 5 ก้าวก็จะถึงตัวน้ำตก ในความคิดผม ผมว่าน้ำตกนี้สวยที่สุด ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใหญ่ แต่ว่าน้ำที่ไหลลงมาตามโขดหินมันดูอ่อนไหว ดูสงบนิ่ง ทำให้ดูแล้วสบายตา แถมยังมีใบเมเปิลตกอยู่ข้างๆน้ำตกด้วย ผมถ่ายรูปที่น้ำตกนี้ไปหลายรูป ทีเดียว หลังจากหยุดกันพักใหญ่ พวกเราก็เริ่มเดินทางต่อกันอีกครั้ง จุดหมายต่อไปเราจะมุ่งหน้าสู่น้ำตกถ้ำใหญ่ซึ่งเป็นน้ำตกสุดท้ายของวันนี้ ระหว่างทางจะเป็นป่าครึ้มๆ ผมคิดว่าน่าจะเป็นป่าดิบเขา ทางจะขึ้นๆลงๆตลอด อากาศเย็นสบายไม่ร้อนมากนัก ระหว่างทางผมรู้สึกว่าอากาศเริ่มครึ้มลงเรื่อยๆ ปรากฏว่าเมฆก้อนใหญ่เริ่มมาอีกแล้ว ว้า…แล้วจะได้เห็นพระอาทิตย์ตกมั้ยเนี่ย และแล้วเราก็เดินทางมาถึงน้ำตกถ้ำใหญ่ประมาณเที่ยงกว่า ที่น้ำตกนี้มีต้นเมเปิลเยอะมาก แต่ว่าวันนี้ใบมันร่วงไปหมดแล้ว ก็เลยอดดูกัน ดูแค่ใบที่มันร่วงมาก็พอ เราหยุดพักที่นี่ไม่นานเท่าไหร่ก็ออกเดินทางกันต่อ ท่าทางวันนี้เวลาจะเหลือเพราะตอนนี้เพิ่งเที่ยงครึ่ง กว่าพระอาทิตย์จะตกก็ 17.30 น. แล้วจะทำอะไรกัน ระหว่างเดินก็เลยคิดกันว่าจะไปไหนกันต่อ ตอนแรกกะว่าจะเดินไปสระอโนดาตแล้วย้อนกลับมาแต่ว่าทางมันไกลเกินไป ก็เลยจะไปสระแก้วแทน แล้วก็ค่อยไปพักทานข้าวกันที่ผานาน้อย แล้วค่อยเดินไปดูพระอาทิตย์ตกที่ผาหมากดูก การเดินทางในวันนี้ค่อนข้างจะใกล้เลยไม่เหนื่อยเท่าไหร่ ผมกับอิ๊งก็ร้องเพลงกันตลอดทาง และแล้วก็มาถึงสระแก้ง อู้หู!!! อะไรเนี่ยทำไมสระมันเล็กจังเหมือนธารน้ำเลย ดูอยู่นานว่าทำไมถึงเรียกว่าสระแก้วแล้วก็นึกออก ก็น้ำที่สระเนี้ยมันใสมากจนเหมือนกระจกสะท้อนเห็นท้องฟ้า ต้นไม้ แล้วก็เห็นตัวเองด้วย หลังจากถ่ายรูปกันเสร็จแล้วก็ออกเดินทางสู่ ผานาน้อย ที่พักกินข้าวของเราในวันนี้
ประมาณเกือบบ่าย 2 โมงเราก็มาถึง ผานาน้อย ตอนที่เรามาถึงยังไม่มีคนเลยสักคน ผมไปขอยืมเสื่อที่ร้านอาหารมาปูเพื่อทานข้าว อาหารเที่ยงของพวกเราวันนี้เป็นข้าวผัดหมู พวกเรานั่งอยู่ริมหนาผาใต้ต้นสน บรรยากาศยอดเยี่ยมจริงๆ หลังจากกินข้าวเสร็จ ก็ไปอุดหนุนป้าเจ้าของร้านที่ให้ยืมเสื่อซะหน่อย ได้น้ำแข็งใสมา 5 ถ้วย รสชาติอร่อยใช้ได้ เรานั่งพักอยู่ที่นี่ค่อนข้างนานเพราะไม่รู้ว่าจะไปไหนอีกตั้งนานกว่าพระอาทิตย์จะตก ก็เลยดูวิวไป กินขนมไป ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง บ่าย 3 กว่าๆ ก็ออกเดินทางไปผาหมากดูก จุดชมพระอาทิตย์ตกของเราในวันนี้ ระยะทางจากผานาน้อยมาผาหมากดูกประมาณ 1.2 กม. ไม่ไกลเดินเดี๋ยวเดียวก็ถึง พอมาถึงก็หามุมถ่ายรูปอยู่สักพัก แล้วก็ไปยืมเสื่อจากร้านมานอนเล่นไปพรางๆ ช่วงนี้ยังไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ ระหว่างนี้ก็หามุมตั้งขากล้องเพื่อที่จะถ่ายรูปพระอาทิตย์ตก ระหว่างที่นอนเล่น กลุ่มเพื่อนที่ธรรมศาสตร์อีกกลุ่มก็มาถึง เลยได้นั่งดูพระอาทิตย์ตกด้วยกัน วันนี้ฟ้าค่อนข้างเป็นใจเพราะว่าไม่มีเมฆบัง เห็นดวงอาทิตย์เป็นรูปกลมแดงเหมือนไข่แดงเลย หลังจากที่พระอาทิตย์ตก ผมกับเพื่อนๆก็รอถ่ายรูปฟ้าเปลี่ยนสี แต่ว่าวันนี้มันไม่ค่อยได้เปลี่ยนสักเท่าไหร่ วันนี้คนขายของบอกว่าเป็นวันแรกในรอบ 4 วันที่ได้เห็นพระอาทิตย์ตก เราโชคดีกันจริงๆ ประมาณ 18.30 เราก็ไปซื้อ ไส้กรอก มันเทศ เอาไว้เพราะว่าวันนี้จะจุดเตาถ่านกัน ทุ่มกว่าก็เดินมาถึงที่พัก พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกไปกินข้าว แล้วก็ไปเช่าเตาถ่าน กว่าจะได้ปิ้งมันกับไส้กรอกนานมาก เพราะว่าจุดไฟไม่ติดซะที แต่สุดท้ายก็ไม่เกินความพยายามของพวกเรา ระหว่างที่รอจุดไฟอยู่ วันนี้ท้องฟ้าแจ่มใสมาก เห็นดาวเยอะมากๆ แล้วที่ขาดไม่ได้คือเห็นดาวตกด้วยสวยจริงๆ กว่าวันนี้จะได้นอนก็เกือบ 5 ทุ่ม ต้องรีบเข้านอนแล้ว เพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า ไปดูพระอาทิตย์ขี้น ที่ผานกแอ่น

จากคุณ : naynairu - [ 20 ม.ค. 46 23:57:55 A:202.44.68.8 X:202.44.69.26 ]

ความคิดเห็นที่ 4

วันนี้ 13 ธันวาคม 2544
ตี 4 ของเช้าวันใหม่ เพื่อนก็มาปลุกที่เต็นท์ ยังง่วงนอนอยู่เลย เช้านี้อากาศหนาวกว่าวันก่อน มองไปบนฟ้าช่างแตกต่างจากเมื่อคืน เพราะว่าไม่เห็นดาวเลยสักดวง ฟ้าปิดอย่างนี้จะเห็นพระอาทิตย์ขึ้นได้ยังไงกัน พอแปรงฟัน แต่งตัวเสร็จ ตี 5 กว่าๆ พวกเราก็ออกเดินทางไป ผานกแอ่นกัน วันนี้คนไปไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ คนที่ไปดูมาเมื่อวานบอกว่า