ความคิดเห็นที่ 1 ช่วงเวลา 06.00-08.00 ก็อยู่ในเต้นต์ตลอดเพราะอากาศหนาว เย็น และลัดยังพัดเต้นต์ตลอดเลย แต่ช่วงนั้นแดดก็เริ่มออกมาแล้วเลยทำให้คลายความนาวเย็นลงบ้าง ประมาณ 08.20 กว่าๆ ก็เข้าห้องน้ำอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ให้เรียบร้อย (ตอนที่อาบน้ำหนาวมาก แต่ก็ต้องอาบเพราะคิดว่าวันนี้ต้องเดินทั้งวันถ้าไม่อาบต้องเน่าแน่) พอเสร็จจากธุระส่วนตัวแล้ว ก็ได้เวลาเตรียมตัวออกเดินทางกันแล้วหละ คนที่ไปกับเราเขาก็เตรียมกล้อง ขาตั้งกล้อง น้ำดื่ม และสิ่งที่จำเป็นที่ต้องใช้ในการถ่ายรูป นั่นแหละ ส่วนเราก็ เตรียมพวกขนม ลูกอม ร่ม ซึ่งรวมแล้วก็หนักไม่ใช่ย่อยนะ เป็นขนมแห้งๆแต่ถ้าเยอะก็หนักเหมือนกัน หลังจากเตรียมทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ออกมาทานข้าวกันและบังเอิญก็มาเจอน้อง กลุ่ม 6 คน อีก ก็นั่งคุยกันเรื่องไปดูตะวันขึ้น กันน้องๆบอกว่า พากันออกไป 05.30 น. เดินกัน ประมาณ 2 กิโล และก็คุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันไปด้วยทานข้าวไปด้วย และพูดถึงเส้นทางที่จะเดินไปก้น เส้นทางที่เราจะเดินไปนั้นไม่ใช่ทางเดียวกันกับกลุ่มของน้องๆ (ตอนแรกในใจคิดว่า คงเส้นทางเดียวกัน หลงดีใจจะได้มีเพื่อนเยอะ) หลังจากเรียบร้อยจากการทานอาหารแล้ว เราก็ขอตัวออกไปเดินป่าก่อนน้อง ซึ่งเราก็เริืิมเดินออกไปทางน้ำตกวังกวางก่อน เป็นจุดแรก เดินสักครู่ ก็ถึงน้ำตก วังกวาง และก็จัดการถ่ายรูปซะเลย น้ำตกนี้น้ำไม่ค่อยเยอะ แต่ก็มีให้เห้นบ้าง ไม่ผิดหวังเท่าไหร และเรายังเจอกลุ่มน้องนักศึกษา ผู้ชายประมาณ 4-5 คน เล่นน้ำตกกันอยู่ ขณะที่เราถ่ายรุปกันน้องๆ เขาก็ เดินออกไปกันแล้ว จากคุณ : silllllll - [ 12 มี.ค. 46 18:58:06 A:202.28.27.2 X:10.15.1.19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จากน้ำตกวังกวาง แล้วก็ออกมากางแผนที่ เลยซึ่งจุดหมายต่อไปคือ น้ำตกเพ็ญพบใหม่ เราก้เดินตามเส้นทางเรื่อยๆ ระหว่างก็เห็นรอย กวาง รอยช้างซึ่งเป็นรอยใหม่ๆทั้งนั้น ในใจก็หวั่นๆ เหมือนกันทางเดินก็เปรี่ยวแดดก็ร้อนขึ้นเรื่อยๆ เราก็เดินทางร่มไปเรื่อยๆ ใครจะว่างัยก็ช่างเพราะถ้า แดดร้อนมากๆ เราจะเหนื่อยจะหงุดหงิดทางที่ดีที่สุดเราต้องมีร่มมาด้วยพอที่จะบังแสงแดดที่ มาแผดเผาได้บ้าง ขณะที่พระอาทิตย์ได้ส่ิองแสงสว่าง รังสี และความร้อน มายังภูกระดึงนั้น ก็ยังมีลมพัดมาบ้าง เพื่อที่จะคลายความร้อนบ้าง เราเดินมาเรื่อยๆ จนมาถึง ลานหินซึ่งเป็นระหว่างทางเดินไปน้ำตกเพ็ญพบใหม่ โอ้ เรามองไปสุดลูกตาเหลือเกินไม่รู้ว่าทิศไหนเป็นทิศไหนแล้ว นี่ มีแต่เส้นทางเล็กๆ เป็นทางนำ้เราไปเรื่อยๆ ทั้งทางราบ บ้างทางขึ้นเนินชันๆ หรือแม้แต่ทางลงที่ชันและไม่ชันก็มีครบ เดินไปเรื่อยๆ ทีนี้ก็มาถึงน้ำตกเพ็ยพบใหม่จนได้ ซึ่งจะมีป้ายบอก จากนั้นก็ถ่ายรูปกันและชื่นชมความงามของ น้ำตกซึ่งถือว่ามีน้ำให้เห็น อยู่ และยังเห็นใบ เมเปิล ด้่วยแต่ กลายเป็น สีเขียวหมดแล้วแหละ มีกุหลาบป่าสีแดงสวยเลยหละ แต่มีให้เห็นแค่ต้นเดียว เอง เมื่อชื่นชมความงามของน้ำตกนี้สมใจแล้วเราก็ออกเดินทางต่อ เพื่อไปน้ำตก โผนพบ ระหว่างก็แสนจะเปรี่ยว เหลือเกินเราก็ไปก้ันแค่ 2คน เหตุที่ ทางเปรี่ยวขนาดนี้เพราะว่า มันอยู่ใกล้เขตป่าปิดมากนั่นเอง ระหว่างทางก็เดินกินขนมไปด้วย กินน้ำไป ขนม ลูกอม มันช่างมีรสชาติที่ดีจังนะ(เพราะเราเหนื่อยมากนี่เอง ) แต่ที่ดีหน่อยค่ะ มีร่มตลอดทางเลย ไม่ต้องใช้ร่มแล้วหละ เย็นสบาย จากคุณ : silllllll - [ 12 มี.ค. 46 18:58:27 A:202.28.27.2 X:10.15.1.19 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จากที่เดินตามทางเล็กๆ ที่มีร่มเงาไม้ มาตลอดอากาศก็เย็นสบาย นี่แหละคือธรรมชาติที่งดงามเหลือเกิน ทางที่เดินนั้นเป็นทาง ที่เดินเลียบๆลำน้ำ สายเดียวกับ น้ำตกเพ็ญพบ นั่นหละ เราก้ถ่ายรูปกันไปเรื่อยทั้งดอกไม้ทั้งคนก็โพสท่ากันสนุกไปเลย จนมาถึงน้ำตก โผนพบจน ได้ แดดก็ร้อนขึ้นเรื่อยๆ เพราะว่า มันก็เที่ยงๆ แล้ว เราถอดรองเท้าลงไปเล่นน้ำ อยุ่สักครู่ น้ำก็ชั่งเย็นดีเหลือเกินในใจยังเสียดายไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนอีก จะได้เล่นน้ำให้หายร้อนเลยหละ น้ำตก โผนพบนี้น้ำยังมีเยอะอยู่และ สวยเหมือนกัน มองแล้วสบายตาดี จากที่ถ่ายรูปกันเรียบร้อยแล้วก็ได้เวลาเดินทางต่อไป และคุยกับคนที่ไปด้วย คุยกันไปเรื่อยๆ และในใจก็กลัวว่าจะไปไม่ทันดู พระอาทิตย์ตก ที่ผาหล่มศักดิ์ เพราะต้องเดินอีก ไกลเหลือเกิน จากนั้นก็เดินมาถึงน้ำตก เพ็ญพบ ส่วนทางเข้าไปนั้นต้องเดินไปตามลานหินซึ่งมีน้ำอยู่ บ้าง น้ำบนลานหินนั้น จะไหลไปจะเป็นน้ำตกเพ็ญพบนั้นเอง เราก็เดินไปเรื่อยๆ และก็มาถึงที่ถ่ายรูปกับน้ำตก แล้วหละ โอ้ น้ำตกเพ็ญพบ สวยมากเลย น้ำไหลลงมาเป็น เส้นๆๆ เลยและมีน้ำเยอะด้วย และที่สำคัญจะมีต้นสน ต้นหนึ่งขึ้นอยู่ใกล้ๆ และแผ่กิ่ง มาตรงที่ หน้าผาหิน ที่มีน้ำใสๆ กำลังกระโจนลงมาก สวยงามมาก มันช่างเป็นสิ่งที่งดงามที่ธรรมชาติสร้างขึ้นจริงๆ เมื่อน้ำตก ตกลงมาแล้ว มองไปตามเส้นทางไหลของน้ำ นั้น เราคิดว่าน่าจะเป็นเส้นทางไปทางป่าปิด แน่ๆ ข้างๆ ธารน้ำตกนั้นจะมีกุหลาบป่าสีแดงสด ขึ้นอยู่ข้าง ๆ ซึ่งน้ำนี้จะมีกุหลาบแดงมากกว่าน้ำตก ที่เคยผ่านมา เป็นอันว่าตอนนี้เราประทับใจมากเลย หละ ถ่ายภาพกันไปหลายภาพ เหมือนกัน พอได้เวลาอันสมควรแล้วเราก็เตรียมตัวเพื่อจะเดินไปน้ำตก ถ้ำใหญ่ต่อไป จากคุณ : sillllllll - [ 12 มี.