lllllllllllllllllllll> มุ่งหน้าตามหา." ม้าเทวดา " <lllllllllllllllllllllll

    วันนี้.....ข้าพเจ้ามานั่งที่หน้าผา
    นั่งอยู่เนิ่นนาน.....จนสายหมอกจางคลาย
    สายน้ำ....ในลำธารใสเย็น ทอดยาวเหมือนเส้นไหม
    ณ. ที่ห่างไกล ยอดเขาสีเขียวตระหง่านง้ำ
    เมฆขาว......แสงสายัณห์ลูบไล้อ้อยอิ่ง
    ดวงจันทร์ปรากฏขึ้น โคมฟ้ายามค่ำโคจรคล้อยเคลื่อน
    กายเป็นอิสระ จากฝุ่นละอองและรอยแปดเปื้อน
    จะมีความกังวลใด?.....มารบกวนจิตใจของข้าพเจ้าอีก.

    บทที่ 73 จากบทกวีของผู้สันโดษ..." ฮั่นชาน " .ในหนังสือขุนเขายะเยือก

     
     

    จากคุณ : เชนเชียงใหม่ - [ 29 พ.ย. 46 10:15:28 ]