เห็นทะเลหมอกด้วย แต่วันนี้ทะเลหมอกคงไม่ต้องหวังขอแค่ได้เห็นดวงอาทิตย์ก่อนเถอะ ประมาณตี 5 ครึ่งก็มาถึง ตอนนี้ยังคงเห็นแสงไฟจากข้างล่างอยู่ (วันนี้ได้เจอเพื่อนใหม่ด้วยชื่อว่า แป๊ด อยู่ มศว. เค้าเพิ่งหัดถ่ายรูปเหมือนผมเลย)แต่ว่าเริ่มรู้สึกแล้วว่าวันนี้คงไม่ได้เห็นแน่ๆ เพราะว่าท้องฟ้าปิด ประมาณเกือบ 6 โมงแสงจากดวงอาทิตย์เริ่มมาแล้ว ดวงอาทิตย์เริ่มขึ้น แต่ว่าเห็นอยู่แค่ 2 เส้นเอง เป็นเสี้ยวยังไม่เห็นเลยแล้วมันก็หายเข้าเมฆไป พวกเราก็รอว่ามันคงจะโผล่มาเอง แต่ก็เปล่า ลมเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ ผมคิดว่าฝนตกแน่ๆเลย เตรียมจะวิ่งหนีอยู่แล้ว แต่ว่าไม่ใช่แฮะมันเป็นหมอก พัดขึ้นมาเรื่อยๆ แล้วสุดท้ายที่หน้าผาก็มองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากต้นสนที่อยู่ตรงหน้าผา หมอกลงจัดมาก แค่ประมาณ 5 เมตรก็มองไม่เห็นคนแล้ว เป็นประสบการณ์ที่ไม่เคยเจอมาก่อน เหมือนกำลังเดินอยู่ในฝันเลย ถ่ายรูปอยู่สักพักก็เดินกลับที่พัก ระหว่างทางบรรยากาศดีมาก เห็นดงสนอยู่ในหมอกเรียงกันไปเรื่อยๆ สายหมอกเริ่มหนาขึ้น ดอกไม้ต่างๆถูกปกคลุมไปด้วยหมอกเหมือนอยู่ในภาพฝันจริงๆ และแล้วผมก็ห้ามใจไม่ไหวถ่ายรูปไปหลายรูป บรรยากาศแบบนี้ไม่ได้เห็นกันง่ายๆ เพราะมาครั้งที่แล้วหมอกลงอยู่เดี๋ยวเดียวเท่านั้น แต่วันนี้นานมาก เมื่อมาถึงที่พักไปถามเจ้าหน้าที่เค้าบอกว่าไม่ได้เห็นหมอกอย่างนี้มาหลายเดือนแล้ววันนี้เป็นวันแรกพวกเราโชคดีกันอีกแล้วนะเนี่ย วันนี้ลมพัดแรงมาก หมอกเริ่มหายไปตอนเกือบ 9 โมงเช้า เส้นทางที่เราจะเดินกันในวันนี้เป็นรูปตัวเอส พวกเราจะเดินเลียบริมหน้าผาไปเรื่อยๆ แล้วก็จะตัดเข้าน้ำตกถ้ำสอเหนือที่ ผาแดง แล้วเดินไปที่ผาหล่มสักต่อไป วันนี้ตอนแรกกะว่าจะออกเดินทางตั้งแต่ 8.30 น. แต่ว่า ได้เดินทางกันจริงๆ ประมาณ 9 โมงครึ่ง ก่อนออกแวะเอาพาสปอร์ตไปให้ทางอุทยานปั๊มว่าได้พิชิตภูกระดึงแล้ว รู้สึกว่าคณะเราจะออกเดินทางเร็วที่สุด แบบว่าขี้เกียจเดินเร็ว ว่าจะเดินกันไปเรื่อยๆ การเดินทางจากที่พักวันนี้เดินผ่าน ผาหมากดูก ผาจำศีล ผานาน้อย ผาเหยียบเมฆ ผาแดง น้ำตกถ้ำสอเหนือ แล้วก็สิ้นสุดที่ ผาหล่มสักระยะทางประมาณ 13 กม.