ค. 46 18:58:50 A:202.28.27.2 X:10.15.1.19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หลังจากที่เดินออกจากน้ำตกเพ็ญพบแล้ว เราก็มุ่งหน้าเดินต่อไปน้ำตกถ้ำใหญ่ กันเลย ระหว่างทางเปรี่ยวมากๆๆ เลยเพราะต้นไม้ มีแต่ต้นใหญ่ๆเลย และเดินเลียบๆไปตามธารเล็กๆ น้ำ ในธารนั้นใสมากเลย และคงเย็นสบายเลยหละ เดินไปถ่ายรูปกันไป แต่ใช้เวลาในการเดิน นานมากเลยกว่าจะถึง เป็นเพราะเราเริ่มเหนื่อยและล้าเต็มทีแล้ว ระหว่างทางจะได้ยินเสียง เหมือนเป็ดร้องตามแหล่งน้ำ ต่าง เราก็หยุดฟัง ใจก็กลัวๆ หลังๆก็ไม่สนใจตั้งไเดินไปเรื่อยๆ และแล้วก็มาถึงน้ำตกถ้ำใหญ่จนได้ น้ำตกนี้มีน้ำไม่เยอะเท่าไหร่แต่ก็พอมีให้เห็น จัดว่าเป็นน้ำตกที่มีน้ำน้อยที่สุดเท่าที่ ผ่านมาเลย มีใบเมเปิล ด้วย และยังหลงเหลือใบสีแดงตาม โขดหิน ไว้ให้เห็นและได้ถ่ายรูปอยู่แต่มีน้อยมาก น้ำตกนี้มีโขดหินเยอะมากเลยเราก็ถือโอกาส นั่งเล่นให้หายเหนื่อยเลย(ไม่อยากเดินต่อแล้ว น้ำที่เตรียมมาหมดแล้ว เหนื่อยก็เหนื่อย ) พอถ่ายรูปเสร็จแล้วก็ได้เวลาเดินทางต่อ เพื่อจะไปผาหล่มสัก กัน ทางเดินขึ้นจากน้ำตกถ้ำใหญ่ เป็นทางเดินขึ้นเขา เหนื่อยมากเลย เราสะดุดรากไม้เกือบล้ม เพราะขาเริ่มพันกันแล้ว แต่ก็ต้องเดิน เพราะจุดหมายคือไปผาหล่มสักให้ได้ เดินออกมาสักครู่ก็เห็นทางออก แล้ว ว้าว แสงสว่าง แสงแดด ถึงจะร้อนแต่ทำให้โล่งใจยังงัยก็ไม่รู้ จากคุณ : sillllll - [ 12 มี.ค. 46 18:59:11 A:202.28.27.2 X:10.15.1.19 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จากที่เดินออกจากป่า ก็จะเห็นป่าต้นสนมีเยอะมากมองไปสุดลูกหูลูกตาเลย เดินมาเรื่อยๆ เอ.. งัยมาเจอทางแยก นี่ดราจะเดินไปทางไหนดี เราก้เลือกเดินไปทางที่มีธารน้ำ ซึ่อีกทางไปเดินขึ้นไปทางที่ทำการ เดินมาสักครู ก็มาถึงธารน้ำเล็กๆ เราก็เดินข้ามไป ซึ่งเป็นทางเดินที่ค่อนข้างกว้างหน่อยซึ่งรถยนต์สามารถวิ่งได้สบายเลย เราคิดว่าทางนี้แน่ๆไปผาหลุ่มสัก ก็กำลังจะเดินมุ่งหน้าไป และก็บอกพูดกับคนที่ไปกับเราว่า ทำไมไม่มีป้ายบอกว่าอีกกี่โลถึง ผาหล่มสัก มีแต่บอกว่าอีก 3 โล ถึงสระอโนดาต แค่นั้น แล้วตกลง ทางเดียวกันรึเปล่า นี่ พอ พูดไปพูดมา เรา 2คนก็เริ่มไม่แน่ใจ ขึ้นมาทัน ก็เลยตกลงว่าจะเดินขึ้นไปทางที่จะไปที่ทำการ พอเดินมาเรื่อยๆ200 เมตร แล้ว จากป้ายนั้น บอกว่าผาหล่มสัก นี่อีกประมาณ 8 กิโล เราก็มองหน้ากัน น้ำหมดแล้ว แดดร้อนมาก เลย เดินไม่ไหวแล้วหละ ถึงจะเป็นทางราบก็เถอะ ตอนนที่ 14.20 เข้าไปแล้ว จะไปถึง ผาหล่มสัก ก่อน 6โมง ได้ไหมเนี๊ยะ และที่สำคัญความคิดของเราแต่แรกจะพากันไปกินข้าวที่ผานาน้อย อยู่ด้วย ก็พอเห็นป้ายแล้วก็ใจชื้นขึ้นมาบ้างแล้ว ว่ามีโอกาสรอดตายแล้ว เดินอีกเกือบ 3โล เป็นทางราบ ด้วย ก็อดทนสุดๆ จากนั้นเราก็เดินทางทางเล็กๆมาเรื่อยๆ ก็มาเจอ ธารเล็ก น้ำในนั้นใสมากเลย มีป้ายบอกว่าสระแก้ว เป็นสระที่เล็กมากเลย แต่น้ำใสมากๆ เราก็จัดการล้างหน้า ล้างมือ กันเพื่อให้หายร้อน ทันทีน้ำนั้นใสและเย็นมากเลย เราหิวน้ำมากในใจคิดว่า ถ้าไม่ไหวจริงๆ จะดื่มน้ำที่สระแก้วเลยหละ (แต่ก็ไม่ได้ดื่ม มิกล้าจ้า) จากนั้นเราก็เดินไปเรื่อยๆ เป็นทางราบ เดินสบาย และที่สำคัญเราก็รีบเดินมากเพราะหิว น้ำมาก ระหว่างเดินไปผานาน้อย ก็เจอกับนักท่องเที่ยวกลุ่มใหญ่ส่วนมากคงเป็นน้องนักเรียน คิดว่าประมาณ เกือบ 20 เลย เดินสวนกับพวกเรา เดินไปเรื่อยๆแดดตอนบ่าย นี่มันช่างร้อนเหลือเกิน สักครู่ก็เริ่มมองเห็น หลังคาร้านค้า แล้วซึ่งใกล้ผานาน้อยเต็มทีแล้ว เราทั้งวิ่งและเดินสลับกันไปเพราะว่าขาดน้ำมา เกือบ 2 ชั่วโมงแล้ว ข้าวก็ทาน ตั้งแต่ 9 โมง ถ้าปกติไม่ได้ไหนหรือแค่ไปเรียนก็ไม่เป็นไรมากหรอกแต่นี่เราเดิน ๆตลอด ทำให้เหนื่อยมาก พอถึงผานาน้อย เราก็รีบวางสัมภาระทันทีและก็รีบสั่งน้ำเย็นๆมาดื่มให้ดับกระหายทันที ชั่วพริบตาเรา 2 คนดื่มน้ำหมดขวด(ขวดขาวๆขวดละ 20 บาท ) ซึ่งใช้เวลา ไม่กี่นาที เพราะความหิวกระหาย นั่นเอง คนที่ไปกะเราเขาสั่งข้าวผัดกระเพรา ส่วนเรา สั่งน้ำแข็งใสหวานเย็นใส่น้ำแดง โอ้ เกิดมาไม่เคยกินน้ำแข็งใสใส่น้ำแดงที่อร่อยเท่านี้มาก่อน เลย จากคุณ : silllllll - [ 12 มี.ค. 46 18:59:48 A:202.28.27.2 X:10.15.1.19 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ที่ผานาน้อยจะมี 2ร้านค้า อีกร้านหนึ่ง จะมีนักท่องเที่ยวอีก กลุ่มหนึ่ง 4 คน เราก็นั่ง ทานข้าวกันอยู่ แต่ที่สงสัยนักหนาคือทั้ง 4 คน ใส่ถุงกันทากทั้งหมดเลย เอ.. แล้วมาเดินอยู่แถวหน้าผา นี่ต้องใส่ถุงกันทากด้วยเหรอ .. รึว่าพวกเขา ไปเที่ยวน้ำตกกันมา แต่ที่เราไปมาไม่เห็นจะมีสักกะตัวเลย เพราะเจ้าทากน้อยคงกลัวความร้อน และความแห้ง ม้าง จึงไม่อยู่ให้เห็น ช่วงที่เราทานอาหารกันอยู่เราก็ได้คุยกับแม่ค้าพ่อค้าที่นั่นและถามถึงน้ำที่สระแก้ว ว่า ดื่มได้รึเปล่า เขาบอกว่า " แต่ก่อนนี้ก็ดื่มได้แต่ตอนนี้กลัวโรคฉี่หนูเลยต้องเอามาต้มก่อนดื่ม" (ว้า...