ความคิดเห็นที่ 1
ดีค่ะ....หลวงพระบางควรจะไปอยู่นานๆ ไปซึมซับความสงบที่นั่นแล้วจะมีความสุขค่ะ
หลวงพระบางเป็นเมืองเล็กๆ เช่าจักรยานปั่นเที่ยววันเดียวก็ทั่วแล้วค่ะ จำทางได้หมดละ...แต่วัดเยอะมาก
วัดที่เป็นไฟล์ทบังคับที่นักท่องเที่ยวทุกคนต้องไปก็จะมี วัดพระธาตุพูสี อยู่บนเขาตรงข้ามพิพิธภัณฑ์แห่งชาติลาว (วังเจ้าชีวิตเดิม) , วัดเซียงทอง ไปดูสถาปัตยกรรมสวยๆ ไปดูโรงเมี้ยนศพเจ้าชีวิต, วัดแสน .. จำชื่อเต็มของวัดไม่ได้แล้วค่ะ แต่ไปนมัสการพระคุณเจ้า สาธุใหญ่คำจันทร์ที่วัดนี้ ท่านเป็นเจ้าอาวาส ถ้าเทียบกับไทยแล้ว ท่านมียศศักดิ์ประมาณพระสังฆราชเลยทีเดียว แต่ที่ลาวนับไม่เหมือนกัน ท่านเป็นผู้ที่คนลาวเคารพนับถือมาก ท่านพูดคำเมือง (ล้านนา) ได้ด้วย เพราะท่านเคยมาอยู่เชียงใหม่ตอนเป็นสามเณร เคยเจอครูบาศรีวิชัยด้วย, วัดใหม่ ถัดจากวัดแสนมาหน่อย ไปดูประติมากรรมนูนต่ำที่ผนังวิหารเป็นเรื่องราวชีวิตของคนลาว ทองอร่ามเลย, วัดวิซุน ไปดูจารึกเก่าๆในวิหาร ดูพระไม้ ดูหีบธรรม ไปถ่ายรูปลูกกรงหน้าต่างวัด (เขาคงมีคำเรียกดีกว่านี้น่ะค่ะ แต่เรียกไม่ถูก) ไปดูพระธาตุหมากโม (พระธาตุทรงแตงโม) , วัดธาตุหลวง ไปดูกู่ของเจ้าชีวิตองค์สุดท้ายของล้านช้าง ธาตุหลวงก็สวยค่ะ อยู่มาทางภูว่าว, วัดพระธาตุโพนเพา อยู่บนเขา ทางผ่านไปบ้านผานม ไปดูกุฏิและกู่ที่ใช้สำหรับเวลาเข้ากรรมของพระภิกษุสามเณร
นอกจากนั้นก็ยังมีวัดอีกมากมายเช่น วัดอาราม ออกเสียงว่า วัดอาฮาม อยู่ติดวัดวิซุน เลยค่ะ, วัดอาไพ , วัดมะโนรม, วัดหมากฟ้าง (อยู่ทางลงไปน้ำคาน ใกล้ๆเฮือนพักหรูๆสไตล์ฝรั่งเศสน่ะค่ะ) ฯลฯ วัดเยอะมากๆ แต่ละวัดก็มีสิ่งที่น่าสนใจต่างกันไป ต้องใช้เวลาหลายวันในการซึมซับค่ะ อ้อ..วัดที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีจุดขายนี่ จะมีการเก็บค่าเข้าชมทุกวัดนะคะ จำไม่ได้ว่า 5,000 กีบหรืออย่างไร ชักเลือนๆ
และกิจกรรมไฟล์ทบังคับสำหรับนักท่องเที่ยวก็คือ...การไปใส่บาตรตอนเช้า ตื่นแต่เช้าหน่อย ประมาณตี 5 กว่าๆ ก็ไปดักรอตามเส้นทางค่ะ แต่เส้นทางที่พระเณรเยอะนี่ จะเป็นเส้นทางจากวัดแสนไปทางวัดใหม่น่ะค่ะ จะมีพระประมาณ 200 รูป แต่เส้นทางอื่นๆก็เยอะเหมือนกัน รวมทั้งหมดทั้งหลวงพระบางน่าจะประมาณ 500 รูป
ตอนเช้าๆ จะมีคนลาวพายเรือข้ามน้ำของมาขายขนมหวาน เช่น ข้าวก่ำ ให้เอาใส่บาตร แต่เรื่องข้าวเหนียวนี่ เราสามารถขอให้เจ้าของเฮือนพักที่เราไปพักจัดการให้ได้ค่ะ ตอนที่เราไป ไปพักที่เฮือนพักมะโน เจ้าของชื่อเอื้องเฟือง น่ารักมากๆ ขอให้พี่เขาหุงข้าวให้ เขาก็เตรียมไว้ให้ครบคนเลย พอจะจ่ายเงิน เขาบอกว่าไม่เอา เพราะถือว่าเขาก็ได้ทำบุญด้วย แต่เราไม่ยอม บอกว่าอย่างน้อยก็ต้องจ่ายค่าข้าวที่พี่ต้องซื้อละกัน คนลาวมีน้ำใจมากๆ
ส่วนเฮือนพักมีหลายแห่งค่ะ ... ส่วนใหญ่จะเริ่มต้นที่ราคา 10$ ขึ้นไป ถ้าจะให้เราแนะนำ เราแนะนำเฮือนพักมะโนค่ะ อยู่ใกล้ๆ วัดวิซุน-วัดมะโนรม ใกล้สำนักงานการบินไทย เป็นเฮือนพักที่ใหม่ สะอาด ห้องน้ำห้องท่าดีมาก เจ้าของใจดี ปลอดภัย ไม่มียุง เห็นพี่เขาบอกว่า มีห้องใหญ่ห้องหนึ่ง จุคนได้เป็น 10 คนเลย ราคาจะแพงกว่าห้องอื่นๆหน่อย แต่ไม่มีห้องน้ำในห้องต้องใช้ห้องน้ำรวมของแต่ละชั้น ซึ่งแต่ละชั้นก็มีไม่เกิน 10 ห้อง
อืมม...ส่วนที่เที่ยวในตัวหลวงพระบาง ก็คงจะมีไม่มาก ที่ไปๆกันก็มี พิพิธภัณฑ์แห่งชาติ เป็นวังเจ้าชีวิตเดิม อยู่ตรงข้ามวัดพระธาตุพูสี ด้านหลังพิพิธภัณฑ์เป็นน้ำของ สวยมาก ขึ้นไปบนพระธาตุพูสีแล้วถ่ายลงมา เป็นมุมถ่ายรูปของประชาชนโดยแท้
ข้างๆพิพิธภัณฑ์จะเป็นศูนย์ศิลปวัฒนธรรมลัก-ลาม มีการแสดงคล้ายๆโขนเรื่องลัก-ลาม (รามเกียรติ์) ในตอนเย็น แต่ไม่มีทุกวัน ต้องสอบถามเขาก่อนค่ะ
นอกจากนั้นก็เป็นพวก มรดกโลก เฮือนลาวแบบดั้งเดิม ก็มีหลายแห่งเหมือนกัน บางทีป้ายหายาก ก็ต้องถามชาวบ้านเอา
อืมม...ตลาดก็น่าเที่ยวค่ะ มีทั้งตลาดดารา ขายเสื้อผ้า ของทั่วไป ใครไปหาซื้อของฝากประเภทผ้าพันคอทำจากไหมแบบสีๆ แอ๋นๆ ก็ไปหาซื้อจากตลาดดารา จะถูกที่สุด มีร้านหนึ่ง ขายส่ง ตกผืนละ 20 บาท (บ้านเราขายผืนละ 80-100) ไม่ต้องต่อเลย ร้านอื่นๆก็จะประมาณ 25 บาท
ตลาดม้ง (เราเรียกเอง) อยู่ถัดจากตลาดดารา ขายสินค้าพื้นเมืองของชนเผ่า สำหรับเราไม่น่าสนใจ เพราะเหมือนไนท์บาซาร์เชียงใหม่เลย แต่ของก็ถูกอีกนั่นแหละ
ตลาดท่าเรือ อยู่ถัดจากตลาดม้งไปอีก อยู่ใกล้น้ำของ ใกล้ท่าเรือ อยู่ติดวัดโพนไซเป็นตลาดสด สนุกดี ไปดูของแปลกๆ พืชผักแปลกตา เยอะแยะ เราชอบกินชิ้นควายปิ้ง ข้าวเหนียว แจ่วบอง ตอนเช้าๆมี บาแกตต์ขายด้วย ขนมปังฝรั่งเศสแข็งๆ ผ่ากลาง ยัดไส้แจ่วบอง ฮู้...แซบอีหลีค่ะ
ที่ตลาดนี่ยังมีข้าวจี่ชุบไข่ บางทีก็ชุบแจ่วขายด้วย แปลกๆดี อาหารเวียตนามก็มี เฝอ อร่อย มีหลายร้าน แต่อาหารลาวมักจะใส่ผงชูรสเยอะมาก ระวังหัวล้านด้วย