วันนี้เดินมาเรื่อยๆไม่ค่อยได้พักเท่าไหร่ พักที่ผาเหยียบเมฆอยู่ค่อนข้างนานเพราะว่าเริ่มปวดขาแล้ว หัวเข่าเริ่มระบมเล็กน้อย หยุดพักทายาสักหน่อยเดี๋ยวก็คงดีขึ้น พอทายาเสร็จก็ออกเดินต่อ เดินไปได้สักพักก็เจอรถของอุทยานก็เลยพูดเล่นว่าขอไปด้วยได้รึเปล่า เจ้าหน้าเค้าใจดีมากให้พวกเราขึ้นรถไปด้วย เค้าบอกว่ากำลังจะไปผาหล่มสัก แต่ว่าเราบอกว่าขอไปลงที่ผาแดงดีกว่า เพราะต้องเดินต่อไปที่ถ้ำสอเหนือ ระยะทางจากที่เราขอขึ้นรถมาด้วยจนถึงผาแดงประมาณ 1 กม.กว่า เราหยุดพักกันที่ผาแดงอีกครั้ง ขอบคุณเจ้าหน้ากันอยู่นาน ก็เข้าไปสั่งข้าวทาน เพราะว่าตอนนี้เพิ่งจะเที่ยงเอง ถ้านั่งรถไปกับทางอุทยานก็ไม่รูว่าจะไปทำอะไร หยุดพักทานข้าวจนถึงบ่ายโมง ก็ออกเดินทางต่ออีกครั้ง ระยะทางจากผาแดงไปน้ำตกถ้ำสอเหนือประมาณ
2 .5กม. ระหว่างทางเป็นทางเดินตัดทุ่งหญ้าดูเป็นธรรมชาติมาก เพราะคนยังเดินกันค่อนข้างน้อย มีทุ่งดอกเข็มเงินเต็มไปหมด น่าถ่ายรูปจริงๆ ประมาณครึ่งชั่วโมงก็เดินทางถึงน้ำตกถ้ำสอเหนือ น้ำตกที่นี่ดูร่มรื่นมากแต่ว่าถ่ายรูปไม่ค่อยได้เพราะมันย้อนแสง ข้างบนน้ำตกก็เป็นลานหิน มีลำธารไหลผ่าน สงบมาก พวกเราพักอยู่ที่นี่ค่อนข้างนานเพราะว่ายังเหลือเวลาอีกเยอะ หลังจากพักแล้ว ก็เดินทางต่อไปยังจุดหมายของวันนี้ก็คือผาหล่มสัก ระยะทางประมาณ 2.5 กม. ใช้เวลาเดิน 40 นาที เป็นการเดินที่เร็วอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน มาถึงผาหล่มสักประมาณ บ่าย 3 โมง ครึ่ง วันนี้คนไม่ค่อยเยอะอาจเป็นเพราะว่ามาถึงเร็วเกินไปก็ได้ ที่ผาหล่มสักมีร้านอาหารมากกว่าผาอื่นๆ
เดินเข้าไปอีก ก็จะถึงผาหล่มสัก ที่นี่วิวสวยมาก เห็นไกลมาก โดยเฉพาะเวลาไปยืนที่ชะง่อนผาที่ยื่นออกไปน่าหวาดเสียวจริงๆ ระหว่างที่รอพระอาทิตย์ตก พวกเราก็ไปถ่ายรูปที่หน้าผา ไปพลางๆกว่าจะเดินมาถึงตั้งหลายชั่วโมงต้องถ่ายรูปให้คุ้ม แล้วก็หามุมเพื่อที่จะตั้งขาตั้งกล้อง แต่ว่าหาอยู่ตั้งนานยังไม่รู้เลยว่าพระอาทิตย์มันจะตกตรงไหน