เราลืมคิดถึงโรคฉี่หนูไปเลยหละ) ขณะที่เรานั่งอยู่นั้นก็มีชาวต่างชาติ 2 คนเดินเข้าขอซื้อน้ำจากร้านค้า ซึ่ง ปกติน้ำก็ขวดหละ 20 อยุ่แล้ว เขาก็เขียนเป็นภาษาไทย นะ พอเจ้าของร้าน บอกว่า 20 เขาก็ขอต่อเหลือ 10 บาท ทันทีและก็ไม่ซื้อ ความคิดของเขาคิดว่า เจ้าของร้าน คิดค่าน้ำแพงขึ้นสำหรับชาวต่างชาติ แน่นอนแล้ว ทั้งที่มันก็ราคาปกติ ที่นี้จะโทษใครได้ หละพวกเราก็เลยบอกร้านค้าว่าน่าจะ เขียนเป็นภาษาอังกฤษ ไว้นะค่ะ ว่า ราคาอาหารเท่าไร เจ้าของร้านก็ ยิ้มและรับคำ และเจ้าของร้านก็ใจดีเรียก ชาวต่างชาตินั้นมา และก็ขายน้ำให้ขวดหละ 15 บาท เพราะว่าสงสาร น้ำในขวดเก่าก็หมดแล้ว พวกเขาก็ขอบคุณ เป็นการใหญ่เลยหละ ส่วนเราก็ยังต้องจ่ายค่าน้ำ ขวดหละ 20 บาท เหมือนเิดิม อิอิ... และแล้วเราก็คุยเรื่องที่เราจะเดินไปผาหล่มสัก ซึ่ง อีก 6 กิโล ตอนนี้ก็บ่าย 3 ครึ่งแล้ว เราก็เดินช้าอยู่ด้วย เพราะร้อนและเหนื่อยมาก กลัวไม่ทันแต่เจ้าของร้านอาหารก็ยืนยันก็ทัน อยู่แล้ว ในใจเราภาวนาตลอดเวลาว่าขอให้มีรถเจ้าหน้าที่ผ่านไปทางผาหล่มสักด้วยเถอะ ตลอดเวลา แต่ก็ยังไม่มีวี่แวว พออิ่มท้องแ้ล้วก็เริ่มสบายแล้ว แต่ เอ.....ขาทำไมมันปวดๆ ล้าๆๆ งัยชอบกล แต่ก็ต้อง ทน จากนั้นเราก็มาถ่ายรูปกันที่ผานาน้อย พอตั้งกล้องและโพสท่าอยู่ ก็มีรถคันกระบะหนึ่งวิ่งมาช้าๆและมุ่งหน้าไปทางผาหล่ม เราดีใจแทบกระโดด เลย บอกให้ คนถ่ายรุปรีบเร็วๆ พอโพสแล้วถ่ายรูปเรียบร้อยแล้วเราก็รีบวิ่งเข้าไปถามพี่คนขับรถทันทีและขอขึ้นรถไปด้วย ซึ่งคนถ่ายรูปก็เก็บกล้องเสร็จแล้วพอดี เป็นอันว่า เราโชคดีที่สุดเลย ได้ขึ้นรถ ไปไม่ต้องเดิน ตั้ง 6 กิโล พอขึ้นอยู่บนรถ จะบอกให้นะนั่งไม่ได้นะค่ะเพราะว่า ถนน จะเป็นหลุมตลอดเลย ต้องยืนตลอด และมีลมพัดมาเย็นสบายมาก มีความสุขมากเลย เรากะคนที่ไปด้วย (แฟน) ก็ยืนกันทั้งสองคน แฟนเราก็ แบกกล้อง อยู่อย่างถนุถนอม เพราะรถตกหลุมบ่อยมาก ระหว่างทางเราก้ผ่านร้านค้า และก็มีลุงเจ้าหน้าที่คนหนึ่งก็ขึ้นรถเพื่อไปผาหล่มสักกับเรา 1 คน และเราก้ได้คุยกันและลุงเล่าว่า ช้างชอบมาพังห้องน้ำแถวๆที่ใกล้ที่เรากางเต้นต์ นั้นแหละ เราก็มาย้อนคิดอีกว่า ถ้าเราออกไปมืดเมื่อเช้าถ้าเจอช้างคง วิ่งกระเจิง แน่ สักครู่รถก็เข้าจอดที่ผาหล่มสักอันเป็นจุดมุ่งหมายที่เราต้องมากัน จากที่ลงรถก็ขอบอกขอบใจพี่เจ้าหน้าที่แล้วเราก็ เริ่มหาที่ นั่งพักกันเพราะว่า ตอนนี้ ประมาณ 16.30 น. เอง พระอาทิตย์ไม่ตก และก็ไปเจอน้อง