ตลาดเช้า เขาเรียกตลาดโพนสี หรือไงนี่แหละ จำไม่ได้ละ เป็นตลาดสดกึ่งขายของทั่วไป เป็นตลาดใหญ่พอดี ออกไปทางนอกเมือง ทางภูว่าว แต่ไม่ค่อยได้บรรยากาศเก่าๆเท่าไหร่ เพราะตลาดเป็นตลาดทำใหม่ ก่อปูนกันหมดละ แต่ของแปลกๆเยอะ เลือดหมูแดงแจ๊ดงี้ หมูตัวบะเอ้งงี้ แลน สัตว์ป่า หน่อไม้ขายกันเป็นสิบๆเจ้า แต่ละเจ้าก็กองเป็นภูเขาเลากา จนกลัวว่าจะหมดป่าก็มี ขิงมีขายเป็นกระสอบๆ ผ้าซิ่นก็มีขายหลายร้าน ... อ้อ...ที่นี่จะมี "หมากไม้ลาว" ขายด้วย เป็นขนมคล้ายๆลูกอม ทำจากมะขามกวนกะเยลลี่อ่ะ อร่อยดี ไปตามหาหลายที่ เจอที่นี่ที่เดียว ลองไปหาตามร้านขายขนมส่งอ่ะค่ะ มีหลายไซส์ให้เลือกซื้อ
อืมม....ไปไหนดีอีกนะ ... ถ้าชอบผ้าทอ ก็ไปบ้านผานม อยู่ห่างจากหลวงพระบางประมาณ 2 กิโล (แต่ในความรู้สึก รู้สึกว่าไกลมากกกก) เป็นหมู่บ้านชาวลื้อที่อพยพมาจากสิบสองพันนามาอยู่หลวงพระบางเมื่อหลายร้อยปีมาแล้ว เขามีศูนย์ผ้าอยู่ในหมู่บ้าน เลือกซื้อเลือกหาจนตาลายและหูชา (เพราะเดี๋ยวเจ้าโน้นก็เรียก เจ้านี้ก็เรียก)
อืมม ในตัวหลวงพระบาง มีถนนเส้นหนึ่ง เราเรียกเองว่า "ถนนไนท์ฯ" เพราะมีฝรั่งเยอะ นักท่องเที่ยวเยอะ มีร้านอาหารไทย อาหารฝรั่ง อาหารอินเดียเยอะมาก ราคาก็ค่อนข้างแพง (อาหารและที่พักที่ลาวจะแพงมาก ถ้าเทียบกับค่าครองชีพ) แต่ไปถ่ายรูปจากถนนนี้ก็จะเจอมุมสวยๆเยอะเหมือนกัน
อ้อ บนถนนไนท์จะมีร้านเน็ต คาเฟ่ อยู่สองสามร้าน และแถวๆตลาดดาราก็จะมีร้านเน็ตด้วย มีไม่มาก ไม่เร็วเท่าไหร่ ส่งภาษาไทยได้
ส่วนโทรศัพท์ ซื้อได้ที่ไปรษณีย์และร้านต่างๆ ตามตลาด จะมีสองแบบคือ บัตรแข็งและบัตรอ่อน บัตรโทรศัพท์แต่ละชนิดจะใช้กับตู้คนละแบบ บัตรอ่อนจะถูกกว่า แต่หาตู้ค่อนข้างยาก มีประมาณ 3-4 ตู้ทั่วหลวงพระบาง ตู้บัตรแข็งจะมีเยอะกว่า (เยอะกว่าไม่เกิน 5 ตู้)
ถ้ามีเวลาว่าง ลองไปเยี่ยมยามน้องๆที่ศูนย์วัฒนธรรมเด็กหลวงพระบาง อยู่ติดกับห้องสมุด (อยู่บนเนินหลังตลาดม้ง) น้องๆน่ารักมาก มีกิจกรรมบ่อยๆ บางทีจะเห็นเด็กญี่ปุ่นมาทำกิจกรรมกับน้องๆที่นี่ก็มี น้องๆเขาเป็น "เยาวชนแพรแดง" กัน มีกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ทุกอาทิตย์ ไปคุยกับน้องๆแล้วสนุกมาก น่ารักทุกคน
ส่วนที่ท่องเที่ยวต่างๆเช่น ถ้ำติ่ง หรือน้ำตก นี่ เราไม่เคยไป เพราะตอนนั้นไปทำงานค่ะ ไม่มีเวลาไปเที่ยวเลย...คงต้องให้ท่านอื่นมาตอบค่ะ
เดี๋ยวจะไปค้นกระทู้เก่าๆที่เราเคยโพสต์รูปและเรื่องของหลวงพระบางมาให้นะคะ รอแป๊บ
จากคุณ :
[NostalgiA] 
- [
28 ต.ค. 46 15:02:36
]
|
|
|