คิดอยู่นานสุดท้ายก็ได้มุมสวยๆจนได้ก่อนพระอาทิตย์ตกไม่กี่นาที แต่ไม่รู้ว่ารูปจะออกมาสวยรึเปล่า เย็นนี้ก็ได้เจอแป๊ดอีกแล้วท่าทางจะขยันถ่ายรูปมาก และวันนี้ยังได้ความรู้กลับมาด้วยเพราะมีคนสอนถ่ายรูปให้เค้าจบธรรมศาสตร์แล้วก็อยู่ชมรมโฟโต้ด้วย วันนี้ ไม่เห็นเต็มดวงเพราะว่าเมฆเยอะไปหน่อยแต่ว่าก็สวยไปอีกแบบ หลังจากพระอาทิตย์ตกฟ้าก็เริ่มเปลี่ยนสี กว่าจะได้กลับก็เกือบ 6 โมง ครึ่ง การเดินทางยังอีกยาวไกลกว่าจะถึงที่พัก พวกเรารีบจ้ำอ้าว ยังกับจะไปเดินตามฝูงควายที่หายไปประมาณนั้น ใช้เวลาเดินเกือบ 2ชั่วโมงก็มาถึงผาหมากดูก พวกเราหยุดพักกันที่นี่ ซื้อของกินรองท้องเล็กน้อย อีก 2 กม. ก็จะถึงที่พักแล้ว หลังจากหายเมื่อยก็เดินต่อ แต่ว่าตอนลุกนี่สิ เหมือนกับว่าจะเมื่อยกว่าตอนก่อนนั่งอีก ขามันล้าไปหมด ระหว่างที่เดินกลับฟ้าค่อนข้างใส เค้าบอกว่าวันนี้จะมีฝนดาวตก ตอนแรกกะว่าจะอยู่ดูแต่ตอนนี้ไม่เอาดีกว่า เหนื่อยมาก ระหว่างทาง สา เดินสะดุดกับไม้ เลือดออก คนมุงดูกันใหญ่แต่แผลก็ไม่ใหญ่มาก คนที่มามุงดูเอายามาด้วยก็เลยทำแผลให้ ระหว่างนั้นผมก็เจอเพื่อนอีกกลุ่มก็เลยคุยกันไปเรื่อยๆ
เกือบ 3 ทุ่มก็มาถึงที่พัก พวกเรากะว่าจะทานข้าวกันข้าวแล้วค่อยไปอาบน้ำแล้วก็นอนเลย เพราะพรุ่งนี้กะว่าจะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นอีกครั้ง ไหนๆก็มาแล้วยังไม่ได้เห็นเลย เผื่อท้องฟ้าจะเป็นใจบ้าง วันนี้นอนค่อนข้างดึก มองไปที่ท้องฟ้า ว้า….ท้องฟ้าปิดคงไม่ได้เห็นดาวตกนอนดีกว่า พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าซะด้วย คืนนี้คงเป็นคืนสุดท้ายของที่ภูกระดึงแล้วนะ คืนนี้ต้องนอนหลับสนิทแน่ๆเลย เพราะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว แล้วก็เป็นตามคาดพอหัวถึงหมอนก็หลับทันที ตื่นอีกทีก็ได้ยินเสียงเต็นท์ข้างๆ บอกว่าจะไปดูพระอาทิตย์ขึ้น เข้าใจว่าคงจะประมาณ ตี 4 ก็เลยหลับต่อดีกว่าเหลือเวลาอีกเยอะ

จากคุณ : naynairu - [ 21 ม.ค. 46 00:01:34 A:202.44.68.8 X:202.44.69.26 ]