ที่เราเจอกันตั้งแต่ตอนเดินขึ้น 2 คน ก้ได้นั่งคุยกันถึงประสบการณ์ในป่า และกินขนมด้วย กัน น้อง 2 คน เล่าว่า ทำกล้องตกน้ำ จนเปียกหมด ไม่มีอะไรมาถ่ายรุปตอน พระอาทิตย์ตกแล้ว จึง จะขอตัวกลับกันก่อน และน้องก็อาสา ไปเช่าผ้าห่มไว้ให้เราเพราะ อากาศค่อนเย็นมาก ต้องเช่าผ้าหุ่มเพิ่มอีก จากนั้นก็ร่ำลากันแล้ว เราก็เหนื่อยมาก ก็เลยหาที่นอนเล่น ช่วงนั้น คนก็เริ่มเดินมาเยอะขึ้นแล้ว รวมทั้งน้อง กลุ่ม 6 คน ด้วยพอเจอกันเราก็ทักทายกัน ก่อน และคุยกัน แล้วก็มาตั้งกล้องถ่ายรูปกัน ช่วงคนคนเริ่มเยอะคง ประมาณ 5โมง เย็น กว่าๆแล้ว แดดเริ่มอ่อนแสงลง คนเริ่มเยอะมากไม่เยอะมาก หรอก นักรวมแล้วคงได้ประมาณ 30 กว่า ๆ แต่มันผา กว้างจึงไม่ค่อยแน่นตานัก ทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตาโพสท่าถ่ายรูปกันสุดฤทธิ์ รวมทั้งเราด้วย ไม่นานพระอาทิตย์ก็เริ่มเป็นสีแดงและอ่อนแสงลง สวยงามขึ้นทุกคนถ่ายรูปกันสนุกสุดๆ ซึ่ง โลเกชั่น ที่ยอดฮิตก็คือ ตรงหน้าผา ที่ยื่นออกไปและมีต้นสน บังๆ อยู่ ซึ่งดูแล้วใครๆก็ต้อง ไปโพส ตรงนั้นทุกคนเลย พระอาทิตย์ที่สวยงาม นั้นให้เราชื่นชมความงามได้เพียงชั่วครู่ค่อยๆหายลับไป เหลือไว้เพียงท้องฟ้าสีส้มแดง ที่สวยงามมาก เลย จากนั้นผู้คนก็เริ่มเดินทางออกจากผาหล่มสักแล้ว ส่วนเรากับน้่องๆกลุ่ม 6 คนก็ยังถ่ายรูปกัน จนท้องฟ้าเริ่มมืดลง ตอนนั้น เวลาประมาณ 18.40 น. เราก็เริ่มเดินออกจากผาหล่มสักกันเพราะเริ่มมืดแล้ว จากคุณ : sillllllll - [ 12 มี.ค. 46 19:00:36 A:202.28.27.2 X:10.15.1.19 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เราเิดินกันไปเรื่อยๆ ตามเส้นทางเลียบหน้าผา นั่นแหละจุดหมายคือจุดกางเต้นน์ ซึ่ง ก็ 9 กิโลเมตร กลุ่มเรามี 2 คน กลุ่มน้องๆมี 6 คน รวมกันแล้ว 8 คนเพื่อนตาย เดินไปด้วยกันแลกเปลี่ยนความคิดกันไป มีพวกเรา 8คน มีไฟฉายกัน 4 กระบอก เราฉายไฟนำทางไปเรื่อยๆ เดินไปเรื่อยๆ ฟ้ามืดและเห็นดวงที่สวยมาก ทุกคนเหนื่อยล้า กัน ขาเราก็ล้ามากแต่เราก็ใจสู้เดินไปไม่ถอย น้องๆเดินนำหน้าเรา ตามทางเดินที่รถสามารถวิ่งได้ เดินกันเป็นคู่เพื่อที่จะได้คุยกัน ได้สะดวก ส่วนเรากะแฟนก็เดินท้ายสุด ให้น้องเดินก่อนเพราะน้องๆ เดินเร็ว แต่เราก็เดินทันนะ เราเดินไปเรื่อยๆก็ไปเจอร้านค้าที่และน้องๆก็นั่งพักละก็ซื้อน้ำกัน สักครู่เราก็เดินแต่ เดินไปเรื่อย ร้านค้าบางร้านก็ปิดแล้ว ในใจคิดตลอดว่าเมื่อไรจะถึง เหนื่อยมากเลย เรามองลงไปทางหน้าผาก็เห็นแสงไฟ มากมาย ให้เห็น มองไปข้างหน้าก็เห็นทางเดินที่ต้องใช้ไฟฉายนำ มองขึ้นบนฟ้าก็เห็นดวงดาว ที่สุกใสสวยงาม เดินมาครู่ใหญ่เราก็เริ่มมองเห็นไฟที่ร้านค้า แล้วดูเวลาก็ 2 ทุ่ม กว่าๆแล้ว เราก็ตกลงกันว่าจะพักทานข้าวกัน พอถึงร้านค้า ที่ผาเหยีบเมฆพวกเราก็เข้าไปนั่งพัก เขามีไข่ปิ้งขาย 3 ฟอง 10 บาท พวกเราก็พากันซื้อกัน เราก็ซื้อฝรั่งลูกละ 5 บาท 2 ลูก น้องๆก็ นั่งทานไข่ปิ้งกัน เราก็สั่งข้าวผัดกระเพรา ตอนแรกกะจะทานกันที่นั่นแต่น้องๆ ไม่ได้สั่งข้าวกัน เราก็ให้เจ้าของร้าน ใส่ในถุงให้ พอพักกันไม่นานเราก็ตอนทางต่อไปอีก ไม่นานเท่าไรเราก็มาถึงผานาน้อย ส่วนร้านค้าก็ปิดกันแล้ว เดินมาเรื่อยๆ ก็ถึง ผาจำศีล ซึ่ผานี้ไม่ร้านค้า จากนั้นเราก็เดินมา อีกเดินเล่นเดินคุยกันมา ดูท่าทางคนที่เดินข้างๆเราจะหนักกล้องมากเลย ทั้งเหนื่อยทั้ง หนักสงสาร มากเลย เราก็มีสเบียงที่ซื้อมาถือด้วย เดินสักครู่ใหญ่ก็มาถึงผาหมากดูก จนได้โอ้ ทำไมมันเหนื่อยอย่างงี้ ตอนนี้เป็นเวลา 3 ทุ่มกว่าแล้ว ก็ไปเจอพี่ทหาร คนหนึ่งกับเจ้าของร้านค้านั่งดื่มเหล้ากันอยู่ พวกเราก็เขาไปนั่งพักคุยด้วย พวกเราเป็นกลุ่มสุดท้าย ด้วย และน้องๆก็เริ่มบอกว่าเมื่อยขามากเลย พี่ทหารเขาก็บอกว่า ถ้าเมื่อยก็ไปกับเขาได้ คือนั่งรถไถนา นั้นไปที่กางเต้นน์เพราะวันนี้จะเข้าไปอยู่พอดีเลยพอได้ยิน แค่นั้น หละ ทุกคนดูตื่นเต้นและดีใจ เพราะจะได้ไม่เหนื่อยเดินกว่านี้ แต่เราก็ต้องรอพี่เค้าให้ดื่มเหล้า หมดแก้วก่อน นะ จากคุณ : silllllll - [ 13 มี.ค. 46 11:12:09 A:202.28.27.2 X:10.15.1.11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พี่ทหารคนขับรถไถนา ก็มีอาการเมานิดหน่อย แต่เขาพูดจากตลกมาก พูดอะไรออกมาคำ หนึ่ง พวกเราก็ เฮฮา กัน สนุกัน มากเลย สักครู่พวกเราก็เริ่มพูดหว่านล้อมให้พี่ทหารรีบดื่มให้หมด และก็เป็นผลที่เขาดื่มไม่หมดแต่ก็ทนลูกตื้อพวกเราไม่ได้ก็ต้องมาที่รถไถนา เขา ทันที พอเราเดินมาถึงที่จอดเราก็สังเกตได้ว่า เป็นคันเดียวกับ ที่เราได้นั่งระหว่างเดินกลับจากผาหมากดูกในวันที่เราขึ้นมาวันแรกนั่นเอง พอพี่ทหารมาถึงรถ ก็จัดการ ติดเครื่อง แต่พี่แกทำยังไงเครื่องก็ไม่ติดสักที จนมีฮีโร่ ที่แบกกล้อง หนักๆ ลงไปช่วยติดเครื่อง ครั้งเดียวเครื่องติดเลย ทุกคนเฮๆๆๆ.. กัน แต่ เอ.... ไม่มีไฟหน้ารถเลยทำไงดีหละ ทีนี้ พี่ทหารก็ดับเครื่องแล้ว ก็ใช้ไฟฉายส่องดูไปกัน จากนั้นน้องๆ ผุ้ชาย 3 คนในกลุ่มก็ลงไปช่วยดูไฟรถ (น้องเก่งๆทั้งนั้นเลย) ผลออกมาคือ สายไฟขาด (ได้ยินเขาคุยกัน) ซึ่งตอนนั้นซ่อมไม่ได้ และเราก็บอกพี่ทหารว่า เอางี้ ขับไปเลยแต่ใช้ไฟฉายแทนไฟหน้ารถได้ไหมพี่เขาก้ ok และที่พี่แกก็ติดเครื่องไม่ได้ อีกก็คนลงไปช่วยติดอีก (พี่ทหารบอกว่ารถพี่เค้าเขินจัดเคยเห็นคนเยอะขนาดนี้) พอรถติดแล้ว พี่เค้าก็เริ่มขับออกพวกเรา 8 คนนั่งกันไป ระหว่างทาง พวกเราก็ต้องหัวเราะตลอดเพราะพี่หารแต่ มีมุข ตลกเยอะเหลือเกินเราส่องไฟให้ตามถนน พี่แกให้พวกเราส่องไฟข้างทางซึ่งมีแต่ป่าเฉยเลย พวกเราจะไม่ตลกกันได้งัยหละ แล้วพี่แก่ยังมาเอาไปฉายไปถือเองและก็ส่องออกไปข้างทางซึ่งมีแต่ป่าทั้งนั้นเลย และที่สำคัญที่แก่ใช้เท้าขับรถไถด้วยนะ น้อง ๆรถก็จะเข้าป่าบ้าง แต่พี่แกก็ บังคับได้สบาย เลย ระหว่างทางเราก็ได้เห็น พวกกวางที่ออกมาหากินตามป่าข้างทาง ซึ่ง เราส่ิองไฟไปก็จะเจอตาที่เป็นแสงสว่าง เป็นประกาย สักครู่ใหญ่ รถไถนา เพื่อนยากก้ตกหลุม ตามถนน และเพลาขาด พวกเราก็เฮ... กันเพราะเศร้า กัน ในใจคิดว่า อีกไม่นานก็จะถึงแต่ก็ยังไม่ถึงอีกจนได้ จากนั้นเราก็ใช้ 2 เท้าเราเดินกันต่อและพี่ทหารก็เดินไปพร้อมกันเราด้วยและทิ้งเจ้าเพื่อนยากไว้ กลางทางก่อนจะทิ้งไว้เราก็ได้ถ่ายรูปรถไถนา คันนั้นพร้อมกับน้องๆ ไว้เป็นที่ระลึกด้วย นะ จากนั้นเราก็เดินกันอีก เกือบ 1 กิโล ก็ถึง จุดกางเต้นต์เรา ในใจก็กลัวเหลือเกินว่า กวาง นั้นจะเข้ามุดเต้นน์เรา แต่พอมาถึงก็ยิ้มได้เพราะเต้นต์ยังอยู่ปกติ จากคุณ : silllllll - [ 13 มี.ค. 46 11:13:23 A:202.28.27.2 X:10.15.1.11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 พอถึงเต้นต์เป็นเวลา 4 ทุ่ม กว่าๆไฟปิดหมดแล้ว แต่ยังมีร้านเจ้กิมที่ยังเปิดขายอาหาร อยุ่ จากนั้น ก็ต้องไปเตรียมของไปอาบน้ำกัน สังเกตได้เลยว่าตัวจะสั่นๆ แขนขาสั่นไปหมด เหนื่อยมาก จนไม่อยากจะพูด เลยหละ เกิดมาในชีวิตนี้เพิ่งได้สัมผัสกับความเหนื่อยมากขนาดนี้แต่ถึงอย่างไร เราก็ยังอยากที่จะกลับไปอีกครั้งอย่างแน่นอน อากาศตอนนั้นหนาวเย็นเหลือเกินยังดีที่ได้ผ้าห่ม อีกผืน ที่ให้น้อง 2 คน ที่กลับมาก่อน เช่าไว้ให้ พออาบน้ำและเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว ก็มานั่ง ทานข้าวกัน สักครู่ก็นอน ซึ่งคืนนี้ ได้ผ้าห่ม มาเพิ่มอีกทำให้ความหนาวเย็น ไม่มากมายเหมือนคืนที่ผ่านมา จากนั้นก็ตั้ง นาฬิกาปลุก 05.00แล้ว พอได้เอนตัว ลงนอนก็หลับ ไปเลย เอ้ย...... หมดไปแล้ว อีกหนึ่ง วันที่คุ้มค่ามากกับความเหน็ดเหนื่อยและสนุกเหลือเกิน........................ เดี๋ยวจะกลับมาเล่าต่อในวันที่ 4 มี.ค. ซึ่งเป็นที่เราต้องลงจากภูกระดึงแล้ว จ้าาาาาาาาาาาา....... จากคุณ : sillllllll - [ 13 มี.ค. 46 11:13:53 A:202.28.27.2 X:10.15.1.11 ]